What do you think?
Rate this book
Τα στενά παπούτσια
Η Ζωή κι ο Παναγιώτης είναι δώδεκα χρονών. Γνωρίζονται σ' ένα γραφικό χωριουδάκι της Αίγινας. Ταιριάζουν πολύ, κάνουν κοινά όνειρα. Κι αποφασίζουν να κάνουν το "γάμο" τους αμέσως. Παιδικά παιχνίδια το καλοκαίρι του '36.
168 pages, Paperback
First published January 1, 1979
6 people are currently reading
260 people want to read
About the author
Ζωρζ Σαρή
59 books222 followersΗ Ζωρζ Σαρή (English: George Sari), λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Γεωργίας Σαρηβαξεβάνη, υπήρξε μια από τις σημαντικότερες μορφές της παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα, αλλά και ταυτόχρονα μια ηθοποιός που έζησε με πάθος τις μεγάλες στιγμές του 20ού αιώνα. Με μητέρα από τη Γαλλική Σενεγάλη και πατέρα από το Αϊβαλί, έφερε μέσα της την πολυπολιτισμικότητα και το άνοιγμα στον κόσμο, στοιχεία που σφράγισαν την προσωπικότητά της και αργότερα τα έργα της. Στην Κατοχή, ενώ σπούδαζε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη, συμμετείχε στην Αντίσταση και εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ, βιώνοντας εμπειρίες που αργότερα τροφοδότησαν τη γραφή της με αλήθεια και δύναμη. Τραυματίστηκε στα Δεκεμβριανά και, το 1947, βρέθηκε εξόριστη στο Παρίσι, όπου σπούδασε στη σχολή του Σαρλ Ντιλέν και ήρθε σε επαφή με σπουδαίους ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, από τον Κώστα Αξελό έως τον Μαρσέλ Μαρσώ, ενώ εκεί δημιούργησε οικογένεια με τον γιατρό Μαρσέλ Καρακώστα. Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα και εμφανίστηκε στο θέατρο και τον κινηματογράφο δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς, κερδίζοντας μάλιστα βραβεία για τις ερμηνείες της. Όταν όμως επιβλήθηκε η Δικτατορία, αποφάσισε μαζί με φίλους της να μη συμμετάσχει πια στο θέατρο, επιλέγοντας τη σιωπηλή αντίσταση. Τότε ανακάλυψε τη συγγραφή, ξεκινώντας σχεδόν σαν παιχνίδι με τα παιδιά γύρω της να δημιουργεί τον «Θησαυρό της Βαγίας» (1969), ένα βιβλίο που γνώρισε αμέσως τεράστια επιτυχία και μεταφέρθηκε στην τηλεόραση, ανοίγοντας τον δρόμο για μια καινούρια καριέρα που θα την καθιέρωνε στη λογοτεχνία. Από τότε αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στο γράψιμο, τονίζοντας πως εκεί βρήκε την ελευθερία που δεν μπορούσε να έχει στη σκηνή, και μέσα από τα βιβλία της μπόρεσε να πει τις ιστορίες της με τον δικό της τρόπο, αναλαμβάνοντας η ίδια την ευθύνη των λέξεων και των ηρώων της. Στο έργο της συνυπάρχουν η προσωπική μνήμη, η Ιστορία και η κοινωνική πραγματικότητα: μυθιστορήματα όπως το «Όταν ο ήλιος…», η «Κόκκινη κλωστή δεμένη…», «Οι νικητές», «Τα γενέθλια» και «Τα χέγια» έφεραν στην παιδική και νεανική λογοτεχνία ιστορικά και πολιτικά γεγονότα, μιλώντας για την Κατοχή, τον Εμφύλιο και τις πληγές της σύγχρονης Ελλάδας με τρόπο που κανείς δεν είχε τολμήσει ως τότε. Με άλλα έργα της, όπως «Το ψέμα», «Κρίμα κι άδικο», «Νινέτ», «Ζουμ» ή «Μια αγάπη για δύο», έθιξε ζητήματα κοινωνικά, οικογενειακά, αλλά και προσωπικά, ενώ μέσα από τη φιλία της με την Άλκη Ζέη και την κοινή τους πορεία χάρισε στη λογοτεχνία αυτοβιογραφικές αφηγήσεις που μιλούν για την αξία των ανθρώπινων σχέσεων. Δεν περιορίστηκε όμως στα βιβλία· επισκεπτόταν σχολεία σε όλη την Ελλάδα, μιλούσε με παιδιά και εφήβους, συμμετείχε σε συζητήσεις για τη λογοτεχνία και τον ρόλο της γυναίκας, ενώ με την ίδια ζέση υπερασπιζόταν τη θέση του παιδικού βιβλίου στην κοινωνία. Η συμβολή της αναγνωρίστηκε με σημαντικά βραβεία, όπως το Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για το «Νινέτ», διακρίσεις από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, προτάσεις για διεθνή βραβεία όπως το Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, αλλά και τιμές για την καλλιτεχνική της πορεία στον κινηματογράφο. Ως συγγραφέας αγαπήθηκε γιατί μίλησε με αμεσότητα, με ζεστασιά και με ειλικρίνεια, δίνοντας φωνή σε μια ολόκληρη γενιά που έζησε τον πόλεμο, την εξορία, την αντίσταση και τον αγώνα για ελευθερία, αλλά και μεταφέροντας στα παιδιά την πίστη της στη ζωή, στη φιλία και στην αγάπη. Όπως έλεγε η ίδια, κάθε βιβλίο της κουβαλούσε κομμάτια της προσωπικότητάς της, κρυφά ή φανερά, γιατί «ο συγγραφέας πάντα βρίσκεται κάπου μέσα στις ιστορίες του». Η Ζωρζ Σαρή, είτε με τις σελίδες της είτε με τις ερμηνείες της, άφησε μια παρακαταθήκη γεμάτη πάθος, αλήθεια και ανθρωπιά, και μέχρι σήμερα τα βιβλία της διαβάζονται με την ίδια συγκίνηση, αποδεικνύοντας ότι η λογοτεχνία μπορεί να είναι ταυτόχρονα προσωπική μαρτυρία, ιστορική μνήμη και παγκόσμια φωνή.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 27 of 27 reviews
June 26, 2018
Νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν τόσο της Ελλάδος όσο και των παιδικών χρόνων των κεντρικών χαρακτήρων του βιβλίου.
March 22, 2020
Το βιβλίο μάς μεταφέρει στο καλοκαίρι του 1935 σε ένα μικρό χωριό της Αίγινας, όπου ο δωδεκάχρονος Παναγιώτης ζει ένα αξέχαστο καλοκαίρι παρέα με τους φίλους του και τη Ζωή, το κορίτσι από την Αθήνα που αγαπάει και θέλει να το παντρευτεί. Χρόνια μετά, ο Παναγιώτης νοσταλγεί αυτό το ξέγνοιαστο καλοκαίρι με τα παιχνίδια, τα μπάνια, τις σκανταλιές...
