What do you think?
Rate this book
Η ράφτρα
ΘΡΑΚΗ, 1895-1913. Στη μαγική πόλη της Ξάνθης, σπουδαίες μοδίστρες με ασημένιες δαχτυλήθρες ντύναν τις Θράσσες με την τελευταία λέξη της μόδας. Κι ολόγυρα καπνοχώραφα με το χρυσόφυλλο φυτό που γέμιζε παράδες τους καπνέμπορους. Αρχοντικά με ζωγραφισμένα ταβάνια, το βουνό με τους θρύλους… Θα μπορούσε να είναι όμορφη η ζωή, αν δε σπέρνανε φωτιά οι κομιτατζήδες. Στα πλούσια αρχοντόσπιτα, στα ταπεινά πετρόχτιστα του Σαμακώβ, σε ένα παράξενο μοναστήρι, ράβουν και ξηλώνουν τη ζωή τους τα πρόσωπα αυτής της ιστορίας.
Κεραστώ: Η ράφτρα. Για να διασώσει μια πάνινη ταυτότητα, μαθαίνει να πατά βελονιές. Μα τρύπωσε πάνω στην καρδιά της τάματα βαριά, κι όταν εκείνος ο άντρας μπήκε στη σπηλιά της, δε γινόταν να τον υποτάξει με τις χάρες του θηλυκού, γιατί είχε ξυρίσει το κεφάλι, είχε βάλει φούμο στα μούτρα, αυτός τηνε νόμιζε αγόρι.
Μήτσος Γιαβάσογλου: Ο αντάρτης καπνέμπορος. Μεγάλο πάθος ο καπνός και η λευτεριά της Θράκης. Όταν λαβώθηκε σε κείνο το αλισβερίσι με τους λαθρέμπορες, νόμιζε πως η πληγή του θα κλείσει γρήγορα. Μα εκείνη η ράφτρα τονε σακάτεψε με το ασημένιο της βελόνι.
Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε να είναι παραμύθι ανατρεπτικό, με αρχοντόπουλα, κυράδες και θεριά που ράβουν τα πάθη, τους έρωτες, τα μυστικά και τις προδοσίες με γερές βελονιές πάνω στη ζωή τους. Εκεί στη Θράκη: Ξάνθη, Γενί Κιοΐ, Ντεντέαγατς, Γκιουμουλτζίνα, Αντριανού...
Κεραστώ: Η ράφτρα. Για να διασώσει μια πάνινη ταυτότητα, μαθαίνει να πατά βελονιές. Μα τρύπωσε πάνω στην καρδιά της τάματα βαριά, κι όταν εκείνος ο άντρας μπήκε στη σπηλιά της, δε γινόταν να τον υποτάξει με τις χάρες του θηλυκού, γιατί είχε ξυρίσει το κεφάλι, είχε βάλει φούμο στα μούτρα, αυτός τηνε νόμιζε αγόρι.
Μήτσος Γιαβάσογλου: Ο αντάρτης καπνέμπορος. Μεγάλο πάθος ο καπνός και η λευτεριά της Θράκης. Όταν λαβώθηκε σε κείνο το αλισβερίσι με τους λαθρέμπορες, νόμιζε πως η πληγή του θα κλείσει γρήγορα. Μα εκείνη η ράφτρα τονε σακάτεψε με το ασημένιο της βελόνι.
Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε να είναι παραμύθι ανατρεπτικό, με αρχοντόπουλα, κυράδες και θεριά που ράβουν τα πάθη, τους έρωτες, τα μυστικά και τις προδοσίες με γερές βελονιές πάνω στη ζωή τους. Εκεί στη Θράκη: Ξάνθη, Γενί Κιοΐ, Ντεντέαγατς, Γκιουμουλτζίνα, Αντριανού...
424 pages, Paperback
Published October 8, 2020
3 people are currently reading
61 people want to read
About the author
Αργυρώ Μαργαρίτη
7 books7 followersΗ Αργυρώ Μαργαρίτη γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία. Μεγάλωσε σε μια προσφυγική γειτονιά, τότε που το παιχνίδι στους δρόμους ήταν τρόπος ζωής. Σπούδασε γαλλική και ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακό στη Σορβόννη, παρακολούθησε μαθήματα γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μπεσανσόν, ιστορία της τέχνης στο Γαλλικό Ινστιτούτο και συμμετείχε για δύο χρόνια στα διεθνή προγράμματα Lingua. Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στο Πειραματικό Λύκειο Αναβρύτων και τα τρία τελευταία χρόνια στο Ελληνικό Σχολείο των Βρυξελλών. Έχει εκδώσει πέντε βιβλία, έχει επιμεληθεί δύο ντοκιμαντέρ και έχει γράψει τηλεοπτικά σενάρια.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 24 of 24 reviews
November 6, 2020
Δείτε επίσης και στο Chill and read
Είναι γνωστό ότι μου αρέσουν τα ιστορικά μυθιστορήματα, ειδικά όταν έχουν να κάνουν με την ιστορία της χώρας μας, γιατί πιστεύω ότι έτσι τη μαθαίνουμε καλύτερα. Είναι τόσα τα μέρη και τόσες οι ομορφιές, που σίγουρα δε θα τα έχουμε επισκεφτεί ούτε δει όλα. Όμως ακόμα κι αν πρόκειται για την αγαπημένη μας πόλη, ή κάποιο άλλο μέρος που απλά έχουμε περάσει από εκεί, διαβάζοντας για το παρελθόν τους, τα μέρη αυτά γλυκαίνουν στην καρδιά μας και μας γίνονται λιγάκι πιο οικεία.
Την Ξάνθη την έχω επισκεφτεί αρκετές φορές. Την πρώτη φορά, ήταν παράξενο να βλέπω τόσο διαφορετικούς πολιτισμούς να συνυπάρχουν στη χώρα μου, μιας και δεν ήταν κάτι που έβλεπα από παιδί, κάτι που είχα συνηθίσει. Σύντομα όμως, σε ένα απόγευμα μέσα, το μείγμα αυτό με μάγεψε και έγινε η πόλη ένας από τους αγαπημένους μου προορισμούς. Βοηθάει πάντα και το γεγονός ότι λατρεύω τα ανατολίτικα γλυκά και έβρισκα δικαιολογία για να γευτώ και πάλι σουτζούκ λουκούμ και να κολλήσει το στόμα μου από τη γλύκα του. Όταν λοιπόν είδα ότι το νέο βιβλίο της κυρίας Μαργαρίτη διαδραματιζόταν στα 1895 και δώθε στη Θράκη, δεν μπόρεσα να μην το πάρω στα χέρια μου! Και τι ωραίο ταξίδι στο παρελθόν ήταν αυτό που έκανα!
Η Κεραστώ, ένα κορίτσι ορφανό, μεγαλώνει σε ένα μισογκρεμισμένο μοναστήρι στα βουνά της Ροδόπης. Εκεί, δέχεται τις φροντίδες των γυναικών που ανέλαβαν μοναχές κι ας τις έριξε εκεί η ανάγκη και τα κακά που έζησαν μετά από επιθέσεις των Κομιτατζήδων. Κάπως έτσι έφτασε άλλωστε και η Κεραστώ στο μοναστήρι, με μόνη αποσκευή μια κεντημένη ταυτότητα με το όνομά της, την ημερομηνία γέννησής της και την καταγωγή της. Το κέντημα αυτό θέλει να διασώσει η Κεραστώ, γι’ αυτό και όταν φτάσει η Μελπομένη στο μοναστήρι, θα θητεύσει δίπλα της και θα μάθει ότι μπορεί για το ράψιμο. Η νέα κοπέλα, που κατέφυγε στο μοναστήρι για να γεννήσει το εκτός γάμου παιδί της και να κρύψει την ντροπή της οικογένειας, θα φέρει από το αρχοντικό της υφάσματα, κλωστές και ραπτομηχανή, αλλά και βιβλία, πίνακες και ασημικά και θα μάθει όσα ξέρει στις γυναίκες αυτές που τη δέχτηκαν κοντά τους και στο ορφανό κορίτσι που ζητάει τη βοήθειά της. Μεγαλώνοντας η Κεραστώ, θα πάει στην Ξάνθη να μαθητεύσει κοντά στις μεγάλες ράφτρες κι εκεί θα μάθει νέα που θα της αναστατώσουν τη ζωή. Θα βάλει σκοπό της να πάρει εκδίκηση και να βρει τα χαμένα παιδιά, που με τόση άνεση άρπαζαν οι Βούλγαροι από τον τόπο τους. Θα κουρέψει τα μαλλιά της και θα ντυθεί αγόρι. Θα κάνει σπίτι της μια σπηλιά στο βουνό που γνωρίζει καλά και θα ζει από την τέχνη της, πουλώντας τα γιλέκα που ράβει στα παζάρια.
Σε αυτή τη σπηλιά θα κρυφτεί και ο λαβωμένος Μήτσος Γιαβάσογλου, ο Καπνέμπορας από την Ξάνθη που μάχεται και για τη λευτεριά της πατρίδας. Κανένας από τους δυο τους δε γνωρίζει πως αυτή θα είναι και η στιγμή που θα επηρεάσει τη μετέπειτα πορεία τους. Καθώς, χωρίς καλά καλά να το συνειδητοποιούν, οι δυο νέοι ερωτεύονται. Βέβαια, το συναίσθημα δεν γίνεται γρήγορα αντιληπτό από το Μήτσο, που νομίζει την Κεραστώ για αγόρι και δεν πάει ο νους του. Άλλωστε έχει πολλά βάσανα στο σπίτι να τον απασχολούν. Τη νέα γυναίκα του πατέρα του, τα καπνά και τους εργάτες, τα αδέρφια του που θα έρθουν από τη Βιέννη και όσα θα ακολουθήσουν και θα αναστατώσουν όχι μόνο το αρχοντικό των Γιαβάσογλου, αλλά και ολάκερη την Ξάνθη.
Μέσα από τα μάτια της νεαρής ηρωίδας είδα μια άλλη Ξάνθη που όμως ήταν και γνώριμη. Είδα το βουνό της, το μοναστήρι, την Αλεξανδρούπολη αλλά και τη Βιέννη. Ταξίδεψα σε τόπους και χρόνους και μίλησα, στη σκέψη μου, τη γλώσσα που άκουγα παιδί από τη γιαγιά μου, αυτή που τόσοι αιώνες σκλαβιάς άφησαν σε αρκετά διαμερίσματα της πατρίδας μας. Δε δυσκολεύτηκα με τους όρους. Οι περισσότεροι μου ήταν γνωστοί και όσοι δεν ήταν επεξηγούνταν από τη συγγραφέα στις σημειώσεις. Μέλωσε το στόμα μου από τις λέξεις και τις γεύσεις και πόνεσα για τα δεινά που πέρασαν οι γυναίκες αλλά και όλος ο πληθυσμός της Θράκης. Θύμωσα και πάλι με την πατρίδα και τα λάθη που έκανε και με τα λόγια του Βενιζέλου που συνέβαλαν στο να χάσουμε κομμάτια του όμορφου τόπου μας. Όμως το νερό δε γυρίζει πίσω, όπως και ο χρόνος. Καλό είναι όμως να θυμόμαστε το παρελθόν για να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη στο μέλλον. Και χάρη στην υπέροχη γραφή της κυρίας Μαργαρίτη, αυτό το ταξίδι στο παρελθόν γίνεται ξεκούραστα και με τις πιο όμορφες εικόνες.
Είναι γνωστό ότι μου αρέσουν τα ιστορικά μυθιστορήματα, ειδικά όταν έχουν να κάνουν με την ιστορία της χώρας μας, γιατί πιστεύω ότι έτσι τη μαθαίνουμε καλύτερα. Είναι τόσα τα μέρη και τόσες οι ομορφιές, που σίγουρα δε θα τα έχουμε επισκεφτεί ούτε δει όλα. Όμως ακόμα κι αν πρόκειται για την αγαπημένη μας πόλη, ή κάποιο άλλο μέρος που απλά έχουμε περάσει από εκεί, διαβάζοντας για το παρελθόν τους, τα μέρη αυτά γλυκαίνουν στην καρδιά μας και μας γίνονται λιγάκι πιο οικεία.
Την Ξάνθη την έχω επισκεφτεί αρκετές φορές. Την πρώτη φορά, ήταν παράξενο να βλέπω τόσο διαφορετικούς πολιτισμούς να συνυπάρχουν στη χώρα μου, μιας και δεν ήταν κάτι που έβλεπα από παιδί, κάτι που είχα συνηθίσει. Σύντομα όμως, σε ένα απόγευμα μέσα, το μείγμα αυτό με μάγεψε και έγινε η πόλη ένας από τους αγαπημένους μου προορισμούς. Βοηθάει πάντα και το γεγονός ότι λατρεύω τα ανατολίτικα γλυκά και έβρισκα δικαιολογία για να γευτώ και πάλι σουτζούκ λουκούμ και να κολλήσει το στόμα μου από τη γλύκα του. Όταν λοιπόν είδα ότι το νέο βιβλίο της κυρίας Μαργαρίτη διαδραματιζόταν στα 1895 και δώθε στη Θράκη, δεν μπόρεσα να μην το πάρω στα χέρια μου! Και τι ωραίο ταξίδι στο παρελθόν ήταν αυτό που έκανα!
Η Κεραστώ, ένα κορίτσι ορφανό, μεγαλώνει σε ένα μισογκρεμισμένο μοναστήρι στα βουνά της Ροδόπης. Εκεί, δέχεται τις φροντίδες των γυναικών που ανέλαβαν μοναχές κι ας τις έριξε εκεί η ανάγκη και τα κακά που έζησαν μετά από επιθέσεις των Κομιτατζήδων. Κάπως έτσι έφτασε άλλωστε και η Κεραστώ στο μοναστήρι, με μόνη αποσκευή μια κεντημένη ταυτότητα με το όνομά της, την ημερομηνία γέννησής της και την καταγωγή της. Το κέντημα αυτό θέλει να διασώσει η Κεραστώ, γι’ αυτό και όταν φτάσει η Μελπομένη στο μοναστήρι, θα θητεύσει δίπλα της και θα μάθει ότι μπορεί για το ράψιμο. Η νέα κοπέλα, που κατέφυγε στο μοναστήρι για να γεννήσει το εκτός γάμου παιδί της και να κρύψει την ντροπή της οικογένειας, θα φέρει από το αρχοντικό της υφάσματα, κλωστές και ραπτομηχανή, αλλά και βιβλία, πίνακες και ασημικά και θα μάθει όσα ξέρει στις γυναίκες αυτές που τη δέχτηκαν κοντά τους και στο ορφανό κορίτσι που ζητάει τη βοήθειά της. Μεγαλώνοντας η Κεραστώ, θα πάει στην Ξάνθη να μαθητεύσει κοντά στις μεγάλες ράφτρες κι εκεί θα μάθει νέα που θα της αναστατώσουν τη ζωή. Θα βάλει σκοπό της να πάρει εκδίκηση και να βρει τα χαμένα παιδιά, που με τόση άνεση άρπαζαν οι Βούλγαροι από τον τόπο τους. Θα κουρέψει τα μαλλιά της και θα ντυθεί αγόρι. Θα κάνει σπίτι της μια σπηλιά στο βουνό που γνωρίζει καλά και θα ζει από την τέχνη της, πουλώντας τα γιλέκα που ράβει στα παζάρια.
Σε αυτή τη σπηλιά θα κρυφτεί και ο λαβωμένος Μήτσος Γιαβάσογλου, ο Καπνέμπορας από την Ξάνθη που μάχεται και για τη λευτεριά της πατρίδας. Κανένας από τους δυο τους δε γνωρίζει πως αυτή θα είναι και η στιγμή που θα επηρεάσει τη μετέπειτα πορεία τους. Καθώς, χωρίς καλά καλά να το συνειδητοποιούν, οι δυο νέοι ερωτεύονται. Βέβαια, το συναίσθημα δεν γίνεται γρήγορα αντιληπτό από το Μήτσο, που νομίζει την Κεραστώ για αγόρι και δεν πάει ο νους του. Άλλωστε έχει πολλά βάσανα στο σπίτι να τον απασχολούν. Τη νέα γυναίκα του πατέρα του, τα καπνά και τους εργάτες, τα αδέρφια του που θα έρθουν από τη Βιέννη και όσα θα ακολουθήσουν και θα αναστατώσουν όχι μόνο το αρχοντικό των Γιαβάσογλου, αλλά και ολάκερη την Ξάνθη.
Μέσα από τα μάτια της νεαρής ηρωίδας είδα μια άλλη Ξάνθη που όμως ήταν και γνώριμη. Είδα το βουνό της, το μοναστήρι, την Αλεξανδρούπολη αλλά και τη Βιέννη. Ταξίδεψα σε τόπους και χρόνους και μίλησα, στη σκέψη μου, τη γλώσσα που άκουγα παιδί από τη γιαγιά μου, αυτή που τόσοι αιώνες σκλαβιάς άφησαν σε αρκετά διαμερίσματα της πατρίδας μας. Δε δυσκολεύτηκα με τους όρους. Οι περισσότεροι μου ήταν γνωστοί και όσοι δεν ήταν επεξηγούνταν από τη συγγραφέα στις σημειώσεις. Μέλωσε το στόμα μου από τις λέξεις και τις γεύσεις και πόνεσα για τα δεινά που πέρασαν οι γυναίκες αλλά και όλος ο πληθυσμός της Θράκης. Θύμωσα και πάλι με την πατρίδα και τα λάθη που έκανε και με τα λόγια του Βενιζέλου που συνέβαλαν στο να χάσουμε κομμάτια του όμορφου τόπου μας. Όμως το νερό δε γυρίζει πίσω, όπως και ο χρόνος. Καλό είναι όμως να θυμόμαστε το παρελθόν για να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη στο μέλλον. Και χάρη στην υπέροχη γραφή της κυρίας Μαργαρίτη, αυτό το ταξίδι στο παρελθόν γίνεται ξεκούραστα και με τις πιο όμορφες εικόνες.
