Jump to ratings and reviews
Rate this book

Vorstandssitzung im Paradies

Rate this book
Ein von der UN gechartetes Flugzeug verunglückt über dem Stillen Ozean. Die Passagiere können sich retten und aus dem Flugzeugrumpf jede Menge kupferner Verhütungsspiralen und einiges andere Notwendige wie Äxte und Messer bergen. Weit und breit ist keine Rettung in Sicht. Die illustre Truppe finnischer Waldarbeiter und schwedischer Hebammen muss sich zusammenraufen. Ein Jahr vergeht bis ein phantasievoller SOS-Plan realisiert werden kann.

176 pages, Paperback

First published January 1, 1974

11 people are currently reading
379 people want to read

About the author

Arto Paasilinna

80 books759 followers
Arto Tapio Paasilinna was a Finnish writer, being a former journalist turned comic novelist. One of Finland's most successful novelists, he won a broad readership outside of Finland in a way few other Finnish authors have before. Translated into 27 languages, over seven million copies of his books have been sold worldwide, and he has been claimed as "instrumental in generating the current level of interest in books from Finland".

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
170 (14%)
4 stars
382 (33%)
3 stars
414 (36%)
2 stars
141 (12%)
1 star
41 (3%)
Displaying 1 - 30 of 104 reviews
Profile Image for Ettore1207.
402 reviews
August 3, 2017
Scritto in maniera infantile. Tradotto malissimo. Vi basti la seguente "perla", dalla quale si evince che il traduttore non conosce il significato del termine "morituro":

".. mi alzai istintivamente in piedi e raccolsi l'arto tranciato dallo squalo, per ributtarlo immediatamente a terra: era flaccido e puzzolente, tutto coperto di mosche brulicanti. La signora Sigurd posò furiosa la barella, rificcò la mano tra gli altri resti della moritura e mi lanciò uno sguardo assassino"
Profile Image for P.E..
955 reviews753 followers
March 26, 2020
L'histoire d'un crash en avion et d'une société reconstruite par les passagers survivants, de tous les corps de métiers possible. Sans plus.
Profile Image for None Ofyourbusiness Loves Israel.
839 reviews145 followers
December 27, 2024
A group of young Finnish midwives, lumberjacks, and nurses find themselves in a tropical pickle when their plane crashes on a deserted island. Initially, it seems like paradise, but they soon realize survival requires more than just lounging under palm trees. They band together, using their diverse skills to build shelters, find food, and establish a mini-society. Miraculously, a box of contraceptives survives the crash, allowing them to indulge in island pleasures without unintended consequences or Scandinavian scandals with their continental spouses. Talk about a "paradise found"!

As they explore, they face wild animals, unpredictable weather, and even sharks in the surrounding waters. In a surprising twist, they manage to train some of the island's monkeys, who become both companions and helpers. Meanwhile, a raging civil war erupts on a nearby island, but our Finnish friends are too busy training monkeys and dodging sharks to get involved. Despite these challenges, they form a tight-knit community, each member contributing uniquely to their survival. It's a jungle out there!

When a ship finally arrives, the group faces a dilemma: return to their old lives or continue their newfound freedom in paradise. This decision highlights the novel's exploration of freedom—not just as the absence of constraints, but as the ability to choose one's own path.

לכאורה אין זה ספר של חמישה כוכבים, אולם בידיו האמונות של המתרגם המופלא רמי סערי זוכה הספר לדידי בכוכב החמישי. המשורר והבלשן הגאון סערי מצליח להנגיש את ההומור הסקנדינבי לקהל צרוב השמש בישראל. אין בכתובים רגע דל וכל שורה מעלה חיוך או פורטת על נימי רגש בעדינות נעימה. מקסים, מעניין ומיוחד למרות השבלונה הידועה מעשרות יצירות דומות ואולי דווקא משום כך. אוהבי העברית יוקירו ויודו על מעשה האמן של התירגום.
Profile Image for Txe Polon.
515 reviews43 followers
July 6, 2018
La verdad es que gracia me ha hecho poco; de hecho, cuando llevaba un tercio tenía más bien ganas de abandonarlo, porque me parecía tonto y sencillo. Pero considero que poco a poco fue mejorando, aunque nunca llegó a ser gran cosa. Como episodio más memorable, quizás cabría señalar el capítulo dedicado a la captura de un mono como mascota, que en parte recordaba la manera de narrar de Gerald Durrell. En general, bastante irregular, pero creo que se intuye que el autor posteriormente sería capaz de escribir cosas mejores.
Profile Image for Arwen56.
1,218 reviews333 followers
March 15, 2015
Orbene, io sono una persona molto paziente, ma con questo libro, arrivata a pagina 93, sono giunta al limite di qualsiasi umana sopportazione. Lascio a voi l'eventuale (molto eventuale) piacere di portarlo a termine. Bon voyage e che buon pro vi faccia. Personalmente, mi sono solo inutilmente "stracciata i maroni" per ben tre giorni.
Profile Image for Kristīne Līcis.
599 reviews70 followers
July 30, 2023
Šī nebūs mana mīļākā Pāsilinnas grāmata (favorītes titulu saglabā "Apburošās masu pašnāvības"), taču visnotaļ izbaudīju bezkaislīgā tonī pasniegto absurdo stāstu par lidmašīnas avārijā izdzīvojušo dienām un nedienām uz kādas nomaļas Indonēzijas salas.