Ένα τρυφερό βιβλίο για τα ανέμελα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων που μας σημαδεύουν και πάντα τα ανακαλούμε στη μνήμη μας με αγάπη και νοσταλγία.
Ένα τρυφερό βιβλίο για τα ανέμελα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων που μας σημαδεύουν και πάντα τα ανακαλούμε στη μνήμη μας με αγάπη και νοσταλγία.
February 9, 2024
Συγκινητική ιστορία/αφήγηση καλοκαιριού στην Ελλάδα στο πλαίσιο παιδικής αγάπης και φιλίας.
"Όταν γίνεις δάσκαλος, Παναγιώτη, θυμίσου τις ιστορίες της μάνας σου. Να καθίσεις να τις γράψεις, να τις διαβάσουν τα παιδιά σου και τα παιδιά των παιδιών σου".
"Όταν γίνεις δάσκαλος, Παναγιώτη, θυμίσου τις ιστορίες της μάνας σου. Να καθίσεις να τις γράψεις, να τις διαβάσουν τα παιδιά σου και τα παιδιά των παιδιών σου".
April 24, 2015
Θα πω μια ιστορία που λίγη σχέση έχει με την ιστορία αλλά μεγάλη με τη σχέση μου με τα βιβλία γενικώς.
Ήταν αρχές το 1997 και είχαμε πάει με το δημοτικό σχολείο την πρώτη ανοιξιάτικη σχολική εκδρομή-περίπατο σε ένα ξωκκλήσι.
-Πρέπει να αναφέρω πως υπήρξα ένα πολύ κοινωνικό παιδί αλλά πάντα προτιμούσα τα βιβλία απ' τους ανθρώπους. Είχα αυτή την αίσθηση πως είναι τόσα πολλά αυτά που έχω να μάθω και τόσο λίγος ο χρόνος. Ακόμη την έχω.-
Καθόμουν σε μια σκιά και διάβαζα "Τα στενά παπούτσια" που μόλις είχα δανειστεί από τη σχολική βιβλιοθήκη. Ο Παναγιώτης πιτσιρικάκι στη Βαγία του 1936, η Ζωή και η υπόλοιπη οικογένεια Αϊβαλιώτη, τα παιχνίδια, ο παιδικός έρωτας, ο Παναγιώτης γνωρίζει τη Ζωή και η Ζωή είναι η ζωή του.
Η δασκάλα με φώναξε κοντά της. "Γιατί δεν παίζεις με τους υπόλοιπους;", με ρώτησε.
Και μετά είδε ποιο ήταν το βιβλίο που με απασχολούσε. Μου χαμογέλασε και με άφησε να επιστρέψω στη σκιά μου, παρέα με τους υπέροχους ήρωες της υπέροχης Ζωρζ Σαρή.
Είναι μερικά βιβλία σταθμός που γίνονται σταθμός και καθορίζουν τη σχέση σου με τη λογοτεχνία μετέπειτα στη ζωή σου. Τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή είναι αυτό ακριβώς. Μπορώ να θυμηθώ πως ένιωσα την πρώτη φορά που έπιασα τα Στενά Παπούτσια στα χέρια μου....
Ήταν αρχές το 1997 και είχαμε πάει με το δημοτικό σχολείο την πρώτη ανοιξιάτικη σχολική εκδρομή-περίπατο σε ένα ξωκκλήσι.
-Πρέπει να αναφέρω πως υπήρξα ένα πολύ κοινωνικό παιδί αλλά πάντα προτιμούσα τα βιβλία απ' τους ανθρώπους. Είχα αυτή την αίσθηση πως είναι τόσα πολλά αυτά που έχω να μάθω και τόσο λίγος ο χρόνος. Ακόμη την έχω.-
Καθόμουν σε μια σκιά και διάβαζα "Τα στενά παπούτσια" που μόλις είχα δανειστεί από τη σχολική βιβλιοθήκη. Ο Παναγιώτης πιτσιρικάκι στη Βαγία του 1936, η Ζωή και η υπόλοιπη οικογένεια Αϊβαλιώτη, τα παιχνίδια, ο παιδικός έρωτας, ο Παναγιώτης γνωρίζει τη Ζωή και η Ζωή είναι η ζωή του.
Η δασκάλα με φώναξε κοντά της. "Γιατί δεν παίζεις με τους υπόλοιπους;", με ρώτησε.
Και μετά είδε ποιο ήταν το βιβλίο που με απασχολούσε. Μου χαμογέλασε και με άφησε να επιστρέψω στη σκιά μου, παρέα με τους υπέροχους ήρωες της υπέροχης Ζωρζ Σαρή.
Είναι μερικά βιβλία σταθμός που γίνονται σταθμός και καθορίζουν τη σχέση σου με τη λογοτεχνία μετέπειτα στη ζωή σου. Τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή είναι αυτό ακριβώς. Μπορώ να θυμηθώ πως ένιωσα την πρώτη φορά που έπιασα τα Στενά Παπούτσια στα χέρια μου....
Read
January 2, 2015Ένα χωριουδάκι στην Αίγινα, με έξι μόλις σπίτια, και οι κάτοικοί του με τα ευλογημένα καλοκαίρια και τους σκληρούς χειμώνες. Μια οικογένεια από την Αθήνα, που παραθερίζει εκεί και αποτινάζει τον καθωσπρεπισμό της πόλης επιθυμώντας τον πλούτο που μόνο η φτώχεια έχει. Μια παρέα από παιδιά που ζουν τα καλύτερα τους χρόνια με γέλια, πειράγματα και περιπέτειες. Ο Σώζων με το τρύπιο μαγιό, η Ειρήνη με τη Ζωή που γλυκομαλώνουν, η Φωτεινή με τη μακριά κοτσίδα της που περιμένει, η μεγάλη αδερφή που κουβαλάει το πένθος και ο Παναγιώτης που αγαπάει, μπερδεύεται, αλλά επιμένει. Μια μάνα που μαλώνει με τη βέργα και μια μάνα με ένα λευκό χεράκι που δεν μπορεί να σηκώσει ούτε ένα σεντόνι. Άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους που με το σκηνικό μιας πανέμορφης φύσης γίνονται ένα πολύχρωμο μπουλούκι δίνοντας ο ένας στον άλλον την ανάσα που χρειάζονται μέχρι το επόμενο καλοκαίρι...
January 20, 2013
Δεν ξέρω ίσως και να μην αξίζει για πέντε αστεράκια αλλά όλα τα βιβλία της Ζωρζ Σαρή μου μυρίζουν σαν την παιδική και εφηβική μου ηλικία. Τοσο άμεσα στο γράψιμο και την αφήγηση που κάθε φορά που ανοίγω τα βιβλία της νίωθω να είμαι εκεί να παίζω με αυτά τα παιδιά, να κάνουμε σκανταλιές μαζί, να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα στον κόσμο, να ερωτευόμαστε και να μεγαλώνουμε παρέα. Δεν νομίζω οτι μπορώ να συστήσω καλύτερα αναγνώσματα για γονείς που θέλουν να μυήσουν τα παιδιά τους στο κόσμο της λογοτεχνίας.