June 23, 2021
Επιτέλους ένα βιβλίο που μιλάει για τη Θράκη, πραγματικά απόλαυσα κάθε σελίδα που αφορούσε το ιστορικό υπόβαθρο της ιστορίας. Με την ευκαιρία να πω ότι κάθε γραμμή που περιέγραφε ιστορικά γεγονότα ήταν εξαιρετικά δεμένη με την πλοκή και δεν ήταν καθόλου κουραστικό.
Κατά τα άλλα η ιστορία ήταν καλή, μου κράτησε το ενδιαφέρον. Ήταν η πρώτη μου επαφή με μυθιστόρημα της κ. Μαργαρίτη και μπορώ να πω ότι και ο τρόπος που γράφει έχει κάτι ιδιαίτερο, νομίζω θα μπορώ να ξεχωρίσω δικό της γραπτό ανάμεσα σε πολλά άλλα
Κατά τα άλλα η ιστορία ήταν καλή, μου κράτησε το ενδιαφέρον. Ήταν η πρώτη μου επαφή με μυθιστόρημα της κ. Μαργαρίτη και μπορώ να πω ότι και ο τρόπος που γράφει έχει κάτι ιδιαίτερο, νομίζω θα μπορώ να ξεχωρίσω δικό της γραπτό ανάμεσα σε πολλά άλλα
December 1, 2020
Τρισίμιση χρόνια μετά την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου, "Γέρση. Είσαι το κόκκινο στο αίμα μου", η Αργυρή Μαργαρίτη επιστρέφει στο λογοτεχνικό προσκήνιο με ένα ακόμα μυθιστόρημα με ιστορικές προεκτάσεις, ταξιδεύοντάς μας αυτή τη φορά στη πολύπαθη Θράκη στα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και τις αρχές του 20ου, και θα τολμούσα να πω πως είναι στα καλύτερά της, όχι μόνο συγγραφικά, αλλά και αφηγηματικά -γιατί άλλο να κατέχεις μια τεχνικά καλή πένα και άλλο το να μπορείς να την χρησιμοποιείς με τέτοιον τρόπο ώστε αυτή να εκφράζει συναίσθημα και να διαθέτει μια δική της δυναμική, πράγμα που στην προκειμένη συμβαίνει.
Η ράφτρα της ιστορίας μας δεν είναι άλλη από την Κεραστώ, που μικρό κορίτσι ακόμα, μένοντας ορφανή από γονείς και χωρίς μια στέγη πάνω απ' το κεφάλι της, καταφεύγει στη βοήθεια μιας ομάδας μαυροντυμένων γυναικών που αυτοπροσδιορίζονται ως μοναχές, οι οποίες, ξεπερνώντας όσες δυσκολίες έρχονται στο διάβα τους, καταφέρνουν να λειτουργούν ένα ερειπωμένο μοναστήρι που μοιάζει να έχει λαβώσει ανεπανόρθωτα ο χρόνος. Εκεί, ανάμεσα σε χαλάσματα και με το στομάχι της ποτέ να μην είναι χορτάτο, αλλά με την καρδιά και την ψυχή της χορτασμένες από τρυφερότητα και αγάπη, μεγαλώνει η Κεραστώ, ατίθαση και ανήσυχη, μέχρι που ανακαλύπτει την τέχνη της ραπτικής, μαγεύεται και αφιερώνεται σε αυτήν ολοκληρωτικά.
Ο καιρός περνάει, η Κεραστώ εξελίσσει ακόμα περισσότερο την τέχνη της και με μια ραπτομηχανή για συντροφιά, και έχοντας ξυρίσει το κεφάλι της για να περνιέται για αγόρι, άρα να είναι και πιο προστατευμένη, αρχίζει το δικό της οδοιπορικό, σε πόλεις και χωριά, παλεύοντας για την καθημερινή της επιβίωση, μα και αναζητώντας τον χαμένο της αδερφό. Το μυαλό της γεμάτο από μυριάδες σκέψεις και ανάμεσά τους σε αυτές, η εκδίκηση, με τον έρωτα να μην φαίνεται να έχει καμία θέση ανάμεσά τους. Μέχρι που ο δρόμος της θ' ανταμώσουν μ' εκείνον του Μήτσου Γιαβάσογλου, ενός αντάρτη καπνέμπορου που ζει και αγωνίζεται για τα καπνά του και για την λευτεριά της Θράκης, όταν λαβωμένος από σφαίρες θα βρεθεί στο καταφύγιό της κι εκείνη θα τον βοηθήσει.
Εκείνη η στιγμή είναι αρχή του τέλους για τη μικρή μας ράφτρα, που νιώθει για πρώτη φορά ένα σκίρτημα στην καρδιά της που όμοιό της δεν έχει αισθανθεί ποτέ ξανά, και που σε κάθε αντάμωμά της με τον άντρα αυτό, σε κάθε τυχαίο συναπάντημά της μαζί του, η σπίθα της πρώτης γνωριμίας ολοένα και φουντώνει και γίνεται φωτιά ασταμάτητη που καίει το είναι της. Και όσο παθιασμένο κι αν είναι το συναίσθημα αυτό που τρώει το μέσα της, άλλο τόσο αγνό είναι την ίδια στιγμή, όσο οξύμωρο κι αν μπορεί ν' ακούγεται αυτό, γιατί δεν πηγάζει από εγωισμό και δεν τρέφεται από ανάγκη, αλλά από κάτι βαθύτερο που δεν περιγράφεται με λέξεις, παρά μονάχα μπορείς να το βιώνεις με όλο σου το είναι.
Ένας έρωτας σαν παραμύθι, κι ας μην διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία του κλασσικού παραμυθιού, όπου κάστρα, πριγκίπισσες, ιππότες, δράκοι και νεράιδες πρωταγωνιστούν σε μια περιπέτεια που όπως και να εξελιχθεί θα έχει αίσιο τέλος. Πρόκειται για ένα παραμύθι αλλιώτικο, γεμάτο ανηφόρες και κατηφόρες, με δύσβατα μονοπάτια που πρέπει να διαβείς ακόμα κι αν γνωρίζεις πως τα σημάδια που θα σου αφήσουν ίσως και να μην σβήσουν ποτέ τελείως, αλλά που βαθιά μέσα σου γνωρίζεις πως αξίζει τον κόπο να περπατήσεις κάθε εκατοστό τους, γιατί έτσι θα ανακαλύψεις ποιος πραγματικά είσαι και που προορίζεσαι να φτάσεις.
Μαζί με τους δύο βασικούς μας ήρωες, όμως, πορεύεται και πληθώρα άλλων ανθρώπων, όπου ο καθένας έχει τη δική του ιστορία να αφηγηθεί, μα και το δικό του λιθαράκι να προσθέσει σε αυτό το ιστορικό ψηφιδωτό. Ένα ψηφιδωτό που έχει δομηθεί με μαεστρία και που έχει ντυθεί με όμορφες λέξεις, αναδύοντας μια γλαφυρότητα και μια αισθητική ��αν να είναι βγαλμένη από μιαν άλλη εποχή, από χρόνους παλιούς και ίσως λησμονημένους -όπως ακριβώς και η Ιστορία πίσω από την ιστορία που αφηγείται η συγγραφέας, που παρά τη σπουδαιότητάς της, μοιάζει σαν να είναι λίγοι αυτοί που την θυμούνται. Αν μη τι άλλο, μια ιστορία που θα σας πλημμυρίσει νοσταλγία και θα σας φέρει μνήμες από το παρελθόν ολοζώντανες στο σήμερα.
Η ράφτρα της ιστορίας μας δεν είναι άλλη από την Κεραστώ, που μικρό κορίτσι ακόμα, μένοντας ορφανή από γονείς και χωρίς μια στέγη πάνω απ' το κεφάλι της, καταφεύγει στη βοήθεια μιας ομάδας μαυροντυμένων γυναικών που αυτοπροσδιορίζονται ως μοναχές, οι οποίες, ξεπερνώντας όσες δυσκολίες έρχονται στο διάβα τους, καταφέρνουν να λειτουργούν ένα ερειπωμένο μοναστήρι που μοιάζει να έχει λαβώσει ανεπανόρθωτα ο χρόνος. Εκεί, ανάμεσα σε χαλάσματα και με το στομάχι της ποτέ να μην είναι χορτάτο, αλλά με την καρδιά και την ψυχή της χορτασμένες από τρυφερότητα και αγάπη, μεγαλώνει η Κεραστώ, ατίθαση και ανήσυχη, μέχρι που ανακαλύπτει την τέχνη της ραπτικής, μαγεύεται και αφιερώνεται σε αυτήν ολοκληρωτικά.
Ο καιρός περνάει, η Κεραστώ εξελίσσει ακόμα περισσότερο την τέχνη της και με μια ραπτομηχανή για συντροφιά, και έχοντας ξυρίσει το κεφάλι της για να περνιέται για αγόρι, άρα να είναι και πιο προστατευμένη, αρχίζει το δικό της οδοιπορικό, σε πόλεις και χωριά, παλεύοντας για την καθημερινή της επιβίωση, μα και αναζητώντας τον χαμένο της αδερφό. Το μυαλό της γεμάτο από μυριάδες σκέψεις και ανάμεσά τους σε αυτές, η εκδίκηση, με τον έρωτα να μην φαίνεται να έχει καμία θέση ανάμεσά τους. Μέχρι που ο δρόμος της θ' ανταμώσουν μ' εκείνον του Μήτσου Γιαβάσογλου, ενός αντάρτη καπνέμπορου που ζει και αγωνίζεται για τα καπνά του και για την λευτεριά της Θράκης, όταν λαβωμένος από σφαίρες θα βρεθεί στο καταφύγιό της κι εκείνη θα τον βοηθήσει.
Εκείνη η στιγμή είναι αρχή του τέλους για τη μικρή μας ράφτρα, που νιώθει για πρώτη φορά ένα σκίρτημα στην καρδιά της που όμοιό της δεν έχει αισθανθεί ποτέ ξανά, και που σε κάθε αντάμωμά της με τον άντρα αυτό, σε κάθε τυχαίο συναπάντημά της μαζί του, η σπίθα της πρώτης γνωριμίας ολοένα και φουντώνει και γίνεται φωτιά ασταμάτητη που καίει το είναι της. Και όσο παθιασμένο κι αν είναι το συναίσθημα αυτό που τρώει το μέσα της, άλλο τόσο αγνό είναι την ίδια στιγμή, όσο οξύμωρο κι αν μπορεί ν' ακούγεται αυτό, γιατί δεν πηγάζει από εγωισμό και δεν τρέφεται από ανάγκη, αλλά από κάτι βαθύτερο που δεν περιγράφεται με λέξεις, παρά μονάχα μπορείς να το βιώνεις με όλο σου το είναι.
Ένας έρωτας σαν παραμύθι, κι ας μην διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία του κλασσικού παραμυθιού, όπου κάστρα, πριγκίπισσες, ιππότες, δράκοι και νεράιδες πρωταγωνιστούν σε μια περιπέτεια που όπως και να εξελιχθεί θα έχει αίσιο τέλος. Πρόκειται για ένα παραμύθι αλλιώτικο, γεμάτο ανηφόρες και κατηφόρες, με δύσβατα μονοπάτια που πρέπει να διαβείς ακόμα κι αν γνωρίζεις πως τα σημάδια που θα σου αφήσουν ίσως και να μην σβήσουν ποτέ τελείως, αλλά που βαθιά μέσα σου γνωρίζεις πως αξίζει τον κόπο να περπατήσεις κάθε εκατοστό τους, γιατί έτσι θα ανακαλύψεις ποιος πραγματικά είσαι και που προορίζεσαι να φτάσεις.
Μαζί με τους δύο βασικούς μας ήρωες, όμως, πορεύεται και πληθώρα άλλων ανθρώπων, όπου ο καθένας έχει τη δική του ιστορία να αφηγηθεί, μα και το δικό του λιθαράκι να προσθέσει σε αυτό το ιστορικό ψηφιδωτό. Ένα ψηφιδωτό που έχει δομηθεί με μαεστρία και που έχει ντυθεί με όμορφες λέξεις, αναδύοντας μια γλαφυρότητα και μια αισθητική ��αν να είναι βγαλμένη από μιαν άλλη εποχή, από χρόνους παλιούς και ίσως λησμονημένους -όπως ακριβώς και η Ιστορία πίσω από την ιστορία που αφηγείται η συγγραφέας, που παρά τη σπουδαιότητάς της, μοιάζει σαν να είναι λίγοι αυτοί που την θυμούνται. Αν μη τι άλλο, μια ιστορία που θα σας πλημμυρίσει νοσταλγία και θα σας φέρει μνήμες από το παρελθόν ολοζώντανες στο σήμερα.
November 6, 2020
<<Η ΡΑΦΤΡΑ >>
Δε γνώριζα τη γραφή της Αργυρώς Μαργαριτη και με το μυθιστόρημα << η ράφτρα >> έκανα την αρχή και ομολογώ μου άφησε καλές εντυπώσεις . Η συγγραφέας μας μεταφέρει στη Θράκη στα τέλη του 19ου αιώνα με αρχές 20 ου και ξετυλίγει το κουβάρι μιας ιστοριας όπου τα πάθη , τα μυστικά , οι έρωτες και οι προδοσίες βρίσκονται σε πρώτο πλάνο . Παράλληλα , στην αιματοβαμμένη και πονεμένη περιοχή αυτή της Ελλάδας οι κομιτατζήδες δυσχεραίνουν την περιοχή των κατοίκων . Η Κεραστω ,ορφανή που μεγάλωσε σε ένα μοναστήρι και έγινε ράφτρα ,και ο Μητσος Γιαβασογλου ,ο αντάρτης καπνέμπορος από ένα παιχνίδι της μοιρας συναντιούνται και αλλάζει αρδην η ζωή τους . Με ξυρισμένο κεφάλι δεν τον υποτάσσει με τις χαρες του θηλυκού αλλά θα λαβωσει ανεπανορθωτα την καρδιά του .
Ένα μυθιστόρημα στο οποίο αν και πρωτοστατεί το ιστορικό πλαίσιο γίνεται ένας συγκερασμός ηθογραφίας , παραμυθιού αλλά και έρωτα . Η συγγραφέας εξυφαινει μαεστρικά την ιστορία της περιοχής αλλά και της Ελλάδας εκείνη την εποχή και φωτίζει ένα κεφάλαιο που δεν συναντάμε συχνά στα μυθιστορήματα , της βουλγαρικής παρουσίας εκεί . Μια περίοδος δύσκολη και σκοτεινή ,γιατί οι Έλληνες δεινοπάθησαν στα χέρια τους . Αν και έκανε λεπτομερή ιστορική καταγραφή δεν με κούρασε καθόλου η εξιστόρηση της . Επίσης , μου άρεσε ο άψογος χειρισμός της γλώσσας , γιατί είχε ένταση , λυρικοτητα , ιδιωματικούς χαρακτήρες αλλά και εικονοπλαστικη προσωπικότητα και λογοτεχνική καταβολή .
Οι χαρακτήρες σκιαγραφήθηκαν με αληθοφάνεια και ρεαλισμό . Διεισδύει στην ψυχή τους και κατανοούμε πληρως τις πράξεις και τις σκέψεις τους . Παράλληλα , και τα υπόλοιπα πρόσωπα που συμπορεύονται μαζί τους έχουν πολλά συναισθήματα να μεταδώσουν στον αναγνωστη . Λάτρεψα σαν φιγούρα την Κεραστω ,γιατί ξέρει να κέντα με όλο της το είναι στην πλοκή . Είναι μια γυναίκα που δε περνά απαρατήρητη με την προσωπικότητα της .
Ωστόσο , σε κάποια σημεία ήθελα ο λόγος να ρεει πιο γρήγορα και να έχει μεγαλύτερο παλμό . Ίσως πλατιασε σε κάποια γεγονότα και περιγραφές και απέκοψε την ένταση που βίωσα ως αναγνώστρια . Δεν παύει όμως να είναι ένα μεστό ιστορικό μυθιστόρημα όπου η συγγραφέας έκανε έρευνα ενδελεχή και σεβάστηκε την ιστορία του τόπου . Άλλωστε , αν ακούσεις τη φωνή της ιστοριας κερδισμένος θα βγεις πάντα ,γιατί θα διδαχθείς .
