What do you think?
Rate this book
Alle verhalen van Olivier B. Bommel en Tom Poes #57
Diepe roerselen
Bevat de titels:
- Het ontsollen,
- De antiloog.
- Het ontsollen,
- De antiloog.
- GenresFiction
196 pages, Hardcover
First published April 1, 2009
4 people want to read
About the author
Marten Toonder
443 books37 followersMarten Toonder (2 May 1912 – 27 July 2005) was a Dutch comic strip creator. He was probably the most successful comic artist in the Netherlands and had a great influence on the Dutch language by introducing new words and expressions. He is most famous for his series Tom Puss and Panda.
He founded Toonder Studio's
He founded Toonder Studio's
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 of 1 review
July 25, 2017
'Diepe roerselen' bundelt twee verhalen uit 1982, die geen van beiden tot Toonders top behoren.
Marten Toonder werd dat jaar zeventig en het is dus niet zo verbazingwekkend dat 'Het ontsollen' over ouderdom gaat. In dit verhaal komt er een middel op de markt dat veroudering tegengaat, maar al snel wordt duidelijk dat dit middel enkel voor de welgestelden is weggelegd, en ten koste gaat van een plaatselijke bevolking. Helaas maakt Toonder een puinhoop van het verhaal, zodat het onduidelijk blijft wát hij nu precies probeert te vertellen. Het sterkst is de passage waarin Tom Poes optrekt met het Solvolk. Uit dit gedeelte komt het sterkste citaat, dat het probleem van de vergrijzing mooi samenvat: "Het is moeilijk om jong te zijn. (.....) Je moet lenen aan je kinderen, en je moet de ouden teruggeven wat ze aan jou geleend hebben, terwijl je ook nog voor jezelf moet zorgen. Dat lijkt eerlijk, maar als er meer ouden dan jongen zijn, is het lelijk.". Het is oneindig jammer dat Toonder deze problematiek niet heeft uitgewerkt, maar doorneuzelt over een beveiligde kliniek met robots, ongeschoolde krachten en verslaafde rijkelui.
Ook 'De antiloog' valt tegen. Dit verhaal markeert de terugkeer van Grit van de Gorregrot en haar zoon, uit 'De erfpachter' (1971, zie 'Dit loopt uit de hand'). Hoofdrol is weggelegd voor een agitator die aan nogal fascistische anti-leer verkondigt en iedereen beschuldigt van leugens en huichelarij. Dit maakt het verhaal verwant aan 'De waarzegger' (1954, zie 'Heer Bommel vervolgt') en 'Het spijtlijden' (1981, zie 'Een kalmerend prikje'). Heer Bommel probeert het hele verhaal het goede te doen, uiteindelijk met succes. Helaas verzandt ook dit verhaal in vage subplots en onwaarschijnlijke ontwikkelingen, waardoor de boodschap ernstig verwatert.
Marten Toonder werd dat jaar zeventig en het is dus niet zo verbazingwekkend dat 'Het ontsollen' over ouderdom gaat. In dit verhaal komt er een middel op de markt dat veroudering tegengaat, maar al snel wordt duidelijk dat dit middel enkel voor de welgestelden is weggelegd, en ten koste gaat van een plaatselijke bevolking. Helaas maakt Toonder een puinhoop van het verhaal, zodat het onduidelijk blijft wát hij nu precies probeert te vertellen. Het sterkst is de passage waarin Tom Poes optrekt met het Solvolk. Uit dit gedeelte komt het sterkste citaat, dat het probleem van de vergrijzing mooi samenvat: "Het is moeilijk om jong te zijn. (.....) Je moet lenen aan je kinderen, en je moet de ouden teruggeven wat ze aan jou geleend hebben, terwijl je ook nog voor jezelf moet zorgen. Dat lijkt eerlijk, maar als er meer ouden dan jongen zijn, is het lelijk.". Het is oneindig jammer dat Toonder deze problematiek niet heeft uitgewerkt, maar doorneuzelt over een beveiligde kliniek met robots, ongeschoolde krachten en verslaafde rijkelui.
Ook 'De antiloog' valt tegen. Dit verhaal markeert de terugkeer van Grit van de Gorregrot en haar zoon, uit 'De erfpachter' (1971, zie 'Dit loopt uit de hand'). Hoofdrol is weggelegd voor een agitator die aan nogal fascistische anti-leer verkondigt en iedereen beschuldigt van leugens en huichelarij. Dit maakt het verhaal verwant aan 'De waarzegger' (1954, zie 'Heer Bommel vervolgt') en 'Het spijtlijden' (1981, zie 'Een kalmerend prikje'). Heer Bommel probeert het hele verhaal het goede te doen, uiteindelijk met succes. Helaas verzandt ook dit verhaal in vage subplots en onwaarschijnlijke ontwikkelingen, waardoor de boodschap ernstig verwatert.
Displaying 1 of 1 review