What do you think?
Rate this book
Journey to Arzrum
Swedish / Svenska
61 pages, Hardcover
First published January 1, 1836
24 people are currently reading
463 people want to read
About the author
Alexander Pushkin
3,075 books3,437 followersWorks of Russian writer Aleksandr Sergeyevich Pushkin include the verse novel
Eugene Onegin
(1831), the play
Boris Godunov
(1831), and many narrative and lyrical poems and short stories.
See also:
Russian: Александр Сергеевич Пушкин
French: Alexandre Pouchkine
Norwegian: Aleksander Pusjkin
Spanish:Aleksandr Pushkin
People consider this author the greatest poet and the founder of modern literature. Pushkin pioneered the use of vernacular speech in his poems, creating a style of storytelling—mixing drama, romance, and satire—associated ever with greatly influential later literature.
Pushkin published his first poem at the age of 15 years in 1814, and the literary establishment widely recognized him before the time of his graduation from the imperial lyceum in Tsarskoe Selo. Social reform gradually committed Pushkin, who emerged as a spokesman for literary radicals and in the early 1820s clashed with the government, which sent him into exile in southern Russia. Under the strict surveillance of government censors and unable to travel or publish at will, he wrote his most famous drama but ably published it not until years later. People published his verse serially from 1825 to 1832.
Pushkin and his wife Natalya Goncharova, whom he married in 1831, later became regulars of court society. In 1837, while falling into ever greater debt amidst rumors that his wife started conducting a scandalous affair, Pushkin challenged her alleged lover, Georges d'Anthès, to a duel. Pushkin was mortally wounded and died two days later.
Because of his liberal political views and influence on generations of Russian rebels, Pushkin was portrayed by Bolsheviks as an opponent to bourgeois literature and culture and a predecessor of Soviet literature and poetry. Tsarskoe Selo was renamed after him.
See also:
Russian: Александр Сергеевич Пушкин
French: Alexandre Pouchkine
Norwegian: Aleksander Pusjkin
Spanish:Aleksandr Pushkin
People consider this author the greatest poet and the founder of modern literature. Pushkin pioneered the use of vernacular speech in his poems, creating a style of storytelling—mixing drama, romance, and satire—associated ever with greatly influential later literature.
Pushkin published his first poem at the age of 15 years in 1814, and the literary establishment widely recognized him before the time of his graduation from the imperial lyceum in Tsarskoe Selo. Social reform gradually committed Pushkin, who emerged as a spokesman for literary radicals and in the early 1820s clashed with the government, which sent him into exile in southern Russia. Under the strict surveillance of government censors and unable to travel or publish at will, he wrote his most famous drama but ably published it not until years later. People published his verse serially from 1825 to 1832.
Pushkin and his wife Natalya Goncharova, whom he married in 1831, later became regulars of court society. In 1837, while falling into ever greater debt amidst rumors that his wife started conducting a scandalous affair, Pushkin challenged her alleged lover, Georges d'Anthès, to a duel. Pushkin was mortally wounded and died two days later.
Because of his liberal political views and influence on generations of Russian rebels, Pushkin was portrayed by Bolsheviks as an opponent to bourgeois literature and culture and a predecessor of Soviet literature and poetry. Tsarskoe Selo was renamed after him.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 71 reviews
September 13, 2022
YouTube kanalımda Puşkin'in hayatı, bütün kitapları ve kronolojik okuma sırası hakkında bilgi edinebilirsiniz:
https://youtu.be/nljKaOPQcBI
Bu adam tam bir coğrafi ve epik edebiyat ustası dostum. Puşkin'in şimdilik en sevdiğim eseri kesinlikle bu oldu.
Çocukken bir türlü sevemediğim tarih derslerine girdiğimde hep böyle bir eser okumayı hayal ederdim, bugüne kadar bize sürekli Osmanlı Devleti ve Türklerin kazandığı ya da kaybettiği savaşlar salt bilgiye dayatılarak anlatılmıştı ama hiç Rus bakış açısından ya da başka herhangi düşman bir milletin bakış açısından bu savaşları dinlememiştik. İşte Puşkin sayesinde en azından dönemin Rus bakış açısını dinlemiş oluyoruz.
Puşkin, kendi gözlem yeteneğiyle birlikte tamamen realist bir üslupla yazdığı 1829 Seferi Sırasında Erzurum'a Yolculuk kitabında epik ve pastoral unsurları edebiyatıyla harmanlayarak yazın kronolojisinin sonlarını gayet makyajsız ve olabildiğine gözlemlerine bağlı kalarak getirmiş. 1829lu yıllardaki Osmanlı-Rus Savaşı'nı kendi gördükleriyle ve Rus bakış açısından anlatan Puşkin aslında Rusya, Kafkasya ve Doğu Anadolu Bölgesi coğrafyasını, Kafkasya kültürünü ve bölgenin yerel insanlarının sahip olduğu gelenekleri de bu bağlamda okuruna çok iyi yansıtmış.
İçeriğin beraberinde Puşkin'in diğer öykü ve romanlarında ön plana çıkan Rus milliyetçiliği bu eserinde hiç de belirgin değil. Olabildiğince objektif bir şekilde savaş görüntülerini bize sunan Puşkin, kitabın çevirmeni olan Ataol Behramoğlu'nu da aynı benim gibi etkilemiş :
"Yolda yanlamasına uzanmış yatan genç bir Türk'ün cesedi önünde durdum. 18 yaşlarında bir delikanlıydı bu. Bir kızınkini andıran solgun yüzü henüz tazeliğini yitirmemişti. Sarığı tozlar içinde, yatıyordu. Tıraşlı ensesinde bir kurşun yarası vardı..." Bu tümceler, bütün tarih kitaplarından çok daha belirgin ve elle tutulurcasına gözlerimizin önünde canlandırmaktadır bir savaş alanı görüntüsünü." demiş Ataol Behramoğlu.
