What do you think?
Rate this book
Faith Without Illusions: Following Jesus as a Cynic-Saint
Call it burnout. Call it enlightenment. Call it whatever you like--it's plaguing the contemporary church. Andrew Byers calls it cynicism--the state we all too easily arrive at after passing through disillusionment. Too many saints in the making are having their wings clipped in this painful process. But wait--there's hope. Disillusionment is, at its heart, the dispersal of illusions, pointing us toward what's really real--a great cloud of hopeful realists who have gone before us and welcome us into their number. There is a way beyond cynicism, and if we follow Jesus through it, we'll find faith and life at their fullest.
- GenresChristianityTheology
224 pages, Paperback
First published January 1, 2011
17 people are currently reading
82 people want to read
About the author
Andrew Byers
10 books4 followersAndy Byers is Free Church Tutor and Teaching Fellow at Cranmer Hall, Durham University, and Chaplain to St Mary's College, Durham University.
Andy holds degrees from Duke University (Th.M.), Beeson Divinity School (M.Div.), and recently completed his PhD in the Department of Theology at Durham. His thesis, “Johannine Theosis: The Fourth Gospel’s Narrative Ecclesiology of Participation and Deification,” explores the vision of Christian community in John’s Gospel. Alongside his academic work, Andy has spent twelve years in pastoral ministry.
He and his wife, Miranda, enjoy daily adventures with their four small children.
Andy holds degrees from Duke University (Th.M.), Beeson Divinity School (M.Div.), and recently completed his PhD in the Department of Theology at Durham. His thesis, “Johannine Theosis: The Fourth Gospel’s Narrative Ecclesiology of Participation and Deification,” explores the vision of Christian community in John’s Gospel. Alongside his academic work, Andy has spent twelve years in pastoral ministry.
He and his wife, Miranda, enjoy daily adventures with their four small children.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 16 of 16 reviews
November 15, 2019
One of the best books I have read this year. I think that the only other book that I can reasonably compare this book to is The Everlasting Man by G.K. Chesterton. At first glance, it seems that they are about very different things. Looking deeper, the distance that Chesterton feels we need from the institution of the church in order to really perceive it as it is, is what Byers is aiming at but with a different method. Both are excellent books. If you are me, both will require a dictionary at some point. I had to look up words like aphoristic, vapid, and capacious from Byers. From Chesterton it has only been iconoclast and sophistry, but I am done with the Byers book and I am only 15 pages into The Everlasting Man. Still, if you want a Christian education and you are disillusioned with church in general, I would recommend both of these books to you. Well, both of them plus a dictionary.
May 14, 2016
I've always believed the saying, "Scratch the surface of a cynic & you'll find a disappointed idealist." This book gave that belief a firm foundation. Cynicism has little depth & insufficient reflection. And, sadly, it is the spirit of this age. It's the empty sentiment of the broken-hearted who have declared that the grapes are sour. Speaking for myself, at least; that's what my own cynicism often proves to be.
This book helped. It did my heart good. It challenged my own cynicism & forced me to search harder in order to seek hope. I suspect it would for you as well.
This book helped. It did my heart good. It challenged my own cynicism & forced me to search harder in order to seek hope. I suspect it would for you as well.
May 30, 2022
Andrew Byers will take you his personal story from cynic to hopeful realist. Don't skip this one.
January 16, 2013
De titel is een tikkeltje misleidend. Het draait in dit boek vooral om de vraag hoe je kunt voorkomen om cynisch en negatief te worden te midden van de ellende. Daarbij gaat het in eerste instantie om teleurstellingen die velen ervaren in de kerk, met christenen en met God.
Op sommige momenten zou je denken dat Byers ghostwriter voor Goedgelovig is. Hij laat op een bij vlagen hilarische manier zien waarom zoveel mensen terecht afknappen op de kerk: overtrokken idealisme, het religieuze systeem, het verheerlijken van ervaring, anti-intellectualisme en culturele irrelevantie. Heel herkenbaar. Maar net als je er lekker in zit draait hij de spiegel om en ontmaskert het cynisme dat met die kritiek meekomt. En zo genadeloos als hij de fouten van de kerk durft te benoemen, zo genadeloos is hij voor de anti-reactie. Ja, er is van alles mis met de kerk, zo betoogt Byers, maar gaan zitten kniezen, mopperen, foeteren en om je heen slaan is net zo fout. Er is altijd reden tot hoop – niet in mensen of systemen, maar in God en door God.