Δε γνώριζα τη γραφή της Αργυρώς Μαργαριτη και με το μυθιστόρημα << η ράφτρα >> έκανα την αρχή και ομολογώ μου άφησε καλές εντυπώσεις . Η συγγραφέας μας μεταφέρει στη Θράκη στα τέλη του 19ου αιώνα με αρχές 20 ου και ξετυλίγει το κουβάρι μιας ιστοριας όπου τα πάθη , τα μυστικά , οι έρωτες και οι προδοσίες βρίσκονται σε πρώτο πλάνο . Παράλληλα , στην αιματοβαμμένη και πονεμένη περιοχή αυτή της Ελλάδας οι κομιτατζήδες δυσχεραίνουν την περιοχή των κατοίκων . Η Κεραστω ,ορφανή που μεγάλωσε σε ένα μοναστήρι και έγινε ράφτρα ,και ο Μητσος Γιαβασογλου ,ο αντάρτης καπνέμπορος από ένα παιχνίδι της μοιρας συναντιούνται και αλλάζει αρδην η ζωή τους . Με ξυρισμένο κεφάλι δεν τον υποτάσσει με τις χαρες του θηλυκού αλλά θα λαβωσει ανεπανορθωτα την καρδιά του .
Ένα μυθιστόρημα στο οποίο αν και πρωτοστατεί το ιστορικό πλαίσιο γίνεται ένας συγκερασμός ηθογραφίας , παραμυθιού αλλά και έρωτα . Η συγγραφέας εξυφαινει μαεστρικά την ιστορία της περιοχής αλλά και της Ελλάδας εκείνη την εποχή και φωτίζει ένα κεφάλαιο που δεν συναντάμε συχνά στα μυθιστορήματα , της βουλγαρικής παρουσίας εκεί . Μια περίοδος δύσκολη και σκοτεινή ,γιατί οι Έλληνες δεινοπάθησαν στα χέρια τους . Αν και έκανε λεπτομερή ιστορική καταγραφή δεν με κούρασε καθόλου η εξιστόρηση της . Επίσης , μου άρεσε ο άψογος χειρισμός της γλώσσας , γιατί είχε ένταση , λυρικοτητα , ιδιωματικούς χαρακτήρες αλλά και εικονοπλαστικη προσωπικότητα και λογοτεχνική καταβολή .
Οι χαρακτήρες σκιαγραφήθηκαν με αληθοφάνεια και ρεαλισμό . Διεισδύει στην ψυχή τους και κατανοούμε πληρως τις πράξεις και τις σκέψεις τους . Παράλληλα , και τα υπόλοιπα πρόσωπα που συμπορεύονται μαζί τους έχουν πολλά συναισθήματα να μεταδώσουν στον αναγνωστη . Λάτρεψα σαν φιγούρα την Κεραστω ,γιατί ξέρει να κέντα με όλο της το είναι στην πλοκή . Είναι μια γυναίκα που δε περνά απαρατήρητη με την προσωπικότητα της .
Ωστόσο , σε κάποια σημεία ήθελα ο λόγος να ρεει πιο γρήγορα και να έχει μεγαλύτερο παλμό . Ίσως πλατιασε σε κάποια γεγονότα και περιγραφές και απέκοψε την ένταση που βίωσα ως αναγνώστρια . Δεν παύει όμως να είναι ένα μεστό ιστορικό μυθιστόρημα όπου η συγγραφέας έκανε έρευνα ενδελεχή και σεβάστηκε την ιστορία του τόπου . Άλλωστε , αν ακούσεις τη φωνή της ιστοριας κερδισμένος θα βγεις πάντα ,γιατί θα διδαχθείς .
November 12, 2020
Στην πόλη της Ξάνθης, μία πόλη ονειρική και πολυπρόσωπη, που σαγηνεύει με τα ετερόκλητα πολιτισμικά στοιχεία που συγκεντρώνει, τοποθετεί η συγγραφέας Αργυρώ Μαργαρίτη τον μυθιστορηματικό της καμβά και ως μία σπουδαία κεντήστρα χρησιμοποιεί το βελονάκι της και λέξη την λέξη, αφού πρώτα τις στολίσει πλούσια με πολύτιμα πετράδια και λαμπερές χάντρες, κεντά με ευλάβεια και δεξιοτεχνία τον καμβά της, δημιουργώντας μία παραμυθένια πραγματικότητα, μία πραγματικότητα που προσφέρεται για ένα συναρπαστικό νοερό ταξίδι και μία αλησμόνητη αναγνωστική εμπειρία.
Στα πλαίσια αυτής της πραγματικότητας τοποθετεί η συγγραφέας τους ήρωες της, αφήνοντας τους ελεύθερους να διανύσουν και να ανακαλύψουν τα μονοπάτια αυτού του παραμυθιού. Μπορεί να μην είναι ένα κλασικό παραμύθι με δράκους, κακές μητριές, ιππότες και πριγκίπισσες, είναι όμως ένα παραμύθι με αρχοντόπουλα, ταπεινές ράφτρες, ξακουστές κυράδες, ξιπασμένες χωριατοπούλες, αντάρτες και κομιτατζήδες! Ένα παραμύθι με φως και σκοτάδι, με το καλό και το κακό, τους δύο αυτούς αιώνιους και ορκισμένους εχθρούς να μάχονται μέχρι τελικής πτώσης! Ένα παραμύθι που χρονικά η δράση του εκτυλίσσεται στις αρχές του 20ου αιώνα. Μία ρευστή χρονική περίοδο που ταλαιπώρησε ιδιαίτερα την πόλη της Ξάνθης, μιας και τις ομορφιές και τα "χαρίσματα" της προκομένης αυτής κόρης, που πολλοί εποφθαλμιούσαν.
Στους πρόποδες ενός βουνού, κοντά σ' ένα φαράγγι της Ροδόπης, στα χαλάσματα ενός ερειπωμένου μοναστηριού, ο αναγνώστης συναντά την νεαρή πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος, την Κεραστώ. Ορφανή από γονείς και ανέστια, η μικρή Κεραστώ βρίσκει καταφύγιο στην τρυφερή αγκαλιά μιας χούφτας παράξενων γυναικών, που έχουν μαυροφορεθεί και αυτοαποκαλούνται μοναχές, οι οποίες ωστόσο πάρα τις αντιξοότητες που καλούνται να αντιμετωπίσουν καθημερινά, καταφέρουν και λειτουργούν το Μοναστήρι, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο την Κυρά και την αμέριστη βοήθεια που τους προσέφερε.
Πλάι τους η Κεραστώ μπορεί κα μην χορταίνει το στομάχι της από την πείνα, χορταίνει όμως την παιδική ψυχή της που πεινά για αγάπη, νοιάξιμο, φροντίδα! Ξεροκέφαλη, παρορμητική, ατίθαση, σωστό αγριοκάτσικο, η μικρή αυτή κοπέλα δεν βρίσκει ποτέ ησυχία, μέχρι εκείνη την στιγμή που θα ανακαλύψει την τέχνη της ραπτικής και θα μαγευτεί. Γεγονός που θα την κάνει να στρέψει το ενδιαφέρον και την προσοχή της στην εκμάθηση αυτής της τέχνης, την οποία και θα καταφέρει να τελειοποιήσει. Ύστερα η Κεραστώ με σύντροφο της μία ραπτομηχανή και ασπίδα προστασίας την μεταμφίεση της σε αγόρι, θα σεργιανήσει πόλεις και χωριά, ράβοντας γιλέκα και ποδιές για να καταφέρει να κερδίσει μερικά χρήματα για την επιβίωση της, αλλά και για τον διπλό της στόχο, που είναι η εύρεση του χαμένου της αδερφού και η ανάγκη για εκδίκηση...
Στην πόλη της Ξάνθης, ζει και δραστηριοποιείται ο Μήτσος Γιαβάσογλου. Πλούσιος και πετυχημένος καπνέμπορας, γιος μιας αρχοντικής οικογένειάς του τόπου, ο Μήτσος ενσαρκώνει το ανείπωτο όνειρο πολλών κοριτσιών της εποχής, τα οποία ανυπομονούν για ένα μόνο του βλέμμα και καρτερούν το προξενιό που θα οδηγήσει σε έναν γάμο μαζί του! Όντας ένας θαρραλέος νέος και περήφανος Έλληνας, που το όνειρο για μία απελευθερωμένη από τα δεσμά των Βουλγάρων Ξανθή και γενικότερα Θράκη, αποτελεί το άστρο που οδηγεί τα βήματα του, ο Μήτσος λαμβάνει μέρος στον σκληρό αγώνα των ανταρτών, προμηθεύοντας τους όχι μόνο χρήματα, αλλά και όπλα!
Οι δρόμοι της Κεραστώς και του Μήτσου κινούνται παράλληλα, κι ας ζουν τόσο κοντά ο ένας με τον άλλον. Δρόμοι που πότε είναι ανηφορικοί και κακοτράχαλοι και ποτέ ένα απέραντο και ξεκούραστο ισιάδι! Δρόμοι ωστόσο που θα συναντηθούν όταν ο Μήτσος λαβωμένος απο τις σφαίρες του εχθρού θα κρυφτεί στο καταφύγιο της μικρής ράφτρας. Η συνάντηση αυτή θα αποτελέσει το πρώτο σημείο τομής, ενώ θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα τυχαίες συναντήσεις, οι οποίες θα ανάψουν μία αμυδρή σπίθα στην καρδιά της νεαρής ηρωίδας. Μία σπίθα που θα μετατραπεί σε μία άσβεστη φλόγα ενός ανομολόγητου και σφοδρού έρωτα, που θα βασανίσει αρκετά την μικρή Κεραστώ.
Κοντά στους δύο αυτούς βασικούς μυθιστορηματικούς χαρακτήρες, ο αναγνώστης συναντά την Μελπομένη, μία νεαρή αρχοντοπούλα, τον Βλάση και την Ταρσώ, τα αδέρφια του Μήτσου, τον Στάμο Γιαβάσογλου, τον άρχοντα και πλούσιο καπνέμπορα, τον εθισμένο στον γυναικείο ποδόγυρο, την μεγαλομανή Ποινιώ και την αδίστακτη τυχοδιώκτρια θεία της, την Κουνιώ, καθώς και τις αγαπημένες κατσαρίδες της Κεραστώς, χαρακτηρισμό με τον οποίο αποκαλεί χαϊδευτικά τις γυναίκες που την μεγάλωσαν! Ήρωες και ηρωίδες που σαν δορυφόροι στρέφονται γύρω από τους δύο βασικούς χαρακτήρες του βιβλίου, με τις προσωπικές τους ιστορίες να εγκιβωτίζονται έντεχνα στον σκελετό της κεντρικής ιστορίας.
Η Αργυρώ Μαργαρίτη δημιουργεί ένα ζηλευτό ιστορικό μυθιστόρημα που ταξιδεύει τον αναγνώστη σε πόλεις και περιοχές της Ανατολικής Θράκης την εποχή εκείνη. Από την Ξάνθη και την Καβάλα, στο Γενί Κιοΐ, στην Γκιουμουλτζίνα, το Ντεντέαγατς και την Αδριανούπολη, από το 1895 μέχρι και το 1913. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο περιπέτειες, μηχανοραφίες, μυστικά και προδοσίες. Μυθιστόρημα που μιλά για τον αγνό και παράφορο έρωτα που σε μεθά από το πάθος και σε πνίγει από την αμφιβολία. Τον έρωτα που θα μπορούσαμε να πούμε ότι τελικά πρωταγωνιστεί στις σελίδες αυτού του παραμυθιού!
Η Αργυρώ Μαργαρίτη με μία γραφή άκρατης λυρικότητας και πλούσιας εικονοποιίας, γραφή μπολιασμένη με στοιχεία της τοπικής διαλέκτου που προσδίδουν στο κείμενο μία έντονη προφορικότητα, η οποία καθιστά το κείμενο ζωντανό και δημιουργεί μία μουσικότητα και έναν αναγνωστικό ρυθμό που παρασύρει τον αναγνώστη, μετατρέπει τη διαδικασία του διαβάσματος σε μία αδιαμφισβήτητα ευχάριστη και απολαυστική δραστηριότητα!
Η συγγραφέας με μέτρο, χωρίς να κουράζει, καταφέρνει να παντρέψει τον μύθο και την πραγματικότητα, συγκεντρώνοντας με ισορροπημένο τρόπο ιστορικές πληροφορίες που σχετίζονται με την Ανατολική Θράκη στις αρχές του 20ου αιώνα και τους Βαλκανικούς Πολέμους, οι οποίες δίνουν τη σκυτάλη σε ηθογραφικές αναφορές, μέσα από τις οποίες η συγγραφέας κοινωνεί στο αναγνωστικό κοινό τα ήθη, τα έθιμα, τις συνήθειες της καθημερινότητας, καθώς και τις ιδέες, τις αξίες και τα πιστεύω των ανομοιογενών κατοίκων της Θράκης!
Τέλος, Η ΡΑΦΤΡΑ της Αργυρώς Μαργαρίτη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός είναι ένα νοσταλγικό ιστορικό μυθιστόρημα. Είναι ένα σαγηνευτικό παραμύθι που μαγεύει και καθηλώνει ��ον αναγνώστη σε ένα αλησμόνητά περιπετειώδες ταξίδι, το οποίο είναι βαθιά σημαδεμένο από την βαριά μυρωδιά του εκλεκτού θρακιώτικου καπνού.
Στα πλαίσια αυτής της πραγματικότητας τοποθετεί η συγγραφέας τους ήρωες της, αφήνοντας τους ελεύθερους να διανύσουν και να ανακαλύψουν τα μονοπάτια αυτού του παραμυθιού. Μπορεί να μην είναι ένα κλασικό παραμύθι με δράκους, κακές μητριές, ιππότες και πριγκίπισσες, είναι όμως ένα παραμύθι με αρχοντόπουλα, ταπεινές ράφτρες, ξακουστές κυράδες, ξιπασμένες χωριατοπούλες, αντάρτες και κομιτατζήδες! Ένα παραμύθι με φως και σκοτάδι, με το καλό και το κακό, τους δύο αυτούς αιώνιους και ορκισμένους εχθρούς να μάχονται μέχρι τελικής πτώσης! Ένα παραμύθι που χρονικά η δράση του εκτυλίσσεται στις αρχές του 20ου αιώνα. Μία ρευστή χρονική περίοδο που ταλαιπώρησε ιδιαίτερα την πόλη της Ξάνθης, μιας και τις ομορφιές και τα "χαρίσματα" της προκομένης αυτής κόρης, που πολλοί εποφθαλμιούσαν.
Στους πρόποδες ενός βουνού, κοντά σ' ένα φαράγγι της Ροδόπης, στα χαλάσματα ενός ερειπωμένου μοναστηριού, ο αναγνώστης συναντά την νεαρή πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος, την Κεραστώ. Ορφανή από γονείς και ανέστια, η μικρή Κεραστώ βρίσκει καταφύγιο στην τρυφερή αγκαλιά μιας χούφτας παράξενων γυναικών, που έχουν μαυροφορεθεί και αυτοαποκαλούνται μοναχές, οι οποίες ωστόσο πάρα τις αντιξοότητες που καλούνται να αντιμετωπίσουν καθημερινά, καταφέρουν και λειτουργούν το Μοναστήρι, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο την Κυρά και την αμέριστη βοήθεια που τους προσέφερε.
Πλάι τους η Κεραστώ μπορεί κα μην χορταίνει το στομάχι της από την πείνα, χορταίνει όμως την παιδική ψυχή της που πεινά για αγάπη, νοιάξιμο, φροντίδα! Ξεροκέφαλη, παρορμητική, ατίθαση, σωστό αγριοκάτσικο, η μικρή αυτή κοπέλα δεν βρίσκει ποτέ ησυχία, μέχρι εκείνη την στιγμή που θα ανακαλύψει την τέχνη της ραπτικής και θα μαγευτεί. Γεγονός που θα την κάνει να στρέψει το ενδιαφέρον και την προσοχή της στην εκμάθηση αυτής της τέχνης, την οποία και θα καταφέρει να τελειοποιήσει. Ύστερα η Κεραστώ με σύντροφο της μία ραπτομηχανή και ασπίδα προστασίας την μεταμφίεση της σε αγόρι, θα σεργιανήσει πόλεις και χωριά, ράβοντας γιλέκα και ποδιές για να καταφέρει να κερδίσει μερικά χρήματα για την επιβίωση της, αλλά και για τον διπλό της στόχο, που είναι η εύρεση του χαμένου της αδερφού και η ανάγκη για εκδίκηση...
Στην πόλη της Ξάνθης, ζει και δραστηριοποιείται ο Μήτσος Γιαβάσογλου. Πλούσιος και πετυχημένος καπνέμπορας, γιος μιας αρχοντικής οικογένειάς του τόπου, ο Μήτσος ενσαρκώνει το ανείπωτο όνειρο πολλών κοριτσιών της εποχής, τα οποία ανυπομονούν για ένα μόνο του βλέμμα και καρτερούν το προξενιό που θα οδηγήσει σε έναν γάμο μαζί του! Όντας ένας θαρραλέος νέος και περήφανος Έλληνας, που το όνειρο για μία απελευθερωμένη από τα δεσμά των Βουλγάρων Ξανθή και γενικότερα Θράκη, αποτελεί το άστρο που οδηγεί τα βήματα του, ο Μήτσος λαμβάνει μέρος στον σκληρό αγώνα των ανταρτών, προμηθεύοντας τους όχι μόνο χρήματα, αλλά και όπλα!