Evet, bu kitap ne ATV'nin yaptığı gibi kendini bir milletin milliyetçiliğini basın yoluyla göstermesi konusunda bir iddiada bulunuyor ne de çöpten çıkarılan GTA oyunu şifrelerini FETÖ'nün şifreleri olarak göstermeye çalışıyor. Tamamen saf, realist ve makyajsız bir savaş anlatımına sahip. Puşkin, Rus Edebiyatı, coğrafya ve savaş alanı anlatımı severler kesinlikle okumalı.
https://youtu.be/nljKaOPQcBI
Bu adam tam bir coğrafi ve epik edebiyat ustası dostum. Puşkin'in şimdilik en sevdiğim eseri kesinlikle bu oldu.
Çocukken bir türlü sevemediğim tarih derslerine girdiğimde hep böyle bir eser okumayı hayal ederdim, bugüne kadar bize sürekli Osmanlı Devleti ve Türklerin kazandığı ya da kaybettiği savaşlar salt bilgiye dayatılarak anlatılmıştı ama hiç Rus bakış açısından ya da başka herhangi düşman bir milletin bakış açısından bu savaşları dinlememiştik. İşte Puşkin sayesinde en azından dönemin Rus bakış açısını dinlemiş oluyoruz.
Puşkin, kendi gözlem yeteneğiyle birlikte tamamen realist bir üslupla yazdığı 1829 Seferi Sırasında Erzurum'a Yolculuk kitabında epik ve pastoral unsurları edebiyatıyla harmanlayarak yazın kronolojisinin sonlarını gayet makyajsız ve olabildiğine gözlemlerine bağlı kalarak getirmiş. 1829lu yıllardaki Osmanlı-Rus Savaşı'nı kendi gördükleriyle ve Rus bakış açısından anlatan Puşkin aslında Rusya, Kafkasya ve Doğu Anadolu Bölgesi coğrafyasını, Kafkasya kültürünü ve bölgenin yerel insanlarının sahip olduğu gelenekleri de bu bağlamda okuruna çok iyi yansıtmış.
İçeriğin beraberinde Puşkin'in diğer öykü ve romanlarında ön plana çıkan Rus milliyetçiliği bu eserinde hiç de belirgin değil. Olabildiğince objektif bir şekilde savaş görüntülerini bize sunan Puşkin, kitabın çevirmeni olan Ataol Behramoğlu'nu da aynı benim gibi etkilemiş :
"Yolda yanlamasına uzanmış yatan genç bir Türk'ün cesedi önünde durdum. 18 yaşlarında bir delikanlıydı bu. Bir kızınkini andıran solgun yüzü henüz tazeliğini yitirmemişti. Sarığı tozlar içinde, yatıyordu. Tıraşlı ensesinde bir kurşun yarası vardı..." Bu tümceler, bütün tarih kitaplarından çok daha belirgin ve elle tutulurcasına gözlerimizin önünde canlandırmaktadır bir savaş alanı görüntüsünü." demiş Ataol Behramoğlu.
Evet, bu kitap ne ATV'nin yaptığı gibi kendini bir milletin milliyetçiliğini basın yoluyla göstermesi konusunda bir iddiada bulunuyor ne de çöpten çıkarılan GTA oyunu şifrelerini FETÖ'nün şifreleri olarak göstermeye çalışıyor. Tamamen saf, realist ve makyajsız bir savaş anlatımına sahip. Puşkin, Rus Edebiyatı, coğrafya ve savaş alanı anlatımı severler kesinlikle okumalı.
January 3, 2023
Aleksandr Sergeyeviç Puşkin (türkçe okunuşu ile) oldukça ünlü rus yazarlarından biri olmasına rağmen bir çoğumuz onu sadece ''Yüzbaşının Kızı'' adlı eseri ile tanırız daha çok ; Oysa yazarımız bir çok harika öykü ve şiir de yazarak edebiyat dünyasında klasikler arasında yer almıştır. Geçenlerde sesli kitap ararken okumaya (dinleyerek okuduğum) başladığım ''Erzurum Yolculuğu'' o kadar ilgimi çekti ve bilmediğim ne kadar çok şey olduğunun bir daha farkına vardım.....
https://edebiyatdanostalji.blogspot.c...
https://edebiyatdanostalji.blogspot.c...
June 3, 2022
Puşkin kitapta kendi ulusunu övüyor, Kazakları sevdiği anlaşılıyor. Diğer uluslarla ilgili görüşlerini de siz okuyun😅 Yalın ve abartıya kaçmayan biçemiyle kitap rahatlıkla akıyor, kendini okutuyor✌️
January 2, 2021
3.5/5
December 29, 2023
Kitapta geçen rota üzerinden aşağı yukarı çıkardığım haritaya aşağıdan ulaşabilirsiniz:
https://www.google.com.tr/maps/d/u/0/...
Faaliyetleri Çar tarafından takip edilen Puşkin, Avrupa'ya gitmesine izin verilmediği bu zaman diliminde sürgün arkadaşları görmek üzere Tiflis'e gitmek ister. Bunun için de Türklerle savaş halinde olan Rus ordusuna katılmak için bir dilekçe verir. Bu isteği tabii ki kabul görür, çünkü hem ordu içerisinde takibi daha kolay olacaktır hem de şair bu savaşa dair kahramanlık dizeleri yazabilecektir.
Ancak sonrasında bu beklentileri karşılamadığı için eleştirilir. Viktor Fontanye "yurttaşlarının kahramanlıklarını dile getirmek için başkent Moskova'dan ayrılmış ünlü şair'in, savaşlarda destan değil, taşlama konusu bulduğunu" belirtir.
Bu baskı üzerine, Puşkin karşılık olarak notlarından derlediği bu kitabı yayımlar.
Yukarıdaki rotadan görüleceği üzere Puşkin, Moskova'dan Kafkaslara iner, Gürcistan sınırındaki dağları aşıp Tiflis'e ulaşır, sonrasında ise Gümrü üzerinden Kars'a ve seyahatinin son noktası Erzurum'a varır. Rus ordusunun Erzurum'u ele geçirmesine tanık olur ve sonrasında veba salgınının verdiği korkuyla birlikte de Moskova'ya geri döner.
