What do you think?
Rate this book
Σουέλ
- Ό,τι κι αν είναι αυτό, πες μου τι συμβαίνει.
- Το σουέλ μου 'βαλε μπελά στο μυαλό.
- Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που δε γυρίζεις;
- Η θάλασσα δεν με επιστρέφει.
- Τι γυρεύεις τώρα πια;
- Δεν έχω θέληση για στεριά.
Δώδεκα χρόνια μακριά από την οικογένειά του. Μακριά από τη στεριά, από τα αγαπημένα αλλά και λησμονημένα του πρόσωπα. Σπίτι του είναι πλέον το ATHOS III. O τόπος όπου αναμετριέται με τις μνήμες του. Το καταφύγιο όπου διαφυλάσσει ερμητικά κλεισμένα τα μυστικά του. Το μόνο μέρος απ' το οποίο μπορεί και παρακολουθεί -όπως εκείνος θέλει- τη σιωπηλή πορεία του να χαράσσεται ερήμην του· τη μοναξιά του συντροφιά με το σουέλ: το βουβό κυματισμό του ωκεανού.
- Το σουέλ μου 'βαλε μπελά στο μυαλό.
- Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που δε γυρίζεις;
- Η θάλασσα δεν με επιστρέφει.
- Τι γυρεύεις τώρα πια;
- Δεν έχω θέληση για στεριά.
Δώδεκα χρόνια μακριά από την οικογένειά του. Μακριά από τη στεριά, από τα αγαπημένα αλλά και λησμονημένα του πρόσωπα. Σπίτι του είναι πλέον το ATHOS III. O τόπος όπου αναμετριέται με τις μνήμες του. Το καταφύγιο όπου διαφυλάσσει ερμητικά κλεισμένα τα μυστικά του. Το μόνο μέρος απ' το οποίο μπορεί και παρακολουθεί -όπως εκείνος θέλει- τη σιωπηλή πορεία του να χαράσσεται ερήμην του· τη μοναξιά του συντροφιά με το σουέλ: το βουβό κυματισμό του ωκεανού.
305 pages, Paperback
First published January 1, 2006
11 people are currently reading
270 people want to read
About the author
Ioanna Karystiani
12 books125 followersIoanna Karystiani (Greek: Ιωάννα Καρυστιάνη) is a Greek screenwriter and winner of the Greek National Book Award.
After studying Law, she initially made a name for herself as a cartoonist and screenplay writer. It was not until the 90s that she decided to publish prose. She has also worked as a scriptwriter and made a name for herself among the Greek film industry.
She lives in Athens and in the Greek island of Andros and is married to the Greek film director Pantelis Voulgaris. They have two children. They have worked together in films such as Nyfes and Psyhi Vathia.
Ioanna Karystiani has had success with her short stories book "I kyria Kataki" (Mrs Kataki) and her novel "Mikra Anglia" (Little England, published in English as "The Jasmine Island") in which she describes the romances, lives and work of a family in the sailor community of the island of Andros in the first half of the twentieth century. The novel achieved the Greek National Award for Literature.
After studying Law, she initially made a name for herself as a cartoonist and screenplay writer. It was not until the 90s that she decided to publish prose. She has also worked as a scriptwriter and made a name for herself among the Greek film industry.
She lives in Athens and in the Greek island of Andros and is married to the Greek film director Pantelis Voulgaris. They have two children. They have worked together in films such as Nyfes and Psyhi Vathia.
Ioanna Karystiani has had success with her short stories book "I kyria Kataki" (Mrs Kataki) and her novel "Mikra Anglia" (Little England, published in English as "The Jasmine Island") in which she describes the romances, lives and work of a family in the sailor community of the island of Andros in the first half of the twentieth century. The novel achieved the Greek National Award for Literature.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 41 reviews
August 4, 2022
IL VECCHIO E IL MARE
Swell
Ioanna Karistiani è nata a Creta, l’isola per eccellenza (adesso vive ad Atene), e credo sia cresciuta a Conrad e pane.
In ogni caso, a racconti di mare e navigazione e giornate sul molo.
Ecco qui un altro dei suoi personaggi eroi quotidiani, di stazza ordinaria e semidivina al contempo: Mitsos.
E già il nome predispone a una narrazione che ha la possanza del mito.
Metà Ulisse e metà Poseidone, Mitsos è un anziano comandante, burbero e solitario, naviga da quando era bambino. Da sempre.
E vorrebbe continuare a farlo: anche se è cieco.
Mitsos è posseduto dallo swell, che è uno spleen positivo: lo swell è la lunga e silenziosa corrente dell’oceano, la magia del ritmo avvolgente delle onde.
Swell
La nave è il suo monastero: non per niente il nome dell’imbarcazione è Athos III.
La cecità non gli toglie coraggio, Mitsos non teme i pericoli del mare, riesce a condurre la sua nave cargo per i porti del mondo intero.
Sono le minacce della terraferma che sembrano spaventarlo, i problemi della famiglia da cui pare volersi tenere lontano.
Sulla sua nave riesce a muoversi come se avesse ancora la vista, la conosce a memoria: ma non riesce a fare altrettanto quando scende a terra, lì la sua cecità ritorna la menomazione che è.
Swell
A terra, nella sua itaca, ben due penelopi lo aspettano, la moglie e l’amante. Come la mitica Penelope, sono donne forti, tenaci, energiche, consapevoli, innamorate.
Sarà un figlio, mai conosciuto, che imbarcatosi sotto falso nome, scoprirà il segreto del padre, saprà vincerne paura e resistenza, aiutandolo ad avviarsi a un nuovo destino.
Swell
Karistiani torna ai suoi temi prediletti: solitudine, isolamento, amore, destino.
Chiunque può iniziare una nuova vita, anche un attimo prima di morire.
Mitsos lo sa, ci crede, e non mancherà l’appuntamento.