November 18, 2012
Όλοι μας έχουμε πάντα στη μνήμη μας κάποιο καλοκαίρι από τα παιδικά μας χρόνια που μας έμεινε αξέχαστο. Για τον Παναγιώτη, αυτό ήταν το καλοκαίρι του 1935, όταν "παντρεύτηκε" την αγαπημένη του, την μικρή Ζωή, η οποία παραθέριζε με την οικογένεια της στο χωριό του Παναγιώτη, την Βαγία. Το μυθιστόρημα της Σαρρή με πήγε πίσω στα δικά μου ξέγνοιαστα παιδικά χρόνια, τότε που τα αισθήματα μας ήταν γνήσια και καθαρά, και η αγάπη φτεροκοπούσε για πρώτη φορά στις αγνές παιδικές καρδιές μας.
February 14, 2023
Τα Στενά Παπούτσια είναι μια συγκινητική ιστορία παιδικής αγάπης από την πολυαγαπημένη συγγραφέα Ζωρζ Σαρή. Διαδραματιζόμενη σε ένα χωριό 6 μόνο σπιτιών, τη Βαγία, στο νησί της Αίγινας, εξιστορεί τη ζωή στο νοσταλγικό καλοκαίρι του 1936, μέσα από τα μάτια των δωδεκάχρονων πρωταγωνιστών του.
Η Ζωή και ο Παναγιώτης έχουν παντελώς αλλιώτικα υπόβαθρα. Εκείνη είναι από την Αθήνα, στην δεύτερη μόλις επίσκεψή της στο νησί, ενώ εκείνος είναι απόγονος μία από τις παλαιότερες οικογένειες της περιοχής. Ωστόσο, αυτό δεν τους εμποδίζει να είναι κολλητοί. Το καλοκαίρι τους σφύζει από ανάλαφρες περιπέτειες, καθώς ο Παναγιώτης χτίζει ένα σπίτι μόνο για τη Ζωή, ένας γάλλος τουρίστας χάνεται στο δάσος και περνά τη νύχτα στο σπίτι τους, η παρέα τους ανεβάζει μια παράσταση ώστε να μαζέψει χρήματα για μια φτωχή γυναίκα, και ο πρωταγωνιστής μας σπάει το πόδι του σε μία στοιχειωμένη έπαυλη. Τέλη του καλοκαιρού, ο Παναγιώτης, συντετριμμένος από την αναχώρηση της Ζωής, εκφράζει την αγάπη του γι’ αυτή, «παντρεύονται» κρυφά. Τελικά, ο πατέρας της Ζωής προσφέρεται να τον πάρει στην Αθήνα, να πραγματοποιήσει το όνειρό του να σπουδάσει.
Χρόνια αργότερα, παντρεμένος και αναπολώντας το παρελθόν του, ο Παναγιώτης καταγράφει όλες του τις αναμνήσεις. Μέσω αυτής της αυτοβιογραφίας, αντλούμε ανεκτίμητες πληροφορίες για τη ζωή στην ελληνική επαρχία του 20ου αιώνα. Θρύλοι για βρικόλακες, φαντάσματα, και ξωτικά που σου κλέβουν τη γλώσσα, και προλήψεις γύρω από ασύνδετες συμπτώσεις. Ακόμη, αξιοσημείωτες είναι οι παρατηρήσεις του αφηγητή για τις δραστικές αλλαγές που έχει υποστεί το χωριό από τότε. Μπαράκια, ξενοδοχεία και εστιατόρια ξεπηδάνε από παντού, αντικαθιστώντας σταδιακά τις παραδοσιακές κατοικίες και εκκλησίες.
Η συγγραφέας είναι αυθεντία των γλαφυρών περιγραφών, του χειροπιαστού λόγου, και της πλοκής που παραμένει γρήγορη παρότι είναι αβίαστη. Το μόνο ψεγάδι που μπορώ να της προσάψω είναι οι διάλογοι που ενίοτε φαντάζουν αφύσικοι για παιδιά. Εκτός αυτού, αν δεν σας ενοχλεί λίγη λιγότερη δράση, αυτό το βιβλίο είναι μία εξολοκλήρου χαριτωμένη και αξιόλογη ανάγνωση.
Η Ζωή και ο Παναγιώτης έχουν παντελώς αλλιώτικα υπόβαθρα. Εκείνη είναι από την Αθήνα, στην δεύτερη μόλις επίσκεψή της στο νησί, ενώ εκείνος είναι απόγονος μία από τις παλαιότερες οικογένειες της περιοχής. Ωστόσο, αυτό δεν τους εμποδίζει να είναι κολλητοί. Το καλοκαίρι τους σφύζει από ανάλαφρες περιπέτειες, καθώς ο Παναγιώτης χτίζει ένα σπίτι μόνο για τη Ζωή, ένας γάλλος τουρίστας χάνεται στο δάσος και περνά τη νύχτα στο σπίτι τους, η παρέα τους ανεβάζει μια παράσταση ώστε να μαζέψει χρήματα για μια φτωχή γυναίκα, και ο πρωταγωνιστής μας σπάει το πόδι του σε μία στοιχειωμένη έπαυλη. Τέλη του καλοκαιρού, ο Παναγιώτης, συντετριμμένος από την αναχώρηση της Ζωής, εκφράζει την αγάπη του γι’ αυτή, «παντρεύονται» κρυφά. Τελικά, ο πατέρας της Ζωής προσφέρεται να τον πάρει στην Αθήνα, να πραγματοποιήσει το όνειρό του να σπουδάσει.
Χρόνια αργότερα, παντρεμένος και αναπολώντας το παρελθόν του, ο Παναγιώτης καταγράφει όλες του τις αναμνήσεις. Μέσω αυτής της αυτοβιογραφίας, αντλούμε ανεκτίμητες πληροφορίες για τη ζωή στην ελληνική επαρχία του 20ου αιώνα. Θρύλοι για βρικόλακες, φαντάσματα, και ξωτικά που σου κλέβουν τη γλώσσα, και προλήψεις γύρω από ασύνδετες συμπτώσεις. Ακόμη, αξιοσημείωτες είναι οι παρατηρήσεις του αφηγητή για τις δραστικές αλλαγές που έχει υποστεί το χωριό από τότε. Μπαράκια, ξενοδοχεία και εστιατόρια ξεπηδάνε από παντού, αντικαθιστώντας σταδιακά τις παραδοσιακές κατοικίες και εκκλησίες.
Η συγγραφέας είναι αυθεντία των γλαφυρών περιγραφών, του χειροπιαστού λόγου, και της πλοκής που παραμένει γρήγορη παρότι είναι αβίαστη. Το μόνο ψεγάδι που μπορώ να της προσάψω είναι οι διάλογοι που ενίοτε φαντάζουν αφύσικοι για παιδιά. Εκτός αυτού, αν δεν σας ενοχλεί λίγη λιγότερη δράση, αυτό το βιβλίο είναι μία εξολοκλήρου χαριτωμένη και αξιόλογη ανάγνωση.
