Malinconia

by Eugenio Borgna

“Nella malinconia non c’è solo la tristezza psichica, c’è anche la tristezza vitale”

“Cosa è ancora possibile dire di una esperienza umana e psicologica, metafisica e clinica, quotidiana e letteraria, come la malinconia (la depressione) analizzata e setacciata da infiniti punti di vista? La malinconia è analizzata e descritta (qui) come esperienza psicopatologica: come esperienza clinica che abbia non una sua connotazione neurotica, o reattiva, ma una sua connotazione psicotica che la contrassegni come esistenza radicalmente altra dalla nostra. Il nostro discorso non intende essere, in ogni caso, un discorso clinico: un discorso incentrato sugli aspetti sintomatologici della depressione come realtà clinica (come Gestalt clinica); ma intende essere un discorso incentrato sugli aspetti psico(pato)logici e antropologici della depressione che insorge, certo, al di fuori delle quotidiane modalità di esperienza ma mantenendo una sua radicale dimensione psicologica e umana.”

Genres: Psychology

200 pages, Paperback

First published January 1, 1992

About the author

Eugenio Borgna was an Italian psychiatrist and essayist.

Reviews

[Mervenur · Rating 3 out of 5]

Zor ama çekici bir okumaydı. İki senedir depresyonla uğraşmıyor olsam muhtemelen kitabı ağır bulup bırakırdım. Ama kendime dair bir sürü şey öğrenmiş oldum.



*Canınız istiosa okuyun bana ne. (Resmiyetten tiksiniyorum.)

[Yahya · Rating 3 out of 5]

3.5/5

Kitap melankoli üzerine tamamen varoluşçu bir perspektiften odaklanmış. bunu yaparken iki asıl noktaya değiniyor. Bir klinik hastalık olarak melankoli ve yaşamsal deneyim olarak melankolik bir yaşam üzerine eğiliyor. Yazar bu iki farklı durumun nerede birbirinden ayrıldığını ve nerede iç içe geçtiğini gösteriyor. Dediğim gibi daha çok varoluşçu bir bakış açısı olduğu için melankolideki kişilerin yaşam, ölüm zaman ve anlam üzerine deneyimlerinin nasıl değiştiğini görüyoruz. Yazar bunları bize açıklarken bazen hastaların ifadelerini bazen de edebiyattan alıntılar yaparak örneklendiriyor.
Genel olarak sade akıcı bir dili var ama bazen tekrara düşmesi normal okuyucuyu sıkabilir. Tek yönlü bir bakış açısı da eksi olabilir ama Borgna böyle bir yazar. Daha önce okuduğum iki kitabında da benzerlik vardı. Varoluşçu terapinin yaklaşımı genelde böyle oluyor. Klinikten ziyade yaşam ve ölümün anlamı, insan deneyimi gibi daha hayata dair bir yaklaşım sergiliyor.