Swell
Ioanna Karistiani è nata a Creta, l’isola per eccellenza (adesso vive ad Atene), e credo sia cresciuta a Conrad e pane.
In ogni caso, a racconti di mare e navigazione e giornate sul molo.
Ecco qui un altro dei suoi personaggi eroi quotidiani, di stazza ordinaria e semidivina al contempo: Mitsos.
E già il nome predispone a una narrazione che ha la possanza del mito.
Metà Ulisse e metà Poseidone, Mitsos è un anziano comandante, burbero e solitario, naviga da quando era bambino. Da sempre.
E vorrebbe continuare a farlo: anche se è cieco.
Mitsos è posseduto dallo swell, che è uno spleen positivo: lo swell è la lunga e silenziosa corrente dell’oceano, la magia del ritmo avvolgente delle onde.
Swell
La nave è il suo monastero: non per niente il nome dell’imbarcazione è Athos III.
La cecità non gli toglie coraggio, Mitsos non teme i pericoli del mare, riesce a condurre la sua nave cargo per i porti del mondo intero.
Sono le minacce della terraferma che sembrano spaventarlo, i problemi della famiglia da cui pare volersi tenere lontano.
Sulla sua nave riesce a muoversi come se avesse ancora la vista, la conosce a memoria: ma non riesce a fare altrettanto quando scende a terra, lì la sua cecità ritorna la menomazione che è.
Swell
A terra, nella sua itaca, ben due penelopi lo aspettano, la moglie e l’amante. Come la mitica Penelope, sono donne forti, tenaci, energiche, consapevoli, innamorate.
Sarà un figlio, mai conosciuto, che imbarcatosi sotto falso nome, scoprirà il segreto del padre, saprà vincerne paura e resistenza, aiutandolo ad avviarsi a un nuovo destino.
Swell
Karistiani torna ai suoi temi prediletti: solitudine, isolamento, amore, destino.
Chiunque può iniziare una nuova vita, anche un attimo prima di morire.
Mitsos lo sa, ci crede, e non mancherà l’appuntamento.
March 11, 2019
Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο της που διαβάζω μετά από την Μικρά Αγγλία, ένα βιβλίο που με είχε εντυπωσιάσει, και το δεύτερο που δεν κατάφερε να μιλήσει μέσα μου με τον ίδιο τρόπο. Δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς γιατί γίνεται αυτό, το ύφος δεν διαφέρει ιδιαίτερα και η συγγραφέας χρησιμοποιεί περίπου τα ίδια λογοτεχνικά στοιχεία, με μία γραφή που πηγαίνει από τον σαρκασμό στη συγκίνηση. Πιθανότατα η μεγάλη διαφορά βρίσκεται στην επιλογή του θέματος, στην ίδια την ιστορία που επιλέγει να αφηγηθεί. Σε αυτό το βιβλίο το οποίο κυριαρχεί είναι το Ναυτικό επάγγελμα. Ο ήρωας της ιστορίας είναι ένας γέρος καπετάνιος που έχει τόσο συνηθίσει τη ζωή στη θάλασσα που του είναι πολύ δύσκολο να αποφασίσει να συνταξιοδοτηθεί και να επιστρέψει μόνιμα στη στεριά, Παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και ότι πίσω τον περιμένουν η οικογένειά του και όχι μόνο. Μέσα από αυτή την ιστορία μαθαίνουμε από πρώτο χέρι για τη γοητεία που μπορεί να ασκεί η θάλασσα αλλά και για τη μοναξιά που προκύπτει εξαιτίας της πολύ μεγάλης απόστασης που χωρίζει τους ναυτικούς από τους αγαπημένους τους, μία μοναξιά που επεκτείνεται και σε αυτούς που μένουν πίσω και ζούνε μόνο με την ανάμνηση τους.
Υπάρχει δηλαδή κάτι ενδιαφέρον σε αυτό το βιβλίο, μία διείσδυση στην ψυχολογία των πρωταγωνιστών, μερικές στιγμές που μπορώ να τις χαρακτηρίσω συγκινητικές, αυτά όμως δεν αρκούσαν για να με κάνουν να εμπλακώ περισσότερο με αυτά που διάβαζα. Υπάρχει φυσικά πολύ μεγάλη προσπάθεια από την συγγραφέα για να μας κάνει να επιβιβαστούμε στο καράβι και να ζήσουμε την καθημερινότητα των ναυτικών, μία ακόμα μεγαλύτερη για να μας κάνει να νιώσουμε αυτό το συναίσθημα της απουσίας που νιώθουν αυτοί που μένουν πίσω, μία ιδιαίτερη γραφή που ρέει σαν τα κύματα της θάλασσας αλλά παρόλα αυτά εξακολουθούσε να παραμένει μία απόσταση. Το γεγονός ότι στην πραγματικότητα ελάχιστα πράγματα συμβαίνουν σε αυτό το βιβλίο και στη μεγαλύτερη διάρκεια του περιοριζόμαστε σε μία κυκλική επανάληψη των ίδιων σκέψεων προφανώς δεν βοήθησε σε αυτό. Οπότε στο τέλος όσο και να ήθελα να εκτιμήσω ακόμα περισσότερο αυτό το βιβλίο.