March 21, 2022
[2,5]Καλοκαιρινή παιδική ανεμελιά, φιλίες, έρωτας, νοσταλγία. Γνωρίζουμε τις συνθήκες ζωής σε ένα χωριό της Αίγινας της δεκαετίας του ‘30, τις συνήθειες των κατοίκων, τις απόψεις και προλήψεις τους. Ο δωδεκάχρονος Παναγιώτης, μόνιμος κάτοικος της Βαγίας, γνωρίζει τη συνομήλικη του Ζωή, γίνεται η καλύτερή του φίλη και σύντομα η αγαπημένη του. Όνειρό του να γίνει δάσκαλος, έτσι όταν,τελικά, του ανακοινώνεται πως θα μετακομίσει στην Αθήνα και θα φοιτήσει στο ίδιο σχολείο με τη Ζωή χαίρεται τριπλά! Γιατί είναι ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματοποίηση του ονείρου του, για τη φίλη του και γιατί θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του,θα αφήσει πίσω του τα στενά παπούτσια της Βαγίας…Τρυφερό αυτοβιογραφικό βιβλίο, έξω όμως από τα νερά μου.
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 25, 2013
*SPOILERS*
Ταξιδεύοντας σε παλιές εποχές, η Σωρζ Σαρή μας εξιστορεί πώς ένα 12χρονο αγόρι από την Αίγινα περνάει το καλοκαίρι του μαζί με την μεγάλη καλοκαιρινή παρέα του. Η παιδική αγάπη μεταξύ του Παναγιώτη και της Ζωής σε βοηθάνε να εθιστείς περισσότερο στο βιβλίο ενώ ταυτόχρονα εύχεσαι να ζούσες και εσύ το συγκεκριμένο καλοκαίρι μαζί τους. Το τέλος είναι αναπάντεχο αφού από μια απλή απόφαση, να πάει ο Παναγιώτης μαζί με την οικογένεια της Ζωής στην Αθήνα, αλλάζει όλη του η ζωή και έτσι καταφέρνει να ακολουθήσει το όνειρο του. Ένα βιβλίο που είναι κατάλληλο για όλες τις ηλικίες και υπέροχο αν το διαβάσεις το καλοκαίρι.
Ταξιδεύοντας σε παλιές εποχές, η Σωρζ Σαρή μας εξιστορεί πώς ένα 12χρονο αγόρι από την Αίγινα περνάει το καλοκαίρι του μαζί με την μεγάλη καλοκαιρινή παρέα του. Η παιδική αγάπη μεταξύ του Παναγιώτη και της Ζωής σε βοηθάνε να εθιστείς περισσότερο στο βιβλίο ενώ ταυτόχρονα εύχεσαι να ζούσες και εσύ το συγκεκριμένο καλοκαίρι μαζί τους. Το τέλος είναι αναπάντεχο αφού από μια απλή απόφαση, να πάει ο Παναγιώτης μαζί με την οικογένεια της Ζωής στην Αθήνα, αλλάζει όλη του η ζωή και έτσι καταφέρνει να ακολουθήσει το όνειρο του. Ένα βιβλίο που είναι κατάλληλο για όλες τις ηλικίες και υπέροχο αν το διαβάσεις το καλοκαίρι.
August 14, 2014
Υπέροχο βιβλίο!!Σε μεταφέρει σε άλλες εποχές αυτές της ξεγνοιασιάς και της αθωότητας...Παρουσιάζει την αγάπη απο την τρυφερή σκοπιά ενός 11χρονού αγοριού με την απλότητα που το διακατέχει!!Αξίζει νατ ο διαβάσετε!!
November 20, 2025
ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ
Τα στενά παπούτσια
Τίτλος Βιβλίου: Τα στενά παπούτσια
Είδος: νεανικό μυθιστόρημα
Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή
Κριτικός: Ελευθερία Τρυψιάνης
Αξιολόγηση: 5/ 5
Το όνομα μου είναι Ελευθερία Τρυψιάνης και σήμερα θα σας δώσω την γνώμη μου για το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασα το «Τα στενά παπούτσια» της Ζωρζ Σαρή.
Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα μικρό χωριό της Αίγινας, στη Βαγία. Ο πρωταγωνιστής, ο Παναγιώτης, μας διηγείται το καλοκαίρι των παιδικών του χρόνων, το καλοκαίρι του 1935. Η Ζωή και η Ειρήνη, δύο κορίτσια από την Αθήνα επισκέπτονται το σπίτι του αγοριού και όλοι μαζί απολαμβάνουν την καλοκαιρινή Βαγία. Με τα υπόλοιπα παιδιά από το χωριό πηγαίνουν για μπάνιο, παίζουνε παιχνίδια, παίζουν θέατρο… Όσο περνάει ο καιρός ο Παναγιώτης τρέφει ολοένα και πιο δυνατά αισθήματα για τη Ζωή και ζει αυτό που λέμε «νεανικός έρωτας». H αγάπη τους κορυφώνεται στο τέλος του βιβλίου όταν οργανώνουν ένα γάμο «στα ψέματα» όπου υπόσχονται να ζήσουν μαζί, όταν θα μεγαλώσουν.
Ένα υπέροχο βιβλίο. Με τα κείμενά της, η Ζωρζ Σαρή μας μεταφέρει στο κλίμα της καλοκαιρινής Βαγίας. Μας περιγράφει πιο πολύ τη ζωή και τα τοπία του νησιού από το «Ο θησαυρός της Βαγίας» που πιθανόν ήδη έχετε διαβάσει. Χρησιμοποιεί παλιά και παραδοσιακή γλώσσα, κάποιες φορές και διάλεκτο που μας κάνει πραγματικά να πιστεύουμε ότι διαβάζουμε ιστορία σε χωριό πριν 90 χρόνια. Άμα δεν γνωρίζετε αυτή τη παλιά γλώσσα, μην ανησυχείτε, στο τέλος του βιβλίου υπάρχει ένα γλωσσάρι που μας εξηγεί τις δύσκολες λέξεις. Από τη μεριά μου βρήκα και άλλες εκφράσεις που δεν ήξερα και δεν συμπεριλαμβάνονταν στο γλωσσάρι, άρα θα το προτιμούσα πιο ολοκληρωμένο. Είναι όμως και σημαντικό να πούμε ότι δεν έχω μεγαλώσει στην Ελλάδα κι σε αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι δε γνώριζα περισσότερες λέξεις.
Μου άρεσαν πολύ τα σημεία που η μητέρα του Παναγιώτη διηγούταν ιστορίες στα παιδιά. Τους έλεγε για βρυκόλακες, καλικάντζαρους (ή μάλλον κολοτσέντες!) και ξωτικά. Μας δίνει μια ιδέα για το πως ζούσαν οι άνθρωποι τότε, πώς εξηγούσαν συγκεκριμένα φαινόμενα χωρίς τη βοήθεια της επιστήμης.