"Paradīzes salas gūstekņos" klasiskais Robinsona Kruzo tiek pārstāstīts ar krietnu devu ironijas, pievienojot vieglu parodiju par proletariāta izklaidēm - dzīt kanžu, dzērumā šaudīties ar lielgabalu, rīkot greizsirdzības scēnas. Dažas epizodes balansē uz gaumes robežas (plosta pumpis un klizma), taču teju vientiesīgais stāstījums neļauj tām kļūt vulgārām. Dažas epizodes vienkārši smiekligas, jo situācijas nejēdzīgas, kā tad, kad divas sievietes spiestas diennakti pavadīt tumšā pirtī ar tur nejauši ieklīdušu mežacūku. "Kopš tā laika sievietes vairs negāja pirtī vienas pašas, bet nogaidīja, līdz turp devās kāds vīrietis. Nelaime un kautrīgums sarokojās."

Bet aiz mānīgi primitīvās "sekss un alkohols" virskārtas slēpjas krietni dziļāka doma par sava veida sociālo eksperimentu, sociālisma utopiju, Eiropas sabiedrības miniatūru ar visiem tai raksturīgajiem konfliktiem, no valodas izvēles līdz reliģiskām preferencēm, par Paradīzes atrašanu un par vardarbīgu izdzīšanu no tās. Taču atšķirībā no pārējām divām Pāsilinnas grāmatām, ko esmu lasījusi, šeit vairāk varēja just laikmetu, kad grāmata rakstīta, tas dažbrīd patraucēja noskaņai. Tas gan nekādi nemaina manu apņēmību lasīt visas citas pieejamās šī autora grāmatas.

"Jautājums nav par dabas uzvarēšanu, bet gan par to, ka cilvēks uzvar pats savu dabu; šajā gadījumā piecdesmit dalībnieku kopiena savu kolektīvo dabu."
Profile Image for Sintija Buhanovska.
256 reviews35 followers
August 3, 2023
Arto Pāsilinna ir un paliek Arto Pāsilinna. Var tikai saķert galvu un brīnīties, no kurienes somam tik spridzīgas idejas stāstiem. Pāsilinna ir no tiem autoriem, kurš vai nu patiks no pirmās izlasītās grāmatas visu mūžu, vai nu riebsies kā vērmeļu tinktūra (ja tāda vispār ir), un man viņa savdabīgais humors patīk. Neticami notikumi? Jā. Nesaprotama varoņu rīcība? Jā. Bet kaut kas pat neizskaidrojams tajā visā pievelk. Taču nevajag sevi piespiest un lasīt Pāsilinnu, ja grāmata ar pirmajām lappusēm neuzrunā. Nevajag sevi mocīt, jo Pāsilinna lasītājam neizdabās. Un ir taču citi somi, kurus lasīt, izbaudot katru burtu.
Profile Image for yoav.
340 reviews20 followers
December 27, 2024
לפני כמה זמן חשבתי לשוב ולקרוא את ״שנת הארנב״ שעשה עלי רושם אדיר בעבר ומצאתי את הספר הזה. סיפורו של הספר הוא על מטוס שמתרסק בלב הים וחלק מנוסעיו, פינים, שבדים ובריטים, ניצלים לאי שומם ומתחילים מסע אנושי של השרדות והקמת חברה חדשה מאפס.
כתוב יפה, בסגנון יומן זכרונות, מלווה בהומור. יש פה גם ביקורת חברתית ואמירות על החיים אבל בנגיעה כי הכל בספר קטן וקצר ובכל זאת נהנתי למדי.
Profile Image for Karina Vargas.
326 reviews71 followers
December 13, 2017
Prisioneros en el paraíso : 3,5 estrellas.