Οι δρόμοι της Κεραστώς και του Μήτσου κινούνται παράλληλα, κι ας ζουν τόσο κοντά ο ένας με τον άλλον. Δρόμοι που πότε είναι ανηφορικοί και κακοτράχαλοι και ποτέ ένα απέραντο και ξεκούραστο ισιάδι! Δρόμοι ωστόσο που θα συναντηθούν όταν ο Μήτσος λαβωμένος απο τις σφαίρες του εχθρού θα κρυφτεί στο καταφύγιο της μικρής ράφτρας. Η συνάντηση αυτή θα αποτελέσει το πρώτο σημείο τομής, ενώ θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα τυχαίες συναντήσεις, οι οποίες θα ανάψουν μία αμυδρή σπίθα στην καρδιά της νεαρής ηρωίδας. Μία σπίθα που θα μετατραπεί σε μία άσβεστη φλόγα ενός ανομολόγητου και σφοδρού έρωτα, που θα βασανίσει αρκετά την μικρή Κεραστώ.
Κοντά στους δύο αυτούς βασικούς μυθιστορηματικούς χαρακτήρες, ο αναγνώστης συναντά την Μελπομένη, μία νεαρή αρχοντοπούλα, τον Βλάση και την Ταρσώ, τα αδέρφια του Μήτσου, τον Στάμο Γιαβάσογλου, τον άρχοντα και πλούσιο καπνέμπορα, τον εθισμένο στον γυναικείο ποδόγυρο, την μεγαλομανή Ποινιώ και την αδίστακτη τυχοδιώκτρια θεία της, την Κουνιώ, καθώς και τις αγαπημένες κατσαρίδες της Κεραστώς, χαρακτηρισμό με τον οποίο αποκαλεί χαϊδευτικά τις γυναίκες που την μεγάλωσαν! Ήρωες και ηρωίδες που σαν δορυφόροι στρέφονται γύρω από τους δύο βασικούς χαρακτήρες του βιβλίου, με τις προσωπικές τους ιστορίες να εγκιβωτίζονται έντεχνα στον σκελετό της κεντρικής ιστορίας.
Η Αργυρώ Μαργαρίτη δημιουργεί ένα ζηλευτό ιστορικό μυθιστόρημα που ταξιδεύει τον αναγνώστη σε πόλεις και περιοχές της Ανατολικής Θράκης την εποχή εκείνη. Από την Ξάνθη και την Καβάλα, στο Γενί Κιοΐ, στην Γκιουμουλτζίνα, το Ντεντέαγατς και την Αδριανούπολη, από το 1895 μέχρι και το 1913. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο περιπέτειες, μηχανοραφίες, μυστικά και προδοσίες. Μυθιστόρημα που μιλά για τον αγνό και παράφορο έρωτα που σε μεθά από το πάθος και σε πνίγει από την αμφιβολία. Τον έρωτα που θα μπορούσαμε να πούμε ότι τελικά πρωταγωνιστεί στις σελίδες αυτού του παραμυθιού!
Η Αργυρώ Μαργαρίτη με μία γραφή άκρατης λυρικότητας και πλούσιας εικονοποιίας, γραφή μπολιασμένη με στοιχεία της τοπικής διαλέκτου που προσδίδουν στο κείμενο μία έντονη προφορικότητα, η οποία καθιστά το κείμενο ζωντανό και δημιουργεί μία μουσικότητα και έναν αναγνωστικό ρυθμό που παρασύρει τον αναγνώστη, μετατρέπει τη διαδικασία του διαβάσματος σε μία αδιαμφισβήτητα ευχάριστη και απολαυστική δραστηριότητα!
Η συγγραφέας με μέτρο, χωρίς να κουράζει, καταφέρνει να παντρέψει τον μύθο και την πραγματικότητα, συγκεντρώνοντας με ισορροπημένο τρόπο ιστορικές πληροφορίες που σχετίζονται με την Ανατολική Θράκη στις αρχές του 20ου αιώνα και τους Βαλκανικούς Πολέμους, οι οποίες δίνουν τη σκυτάλη σε ηθογραφικές αναφορές, μέσα από τις οποίες η συγγραφέας κοινωνεί στο αναγνωστικό κοινό τα ήθη, τα έθιμα, τις συνήθειες της καθημερινότητας, καθώς και τις ιδέες, τις αξίες και τα πιστεύω των ανομοιογενών κατοίκων της Θράκης!
Τέλος, Η ΡΑΦΤΡΑ της Αργυρώς Μαργαρίτη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός είναι ένα νοσταλγικό ιστορικό μυθιστόρημα. Είναι ένα σαγηνευτικό παραμύθι που μαγεύει και καθηλώνει ��ον αναγνώστη σε ένα αλησμόνητά περιπετειώδες ταξίδι, το οποίο είναι βαθιά σημαδεμένο από την βαριά μυρωδιά του εκλεκτού θρακιώτικου καπνού.
October 6, 2021
Η πρώτη μου σκέψη τελειώνοντας το βιβλίο ήταν...αχ, τι ωραία ιστορία ήταν αυτή... ΘΕΛΩ ΚΙ ΑΛΛΟ.
Έχοντας διαβάσει το προηγούμενο βιβλίο της κ.Μαργαρίτη την ΓΕΡΣΗ ήξερα τι να περιμένω απο άποψη γραφής. Αυτό όμως που διάβασα στην ΡΑΦΤΡΑ με ξεπέρασε. Το ιστορικό πλαίσιο, η αγαπημένη Θράκη με την ντοπιολαλιά της και τα έθιμα της αλλά ουσιαστικά η υπόθεση με τους ιδιαίτερους ήρωες ήταν που με συγκλόνισαν. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!!
Έχοντας διαβάσει το προηγούμενο βιβλίο της κ.Μαργαρίτη την ΓΕΡΣΗ ήξερα τι να περιμένω απο άποψη γραφής. Αυτό όμως που διάβασα στην ΡΑΦΤΡΑ με ξεπέρασε. Το ιστορικό πλαίσιο, η αγαπημένη Θράκη με την ντοπιολαλιά της και τα έθιμα της αλλά ουσιαστικά η υπόθεση με τους ιδιαίτερους ήρωες ήταν που με συγκλόνισαν. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!!
February 22, 2021
Όταν διαβάζει ο αναγνώστης τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, προετοιμάζεται πως πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Μόνο που δεν μπορεί να διανοηθεί ότι θα διαβάσει την ίδια την Ιστορία, όχι σαν υπόβαθρο, που θα «ντύσει» τη μυθοπλασία. Έρχεται, έτσι μια ανατροπή, η Ιστορία πρωταγωνιστεί και η μυθοπλασία χάνει τον ρόλο της απέναντι στην αλήθεια. Τρόπος έντεχνος και η πένα της κυρίας Μαργαρίτη κάνει του ήρωές της Ιστορία.
Η Κεραστώ είναι η Ράφτρα. Η Κεραστώ είναι η Θράκη. Πορεύεται με το ΧΡΕΟΣ. «Τι θα κάνεις στη ζωή σου Κεραστώ; Θα μαζέψω παράδες, θα ταξιδέψω να βρω τον αδελφό μου, τον γιο της Πηνελόπης, να μάθω γιατί κρεμάστηκε η ράφτρα μου». Η Κεραστώ- Θράκη, ψάχνει τις ρίζες της, την υπόστασή της και τους ανθρώπους της, που αγαπάει. Πάνω της, δεμένο, έχει ένα μαντήλι. «…ένα κομμάτι πανί, σαν γυναικείο μαντήλι, μικρό, στο μέγεθος της παλάμης. Λερωμένο με ιδρώτα, αλλά μαλακό σαν μπαμπάκι. Πάνω της ήταν κεντημένες, ριζοβελονιά, λέξεις που μαρτυρούσαν την ρίζα της».
ΚΕΡΑΣΤΩ 1877
Θυγατέρα του Στέργιου Οδρυσούδη
Και της Αννέτας.
Αδερφός, Σαράντης , 1881.
Κι ένα σαλμπάγι, μια βιόλα, το λουλούδι που φυτρώνει παντού στα βουνά της Θράκης. Το μαντήλι έχει το σχήμα της Θράκης, είναι η γενιά των Οδρυσών, η αρχέγονη φυλή των βασιλιάδων που διαφέντευαν τον τόπο. Αυτή είναι η ταυτότητα της. «Το ρούχο είναι ρόλος». Είναι αγόρι με παντελόνια που γυρνά τα σοκάκια της Ξάνθης και του Ντεντεαγάτς (Αλεξανδούπολη), του Ορτάκιοϊ και της Γκιουμουλτζίνας (Κομοτηνή). Λούζεται στους ποταμούς της, κατοικεί στις σπηλιές της Ψάχνει τα αδέλφια της που έχασαν με τη βία την ελληνικότητά τους, έχει για μάνες και γιαγιάδες της όλες τις κατακρεουργημένες γυναίκες που κακοποιήθηκαν και βασανίστηκαν από την λύσσα των Βουλγάρων ( τις γυναίκες που πήραν ονόματα λουλουδιών και χρωμάτων για να νοιώθουν την ομορφιά που έχασαν, στο μοναστήρι της Κυράς). Τριγυρνά στα μέρη που φωνάζουν την καταγωγή της. Ντύνεται κορίτσι και αγαπάει και μισεί. Μπαίνει σε εκκλησίες ορθόδοξες και Αρμένικες και προσεύχεται, φοράει παντελόνια και ζητάει την ευχή του θεού σε τζαμιά. «Είμαι Θράσσα εγώ», λέει, και μαθαίνει τους θρύλους και τους μύθους από τρεις μεριές -όσοι είναι οι λαοί που κατοικούν στον τόπο της- μα κρατάει την αρχαία δοξασία. Περιφέρεται σταυροδρόμι πολιτισμών, μύθων και ανθρώπων. Ράβει τον αμπά και τον γνωρίζει στα μεγάλα «τζάκια» την Βιέννης, για να κάνει γνωστή την ιστορία και την αξία της στην αδιάφορη και ξιπασμένη Ευρώπη. Η Ράφτρα αντιμετωπίζει, μάχεται ανθρώπους -ή μήπως την τραγική Ιστορία της;- συμμαχεί και αγαπάει, απαρνιέται τη ζωή της και δίνεται σε έναν αγώνα, για το χρέος της, με συντρόφους τους μαχόμενους στην αντίσταση Θρακιώτες. Τιμά τον Μίκη Ζέζα (Παύλο Μελά) και τον Στυλιανό Γονατά (Στέργιο Γρηγορίου) και όλους όσους έβαλαν τα θεμέλια με κόστος τη ζωή τους για την απελευθέρωση της Θράκης και της Μακεδονίας. Υπομένει και καρτερεί, «δέκα μέτρα μία κόψε».
Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι η πολιτική, ιστορική και κοινωνική κατάσταση στην εποχή του Μακεδονικού Αγώνα και των Βαλκανικών Πολέμων, μέχρι την απελευθέρωση της Ξάνθης, το 1919 και την παραχώρηση της Θράκης . Τα πρόσωπα είναι αλληγορικά, οι πράξεις τους και οι αντιδράσεις τους εργαλεία για να γνωρίσει ο αναγνώστης την Ξάνθη, τη Θράκη που απλώνεται στην Ανατολή, στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη. Ο Μήτσος είναι ο άρχοντας του καπνού, του βασικότερου παραγωγικού προϊόντος της περιοχής, αγωνιστής ενάντια στον Βουλγαρικό και Τουρκικό ζυγό, ο Βλάσης, αγαπάει την Ξάνθη και τον πλούτο της, αλλά αδιαφορεί γι΄ αυτήν, ως κάτοικος Βιέννης, η Ποινιώ και ο Γκουντής είναι οι καιροσκόποι, που προκειμένου να κερδίσουν έχουν πατρίδα μόνο το χρήμα και τις απολαύσεις τους. Ο Δημητρός κι ο Σαράντης είναι όλοι οι γιοι που χάθηκαν στο παιδομάζωμα των Βουλγάρων και κάθε μάνα και αδελφή ψάχνει να τους βρει για να γλυκάνει την πίκρα και το βάσανο των χαμένων δικών τους. Η Ιστορία έχει το χούι να επαναλαμβάνεται και να δημιουργεί προδοσίες και πόνο. Οι σκηνές που εκτυλίσσονται είναι μια προοικονομία όλων όσων θα συμβούν, λίγα χρόνια αργότερα στη Μικρά Ασία και στην Ανατολική Θράκη.
Η Ράφτρα είναι μια συναισθηματική, περήφανη κατάθεση της συγγραφέως για την ιστορία ενός τόπου, που ακόμα μετράει πληγές που δεν έχουν κλείσε με το πέρασμα των χρόνων. Μετάξια, ξανθωπά νήματα -σαρή γιακά-, μαλλιά για τα αρχοντικά ενδύματα -λουκάν τσόχα-, tabac d΄ Orient, ο ανώτερος όλων, καπνός της Θράκης συντροφεύουν τον αναγνώστη στην περιήγησή του στον τόπο. Η γραφή της κυρίας Μαργαρίτη, τον φέρνει κοντά στην καθημερινότητα των κατοίκων. Η εκπληκτική απόδοση της ιδιολέκτου των περιοχών δίνει αρμονία στα πρόσωπα της ιστορίας, ενώ η γραφή της παραπέμπει σε μεταφρασμένο αρχαιοελληνικό κείμενο. Για τον αναγνώστη υπάρχει μια αλήθεια: τα βιβλία θέλουν τον χρόνο τους για να διαβαστούν. Κάποιες σελίδες τους μπορεί να τις διαβάσει αρκετές φορές για να «βουτήξει» στο μυαλό εκείνου που το έγραψε. Είναι, όμως, και κάποια βιβλία που του «αρπάζουν» τη σκέψη από την πρώτη φράση. Γοητεύουν και είναι αδύνατο να μη σκεφτεί «λίγο ακόμα και θα το κλείσω», μέχρι να καταλάβει πως τελείωσε. Δεν είναι πως «ρουφάει» την ιστορία του. Η ιστορία τον «παίρνει» μαζί της και χάνεται στους δρόμους της. Ο χρόνος μπερδεύεται με τη στιγμή, όπως οι ήρωες της Ράφτρας μπερδεύονται σε κλωστές κόκκινες , δαντέλες που κρύβουν λεκέδες και τυλίγονται με κρουστά υφάσματα.
Κλείνοντας το ταξίδι της Ράφτρας, θα αφήσω το μήνυμα προς την Ταρσώ , γλυκόπικρο και γεμάτο θαυμασμό:
«Μην τους δίνεις σημασία, Αρχόντισσα. Όσο χαμηλά και να σε ρίξουν πάντα θα σηκώνουν το κεφάλι τους για να σε κοιτάξουν».
Μην παραλείψετε να διαβάσετε αυτό το βιβλίο, είμαι σίγουρη πως θα σας συγκινήσει πολύ.
Η Κεραστώ είναι η Ράφτρα. Η Κεραστώ είναι η Θράκη. Πορεύεται με το ΧΡΕΟΣ. «Τι θα κάνεις στη ζωή σου Κεραστώ; Θα μαζέψω παράδες, θα ταξιδέψω να βρω τον αδελφό μου, τον γιο της Πηνελόπης, να μάθω γιατί κρεμάστηκε η ράφτρα μου». Η Κεραστώ- Θράκη, ψάχνει τις ρίζες της, την υπόστασή της και τους ανθρώπους της, που αγαπάει. Πάνω της, δεμένο, έχει ένα μαντήλι. «…ένα κομμάτι πανί, σαν γυναικείο μαντήλι, μικρό, στο μέγεθος της παλάμης. Λερωμένο με ιδρώτα, αλλά μαλακό σαν μπαμπάκι. Πάνω της ήταν κεντημένες, ριζοβελονιά, λέξεις που μαρτυρούσαν την ρίζα της».
ΚΕΡΑΣΤΩ 1877
Θυγατέρα του Στέργιου Οδρυσούδη
Και της Αννέτας.
Αδερφός, Σαράντης , 1881.