Ένα στοιχείο που δεν εκτιμήθηκε αρκετά από τους αναγνώστες είναι η αγάπη του Παναγιώτη για τη Ζωή. Φαντάζει σαν να το έχει γράψει δωδεκάχρονο παιδί, και όχι πενηντάχρονη γυναίκα. Η Σαρή περιγράφει λύπες, χαρές, ενθουσιασμούς, όλα όσα έρχονται με τον «νεανικό έρωτα». Μας δείχνει σκηνές που ο Παναγιώτης αναρωτιέται γιατί αγάπησε αυτό το «αθηνοκόριτσο», ακριβώς τα συναισθήματα ενός μπερδεμένου εφήβου.
Για μένα είναι πολύ σημαντικό ότι το βιβλίο αναφέρει τις αρνητικές πλευρές του να ζεις σε τέτοιο μικρό χωριό. Βλέπουμε τη λαχτάρα του Παναγιώτη για καλύτερη μάθηση που δεν μπορεί να εκπληρωθεί στη Βαγία ή τη μοναξιά του τον χειμώνα. Σε παρόμοια βιβλία δεν το βλέπουμε αυτό.
Δεν περίμενα να δώσω ποτέ 5/5 σε ένα βιβλίο, αλλά η Ζωρζ Σαρή και τα μυθιστορήματα της κατάκτησαν την καρδιά μου. Σύντομο, καλοκαιρινό και νοσταλγικό με καλογραμμένους χαρακτήρες. Απολύτως απαραίτητο ανάγνωσμα για κάθε Έλληνα.
Άμα ψάχνετε βιβλίο για το καλοκαίρι ή απλώς θέλετε να διαβάσετε κάτι ελληνικό, σας προτείνω ιδιαίτερα το «Τα στενά παπούτσια». Θα το πρότεινα κυριολεκτικά σε όλες ηλικίες, ακόμα και οι μεγάλοι πιστεύω θα το απολαύσουν. Για μικρά παιδιά θα ήταν πιο κατάλληλο να τους το διαβάσει γονιός, κυρίως για να εξηγεί. Η εφηβεία είναι καλύτερη ηλικία φυσικά, θα το πρότεινα όμως στους πιο διαβαστερούς που θα το καταλάβουν καλύτερα και θα εκτιμήσουν την αξία του περισσότερο.
Τα στενά παπούτσια
Τίτλος Βιβλίου: Τα στενά παπούτσια
Είδος: νεανικό μυθιστόρημα
Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή
Κριτικός: Ελευθερία Τρυψιάνης
Αξιολόγηση: 5/ 5
Το όνομα μου είναι Ελευθερία Τρυψιάνης και σήμερα θα σας δώσω την γνώμη μου για το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασα το «Τα στενά παπούτσια» της Ζωρζ Σαρή.
Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα μικρό χωριό της Αίγινας, στη Βαγία. Ο πρωταγωνιστής, ο Παναγιώτης, μας διηγείται το καλοκαίρι των παιδικών του χρόνων, το καλοκαίρι του 1935. Η Ζωή και η Ειρήνη, δύο κορίτσια από την Αθήνα επισκέπτονται το σπίτι του αγοριού και όλοι μαζί απολαμβάνουν την καλοκαιρινή Βαγία. Με τα υπόλοιπα παιδιά από το χωριό πηγαίνουν για μπάνιο, παίζουνε παιχνίδια, παίζουν θέατρο… Όσο περνάει ο καιρός ο Παναγιώτης τρέφει ολοένα και πιο δυνατά αισθήματα για τη Ζωή και ζει αυτό που λέμε «νεανικός έρωτας». H αγάπη τους κορυφώνεται στο τέλος του βιβλίου όταν οργανώνουν ένα γάμο «στα ψέματα» όπου υπόσχονται να ζήσουν μαζί, όταν θα μεγαλώσουν.
Ένα υπέροχο βιβλίο. Με τα κείμενά της, η Ζωρζ Σαρή μας μεταφέρει στο κλίμα της καλοκαιρινής Βαγίας. Μας περιγράφει πιο πολύ τη ζωή και τα τοπία του νησιού από το «Ο θησαυρός της Βαγίας» που πιθανόν ήδη έχετε διαβάσει. Χρησιμοποιεί παλιά και παραδοσιακή γλώσσα, κάποιες φορές και διάλεκτο που μας κάνει πραγματικά να πιστεύουμε ότι διαβάζουμε ιστορία σε χωριό πριν 90 χρόνια. Άμα δεν γνωρίζετε αυτή τη παλιά γλώσσα, μην ανησυχείτε, στο τέλος του βιβλίου υπάρχει ένα γλωσσάρι που μας εξηγεί τις δύσκολες λέξεις. Από τη μεριά μου βρήκα και άλλες εκφράσεις που δεν ήξερα και δεν συμπεριλαμβάνονταν στο γλωσσάρι, άρα θα το προτιμούσα πιο ολοκληρωμένο. Είναι όμως και σημαντικό να πούμε ότι δεν έχω μεγαλώσει στην Ελλάδα κι σε αυτό ίσως να οφείλεται στο ότι δε γνώριζα περισσότερες λέξεις.
Μου άρεσαν πολύ τα σημεία που η μητέρα του Παναγιώτη διηγούταν ιστορίες στα παιδιά. Τους έλεγε για βρυκόλακες, καλικάντζαρους (ή μάλλον κολοτσέντες!) και ξωτικά. Μας δίνει μια ιδέα για το πως ζούσαν οι άνθρωποι τότε, πώς εξηγούσαν συγκεκριμένα φαινόμενα χωρίς τη βοήθεια της επιστήμης.
Ένα στοιχείο που δεν εκτιμήθηκε αρκετά από τους αναγνώστες είναι η αγάπη του Παναγιώτη για τη Ζωή. Φαντάζει σαν να το έχει γράψει δωδεκάχρονο παιδί, και όχι πενηντάχρονη γυναίκα. Η Σαρή περιγράφει λύπες, χαρές, ενθουσιασμούς, όλα όσα έρχονται με τον «νεανικό έρωτα». Μας δείχνει σκηνές που ο Παναγιώτης αναρωτιέται γιατί αγάπησε αυτό το «αθηνοκόριτσο», ακριβώς τα συναισθήματα ενός μπερδεμένου εφήβου.
Για μένα είναι πολύ σημαντικό ότι το βιβλίο αναφέρει τις αρνητικές πλευρές του να ζεις σε τέτοιο μικρό χωριό. Βλέπουμε τη λαχτάρα του Παναγιώτη για καλύτερη μάθηση που δεν μπορεί να εκπληρωθεί στη Βαγία ή τη μοναξιά του τον χειμώνα. Σε παρόμοια βιβλία δεν το βλέπουμε αυτό.