Geçtiği bölgelerde çok kalmadığından olsa gerek, karşılaştığı topluluklar ve kültürleri hakkında detaylı bir gözlemini göremiyoruz. Çerkezler, Türkler, Tatarlar, Gürcüler, Ermeniler yol boyu rastladığı milletler. Bu noktada, Rus kaynaklarının o dönemde Azerbaycan Türklerinden Tatar diye bahsettiklerini bilmekte fayda var. Gürcülerden övgüyle söz eden yazarın, Çerkezlerden pek hazzetmediğini, Türklere ise temkinli ve üstten baktığını söyleyebilirim sanırım.
Puşkin her ne kadar tarafsız bir bakış açısıyla gördüklerini yansıtmaya çalışıyor gibi dursa da, kitapta bir çok manipülatif anlatı var. Ama bu anlatılarda, safi bir kötü niyet veya propaganda ihtiyacından çok; ilginç maceralar ve bilgilerle Moskova'ya dönmeye hevesli bir seyyah/yazar/Rus seçkini edası seziliyor. Yani Milyoncu Marko ile karşılaştırıldığında Oncu Yirmici bir Aleksanderla karşı karşıyayız denilebilir.
Nedir bu maceralar/bilgiler? Çok da ilgi çekici ve gerçekçi durmayan "çok az Avrupalıya nasip olacağını" söylediği Harem hikayesi, Türkler/Tatarlarda sık sık rastlandığını duyduğu hermafrodite, bir yeniçeri ağzından kendi yazdığı şiir vb.
Puşkin'in bir iki yerde kendisi için yaptığı Avrupalılık vurgusunu da yüzümde müstehzi bir ifadeyle karşıladığımı belirtmeliyim :)
Çok (uzun, detaylı ve doyurucu) bir eser olmamakla birlikte, büyük bir Rus yazar/şairin bölgemizdeki gözlemlerini okumak adına zevk aldığım bir kitap oldu.
https://www.google.com.tr/maps/d/u/0/...
Faaliyetleri Çar tarafından takip edilen Puşkin, Avrupa'ya gitmesine izin verilmediği bu zaman diliminde sürgün arkadaşları görmek üzere Tiflis'e gitmek ister. Bunun için de Türklerle savaş halinde olan Rus ordusuna katılmak için bir dilekçe verir. Bu isteği tabii ki kabul görür, çünkü hem ordu içerisinde takibi daha kolay olacaktır hem de şair bu savaşa dair kahramanlık dizeleri yazabilecektir.
Ancak sonrasında bu beklentileri karşılamadığı için eleştirilir. Viktor Fontanye "yurttaşlarının kahramanlıklarını dile getirmek için başkent Moskova'dan ayrılmış ünlü şair'in, savaşlarda destan değil, taşlama konusu bulduğunu" belirtir.
Bu baskı üzerine, Puşkin karşılık olarak notlarından derlediği bu kitabı yayımlar.
Yukarıdaki rotadan görüleceği üzere Puşkin, Moskova'dan Kafkaslara iner, Gürcistan sınırındaki dağları aşıp Tiflis'e ulaşır, sonrasında ise Gümrü üzerinden Kars'a ve seyahatinin son noktası Erzurum'a varır. Rus ordusunun Erzurum'u ele geçirmesine tanık olur ve sonrasında veba salgınının verdiği korkuyla birlikte de Moskova'ya geri döner.
Geçtiği bölgelerde çok kalmadığından olsa gerek, karşılaştığı topluluklar ve kültürleri hakkında detaylı bir gözlemini göremiyoruz. Çerkezler, Türkler, Tatarlar, Gürcüler, Ermeniler yol boyu rastladığı milletler. Bu noktada, Rus kaynaklarının o dönemde Azerbaycan Türklerinden Tatar diye bahsettiklerini bilmekte fayda var. Gürcülerden övgüyle söz eden yazarın, Çerkezlerden pek hazzetmediğini, Türklere ise temkinli ve üstten baktığını söyleyebilirim sanırım.
Puşkin her ne kadar tarafsız bir bakış açısıyla gördüklerini yansıtmaya çalışıyor gibi dursa da, kitapta bir çok manipülatif anlatı var. Ama bu anlatılarda, safi bir kötü niyet veya propaganda ihtiyacından çok; ilginç maceralar ve bilgilerle Moskova'ya dönmeye hevesli bir seyyah/yazar/Rus seçkini edası seziliyor. Yani Milyoncu Marko ile karşılaştırıldığında Oncu Yirmici bir Aleksanderla karşı karşıyayız denilebilir.
Nedir bu maceralar/bilgiler? Çok da ilgi çekici ve gerçekçi durmayan "çok az Avrupalıya nasip olacağını" söylediği Harem hikayesi, Türkler/Tatarlarda sık sık rastlandığını duyduğu hermafrodite, bir yeniçeri ağzından kendi yazdığı şiir vb.
Puşkin'in bir iki yerde kendisi için yaptığı Avrupalılık vurgusunu da yüzümde müstehzi bir ifadeyle karşıladığımı belirtmeliyim :)
Çok (uzun, detaylı ve doyurucu) bir eser olmamakla birlikte, büyük bir Rus yazar/şairin bölgemizdeki gözlemlerini okumak adına zevk aldığım bir kitap oldu.
August 18, 2020
Çok iyi tespitlerin yapıldığı bir anlatı. Kitabın çok kısa olması biraz kötü olsa da, o zamanların nasıl yaşandığını anlamak ve bu anlamayı tarafsız yapmak isteyenler için iyi bir kitap. Bu arada Puşkin bir çok yer adını yanlış anlamış. Kendi anladığı gibi isimler kullanmış sağır duymaz uydurur misali. Bu çok eğlenceli bir hava katmış kitaba.
July 6, 2016
الكتاب فيه سبع قصص قصيرة لبوشكين، ومو كلها تعتبر قصص بمعنى الكلمة. الأولى كانت مذكرات لرحلته إلى أرضروم، ومع ان فيها بعض الظرافة إلا أني ما قدرت ألقى سبب يخلي أحد يكون مهتم بهذه القصة.
