Σάρκινο Φρούτο

by Μιχάλης Μανωλιός

Μπορεί το μέλλον του ανθρώπου να βρίσκεται στ άστρα, μπορεί όμως και να είναι ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης βγαλμένο απ τα χειρότερα δυστοπικά οράματά μας· μπορεί να είναι ένα εφιαλτικό πεδίο μάχης στον κυβερνοχώρο, ένα τιτάνιο μαυσωλείο που ταξιδεύει στο αχανές διάστημα ή ένα σωστό τρελοκομείο με τα πιο εκκεντρικά δείγματα της ανθρώπινης φυλής· σε κάθε περίπτωση όμως θα συναντούμε μπροστά μας τις πιο δύσκολες αποφάσεις, κι ο τρόπος που τις αντιμετωπίζουμε, ή προσπαθούμε να τις αγνοήσουμε, είναι αποκαλυπτικός για τη φύση του ανθρώπινου ζώου.
Φαινόμαστε πολύ σίγουροι για την εξελικτική μας πορεία, ίσως όμως να μην μας είναι τόσο εύκολο να πληρώσουμε το τίμημα για την τεχνολογική πρόοδο ή τη γνώση που επιθυμούμε· πιστεύουμε ότι η επαφή με μια άλλη μορφή έλλογης ζωής θα μας προσφέρει ανεκτίμητα πλεονεκτήματα στον αγώνα μας για την κατανόηση του νοήματος της ζωής, ίσως όμως να μην συμμερίζεται την άποψη αυτή και η άλλη πλευρά· νομίζουμε πως θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε απ τα στενά όρια του πλανήτη μας, ίσως όμως...
Οκτώ διηγήματα για τον τρόπο που αγαπούν, αποφασίζουν, συγκρούονται και πεθαίνουν οι άνθρωποι. Αφετηρία οκτώ πιθανά μέλλοντα. Μέσον το εξπρές της επιστημονικής φαντασίας. Και προορισμός... κάτι που θα πρέπει ν ανακαλύψει ο καθένας μέσα του.

Περιεχόμενα
Η Σοκολάτα (1993)
Αγάπα τον, αγάπα τον, αγάπα τον (1993)
Ο Επιτάφιος (1992)
Χριστοπαναγίες (1992)
Σάρκινο Φρούτο (1998)
Η Άμυνα (1998)
Μόνο Ένα Παιχνίδι (1999)
Εξεταστική Περίοδος (1999)

Genres: Science Fiction

255 pages, Paperback

First published December 21, 1999

About the author

Ο Μιχάλης Μανωλιός γεννήθηκε το 1970 και υποτίθεται ότι είναι μηχανολόγος μηχανικός.
Έχουν κυκλοφορήσει δύο μυθιστορήματά του, τα Αγέννητοι Αδελφοί (Κλειδάριθμος, 2014) και Το βιβλίο και η περφόρμανς (Κέδρος, 2019), και δύο συλλογές διηγημάτων του, οι Σάρκινο Φρούτο (Τρίτων, 1999) και …και το τέρας (Τρίτων, 2009), από την οποία το διήγημα «Αίθρα» κέρδισε το 2010 τον διεθνή διαγωνισμό Φανταστικού Aeon Award. Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε ανθολογίες και περιοδικά στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ, τις Φιλιππίνες και την Κίνα.
Η τρίτη του συλλογή διηγημάτων, με τίτλο Καλλίμορφη κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος τον Οκτώβριο του 2020.
Ήταν ένας από τους υπεύθυνους του εξαμηνιαίου Λογοτεχνικού Εργαστηρίου της Αθηναϊκής Λέσχης Επιστημονικής Φαντασίας (ΑΛΕΦ).
Ζει, γράφει και περνάει καλά στην Αθήνα.

Reviews

[Χαράλαμπος Δρουκόπουλος · Rating 5 out of 5]