Δεν περίμενα να δώσω ποτέ 5/5 σε ένα βιβλίο, αλλά η Ζωρζ Σαρή και τα μυθιστορήματα της κατάκτησαν την καρδιά μου. Σύντομο, καλοκαιρινό και νοσταλγικό με καλογραμμένους χαρακτήρες. Απολύτως απαραίτητο ανάγνωσμα για κάθε Έλληνα.
Άμα ψάχνετε βιβλίο για το καλοκαίρι ή απλώς θέλετε να διαβάσετε κάτι ελληνικό, σας προτείνω ιδιαίτερα το «Τα στενά παπούτσια». Θα το πρότεινα κυριολεκτικά σε όλες ηλικίες, ακόμα και οι μεγάλοι πιστεύω θα το απολαύσουν. Για μικρά παιδιά θα ήταν πιο κατάλληλο να τους το διαβάσει γονιός, κυρίως για να εξηγεί. Η εφηβεία είναι καλύτερη ηλικία φυσικά, θα το πρότεινα όμως στους πιο διαβαστερούς που θα το καταλάβουν καλύτερα και θα εκτιμήσουν την αξία του περισσότερο.
November 11, 2023
Τα Στενά Παπούτσια είναι μια συγκινητική ιστορία παιδικής αγάπης από την πολυαγαπημένη συγγραφέα Ζωρζ Σαρή. Διαδραματιζόμενη σε ένα χωριό 6 μόνο σπιτιών, τη Βαγία, στο νησί της Αίγινας, εξιστορεί τη ζωή στο νοσταλγικό καλοκαίρι του 1936, μέσα από τα μάτια των δωδεκάχρονων πρωταγωνιστών του.
Η Ζωή και ο Παναγιώτης έχουν παντελώς αλλιώτικα υπόβαθρα. Εκείνη είναι από την Αθήνα, στην δεύτερη μόλις επίσκεψή της στο νησί, ενώ εκείνος είναι απόγονος μία από τις παλαιότερες οικογένειες της περιοχής. Ωστόσο, αυτό δεν τους εμποδίζει να είναι κολλητοί. Το καλοκαίρι τους σφύζει από ανάλαφρες περιπέτειες, καθώς ο Παναγιώτης χτίζει ένα σπίτι μόνο για τη Ζωή, ένας γάλλος τουρίστας χάνεται στο δάσος και περνά τη νύχτα στο σπίτι τους, η παρέα τους ανεβάζει μια παράσταση ώστε να μαζέψει χρήματα για μια φτωχή γυναίκα, και ο πρωταγωνιστής μας σπάει το πόδι του σε μία στοιχειωμένη έπαυλη. Τέλη του καλοκαιρού, ο Παναγιώτης, συντετριμμένος από την αναχώρηση της Ζωής, εκφράζει την αγάπη του γι’ αυτή, «παντρεύονται» κρυφά. Τελικά, ο πατέρας της Ζωής προσφέρεται να τον πάρει στην Αθήνα, να πραγματοποιήσει το όνειρό του να σπουδάσει.
Χρόνια αργότερα, παντρεμένος και αναπολώντας το παρελθόν του, ο Παναγιώτης καταγράφει όλες του τις αναμνήσεις. Μέσω αυτής της αυτοβιογραφίας, αντλούμε ανεκτίμητες πληροφορίες για τη ζωή στην ελληνική επαρχία του 20ου αιώνα. Θρύλοι για βρικόλακες, φαντάσματα, και ξωτικά που σου κλέβουν τη γλώσσα, και προλήψεις γύρω από ασύνδετες συμπτώσεις. Ακόμη, αξιοσημείωτες είναι οι παρατηρήσεις του αφηγητή για τις δραστικές αλλαγές που έχει υποστεί το χωριό από τότε. Μπαράκια, ξενοδοχεία και εστιατόρια ξεπηδάνε από παντού, αντικαθιστώντας σταδιακά τις παραδοσιακές κατοικίες και εκκλησίες.
Η συγγραφέας είναι αυθεντία των γλαφυρών περιγραφών, του χειροπιαστού λόγου, και της πλοκής που παραμένει γρήγορη παρότι είναι αβίαστη. Το μόνο ψεγάδι που μπορώ να της προσάψω είναι οι διάλογοι που ενίοτε φαντάζουν αφύσικοι για παιδιά. Εκτός αυτού, αν δεν σας ενοχλεί λίγη λιγότερη δράση, αυτό το βιβλίο είναι μία εξολοκλήρου χαριτωμένη και αξιόλογη ανάγνωση.
Η Ζωή και ο Παναγιώτης έχουν παντελώς αλλιώτικα υπόβαθρα. Εκείνη είναι από την Αθήνα, στην δεύτερη μόλις επίσκεψή της στο νησί, ενώ εκείνος είναι απόγονος μία από τις παλαιότερες οικογένειες της περιοχής. Ωστόσο, αυτό δεν τους εμποδίζει να είναι κολλητοί. Το καλοκαίρι τους σφύζει από ανάλαφρες περιπέτειες, καθώς ο Παναγιώτης χτίζει ένα σπίτι μόνο για τη Ζωή, ένας γάλλος τουρίστας χάνεται στο δάσος και περνά τη νύχτα στο σπίτι τους, η παρέα τους ανεβάζει μια παράσταση ώστε να μαζέψει χρήματα για μια φτωχή γυναίκα, και ο πρωταγωνιστής μας σπάει το πόδι του σε μία στοιχειωμένη έπαυλη. Τέλη του καλοκαιρού, ο Παναγιώτης, συντετριμμένος από την αναχώρηση της Ζωής, εκφράζει την αγάπη του γι’ αυτή, «παντρεύονται» κρυφά. Τελικά, ο πατέρας της Ζωής προσφέρεται να τον πάρει στην Αθήνα, να πραγματοποιήσει το όνειρό του να σπουδάσει.
Χρόνια αργότερα, παντρεμένος και αναπολώντας το παρελθόν του, ο Παναγιώτης καταγράφει όλες του τις αναμνήσεις. Μέσω αυτής της αυτοβιογραφίας, αντλούμε ανεκτίμητες πληροφορίες για τη ζωή στην ελληνική επαρχία του 20ου αιώνα. Θρύλοι για βρικόλακες, φαντάσματα, και ξωτικά που σου κλέβουν τη γλώσσα, και προλήψεις γύρω από ασύνδετες συμπτώσεις. Ακόμη, αξιοσημείωτες είναι οι παρατηρήσεις του αφηγητή για τις δραστικές αλλαγές που έχει υποστεί το χωριό από τότε. Μπαράκια, ξενοδοχεία και εστιατόρια ξεπηδάνε από παντού, αντικαθιστώντας σταδιακά τις παραδοσιακές κατοικίες και εκκλησίες.