Κι ένα σαλμπάγι, μια βιόλα, το λουλούδι που φυτρώνει παντού στα βουνά της Θράκης. Το μαντήλι έχει το σχήμα της Θράκης, είναι η γενιά των Οδρυσών, η αρχέγονη φυλή των βασιλιάδων που διαφέντευαν τον τόπο. Αυτή είναι η ταυτότητα της. «Το ρούχο είναι ρόλος». Είναι αγόρι με παντελόνια που γυρνά τα σοκάκια της Ξάνθης και του Ντεντεαγάτς (Αλεξανδούπολη), του Ορτάκιοϊ και της Γκιουμουλτζίνας (Κομοτηνή). Λούζεται στους ποταμούς της, κατοικεί στις σπηλιές της Ψάχνει τα αδέλφια της που έχασαν με τη βία την ελληνικότητά τους, έχει για μάνες και γιαγιάδες της όλες τις κατακρεουργημένες γυναίκες που κακοποιήθηκαν και βασανίστηκαν από την λύσσα των Βουλγάρων ( τις γυναίκες που πήραν ονόματα λουλουδιών και χρωμάτων για να νοιώθουν την ομορφιά που έχασαν, στο μοναστήρι της Κυράς). Τριγυρνά στα μέρη που φωνάζουν την καταγωγή της. Ντύνεται κορίτσι και αγαπάει και μισεί. Μπαίνει σε εκκλησίες ορθόδοξες και Αρμένικες και προσεύχεται, φοράει παντελόνια και ζητάει την ευχή του θεού σε τζαμιά. «Είμαι Θράσσα εγώ», λέει, και μαθαίνει τους θρύλους και τους μύθους από τρεις μεριές -όσοι είναι οι λαοί που κατοικούν στον τόπο της- μα κρατάει την αρχαία δοξασία. Περιφέρεται σταυροδρόμι πολιτισμών, μύθων και ανθρώπων. Ράβει τον αμπά και τον γνωρίζει στα μεγάλα «τζάκια» την Βιέννης, για να κάνει γνωστή την ιστορία και την αξία της στην αδιάφορη και ξιπασμένη Ευρώπη. Η Ράφτρα αντιμετωπίζει, μάχεται ανθρώπους -ή μήπως την τραγική Ιστορία της;- συμμαχεί και αγαπάει, απαρνιέται τη ζωή της και δίνεται σε έναν αγώνα, για το χρέος της, με συντρόφους τους μαχόμενους στην αντίσταση Θρακιώτες. Τιμά τον Μίκη Ζέζα (Παύλο Μελά) και τον Στυλιανό Γονατά (Στέργιο Γρηγορίου) και όλους όσους έβαλαν τα θεμέλια με κόστος τη ζωή τους για την απελευθέρωση της Θράκης και της Μακεδονίας. Υπομένει και καρτερεί, «δέκα μέτρα μία κόψε».
Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι η πολιτική, ιστορική και κοινωνική κατάσταση στην εποχή του Μακεδονικού Αγώνα και των Βαλκανικών Πολέμων, μέχρι την απελευθέρωση της Ξάνθης, το 1919 και την παραχώρηση της Θράκης . Τα πρόσωπα είναι αλληγορικά, οι πράξεις τους και οι αντιδράσεις τους εργαλεία για να γνωρίσει ο αναγνώστης την Ξάνθη, τη Θράκη που απλώνεται στην Ανατολή, στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη. Ο Μήτσος είναι ο άρχοντας του καπνού, του βασικότερου παραγωγικού προϊόντος της περιοχής, αγωνιστής ενάντια στον Βουλγαρικό και Τουρκικό ζυγό, ο Βλάσης, αγαπάει την Ξάνθη και τον πλούτο της, αλλά αδιαφορεί γι΄ αυτήν, ως κάτοικος Βιέννης, η Ποινιώ και ο Γκουντής είναι οι καιροσκόποι, που προκειμένου να κερδίσουν έχουν πατρίδα μόνο το χρήμα και τις απολαύσεις τους. Ο Δημητρός κι ο Σαράντης είναι όλοι οι γιοι που χάθηκαν στο παιδομάζωμα των Βουλγάρων και κάθε μάνα και αδελφή ψάχνει να τους βρει για να γλυκάνει την πίκρα και το βάσανο των χαμένων δικών τους. Η Ιστορία έχει το χούι να επαναλαμβάνεται και να δημιουργεί προδοσίες και πόνο. Οι σκηνές που εκτυλίσσονται είναι μια προοικονομία όλων όσων θα συμβούν, λίγα χρόνια αργότερα στη Μικρά Ασία και στην Ανατολική Θράκη.
Η Ράφτρα είναι μια συναισθηματική, περήφανη κατάθεση της συγγραφέως για την ιστορία ενός τόπου, που ακόμα μετράει πληγές που δεν έχουν κλείσε με το πέρασμα των χρόνων. Μετάξια, ξανθωπά νήματα -σαρή γιακά-, μαλλιά για τα αρχοντικά ενδύματα -λουκάν τσόχα-, tabac d΄ Orient, ο ανώτερος όλων, καπνός της Θράκης συντροφεύουν τον αναγνώστη στην περιήγησή του στον τόπο. Η γραφή της κυρίας Μαργαρίτη, τον φέρνει κοντά στην καθημερινότητα των κατοίκων. Η εκπληκτική απόδοση της ιδιολέκτου των περιοχών δίνει αρμονία στα πρόσωπα της ιστορίας, ενώ η γραφή της παραπέμπει σε μεταφρασμένο αρχαιοελληνικό κείμενο. Για τον αναγνώστη υπάρχει μια αλήθεια: τα βιβλία θέλουν τον χρόνο τους για να διαβαστούν. Κάποιες σελίδες τους μπορεί να τις διαβάσει αρκετές φορές για να «βουτήξει» στο μυαλό εκείνου που το έγραψε. Είναι, όμως, και κάποια βιβλία που του «αρπάζουν» τη σκέψη από την πρώτη φράση. Γοητεύουν και είναι αδύνατο να μη σκεφτεί «λίγο ακόμα και θα το κλείσω», μέχρι να καταλάβει πως τελείωσε. Δεν είναι πως «ρουφάει» την ιστορία του. Η ιστορία τον «παίρνει» μαζί της και χάνεται στους δρόμους της. Ο χρόνος μπερδεύεται με τη στιγμή, όπως οι ήρωες της Ράφτρας μπερδεύονται σε κλωστές κόκκινες , δαντέλες που κρύβουν λεκέδες και τυλίγονται με κρουστά υφάσματα.
Κλείνοντας το ταξίδι της Ράφτρας, θα αφήσω το μήνυμα προς την Ταρσώ , γλυκόπικρο και γεμάτο θαυμασμό:
«Μην τους δίνεις σημασία, Αρχόντισσα. Όσο χαμηλά και να σε ρίξουν πάντα θα σηκώνουν το κεφάλι τους για να σε κοιτάξουν».
Μην παραλείψετε να διαβάσετε αυτό το βιβλίο, είμαι σίγουρη πως θα σας συγκινήσει πολύ.
November 16, 2020
Επέστρεψε η Αργυρώ Μαργαρίτη, η συγγραφέας του μυστηριώδους Βισάντο και της συγκλονιστικής Γέρσης, επέστρεψε φέρνοντας μαζί της μια ράφτρα, την Κεραστώ. Ένα ξεχωριστό πλάσμα, ένα κορίτσι που δεν στέκεται πουθενά, μα σαν αγέρας, σαν αγρίμι, ταξιδεύει σε πόλεις και χωριά κουβαλώντας τη ραπτομηχανή της για να ράβει γιλεκάκια και ποδιές.
Το μυθιστόρημα μας μεταφέρει στη Θράκη, στους ταραγμένους καιρούς του 1900.
Σ’ ένα φαράγγι της Ροδόπης, του βουνού που ζουν θρύλοι και παραμύθια, εκεί που καλπάζουν τα σιδερένια άλογα του βασιλιά Διομήδη, εκεί λοιπόν, σε ένα παράξενο, μισογκρεμισμένο μοναστήρι, μεγαλώνει η Κεραστώ. Ατίθασο παιδί, χορταίνει αγάπη και τρυφερότητα από ένα μπουλούκι γυναικών που αυτοαποκαλούνται μοναχές. Θέλει να μάθει να ράβει ώστε να διασώσει την κεντημένη της ταυτότητα. Εκείνη την εποχή, στα μικρά χωριά της Θράκης, οι μανάδες φοβούμενες μη χαθούν από το λεπίδι των κομιτατζήδων κεντούν ονόματα και χρονολογίες και τις ράβουν στο κατασάρκι των παιδιών τους ώστε αυτά να μη χάσουν τις ρίζες τους. Η ράφτρα που διδάσκει στο κορίτσι τα μυστικά του ραψίματος είναι η Μελπομένη, μια αρχοντοπούλα που κρύβεται εκεί για να καλύψει την αμαρτωλή της εγκυμοσύνη.
Ένα μοναδικό ραφτάδικο ζωντανεύει σ’ ένα κελί, η αρχοντοπούλα φέρνει γραμμόφωνο, ασημικά, πίνακες και βιβλία και σ’ αυτόν τον μυσταγωγικό χώρο μυείται η Κεραστώ στο μυστήριο που συντελείται από μια κλωστή περασμένη σε βελόνι.
Το ρούχο είναι ρόλος, φαντασία, μέρος της ύπαρξης, διαμορφώνει τη διάθεση, μαρτυρά τον χαρακτήρα, την καταγωγή, την εποχή, το ήθος.
Λίγα χρόνια αργότερα, η Κεραστώ, μαθήτρια σε μεγάλο ραφτάδικο της Ξάνθης, θέλοντας να εκδικηθεί όσους έκαναν κακό στη ράφτρα της, προκαλεί μεγάλη καταστροφή και, για να γλιτώσει την τιμωρία, αναγκάζεται να ξυρίσει το κεφάλι και να μεταμφιεστεί σε αγόρι. Κρύβεται σε μια σπηλιά και για να επιβιώσει γυρίζει τις γύρω πόλεις πουλώντας γιλεκάκια που ράβει τις νύχτες.
Εκεί στη σπηλιά, καταφεύγει πληγωμένος ο Μήτσος Γιαβάσογλου, ένας από τους πλουσιότερους καπνέμπορους. Και η ζωή της μικρής ράφτρας ανα��οδογυρίζει γιατί τον ερωτεύεται, αλλά δεν μπορεί να τον ελκύσει με γυναικεία τερτίπια, γιατί αυτός τη νομίζει για αγόρι.
Έτσι ξεκινά μια απίστευτη περιπέτεια. Οι περισσότεροι από τους ήρωες, μέσα στο μυθιστόρημα αυτό, κρατούν χοντρά βελόνια, μηχανορραφούν, τρυπώνουν μυστικά και προδοσίες, κάνουν ό,τι μπορούν για να ξηλώσουν τον έρωτα που πασχίζει να πλαγιάσει σε στρώμα από καπνόφυλλα, να ντυθεί στο μετάξι.
Ανάμεσά τους η Ποινιώ, το κορίτσι που πέρασε το ποτάμι ξυπόλυτη λαχταρώντας μεταξωτά πασούμια, όμως τα πλούτη τής πέσανε ασήκωτα.
Ο Στάμος Γιαβάσογλου, ο άρχοντας. Ο ποδόγυρος τον έραψε σφιχτά στο στρίφωμα, ο παράς που ασύστολα σκόρπιζε ήταν, ως φαίνεται, κάλπικος.
Ο Βλάσης Γιαβάσογλου, το αρχοντόπουλο. Κοσμοπολίτης, πολυταξιδεμένος, ζορίστηκε από αγάπη απαγορευμένη και τρόμαξε.
Η Ταρσώ, η αρχοντοπούλα. Τα ανθρωποφάγα άλογα που τιθάσεψε τη λιμπίστηκαν. Μα είχε πείσμα και περηφάνια πάνω στον κυλιόμενο θρόνο της.
Η αδίστακτη Κουνιώ που σαν βρήκε την όρνιθα που θα της έκανε τα χρυσά αυγά, αποφάσισε να τη μαδήσει αγνοώντας το τίμημα.
Και ο ματωμένος πόλεμος για τη λευτεριά της Θράκης, οι κομιτατζήδες που έκαιγαν και σκότωναν, οι αντάρτες που με πενιχρά μέσα πάλευαν για την πατρίδα τους.
Ο χώρος που επέλεξε η συγγραφέας για να στήσει η όμορφη Κεραστώ το ραφτάδικο είναι πόλεις Θράκης, η Ξάνθη, η Καβάλα, το Γενί Κιοϊ, η Γκιουμουλτζίνα, το Ντεντέαγατς, και εποχή η ταραγμένη περίοδος του 1900 -1913. Μπαίνουμε στα ραφτάδικα, στον μαγικό κόσμο όπου σπουδαίες μοδίστρες έντυναν τις Θράσσες με καλοδουλεμένα ρούχα. Βρισκόμαστε στα καπνοχώραφα και ζαλιζόμαστε από τον πανάκριβο και μοναδικό στον κόσμο μπασμά, τον καπνό της Θράκης. Ακούμε θρύλους και παραμύθια, γευόμαστε τοπικά εδέσματα άλλων καιρών, μπερδευόμαστε στα γλωσσικά ιδιώματα, λουζόμαστε στα ζεστά νερά και στους παγωμένους ντερέδες της Ροδόπης.
Ένα ταξίδι σε μια άλλη εποχή, με κάρα, άμαξες, το πολυτελές Όριαν Εξπρές, με συνεπιβάτες μια Θράσσα που φορά ασημένια δαχτυλήθρα και τον αντάρτη καπνέμπορο που καταφέρνει να πολεμά με θεριά αλλά λαβώνεται από τις βελονιές αυτής της ατίθασης ράφτρας.
Το μυθιστόρημα μας μεταφέρει στη Θράκη, στους ταραγμένους καιρούς του 1900.
Σ’ ένα φαράγγι της Ροδόπης, του βουνού που ζουν θρύλοι και παραμύθια, εκεί που καλπάζουν τα σιδερένια άλογα του βασιλιά Διομήδη, εκεί λοιπόν, σε ένα παράξενο, μισογκρεμισμένο μοναστήρι, μεγαλώνει η Κεραστώ. Ατίθασο παιδί, χορταίνει αγάπη και τρυφερότητα από ένα μπουλούκι γυναικών που αυτοαποκαλούνται μοναχές. Θέλει να μάθει να ράβει ώστε να διασώσει την κεντημένη της ταυτότητα. Εκείνη την εποχή, στα μικρά χωριά της Θράκης, οι μανάδες φοβούμενες μη χαθούν από το λεπίδι των κομιτατζήδων κεντούν ονόματα και χρονολογίες και τις ράβουν στο κατασάρκι των παιδιών τους ώστε αυτά να μη χάσουν τις ρίζες τους. Η ράφτρα που διδάσκει στο κορίτσι τα μυστικά του ραψίματος είναι η Μελπομένη, μια αρχοντοπούλα που κρύβεται εκεί για να καλύψει την αμαρτωλή της εγκυμοσύνη.
Ένα μοναδικό ραφτάδικο ζωντανεύει σ’ ένα κελί, η αρχοντοπούλα φέρνει γραμμόφωνο, ασημικά, πίνακες και βιβλία και σ’ αυτόν τον μυσταγωγικό χώρο μυείται η Κεραστώ στο μυστήριο που συντελείται από μια κλωστή περασμένη σε βελόνι.
Το ρούχο είναι ρόλος, φαντασία, μέρος της ύπαρξης, διαμορφώνει τη διάθεση, μαρτυρά τον χαρακτήρα, την καταγωγή, την εποχή, το ήθος.
Λίγα χρόνια αργότερα, η Κεραστώ, μαθήτρια σε μεγάλο ραφτάδικο της Ξάνθης, θέλοντας να εκδικηθεί όσους έκαναν κακό στη ράφτρα της, προκαλεί μεγάλη καταστροφή και, για να γλιτώσει την τιμωρία, αναγκάζεται να ξυρίσει το κεφάλι και να μεταμφιεστεί σε αγόρι. Κρύβεται σε μια σπηλιά και για να επιβιώσει γυρίζει τις γύρω πόλεις πουλώντας γιλεκάκια που ράβει τις νύχτες.
Εκεί στη σπηλιά, καταφεύγει πληγωμένος ο Μήτσος Γιαβάσογλου, ένας από τους πλουσιότερους καπνέμπορους. Και η ζωή της μικρής ράφτρας ανα��οδογυρίζει γιατί τον ερωτεύεται, αλλά δεν μπορεί να τον ελκύσει με γυναικεία τερτίπια, γιατί αυτός τη νομίζει για αγόρι.
Έτσι ξεκινά μια απίστευτη περιπέτεια. Οι περισσότεροι από τους ήρωες, μέσα στο μυθιστόρημα αυτό, κρατούν χοντρά βελόνια, μηχανορραφούν, τρυπώνουν μυστικά και προδοσίες, κάνουν ό,τι μπορούν για να ξηλώσουν τον έρωτα που πασχίζει να πλαγιάσει σε στρώμα από καπνόφυλλα, να ντυθεί στο μετάξι.
Ανάμεσά τους η Ποινιώ, το κορίτσι που πέρασε το ποτάμι ξυπόλυτη λαχταρώντας μεταξωτά πασούμια, όμως τα πλούτη τής πέσανε ασήκωτα.
Ο Στάμος Γιαβάσογλου, ο άρχοντας. Ο ποδόγυρος τον έραψε σφιχτά στο στρίφωμα, ο παράς που ασύστολα σκόρπιζε ήταν, ως φαίνεται, κάλπικος.
Ο Βλάσης Γιαβάσογλου, το αρχοντόπουλο. Κοσμοπολίτης, πολυταξιδεμένος, ζορίστηκε από αγάπη απαγορευμένη και τρόμαξε.
Η Ταρσώ, η αρχοντοπούλα. Τα ανθρωποφάγα άλογα που τιθάσεψε τη λιμπίστηκαν. Μα είχε πείσμα και περηφάνια πάνω στον κυλιόμενο θρόνο της.
Η αδίστακτη Κουνιώ που σαν βρήκε την όρνιθα που θα της έκανε τα χρυσά αυγά, αποφάσισε να τη μαδήσει αγνοώντας το τίμημα.
Και ο ματωμένος πόλεμος για τη λευτεριά της Θράκης, οι κομιτατζήδες που έκαιγαν και σκότωναν, οι αντάρτες που με πενιχρά μέσα πάλευαν για την πατρίδα τους.
