Een roos van vlees

by Jan Wolkers

Herinneringen aan het verleden en schuldgevoelens om de dood van zijn dochtertje beheersen het leven van Daniël. Indrukwekkend en aangrijpend is de manier waarop Jan Wolkers in Een roos van vlees de emoties van Daniël heeft weten te verwoorden.

Genres: Literature, Fiction, Dutch Literature, Classics, School

194 pages, Paperback

First published January 1, 1963

About the author

Jan Hendrik Wolkers was a Dutch author, sculptor and painter.

Wolkers is considered one of the "Great Four" writers of post-World War II Dutch literature, along with Willem Frederik Hermans, Harry Mulisch and Gerard Reve (the latter authors are also known as the "Great Three"). He became noted in the 1960s mainly for his strikingly direct descriptions of sex.

His 1969 novel Turks Fruit was translated into ten different languages and published in English as Turkish Delight. It was also made into a highly successful movie, the Paul Verhoeven-directed Turks Fruit (1972) which was nominated for an Academy Award for Best Foreign Language Film and in 1999 won the award for Best Dutch Film of the Century.

From 1980 until his death, Wolkers resided on the Dutch island of Texel. He died on October 19, 2007, age 81, at his Texel home and was cremated in Amsterdam at De Nieuwe Ooster cemetery.

A number of his outdoor sculptures in the Netherlands have been subject to vandalism, presumably due to his use of glass as a construction material. Some examples are the Auschwitz-monument in Amsterdam and the monument on the dike at Ceres on Texel. In reaction to the destruction of the monument in 2003, Wolkers announced that he would use less glass and more steel for such monuments in future. The Jac. P. Thijsse monument in the water at Elemert on Texel does contain more steel, but glass is still a substantial part of the artwork.

Wolkers refused to accept several literary awards. In 1982 he refused the Constantijn Huygensprijs, and in 1989 he refused the P.C. Hooftprijs.

Reviews

[Chantal · Rating 2 out of 5]

This could have been a good subject to write a book, but it felt really muddled. Maybe that was what it should be the mind of the main character in this book. I just wanted to read what happened and info was not really complete at the end. Could have been more!

[Marijn Schafer · Rating 4 out of 5]

Grof en immens verdrietig, dit boek van Jan Wolkers, over het verlies van een kind. Wolkers heeft zo’n originele blik, en sommige absurde lijfelijke gedachten doen me erg denken aan de verhalen van Sayaka Murata die ik ook tussendoor lees.
(Net het geweldige Puzzle gelezen maar daarover een andere keer meer).
Hou ook erg van de idiote humor die af en toe opduikt.

[PDW · Rating 4 out of 5]

Meer dan 55 jaar oud intussen, maar geen haar verouderd: alsof het boek gisteren verscheen! In een uitgebeende stijl verwerkt Wolkers een traumatiserend ongeluk dat hij jaren eerder zelf had veroorzaakt. De plot is beperkt en behelst één dag in de winter waarin de mentale toestand van de hoofdfiguur bijna tastbaar wordt: in Daniël wintert het even hard als buiten. Een prachtige onsentimentele roman, waarmee Wolkers zijn debuutroman Kort Amerikaans -die ik vorig jaar ook al graag las - meteen overtrof.

[Lieselot van Maldeghem · Rating 5 out of 5]

“De een maakt de ander tot een moordenaar, denkt hij, terwijl hij naar de kat kijkt die het vlees verslindt. Het is gewoon een kwestie van doorgeven. We zijn allemaal roofdieren. We leven van moord en doodslag. Het principe deugt niet. Er moet met de schepping iets misgegaan zijn toen heel in het begin.”

[Jochem Bodewes · Rating 4 out of 5]

Enerverend boek, niet ondanks maar dankzij de kille, droge toon. Het liet me daardoor een beetje hetzelfde voelen als De Avonden, wat ook komt door de situatieschets. Qua thema duikt Wolkers heel vernieuwend (voor mij als jongeman tenminste) in op het onderscheid tussen mens en dier, dood en leven, om zodoende tot Het Overlevingsrecht te komen. Na afloop walg je van mensen, maar besef je des te meer dat je er zelf ook eentje bent. De kunst is je tot die wetenschap zien te verhouden. In dit boek beschrijft Wolkers erg invoelbaar hoe het is om dat niet te kunnen.

[Zoe · Rating 5 out of 5]

Wtf…. Mentale stabiliteit vereist voor dit…..

[Christe · Rating 3 out of 5]

3,5
Begon niet zo sterk en vrij langdradig, vooral door de dromen die in dit boek beschreven worden. Dit blijkt een verwijzing naar de bijbel, dus waarschijnlijk gaat dit aan mij voorbij door mijn gebrek aan bijbelkennis (houd nooit zo van geloof in boeken :) ). Echter eindigt het echt super sterk en vooral de dood en het blijven hangen in het verleden wordt op het laatst erg naar voor gebracht.
Mooi geschreven.

