Update: schrijven en HSFCon
Oh jee, alweer een maand geleden dat ik een bericht plaatste! Hoog tijd voor een update, dus.
Afgelopen maand was lekker druk: ik begon samen met mijn redactrice Kelly van der Laan (neem eens een kijkje op haar website; haar boeken zijn echt tof!) aan de redactie van Magnetar, ik schreef verder aan Supernovae (te midden van witte dwergen) en ik ging naar HSFCon. Voor dat laatste moest ik wel vroeg m’n bed uit: door werkzaamheden en een ongeval moest ik flink omreizen en zat ik al om 6:15 in de trein, om uiteindelijk na vier overstappen rond 10:05 in Maastricht te belanden.
HSFConOp HSFCon ben ik naar allerlei gave en inspirerende lezingen en panels geweest, waaronder lezingen van prof. Maarten Kleinhans over het klimaat in Nederland en ‘kijken door de oren van een dier’, de eregastspeech van Sophia Drenth, romantiek (en spice) in fantasy door Marieke Frankema, en lezingen over aliens resp. zwarte gaten van Charles van Wettum.
Ook heel tof: de lezing van Pam Hage over betoverende landschappen, en ‘Dochter van de zilv’ren maan’ waarin Marieke Frankema uit haar werk voorlas en -zong. Zelf leidde ik het panel over de nieuwe horrorreeks van Quasis Uitgevers: De portalen van Indigo. Ik dacht altijd dat horror niks voor mij was, maar ik vond deel 1, De hel van Portier door Mark van Dijk, heel tof. Ik ben enorm benieuwd naar de rest van de reeks!
Het was super leuk om weer veel bekenden te zien en een aantal mensen die ik tot dusver alleen online had gesproken in het echt te zien!
Magnetar en SupernovaeDe nieuwe editie van Magnetar gaat echt tof worden. Ik had zelf al flink wat verbeteringen doorgevoerd t.o.v. de versie uit 2014, maar nu in de redactie wordt het een nog gaver boek.
Over Supernovae (te midden van witte dwergen) kan ik nog niet echt iets zeggen, behalve dan dat ie er zeker gaat komen! Maar of dat voorafgaand aan Magnetar als e-boekje is of als gratis extra bij Magnetar, dat weet ik nog niet. Ik heb wel alvast een cover die ik al een tijd op het oog had gekocht.
Ik ga nog wat spelen met de tekst, maar je kunt wel al zien wat het ongeveer wordt. Is ie niet mooi? Heel toepasselijk bij het verhaal, en hij past ook nog eens leuk bij de cover van Tempus non fugit. 