Ο χώρος που επέλεξε η συγγραφέας για να στήσει η όμορφη Κεραστώ το ραφτάδικο είναι πόλεις Θράκης, η Ξάνθη, η Καβάλα, το Γενί Κιοϊ, η Γκιουμουλτζίνα, το Ντεντέαγατς, και εποχή η ταραγμένη περίοδος του 1900 -1913. Μπαίνουμε στα ραφτάδικα, στον μαγικό κόσμο όπου σπουδαίες μοδίστρες έντυναν τις Θράσσες με καλοδουλεμένα ρούχα. Βρισκόμαστε στα καπνοχώραφα και ζαλιζόμαστε από τον πανάκριβο και μοναδικό στον κόσμο μπασμά, τον καπνό της Θράκης. Ακούμε θρύλους και παραμύθια, γευόμαστε τοπικά εδέσματα άλλων καιρών, μπερδευόμαστε στα γλωσσικά ιδιώματα, λουζόμαστε στα ζεστά νερά και στους παγωμένους ντερέδες της Ροδόπης.
Ένα ταξίδι σε μια άλλη εποχή, με κάρα, άμαξες, το πολυτελές Όριαν Εξπρές, με συνεπιβάτες μια Θράσσα που φορά ασημένια δαχτυλήθρα και τον αντάρτη καπνέμπορο που καταφέρνει να πολεμά με θεριά αλλά λαβώνεται από τις βελονιές αυτής της ατίθασης ράφτρας.
October 25, 2020
"Η Ράφτρα" είναι το δεύτερο βιβλίο της Αργυρώς Μαργαρίτη που διαβάζω και το οποίο, ομολογώ, έσπευσα να αγοράσω μόλις κυκλοφόρησε, ελπίζοντας ότι θα με ενθουσιάσει όσο και η Γέρση της.
Δεν διαψεύστηκα! Μια ιστορία που εκτυλίσσεται στη Θράκη, τέλη 19ου αρχές 20ου αιώνα, στην πόλη της Ξάνθης, στα αρχοντικά μέσα και στα χαμόσπιτα, στα βουνά της Ροδόπης, στις σπηλιές, στα δάση και στις ρεματιές της. Μια Θράκη που λαχταρά τη λευτεριά της, την ένωση με την ελεύθερη Ελλάδα. Βασανισμένη για χρόνια από τον Τούρκο, στενάζει τώρα κάτω από το μαχαίρι των Κομιτατζήδων που διεκδικούν ανελέητα με φωτιά και σίδερο. Κι ανάμεσά τους, η Κεραστώ και ο Μήτσος.
Δυο πρόσωπα τελείως διαφορετικά, με έντονη προσωπικότητα, «ράβουν και ξηλώνουν» τις στιγμές τους, προσπαθώντας να βρουν την αληθινή τους ταυτότητα, να εναρμονίσουν τις ανάγκες, τα θέλω με τα πρέπει τους, να επιβιώσουν μέσα σε έναν κόσμο ασταθή, που απαιτεί αλλαγές για να ορθοποδήσει.
Εκείνη ορφανή, μεγαλωμένη σε ένα ιδιόρρυθμο μοναστήρι, μαθαίνει να ράβει, μια τέχνη που γίνεται πάθος μέσα της, και κατανοεί από νωρίς ότι «το ρούχο είναι ρόλος», όπως πολύ εύστοχα το θέτει η συγγραφέας. Αλλάζει ρούχα, αλλάζει ρόλους: αγόρι, κορίτσι. Άλλοτε σκληρή, άλλοτε συμπονετική, συντρέχει ή εκδικείται με την ευθύτητα εκείνη, την αγνή, που μόνο οι καθαροί χαρακτήρες διαθέτουν. Άρχοντας ο Μήτσος Γιαβάσογλου, καπνέμπορος με κτήματα και πλούτη, δυο μαχαίρια μπηγμένα στο στήθος του: η ανάγκη να λευτερωθεί ο τόπος του και τα πυρωμένα μάτια της μικρής ράφτρας. Γύρω τους, πολλοί και ενδιαφέροντες ήρωες, ένα μωσαϊκό ανθρώπινων χαρακτήρων: ψεύτες, κλέφτες, αλαζόνες, καιροσκόποι, αδίστακτοι αριβίστες, πιστοί υπηρέτες, αληθινοί φίλοι, μεγαλόψυχοι, αλτρουιστές. Επηρεάζουν τις ζωές της Κεραστώς και του Μήτσου, στέκονται δίπλα τους κι απέναντί τους. Αλληλεπιδρώντας, δημιουργούν μια συναρπαστική ιστορία και υποχρεώνουν τον αναγνώστη να γυρνά διψασμένος τις σελίδες, να αγωνιά, να συμπάσχει.
Παράλληλα, τα ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία, έντονα σε όλο το βιβλίο, πλαισιώνουν ευχάριστα την εξέλιξη των γεγονότων, χωρίς να κουράζουν, χωρίς να «μπουκώνουν» και να αποσπούν την προσοχή από την πλοκή. Εν κατακλείδι, απόλαυσα τούτο το ταξίδι στη Θρακική γη, βρήκα άρτια δομημένο το συνταίριασμα πραγματικότητας και μυθοπλασίας, και πολύ ενδιαφέρουσες τις σποραδικές αναφορές σε θρακικά παραμύθια, θρύλους και δοξασίες. Είναι μεγάλη τέχνη η συγγραφή, είναι ξεχωριστή η ικανότητα εκείνη που πρέπει να διαθέτει κάποιος για να γεννά συναισθήματα στην ψυχή του αναγνώστη, να τον συμπαρασύρει στη δίνη της ιστορίας του αβίαστα, να τον καθηλώνει. Η κυρία Μαργαρίτη αναμφίβολα την κατέχει αυτή την τέχνη, αυτή την ικανότητα. Το έχει αποδείξει στο παρελθόν, το επιβεβαιώνει και τώρα με τη Ράφτρα της.
Περιττό να πω ότι προτείνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο και εύχομαι ολόψυχα να βρει την αναγνώριση που του αξίζει.
Δεν διαψεύστηκα! Μια ιστορία που εκτυλίσσεται στη Θράκη, τέλη 19ου αρχές 20ου αιώνα, στην πόλη της Ξάνθης, στα αρχοντικά μέσα και στα χαμόσπιτα, στα βουνά της Ροδόπης, στις σπηλιές, στα δάση και στις ρεματιές της. Μια Θράκη που λαχταρά τη λευτεριά της, την ένωση με την ελεύθερη Ελλάδα. Βασανισμένη για χρόνια από τον Τούρκο, στενάζει τώρα κάτω από το μαχαίρι των Κομιτατζήδων που διεκδικούν ανελέητα με φωτιά και σίδερο. Κι ανάμεσά τους, η Κεραστώ και ο Μήτσος.
Δυο πρόσωπα τελείως διαφορετικά, με έντονη προσωπικότητα, «ράβουν και ξηλώνουν» τις στιγμές τους, προσπαθώντας να βρουν την αληθινή τους ταυτότητα, να εναρμονίσουν τις ανάγκες, τα θέλω με τα πρέπει τους, να επιβιώσουν μέσα σε έναν κόσμο ασταθή, που απαιτεί αλλαγές για να ορθοποδήσει.
Εκείνη ορφανή, μεγαλωμένη σε ένα ιδιόρρυθμο μοναστήρι, μαθαίνει να ράβει, μια τέχνη που γίνεται πάθος μέσα της, και κατανοεί από νωρίς ότι «το ρούχο είναι ρόλος», όπως πολύ εύστοχα το θέτει η συγγραφέας. Αλλάζει ρούχα, αλλάζει ρόλους: αγόρι, κορίτσι. Άλλοτε σκληρή, άλλοτε συμπονετική, συντρέχει ή εκδικείται με την ευθύτητα εκείνη, την αγνή, που μόνο οι καθαροί χαρακτήρες διαθέτουν. Άρχοντας ο Μήτσος Γιαβάσογλου, καπνέμπορος με κτήματα και πλούτη, δυο μαχαίρια μπηγμένα στο στήθος του: η ανάγκη να λευτερωθεί ο τόπος του και τα πυρωμένα μάτια της μικρής ράφτρας. Γύρω τους, πολλοί και ενδιαφέροντες ήρωες, ένα μωσαϊκό ανθρώπινων χαρακτήρων: ψεύτες, κλέφτες, αλαζόνες, καιροσκόποι, αδίστακτοι αριβίστες, πιστοί υπηρέτες, αληθινοί φίλοι, μεγαλόψυχοι, αλτρουιστές. Επηρεάζουν τις ζωές της Κεραστώς και του Μήτσου, στέκονται δίπλα τους κι απέναντί τους. Αλληλεπιδρώντας, δημιουργούν μια συναρπαστική ιστορία και υποχρεώνουν τον αναγνώστη να γυρνά διψασμένος τις σελίδες, να αγωνιά, να συμπάσχει.
Παράλληλα, τα ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία, έντονα σε όλο το βιβλίο, πλαισιώνουν ευχάριστα την εξέλιξη των γεγονότων, χωρίς να κουράζουν, χωρίς να «μπουκώνουν» και να αποσπούν την προσοχή από την πλοκή. Εν κατακλείδι, απόλαυσα τούτο το ταξίδι στη Θρακική γη, βρήκα άρτια δομημένο το συνταίριασμα πραγματικότητας και μυθοπλασίας, και πολύ ενδιαφέρουσες τις σποραδικές αναφορές σε θρακικά παραμύθια, θρύλους και δοξασίες. Είναι μεγάλη τέχνη η συγγραφή, είναι ξεχωριστή η ικανότητα εκείνη που πρέπει να διαθέτει κάποιος για να γεννά συναισθήματα στην ψυχή του αναγνώστη, να τον συμπαρασύρει στη δίνη της ιστορίας του αβίαστα, να τον καθηλώνει. Η κυρία Μαργαρίτη αναμφίβολα την κατέχει αυτή την τέχνη, αυτή την ικανότητα. Το έχει αποδείξει στο παρελθόν, το επιβεβαιώνει και τώρα με τη Ράφτρα της.
Περιττό να πω ότι προτείνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο και εύχομαι ολόψυχα να βρει την αναγνώριση που του αξίζει.
October 31, 2021
Ιστορικό μυθιστόρημα με φόντο τη Θράκη στα τέλη του 19ου αιώνα, ένας λόγος που το αγόρασα ανάμεσα σε άλλα τόσα ιστορικά ελληνικά μυθιστορήματα. Ένα κορίτσι που μεγαλώνει σε ένα μοναστήρι και μαθαίνει να ράβει για να κρατήσει ζωντανή την ταυτότητά της, το παρελθόν της, τη χαμένη οικογένειά της. Οι ιστορίες των ανθρώπων της παλιάς και νέας Θράκης που αναγεννιέται εγκαταλειμμένη, μέσα από τις στάχτες της. Δεκαετίες όπου κραταιές πόλεις -όπως η Ξάνθη στη χρυσή εποχή της- ζουν πλάι στα ρημαγμένα χωριά της υπαίθρου, όπου οι φρικαλεότητες του κάθε είδους κατακτητών, δεν έχουν τέλος.
Μου άρεσε πολύ η ομαλή ενσωμάτωση της ντοπιολαλιάς στους διαλόγους που έδωσαν μια ολοζώντανη εικόνα της εποχής, οι χαρακτήρες έχουν επίσης ενδιαφέρον (θετικό ή έστω και αρνητικό) έτσι όπως τα μυστικά και οι ελπίδες τους μπλέκονται πότε σε ειδύλλια και πότε σε αναμετρήσεις μέχρι θανάτου.
Φυσικά και είμαι με την Κεραστώ, το τσαμπουκαλεμένο κορίτσι που παραδόξως μου θύμισε στο πρακτικό πνεύμα και την τσατίλα την ηρωίδα του μακαρίτη Στιγκ Λάρσον, την Λίσμπετ Σαλάντερ, γνωστή και ως το Κορίτσι με το Τατουάζ. Κι η Κεραστώ σαν ένα ιδιόρρυθμο "τατουάζ" κρατά πάνω της ένα πανί που γράφει την ταυτότητά της και που η επιθυμία της να το διατηρήσει γίνεται η αιτία να μάθει να ράβει. Η ιστορική πορεία της πολύπαθης Θράκης συμβαδίζει με την ιδιόρρυθμη ιστορία αγάπης της Κεραστώς και του Μήτσου, ενώ το ενδιαφέρον κρατιέται αναλλοίωτο παρά την πλειονότητα των χαρακτήρων και των επιμέρους ιστοριών. Ο μόνος λόγος που δεν έβαλα πέντε αστεράκια ήταν ότι προς το τέλος, μου φάνηκε σαν να υπήρχε μια βιασύνη να κλείσουν όλες οι ιστορίες καθώς τα γεγονότα αναφέρονταν σαν σε χρονογράφημα και για κάποιους χαρακτήρες μένουν ερωτήματα του τι απέγιναν. Εκτός βέβαια, αν θα υπάρξει συνέχεια με κάποιο δεύτερο βιβλίο στο μέλλον.
Κατά τα άλλα, μου άρεσε πολύ όλο το στήσιμο και ο τρόπος γραφής της συγγραφέα, ενώ έχω ενδιαφέρον να δω και άλλα βιβλία της.
Μου άρεσε πολύ η ομαλή ενσωμάτωση της ντοπιολαλιάς στους διαλόγους που έδωσαν μια ολοζώντανη εικόνα της εποχής, οι χαρακτήρες έχουν επίσης ενδιαφέρον (θετικό ή έστω και αρνητικό) έτσι όπως τα μυστικά και οι ελπίδες τους μπλέκονται πότε σε ειδύλλια και πότε σε αναμετρήσεις μέχρι θανάτου.
Φυσικά και είμαι με την Κεραστώ, το τσαμπουκαλεμένο κορίτσι που παραδόξως μου θύμισε στο πρακτικό πνεύμα και την τσατίλα την ηρωίδα του μακαρίτη Στιγκ Λάρσον, την Λίσμπετ Σαλάντερ, γνωστή και ως το Κορίτσι με το Τατουάζ. Κι η Κεραστώ σαν ένα ιδιόρρυθμο "τατουάζ" κρατά πάνω της ένα πανί που γράφει την ταυτότητά της και που η επιθυμία της να το διατηρήσει γίνεται η αιτία να μάθει να ράβει. Η ιστορική πορεία της πολύπαθης Θράκης συμβαδίζει με την ιδιόρρυθμη ιστορία αγάπης της Κεραστώς και του Μήτσου, ενώ το ενδιαφέρον κρατιέται αναλλοίωτο παρά την πλειονότητα των χαρακτήρων και των επιμέρους ιστοριών. Ο μόνος λόγος που δεν έβαλα πέντε αστεράκια ήταν ότι προς το τέλος, μου φάνηκε σαν να υπήρχε μια βιασύνη να κλείσουν όλες οι ιστορίες καθώς τα γεγονότα αναφέρονταν σαν σε χρονογράφημα και για κάποιους χαρακτήρες μένουν ερωτήματα του τι απέγιναν. Εκτός βέβαια, αν θα υπάρξει συνέχεια με κάποιο δεύτερο βιβλίο στο μέλλον.
Κατά τα άλλα, μου άρεσε πολύ όλο το στήσιμο και ο τρόπος γραφής της συγγραφέα, ενώ έχω ενδιαφέρον να δω και άλλα βιβλία της.
October 20, 2020
https://dominicamat.blogspot.com/2020...
Πόση ομορφιά καί πόση ιστορία κρύβει η χώρα μας; Πόση αδικία καί πόσο καημό; Πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να μετριαστεί ο πόνος καί να κλείσουν οι πληγές; Θεωρώ πως ποτέ δεν θα στερέψουν οι μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν όλα τα δεινά καί πάντα θα υπάρχει κάτι που θα πρέπει να ειπωθεί καί να μην λησμονηθεί. Αλίμονο! Λαός που ξεχνάει την ιστορία του,είναι καταδικασμένος στο να πράξει τα ίδια λάθη. Η ιστορία μας είναι η παρακαταθήκη καί η προίκα μας. Είναι μεγάλο κομμάτι αυτού που είμαστε σήμερα καί θα μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές.
Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ψυχογιός το νέο βιβλίο της συγγραφέως κυρίας Αργυρούς Μαργαρίτη,με τίτλο ''Η ράφτρα''. Η χαρά μου είναι διπλή που μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω καί να σας μιλήσω για το συγκεκριμένο βιβλίο. Κι αυτό γιατί είναι η πρώτη μου επαφή με την γραφή της συγγραφέως -ξέρετε πόσο πολύ μου αρέσει να ανακαλύπτω έργα όλο καί περισσότερων συγγραφέων που μέχρι πρότεινος δεν είχε τύχει- καί κατά δεύτερον εξαιτίας της κατηγορίας που ανήκει το βιβλίο. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό ιστορικό-κοινωνικό μυθιστόρημα που με καθήλωσε από την αρχή καί κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μου μέχρι το τέλος.