Πέτυχα το «Σάρκινο Φρούτο» σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο. Το αγόρασα second handed. Γενικά γνωρίζω ότι ο συγγραφέας, ο Μιχάλης Μανωλιός είναι ένας από τους κορυφαίους Έλληνες συγγραφείς του Φανταστικού. Νομίζω ότι το παρόν βιβλίο δεν κυκλοφορεί πλέον. Το διάβασα μόλις πριν λίγες μέρες. Ένα βιβλίο εικοσαετίας (έκδοση 1999) στο οποίο υπάρχουν 8 διηγήματα ενός νεαρού (τότε) συγγραφέα, πριν πατήσει καν τα 30.
Νομίζω ότι ο Μανωλιός επάξια χαρακτηρίζεται ως ο συνδετικός κρίκος. Ο συνδετικός κρίκος της προηγούμενης γενιάς συγγραφέων του είδους με τους σημερινούς. Εκείνη την μακρινή εποχή διάβαζα και αγόραζα μανιωδώς τα ωροράκια. Διαβάζοντας το βιβλίο αποκόμισα την ίδια αίσθηση που είχα και τότε. Με έκανε να ταξιδέψω στο παρελθόν αν και το βιβλίο έχει ως θέμα το απώτερο μέλλον. Ανήκει στο είδος της Επιστημονικής Φαντασίας. Αλλά όχι μόνο. Έχει ΕΦ με γέλιο και ΕΦ με τρόμο, κυρίως το δεύτερο. Οποιοδήποτε διήγημα θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί κλασσικό. Προσωπικά, καθώς τα διάβαζα, σκεφτόμουν τις αντίστοιχες ιστορίες που είχα διαβάσει στα Ωρόρα και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι αποτελούν απόσταγμα του είδους.
Μιλάμε για ζόρικες ιστορίες που σε κάνουν να σκέφτεσαι. Και τις απολαμβάνεις στο έπακρο. Εξάλλου, αυτό είναι η μαγεία της ανάγνωσης.
Σίγουρα θα προσπαθήσω να αποκτήσω ΟΛΑ του τα βιβλία. (Ελπίζω με αφιέρωση).
Γιατί το «Σάρκινο Φρούτο» είναι κάτι ισοπεδωτικό. Σκεφτείτε τα «Βιβλία του αίματος» του Clive Barker, βάλτε μπόλικη ΕΦ και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Το γράψιμο δεν είναι εμπορικό, αντίθετα είναι ζόρικο. Αλλά αποζημιώνει, καθώς κάθε διήγημα του βιβλίου αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Σοκάρει. Αλλά είναι απόλαυση, εαν και εφόσον ξεπεραστούν οι Συμπληγάδες.
Κι εδώ θα ανεφερθώ στα αρνητικά. Το κύριο είναι ότι πολλά διηγήματα ανοίγουν με έναν σωρό από χαρακτήρες σε σημείο όπου να χάνεται η μπάλα. Η γραφή είναι πυκνή και αγχωτική, αλλά εν μέρει ασύνδετη. Πολλές φορές χρειάστηκε να ξαναδιαβάσω, ακόμα και από την αρχή κάποιο διήγημα για να βγάλω άκρη. Για μένα ήταν απλά πρόκληση αλλά τον μέσο αναγνώστη μάλλον θα τον κουράσει. Όποιος όμως επιμείνει, θα αποζημιωθεί και με το παραπάνω. Οι δόσεις ΕΦ και τρόμου θα τον στιγματίσουν.
Ντρέπομαι που μόλις ανακάλυψα τον βασιλιά της ΕΦ της χώρας μας...
Στην προσωπική μου βαθμολόγηση παίρνει 9/11 για το πόσο μου άρεσε. 1,5/3 όσον αφορά την απήχηση στον μέσο αναγνώστη και τη συνολική προσφορά στην ελληνική λογοτεχνία (είναι ζόρικο, σε σημεία δυσανάγνωστο, απαιτεί υπομονή την οποία δεν διαθέτει ο μέσος αναγνώστης). 3/3 value for money. Είναι κλασσικό. Είναι συλλεκτικό. Kαι αν κάποιος το πετύχει οφείλει να το εντάξει στη συλλογή του. Με σύνολο 13,5/17 δεν χρειάζεται να πω περισσότερα.
ΥΓ1: Υπάρχουν σημεία που ακόμα δεν κατάλαβα τι εννοεί ο συγγραφέας.
ΥΓ2: Έχει μπριζολίδι. Και πολύ μάλιστα. Όποιος έχει ευαίσθητο στομάχι, να το διαβάσει νηστικός. (Για μένα μέτρησε)

[MTK · Rating 3 out of 5]

Ό,τι έχω διαβάσει μέχρι σήμερα από τον συγκεκριμένο συγγραφέα δε με απογοήτευσε, και το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση. Η μέτρια βαθμολογία οφείλεται στο ότι τα διηγήματα που περιλαμβάνει, προφανώς η πρώιμη δουλειά του, είναι κάπως ανώριμα, σαφώς επηρεασμένα από την ξένη λογοτεχνία του φανταστικού και όχι τόσο ολοκληρωμένα όσο τα υπόλοιπα έργα του.

[Νίκος Vitoliotis) · Rating 3 out of 5]

Τρία και κάτι ψιλά. Μου φάνηκαν μερικά από τα διηγήματα σχεδόν ανολοκλήρωτα. Λογικό μέχρι ένα σημείο, πρόκειται για τις πρώτες αναζητήσεις ενός νεαρού -τότε- παιδιού που στη συνέχεια εξελίχτηκε πολύ. Κάπως πρωτόλειο και ακατέργαστο λοιπόν στο σύνολό του, με κάποιες πολύ καλές στιγμές.