Una fuerte tormenta se desata durante el viaje y el avión, en el que viajan un grupo de diversos profesionales para llevar a cabo una misión sanitaria de la FAO y la ONU en la India, se ve obligado a amerizar en alta mar, cerca de Indonesia. Los sobrevivientes al accidente logran llegar a una vasta isla, una combinación de playa y vegetación selvática hacia su interior, y tras unos días que les toma reencontrarse, comienzan a vivir en sociedad.
Las distintas nacionalidades y profesiones de cada una de las personas (enfermeras suecas, leñadores finlandeses, médicos noruegos, azafatas y pilotos ingleses, un periodista finlandés, etc.) contribuyen a que rápidamente adquieran una buena organización entre ellos, pero los conflictos sobre el idioma o la religión tampoco tardan en aparecer. Sin embargo, cada problema que surge se resuelve en breve y de acuerdo a pautas lógicas y justas, según el consentimiento de todos. De igual manera, consiguen idear un plan para ser rescatados y todos se comprometen a trabajar para eso. Pero los días pasan y la vida sigue, y pronto muchos desarrollan un sentido de pertenencia con la isla, un lazo con esta pequeña comunidad, y aquella vida en el mundo occidental ya no suena tan atractiva; porque ahora ellos viven en el paraíso.

Es una novela bastante corta, aunque no fue esa le sensación que me dejó. La historia está narrada en pasado por uno de los protagonistas, el periodista finlandés, por lo que ya auguramos un final no trágico. De hecho, pareciese que ese fue el propósito del autor desde un principio, porque si bien se exponen las características típicas de una sociedad en las vías de organizarse y también afloran sentimientos de celos o vergüenza, todo se relata con mucha ligereza, sin ahondar demasiado en el tema. Paasilinna sólo lo escribe, presenta el tema y la situación, y cuando empezás a reflexionar sobre este, ya se solucionó. Además, a esto hay que agregarle lo absurdo y ridículo que son ciertas escenas y diálogos, no tanto por la veracidad de los hechos, sino por la liviandad con la que los propios personajes lo manejan. He leído que este es el estilo que marca al autor, que trata los temas con humor o ironía, pero en mi opinión esas no serían las palabras justas (salvo que así sea el humor finlandés).
Hay algún que otro pensamiento machista, pero lo dejé pasar.

Otra cuestión a resaltar son los capítulos muy breves, que en consecuencia se leen rapidísimo. Cada uno presenta una circunstancia particular, alguna peripecia diferente, y nada más. Aunque la escritura es perfecta y la lectura es fluida, deja la sensación de que no existe un conflicto central, algo de lo que el lector deba preocuparse, ya que todo parece ser tan instantáneo. Algunas anécdotas son más interesantes que otras, algunos personajes se destacan más que otros, y listo. En general, no llegué a sentir empatía por ninguno.

Me resultó interesante cómo surgían las problemáticas que incumben a cualquier sociedad, desde el trato a los muertos, la organización del trabajo, las medidas higiénicas, el sexo y hasta la legalidad de las bebidas alcohólicas. Más sorprendente aún fue ver cómo todo se resolvía tan fácilmente. Supongo que cuando una no está tan distraída por las atracciones del mundo occidental, puede ver lo que es importante con mayor claridad.

Esa es una crítica bien manifiesta del libro: lo bien que funciona el socialismo como organización de la comunidad, y cómo el sistema capitalista corrompe la esencia del ser humano. Ante la ausencia de otros problemas en la trama, este tema se repite en más de una ocasión, al punto de parecer un poco desproporcionado o grotesco. Admito que te hace pensar, pero no importa, porque cuando estás empezando a esbozar una idea, ya empezó un nuevo capítulo.

El final estuvo bien, acorde al libro. Pudo ser peor.

