What do you think?
Rate this book
Being John Malkovich
First time in the Newmarket Shooting Script® series, the Oscar®-nominated classic from 1999, starring John Cusack, Cameron Diaz, Catherine Keener, and the inimitable John Malkovich, and directed by Spike Jonze. Ever wanted to be someone else? Well, now you can explore this fantasy in Charlie Kaufman’s screenplay for the hit comedy. Craig Schwartz (John Cusack), a gifted street-puppeteer, finds that New York City has little use for his special talents. Worse, his ten-year marriage to Lotte (Cameron Diaz), a workaholic pet-store employee, has turned stale. Then Craig lands a job as a filing clerk in an office building, and one night, rummaging behind a filing cabinet, he comes upon a hidden passageway that leads straight into the mind of John Malkovich! The hapless Malkovich is not consulted, and quickly finds his body becoming a battleground as feuding lovers, not to mention paying customers, start taking turns to see the world through his eyes. In addition to the original script, this Newmarket Shooting Script® Book features a hillarious, angst-ridden introduction by Kaufman.
116 pages, Paperback
First published January 1, 2000
9 people are currently reading
596 people want to read
About the author
Charlie Kaufman
22 books886 followersCharles Stuart Kaufman is an American playwright, film producer, theater and film director, and an Academy Award, BAFTA, and Independent Spirit Award-winning screenwriter. Often regarded as one of the finest screenwriters of the 21st century, his work explores themes of death, insecurity, the artistic process, and the passage of time.
In 2003, Kaufman was listed at #100 on Premiere's annual "Power 100" list. He was also identified by Time Magazine in 2004 as one of the 100 most powerful people in Hollywood.
In 2003, Kaufman was listed at #100 on Premiere's annual "Power 100" list. He was also identified by Time Magazine in 2004 as one of the 100 most powerful people in Hollywood.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 23 of 23 reviews
August 16, 2016
good idea but bad story
January 30, 2011
MALKOVICH MALKOVICH MALKOVICH MALKOVICH!
(This is the best review I've ever written.)
P.s. Did anyone else read the early script with Satan in it? And the utopian society with Malkovich cinemas on every street corner? And the juice bar?
(This is the best review I've ever written.)
P.s. Did anyone else read the early script with Satan in it? And the utopian society with Malkovich cinemas on every street corner? And the juice bar?
August 25, 2020
"بهتره آدم یه شمع روشن کنه تا اینکه به تاریکی فحش بده."
(از متن کتاب)
(از متن کتاب)
August 28, 2010
LESTER: Imagine a room full of women. Nubile, blonde, wet with desire, Schwartz. A harem, if you will. Me in leather. A harness, if you like. I am the object of this desire, and all eyes are on me as I speak. "Ladies," I begin. "I am the love god, Eros. I intoxicate you. My spunk is to you manna from heaven . . ."
Bahahaha! Funniest scene in a very quirky, intriguing, darkly humorous flick.
Bahahaha! Funniest scene in a very quirky, intriguing, darkly humorous flick.
July 16, 2013
I watched this in cable years ago, and remembered how much I liked the film. Reading it is something like going into Charlie Kaufman's mind and taking a peek into his insanely creative and wild mind. Saw a copy of this screenplay for fifty bucks in Booksale and couldn't resist buying it. Worth every peso. :)
April 12, 2011
Being John Malkovich is a quirky story with tons of comedic sidecars. I was very interested to see the movie turn out almost completely different than Charlie Kaufman's version. Kaufman created a wild plot with interesting characters. While the film did fairly well in keeping the unusualness of the characters, it dropped the unusual and whimsical plot. Kaufman's creates boring, spineless, miserable characters and when given a little bit of power, are completely overwhelmed and take full advantage. It shows the lack of identity people can have and the vulnerability that they are left with.
July 20, 2013
It was the first draft. And I didn't figure that out until about page 80 or something. It was actually quite different in the second half. It was more comedy. Kind of too much comedy. The main script I think deserves five stars, but not this version. The comedy was balanced in the film. Everything was too hard to believe.