[Sonya Christine · Rating 4 out of 5]

Certainly not as good as his second book (which is a good thing, it means the author improves with time), but if I say I did not burn my brain over each and every story, it would be an understatement. Not recommended to readers who are not willing to think hard...

[Zorro · Rating 1 out of 5]

Καλά τα κλισεδιάρικα μοτίβα, καλά οι παρωχημένες αφηγήσεις, καλά η αδικαιολόγητη βία αλλά οι φιλοσοφικοί προβληματισμοί που κολλάνε εδώ μέσα;
Και τι προβληματισμοί! Του δεκάρικου.
Τώρα σοβαρά αυτός ο άνθρωπος έπιασε στο στόμα του τον Καμί, τον Μανν και τον Σάμπατο;

[Air · Rating 4 out of 5]

Ένα πολύ καλό βιβλίο ε.φ που το συνιστώ σε όλους τους λάτρεις του είδους. Οι ιστορίες προκαλούν τον αναγνώστη διανοητικά και τα συναισθήματα που παράγονται κατά την ανάγνωση του βιβλίου είναι αυτά ακριβώς που πρέπει να παίρνουμε όταν διαβάζουμε ε.φ: έκπληξη, θαυμασμός, απρόοπτα αλλά και σωστά υπολογισμένες δόσεις του αγνώστου, που όταν γίνεται γνωστό, ίσως δεν είναι αυτό που πραγματικά θα θέλαμε. Αν και το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1999 εν τούτης δεν χάνει καθόλου σε απόδοση αλλά παραμένει φρέσκο ακόμη και στο 2014. Συνήθως οι Έλληνες συγγραφείς και ειδικά στην ε.φ δεν προβάλλονται καθόλου για το έργο τους, το βιβλίο αυτό όμως κέρδισε επάξια μια θέση στη βιβλιοθήκη μου και στην καρδιά μου. Το επίπεδο του βιβλίου είναι πολύ υψηλό και πραγματικά διαβάζεται μονορούφι. Τώρα έχει συνέχεια (και δεν θα κάνω το λάθος να διαβάσω βιβλίο του ίδιου συγγραφέα μετά από 15 χρόνια έκδοσης) το επόμενο βιβλίο του ....Και το τέρας.

[Artemi Marketou · Rating 4 out of 5]

The stories in this collection are, in my opinion, except for one, horror stories. Reading them I went through a cascade of feelings, from amusement to curiosity to lust to uneasiness to aversion to terror to horror. As with all really good short stories, I needed some time to recover after finishing one, before being able to move on to the next. While in the middle of a story, I couldn't take my eyes off the page, even reading in the street while walking. Thankfully, I was wearing sunglasses that morning, in the tram in Lausanne, when my heart was torn into a thousand pieces as I voraciously kept reading through unspeakable tragedy. I am convinced that I was so touched by each story because the author doesn't use pompous heroic characters, detached from the human condition - on the contrary, the characters are painfully relatable, utterly, entirely human. No matter the theme of each individual story, one thing was for sure: I couldn't take my eyes off the page (even though sometimes, like the characters in one of the stories, I wish I could). Stellar. Five stars.
(Bonus points for the cameo of my namesake goddess! Five stars plus!)

[Ευθυμία Δεσποτάκη · Rating 4 out of 5]

Οχτώ διηγήματα φαντασίας. φουτουριστικά ως επί το πλείστον. Ξεχώρισα τη Σοκολάτα και τις Χριστοπαναγίες, ίσως γιατί είναι τα πιο εύκολο να κατανοήσεις τι ακριβώς υπάρχει από πίσω τους. Γενικά μάλλον βασίζεται πολύ στο δείκτη ευφυίας των αναγνωστών του, ή θεωρεί κάποια πράγματα δεδομένα, γιατί στα υπόλοιπα έξι διηγήματα έμεινα με την αίσθηση ότι κάτι δεν κατάλαβα καλά. Και το διάβασα σε έξι μέρες (πολλές δηλαδή) για να πω ότι μπερδεύτηκα ή δεν του έδωσα αρκετή προσοχή.