Υπάρχει δηλαδή κάτι ενδιαφέρον σε αυτό το βιβλίο, μία διείσδυση στην ψυχολογία των πρωταγωνιστών, μερικές στιγμές που μπορώ να τις χαρακτηρίσω συγκινητικές, αυτά όμως δεν αρκούσαν για να με κάνουν να εμπλακώ περισσότερο με αυτά που διάβαζα. Υπάρχει φυσικά πολύ μεγάλη προσπάθεια από την συγγραφέα για να μας κάνει να επιβιβαστούμε στο καράβι και να ζήσουμε την καθημερινότητα των ναυτικών, μία ακόμα μεγαλύτερη για να μας κάνει να νιώσουμε αυτό το συναίσθημα της απουσίας που νιώθουν αυτοί που μένουν πίσω, μία ιδιαίτερη γραφή που ρέει σαν τα κύματα της θάλασσας αλλά παρόλα αυτά εξακολουθούσε να παραμένει μία απόσταση. Το γεγονός ότι στην πραγματικότητα ελάχιστα πράγματα συμβαίνουν σε αυτό το βιβλίο και στη μεγαλύτερη διάρκεια του περιοριζόμαστε σε μία κυκλική επανάληψη των ίδιων σκέψεων προφανώς δεν βοήθησε σε αυτό. Οπότε στο τέλος όσο και να ήθελα να εκτιμήσω ακόμα περισσότερο αυτό το βιβλίο.
November 5, 2016
Το πρώτο βιβλιο που επιασα στα χέρια μου απο την Καρυστιάνη ήταν η Μικρα Αγγλια η οποια στην 5η σελιδα με εκανε να την βαρεθω/εκνευριστω και έφυγε με συνοπτικες διαδικασιες για τοπους πιο φιλοξενους, αυτό το διάβασα μεχρι το τέλος. Να, κατι που δεν συμβαινει συχνα!
Θεωρω πως η γραφη της συγγραφευς ειναι καπως μαγικη, στην αρχη σε μπερδευει, αποζηταει την προσοχη σου και σε κανει να νομιζεις πως ειναι διαμαντακι αλλα οταν την συνηθισεις μετα χανει την γυαλαδα της. Ειναι καλη αλλα οχι τοσο καλη οσο νομιζει πως ειναι.
Στο βιβλιο αυτο με κερδισε η ιστορια του, ηθελα να δω τι θα συμβει αναμεσα σε αυτους τους συναισθηματικα μπερδεμενους και στιγματισμενους ανθρωπους. Πληροφοριακα μιλωντας, εγω δεν θα γινομουν ποτε Λιτσα.
Η Καρυστιανη αγαπαει την θλιψη αλλα του ειδους που δεν μου αρεσει, την απελπισια χωρις προοπτικη για κατι ελαχιστα καλυτερο, στο Σουελ νομιζω αλλαξε καπως το στυλ της- δεν νομιζεις πως ολα ειναι μαυρα και αραχνα.
Μου αρεσε αρκετα αλλα δεν νομιζω να διαβασω αλλο δικο της συντομα.
Θεωρω πως η γραφη της συγγραφευς ειναι καπως μαγικη, στην αρχη σε μπερδευει, αποζηταει την προσοχη σου και σε κανει να νομιζεις πως ειναι διαμαντακι αλλα οταν την συνηθισεις μετα χανει την γυαλαδα της. Ειναι καλη αλλα οχι τοσο καλη οσο νομιζει πως ειναι.
Στο βιβλιο αυτο με κερδισε η ιστορια του, ηθελα να δω τι θα συμβει αναμεσα σε αυτους τους συναισθηματικα μπερδεμενους και στιγματισμενους ανθρωπους. Πληροφοριακα μιλωντας, εγω δεν θα γινομουν ποτε Λιτσα.
Η Καρυστιανη αγαπαει την θλιψη αλλα του ειδους που δεν μου αρεσει, την απελπισια χωρις προοπτικη για κατι ελαχιστα καλυτερο, στο Σουελ νομιζω αλλαξε καπως το στυλ της- δεν νομιζεις πως ολα ειναι μαυρα και αραχνα.
Μου αρεσε αρκετα αλλα δεν νομιζω να διαβασω αλλο δικο της συντομα.
April 26, 2020
Η πλάτη του δεν απαιτούσε ν' ακουμπήσει σε ντουβάρια. Δεν τον χωρούσε κανένα σπίτι. Τα χέρια του δε γύρευαν κλαριά. Τα πόδια του δεν επιθυμούσαν να πατήσουν χώμα, άσφαλτο και πεζοδρόμια. Τ' αυτιά του δεν αποζητούσαν κορναρίσματα και μπουλντόζες, ούτε την κυριακάτικη οχλοβοή στο γήπεδο ούτε τα συνθήματα στις κομματικές συγκεντρώσεις, το εκλογικό του βιβλιάριο είχε τις περισσότερες σελίδες λευκές.
Για κείνον το παν ήταν το σουέλ. Και πολύ του.
Έχει μια ιδιαίτερη ποιότητα η γραφή της Καρυστιάνη κι είναι απτή η νοσταλγία που τη διακρίνει.
February 24, 2017
Η Καρυστιάνη, χρησιμοποιώντας ναυτικές ορολογίες και θαλασσινές εκφράσεις, έχτισε την ιστορία του καπετάν Αυγουστή, διανθίζοντάς τη και με προσωπικά στοιχεία. Ένας φόρος τιμής στους Έλληνες ναυτικούς και τα όσα έχουν προσφέρει... 3,5 αστέρια
December 27, 2022
Το δεύτερο βιβλίο της συγγραφέως που διαβάζω, ωραίο θέμα, συγκινητική ιστορία, αλλά δεν κατάφερε να φτάσει Τα Σακιά στην καρδιά μου.
3.5⭐
3.5⭐
January 3, 2011
This seems to be a book a person loves or hates, judging by the ratings here at goodreads. it definitely has an unusual style/tone, which may not appeal to some readers. I happened to love it. i'm wavering between four and five stars.
it's a slim book, but the language is quite rich but not in a big-word kind of way. it's very poetic and i had to immerse myself in it in order to read it. sometimes i hate when a book requires such focused attention, but in this case, i loved it.