En dat is de kracht van Byers’ verhaal, samengevat in de ondertitel: hoopvol realistisch. Via de profeet (‘Profetische smart in plaats van cynische boosheid‘), de wijze (‘Bijbelse wijsheid in plaats van cynisch intellectualisme’), de tragische dichter (‘Eerbiedige klaagzang tegenover cynische klacht‘) en uiteindelijk de Christus zelf (‘Overgave en offer tegenover cynische afwijzing‘) laat Byers zien hoe die twee begrippen elkaar in evenwicht houden. Enerzijds: het lef om de realiteit onder ogen te zien zonder daarin te verdrinken. Anderzijds: hoop houden op een almachtige, goede God die uitkomst zal bieden, zonder daarin weg te dromen. Net als – bijvoorbeeld – David, de tragische dichter, in de psalmen doet. Wanneer en waar de verlossing komt weten we meestal niet. Maar dát het komt staat vast. Dat klinkt als een dooddoener, maar Byers schrijft met diepgang die overtuigt en inspireert.
Hoopvol realisme is niet alleen voor (in) de kerk. Het is ook een medicijn tegen de somberte op allerlei terreinen in de samenleving. Veel van de voorbeelden die Byers uit de Bijbel aanhaalt spelen zich niet in de kerk af, maar in het volle leven. Die tragische dichter David zat niet in de woestijn omdat broeders en zusters uit zijn kerkelijke gemeente het niet met hem eens waren. Nee, hij was een politieke vluchteling, achterna gezeten door een dictatoriale koning. Zo kan het voelen als je anno 2013 christen of politieke activist bent in het Midden-Oosten. Job was een man van aanzien, die opeens alles kwijt raakte wat hij had. Zo kan het voelen als je anno 2013 je baan kwijt raakt op je 55e, of je vader na een potje voetbal wordt doodgetrapt. Dezelfde redenen om God (of god, of mensen, of het systeem) de schuld te geven, verbitterd en cynisch te worden. En hetzelfde medicijn: het perspectief van hoopvol realisme, in navolging van Jezus.
De spanning die de term in zich draagt is al zo oud als de Bijbel – de spanning tussen het ‘reeds’ en ‘nog niet’. Het is mooi dat Byers die spanning niet wil wegnemen maar juist een plek geeft. Toch voert hij dat niet consequent door. In de laatste hoofdstukken beweegt hij zich in een vrij klassiek theologisch kader waarin kwaad en lijden ‘zinvol’ worden gemaakt. Hij noemt lijden zelfs een kenmerk van navolging van Christus. Daar valt genoeg tegen in te brengen. Persoonlijk denk ik dat het lijden dat het meeste tot cynisme leidt het minst zinvol te maken is, juist omdat het zo volstrekt zinloos ís. Zie het verhaal van Job, waar – zoals Byers zelf ook opmerkt – God doet niets om hem zijn lijden te verklaren. De kunst is juist om om de neiging om er iets van te willen snappen los te laten en je uit te strekken naar wat (of: wie!) er wél zinvol is en hoop geeft.
Op sommige momenten zou je denken dat Byers ghostwriter voor Goedgelovig is. Hij laat op een bij vlagen hilarische manier zien waarom zoveel mensen terecht afknappen op de kerk: overtrokken idealisme, het religieuze systeem, het verheerlijken van ervaring, anti-intellectualisme en culturele irrelevantie. Heel herkenbaar. Maar net als je er lekker in zit draait hij de spiegel om en ontmaskert het cynisme dat met die kritiek meekomt. En zo genadeloos als hij de fouten van de kerk durft te benoemen, zo genadeloos is hij voor de anti-reactie. Ja, er is van alles mis met de kerk, zo betoogt Byers, maar gaan zitten kniezen, mopperen, foeteren en om je heen slaan is net zo fout. Er is altijd reden tot hoop – niet in mensen of systemen, maar in God en door God.