[Γιώργος Μπελαούρης · Rating 5 out of 5]

Took a bite, waz healthy af (κάποιες σκέψεις για το Σάρκινο Φρούτο του Μιχάλη Μανωλιου)

Η σοκολάτα: το πρώτο διήγημα ήταν λίγο σαν χαστούκι. Μου θύμισε τα κείμενα του Έκο, που ο κερατάς έλεγε ότι τις πρώτες σελίδες τις έγραφε επίτηδες δύσκολες για να παρατήσουν τα βιβλία του οι λιπόψυχοι. Ε, κάτι τέτοιο κι εδώ. Η οπτική του παιδιού, ήταν όμορφα δοσμένη, αλλά η πολιορκία ονομάτων και η σύγχυση, σε έκαναν να νιώθεις… σαν τον Ρόλυ! Κάποια πράματα στο τέλος της ιστορίας τα ξέρεις, κάποια όχι, αλλά αυτά που μετράνε παραμένουν μέσα σου υπογραμμισμένα. Πολύ δυνατό ξεκίνημα!

Αγάπα τον, αγάπα τον, αγάπα τον: η Γκρέις και ο Στίβεν είχαν μία πολύ ιδιαίτερη σχέση. Το γεγονός ότι εκείνη ήταν προγραμματισμένη και πιο τέλεια και από άνθρωπος, δεν έχει σημασία. Η συνείδηση και τα συναισθήματα που ξύπνησαν μέσα της, μου θύμισε την ταινία με τον μακαρίτη Ρόμπιν Γουίλιαμς που από ρομπότ ήθελε να γίνει άνθρωπος. Πολύ γλυκιά ιστορία, αν και σε σέτ��νγκ που δεν είμαι φαν.

Επιτάφιος: εφιαλτικό και θα μπορούσε να είναι από το λοβ, ντεθ, ρόμποτς του νετφλιξ. Πολύ έξυπνη η ιδέα του ονόματος του διαστημοπλοίου (βλ. τίτλο) να είναι αυτό που επισκέπτεται την νεκρή γη. Πολύ όμορφη γλώσσα, αλλά ακόμα, δεν είναι η φάση μου και τόσο πολύ.

Χριστοπαναγίες: πολύ πιο ανάλαφρο από τα προηγούμενα, η σχέση των μελών του σκάφους πολύ διασκεδαστική, το θέμα αρκετά περίεργο. Και κάπου εδώ, αποφάσισα ότι ενώ η γλώσσα του συγγραφέα μου αρέσει πολύ, το είδος –ρε γαμώτο- δεν το μπορώ.

Σάρκινο φρούτο: το ομότιτλο διήγημα, είχε μεν ωραία ατμόσφαιρα και ωραία ροή, αλλά δεν.

Η άμυνα: κλειστοφοβικό, αγχωτικό και με ωραίες δυναμικές. Ο Νίκος μου άρεσε πολύ σαν χαρακτήρας.

Μόνο ένα παιχνίδι: ωραία φωνή ο αφηγητής και μου άρεσε πολύ και η Τζούλια Νάιτ. Το παιχνίδι και το πού λάμβανε χώρα το διήγημα το ξεχωρίζει (μαζί με το σοκολάτα ίσως) το κάνει με διαφορά το αγαπημένο της συλλογής. Πολύ δυνατό τέλος επίσης.

Εξεταστική περίοδος: ξεκίνησε με τον πιο ενδιαφέρον τρόπο και μετά με έχασε. Μου άρεσε ο ήρωας και η εξέλιξή του, όπως και το δίλημμα που του δόθηκε.

Γενικότερα; Ωραίο που είναι χωρισμενο σε ενοτητες το κάθε διηγημα. Καλώς ή κακώς, δεν νομίζω να διαβάζω άλλο συντομα, αλλά σίγουρα θα επιστρέψω και στα επόμενα βιβλία του συγγραφέα στο μέλλον…

[Μάριος Μητσόπουλος · Rating 4 out of 5]

Δυνατό βιβλίο με καλή και προσεγμένη γραφή, που θέλει όμως αρκετή δόση υπομονής. Σε πολλές ιστορίες πρέπει κανείς να λύσει το παζλ για να κατανοήσει πλήρως την κατάληξη της υπόθεσης και καμιά φορά μένει με την απορία αν κατάλαβε σωστά. Η θεματολογία είναι επιστημονικής φαντασίας, αλλά σε μια δυο ιστορίες ρίχνονται και κάποιες λοξές ματιές προς τον τρόμο. Γενικά, ο κος Μανωλιός προσέφερε μια ιδιαίτερη προσπάθεια που θέλει τον χρόνο της. Ιδανικά, πιστεύω ότι ένα σημείωμα στο τέλος του βιβλίου από τον ίδιο θα βοηθούσε σε μια άτυπη συζήτηση με τον αναγνώστη και ίσως έριχνε φως σε κάθε ένα από τα διηγήματα.

[Alexandros]

I registered a book at BookCrossing.com!
http://www.BookCrossing.com/journal/12162098