أغلب القصص الثانية ضعيفة وتنتهي بدون أي مشاعر، عدا "ملكة البستوني" اللي كانت رائعة فعلاً والشي الوحيد في الكتاب اللي أثار اهتمامي أكثر من مقدمة غوغول بعنوان "عدة كلمات حول بوشكين".
أغلب القصص الثانية ضعيفة وتنتهي بدون أي مشاعر، عدا "ملكة البستوني" اللي كانت رائعة فعلاً والشي الوحيد في الكتاب اللي أثار اهتمامي أكثر من مقدمة غوغول بعنوان "عدة كلمات حول بوشكين".
August 3, 2016
A Journey to Arzrum
(full title A Journey to Arzrum during the Campaign of 1829)
During my two trips to Georgia (and Armenia) in 2014 and 2016 Pushkin was a very pleasant companion. We visited some of the same places and even went to the same bathhouse, the Abanotoebani bathhouse, in Tbilisi. Unfortunately other than for Pushkin, there were no fifty beautiful women awaiting me there, but only the sulphurous hot water and the tough hands from a bellied and very hairy Hassan, to give me a thoroughly scrub.
Alexander Pushkin first published this travelogue in 1830 after his travels to Southern Russia, the Caucasus and what is now the east of Turkey (Arzrum or Erzurum is a city in the east of Turkey) Unlike some of his other prose, it has gone mostly unacknowledged by many of his readers. The book follows Pushkin's journey to Tiflis with a company of dragoons. Though Pushkin is not unsympathetic to the different peoples he witnesses on his journey, some of the commentary in his book has been regarded as Orientalist in its presumption of Russian superiority over the peoples being colonized. The 19th century witnessed the expansion of the Russian Empire into Asia through the conquest and colonization of various Central Asian tribes.
Also see my column ‘Op reis door Georgië met Poesjkin en anderen’ https://www.nederland-schrijft.nl/ver... (only in Dutch I am afraid ;-)
(full title A Journey to Arzrum during the Campaign of 1829)
During my two trips to Georgia (and Armenia) in 2014 and 2016 Pushkin was a very pleasant companion. We visited some of the same places and even went to the same bathhouse, the Abanotoebani bathhouse, in Tbilisi. Unfortunately other than for Pushkin, there were no fifty beautiful women awaiting me there, but only the sulphurous hot water and the tough hands from a bellied and very hairy Hassan, to give me a thoroughly scrub.
Alexander Pushkin first published this travelogue in 1830 after his travels to Southern Russia, the Caucasus and what is now the east of Turkey (Arzrum or Erzurum is a city in the east of Turkey) Unlike some of his other prose, it has gone mostly unacknowledged by many of his readers. The book follows Pushkin's journey to Tiflis with a company of dragoons. Though Pushkin is not unsympathetic to the different peoples he witnesses on his journey, some of the commentary in his book has been regarded as Orientalist in its presumption of Russian superiority over the peoples being colonized. The 19th century witnessed the expansion of the Russian Empire into Asia through the conquest and colonization of various Central Asian tribes.
Also see my column ‘Op reis door Georgië met Poesjkin en anderen’ https://www.nederland-schrijft.nl/ver... (only in Dutch I am afraid ;-)
August 22, 2019
Çok güzel bir kitaptı. Koca Puşkinin türklerle muhabbet etmesi filan bence çok komikti. Şuanki gibi o zamanlarda da Türkler bol bol konuşup sürekli abes abes hareketler yapıyormuş meğersem hiç şaşırmadım. O dönem osmanlı olduğu için tam olarak sınırlarımızı bilemiyorum ancak Tiflis filan sanırım o dönemler osmalıya aitmiş. Ağrı dağını filan çok güzel anlatıyor. Biraz umduğunu bulamama sefil olma durumu var.
Ancak sonradan düşününce yaptığı çok delilik geldi açıkçası. Sürekli sıcak savaş olan yerlerde eski okul arkadaşları ile takılıyor filan ama savaş var yani. Sürekli bir ileri geri muahabbeti, toplar, veremler. Adeta yürek yemiş puşkin. Bu arada o kadar yolun yarısını atıyla, yarısını yürüyerek geliyor. Gayet yüzüklerin efendisindeki gibi bir macera. Eminim güzel olmalı. Hiç de kaybolmuşyor. Herhalde o zamanlar çok böyle gezen tip var sürekli köylerde durup biraz yemek filan istiyor. Bu arada bir yerde şöyle bir konuşma var; Türk bir paşa var, anlaşma imzalamak için Ruslarla bir araya geliyorlar. Türkler yenilirken, Puşkin de geliyor ama bu zibidide frak var tabi. Bizim paşa bu herif kim filan diyor, Ruslar da basit olarak şair bu diyor.
Paşa ne diyor beğenirsiniz;
Bir şairle karşılaşmak her zaman hayırlıdır. Şair, dervişin kardeşidir. Onun ne vatanı vardır, ne de dünya nimetlerinde gözü. Biz zavallılar şan, iktidar ve para peşinde koşarken o yeryüzünün hükümdarlarıyla aynı sırada durur ve herkes onun karşısında saygıyla eğilir.
MEHTER MARŞI TEY TEY TEY TEY
Ancak sonradan düşününce yaptığı çok delilik geldi açıkçası. Sürekli sıcak savaş olan yerlerde eski okul arkadaşları ile takılıyor filan ama savaş var yani. Sürekli bir ileri geri muahabbeti, toplar, veremler. Adeta yürek yemiş puşkin. Bu arada o kadar yolun yarısını atıyla, yarısını yürüyerek geliyor. Gayet yüzüklerin efendisindeki gibi bir macera. Eminim güzel olmalı. Hiç de kaybolmuşyor. Herhalde o zamanlar çok böyle gezen tip var sürekli köylerde durup biraz yemek filan istiyor. Bu arada bir yerde şöyle bir konuşma var; Türk bir paşa var, anlaşma imzalamak için Ruslarla bir araya geliyorlar. Türkler yenilirken, Puşkin de geliyor ama bu zibidide frak var tabi. Bizim paşa bu herif kim filan diyor, Ruslar da basit olarak şair bu diyor.