En dat is de kracht van Byers’ verhaal, samengevat in de ondertitel: hoopvol realistisch. Via de profeet (‘Profetische smart in plaats van cynische boosheid‘), de wijze (‘Bijbelse wijsheid in plaats van cynisch intellectualisme’), de tragische dichter (‘Eerbiedige klaagzang tegenover cynische klacht‘) en uiteindelijk de Christus zelf (‘Overgave en offer tegenover cynische afwijzing‘) laat Byers zien hoe die twee begrippen elkaar in evenwicht houden. Enerzijds: het lef om de realiteit onder ogen te zien zonder daarin te verdrinken. Anderzijds: hoop houden op een almachtige, goede God die uitkomst zal bieden, zonder daarin weg te dromen. Net als – bijvoorbeeld – David, de tragische dichter, in de psalmen doet. Wanneer en waar de verlossing komt weten we meestal niet. Maar dát het komt staat vast. Dat klinkt als een dooddoener, maar Byers schrijft met diepgang die overtuigt en inspireert.
Hoopvol realisme is niet alleen voor (in) de kerk. Het is ook een medicijn tegen de somberte op allerlei terreinen in de samenleving. Veel van de voorbeelden die Byers uit de Bijbel aanhaalt spelen zich niet in de kerk af, maar in het volle leven. Die tragische dichter David zat niet in de woestijn omdat broeders en zusters uit zijn kerkelijke gemeente het niet met hem eens waren. Nee, hij was een politieke vluchteling, achterna gezeten door een dictatoriale koning. Zo kan het voelen als je anno 2013 christen of politieke activist bent in het Midden-Oosten. Job was een man van aanzien, die opeens alles kwijt raakte wat hij had. Zo kan het voelen als je anno 2013 je baan kwijt raakt op je 55e, of je vader na een potje voetbal wordt doodgetrapt. Dezelfde redenen om God (of god, of mensen, of het systeem) de schuld te geven, verbitterd en cynisch te worden. En hetzelfde medicijn: het perspectief van hoopvol realisme, in navolging van Jezus.
De spanning die de term in zich draagt is al zo oud als de Bijbel – de spanning tussen het ‘reeds’ en ‘nog niet’. Het is mooi dat Byers die spanning niet wil wegnemen maar juist een plek geeft. Toch voert hij dat niet consequent door. In de laatste hoofdstukken beweegt hij zich in een vrij klassiek theologisch kader waarin kwaad en lijden ‘zinvol’ worden gemaakt. Hij noemt lijden zelfs een kenmerk van navolging van Christus. Daar valt genoeg tegen in te brengen. Persoonlijk denk ik dat het lijden dat het meeste tot cynisme leidt het minst zinvol te maken is, juist omdat het zo volstrekt zinloos ís. Zie het verhaal van Job, waar – zoals Byers zelf ook opmerkt – God doet niets om hem zijn lijden te verklaren. De kunst is juist om om de neiging om er iets van te willen snappen los te laten en je uit te strekken naar wat (of: wie!) er wél zinvol is en hoop geeft.
February 7, 2014
De Nederlandse titel van dit boek is misleidend, maar in positieve zin. Het boek is namelijk beter dan de titel doet vermoeden. Het is geen pleidooi om een saaie christen te zijn. Het is wel een pleidooi om kritisch naar onze kerkelijke en christelijke maniertjes te kijken, zonder in cynisme te vervallen. De Engelse titel is Faith Without Illusions en die titel dekt beter de lading.
Seizoenen
Andrew Byers beschrijft de verschillende seizoenen in zijn leven als christen die vrijwel iedereen zal herkennen. Hij raakt vol van de Heer, gaat door God geroepen op zendingsreis naar Azië, komt gedesillusioneerd weer terug en wordt van de weeromstuit cynisch over wat hij in de kerk ziet. Door zijn mislukte zendingsreis is hij gegroeid als christen en heel wat minder idealistisch, maar als hij thuiskomt, wordt hij vooral weer de hemel in geprezen door zijn voormalige bijbelstudiegroep die het zo fantastisch vindt dat hij dit allemaal voor de Heer gedaan heeft.
Het radicale midden
Byers gaat vervolgens in dit boek op zoek naar de middenweg, in die geval niet een lauwe of saaie middenweg, maar het radicale midden (een leus die het CDA een aantal jaar geleden van de Vineyard-beweging gejat heeft). Zijn vraag: Hoe kunnen we de reële tekortkomingen van de kerk (bijv. najagen van emotie, anti-intellectualisme en culturele irrelevantie) aankaarten en kritisch bekijken, zonder in cynisme te vervallen, waarbij de meter doorslaat aan de andere kant.