However the ending of this version was a bit more meaningful than the film. I mean, the film left more impression, but this one was more surrealist. In the end it was kind of an infinite loop of people controlling other people controlling other people.
However the ending of this version was a bit more meaningful than the film. I mean, the film left more impression, but this one was more surrealist. In the end it was kind of an infinite loop of people controlling other people controlling other people.
February 23, 2021
What a precious experience it is to read the screenplay of one of your favourite movies. Kaufman's introduction is astonishingly brilliant in its honest, stream-of-counciousness portrayal of the anxious human condition. Can't wait to watch the movie again and read Kaufman's novel!
October 25, 2016
This is what cinema should be about: risk and originality in perfect dosage so as to unsettle and unhinge and, hopefully, transform.
October 19, 2009
One of my favorite movies, I read the screenplay on a short flight this weekend. I think this was edited down to match the movie; otherwise, it's the first screenplay I've read that matches the finished product exactly.
Read
April 30, 2008در صورت تمایل، جهت مشخصات فیلمی که بر اساس این کتاب ساخته شده است؛ میتوانید از لینک زیر استفاده بفرمایید
http://www.imdb.com/title/tt0120601
December 3, 2009
Have you seen this movie? I hadn't until after I read the script. It's quirky and funny, a little surreal, and completely awesome.
February 21, 2014
Ingenious, bizarre, and funny!
October 9, 2024
I love Kaufman. It's as simple as that. The introduction of this book deserves its own 5-star rating.
July 16, 2025
هیچ دردی مانند زیستن در قالب کسی دیگر نیست، آنهم نه به اختیار، نه با درک، بلکه با اجبار، با ولعی بیمارگونه برای فرار از خود. «جان مالکوویچ بودن» فقط یک بازی عجیبِ ذهنی نیست؛ یک تراژدی ابسوردِ مدرن است دربارهی هویت، بدن، میل و انزجار از خود.
چارلی کافمن در این جا، یک سوراخ کوچک در دیوار واقعیت حفر میکند تا از آن بهدرون ساختار متزلزل «من» سرک بکشد. ورودیای باریک به ذهن و جسم یک انسان واقعی ــ جان مالکوویچ ــ که از قضا خودش هم نمیداند در درونش چه میگذرد. اما همین سوراخ، بهتدریج بدل میشود به آینهای عظیم که در آن، هرکس با تصویر مشوش خود روبهرو میشود: تصویر کسی که میخواهد دیگری باشد، چون خودش بودن دردناک است.
قهرمان ، کرگ ــ عروسکگردان گمنام ــ با دستانی توانا در کنترل دیگری و ذهنی ناتوان در کنترل خودش، استعارهایست از میل مدرن به تجربهی زندگی از بیرون. او وقتی میفهمد میشود وارد ذهن مالکوویچ شد، ذوق نمیکند از اینکه ذهن کسی را کشف میکند، بلکه فقط خوشحال است که میتواند «خودش نباشد».
در جهانی که هویت دیگر نه یک جوهر درونی که یک پوستهٔ قابل معامله است، کافمن ما را با سوالی هولناک تنها میگذارد: اگر میتوانستی «خودت نباشی»، واقعاً چه کسی میشدی؟
و اگر همه بخواهند «کسی دیگر» باشند، اصلاً آیا چیزی به اسم «خود» باقی میماند؟
کافمن با هوشمندی بین واقعیت، خیال، فانتزی و نقد اجتماعی حرکت میکند. شخصیتها، حتی وقتی رفتارشان مضحک است، چیزی از ما کم ندارند؛ و درست در همین تضاد، شوخطبعی تلخ کافمن شکل میگیرد. لحظاتی که میخندیم، نه از فرط طنز، بلکه چون راهی جز خندیدن نداریم ــ در برابر ترسی عمیق از اینکه نکند ما هم دقیقاً همینقدر از خودمان بیگانهایم.