Karystiani's style is quite sly, in a very lovely way. the story unfolds and unfolds and unfolds and unfolds and i found myself responding, "oh" and "oh" and "oh" and "oh." so i'm not going to give anything away. it's simply a tender story about love, loss, regret, love, fear, reconciliation, love, forgiveness, love, and love.
it's a slim book, but the language is quite rich but not in a big-word kind of way. it's very poetic and i had to immerse myself in it in order to read it. sometimes i hate when a book requires such focused attention, but in this case, i loved it.
Karystiani's style is quite sly, in a very lovely way. the story unfolds and unfolds and unfolds and unfolds and i found myself responding, "oh" and "oh" and "oh" and "oh." so i'm not going to give anything away. it's simply a tender story about love, loss, regret, love, fear, reconciliation, love, forgiveness, love, and love.
December 10, 2015
Πραγματικά νομίζω το καλύτερο βιβλίο της Καρυστιάννη. Έχει δράση, θαλασσινές εικονες και μια ιστορία αγάπης να περιγράφεται μέσα στα 9 γράμματα της κομμώτριας Λίτσας, διάσπαρτα στις σελίδες του βιβλίου, τα οποία θα μπορούσαν να λειτουργήσουν και σαν αυτόνομα αναγνώσματα. Συγκινητική και μεγαλειώδης ιστορία αγάπης από μια αντι-ηρωίδα που σιγά σιγά μετατρέπεται σε ηρωίδα.
Το μόνο που μειώνει την ένταση του βιβλίου είναι η εξωπραγματική ιστορία με την τύφλωση του καπετάνιου...
Το μόνο που μειώνει την ένταση του βιβλίου είναι η εξωπραγματική ιστορία με την τύφλωση του καπετάνιου...
February 3, 2015
Σαν αναγνώστρια ποτέ δεν ενιωσα τόση εκπληξη οταν εφτασα συο σημειο να μαθω την κατασταση του καπετάνιου. Λατρεμένο βιβλιο. Ενα μυθιστόρημα Αριστούργημα.
December 8, 2024
Θα έλεγα πως η Καρυστιάνη σε κερδίζει με εκατό διαφορετικούς τρόπους σε κάθε βιβλίο της, όμως και με εκατό ακόμη μπορεί και να σε χάσει. Το Σουέλ δεν ήταν κακό βιβλίο, απλώς διαφορετικό, που σε αρκετά σημεία σε έκανε να χάνεις την επαφή κι απλώς να στρέφεις τις σελίδες με κούραση, χωρίς να δίνεις σημασία σ' αυτό που διαβάζεις. Έπιασα τον εαυτό μου να γυρνάω πίσω πολλές φορές για να βρω το σημείο που έχανα τον ειρμό και το νόημα, και άλλες πάλι απλώς να προχωρώ χωρίς να δίνω σημασία.
August 16, 2025
Sensual and almost mythical in its portrayal of inner turbulence of a conflicted captain, with the sea's vast and looming presence in the background. The writing is stylish in a distinct way. A nice book to savor slowly.
July 24, 2014
Σουέλ: ο βουβός κυματισμός του νερού. Ένα απέραντο γαλάζιο που συντροφεύει τα όνειρα, τις ελπίδες και τις τύψεις των ναυτικών. Λιμάνια, εύκολες και πρόθυμες γυναίκες, πακέτα που περιμένουν τους παραλήπτες τους, μια μάνα αναστενάζει. Η Καρυστιάνη μας μυεί στον κλειστοφοβικό χώρο του καραβιού, στις σχέσεις και στην παρέα μιας κλειστής ομάδας ανθρώπων όπου τα αναμενόμενα να ειπωθούν έχουν πια ειπωθεί κι απομένει η γαλήνη της ησυχίας και η συντροφιά της σιωπής. Στο βιβλίο αυτό λοιπόν έχουμε την ιστορία του καπετάνιου Μήτσου Αυγουστή, που τριγυρνάει στα καράβια για πάνω από 50 χρόνια και στα τελευταία του, που βλέπει τη σύνταξη να πλησιάζει ανελέητη, κάνει τα πάντα για να μην ξεμπαρκάρει. Κόντρα στις διαταγές της εταιρίας που τον μισθοδοτεί, κόντρα στη λαχτάρα τη γυναίκας του και του παιδιού του να τον ξαναδούν μετά από 20 και παραπάνω χρόνια. Κι ο Μήτσος ο Αυγουστής κρύβει ένα μυστικό: έχει τυφλωθεί εδώ και καιρό. Κι ένας από τους λόγους που δεν τελειώνει την καριέρα του, είναι κι ο φόβος να βγει σε άγνωστη στεριά χωρίς τα μάτια του, μιας και το καράβι το έχει μάθει απέξω. Συντροφιά του ο γάτος Μαρίτσα και ο πιστός μάγειρας του καραβιού (κοίτα να δεις πώς νιώθουν οι μάγειρες στα καράβια, πόσο δένονται με την κουζίνα τους και τις ανάγκες του πληρώματος). Ο γιος του, αιωνίως επαναστάτης, μπαρκάρει με ψεύτικο όνομα στο καράβι για να γνωρίσει τον πατέρα του επιτέλους και να τον πείσει να έρθει πίσω, μιας και η ξαφνική επίσκεψη της μητέρας του στο ίδιο καράβι δεν τον μετέπεισε.
Πώς μπορείς να επανορθώσεις τη σχέση πατέρα και γιου σε έναν τέτοιο κλειστό χώρο; Πώς μπορείς να τους φέρεις αντιμέτωπους και να μην πληγωθεί κανείς; Ο γιος νικά τελικά και γυρίζει με τον πατέρα του πίσω. Τους ακολουθούν κι άλλοι του πληρώματος, για να γευτούμε με μοναδική μαεστρία τον κόμπο που νιώθουν όσοι μένουν να υποδεχτούν τον νέο παγερό καπετάνιο και τους φθηνότερους μισθολογικά νέους πακιστανούς εργάτες.