Perdidos en el paraíso es otra novela que trata sobre el naufragio de un grupo de personas, y su lucha por organizarse y sobrevivir. Lo que la distingue del resto probablemente sea el estilo con el que el autor cuenta la historia. A pesar de que todo parece verdadero, está relatado con una cuota de ridiculez, superficialidad y celeridad que no te permite siquiera afligirte por la situación. Se lee tan rápido como se avanzan las páginas, y mientras tanto algunas cuestiones éticas te dejan pensando.
Si tuviera que definirlo de alguna forma, diría que es una lectura relajada, un relato ameno y anecdótico, en el que la trama así como los personajes quedan atrapados, prisioneros de tanta amabilidad.
Profile Image for Elena Marmiroli.
841 reviews18 followers
December 6, 2020
3,25

Personalmente tra i cinque libri che ho letto dell'autore, questo mi ha convinto meno.
Non credo che ciò sia dovuto al libro di per sé, ma piuttosto al fatto che la premessa del libro, un aereo che precipita e dei sopravvissuti bloccati su un isola sperduta, non è particolarmente di mio gradimento.

Inoltre, nonostante non abbia mai consumato numerosi media con questa premessa, essa mi sembra comunque un espediente abusato, in quanto ne ho già spesso sentito parlare. Ciò nonostante, mi sembra che l'autore sia almeno riuscito a rendere la storia diversa, in quanto ha usato questa premessa al fine di creare una storia simpatica e leggera, in cui i personaggi riuscivano a creare una società funzionante a partire delle poche risorse a loro disposizione.

Apprezzando di mio lo stile dell'autore, sono certa che se la premessa iniziale fosse stata più affine ai miei gusti avrei sicuramente apprezzato maggiormente quest'opera. Questo libro si è, comunque, dimostrato una lettura piacevole da affrontare.
Profile Image for Ilaria Giordano.
11 reviews
June 9, 2018
L’unico difetto che trovo a questo libro è che è troppo breve (motivo della stellina in meno? Non è finito come volevo io!). Mi ha fatto venire un desiderio autodistruttivo -o forse no? Dovete leggere il libro per scoprirlo-di subire un incidente aereo e naufragare su un’isola sperduta. Nel caso saprei come costruire un frigo, il che non guasta, non essendo io una Scout! Stile semplice e mordente, personalmente Paasilinna è un autore che indagherò perché mi ha convinta al primo colpo.
Profile Image for OLATZ ARROITA.
47 reviews
February 7, 2022
No es mi libro favorito de Paasilinna, pero me ha tenido enganchada hasta el final. El libro trata de unos supervivientes de un accidente de avión en una isla perdida del pacífico. Me encanta como maneja el absurdo en las situaciones que se dan en la isla. Y cómo surge la duda entre volver y no volver a la civilización.
Lo he leído agusto.
Profile Image for Ruby La Belva.
715 reviews154 followers
August 15, 2018
Ho abbandonato questo libro perchè sembra un resoconto di un concorrente de L isola dei famosi; ogni situazione è scollegata dalle altre e poi scusate ..sti naufraghi che al posto di pensare a sopravvivere pensano a copulare??? Ma seriamente??
Stile semplice , personaggi inesistenti..zero
Non so se leggerò altro di questo autore.
Profile Image for Michèle Rankl sherpa.
80 reviews5 followers
May 11, 2017
Un roman vite lu, qui accroche bien et divertit en donnant aussi à réfléchir sur la vie en société et l'organisation d'une communauté. J'ai bien aimé.
Profile Image for Chuala.
11 reviews1 follower
January 8, 2025
Was given this as a Christmas present and the cover already pissed me off (yeah yeah don’t judge a book by its cover Blabla) but I decided to take it with me on tour because it was praised as a funny and comedic book.
I must’ve missed the comedy.
This book lacks any real substance and depth, the language is clumsy and the characters are so one dimensional yaaaawn.
Love the casual crusty dusty gender stereotypes as well.
Some of the characters eventually like the island life better and realise how unfree they were back home. A real reflection on freedom and non freedom or of the life in civilised societies (whatever that means) / in capitalism is not happening.
I guess the idea of hanging out on a tropical island beach with lots of young, topless, dick hungry, women on birth control and no other responsibilities than fishing and distilling coconut schnaps is the ultimate dream to the finish man of the 70s lol. Fuck the nagging wife and stupid kids back at home - who would wanna return to that anyway?