Η συγγραφέας είναι αυθεντία των γλαφυρών περιγραφών, του χειροπιαστού λόγου, και της πλοκής που παραμένει γρήγορη παρότι είναι αβίαστη. Το μόνο ψεγάδι που μπορώ να της προσάψω είναι οι διάλογοι που ενίοτε φαντάζουν αφύσικοι για παιδιά. Εκτός αυτού, αν δεν σας ενοχλεί λίγη λιγότερη δράση, αυτό το βιβλίο είναι μία εξολοκλήρου χαριτωμένη και αξιόλογη ανάγνωση.
July 24, 2023
Μπορείς να αγοράσεις το βιβλίο από το affiliate link μου εδώ https://mikk.ro/C8p6 και να βοηθήσεις το κανάλι μου τόσο εδώ όσο και στο YouTube [ https://www.youtube.com/user/ioannafo...] ! Ευχαριστώ εκ των προτέρων, σημαίνει πολλά για μένα! Ας προχωρήσουμε στην κριτική!
ΩΡΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ: 6 ΩΡΕΣ
Πραγματικά από τα πιο όμορφα, νοσταλγικά, υπέροχα βιβλία που έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα. Μιλάει για το ελληνικό καλοκαίρι, για το χωριό, τα παιχνίδια, τα παιδικά μας χρόνια και τα πολύ έντονα συναισθήματα που ζουμε ως παιδιά. Και μιλάει για όλα αυτά με έναν τόσο τρυφερό και ταυτόχρονα παραστατικό και έντονο τρόπο!
Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε παιδιά και ενήλικες! Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να έχουμε στην βιβλιοθήκη μας., Το οποίο διαβάζεται και ξαναδιαβάζεται!
Αλλωστε όλοι θα θέλαμε καλοκαίρια σαν αυτά που περνούσε ο Παναγιώτης με την Ζωή στην Βαγία!
ΩΡΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ: 6 ΩΡΕΣ
Πραγματικά από τα πιο όμορφα, νοσταλγικά, υπέροχα βιβλία που έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα. Μιλάει για το ελληνικό καλοκαίρι, για το χωριό, τα παιχνίδια, τα παιδικά μας χρόνια και τα πολύ έντονα συναισθήματα που ζουμε ως παιδιά. Και μιλάει για όλα αυτά με έναν τόσο τρυφερό και ταυτόχρονα παραστατικό και έντονο τρόπο!
Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε παιδιά και ενήλικες! Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να έχουμε στην βιβλιοθήκη μας., Το οποίο διαβάζεται και ξαναδιαβάζεται!
Αλλωστε όλοι θα θέλαμε καλοκαίρια σαν αυτά που περνούσε ο Παναγιώτης με την Ζωή στην Βαγία!
October 19, 2022
Ο ορισμός των καλοκαιρινών μεσημεριών της παιδικής μου ηλικίας!!!
Μου το είχε δωρίσει ένας συμμαθητής μου στα γενέθλιά μου, ένα από τα καλύτερα δώρα που έχω λάβει! Ζωή εγώ, Ζωή και η πρωταγωνίστρια, ταυτιζόμουν απίστευτα με την φαντασία της και το όνειρό της να γίνει ηθοποιός. Μπορεί να γράφτηκε μια άλλη εποχή για μια ακόμα πιο άλλη εποχή, ωστόσο ακόμα και στα μέσα της δεκαετίας του 2000 που το διάβασα για πρώτη φορά ήταν ενδιαφέρον. Τουλάχιστον προσωπικά μέχρι και τώρα όποτε το διαβάζω δεν μου φαίνεται ξένο. Φυσικά υπάρχουν στοιχεία της εποχής του αλλά κάποιο άτομο που του αρέσει το ταξίδι στο παρελθόν και κυρίως ο τρόπος γραφής της Ζωρζ Σαρή θα τα αφήσει στην άκρη και θα απολαύσει την ιστορία!
Υ.Γ. ο συμμαθητής μου είχε κάνει και αφιέρωση :)
Μου το είχε δωρίσει ένας συμμαθητής μου στα γενέθλιά μου, ένα από τα καλύτερα δώρα που έχω λάβει! Ζωή εγώ, Ζωή και η πρωταγωνίστρια, ταυτιζόμουν απίστευτα με την φαντασία της και το όνειρό της να γίνει ηθοποιός. Μπορεί να γράφτηκε μια άλλη εποχή για μια ακόμα πιο άλλη εποχή, ωστόσο ακόμα και στα μέσα της δεκαετίας του 2000 που το διάβασα για πρώτη φορά ήταν ενδιαφέρον. Τουλάχιστον προσωπικά μέχρι και τώρα όποτε το διαβάζω δεν μου φαίνεται ξένο. Φυσικά υπάρχουν στοιχεία της εποχής του αλλά κάποιο άτομο που του αρέσει το ταξίδι στο παρελθόν και κυρίως ο τρόπος γραφής της Ζωρζ Σαρή θα τα αφήσει στην άκρη και θα απολαύσει την ιστορία!
Υ.Γ. ο συμμαθητής μου είχε κάνει και αφιέρωση :)
October 17, 2024
Ένα υπέροχο μυθιστόρημα για παιδική αγάπη. Σε μεταφέρει σ άλλη εποχή, εκτός του δικού σου χρόνου κ τόπου κ σε πάει σε μια Αίγινα διαφορετική, κ βλέπεις την αφέλεια των παιδιών, πόσο ενεργά ήταν τότε κ τι μπορούσαν μόνα τους να καταφέρουν. Σου δημιουργεί εικόνες κ σε ταξιδεύει σε μια παρέα μικρών παιδιών που νιώθεις ότι είσαι κ εσύ μέλος. Αξίζει να το διαβάσει κανείς, ιδίως μικρά παιδιά από 9 κ ανω.
July 23, 2025
Funny and moving story about a summer on the island of Aegina in 1935.
The local village kids and the 3 daughters of a middle class French/Greek family from Athens mingle and learn from each other. The two main characters have a ‘soft spot’ for each other.
Based on lived experiences and memories of the author herself who is French/Greek.
The local village kids and the 3 daughters of a middle class French/Greek family from Athens mingle and learn from each other. The two main characters have a ‘soft spot’ for each other.
Based on lived experiences and memories of the author herself who is French/Greek.
September 7, 2025
Ένα ανάλαφρο και σύντομο βιβλίο, ιδανικό για το καλοκαίρι και για αυτούς που προτιμούν να επισκέπτονται τις παλιές εποχές. Μου άρεσαν οι απλοί χαρακτήρες και η αθώα παιδική αγάπη που ξεδιπλώνεται στην ιστορία.
February 18, 2019
Σού δίνει μια αίσθηση νοσταλγίας και μ' αυτή την έννοια κάπως αξίζει.Εχω διαβάσει και άλλα της βιβλία κι αυτό είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά της.
May 12, 2020
Νοσταλγώ τα όμορφα καλοκαίρια στο χωριό όταν ήμουν πιτσιρίκι. Γι'αυτό αγαπώ την ελληνική παιδική λογοτεχνία, γιατί διαβάζοντας ταυτίζομαι με τους ήρωες και με πλημμυρίζουν οι αναμνήσεις.