Paşa ne diyor beğenirsiniz;
Bir şairle karşılaşmak her zaman hayırlıdır. Şair, dervişin kardeşidir. Onun ne vatanı vardır, ne de dünya nimetlerinde gözü. Biz zavallılar şan, iktidar ve para peşinde koşarken o yeryüzünün hükümdarlarıyla aynı sırada durur ve herkes onun karşısında saygıyla eğilir.
MEHTER MARŞI TEY TEY TEY TEY
November 27, 2015
En 1703, un jeune prince Camerounais de 9 ans est capturé par des esclavagistes musulmans. Sa sœur meurt en captivité. Il se trouve vendu à Istamboul, capitale du Califat dont l'expansion colonialiste agressive en Europe a récemment été arrêtée par la Sainte Ligue aux portes de Vienne. L'acheteur est un diplomate russe. Son maître, le czar Pierre le Grand, veut vérifier qu'un noir dispose des mêmes capacités qu'un autre recevant de l'instruction: il est affranchi, et devient le secrétaire de nuit du czar, notant ses pensées lorsqu'il se réveille la nuit. Quinze ans plus tard, il est envoyé en France, et se lie à des hommes tels que Diderot, Montesquieu ou Voltaire. Rentré en Sibérie, il est gracié par Elizabeth, puis devient gouverneur de Talin, capitale de l'actuelle Estonie. Il est ensuite anobli et devient général d'armée. Son nom est Abram Pétrovitch Gannibal .
Un siècle plus tard, c'est un de ses descendants, Alexandre Pouchkine, qui deviendra le père de la littérature Russe, qui s'engage dans l'armée pour combattre les Turcs dans le Caucase.
Un siècle plus tard, c'est un de ses descendants, Alexandre Pouchkine, qui deviendra le père de la littérature Russe, qui s'engage dans l'armée pour combattre les Turcs dans le Caucase.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Read
January 12, 2018Şair-yazarın bir döneme dair kısa bir doğu izlenimleri toplamı. Bu yönüyle ilginç. Ancak bir öyküselliği yok; ya da dönem Erzurum'unu şöyle bir öğreneyim, ne var ne yokmuş diyenleri doyuracak bir eser değil.
December 9, 2017
One of the Pashas, a wizened old man, terribly fussy, was talking animatedly to our generals. Seeing me in a frock-coat, he asked who I was. Pushchin gave me the title of poet. The pasha folded his arms on his chest and bowed to me, saying through an interpreter: 'Blessed is the hour when we meet a poet. The poet is brother to the dervish. He possesses neither fatherland nor worldly goods; and while we, poor souls, fret about glory, power, and treasures, he stands equal with the rulers of the earth and they bow down to him.'
This is a nice, if brief, travelogue interspersed with military accounts. The attraction here is Pushkin and what he as a poet brings to the table in this kind of writing. For one, he can be trusted to describe scenery, but the more valuable aspect is that truthfulness-in-subjectivity here. He brings in all his naivety, from comparing cliffs to Rembrandt paintings, to a scene where he finds himself perplexed that a local family he encounters doesn't know Russian or Tartar. We may laugh at his cultural expectations, but this is intentional on his part. While there are certainly assumptions he never quite escapes from, his act is an attempt to pull the rug out from the orientalism of the time, from his accounts of crumbling abandoned minarets, the quick and brutal battle accounts, the sober faced harem scene, and his final moment of smacking some sense into himself as the plague reaches Arzrum, his goal is to swat what he sees as fairy tales which those of his class and station soak themselves in. And while this can be somber and reflective, it has a humble and curious spirit. It may not be something grand and essential, but I'd recommend it. You can find it as an appendix stuffed in the back of OUP's printing of A Hero of Our Time.
March 26, 2018
Önce Erzurumlu şirin mi şirin bir arkadaşıma verdim okuması için kitabı. Vermeden önce çok güzel öyküler anlattığını sanıyordum fakat bir savaş güncesi/ anı kitabı olduğunu bilmeme rağmen daha renkli şeyler bekliyordum yine de. Öyle olmadığını, kısacık kitabı 2 haftada bitirmesinden anlamalıydım aslında. Birçok isim var, kaçı aklımda? Çar 1. Nikola, Iran'da suikasta uğrayan sürgündeki bestekar, şair, entelektüel Rus bir dekabrist ve 2.Mahmut.
Okurken yanımda harita açıktı ve önemli yer isimlerini işaretledim haritadan. Hatta oraları yıldızladım ve kafamda nereden nereye gittiğine dair bir rota oluştu, bu bakımdan coğrafya bilgime katkıda bulundu.
Ayrıca kesinlikle tarih kitabı olarak çok başarılı. Mesela Dekabristlerin ileriki Rus devriminde ilk kıvılcımı çaktıklarını öğrendim. Ama sonraları gelecek olanlar anlamış olmalı ki halksız bir devrim Dekabristlerinki gibi başarısızlığa mahkum olacaktı, bu yüzden olsa gerek ''işçi'' vurgusu ileride sıkça yapıldı.
Puşkin,kitabı olanca tarafsızlığı ile yazmasına rağmen Hıristiyan bir misyonerin güttüğü amaçlardan kurtulamamış.Fakat kitap yayımlandığında çeşitli çevrelerce 'milli duygulardan yoksun' olduğu gerekçesi ile eleştirilmiş. Hümanist şair için daha fazla yorum yapmayalım en iyisi. Ayrıca şaşaa'nın artık Batı'da olduğunu, Doğu tipi şatafatın geçmişte kalığını çok güzel bir tespitle bizlere söylemiş.Buna ek olarak, Asakir-i Mansure-i Muhammediye ordusu kurulalı birkaç sene olduğundan ötürü düzen henüz Erzurum'da kurulmamış ve buralar neredeyse savaşsız verilmiş. Anlıyoruz ki Osmanlı zaten 1800'lerin başında çok vahim bir durumdaymış.