«جان مالکوویچ بودن» به شکل پیچیدهای دربارهی بدن است. بدن بهعنوان مکانی برای اشغالشدن، بهعنوان کالایی برای تجربه، بهعنوان زندانی برای روان. این ایده نه فقط از زاویهی فلسفی بلکه بهشکل روانی، اخلاقی، و حتی جنسی بررسی میشود. میل کرگ به مکسین، میل لاتی به تجربهی زن بودن در قالب بدن مالکوویچ، و حتی مقاومت خود مالکوویچ در برابر تبدیلشدن به «فضای اجارهای» برای دیگران، همگی روایتی چندوجهی از بحران زیستن در بدنیست که دیگر ملکِ تو نیست.
زبان و ذهن کافمن پر از شوخطبعیهای هشیارانه است: طبقهی ۷ و نیم، تونل مخفی به ذهن بازیگری معروف، کارمندانی که نمیدانند چرا کوتاهترند، و در نهایت، تسلط مالی و روانی بر بدن دیگری، همگی استعارههایی از جهان دیوانهی مدرناند که در آن «خود» نه یک امر طبیعی، بلکه یک پروژهی مداوم و مصنوعیست.
در نهایت، کافمن با همان زبان دیوانهوارش، تنها یک سوال ساده میپرسد: آیا ما واقعاً خودمان هستیم؟ یا فقط تکههایی از میل دیگران، حافظههای تحمیلشده، بدنهای اجارهای و رویاهای مصرفشده؟ و اگر لحظهای بتوانیم از خودمان بیرون بیاییم، آیا دیگر دلمان میخواهد باز هم بازگردیم؟
«جان مالکوویچ بودن» اثری است درباره زیستن در مرز رؤیا و کابوس، درباره هویتهایی که در هم فرو میروند، و دربارهی شکنندگی مطلق چیزی که فکر میکنیم «من» است. فیلمنامهای که تا مغز استخوان مضحک است، اما همانقدر هم ترسناک؛ چون اگر ما خودمان نباشیم، پس چه کسی هستیم؟
چارلی کافمن در این جا، یک سوراخ کوچک در دیوار واقعیت حفر میکند تا از آن بهدرون ساختار متزلزل «من» سرک بکشد. ورودیای باریک به ذهن و جسم یک انسان واقعی ــ جان مالکوویچ ــ که از قضا خودش هم نمیداند در درونش چه میگذرد. اما همین سوراخ، بهتدریج بدل میشود به آینهای عظیم که در آن، هرکس با تصویر مشوش خود روبهرو میشود: تصویر کسی که میخواهد دیگری باشد، چون خودش بودن دردناک است.
قهرمان ، کرگ ــ عروسکگردان گمنام ــ با دستانی توانا در کنترل دیگری و ذهنی ناتوان در کنترل خودش، استعارهایست از میل مدرن به تجربهی زندگی از بیرون. او وقتی میفهمد میشود وارد ذهن مالکوویچ شد، ذوق نمیکند از اینکه ذهن کسی را کشف میکند، بلکه فقط خوشحال است که میتواند «خودش نباشد».
در جهانی که هویت دیگر نه یک جوهر درونی که یک پوستهٔ قابل معامله است، کافمن ما را با سوالی هولناک تنها میگذارد: اگر میتوانستی «خودت نباشی»، واقعاً چه کسی میشدی؟
و اگر همه بخواهند «کسی دیگر» باشند، اصلاً آیا چیزی به اسم «خود» باقی میماند؟
کافمن با هوشمندی بین واقعیت، خیال، فانتزی و نقد اجتماعی حرکت میکند. شخصیتها، حتی وقتی رفتارشان مضحک است، چیزی از ما کم ندارند؛ و درست در همین تضاد، شوخطبعی تلخ کافمن شکل میگیرد. لحظاتی که میخندیم، نه از فرط طنز، بلکه چون راهی جز خندیدن نداریم ــ در برابر ترسی عمیق از اینکه نکند ما هم دقیقاً همینقدر از خودمان بیگانهایم.