May 20, 2020
Quite good, with interesting plot.. I liked it
August 2, 2020
Εξαιρετικό βιβλίο για παιδιά και εφήβους!
January 18, 2022
Με ταξίδεψε μαζί με τα παιδιά… μοναδικό ταλέντο!
March 30, 2024
Ένα βιβλίο εφηβικό. Το βρήκα δύσκολο για παιδιά κάτω από 12!
Διαβάζοντας το βιβλίο το παιδί θα έρθει αντιμέτωπο με τη ζωή το καλοκαίρι στο "αρχαίο" 1935! Καλοκαιρινές διακοπές στη μεσοπολεμική Αίγινα, με τους τουρίστες και τους Αθηναίους που επισκέπτονται το νησί και συγχρωτίζονταν με τους συνομίληκούς τους.
Ανέμελα καλοκαίρια που ο χρόνος περνά αργά αλλά και γρήγορα! Τα παιδιά κάποτε συζητούσαν, έτρεχαν, έπαιζαν από το πρωί ως το βράδυ ανέμελα έξω, στις παραλίες, στα βουνά!
Και μάλλον ήταν πολλαπλάσια ευτυχισμένα από τα σημερινά "παρκαρισμένα" και προστατευμένα παιδιά. Κατανοητό! Οι εποχές έχουν αλλάξει!
Αξιοσημείωτη είναι και οι εμφανείς ανισότητες στην παροχή παιδείας μεταξύ της πρωτεύουσας και της επαρχίας. Σήμερα μάλλον συμβαίνει τ'αντίθετο! Στα νησιά ή την επαρχία, τα παιδιά ενδεχομένως, υπό την πίεση και της τοπικής κοινωνίας, να δέχονται καλύτερη δημόσια εκπαίδευση από το 49ο Αθηνών λόγου χάρη.
Η ροή του λόγου ήταν λίγο πυκνή για εφηβικό βιβλίο. Κάπου κάπου βαριέσαι την πλοκή! Τα παιδιά θα βαρεθούν να το διαβάσουν όταν έχουν συνηθίσει στην αμείωτη δραματικότητα των σειρών στο Νετφλιξ!
Διαβάζοντας το βιβλίο το παιδί θα έρθει αντιμέτωπο με τη ζωή το καλοκαίρι στο "αρχαίο" 1935! Καλοκαιρινές διακοπές στη μεσοπολεμική Αίγινα, με τους τουρίστες και τους Αθηναίους που επισκέπτονται το νησί και συγχρωτίζονταν με τους συνομίληκούς τους.
Ανέμελα καλοκαίρια που ο χρόνος περνά αργά αλλά και γρήγορα! Τα παιδιά κάποτε συζητούσαν, έτρεχαν, έπαιζαν από το πρωί ως το βράδυ ανέμελα έξω, στις παραλίες, στα βουνά!
Και μάλλον ήταν πολλαπλάσια ευτυχισμένα από τα σημερινά "παρκαρισμένα" και προστατευμένα παιδιά. Κατανοητό! Οι εποχές έχουν αλλάξει!
Αξιοσημείωτη είναι και οι εμφανείς ανισότητες στην παροχή παιδείας μεταξύ της πρωτεύουσας και της επαρχίας. Σήμερα μάλλον συμβαίνει τ'αντίθετο! Στα νησιά ή την επαρχία, τα παιδιά ενδεχομένως, υπό την πίεση και της τοπικής κοινωνίας, να δέχονται καλύτερη δημόσια εκπαίδευση από το 49ο Αθηνών λόγου χάρη.
Η ροή του λόγου ήταν λίγο πυκνή για εφηβικό βιβλίο. Κάπου κάπου βαριέσαι την πλοκή! Τα παιδιά θα βαρεθούν να το διαβάσουν όταν έχουν συνηθίσει στην αμείωτη δραματικότητα των σειρών στο Νετφλιξ!
July 19, 2021
Όταν ήμουν 12 αυτό ήταν το αγαπημένο μου βιβλίο. Τώρα που είμαι 23 το ξανά διάβασα και μπορώ να πω ότι είναι πολύ καλύτερο από ότι μπορούσα να καταλάβω τότε.
Έκλαψα παρά πολύ στα τελευταία κεφάλαια. Αυτό το βιβλίο έχει έναν μαγικό τρόπο να σε κάνει να νοσταλγείς για αναμνήσεις που δεν είναι καν δικές σου. Σου θυμίζει ακριβώς πως ήταν να είσαι παιδί, σε κάνει να θυμάστε σκέψεις και συναισθήματα που δεν ήξερες ότι είχες ζήσει.
Ο μικρός Παναγιώτης είναι νομίζω ο πιο αγαπημένος μου χαρακτήρας γιατί οι σκέψεις και οι συμπεριφορές του μου θυμίζουν τον εαυτό μου. Λίγο κλαψιάρα, λίγο δραματική και πολύ πολύ συναισθηματική.
Θα κάνω στόχο της ζωής μου να κάνω αυτό το βιβλίο ταινία ή σειρά. Θέλω τόσο μα τόσο να το δω να παίρνει ζωή και να γνωρίσω αυτή την ιστορία σε νέο κοινό. Πραγματικά αυτός είναι ο μεγαλύτερος στόχος της καριέρας μου ως σκηνοθέτρια και σεναριογράφος 🥺
Έκλαψα παρά πολύ στα τελευταία κεφάλαια. Αυτό το βιβλίο έχει έναν μαγικό τρόπο να σε κάνει να νοσταλγείς για αναμνήσεις που δεν είναι καν δικές σου. Σου θυμίζει ακριβώς πως ήταν να είσαι παιδί, σε κάνει να θυμάστε σκέψεις και συναισθήματα που δεν ήξερες ότι είχες ζήσει.
Ο μικρός Παναγιώτης είναι νομίζω ο πιο αγαπημένος μου χαρακτήρας γιατί οι σκέψεις και οι συμπεριφορές του μου θυμίζουν τον εαυτό μου. Λίγο κλαψιάρα, λίγο δραματική και πολύ πολύ συναισθηματική.
Θα κάνω στόχο της ζωής μου να κάνω αυτό το βιβλίο ταινία ή σειρά. Θέλω τόσο μα τόσο να το δω να παίρνει ζωή και να γνωρίσω αυτή την ιστορία σε νέο κοινό. Πραγματικά αυτός είναι ο μεγαλύτερος στόχος της καριέρας μου ως σκηνοθέτρια και σεναριογράφος 🥺
February 10, 2015
Θυμάμαι πως αυτό το βιβλίο το πρωτοδιάβασα όταν ήμουν Τρίτη Δημοτικού..Από τότε έγινε το αγαπημένο βιβλίο των παιδικών μου χρόνων!!Και η Ζωρζ Σαρή,η αγαπημένη μου Ελληνίδα συγγραφέας. <3
November 11, 2025
ήταν πολύ ωραίο γενικά αλλά λίγο βαρετό για μένα :/
Displaying 1 - 27 of 27 reviews