Σε λίγο καιρό θα δημοσιευτούν κάποια καινούργια τραγούδια μεδικούς μου στίχους. Την μικρή διαδρομή μου στην στιχουργική την οφείλω σε δύοκυρίως άτομα που θεωρώ πλέον, πολύ καλούς μου φίλους.

Ο πρώτος είναι ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, ο οποίος σε μια εποχήπου δεν είχα καν φανταστεί ότι θα ασχοληθώ με αυτόν τον τομέα, ξεκίνησε, ενμέσω της καραντίνας του Κορονοϊού να μελοποιεί ποιήματά μου από την ποιητικήσυλλογή «Το τέλος της Χιονάτης».

Παρόλο που ο Ανδρέας Παπαδόπουλος ήταν ερασιτέχνης μουσικός –κιθαρίστας, απέδειξε ότι έχει ένα πολύ μεγάλο χάρισμα, το οποίο στη συνέχεια παραδέχτηκανκαι άλλοι επαγγελματίες του χώρου: να συνθέτει εύκολα, όμορφεςμελωδίες πάνω σε στίχους. Μελωδίες που θα ζήλευαν ακόμα και φτασμένοι μουσικοί.

Το αποτέλεσμα θα το δείτε, ή μάλλον θα το ακούσετε σύντομα,αφού σε 4 από τα τραγούδια που ετοιμάζονται πυρετωδώς αυτές τις μέρες, ο Παπαδόπουλοςείναι ο κύριος μουσικός συνθέτης.

Παπ, σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα τραγούδια που μου έγραψες, αλλά κυρίως επειδή με έκανες να ακούσω για πρώτη φορά στίχους μου μελοποιημένους - ένα απερίγραπτο συναίσθημα!

Ο δεύτερος φίλος που διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο στηνενασχόληση μου με την στιχουργική είναι ο σπουδαίος στιχουργός Πόλυς Κυριάκου με τη βοήθεια του οποίου κυκλοφόρησε το πρώτο μου τραγούδι και με τον οποίο η συναναστρφή και η παρέα με δίδαξε πολλά, τόσο για τη στιχουργική, όσο και για την ίδια τη ζωή.

Για τον Πόλυ Κυριάκου, όμως χρειάζεται να γίνει ένα άλλο ειδικό αφιέρωμα... 

Ανδρέας Καπανδρέου