Η Καρυστιάνη μας δίνει με το μοναδικό της ταξιδιωτικό ύφος ένα σωρό έννοιες, ένα σωρό επιθυμίες και λαχτάρες, ένα σωρό λεπτομέρειες μπάρκων και ναυτικών όρων αλλά το ταξίδι στα κείμενά της είναι τόσο μα τόσο ωραίο που δε σου κάνει καρδιά να αφήσεις το βιβλίο ή να πεις ότι κουράστηκες. Και για να δείτε ότι δεν τα αποκαλύπτω όλα, το βιβλίο μας εισάγει και στις πρώτες μέρες του νέου βίου του καπετάνιου πίσω στο σπίτι του και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως το λυτρωτικό τέλος του μυθιστορήματος (καμία σχέση με θανάτους κλπ., διαβάστε το για να δείτε ποιος κερδίζει και τι από αυτήν την ήσυχη ζωή του καπετάνιου, ήσυχη και απαλή σαν τον κυματισμό του σουέλ).
Πώς μπορείς να επανορθώσεις τη σχέση πατέρα και γιου σε έναν τέτοιο κλειστό χώρο; Πώς μπορείς να τους φέρεις αντιμέτωπους και να μην πληγωθεί κανείς; Ο γιος νικά τελικά και γυρίζει με τον πατέρα του πίσω. Τους ακολουθούν κι άλλοι του πληρώματος, για να γευτούμε με μοναδική μαεστρία τον κόμπο που νιώθουν όσοι μένουν να υποδεχτούν τον νέο παγερό καπετάνιο και τους φθηνότερους μισθολογικά νέους πακιστανούς εργάτες.
Η Καρυστιάνη μας δίνει με το μοναδικό της ταξιδιωτικό ύφος ένα σωρό έννοιες, ένα σωρό επιθυμίες και λαχτάρες, ένα σωρό λεπτομέρειες μπάρκων και ναυτικών όρων αλλά το ταξίδι στα κείμενά της είναι τόσο μα τόσο ωραίο που δε σου κάνει καρδιά να αφήσεις το βιβλίο ή να πεις ότι κουράστηκες. Και για να δείτε ότι δεν τα αποκαλύπτω όλα, το βιβλίο μας εισάγει και στις πρώτες μέρες του νέου βίου του καπετάνιου πίσω στο σπίτι του και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ως το λυτρωτικό τέλος του μυθιστορήματος (καμία σχέση με θανάτους κλπ., διαβάστε το για να δείτε ποιος κερδίζει και τι από αυτήν την ήσυχη ζωή του καπετάνιου, ήσυχη και απαλή σαν τον κυματισμό του σουέλ).
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 20, 2022
Όσο ξετρελάθηκα με τη Μικρά Αγγλία και παρασύρθηκα από τον Άγιο της Μοναξιάς, εδώ απλά κουράστηκα αφόρητα. 300 σελίδες το ίδιο πράγμα, ήταν ανελέητη η επανάληψη που διάβαζα. Το τελείωσα με κόπο, καμία σχέση με τα προαναφερθέντα βιβλία που διαβάστηκαν απνευστί.
September 13, 2021
Book 3 in the series of books recommended to be a local Cretan bookseller. I'm in love with Crete. I wish I could live on that salt-soaked, tourist-choked, ancient island forever. This book was lovely, hilarious, poignant, full of realistic twists, experimental, female-driven, about the ocean, about family. Couldn't have asked for a better reading experience while I was there.
January 14, 2018
Das war ein schoener Roman. Ich dachte am Anfang, dass es eine der typischen Geschichten sein wuerde, in denen Penelope auf ihren Odysseus vergeblich wartet, dann wurde ich auf die Nebengeschichte aufmerksam - die Geliebte, die ihm wunderschoene Briefe schreibt und ihre Treue verspricht. Erst als die Schicksalsschlaege angefangen haben (und ich will hier nicht alles verraten), konnte ich das Buch nicht aus der Hand lassen. Die Themen sind das Meer und der ewige Ruf des Meeres (immerhin verbrachte Dimitri Avgustis 58 Jahre auf de See), Liebe, Schicksal, Alterwerden. Fuer mich war das ein ungewoehnliches Buch, denn selten (oder fast nie) lese ich solche Geschichten .
Dimitri kann man lieben oder hassen - der Prototyp des Macho-Mannes, der den Schein nach aussen haelt, innen aber ein verletztlicher vom Schicksal betroffener Mann ist. Als Ehefrau und Mutter hasse ich ihn , weil er eigene Familie im Stich laesst, aber allmaehlich versuche ich ihn zu verstehen. Er ist stark und hilflos zugleich und er lebt mit der Last seines Geheimnisses.
Dimitri kann man lieben oder hassen - der Prototyp des Macho-Mannes, der den Schein nach aussen haelt, innen aber ein verletztlicher vom Schicksal betroffener Mann ist. Als Ehefrau und Mutter hasse ich ihn , weil er eigene Familie im Stich laesst, aber allmaehlich versuche ich ihn zu verstehen. Er ist stark und hilflos zugleich und er lebt mit der Last seines Geheimnisses.
March 23, 2015
This book was fantastic.
The premise is so simple: an older freight-ship captain won't leave his ship, in spite of all entreaties by his company and family. A classic sea-dog, but in the 1990's.
There are some beautiful (an apt word) surprises as the book goes, and I will not spoil them.
A different person reviewing this book complained about the "bad translation". I believe the translation is beautifully realized, the language like the title, swell, ebb, like a tide.
Certainly, Karystiani's use of language takes about 30 pages to appreciate and read smoothly - there are tense jumps, shifts in perspective, and lyrical passages that curve gently into dialogue. Amazing, one of the best books I've read all year.