Cynisme en betrokkenheid
Een moedige taak en wat heeft Byers daar goede dingen over te zeggen! In het eerste deel van het boek ontmaskert hij zowel schadelijke kerkelijke praktijken als het schadelijke cynisme dat de tegenhanger vormt. Hij laat vanuit de Bijbel zien waar de pijnpunten liggen van beiden kanten. In het tweede deel van het boek gaat Byers in op de vraag hoe we in het algemeen op een Bijbels verantwoorde manier de kerk kritisch kunnen benaderen. De drie rollen die hij daarin ziet is die van profeet, wijze en dichter. Aangevuld met het voorbeeld van Jezus schetst Byers zo een manier van lijden onder misstanden in kerk en geloof die voorkomt vanuit liefde en betrokkenheid en niet vanuit stuurlui-aan-wal-roepend cynisme.
Het boek spreekt me aan. Als criticus, als nuchtere Hollander en als de cynicus die ik soms opeens in mezelf terugvind. Het midden van Byers is geen gematigd midden, maar een radicaal midden. Een midden van liefde en ongebreidelde betrokkenheid. Ik voel me tijdens het lezen erkend en betrapt tegelijk. Het boek stelt aan de kaak en wijst vooruit. En dat maakt het boek, inderdaad Karel Smouter, inspirerend hoopvol realistisch.
Seizoenen
Andrew Byers beschrijft de verschillende seizoenen in zijn leven als christen die vrijwel iedereen zal herkennen. Hij raakt vol van de Heer, gaat door God geroepen op zendingsreis naar Azië, komt gedesillusioneerd weer terug en wordt van de weeromstuit cynisch over wat hij in de kerk ziet. Door zijn mislukte zendingsreis is hij gegroeid als christen en heel wat minder idealistisch, maar als hij thuiskomt, wordt hij vooral weer de hemel in geprezen door zijn voormalige bijbelstudiegroep die het zo fantastisch vindt dat hij dit allemaal voor de Heer gedaan heeft.
Het radicale midden
Byers gaat vervolgens in dit boek op zoek naar de middenweg, in die geval niet een lauwe of saaie middenweg, maar het radicale midden (een leus die het CDA een aantal jaar geleden van de Vineyard-beweging gejat heeft). Zijn vraag: Hoe kunnen we de reële tekortkomingen van de kerk (bijv. najagen van emotie, anti-intellectualisme en culturele irrelevantie) aankaarten en kritisch bekijken, zonder in cynisme te vervallen, waarbij de meter doorslaat aan de andere kant.
Cynisme en betrokkenheid
Een moedige taak en wat heeft Byers daar goede dingen over te zeggen! In het eerste deel van het boek ontmaskert hij zowel schadelijke kerkelijke praktijken als het schadelijke cynisme dat de tegenhanger vormt. Hij laat vanuit de Bijbel zien waar de pijnpunten liggen van beiden kanten. In het tweede deel van het boek gaat Byers in op de vraag hoe we in het algemeen op een Bijbels verantwoorde manier de kerk kritisch kunnen benaderen. De drie rollen die hij daarin ziet is die van profeet, wijze en dichter. Aangevuld met het voorbeeld van Jezus schetst Byers zo een manier van lijden onder misstanden in kerk en geloof die voorkomt vanuit liefde en betrokkenheid en niet vanuit stuurlui-aan-wal-roepend cynisme.
Het boek spreekt me aan. Als criticus, als nuchtere Hollander en als de cynicus die ik soms opeens in mezelf terugvind. Het midden van Byers is geen gematigd midden, maar een radicaal midden. Een midden van liefde en ongebreidelde betrokkenheid. Ik voel me tijdens het lezen erkend en betrapt tegelijk. Het boek stelt aan de kaak en wijst vooruit. En dat maakt het boek, inderdaad Karel Smouter, inspirerend hoopvol realistisch.
November 8, 2014
I enjoyed this book, mainly because of the time in my life I read it. I recall being in a particular season of my life and reading this book really helped me to put things into perspective.
One of my favorite parts is when the author was describing a time when he noticed his cynicism starting to effect is wife. He stated, and I'm paraphrasing, 'that his wife was starting to say the same negative things about the church that he use to say'. He immediately learned a lesson on how his attitude towards things can also effect the people close to him.
This taught me to be cognizant with what impression I leave others. Even if my negative feelings are correct about someone or something, it may not be wise to express them. I still have to keep in mind that my opinion(s) could effect someones walk with Christ negatively.
