Napisana sa strašću i nesumnjivom upućenošću, ova biografija izvanrednog pisca može biti čitana i kao znalački uvod u Kafkino pisanje. Komponovana i tematski i hronološki, uverljiva, životopisno verodostojna, opisom života, ocrtavanem dilema i oklevanja, ona nam dočarava ne samo portret pisca nego i unutrašnji tlocrt njegovog dela. Uključujući u biografsku građu i elemente monografskog proučavanja, Žerar-Žorž Lemer nam je podario korisnu knjigu.
کافکا عملاً جامعهای را توصیف میکند که خود را نمایندۀ خدا بر روی زمین میداند و انسانهایی را نشان میدهد که به قوانین چنین جامعهای احترام میگذارند که ارادۀ انسان نمیتواند تغییرش دهد. شرارت این دنیایی که قهرمانان کافکا خود را در آن گرفتار میبینند دقیقاً مبتنی است بر نمایش دادن مقدس شدنش، خودستایی و ضرورت الهیاش. کافکا سعی دارد با ترسیم کردن بسیار واضح ساختار کریه این دنیا آن را نابود کند و بدین ترتیب واقعیت و ادعا را در تقابل با یکدیگر قرار میدهد
Πολύ κατατοπιστικο βιβλίο για τη ζωή του Κάφκα. Οι μαρτυρίες από το ημερολόγιο του και την αλληλογραφία του μας βοηθούν να καταλάβουμε την ψυχοσύνθεση αυτού του υπέροχα σκοτεινού συγγραφέα. Θα ήθελα από το βιβλιο μεγαλύτερες αναφορές για τα εμβληματικά του βιβλία ο Πύργος και η Δίκη.
Ειλικρινά ένα από τα πιο βαρετά και εξαντλητικά αναγνώσματα της ζωής μου!
Η εμμονή του συγγραφέα να παραθέτει κάθε δεύτερη παράγραφο χρονολογίες και τοποθεσίες (στην τσέχικη ή γερμανική γλώσσα) που διόλου δεν ενδιαφέρουν τον αναγνώστη αφού δεν συνεισφέρουν κάπως στην ροή της ιστορίας και δεν αποβαίνουν χρήσιμες κάνει το έργο να θυμίζει περισσότερο σελίδα της Wikipedia παρά σοβαρή βιογραφία...
Θέλοντας να μείνει πιστός στην αντικειμενική καταγραφή της ζωής του Κάφκα και μακριά από κάθε φαινομενολογία, ο Lemaire ξεχνάει δυστυχώς να δώσει προσοχή στο ένα πράγμα που επιζητά κανείς να μάθει ανοίγοντας αυτό το βιβλίο: την υποκειμενικότητα του κόσμου όπως την κατέγραψαν τα μάτια του Κάφκα. Στην συγκεκριμένη -όπως τολμά να αυτοχαρακτηρίζεται- βιογραφία, η μεγαλύτερη απογοήτευση που βίωσα ήταν η ανυπαρξία οποιασδήποτε προσπάθειας για εξερεύνηση του Φραντς Κάφκα ως προσωπικότητας και ψυχικής υπόστασης. Κάτι τέτοιο άλλωστε το αποδεικνύει και το σε ακραίο βαθμό περιορισμένο εύρος αναφοράς που γίνεται γύρω από τον πατέρα του και την Μίλενα -μόλις μια σελίδα συνολικά για τον πρώτο και κάτι σκόρπιες άκυρες πληροφορίες για την δεύτερη-, άτομα που τόσο επηρέασαν την ψυχοσύνθεση και το συγγραφικό του έργο (ο πατέρας του).
Άλλο ένα αρνητικό στοιχείο είναι φυσικά η απουσία απ' το ανάγνωσμα των έργων του συγγραφέα τα οποία και τον ανέδειξαν. Δεν γίνεται παρά ονοματική αναφορά αρκετών κατά μήκος του βιβλίου όμως αυτό που εμφανώς λείπει είναι η συσχέτισή τους με τον εσωτερικό και ψυχολογικό κόσμο του Τσέχου συγγραφέα.
Σε γενικές γραμμές η εστίαση του βιογράφου δεν με κάλυψε και άφησε μετέωρα πολλά ερωτήματα σχετικά με την ζωή του δημιουργού, πράγμα αλήθεια λυπηρό δεδομένης της πληθώρας απομνημονευμάτων και βιβλιογραφίας που είχε στη διάθεσή του για τον σπουδαίο διηγητή. Αν κάποιος έχει όρεξη να γνωρίσει τον πραγματικό Κάφκα, θα πρότεινα να επιλέξει κάποια άλλη βιογραφία (ειδικότερα αυτήν που έγραψε για αυτόν ο κοντινός του φίλος Μαξ Μπροντ).