The premise is so simple: an older freight-ship captain won't leave his ship, in spite of all entreaties by his company and family. A classic sea-dog, but in the 1990's.
There are some beautiful (an apt word) surprises as the book goes, and I will not spoil them.
A different person reviewing this book complained about the "bad translation". I believe the translation is beautifully realized, the language like the title, swell, ebb, like a tide.
Certainly, Karystiani's use of language takes about 30 pages to appreciate and read smoothly - there are tense jumps, shifts in perspective, and lyrical passages that curve gently into dialogue. Amazing, one of the best books I've read all year.
September 17, 2015
η μονη και πρωτη αγαπη της ζωης του η θαλασσα η επομενη μια αλλη αγκαλια και μετα ο γιος του.ο γιος του ειναι τα ματια του η καρδια του η ψυχη του και η θαλασσα που ειναι η μονη του οικογενεια...ενα ταξιδι τοσο χρονων σε παιρνει απο το χερι και σε ταξιδευει μαζι του...ενα πραγματικο αριστουργημα που τελειωνει και η αισθηση που σου μενει ειναι αγαπη αληθεια ελευθερια
January 24, 2011
Read this if you 're interested in life on board of a merchant ship, in lives half-lived and the importance of true love. The style is so rich, this is genuine Karystiani, although I regard "Mikra Anglia" (trans. The Jasmine Island) her masterpiece.
June 19, 2019
English review below the Greek one...
Το συγκεκριμένο βιβλίο το είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια στα Ελληνικά και τώρα το διάβασα στα Αγγλικά.
Ήμουν εξαιρετικά περίεργη να δω τι αίσθηση θα μου κάνει στην μετάφραση. Λοιπόν αρχικά μου φάνηκε ότι το κείμενο που διάβαζα δεν έβγαζε νόημα. Επέμεινα όμως και σιγά-σιγά μπήκα στο πνεύμα της μετάφρασης και του βιβλίου και το διάβασα μέσα σε 3 απογεύματα.
Η γραφή της Καρυστιάνη είναι πολύπλοκη και δύσκολη στα Ελληνικά, πόσο μάλλον στα Αγγλικά. Είναι ταυτόχρονα το δυνατό και το αδύνατο σημείο της. Οι προτάσεις-σιδηρόδρομοι και οι λεπτομερείς περιγραφές για το οτιδήποτε, είναι ιδιαίτερα στοιχεία της συγγραφέα και συχνά σε βάζουν σε μία ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, κάποιες φορές καταλήγουν κουραστικά όμως.
Ομολογώ ότι συνήθως η συγκεκριμένη συγγραφέας σκέφτεται ενδιαφέρουσες υποθέσεις για τα βιβλία της, τις περισσότερες φορές όμως οι η πλοκή δεν αποφεύγει τις υπερβολές και ένα πολύ αργόσυρτο τρόπο αφήγησης. Η ικανότητα της Καρυστιάνη να σου μεταφέρει τα αισθήματα των χαρακτήρων της και το πνεύμα ενός τόπου και μιας εποχής, απλά περιγράφοντας πχ τα χρώματα της θάλασσας είναι μοναδική, από την άλλη ένα από βασικότερα στοιχεία για την κατάσταση του κεντρικού ήρωα ήταν εξωφρενικά απίστευτο και το βιβλίο κατέληξε αρκετά μονότονο με όλες αυτές τις περιγραφές, κάνοντας μεγάλη "κοιλιά"ειδικά στη μέση.
Ένα πράγμα που βρήκα εντελώς απαράδεκτο στην συγκεκριμένη έκδοση είναι η απουσία υποσημειώσεων. Οι πολλές υποσημειώσεις γενικά με κουράζουν στα βιβλία, αλλά ένας αναγνώστης που δεν είναι Έλληνας και δεν γνωρίζει Ελληνικά, πως θα βγάλει νόημα από ��α τόσα ονόματα που αλλάζουν μέσα στο κείμενο, τις λέξεις που μένουν αμετάφραστες, σημεία και αναφορές όπου ιστορικά και κοινωνικά στοιχεία της εποχής παίζουν ρόλο στην κατανόηση του κειμένου;
Γενικά ένα βιβλίο που μπορεί να προκαλέσει αντικρουόμενες εντυπώσεις ακόμα και στον ίδιο αναγνώστη ανάλογα με την διάθεση και τις συνθήκες που το διαβάζει...
31⁄2/ 5
I've read this book many years ago in Greek and I was curious to see how it feels in English translation.
I admit I have a love-hate relationship with Ioanna Karystiani. She is a very talented person, using a very unique writting style. Her prose is flowery, poetic and very long-winded, often using beautiful local expressions and words. She is very descriptive too and somehow she has the ability to create the feeling of an era, place or person simply by describing the colour of the sea or the movement of one's hands to pick up a coffee cup.
The problem is that often she 's overdoing it and while her books always draw the reader, they need lots of focus and persistence. At parts some sentences are so long that one has to read them twice in order to make sense, while her descriptions of incidences or scenes down to last detail may get on one's nerves after a while.
Swell features an interesting setting and theme and is quite moving at parts, but I think it's one of the more far-fetched premises Karystiani ever thought and it gets too tedious, especially in the middle of the book. It doesn't avoid some hyperbole and far-fetched developments towards the end either.
Talking about this specific edition, I doubt if someone starting reading the book will make much sense at first. It's extremely hard to translate Karystiani's prose and although the translator did his best, the language feels weird to say the least. If one persists though, I think s/he will get used to it and get into the story.
A thing that I found completely unacceptable in this edition is the lack of footnotes. Been Greek my self, I'm aware of some terminology, names, historical facts and cultural feedback, but a non-Greek might often scratch his/her head every now and then while reading the book.
All in all, this is a controversial author and a controversial book.
Το συγκεκριμένο βιβλίο το είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια στα Ελληνικά και τώρα το διάβασα στα Αγγλικά.