Neticede bu kısa kitabı nasıl okumak isterseniz öyle okuyun. Her türlü size bir şeyler katacak kanımca.
Okurken yanımda harita açıktı ve önemli yer isimlerini işaretledim haritadan. Hatta oraları yıldızladım ve kafamda nereden nereye gittiğine dair bir rota oluştu, bu bakımdan coğrafya bilgime katkıda bulundu.
Ayrıca kesinlikle tarih kitabı olarak çok başarılı. Mesela Dekabristlerin ileriki Rus devriminde ilk kıvılcımı çaktıklarını öğrendim. Ama sonraları gelecek olanlar anlamış olmalı ki halksız bir devrim Dekabristlerinki gibi başarısızlığa mahkum olacaktı, bu yüzden olsa gerek ''işçi'' vurgusu ileride sıkça yapıldı.
Puşkin,kitabı olanca tarafsızlığı ile yazmasına rağmen Hıristiyan bir misyonerin güttüğü amaçlardan kurtulamamış.Fakat kitap yayımlandığında çeşitli çevrelerce 'milli duygulardan yoksun' olduğu gerekçesi ile eleştirilmiş. Hümanist şair için daha fazla yorum yapmayalım en iyisi. Ayrıca şaşaa'nın artık Batı'da olduğunu, Doğu tipi şatafatın geçmişte kalığını çok güzel bir tespitle bizlere söylemiş.Buna ek olarak, Asakir-i Mansure-i Muhammediye ordusu kurulalı birkaç sene olduğundan ötürü düzen henüz Erzurum'da kurulmamış ve buralar neredeyse savaşsız verilmiş. Anlıyoruz ki Osmanlı zaten 1800'lerin başında çok vahim bir durumdaymış.
Neticede bu kısa kitabı nasıl okumak isterseniz öyle okuyun. Her türlü size bir şeyler katacak kanımca.
September 30, 2020
18.yy başları insan ve topluma dair çok detaylı bir eser. Ölçü birimi olarak 1 verst 1.066 km dır. Ayrıca ruslar kendilerini avrupalı sayarken, türkleri asyalı olarak görmektedirler. Güzel bir deneyim oldu...
May 13, 2020
تتكون هذه المجموعة من قصص قصيرة لبوشكين
رحلة إلى ارضروم وهي من أدب الرحلات وقد كتبها بوشكين في رحلته إلى فارس مسلطاً الضوء على النزاع الروسي مع الدولة العثمانية ونشرت عام 1830م
وفي سيرة ذاتية لجده الحبشي المعنونة بقصة العربي ربيب بطرس الأكبر يتحدث عن جده إبراهيم ولكن هذه الفصول لم يكلمها بوشكين وقد كتبها عام 1828م ولم تنشر إلا في عام 1837م
"وباقي هذه المجموعة "ليال مصرية " كيرجالي" روسلافليوف" ملكة البستوني
" تاريخ قرية غوريوخينو"
رحلة إلى ارضروم وهي من أدب الرحلات وقد كتبها بوشكين في رحلته إلى فارس مسلطاً الضوء على النزاع الروسي مع الدولة العثمانية ونشرت عام 1830م
وفي سيرة ذاتية لجده الحبشي المعنونة بقصة العربي ربيب بطرس الأكبر يتحدث عن جده إبراهيم ولكن هذه الفصول لم يكلمها بوشكين وقد كتبها عام 1828م ولم تنشر إلا في عام 1837م
"وباقي هذه المجموعة "ليال مصرية " كيرجالي" روسلافليوف" ملكة البستوني
" تاريخ قرية غوريوخينو"
Read
July 2, 2023completamente disenchanted da Pushkin con queste letture che sto facendo purtroppo (he was a man of his time ma soprattutto he was un imperialista)
November 25, 2025
Ünlü Rus yazar Aleksandr Puşkin'in 1835 yılında yazdığı, Tiflis, Kars, Erzurum şehirlerinde bir orduyla birlikte bulunduğu güzel bir anı kitabı. Rus'ların gözünden bu soğuk ve acımasız toprakları, yıkılmakta olan imparatorluğu takip etmek ilginçti.
September 10, 2024
Grandes amigas te recomiendan grandes libros
July 2, 2020
Güzel bir yolculuktu.
Modern Rusçanın kurucusu olarak kabul edilen Puşkin'in kısa sayılabilecek hayatı boyunca tek yurtdışı deneyimi Osmanlı-Rus savaşı sırasında Erzurum'a yapılan seferde orduya eşlik etmesidir. Kitapta bu sefer sırasındaki gözlemlerini okuyoruz.
Her ne kadar tamamen objektif olduğunu söyleyemesem de özel olarak Türk düşmanlığı yaptığını düşünmedim hiç, sonuçta ülkesinin katıldığı bir savaş bu, karşı tarafın kaybetmesini arzulaması çok doğal. Doğa tasvirleri çok hoştu ama edebi bir dille yazılmamış, zaten gezi(?) notları olduğunu bilerek başladığım için bu yönde bir beklentim yoktu.
İlginç şeylerden biri ise tüm gezisi boyunca kendini "Avrupalı" olarak tanımlamaktan gurur duyması, Türkiye'den bahsederken de "Asyalı" lafını üstü kapalı bir hakaret gibi kullanmasıydı. Halbuki coğrafi olarak Türkiye ve Rusya hem Asya hem Avrupa'da toprakları olan iki ülkedir. Aitlik hissettiği tarafın tamamen Avrupa olması bence bu yönden ilginçti.
Modern Rusçanın kurucusu olarak kabul edilen Puşkin'in kısa sayılabilecek hayatı boyunca tek yurtdışı deneyimi Osmanlı-Rus savaşı sırasında Erzurum'a yapılan seferde orduya eşlik etmesidir. Kitapta bu sefer sırasındaki gözlemlerini okuyoruz.