Profile Image for Alise.
53 reviews1 follower
September 20, 2024
Šis autors man tāds patīkams pārsteigums
66 reviews
August 26, 2022
Trevligt tidsfördriv. Den tropiska miljön sammanföll fint med mina tankar. Gillar hans språk, men kanske ingen riktig höjdare.
Profile Image for Anna Yadgarov.
319 reviews8 followers
June 7, 2023
סיפור מקסים ושנון, יש בו הומור צפון אירופאי מאופק וציני, ודרך הסתכלות מעניינת על השאלה - מהו חופש? האם אנחנו חופשיים בחברה בה אנחנו חיים?

הספר נפתח עם התרסקות מטוס נוסעים בקרבת אי טרופי, נראה שאף אחד לא מחפש אותם, בנוסף, על האי שלהם מתנהל סוג של מלחמה, מצב דיסטופי לכל הדעות, או אולי אוטופי? הנוסעים מגבשים במהרה שגרת חיים שיוויונית ונטולת רכוש.

הספר מעלה נקודה מעניינת, סוג של מודל סוציאליסטי קיצוני, חופש מוחלט מתקנות חברתיות, כספים, משטרה, מס הכנסה, וכו… מה עדיף, להיות אסירים בגן עדן, או חופשיים בציביליזציה? או, כמו שניסח רמי סערי באחרית דבר- הכלא בחופש מול החופש בכלא. לא בדיוק אסירים ולא בדיוק חופשיים. מסתבר שחלק מהאסירים מבינים שבאי הם זכו למידת החופש הגבוהה ביותר שאפשר לחלום וחיים טובים, ולא מעוניינים בהצלה, והחיים בחברה מתוקנת הם רחוקים מחיים חופשיים (בטח לא אם לשפוט לפי איך שהספר מסתיים). הייתה לי תחושה שהסופר מדבר בשבח הסוציאליזם. הספר נכתב בשנות ה-70, כאשר מודלים סוציאליסטיים היו יותר מקובלים, אך היום ברור שהם לא החזיקו מעמד. דבר אחד זה חברה הומוגנית יחסית של 50 אנשים, בעלי רקע ומנטליות ותחומי עיסוק דומים, שבדרך נס גם מחולקת מגדרית באופן שיוויוני כמעט. דבר אחר לגמרי מדינות שמאות מיליונים גרים בהן, לא משהו שמתאים לכולם. מדינות רבות ניסו ונכשלו.
Profile Image for Juan Hidalgo.
Author 1 book44 followers
September 6, 2014
La verdad es que esperaba un poco más de esta historia. El primer libro que leí de este autor fue El año de la liebre que es una gran obra, fresca y original y merecidamente premiada. "Delicioso suicidio en grupo" y "La dulce envenenadora" tampoco estaban mal, pero junto con este no llegan a la altura de aquel primero.

Prisioneros en el paraíso es una aventura sencilla, escrita con un lenguaje sencillo que no depara grandes sorpresas. La aventura de los supervivientes a un accidente aéreo que consiguen organizarse a niveles casi inverosímiles, hasta el punto de preferir su querida isla desierta antes que el retorno a la civilización. Recomendable sólo para incondicionales de Arto Paasilinna.
Profile Image for Elena.
745 reviews7 followers
February 6, 2019
Il classico dei classici: un naufragio su un'isola deserta. Da qui partono le avventure raccontate da Paasilinna in questo bel romanzo. Un libro che può sembrare banale ma in realtà raccoglie dentro di se uan visione del mondo interesasnte.
Un libro che è molto di più di quello che vuol far credere.


