What do you think?
Rate this book
Ik heb dit alles opgeschreven... Vught-Auschwitz-Vught : memoires van Max Cahen 1939-1945
De memoires van Max Cahen tonen ons een indrukwekkend zicht op de jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog. Max Cahen uit Vught wordt in 1941 gevraagd lid te worden van de Joodse Raad, een functie die hij met gemengde gevoelens vervult. Hij woont achter het station in Vught en probeert zoveel mogelijk steun te verlenen aan de joden die vanaf 1943 in het SS Konzentrationslager Herzogenbusch worden opgesloten. Max Cahen wordt tevens aangesteld als inkoper van het Philips Kommando, een functie die hij blijft vervullen als ook hij in juni 1943 in kamp Vught gevangen wordt gezet. Daarmee bekleedt hij een bizarre positie: hij mag het kamp verlaten om inkopen te doen en naarmate de oorlog vordert, wordt hij de schakel tussen de kampbewoners en de buitenwereld.
191 pages, Paperback
First published January 1, 2010
3 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 2 of 2 reviews
June 28, 2024
Onvoorstelbaar voor hen die de oorlog niet hebben meegemaakt, dus ook voor mij. Wat zou ik gedaan hebben?
September 10, 2014
"Ik heb dit alles opgeschreven voor deigenen onder mijn nakomelingen, die opgroeiend in een volmaakt andere wereld, willen weten hoe mensen in mijn tijd geleef en overleefd hebben."
Voor mij kwam de oorlog nooit zo dichtbij. Vooral de passages die Max Cahen in Auschwitz en omstreken omschrijft grepen mij erg aan. Het is bizar om te lezen hoe Max Cahen en passant vertelt dat deze en gene helaas zijn omgekomen, of het niet hebben gered. Erg moeilijk voor te stellen, de helft van je sociale omgeving valt gewoon weg. Hij blijft er zelf gedistantieerd emotioneel onder, waarschijnlijk omdat dit voor hem erg traumatisch is geweest en het pas laat na dato ter schrift is gesteld. Toch weet hij de sfeer van eerst het Philips-Kommando in Kamp Vught en vervolgens Auschwitz en de andere werkkampen waar hij kort verbleef goed en schrijnend weer te geven. Het is knap dat hij weinig verwijten maakt, aan niemand meer, en nog in de gehele mensheid lijkt te geloven, ik weet niet of ik dat had gekund in zijn situatie.
"Het leven is evolutie en ieder van ons verandert mee; vandaag is anders dan gisteren en morgen zal weer anders zijn dan vandaag."
Voor mij kwam de oorlog nooit zo dichtbij. Vooral de passages die Max Cahen in Auschwitz en omstreken omschrijft grepen mij erg aan. Het is bizar om te lezen hoe Max Cahen en passant vertelt dat deze en gene helaas zijn omgekomen, of het niet hebben gered. Erg moeilijk voor te stellen, de helft van je sociale omgeving valt gewoon weg. Hij blijft er zelf gedistantieerd emotioneel onder, waarschijnlijk omdat dit voor hem erg traumatisch is geweest en het pas laat na dato ter schrift is gesteld. Toch weet hij de sfeer van eerst het Philips-Kommando in Kamp Vught en vervolgens Auschwitz en de andere werkkampen waar hij kort verbleef goed en schrijnend weer te geven. Het is knap dat hij weinig verwijten maakt, aan niemand meer, en nog in de gehele mensheid lijkt te geloven, ik weet niet of ik dat had gekund in zijn situatie.
"Het leven is evolutie en ieder van ons verandert mee; vandaag is anders dan gisteren en morgen zal weer anders zijn dan vandaag."
Displaying 1 - 2 of 2 reviews