Her ne kadar tamamen objektif olduğunu söyleyemesem de özel olarak Türk düşmanlığı yaptığını düşünmedim hiç, sonuçta ülkesinin katıldığı bir savaş bu, karşı tarafın kaybetmesini arzulaması çok doğal. Doğa tasvirleri çok hoştu ama edebi bir dille yazılmamış, zaten gezi(?) notları olduğunu bilerek başladığım için bu yönde bir beklentim yoktu.
İlginç şeylerden biri ise tüm gezisi boyunca kendini "Avrupalı" olarak tanımlamaktan gurur duyması, Türkiye'den bahsederken de "Asyalı" lafını üstü kapalı bir hakaret gibi kullanmasıydı. Halbuki coğrafi olarak Türkiye ve Rusya hem Asya hem Avrupa'da toprakları olan iki ülkedir. Aitlik hissettiği tarafın tamamen Avrupa olması bence bu yönden ilginçti.
February 25, 2018
Halkın sarışın diye puşkini doktor sanması, onu her gördüklerinde ağızlarını açmaları trajikomik
October 20, 2025
beklediğim gibi değildi. çok kısa ve pek fazla ayrıntı yok. ataol behramoğlu çevirisi olması sebebiyle ilgimi çekmişti, ondan da pek keyif alamadım. zengin veya pek akıcı bir çeviri olmadığını düşünüyorum.
başka yorumlarda da bahsedilmiş, puşkin'in birçok yer adı ve kendisine yabancı dillerden kelimeleri yanlış vermesi de biraz özensiz bir yazım olduğunu gösteriyor.
kısacık bir yerde de olsa ordu karargâhını -çok yakınlarda çatışma ve ölüm yaşanırken- keyif kampı tadında anlatması pek hoşuma gitmedi. gerçi kendisi de sürekli geri planda kalmamış, ön hatlarda bulunmuş, hayal etmesi güç bir psikolojik hâl.
"...değerini anlayan sadece birkaç dostuydu. onlar da bir toplulukta Griboyedov'un yeteneklerinden söz ettiklerinde; herkesin yüzünde bir güvensizlik gülümsemesi, o aptalca, o dayanılmaz gülümseyiş belirirdi. insanlar ün karşısında eğilirler sadece. içlerinde herhangi bir atış bölümüne kumanda etmemiş ikinci bir Napolyon, ya da Moskova Telgraf'ta tek satır yayınlamamış ikinci bir Descartes bulunabileceğini kabul etmezler. bizdeki bu ün tapınıcılığının nedeni, bencilliğimizdir belki de. ün karşısında eğilmekle biz de ona bir katkıda bulunmuş oluruz çünkü."
'ün'ü sevmenin nedeninin onun parçası olabilme isteği ve bundaki bencillik olması düşüncesi çok ilginç bir psikolojik gözlem fikrimce.
başka yorumlarda da bahsedilmiş, puşkin'in birçok yer adı ve kendisine yabancı dillerden kelimeleri yanlış vermesi de biraz özensiz bir yazım olduğunu gösteriyor.
kısacık bir yerde de olsa ordu karargâhını -çok yakınlarda çatışma ve ölüm yaşanırken- keyif kampı tadında anlatması pek hoşuma gitmedi. gerçi kendisi de sürekli geri planda kalmamış, ön hatlarda bulunmuş, hayal etmesi güç bir psikolojik hâl.
"...değerini anlayan sadece birkaç dostuydu. onlar da bir toplulukta Griboyedov'un yeteneklerinden söz ettiklerinde; herkesin yüzünde bir güvensizlik gülümsemesi, o aptalca, o dayanılmaz gülümseyiş belirirdi. insanlar ün karşısında eğilirler sadece. içlerinde herhangi bir atış bölümüne kumanda etmemiş ikinci bir Napolyon, ya da Moskova Telgraf'ta tek satır yayınlamamış ikinci bir Descartes bulunabileceğini kabul etmezler. bizdeki bu ün tapınıcılığının nedeni, bencilliğimizdir belki de. ün karşısında eğilmekle biz de ona bir katkıda bulunmuş oluruz çünkü."
'ün'ü sevmenin nedeninin onun parçası olabilme isteği ve bundaki bencillik olması düşüncesi çok ilginç bir psikolojik gözlem fikrimce.
July 1, 2022
Kui saim aru et see random sõjaretke diary hakkasin lohakalt lugema... Ekstreemselt mid. Vb mõnele meeldiks aga tal pesks vaga spetsiifilised huvid olema. Kirjeldas metsu ja mägesid, kuhu nad sõitsid, mida ta sõi, nagu blogi vmis? Mdea.. teistmoodi
October 1, 2021
Puşkin’in gözü ile savaşı, Türkleri ve Kafkasya’yı dinlemek ve görmek gayet zevkliydi
January 21, 2023
Bu kısacık kitap Puşkin’in 19.yy’da yaptığı geziden izlenimlerini anlatıyor.
September 12, 2024
Ataol Behramoğlu’nun çevirisi uzun zamandır okuduğum en başarılı çeviri olabilir
June 13, 2022
19. yüzyılda Karslı bir köylüsün, savaş çıkmış diye zaten canın sıkkın. Aniden Puşkin gelip seni kırbaçlayarak evine girmeye çalışıyor, bir yandan da durmadan "ver bana at!" diye bağırıyor. Kâbus gibi...
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 1, 2017
أول تجربة لي مع ألكسندر يوشكين وإن شاء الله لن تكون الأخيرة
في هذا الكتاب يتحدث يوشكين عن رحلته إلى أرضروم وهي مدينة تقع في تركيا ليلتحق بالجيش الروسي الذي كان يُقاتل الجيش التركي وقد وصف أثناء رحلته الأماكن التي مر بها وقد استفاض في وصف جورجيا ومدنها.