Ήμουν εξαιρετικά περίεργη να δω τι αίσθηση θα μου κάνει στην μετάφραση. Λοιπόν αρχικά μου φάνηκε ότι το κείμενο που διάβαζα δεν έβγαζε νόημα. Επέμεινα όμως και σιγά-σιγά μπήκα στο πνεύμα της μετάφρασης και του βιβλίου και το διάβασα μέσα σε 3 απογεύματα.
Η γραφή της Καρυστιάνη είναι πολύπλοκη και δύσκολη στα Ελληνικά, πόσο μάλλον στα Αγγλικά. Είναι ταυτόχρονα το δυνατό και το αδύνατο σημείο της. Οι προτάσεις-σιδηρόδρομοι και οι λεπτομερείς περιγραφές για το οτιδήποτε, είναι ιδιαίτερα στοιχεία της συγγραφέα και συχνά σε βάζουν σε μία ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, κάποιες φορές καταλήγουν κουραστικά όμως.
Ομολογώ ότι συνήθως η συγκεκριμένη συγγραφέας σκέφτεται ενδιαφέρουσες υποθέσεις για τα βιβλία της, τις περισσότερες φορές όμως οι η πλοκή δεν αποφεύγει τις υπερβολές και ένα πολύ αργόσυρτο τρόπο αφήγησης. Η ικανότητα της Καρυστιάνη να σου μεταφέρει τα αισθήματα των χαρακτήρων της και το πνεύμα ενός τόπου και μιας εποχής, απλά περιγράφοντας πχ τα χρώματα της θάλασσας είναι μοναδική, από την άλλη ένα από βασικότερα στοιχεία για την κατάσταση του κεντρικού ήρωα ήταν εξωφρενικά απίστευτο και το βιβλίο κατέληξε αρκετά μονότονο με όλες αυτές τις περιγραφές, κάνοντας μεγάλη "κοιλιά"ειδικά στη μέση.
Ένα πράγμα που βρήκα εντελώς απαράδεκτο στην συγκεκριμένη έκδοση είναι η απουσία υποσημειώσεων. Οι πολλές υποσημειώσεις γενικά με κουράζουν στα βιβλία, αλλά ένας αναγνώστης που δεν είναι Έλληνας και δεν γνωρίζει Ελληνικά, πως θα βγάλει νόημα από ��α τόσα ονόματα που αλλάζουν μέσα στο κείμενο, τις λέξεις που μένουν αμετάφραστες, σημεία και αναφορές όπου ιστορικά και κοινωνικά στοιχεία της εποχής παίζουν ρόλο στην κατανόηση του κειμένου;
Γενικά ένα βιβλίο που μπορεί να προκαλέσει αντικρουόμενες εντυπώσεις ακόμα και στον ίδιο αναγνώστη ανάλογα με την διάθεση και τις συνθήκες που το διαβάζει...
31⁄2/ 5
I've read this book many years ago in Greek and I was curious to see how it feels in English translation.
I admit I have a love-hate relationship with Ioanna Karystiani. She is a very talented person, using a very unique writting style. Her prose is flowery, poetic and very long-winded, often using beautiful local expressions and words. She is very descriptive too and somehow she has the ability to create the feeling of an era, place or person simply by describing the colour of the sea or the movement of one's hands to pick up a coffee cup.
The problem is that often she 's overdoing it and while her books always draw the reader, they need lots of focus and persistence. At parts some sentences are so long that one has to read them twice in order to make sense, while her descriptions of incidences or scenes down to last detail may get on one's nerves after a while.
Swell features an interesting setting and theme and is quite moving at parts, but I think it's one of the more far-fetched premises Karystiani ever thought and it gets too tedious, especially in the middle of the book. It doesn't avoid some hyperbole and far-fetched developments towards the end either.
Talking about this specific edition, I doubt if someone starting reading the book will make much sense at first. It's extremely hard to translate Karystiani's prose and although the translator did his best, the language feels weird to say the least. If one persists though, I think s/he will get used to it and get into the story.
A thing that I found completely unacceptable in this edition is the lack of footnotes. Been Greek my self, I'm aware of some terminology, names, historical facts and cultural feedback, but a non-Greek might often scratch his/her head every now and then while reading the book.
All in all, this is a controversial author and a controversial book.
September 20, 2017
Swell: the silent ripple of the water. An endless blue that accompanies the dreams, hopes and regrets of seafarers. Ports, easy and willing women, packages waiting for their recipients, a mother sighs. Karystiani introduces us to the claustrophobic space of the ship, to the relationships and to the companionship of a closed group of people where the expected to be said have already been said and the peace of silence and the company of silence remain. So in this book we have the story of Captain Mitsos Avgoustis, who has been on the ships for more than 50 years, and in his last, seeing the pension approaching mercilessly, he does everything in order not to decapitate. Against the orders of the company that paid him, against his wife's and his child's desire to see him again after 20 years and more. And Mitsos Augustus hides a secret: he has been blind for a long time. And one of the reasons that does not end his career is the fear of coming out on an unknown land without his eyes, since he has learned the ship by heart. The companion of the cat Maritsa and the faithful boat cook (look at how the cooks feel on the boats, how tied to their kitchen and the crew's needs are). His son, an eternally revolutionary, embarks with a fake name on the boat to finally meet his father and to convince him to come back because his mother's sudden visit to the same boat did not conquer him.
How can you fix the father and son relationship in such a closed space? How can you deal with them and not get hurt? The son finally wins and turns back with his father. They are followed by other crew, to taste the knot that is experienced by those who are left to welcome the new frozen captain and the cheaper young Pakistani workers. Karstiani gives us with her unique travel style a lot of meanings, a lot of desires and cravings, lots of embarkation and nautical terms, but the journey to her texts is so nice that it does not make you leave the book or say that you were tired. And to see that I do not reveal everything, our book introduces us into the early days of the new captain's life back home and the difficulties he faces as the redemptive end of the novel (no relation to deaths, etc., read it to see who wins and what from this quiet life of the captain, quiet and gentle like the ripples of swell).