[Bryan · Rating 4 out of 5]

Cold atmosphere, like the meteorological conditions in Holland in the winter.

[Cornelis Broekhof · Rating 4 out of 5]

Wat een verrassing, dit boek. Ik kende van Wolkers alleen Turks fruit, dat ik in de vorige eeuw gelezen heb, en Terug naar Oegstgeest, dat ik enkele jaren geleden las en dat mij teleurstelde. Maar dit is een prachtig, aangrijpend boek. De thematiek en de uitwerking ervan doen sterk denken aan die van De avond is ongemak van Marieke Lucas Rijneveld:
• een kind dat door een ongeluk is overleden
• ouders die het verdriet niet kunnen verwerken en daardoor uit elkaar groeien
• een depressieve hoofdpersoon
• een gereformeerde opvoeding (inclusief citaten uit de bijbel)
• een generatiekloof
• een fascinatie van de hoofdpersoon voor de natuur
• muizen die op een bizarre manier aan hun einde komen
• een onsmakelijk verhaal over een anus
• en ... beeldspraak op vrijwel iedere pagina

Het boek van Wolkers overtuigt echter veel meer dan de roman van Rijneveld. Waar Rijnevelds karakters nogal eens bevreemding en zelfs lichte ergernis oproepen (althans bij deze lezer), voel je voor de personages van Wolkers begrip en mededogen. Al dateert het verhaal van Wolkers uit 1964, het doet verrassend eigentijds aan, ondanks een aantal praktische zaken ('Een mooie ruime woning. En je hebt hier zeker warm water ook', merkt bezoekster Emmy op) en de strenge winterkou die we sindsdien nauwelijks meer gekend hebben.

[Michael van Dijk · Rating 3 out of 5]

Een voorbeeld van wat W.F. Hermans de klassieke roman noemt: het boek is een echte eenheidsworst dat cirkelt rondom de thema's verval en dood. Het boek speelt zich grotendeels af in één ruimte, de tijdsspanne is nog geen vierentwintig uur, en alle gebeurtenissen draaien enkel om die twee eerdergenoemde thema's. Zelfs in het beeldend taalgebruik van Wolkers draait het dikwijls om verval en somberte, bijvoorbeeld in de volgende zin: 'De rivier is bijna alleen nog te onderscheiden van het omringende polderland aan de weer dichtgevroren vaargeul die een litteken rijt in de witte vlakte.' Je ziet het voor je, zo'n somber, eentonig winters landschap met een vaargeul als litteken daar middenin.

Soms wilde ik ontsnappen uit de trage eentonigheid; het verteltempo wat opschroeven, een andere kant leren kennen van de hoofdpersoon, juist wat lucht tussen al het verderf inademen, maar Wolkers houdt helaas voet bij stuk

[Otger]

Mijn eerste kennismaking met het werk van Wolkers. Grillig monotoon en nogal uitzichtloos. Een verhaal in het midden van een ijskoude winter (toen ze nog zo koud konden worden). Het nam me niet alleen mee in een compleet ander leven, het nam mij ook mee in de tijdsgeest van de jaren '60. BEpaalde probelemen waar men mee te maken heeft indertijd zijn mij volledig onbekend. Dat maakt het heel interessant. Ik hoop mettertijd nog een paar andere bangers van hem te lezen. Hou van recalcitrante types haha

[Michel Verdonck · Rating 4 out of 5]

8/10
Klassieker en schandaalroman van begin jaren '60. Zo zie je maar hoe normen en waarden veranderen. Amper 2 decennia later zou een zekere Herman Brusselmans boeken beginnen te schrijven waarbij critici in de sixties van de brug zouden zijn gesprongen. Maar wat een goeie schrijfstijl, wat een goeie portrettering van een geslagen, depressieve man die ten onder gaat onder zelfverwijt en gebukt gaat onder het leven en de dood. Terecht een klassieker.

[Jan Mars · Rating 4 out of 5]

Een dag en een nacht in het leven van Daniël, die alleen woont maar wel zijn zoontje lunch geeft, en die een akelig verleden met zich meetorst, akelig qua ouderlijk huis en qua wat hij met zijn toenmalige vrouw beleefde. Bij alle onsmakelijke details en gruwelijke gedachtenstromen: wat een intens verdrietig boek.

[War De · Rating 4 out of 5]

Had nooit verwacht dat een roos van vlees, oftewel de uitstulping van de darm bij een stoma, zo fascinerend zou zijn. Daar ging het verder niet over trouwens, maar het illustreert wel het macabere karakter van het boek. De relatie van de mens tot de dood staat centraal en Wolkers draait er niet omheen dat de dood bij ons leven hoort. Tegelijkertijd worstelen we er ook mee.