Η αγάπη μου για την ιστορία είναι μεγάλη. Η μόνη μου ένσταση είναι για τον τρόπο που πολλ��ί/ες ιστορικοί,ή,ακαδημαϊκοί επιλέγουν να την αποτυπώσουν πάνω στο χαρτί. Τολμώ να πώ πως ο ξύλινος,μονότονος λόγος τους μπορεί να με αποτρέψει πολλές φορές από την ανάγνωση ανάλογων βιβλίων. Επιθυμώ να μαθαίνω την ιστορία μέσα από μυθιστορήματα -ιστορικά ακριβή- που θα τα χαρακτηρίζει ένας πιο οικείος κι εύπεπτος λόγος,απαλλαγμένος από τάσεις υπερβολής,ή,άσκοπης χρήσης βερμπαλισμών. Βέβαια,αυτό είναι κάτι που εναπόκειται στις προτιμήσεις του εκάστοτε αναγνώστη.
Η συγγραφέας κυρία Αργυρώ Μαργαρίτη σαν άλλη ράφτρα θα ''ράψει'' ένα ονειρικό σκηνικό καί θα το τοποθετήσει μέσα στην υπόθεση του βιβλίου. Θα έχουμε την δυνατότητα να μάθουμε την ιστορία του βασανισμένου τόπου της Θράκης καί των ανθρώπων που ζούσαν εκεί. Θα ρίξει φως σε άγνωστες,ή λιγότερο γνωστές πτυχές της ιστορίας καί θα μας κάνει να νιώσουμε,έστω καί για λίγο,την απόγνωση,τον τρόμο κι όλα αυτά τα συναισθήματα που βιώναν οι ήρωες εκείνη την στιγμή. Θα γίνουμε ένα με εκείνους. Θα δούμε όλα τα γεγονότα μέσα από τα δικά τους μάτια. Θα τρέξουμε για να σωθούμε. Θα αναζητήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους. Θα βιώσουμε την ατίμωση καί θα παλέψουμε για την ελευθερία καί για τα ιδανικά μας. Καί μέσα σε όλα αυτά,ποιά η θέση του έρωτα;
Η άψογη σκιαγράφηση των χαρακτήρων των ηρώων από την συγγραφέα βοηθά να εκπέμπουν οι ήρωες μία αληθοφάνεια που τους καθιστά προσεγγίσιμους καί αγαπητούς,ή όχι από το αναγνωστικό κοινό. Το θεωρώ απαραίτητο στοιχείο όταν μιλάμε για ιστορικά μυθιστορήματα. Είναι επιτακτική ανάγκη να καταλάβουμε πως αυτά όντως συνέβησαν στην πραγματικότητα καί οι ήρωες ήταν απλοί άνθρωποι σαν εμάς. Δείτε το σαν ένα καλό μάθημα για την ζωή μας.
Ο λόγος της συγγραφέως είναι μεστός καί αδιάκοπος. Δεν προβαίνει σε κουραστικές,περιττές επαναλήψεις,ούτε κάνει ''κοιλιές'' σε κάποιο σημείο. Ντύνεται με την παραδοσιακή θρακιώτη ενδυμασία καί την τοπική ντοπιολαλιά σε καίρια σημεία,τόσο όσο,ώστε να είναι ταιριαστή με το ύφος του βιβλίου καί να μην κουράζει τον αναγνώστη. Ταυτόχρονα κάνει χρήση άφθονου λεξιλογίου,πολλών καί περιγραφικών εικόνων καί πληθώρα συναισθημάτων που απειλούν να μας ''πνίξουν'' σαν τα ορμητικά νερά ενός χειμάρρου.
''ΘΡΑΚΗ, 1895-1913. Στη μαγική πόλη της Ξάνθης, σπουδαίες μοδίστρες με ασημένιες δαχτυλήθρες ντύναν τις Θράσσες με την τελευταία λέξη της μόδας. Κι ολόγυρα καπνοχώραφα με το χρυσόφυλλο φυτό που γέμιζε παράδες τους καπνέμπορους. Αρχοντικά με ζωγραφισμένα ταβάνια, το βουνό με τους θρύλους… Θα μπορούσε να είναι όμορφη η ζωή, αν δε σπέρνανε φωτιά οι κομιτατζήδες. Στα πλούσια αρχοντόσπιτα, στα ταπεινά πετρόχτιστα του Σαμακώβ, σε ένα παράξενο μοναστήρι, ράβουν και ξηλώνουν τη ζωή τους τα πρόσωπα αυτής της ιστορίας. Κεραστώ: Η ράφτρα. Για να διασώσει μια πάνινη ταυτότητα, μαθαίνει να πατά βελονιές. Μα τρύπωσε πάνω στην καρδιά της τάματα βαριά, κι όταν εκείνος ο άντρας μπήκε στη σπηλιά της, δε γινόταν να τον υποτάξει με τις χάρες του θηλυκού, γιατί είχε ξυρίσει το κεφάλι, είχε βάλει φούμο στα μούτρα, αυτός τηνε νόμιζε αγόρι. Μήτσος Γιαβάσογλου: Ο αντάρτης καπνέμπορος. Μεγάλο πάθος ο καπνός και η λευτεριά της Θράκης. Όταν λαβώθηκε σε κείνο το αλισβερίσι με τους λαθρέμπορες, νόμιζε πως η πληγή του θα κλείσει γρήγορα. Μα εκείνη η ράφτρα τονε σακάτεψε με το ασημένιο της βελόνι. Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε να είναι παραμύθι ανατρεπτικό, με αρχοντόπουλα, κυράδες και θεριά που ράβουν τα πάθη, τους έρωτες, τα μυστικά και τις προδοσίες με γερές βελονιές πάνω στη ζωή τους. Εκεί στη Θράκη: Ξάνθη, Γενί Κιοΐ, Ντεντέαγατς, Γκιουμουλτζίνα, Αντριανού...'' (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Ένα ακόμη στοιχείο του βιβλίου που συνέβαλε ώστε η ιστορία του να είναι τόσο θελκτική κι ενδιαφέρουσα στα μάτια μου,ήταν η απόφαση της συγγραφέως να αναφερθεί στους Βούλγαρους κι όσα εκείνοι με την σειρά τους διέπραξαν εις βάρος του αθώου ελληνικού πληθυσμού. Από τους βιασμούς καί τις λεηλασίες έως καί τις δολοφονίες καί τα παιδομαζώματα. Είναι γνωστό το τι έχουν κάνει οι Τούρκοι στους Έλληνες εκείνης της περιοχής,οπότε ήθελα να μάθω περισσότερα καί για τους άλλους κατακτητές καί να εμπλουτίσω τις ήδη υπάρχουσες γνώσεις μου. Βλέπετε,υπάρχουν πολλά αγκάθια στην σύγχρονη ιστορία της χώρας μας που την πληγώνουν καί κατ'επέκταση κι εμάς...
Το βιβλίο δεν έχει πολύ καιρό που έχει κυκλοφορήσει,οπότε κάπου εδώ επιλέγω να κλείσω την κριτική μου γι'αυτό. Επιλέγω να κρατήσω όλα αυτά που μου πρόσφερε απλόχερα ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του. Σίγουρα θα μείνει αρκετό καιρό νωπό στην μνήμη μου. Το βιβλίο είναι πολύ δυνατό κι ουσιαστικό κι αξίζει της προσοχής του αναγνωστικού κοινού. Είτε είστε λάτρεις ανάλογων μυθιστορημάτων,είτε όχι,σας προτείνω να το διαβάσετε. Είμαι πεποισμένη πως θα το βρείτε πολύ αρεστό καί ικανοποιητικό. Άκρως διδακτικό ως ένα μάθημα ιστορίας.
Καλές σας αναγνώσεις!
Πόση ομορφιά καί πόση ιστορία κρύβει η χώρα μας; Πόση αδικία καί πόσο καημό; Πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να μετριαστεί ο πόνος καί να κλείσουν οι πληγές; Θεωρώ πως ποτέ δεν θα στερέψουν οι μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν όλα τα δεινά καί πάντα θα υπάρχει κάτι που θα πρέπει να ειπωθεί καί να μην λησμονηθεί. Αλίμονο! Λαός που ξεχνάει την ιστορία του,είναι καταδικασμένος στο να πράξει τα ίδια λάθη. Η ιστορία μας είναι η παρακαταθήκη καί η προίκα μας. Είναι μεγάλο κομμάτι αυτού που είμαστε σήμερα καί θα μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές.
Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ψυχογιός το νέο βιβλίο της συγγραφέως κυρίας Αργυρούς Μαργαρίτη,με τίτλο ''Η ράφτρα''. Η χαρά μου είναι διπλή που μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω καί να σας μιλήσω για το συγκεκριμένο βιβλίο. Κι αυτό γιατί είναι η πρώτη μου επαφή με την γραφή της συγγραφέως -ξέρετε πόσο πολύ μου αρέσει να ανακαλύπτω έργα όλο καί περισσότερων συγγραφέων που μέχρι πρότεινος δεν είχε τύχει- καί κατά δεύτερον εξαιτίας της κατηγορίας που ανήκει το βιβλίο. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό ιστορικό-κοινωνικό μυθιστόρημα που με καθήλωσε από την αρχή καί κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μου μέχρι το τέλος.
Η αγάπη μου για την ιστορία είναι μεγάλη. Η μόνη μου ένσταση είναι για τον τρόπο που πολλ��ί/ες ιστορικοί,ή,ακαδημαϊκοί επιλέγουν να την αποτυπώσουν πάνω στο χαρτί. Τολμώ να πώ πως ο ξύλινος,μονότονος λόγος τους μπορεί να με αποτρέψει πολλές φορές από την ανάγνωση ανάλογων βιβλίων. Επιθυμώ να μαθαίνω την ιστορία μέσα από μυθιστορήματα -ιστορικά ακριβή- που θα τα χαρακτηρίζει ένας πιο οικείος κι εύπεπτος λόγος,απαλλαγμένος από τάσεις υπερβολής,ή,άσκοπης χρήσης βερμπαλισμών. Βέβαια,αυτό είναι κάτι που εναπόκειται στις προτιμήσεις του εκάστοτε αναγνώστη.
Η συγγραφέας κυρία Αργυρώ Μαργαρίτη σαν άλλη ράφτρα θα ''ράψει'' ένα ονειρικό σκηνικό καί θα το τοποθετήσει μέσα στην υπόθεση του βιβλίου. Θα έχουμε την δυνατότητα να μάθουμε την ιστορία του βασανισμένου τόπου της Θράκης καί των ανθρώπων που ζούσαν εκεί. Θα ρίξει φως σε άγνωστες,ή λιγότερο γνωστές πτυχές της ιστορίας καί θα μας κάνει να νιώσουμε,έστω καί για λίγο,την απόγνωση,τον τρόμο κι όλα αυτά τα συναισθήματα που βιώναν οι ήρωες εκείνη την στιγμή. Θα γίνουμε ένα με εκείνους. Θα δούμε όλα τα γεγονότα μέσα από τα δικά τους μάτια. Θα τρέξουμε για να σωθούμε. Θα αναζητήσουμε τους δικούς μας ανθρώπους. Θα βιώσουμε την ατίμωση καί θα παλέψουμε για την ελευθερία καί για τα ιδανικά μας. Καί μέσα σε όλα αυτά,ποιά η θέση του έρωτα;
Η άψογη σκιαγράφηση των χαρακτήρων των ηρώων από την συγγραφέα βοηθά να εκπέμπουν οι ήρωες μία αληθοφάνεια που τους καθιστά προσεγγίσιμους καί αγαπητούς,ή όχι από το αναγνωστικό κοινό. Το θεωρώ απαραίτητο στοιχείο όταν μιλάμε για ιστορικά μυθιστορήματα. Είναι επιτακτική ανάγκη να καταλάβουμε πως αυτά όντως συνέβησαν στην πραγματικότητα καί οι ήρωες ήταν απλοί άνθρωποι σαν εμάς. Δείτε το σαν ένα καλό μάθημα για την ζωή μας.
Ο λόγος της συγγραφέως είναι μεστός καί αδιάκοπος. Δεν προβαίνει σε κουραστικές,περιττές επαναλήψεις,ούτε κάνει ''κοιλιές'' σε κάποιο σημείο. Ντύνεται με την παραδοσιακή θρακιώτη ενδυμασία καί την τοπική ντοπιολαλιά σε καίρια σημεία,τόσο όσο,ώστε να είναι ταιριαστή με το ύφος του βιβλίου καί να μην κουράζει τον αναγνώστη. Ταυτόχρονα κάνει χρήση άφθονου λεξιλογίου,πολλών καί περιγραφικών εικόνων καί πληθώρα συναισθημάτων που απειλούν να μας ''πνίξουν'' σαν τα ορμητικά νερά ενός χειμάρρου.
''ΘΡΑΚΗ, 1895-1913. Στη μαγική πόλη της Ξάνθης, σπουδαίες μοδίστρες με ασημένιες δαχτυλήθρες ντύναν τις Θράσσες με την τελευταία λέξη της μόδας. Κι ολόγυρα καπνοχώραφα με το χρυσόφυλλο φυτό που γέμιζε παράδες τους καπνέμπορους. Αρχοντικά με ζωγραφισμένα ταβάνια, το βουνό με τους θρύλους… Θα μπορούσε να είναι όμορφη η ζωή, αν δε σπέρνανε φωτιά οι κομιτατζήδες. Στα πλούσια αρχοντόσπιτα, στα ταπεινά πετρόχτιστα του Σαμακώβ, σε ένα παράξενο μοναστήρι, ράβουν και ξηλώνουν τη ζωή τους τα πρόσωπα αυτής της ιστορίας. Κεραστώ: Η ράφτρα. Για να διασώσει μια πάνινη ταυτότητα, μαθαίνει να πατά βελονιές. Μα τρύπωσε πάνω στην καρδιά της τάματα βαριά, κι όταν εκείνος ο άντρας μπήκε στη σπηλιά της, δε γινόταν να τον υποτάξει με τις χάρες του θηλυκού, γιατί είχε ξυρίσει το κεφάλι, είχε βάλει φούμο στα μούτρα, αυτός τηνε νόμιζε αγόρι. Μήτσος Γιαβάσογλου: Ο αντάρτης καπνέμπορος. Μεγάλο πάθος ο καπνός και η λευτεριά της Θράκης. Όταν λαβώθηκε σε κείνο το αλισβερίσι με τους λαθρέμπορες, νόμιζε πως η πληγή του θα κλείσει γρήγορα. Μα εκείνη η ράφτρα τονε σακάτεψε με το ασημένιο της βελόνι. Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε να είναι παραμύθι ανατρεπτικό, με αρχοντόπουλα, κυράδες και θεριά που ράβουν τα πάθη, τους έρωτες, τα μυστικά και τις προδοσίες με γερές βελονιές πάνω στη ζωή τους. Εκεί στη Θράκη: Ξάνθη, Γενί Κιοΐ, Ντεντέαγατς, Γκιουμουλτζίνα, Αντριανού...'' (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Ένα ακόμη στοιχείο του βιβλίου που συνέβαλε ώστε η ιστορία του να είναι τόσο θελκτική κι ενδιαφέρουσα στα μάτια μου,ήταν η απόφαση της συγγραφέως να αναφερθεί στους Βούλγαρους κι όσα εκείνοι με την σειρά τους διέπραξαν εις βάρος του αθώου ελληνικού πληθυσμού. Από τους βιασμούς καί τις λεηλασίες έως καί τις δολοφονίες καί τα παιδομαζώματα. Είναι γνωστό το τι έχουν κάνει οι Τούρκοι στους Έλληνες εκείνης της περιοχής,οπότε ήθελα να μάθω περισσότερα καί για τους άλλους κατακτητές καί να εμπλουτίσω τις ήδη υπάρχουσες γνώσεις μου. Βλέπετε,υπάρχουν πολλά αγκάθια στην σύγχρονη ιστορία της χώρας μας που την πληγώνουν καί κατ'επέκταση κι εμάς...
Το βιβλίο δεν έχει πολύ καιρό που έχει κυκλοφορήσει,οπότε κάπου εδώ επιλέγω να κλείσω την κριτική μου γι'αυτό. Επιλέγω να κρατήσω όλα αυτά που μου πρόσφερε απλόχερα ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του. Σίγουρα θα μείνει αρκετό καιρό νωπό στην μνήμη μου. Το βιβλίο είναι πολύ δυνατό κι ουσιαστικό κι αξίζει της προσοχής του αναγνωστικού κοινού. Είτε είστε λάτρεις ανάλογων μυθιστορημάτων,είτε όχι,σας προτείνω να το διαβάσετε. Είμαι πεποισμένη πως θα το βρείτε πολύ αρεστό καί ικανοποιητικό. Άκρως διδακτικό ως ένα μάθημα ιστορίας.
Καλές σας αναγνώσεις!
June 27, 2021
Πολύ καλογραμμένο βιβλίο, Θάνου μείνει η υπέροχη χρήση γλώσσας και ντοπιολαλιάς που ζωντανεύει την εποχή, τα ήθη και τα έθιμα αλλά κυρίως τους ανθρώπους! Η κα Μαργαρίτη έχει ως ηρωίδες ανεξάρτητες, ισχυρογνώμονες, περήφανες και ασυμβίβαστες γυναίκες. Η Κεραστώ είναι φωτεινός φάρος σε μια δύσκολη εποχή που πλήρωσε με πολύ αίμα, δάκρυα και θυσίες την απελευθέρωση της Ξάνθης. Το βιβλίο είναι η οπτασία κη γωνιά του Μακεδονικού αγώνα από την πλευρά των απλών ανθρώπων και του τιμήματος που έπρεπε να πληρώσουν για την ελευθερία.