How can you fix the father and son relationship in such a closed space? How can you deal with them and not get hurt? The son finally wins and turns back with his father. They are followed by other crew, to taste the knot that is experienced by those who are left to welcome the new frozen captain and the cheaper young Pakistani workers. Karstiani gives us with her unique travel style a lot of meanings, a lot of desires and cravings, lots of embarkation and nautical terms, but the journey to her texts is so nice that it does not make you leave the book or say that you were tired. And to see that I do not reveal everything, our book introduces us into the early days of the new captain's life back home and the difficulties he faces as the redemptive end of the novel (no relation to deaths, etc., read it to see who wins and what from this quiet life of the captain, quiet and gentle like the ripples of swell).
April 1, 2020
I picked up this book from the Montague Book Mill when passing through the Berkshires. I purchased it only because I noticed it was published by Europa, the publishing house that has published Elena Ferrante, Jane Gardam, and several of my other favorite writers. I also had the sad realization that I had never read a Greek author (well, not counting the Classics!). I really enjoyed Karystiani's lyricism and storytelling which transported me to a world I couldn't possibly have imagined - life on a modern day merchant marine ship intermingled with the geo-political realities of modern Greece. The protagonist, a ship's captain who has lost his sight, is an old soul who won't retire back to the land or to the family or lover he's left onshore. It's a story of camaraderie, reunions, and how we find our purpose in life. Highly recommend.
Read
September 4, 20172017 Reading Challenge Category: A book based on mythology.
This is a loose interpretation of the category, but since the book jacket calls the main character "as powerful as Poseidon" and his mistress "a modern day Penelope awaiting her Ulysses," I'm going with it.
I read the English translation of this Greek novel, and I can't help but feel like I may have gained more from it if I had been able to read it in the original Greek. Although the main character is a ship captain who sails all over the world, the food and cultural references are rooted firmly in Greece. Readers who are Greek, or who have a deep knowledge of Greek culture (or maritime life) may enjoy this novel more deeply than the average reader.
This is a loose interpretation of the category, but since the book jacket calls the main character "as powerful as Poseidon" and his mistress "a modern day Penelope awaiting her Ulysses," I'm going with it.
I read the English translation of this Greek novel, and I can't help but feel like I may have gained more from it if I had been able to read it in the original Greek. Although the main character is a ship captain who sails all over the world, the food and cultural references are rooted firmly in Greece. Readers who are Greek, or who have a deep knowledge of Greek culture (or maritime life) may enjoy this novel more deeply than the average reader.
November 2, 2024
Μελαγχολικό βιβλίο για τους ναυτικούς και τις οικογένειες που μένουν πίσω αλλά και τις οικογένειες που δημιουργούνται στο καράβι. Τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα, που επεσήμαναν άλλοι αναγνώστες ως αρνητικό , δεν με ενόχλησαν, αντανακλούν πιστεύω την ρουτίνα της ζωής εν πλώ. Η γλώσσα μου φάνηκε αρχικά επιτηδευμένη, στην πορεία την συνήθισα και δεν με ενοχλούσε. Πρωταγωνιστής ένας καπετάνιος, που χρόνια αποφεύγει εστώ να επισκεφθεί την οικογένειά του και έχει συνηθίσει την μοναχική ζωή στο κατάλληλα βαφτισμένο Άθως3. Αρνείται όχι μόνο να πατήσει στην στεριά, αλλά και να αποδεχθεί τα γηρατειά, τον παροπλισμό από την ναυτοσυνη και κυρίως να αντικρύσει την λησμονημένη οικογένεια.
June 30, 2023
Μπορείς να βάλεις την ζωή σε μια ταξη ακόμα και αν τα έχεις κάνει όλα σκατα; Μια αλληγορία για την συνήθεια και την ρουτίνα της ζωής και το που μας οδηγει. Όμορφο τέλος! Θα το συνιστούσα ανεπιφύλακτα.
October 24, 2024
Περιγράφει με λεπτόμερια την ζωή ενός ναυτικού, την εθελοντική του απομόνωση ώς μέσο άμυνας και προσπάθειας διεξόδου απο τους δικούς του δαίμονες. Κάποιες στιγμές όμως λίγο δυσκολεύτηκα να ακολουθήσω τον ειρμό της γραφής.
May 4, 2025
Η ζωή του πρόσφατα παλιάς κοπής ναυτικού και οι συνήθειες των, πλήρως αποτυπωμένες στο βιβλίο.
Ένα αίσθημα λύπης για αυτά που χάθηκαν, για τα χρόνια που αφιερώθηκαν στην θάλασσα και για αυτά που κερδήθηκαν.
Ένα αίσθημα λύπης για αυτά που χάθηκαν, για τα χρόνια που αφιερώθηκαν στην θάλασσα και για αυτά που κερδήθηκαν.
July 1, 2025
Μετά το χίλιες ανάσες και τα σακιά είναι το επόμενο που θα έβαζα στη λίστα με τα πιο συγκλονιστικά βιβλία που έχω διαβάσει. Υπέροχη και μοναδική Καρυστιάνη. Η ανατροπή στο τέλος έξτρα μπόνους ενός βιβλίου που δεν ξεχνιέται εύκολα και το κουβαλάς μέσα σου.
May 9, 2020
Good story, terrible translation...
October 15, 2020
Υπέροχο βιβλίο! Μπαίνεις σε έναν άλλο κόσμο και δεν θες να φύγεις από εκεί. Εξαιρετική ψυχογράφηση των ηρώων.
Displaying 1 - 30 of 41 reviews