[Thingdong · Rating 3 out of 5]

tijdens het lezen vond ik het afgrijselijk, maar heb het sindsdien niet meer uit mijn hoofd kunnen zetten dus hij heeft toch wel iets goed gedaan. zou het 4 sterren hebben gegeven als het niet zo gruwelijk was

[Miray · Rating 4 out of 5]

Pfff. Ik hou van Jan Wolkers, maar dit boek was toch apart. Minder expliciet maar toch heel doordringend. En heftig. Heel veel symboliek, maar soms ook heel direct. Het was snel te lezen, en het lezen waard.

[Robert van Hees · Rating 4 out of 5]

45 jaar geleden gelezen, nu weer. Prachtige roman, één van de beste van Wolkers. Ik ben voornemens zijn hele oeuvre nogmaals te lezen, thans verhalenbundel 'De hond met de blauwe tong'.

[Eliška Šrubařová · Rating 1 out of 5]

nejhorší příběh ever.

[Ben · Rating 3 out of 5]

Goed boek. Goed verteller. Vreemd plot en denkbeelden naar het einde.

[Adam Ignasse · Rating 4 out of 5]

Mooi, in 1 ochtend uitgelezen

[Bert Huisman]

15 boekw.

[Herman · Rating 4 out of 5]

Soms ongemakkelijk boek van Wolkers waarin de dood (toch al zo vaak aanwezig bij hem) een centrale rol vervult.
We volgen een etmaal in het leven van Daniel, die gescheiden leeft van zijn vrouw en twee kinderen. Hij gaat gebukt onder het verlies door een ongeluk thuis van hun eerste kind. Er lijkt niet veel te gebeuren in het boek, maar dat is juist wel zo. Op bijna iedere pagina staat wel iets essentieels, waardoor wij dichter bij het begrijpen van het lijden van Daniel komen. De structuur van het boek is van een grote klasse. Terwijl dit nog maar zijn tweede roman was!
Niet alles aan het boek is even geslaagd, zoals de opsomming van ellendige berichtjes uit de krant. Maar de hoogtepunten en de optelsom der delen doen je de minpunten snel vergeten.
De triestigheid van de hier geschetste levens is groot en uit de beschrijving spreekt een enorme mensenkennis. De raak getroffen symboliek spat van elke pagina zonder dat het teveel wordt. Maar vrolijk wordt je er niet van.

[Nia · Rating 2 out of 5]

Ik vond het een interessant boek omdat ik de hoofdpersoon Daniel een boeiend persoon vond omdat hij veel had meegemaakt. Ook kreeg ik een beter beeld van waarom mensen scheiden. Alleen heel het verhaal speelde zich bijna alleen in daniels huis af. dat was wel saai. Het viel mij op dat er in dit boek niet aangegeven wordt wanneer er iets gebeurt, als iemand iets denkt omdat er geen aanhalingstekens worden gebruikt. Hier moest ik aan het begin erg aan wennen. Het verhaal is niet spannend maar in het begin vraag je je wel af wat er precies met Daniels dochtertje is gebeurt, waarom het huwelijk stuk ging en of er iets tussen Daniel en Emmy zal gaan gebeuren.
kortom ik vond het wel oke maar ik zou het niet nog een keer willen lezen.

[Livette · Rating 5 out of 5]

Ik heb nog steeds een ENORME kater van het lezen... Ik voelde alle woorden helemaal in mij, nee echt, ik meen het.. Ik voelde me hier zo raar bij dat elke cel in mijn lijf zinderde van opwinding. En dat ik zelfs na het uitlezen ervan zo moe was, dat ik gewoon om 21:00 uur al in slaap viel (geen grapje) en vanochtend pas rond 09:30 weer wakker werd ... Wolkers is mijn nieuwe vader

[Jeroen Berndsen · Rating 5 out of 5]

Na al die jaren nog een evenkrachtig boek als toen ik als puber voor het eerst las. Wolkers weet je met zijn directe stijl tot op het bot te raken en de problemen van de hoofdpersoon spatten bij tijd en wijle gewoon van de pagina's. Een van zijn 5 beste boeken.

[Lenka · Rating 5 out of 5]

I was so happy to find this book in a secondhand bookshop, to read it again and to confirm to myself that this is one of the most depressing books ever. But after all these years, I still loved it. it's a perfect book for winter days enhancing the cold atmosphere.

[Kyra · Rating 2 out of 5]

2,5

[Floris · Rating 2 out of 5]

Een kwelling. Maar dat is ook de bedoeling geweest van Jan Wolkers.
Of dat mooi is, boeiend? Tja, vrolijk wordt je er in ieder geval niet van.

[David · Rating 2 out of 5]

Do not read this book if you have young children. It contains a fairly disturbing scene involving the death of a child.