The second thing I enjoyed in this book is when the author described his experience at church one day. Apparently, someone was praying for him and had their hands on his head. During the intercession, the person praying attempted to push him to the ground to seem as if he fell out. He stated how upset and shocked that someone would try that. But he also stated that even though he experienced that, he couldn't allow that to grow cynicism in his mind. Those moments shouldn't define what and/or how we believe Christ.
One of my favorite parts is when the author was describing a time when he noticed his cynicism starting to effect is wife. He stated, and I'm paraphrasing, 'that his wife was starting to say the same negative things about the church that he use to say'. He immediately learned a lesson on how his attitude towards things can also effect the people close to him.
This taught me to be cognizant with what impression I leave others. Even if my negative feelings are correct about someone or something, it may not be wise to express them. I still have to keep in mind that my opinion(s) could effect someones walk with Christ negatively.
The second thing I enjoyed in this book is when the author described his experience at church one day. Apparently, someone was praying for him and had their hands on his head. During the intercession, the person praying attempted to push him to the ground to seem as if he fell out. He stated how upset and shocked that someone would try that. But he also stated that even though he experienced that, he couldn't allow that to grow cynicism in his mind. Those moments shouldn't define what and/or how we believe Christ.
This entire review has been hidden because of spoilers.
November 22, 2012
This is the most hopeful and helpful book I've read in some time. For me it's worthy of a "thumbs way-up." The author puts his finger on a very important issue confronting many would-be/former church people. Pop Christianity suffers under the weight of unfulfilled promise in light of a fallen world. We all need to read the story given to us again/aright. Faith without illusion - a great title and a really helpful read. The author advocates for a "hopeful realism" which lies between an idealism that doesn't take seriously enough the reality of life in this fallen world, on the one hand, and a cynicism that has yet to come to terms with the implications, both present and future, of the resurrection on the other.
November 13, 2012
I enjoyed Andrew Byers first book. This topic is not a hot button topic in Christian publishing, and Andrew's offering is compassionate, discerning, and hopeful. His writing on the resurrection in the latter part of the book was exceptional. I will re-read portions of this book again. His diagnosis of the problem, I found, is more detailed and concrete than his prescription for prevention, and a cure, Nevertheless, his 'hopeful realism' vision is much needed and will be helpful to many wanting a way out from cynicism and despair so prevalent in culture today. A great read!
January 27, 2016
This book was very well written. It is very timely in that there is a lot of synical people in our world... at times myself included. Byers taught me that while one can be a realist, they need to be a hopeful one, and to lovingly engage the church rather than withdraw from her and lob criticisms from distance. My favorite chapters were chapter 5 on Experientialism and chapter ten on The Way of the Tragic Poet. (featuring the best take on the imprecatory Psalms that I have ever read). Excellent book. Highly recommended.
June 7, 2011
This book has some great thoughts but it could be shorter, there are a few points where he kind of runs on but overall I would recommend this book. The author makes some good points that would appeal to those of us who would consider ourselves cynics and compares those feelings or viewpoints with what we know of the character of Christ. I would be curious to see what others think about this book so if you read it please let me know.
July 19, 2013
A biblical and cultural look at the things that make Christians cynical and how we can live as hopeful realists instead. It acknowledged the messiness of the modern church while also holding it up as the Bride of Christ. The author calls those who find themselves disenchanted to hold firmly to their love for God, His church, and for others while still functioning as prophets, sages, and tragic poets that the church really needs.
November 24, 2013
Hope for the cynical! Byers offers a very helpful way of dealing with cynicism that he calls "hopeful realism", which combines a realistic view of this world and a hopeful eschatology (already-and-not-yet). If you find yourself cynical about many of the things you hear in church (but don't want to give up on the Jesus enterprise) this may be a good book for you.
Has great discussion questions at the end of each chapter, making this potentially a great group study.
Has great discussion questions at the end of each chapter, making this potentially a great group study.
January 15, 2013
I found this book helpful, particularly the idea that our disillusionment is greater the greater our failed or unrealized/dreams are. I suspect my college students would like this book a lot more since this age group is the intended audience.
November 19, 2011
Very insightful and helpful work on cynicism in the church and our response to disillusionment. If you're disillusioned and cynical about the church, I highly recommend you give this a read.
May 4, 2013
Timely. Insightful. Thoughtful.
April 29, 2012
Spectacular book. Review to follow.
Displaying 1 - 16 of 16 reviews