Consigliato a chi: ama le avventure tropicali e ha voglia di pensare un po' alla nostra società
Profile Image for Cristina.
78 reviews36 followers
November 13, 2017
Secondo libro che leggo di questo autore. Già il primo non mi aveva entusiasmato particolarmente.
Profile Image for Simona Moschini.
Author 5 books45 followers
September 22, 2022
Se mi limitassi a scrivere "Fa molto più ridere Il signor Robinson", me la caverei in un nanosecondo, ma mi sentirei non so come dire, filistea.
Primo perché Paasilinna non sapeva di essere in concorso con Paolo Villaggio.
Secondo perché quello era un film.
Terzo perché Paasilinna è finlandese; il suo umorismo non è e non potrà mai essere quello del genovese Paolo Villaggio.
Prova ne sia che all'estero libri e film del Nostro sono pochissimo conosciuti e meno ancora compresi. Non li fa ridere: un tedesco medio, uno svedese medio, un inglese medio, qualunque cosa voglia dire questa comoda espressione, non è uguale a un italiano medio e non può capire la poltrona in pelle umana, il ficus, la finale di calcio con Peroni gelata, frittatone di cipolla e rutto libero. Ogni Paese si interpreta e si compatisce a modo suo, e il nostro lo capiamo noi e basta. Ciononostante, è chiaro che quando ti accingi a interpretare il grande tema "meglio la natura o la cività?", in qualche riflessione comune si finisce tutti per cadere, e quindi ecco il drappello di irriducibili che, alla prospettiva di tornare all'inquinamento, al freddo, al mutuo e alla tv, scappa nella jungla per non farsi trovare dai marines. E se Villaggio, per nostalgia delle annunciatrici Rai, costringeva la povera Zeudi Araya (ma che figone imperiale era, fra parentesi?) a recitare i programmi televisivi della serata, qui abbiamo dei non meno nostalgici svedesi-inglesi-finnici che impiantano un'efficientissima distilleria clandestina con tanto di frigo basato sulle nozioni dei boy scout sullo scambio termico.
Ma in un romanzo o film italiano sarebbe impossibile vedere trattati con altrettanto tragicomico accanimento i temi della contraccezione sull'isola deserta, dei regolamenti, delle assemblee, dei gruppi di lavoro, della proprietà privata, come qui. E' proprio che sono diversi. Forse un filino più civili, in molte cose, ma di sicuro diversi.
Il tutto ridendo - sorridendo - della miseria e dell'ipocrisia umana (le miliori intenzioni cozzano spesso contro la fame; il desiderio di alcolici è superiore a qualsiasi divieto; la moralissima signora Sigurd finirà per infrangere più leggi delle sue giovani colleghe...).
Paasilinna non è uno scrittore geniale, ma possiede il dono della delicatezza, come si vede da tutte le sue opere e soprattutto dallo splendido "L'anno della lepre". Giudicare la miseria umana è arduo e spesso inutile: gratta gratta, anche i peggiori giudici perdono la vernice.
34 reviews
August 3, 2024
EIN BISSCHEN SOZIOLOGIE, EIN BISSCHEN PSYCHOLOGIE, EIN WENIG POLITIK, UND GANZ VIEL HUMOR.

Eigentlich ist dieses Genre nicht eines, das ich sonst gerne lese, und auch das Cover hätte mich in einem Buchladen nicht gerade angezogen. Aber die Leseprobe hatte mich dann schnell überzeugt. Auch der Rest des Buches ging genauso gut weiter und hielt noch einige Überraschungen bereit!

Ich fand es faszinierend wie der Autor soziologische, psychologische und politische Aspekte miteinander verwoben und damit ein nachvollziehbares Szenario von einer Gruppe Menschen geschaffen hat, die nach einem Flugzeugabsturz auf einer Insel stranden und sich den "typischen" und weiteren ungeahnten Schwierigkeiten stellen müssen..
Die gestrandeten Menschen haben recht schnell Konflikte zu lösen, die wahrlich nicht nur wegen der lebensnotwendigen Bedürfnisse entstehen, sondern auch über Banalitäten wie die Sprache ausgetragen werden. Sie müssen schnell eine Gesellschaftsform entwickeln, um den angeborenen Egoismus des Menschen in den Griff zu bekommen und bessere Überlebenschancen zu haben.
Während die Geschichte sich entwickelt, werden immer wieder sehr amüsante Episoden und Geschichten eingestreut, die das Buch von vorne bis hinten zu einem Genuss macheen (Der Affen-Fang, das Wildschwein in der Sauna, die religiösen Wünsche nach einer Beerdigung und die sich daraus ergebenden Schwierigkeiten...)

Zwischenzeitlich kommt es zu überraschenden Wendungen, die dem Leser bei einer solchen Storyline vielleicht nicht unbedingt in den Sinn kämen, was das Buch noch einmal wesentlich spannender macht. Und zum Ende hin entwickeln sich einige Menschen aus der Gruppe in einer ebenfalls überraschenden Weise. Um nicht zu sehr zu Spoilern belasse ich es hierbei

