Natuurdagboek

by Nescio, Lieneke Frerichs (Bezorging)

25 Juni 1952. Deze week is de week van de jasmijn. Aan den weg tegenover dien tuin met de 4 kippen (aan den Grebbeweg) tusschen de boomen door naar de diepte en de verte kunnen kijken, naar den hoogen rand van de Veluwe omtrent Ede. Beneden: weiland en boomen en daarin 3 koeien die later uit het panorama waren gewandeld.

Bij de verschijning van Nescio’s Verzameld werk was het Natuurdagboek voor vele recensenten de grote ontdekking in het nagelaten werk. Het omspant de periode tussen begin 1946 en eind 1955. De inhoud is helemaal ‘Nescio’, de schrijver in zijn meest pure vorm. Nauwgezet neemt hij al het veranderlijke waar: het voortschrijden van de seizoenen, de wolken, het water, het licht, en hij legt dat alles vast in intieme, tijdloze beelden, als een schilder.

525 pages, Paperback

First published September 1, 1996

About the author

Jan Hendrik Frederik Grönloh was born in Amsterdam, the oldest of four children. After an idealistic youth, he joined the Holland–Bombay Trading Company in 1904, becoming director in 1926, suffering a nervous breakdown leading to a short hospitalization in 1927, and retiring at age fifty-five, on December 31, 1937; he married Aagje Tiket (b. 1883) in 1906 and had four daughters with her, born in 1907, 1908, 1909, and 1912. Meanwhile, as Nescio (Latin for “I don’t know”; he adopted a pseudonym so as not to jeopardize his business career, acknowledging his authorship publicly only in 1929), he wrote what is now considered perhaps the best prose in the Dutch language.

Reviews

[Els · Rating 4 out of 5]

Natuurdagboek. Nescio.

Al jaren lees ik hier en daar verwijzingen naar dit dagboek, vandaar mijn interesse. Ik was dan ook blij toen ik las dat Nijgh & Van Ditmar een nieuwe uitgave plande.

Ik las al de kritiek dat dit dagboek (daterend van 1946-1955) best saai zou zijn, zeker de eerste jaren, omdat de notities dan heel kort en bondig zijn. Ik las ook dat je best zijn andere werk ook/eerst zou moeten lezen. Ik deed dat niet en beklaag het me niet.

Iets opmerken, er belang aan hechten, het onthouden, het opschrijven. Dat betekent dat het waarde heeft. Voor de waarnemer/schrijver en daardoor ook voor de lezer. Hoe groot of hoe klein het ook moge zijn. Een mooie wolk, gouden cornoelje, een ‘Fransch kind met uitgestrekte beentjes’, koeien als miniatuurtjes, veel koffies, treinen en de bus.

Wij kijken te weinig om ons heen, turen met dichtgeknepen ogen op ons scherm, volgen de weg die dat scherm dicteert. Natuurdagboek is hede ten dage een ode aan de traagheid, het kleine dat eigenlijk het grote is en de natuur die altijd in al haar schoonheid te ontdekken valt, zonder plan of route, gewoon vlakbij. Of een treinrit verder.

Natuurdagboek, de heruitgave, komt als geroepen: de zomer richting vrijheid komt er aan. Laten we niet vergeten wat we afgelopen jaar, noodgedwongen, hebben geleerd: de deugd van het wandelen, de schoonheid van de natuur; de wereld vlakbij is groots en mooi en het opmerken waard. Nestel je met Nescio onder een boom, in de lommerte, in het gras. En wees hier, en nu.

[K. · Rating 3 out of 5]

Heerlijk boek. Laatste jaar (1955) niet meer uit gelezen, ergens wordt het wel wat veel van hetzelfde.Heel leuk om zijn bewegingen in Amsterdam te volgen, Oosterpark, Frankendaal, Plantage middenlaan etc

[Elizabet · Rating 5 out of 5]

Zooooo mooi. In de aantekeningen herkent men de meester. Het boek is niet in één keer uit te lezen, vond ik, aangezien het gewoon een oneindige serie verslagjes is over tripjes (te voet, met de fiets, met de bus) de stad uit, maar de beschrijvingen van het landschap en wat zich daarin bevindt (lammetjes!) zijn regelmatig werkelijk adembenemend in al hun eenvoud. Niemand die zo beeldend kan schrijven met zo weinig woorden.
Soms werd-i ook boos, omdat ze een rijtje bomen hadden gekapt bijvoorbeeld, wat dan resulteert in de schitterende zin (als ik m goed onthouden heb) 'God zal ze eeuwig gloeiend nakend in de hel sansodemirakelen.' Mooi.