«جان مالکوویچ بودن» به شکل پیچیدهای دربارهی بدن است. بدن بهعنوان مکانی برای اشغالشدن، بهعنوان کالایی برای تجربه، بهعنوان زندانی برای روان. این ایده نه فقط از زاویهی فلسفی بلکه بهشکل روانی، اخلاقی، و حتی جنسی بررسی میشود. میل کرگ به مکسین، میل لاتی به تجربهی زن بودن در قالب بدن مالکوویچ، و حتی مقاومت خود مالکوویچ در برابر تبدیلشدن به «فضای اجارهای» برای دیگران، همگی روایتی چندوجهی از بحران زیستن در بدنیست که دیگر ملکِ تو نیست.
زبان و ذهن کافمن پر از شوخطبعیهای هشیارانه است: طبقهی ۷ و نیم، تونل مخفی به ذهن بازیگری معروف، کارمندانی که نمیدانند چرا کوتاهترند، و در نهایت، تسلط مالی و روانی بر بدن دیگری، همگی استعارههایی از جهان دیوانهی مدرناند که در آن «خود» نه یک امر طبیعی، بلکه یک پروژهی مداوم و مصنوعیست.
در نهایت، کافمن با همان زبان دیوانهوارش، تنها یک سوال ساده میپرسد: آیا ما واقعاً خودمان هستیم؟ یا فقط تکههایی از میل دیگران، حافظههای تحمیلشده، بدنهای اجارهای و رویاهای مصرفشده؟ و اگر لحظهای بتوانیم از خودمان بیرون بیاییم، آیا دیگر دلمان میخواهد باز هم بازگردیم؟
«جان مالکوویچ بودن» اثری است درباره زیستن در مرز رؤیا و کابوس، درباره هویتهایی که در هم فرو میروند، و دربارهی شکنندگی مطلق چیزی که فکر میکنیم «من» است. فیلمنامهای که تا مغز استخوان مضحک است، اما همانقدر هم ترسناک؛ چون اگر ما خودمان نباشیم، پس چه کسی هستیم؟
July 15, 2024
I read this because I was curious on know how good this script was in order to convince John Malkovich to embrace this role but goddamnnnnn the original script is even more wild than the actual movie
Charlie Kaufman is a genius, that’s all I have to say
Charlie Kaufman is a genius, that’s all I have to say
December 28, 2018
For the original script with Satan in it. A true window into Charlie's brilliant mind.
July 31, 2020
To Charlie kaufman,
Please dont add swamp apes and giant puppet battles in your script if you are not gonna use them in the movies. I kept waiting for that part.
Please dont add swamp apes and giant puppet battles in your script if you are not gonna use them in the movies. I kept waiting for that part.
August 15, 2023
Funnier than I remember!
September 13, 2023
The early version of the script is INSANE
January 10, 2025
Absolutely brilliant screenplay. Kaufman's introduction to the book is haunting, but he follows it up with some of the most playfully genius writing I have ever read. This screenplay oozes with wit.
Read
September 13, 2019Not too many differences between this and final movie. Charlie Sheen is in the movie, in the script he's Kevin Bacon.
AND THERE'S A PUPPET SHOW COMPETITION AND SATAN AND A CULT AND THE MOVIE ENDS WITH MALKOVICH ON A THRONE TELLING HIS SUBJECTS TO DANCE BECAUSE HE'S NOW FIFTY PEOPLE IN ONE BODY (B/C KARL MARX) AND LOTTLE MARRIES THE MONKEY AND FLMMER CONTROLS THE GREAT MANTINI WHO CONTROL CRAIG
i luv it
AND THERE'S A PUPPET SHOW COMPETITION AND SATAN AND A CULT AND THE MOVIE ENDS WITH MALKOVICH ON A THRONE TELLING HIS SUBJECTS TO DANCE BECAUSE HE'S NOW FIFTY PEOPLE IN ONE BODY (B/C KARL MARX) AND LOTTLE MARRIES THE MONKEY AND FLMMER CONTROLS THE GREAT MANTINI WHO CONTROL CRAIG
i luv it
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 22, 2024
5/5
A perfect screenplay and a wonderful, equally as phenomenal introduction by Kauffman.
A perfect screenplay and a wonderful, equally as phenomenal introduction by Kauffman.
Displaying 1 - 23 of 23 reviews