Έπαιξα τάβλι με τη μοναξιά. Το πήρε διπλό. Έπαιξα ξανά. Το ξαναπήρε διπλό. Συνέχισα να παίζω, ώσπου οι ήττες μου μεταμορφώθηκαν σε μια τεράστια μαύρη τρύπα που άπληστα καταβρόχθισε το σύμπαν γύρω μου. Μέσα στο κενό, όπου όλα τα σώματα … Continue reading →