الكتاب صغير الحجم ولا بأس به
December 24, 2019
Yıl 1828. Aleksandr Sergeyeviç Puşkin, sürgüne yollanan asker arkadaşlarını görmek üzere Kafkasya'ya gider, ancak hepsinin, yeni başlayan Osmanlı-Rus savaşına katılmak üzere Erzurum seferine dahil olduklarını öğrenir. İlk defa Rusya sınırları dışına çıkacak olan Puşkin, sivil olarak ordu ile birlikte bu yolculuğa katılır. Notlar tutar, çizimler yapar ve gördüklerini aktarır son derece objektif bir gözle. Öyle ki, bu notların bir kısmı ilk defa yayınlandığında eleştirilir, kendi ülkesini, ordusunu yeterince övmemesi, yüceltmemesi yüzünden. Aldığı eleştiriler, notların tümünün yayınlanmasında gecikmeye de yol açar. Tümünün basılması 1836 yılında, yani Puşkin'in ölümünden bir yıl öncesinde gerçekleşir.
Notlar gerçekten muhteşem. Moskova'dan Kafkasya'ya, Gürcistan'dan Erzurum'a kadar hem doğa, hem de kişi tasvirleri çok canlı. Yediği yemekler, kaldığı hanlar, içtiği içkiler, hatta yıkandığı hamamlar bile gözümüzde canlanır birkaç satırla. Askerler, Paşalar, halktan insanlar aynı objektif bakışla yerini alır notlarda. En etkileyici kısımların birinden alıntı: Rus ordugahında karşılaştığı tutsak bir Türk Paşası, Puşkin ile tanıştırılır ve onun şair olduğunu öğrenince şöyle söyler: "Bir şairle karşılaşmak her zaman hayırlıdır. Şair dervişin kardeşidir. Onun ne vatanı vardır, ne de dünya nimetlerinde gözü. Biz zavallılar, şan, iktidar ve para peşinde koşarken, o yeryüzünün hükümdarlarıyla aynı sırada durur ve herkes onun karşısında saygı ile eğilir". Kitaba, Ataol Behramoğlu'nun harika çevirisi de ayrı bir güzellik katmış.
Notlar gerçekten muhteşem. Moskova'dan Kafkasya'ya, Gürcistan'dan Erzurum'a kadar hem doğa, hem de kişi tasvirleri çok canlı. Yediği yemekler, kaldığı hanlar, içtiği içkiler, hatta yıkandığı hamamlar bile gözümüzde canlanır birkaç satırla. Askerler, Paşalar, halktan insanlar aynı objektif bakışla yerini alır notlarda. En etkileyici kısımların birinden alıntı: Rus ordugahında karşılaştığı tutsak bir Türk Paşası, Puşkin ile tanıştırılır ve onun şair olduğunu öğrenince şöyle söyler: "Bir şairle karşılaşmak her zaman hayırlıdır. Şair dervişin kardeşidir. Onun ne vatanı vardır, ne de dünya nimetlerinde gözü. Biz zavallılar, şan, iktidar ve para peşinde koşarken, o yeryüzünün hükümdarlarıyla aynı sırada durur ve herkes onun karşısında saygı ile eğilir". Kitaba, Ataol Behramoğlu'nun harika çevirisi de ayrı bir güzellik katmış.
January 29, 2021
Tek oturuşta bitti. Sanki o serüveni Puşkin ile birlikte yaşadım :)
Akıcı çevirisiyle Ataol Behramoğlu'nu tebrik etmek gerek. Belki küçük bir eleştiri olarak bazen "Neden... " diye başlayan cümleleri direkt Rusçadan çevirdiği için o cümlelerin Türkçe'de pek anlamlı bir hal almadığını söyleyebilirim.
Yaklaşık 200 yıl öncesi Kafkaslar ve Osmanlı topraklarındaki insanların günlük hayatlarına bir göz atabilmemizi, onların hissiyatlarını ve düşüncelerini anlayabilmemizi sağladığı için bu eser aslında edebi ve tarihi açıdan mükemmel bir kaynaktır. Puşkin'in tonunun eğlenceli, gerçekçi ve objektif olduğunu itiraf etmem gerek.
19. yüzyıl Anadolu Türklerine bir Rus'un gözünden baktığımızda "sadece bir müslüman"'dan farklı olarak aslında kendi alt-sınıf insanıyla karşılaştırmasını görüyoruz. Osmanlı şehirlerinin nasıl fakirlik ve yokluk içinde terk edildiğini, daha düzgün hamamının bile olmadığını, Rusya'daki bir köydeki pazarda çoğunun Erzurum'da bulunmayacak şeylerin bile çok daha uygun fiyata bulunduğunu sanki Puşkin bize taa o zamanlardan aktararak bugünleri "foreshadow" etmiş :)
Osman Paşa'nın şehri kaybettikten sonra ilk düşündüğü şeyin haremindeki karıları olması da acı acı güldürdü ve düşündürdü...
Akıcı çevirisiyle Ataol Behramoğlu'nu tebrik etmek gerek. Belki küçük bir eleştiri olarak bazen "Neden... " diye başlayan cümleleri direkt Rusçadan çevirdiği için o cümlelerin Türkçe'de pek anlamlı bir hal almadığını söyleyebilirim.
Yaklaşık 200 yıl öncesi Kafkaslar ve Osmanlı topraklarındaki insanların günlük hayatlarına bir göz atabilmemizi, onların hissiyatlarını ve düşüncelerini anlayabilmemizi sağladığı için bu eser aslında edebi ve tarihi açıdan mükemmel bir kaynaktır. Puşkin'in tonunun eğlenceli, gerçekçi ve objektif olduğunu itiraf etmem gerek.
19. yüzyıl Anadolu Türklerine bir Rus'un gözünden baktığımızda "sadece bir müslüman"'dan farklı olarak aslında kendi alt-sınıf insanıyla karşılaştırmasını görüyoruz. Osmanlı şehirlerinin nasıl fakirlik ve yokluk içinde terk edildiğini, daha düzgün hamamının bile olmadığını, Rusya'daki bir köydeki pazarda çoğunun Erzurum'da bulunmayacak şeylerin bile çok daha uygun fiyata bulunduğunu sanki Puşkin bize taa o zamanlardan aktararak bugünleri "foreshadow" etmiş :)
Osman Paşa'nın şehri kaybettikten sonra ilk düşündüğü şeyin haremindeki karıları olması da acı acı güldürdü ve düşündürdü...
Displaying 1 - 30 of 71 reviews