Bis auf wenige Passagen, in denen das Frauenbild doch etwas eindimensional und leicht kritisch erscheint (was aber mit dem Erscheinungsjahr in den 70ern erklärbar ist und auch nichts wirklich schlimmes beinhaltet, die Anführerin des Lagers ist sogar eine Frau und sehr kompetent), kann ich nur Positives über diese intelligente Geschichte sagen, und ich freue mich schon auf weitere Bücher von diesem Autor, die bald in meinem Regal landen werden
Profile Image for Melanie.
431 reviews4 followers
July 29, 2024
Für mich war Vorstandssitzung im Paradies, eine Neuauflage des 1974 erschienen Romans, mein erstes Buch von Arto Paasilinna – und es wird definitiv nicht mein einziges von diesem Autoren sein!
Sein Schreibstil ist wirklich besonders und ich habe mich beim Lesen des schmalen Bandes wirklich die ganze Zeit durch sehr amüsiert.
Durch die skurrile Geschichte führt ein finnischer Journalist in Ich-Form. Er war an Bord eines englischen Flugzeuges, das von der UNO gechartert war und unterwegs Richtung Australien. Von den 50 Passagieren überleben 48 den Flugzeugabsturz mitten im Ozean irgendwo in der Nähe von Melanesien und retten sich auf eine Insel.
Wie die Gruppe, die aus finnischen Waldarbeitern, schwedischen Hebammen und der englischen Crew des Flugzeugs besteht, sich auf dieser Insel schlägt, was sie erleben und wie sie dann letztlich „gerettet“ werden, liest sich so trocken und lakonisch und ist so voller teilweise absurder Ideen – ich kann nur sagen, selten habe ich mich so gut unterhalten gefühlt!
Auf den etwas mehr als 170 Seiten werden viele Themen behandelt, die auch heute noch nichts von ihrer Aktualität verloren haben. Sprache und Stil sind wirklich zeitlos und sehr gut lesbar.
Die Robinsonade hat mich auch durchaus manchmal nachdenklich werden lassen – und ich weiß nicht, wie ich gefühlt hätte in einer ähnlichen Situation und ob ich gerne wieder zurück in die „Zivilisation“ kehren wollen würde…
Eine sehr klare Leseempfehlung für alle, die gerne auch mal absurde und skurrile Literatur lesen, sich gerade jetzt auf eine Insel träumen wollen und sich einen sehr amüsanten Lese-Tag verschaffen wollen, den bekommt man mit Vorstandssitzung im Paradies auf jeden Fall!
Und – das Buch eignet sich auch sehr gut, um es ins Handgepäck ins Flugzeug mitzunehmen. In diesem Fall sollte man allerdings den Anfang mit dem Flugzeugabsturz vielleicht erst später lesen 😉, dieser ist wirklich einmalig beschrieben und könnte einem Menschen mit leichter Flugangst Panik machen…


Profile Image for Sofia Stiernborg.
140 reviews7 followers
November 14, 2019
I boken ”Paradisets fångar” av Arto Paasilinna är det en finsk journalist som är berättaren. Ett FN-chartrat plan lastat med en delegation barnmorskor, sjuksköterskor, läkare och skogsarbetare samt en journalist från Sverige och Finland tvingas nödlanda i den Indonesiska övärlden. De kommer till en riktig paradisö. (Det är lite som expedition Robinson fast utan filmteam och tävlingar. )Till en början håller de på att svälta ihjäl men de lär sig sakta men säkert hur man ska överleva på ön. De blir kvar på ön så länge att de till slut börjar uppskatta livet på ön och funderar på om de verkligen vill åka hem igen.

Paasilinna har skrivit boken med en humoristisk ton och jag vill verkligen veta mer om de nödställda och om de blir räddade eller ej. Ljudboken är inläst av Tomas Laustiola. Jag gillar att lyssna på hans finlandssvenska, den passar till boken eftersom boken är skriven i jagform.
Profile Image for Louise.
433 reviews47 followers
November 27, 2018
Un avion s'abîme dans le Pacifique et ses 50 survivants parviennent à échouer sur une plage, en apparence hostile... Après des débuts très laborieux, la petite société se met en place, jalons après jalons, pour vivre harmonieusement en attendant d'être secourue. Comédie des moeurs où les situations cocasses vont bon train, le sujet est prometteur mais j'ai trouvé ça d'une platitude... Le ton ampoulé et atone tranche avec les péripéties vaudevillesques, le thème du retour à la nature est à peine effleuré... on assiste à une succession de scènettes sans relief, le récit oscille entre des situations tragiques et de la franche rigolade, j'ai jamais su me positionner sur le ton de l'oeuvre et c'était très frustrant. J'aurai préféré moins de rebondissements invraisemblables, et plus de développements psychologiques, le roman aurait gagné en épaisseur.
Displaying 1 - 30 of 104 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.