In mijn vorige twee blogposts vertelde ik over de manier waarop ik mijn personages ‘bouw’ en over hun onderlinge relaties. In deze blogpost ga ik in op de namen van mijn personages.

Naamgeving

Voor bijpersonages kijk ik vaak in lijsten met populaire namen, bijvoorbeeld op . Het kiezen van namen voor hoofdpersonen, daarentegen, doe ik meestal intuïtief. Ik kies een naam die qua ‘gevoel’ overeenkomt met hoe ik me het personage voorstel. En vaak blijkt dan achteraf dat de naam ook qua betekenis heel goed past!

Een aantal voorbeelden:

Leander is ooit vernoemd naar een van mijn Kaapse viooltjes (jup, ik gaf mijn plantjes namen). Leander in de Griekse mythologie was een jongeman die elke nacht de Hellespont overzwom om bij zijn geliefde Hero te kunnen zijn, die dan een vuur ontstak zodat Leander wist waar hij heen moest. Op een nacht ging het vuur uit en verdronk Leander. Mijn Leander dreigt door zijn combinatie van metavaardigheden en hooggevoeligheid continu overspoeld te worden door alle prikkels die zijn metazintuig registreert. Kasper met zijn stabiele aura is de vuurtoren die ervoor zorgt dat hij richting houdt en niet verdrinkt (dit geldt in mindere mate ook voor Kate).Kasper heb ik geloof ik gewoon zo genoemd omdat ik het een mooie naam vind. Pas toen ik (na jaren bij vlagen losse stukjes schrijven over wat voorafgaat aan Magnetar) aan Magnetar begon te schrijven bleek de naam supertoepasselijk te zijn: in Magnetar kom je hem namelijk alleen tegen in de vorm van een vriendelijk ‘spookje’.Niamh (spreek uit: ‘Niev’) is geïnspireerd door een van de deelnemers aan I’d Do Anything, een musicalprogramma op de BBC waarin ze op zoek gingen naar iemand om de rol van Nancy te spelen in Oliver Twist. Ik vond dat zo’n mooie naam dat ik die in een verhaal wilde gebruiken. Haar naam is Iers voor ‘helder’. In Singulariteit bleek dit opeens heel toepasselijk te zijn.

In Titanium heb ik gezien de sterk Nederlands georiënteerde setting gekozen voor echt Nederlandse namen: naast Emmelie (wat blijkbaar ook in Scandinavië en Frankrijk voorkomt en dus misschien niet zo’n Nederlandse naam is als ik dacht) heb je ook een Nicolaas ‘Niek’ en een Lotte. Alle titanen zijn vernoemd naar titanen en titaniden (zoals Mnemosyne) en hun piloten hebben namen uit de Griekse mythologie zoals Jason en Ariadne (daar zijn de piloten inderdaad op geselecteerd, zoals Emmelie zich afvraagt, haha).

De namen in mijn kortverhaal Tempus non fugit (meer info) zijn wat meer ‘random’ gekozen, maar toch ook toepasselijk. Carys is een Welshe naam afgeleid van het werkwoord caru (de u spreek je uit als een i) = houden van. Heel toepasselijk voor een romantisch SF-verhaal! Het is ook de naam van een jonge vrouw die in aflevering 2 van seizoen 1 van Doctor Who-spin-off Torchwood overgenomen is door een gasvormige alien. Eigenlijk hadden de personages (die tijdens het verhaal aan onder meer Torchwood refereren) hier wel wat over moeten zeggen! Aeneas komt uit de Griekse en Romeinse mythologie en leek me mooi toepasselijk voor een docent klassieke talen. De naam geeft Carys ook alle gelegenheid op flauwe opmerkingen te maken over zijn ‘pretentieuze naam’.