January 30, 2021
ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ και ΜΕ αρέσει να διαβάζω ιστορικό-κοινωνικό-αισθηματικά μυθιστορήματα, είναι το αγαπημένο μου είδος ΑΦΟΥ!!!Δεν ξέρω αν ευσταθεί ο όρος αλλά αυτό που εννοώ είναι πως λατρεύω να διαβάζω μυθιστορήματα που παντρεύουν τα ιστορικά στοιχεία με τη μυθοπλασία, και εκτός από τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, αναλύουν τα ήθη, έθιμα της εκάστοτε περιοχής, είναι πολυπρόσωπα και περικλείουν αίσθημα, ίντριγκες, πάθη....
Διαβάζοντας το οπισθόφυλλο του νέου μυθιστορήματος της Αργυρώς Μαργαρίτη η Ράφτρα και κυρίως τις τελευταίες αράδες :"Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε να είναι παραμύθι ανατρεπτικό, με αρχοντόπουλα, κυράδες και θεριά που ράβουν τα πάθη, τους έρωτες, τα μυστικά και τις προδοσίες με γερές βελονιές πάνω στη ζωή τους. Εκεί στη Θράκη: Ξάνθη, Γενί Κιο'ί', Ντεντέαγατς, Γκουμουλτζίνα, Αντριανού.... "
ήταν μονόδρομος να το αποκτήσω-διαβάσω, πόσο μάλλον που έχω καταγωγή από την Θράκη και διψάω να ταξιδεύω μέσω των βιβλίων στον τόπο καταγωγής του παππού μου, μια και δεν την επισκέφτηκα ακόμη...
Κι ήταν εξαιρετικό το ταξίδι στη Θράκη του 1895-1913 με ξεναγό τη Κεραστώ την ατίθαση, ασυμβίβαστη ράφτρα που δεν δίστασε να μεταμφιεστεί σε αγόρι προκειμένου να επιβιώσει!!
Θα την πρωτοσυναντήσω μικρό κοριτσάκι σ'ένα μισογκρεμισμένο γυναικείο μοναστήρι, το οποίο θα κάνει σπίτι της και μάνες της θα γίνουν οι "κατσαρίδες" όπως η ίδια αποκαλεί τις γυναίκες που επέζησαν από τις άγριες επιθέσεις των κομιτατζήδων και βρήκαν καταφύγιο στο σπίτι της Κυράς!!!
Η Κεραστώ, έχασε τους γονείς της σε μικρή ηλικία και τον μονάκριβο αδερφό της από παιδομάζωμα των Βούλγαρων, έχει μοναδική κληρονομιά μια κεντημένη ταυτότητα με το όνομα, την ημερομηνία γέννησης της, τα ονόματα των γονιών της, το όνομα-ημερομηνία γέννησης του αδερφού της,την επιθυμία να γίνει ράφτρα όπως η μάνα της και σκοπό ζωής να βρει τον αδερφό της!!!
Αρχικά θα διδαχθεί την τέχνη της ράφτρας από την Μελπομένη μια νεαρή αρχόντισσα η οποία θα φιλοξενηθεί για λίγο στο μοναστήρι, στη συνέχεια θα μαθητεύσει δίπλα σε μια σπουδαία μοδίστρα της Ξάνθης μέχρι που ένα συγκλονιστικό γεγονός θα την ωθήσει να βρει καταφύγιο σε μία σπηλιά, να ξυρίσει το κεφάλι, να βάλει φούμο στα μούτρα και να παριστάνει το αγόρι!!!
Ποιο όρκο δίνει η Κεραστώ, τι προσπαθεί να ανακαλύψει και τι θα γίνει όταν στη σπηλιά της εμφανιστεί ο λαβωμένος Μήτσος Γιαβάσογλου, ένας πλούσιος γαιοκτήμονας που αγαπά τη γη, τα καπνά, μεγάλη του αγάπη είναι η πατρίδα και παλεύει για την λευτεριά της;;;
Θα τον ερωτευτεί, θα τον ακολουθήσει στα καπνοχώραφα και τα βουνά, θα γνωρίσει τα μέλη της οικογένειας του που ταλανίζουν πάθη, μίση, ίντριγκες και ταυτόχρονα θα προσπαθεί να κρατήσει κρυφή την ταυτότητα της και να μην αποκαλυφθεί πως είναι κορίτσι...
Θα τα καταφέρει;;; ή θα την ανακαλύψουν;;;
Ανακαλύψτε το και εσείς διαβάζοντας το πολυπρόσωπο αυτό μυθιστόρημα το οποίο σας συστήνω ανεπιφύλακτα ΑΦΟΥ!!!
Με κέρδισε από την εισαγωγή ακόμα, στην οποία η συγγραφέας παραθέτει ιστορικά στοιχεία που αγνοούσα και την παρουσίαση των προσώπων που πρωταγωνιστούν στο βιβλίο της στην οποία χρησιμοποιεί την τοπική διάλεκτο(όπως σε όλο το βιβλίο παραθέτοντας επεξηγήσεις όπου αυτό είναι απαραίτητο).
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την συγγραφέα για το μοναδικό αυτό ταξίδι που μου χάρισε στα χώματα που μεγάλωσε ο παππούς μου(λέτε να είχε συναντήσει την Κεραστώ και τον Μήτσο, είχε την ίδια ηλικία με την Κεραστώ ΑΦΟΥ!!!) για τις ξεχωριστές περιγραφές της που μου έδωσαν την αίσθηση πως περπατούσα κι εγώ στη μαγική πόλη της Ξάνθης, πως μαθήτευσα δίπλα σε σπουδαίες μοδίστρες, ξαναθυμήθηκα την τέχνη της παραγωγής καπνού(καλλιεργούσε ο σύζυγος πριν χρόνια ΑΦΟΥ 😍),θαύμασα τα αρχοντικά με τα ζωγραφισμένα ταβάνια, κρύφτηκα σε σπηλιές και βουνά, πόνεσα με τις θηριωδίες των κομιτατζήδων και έκανα δικό μου τον πόνο της Μελπομένης,της Πηνελόπης,της Ταρσώς και έκανα "δικά μου" όλα τα συναισθήματα της Κεραστώς!!!
https://meareseitobiblioafou.blogspot...
Διαβάζοντας το οπισθόφυλλο του νέου μυθιστορήματος της Αργυρώς Μαργαρίτη η Ράφτρα και κυρίως τις τελευταίες αράδες :"Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε να είναι παραμύθι ανατρεπτικό, με αρχοντόπουλα, κυράδες και θεριά που ράβουν τα πάθη, τους έρωτες, τα μυστικά και τις προδοσίες με γερές βελονιές πάνω στη ζωή τους. Εκεί στη Θράκη: Ξάνθη, Γενί Κιο'ί', Ντεντέαγατς, Γκουμουλτζίνα, Αντριανού.... "
ήταν μονόδρομος να το αποκτήσω-διαβάσω, πόσο μάλλον που έχω καταγωγή από την Θράκη και διψάω να ταξιδεύω μέσω των βιβλίων στον τόπο καταγωγής του παππού μου, μια και δεν την επισκέφτηκα ακόμη...
Κι ήταν εξαιρετικό το ταξίδι στη Θράκη του 1895-1913 με ξεναγό τη Κεραστώ την ατίθαση, ασυμβίβαστη ράφτρα που δεν δίστασε να μεταμφιεστεί σε αγόρι προκειμένου να επιβιώσει!!
Θα την πρωτοσυναντήσω μικρό κοριτσάκι σ'ένα μισογκρεμισμένο γυναικείο μοναστήρι, το οποίο θα κάνει σπίτι της και μάνες της θα γίνουν οι "κατσαρίδες" όπως η ίδια αποκαλεί τις γυναίκες που επέζησαν από τις άγριες επιθέσεις των κομιτατζήδων και βρήκαν καταφύγιο στο σπίτι της Κυράς!!!
Η Κεραστώ, έχασε τους γονείς της σε μικρή ηλικία και τον μονάκριβο αδερφό της από παιδομάζωμα των Βούλγαρων, έχει μοναδική κληρονομιά μια κεντημένη ταυτότητα με το όνομα, την ημερομηνία γέννησης της, τα ονόματα των γονιών της, το όνομα-ημερομηνία γέννησης του αδερφού της,την επιθυμία να γίνει ράφτρα όπως η μάνα της και σκοπό ζωής να βρει τον αδερφό της!!!
Αρχικά θα διδαχθεί την τέχνη της ράφτρας από την Μελπομένη μια νεαρή αρχόντισσα η οποία θα φιλοξενηθεί για λίγο στο μοναστήρι, στη συνέχεια θα μαθητεύσει δίπλα σε μια σπουδαία μοδίστρα της Ξάνθης μέχρι που ένα συγκλονιστικό γεγονός θα την ωθήσει να βρει καταφύγιο σε μία σπηλιά, να ξυρίσει το κεφάλι, να βάλει φούμο στα μούτρα και να παριστάνει το αγόρι!!!
Ποιο όρκο δίνει η Κεραστώ, τι προσπαθεί να ανακαλύψει και τι θα γίνει όταν στη σπηλιά της εμφανιστεί ο λαβωμένος Μήτσος Γιαβάσογλου, ένας πλούσιος γαιοκτήμονας που αγαπά τη γη, τα καπνά, μεγάλη του αγάπη είναι η πατρίδα και παλεύει για την λευτεριά της;;;
Θα τον ερωτευτεί, θα τον ακολουθήσει στα καπνοχώραφα και τα βουνά, θα γνωρίσει τα μέλη της οικογένειας του που ταλανίζουν πάθη, μίση, ίντριγκες και ταυτόχρονα θα προσπαθεί να κρατήσει κρυφή την ταυτότητα της και να μην αποκαλυφθεί πως είναι κορίτσι...
Θα τα καταφέρει;;; ή θα την ανακαλύψουν;;;
Ανακαλύψτε το και εσείς διαβάζοντας το πολυπρόσωπο αυτό μυθιστόρημα το οποίο σας συστήνω ανεπιφύλακτα ΑΦΟΥ!!!
Με κέρδισε από την εισαγωγή ακόμα, στην οποία η συγγραφέας παραθέτει ιστορικά στοιχεία που αγνοούσα και την παρουσίαση των προσώπων που πρωταγωνιστούν στο βιβλίο της στην οποία χρησιμοποιεί την τοπική διάλεκτο(όπως σε όλο το βιβλίο παραθέτοντας επεξηγήσεις όπου αυτό είναι απαραίτητο).
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την συγγραφέα για το μοναδικό αυτό ταξίδι που μου χάρισε στα χώματα που μεγάλωσε ο παππούς μου(λέτε να είχε συναντήσει την Κεραστώ και τον Μήτσο, είχε την ίδια ηλικία με την Κεραστώ ΑΦΟΥ!!!) για τις ξεχωριστές περιγραφές της που μου έδωσαν την αίσθηση πως περπατούσα κι εγώ στη μαγική πόλη της Ξάνθης, πως μαθήτευσα δίπλα σε σπουδαίες μοδίστρες, ξαναθυμήθηκα την τέχνη της παραγωγής καπνού(καλλιεργούσε ο σύζυγος πριν χρόνια ΑΦΟΥ 😍),θαύμασα τα αρχοντικά με τα ζωγραφισμένα ταβάνια, κρύφτηκα σε σπηλιές και βουνά, πόνεσα με τις θηριωδίες των κομιτατζήδων και έκανα δικό μου τον πόνο της Μελπομένης,της Πηνελόπης,της Ταρσώς και έκανα "δικά μου" όλα τα συναισθήματα της Κεραστώς!!!
https://meareseitobiblioafou.blogspot...
May 4, 2021
Αυτό το υπέροχο βιβλίο, πλούσιο σε μύθους και θρύλους, με ταξίδεψε στην Θράκη του 18ου - 19ου αιώνα. Στην υποδουλωμένη υπό τον τουρ��ικό ζυγό Θράκη. Τότε που σκοπός των Θρακιωτών ήταν η εθνική ανεξαρτησία και απελευθέρωση της Θράκης,καθώς και η αντιμετώπιση των θερμόαιμων και βίαιων Βουλγάρων κομιτατζήδων.
Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα πλούσιο σε ιστορικά γεγονότα, χωρίς ωστόσο να κουράζει. Η πλοκή της ιστορίας και η πληθώρα πρωταγωνιστών πλέκουν μια όμορφη και ενδιαφέρουσα ιστορία, η οποία διατηρεί το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι και την τελευταία σελίδα.
Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας παίζει η Κεραστώ. Ένα ορφανό κορίτσι, μεγαλωμένο σε ένα μοναστήρι.Αναλογα με το ρούχο της, υιοθετεί και τον αντίστοιχο ρόλο. Μεταμφιεσμένο σε αγόρι δίνει όρκο στον εαυτό της να βρει την ταυτότητα της, το χαμένο αδερφό της καθώς και να ανακαλύψει το χαμένο παιδί της γυναίκας που τη μύησε στην τέχνη της ραπτικής. Εξίσου σπουδαία προσωπικότητα, ο Μήτσος Γιαβάσογλου, ένας νέος από αρχοντική οικογένεια.Αγάπη του ο καπνός,το εμπόριο του και ο Αγώνας για την απελευθέρωση. Οι ζωές του υφαίνονται και ενώνονται με τρόπο μαγικό.
Εννοείται πως συστήνω ανεπιφύλακτα αυτό το ταξίδι, το οποίο θα μαγέψει κάθε αναγνώστη.
Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα πλούσιο σε ιστορικά γεγονότα, χωρίς ωστόσο να κουράζει. Η πλοκή της ιστορίας και η πληθώρα πρωταγωνιστών πλέκουν μια όμορφη και ενδιαφέρουσα ιστορία, η οποία διατηρεί το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι και την τελευταία σελίδα.
Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας παίζει η Κεραστώ. Ένα ορφανό κορίτσι, μεγαλωμένο σε ένα μοναστήρι.Αναλογα με το ρούχο της, υιοθετεί και τον αντίστοιχο ρόλο. Μεταμφιεσμένο σε αγόρι δίνει όρκο στον εαυτό της να βρει την ταυτότητα της, το χαμένο αδερφό της καθώς και να ανακαλύψει το χαμένο παιδί της γυναίκας που τη μύησε στην τέχνη της ραπτικής. Εξίσου σπουδαία προσωπικότητα, ο Μήτσος Γιαβάσογλου, ένας νέος από αρχοντική οικογένεια.Αγάπη του ο καπνός,το εμπόριο του και ο Αγώνας για την απελευθέρωση. Οι ζωές του υφαίνονται και ενώνονται με τρόπο μαγικό.
Εννοείται πως συστήνω ανεπιφύλακτα αυτό το ταξίδι, το οποίο θα μαγέψει κάθε αναγνώστη.
October 13, 2022
Ενα αγρίμι στα βουνά. Αυτός έπρεπε να ειναι ο τίτλος του βιβλιου. Ο συγκεκριμένος τίτλος και το εξώφυλλό δρουν παραπλανητικά.
Περίμενα περισσότερα από αυτό το μυθιστόρημα, καλύτερες περιγραφές της Θράκης, του πολιτισμού της, της ακμής που γνώρισε, την καλλιεργεια που υπηρχε και γέννησε έναν Μάνο Χατζηδάκι, περισσότερες ιστορικές πληροφορίες, αναφορές στο μετάξι, τον πλούτο, τη δύναμη.. Η Θράκη, η Κομοτηνή, η Ξάνθη, η Αλεξανδρούπολη αποτελούν εξαιρετικό θέμα. Κριμα που η συγγραφέας το χειρίστικε έτσι.. Αδικει την περιοχή αντί να την προβάλλει.
Η διήγηση αναλώνεται στους κομιτατζίδες (δεν ειναι μόνο αυτο η Θράκη..), τις φρικαλεότητες, τις ανατριχιαστικές θηριωδίες, σε φόνους που δέ χωράει ανθρώπου νους και δεν θεωρώ υγιές ούτε να γράφονται και να αναπαράγονται, ούτε να διαβάζονται..
Οσο για την πλοκή, είναι δαιδαλώδης και χάνεται ο ειρμός. Οι αντιδράσεις των ηρώων αψυχολόγητες και δεν σε καποιο βαθμό δεν πείθουν.
Εάν θέλετε να γνωρισετε τη Θράκη μέσα από ένα όμορφο μυθιστόρημα, θα σας προτεινα να αναζητήσετε καποιο άλλο..
Περίμενα περισσότερα από αυτό το μυθιστόρημα, καλύτερες περιγραφές της Θράκης, του πολιτισμού της, της ακμής που γνώρισε, την καλλιεργεια που υπηρχε και γέννησε έναν Μάνο Χατζηδάκι, περισσότερες ιστορικές πληροφορίες, αναφορές στο μετάξι, τον πλούτο, τη δύναμη.. Η Θράκη, η Κομοτηνή, η Ξάνθη, η Αλεξανδρούπολη αποτελούν εξαιρετικό θέμα. Κριμα που η συγγραφέας το χειρίστικε έτσι.. Αδικει την περιοχή αντί να την προβάλλει.
Η διήγηση αναλώνεται στους κομιτατζίδες (δεν ειναι μόνο αυτο η Θράκη..), τις φρικαλεότητες, τις ανατριχιαστικές θηριωδίες, σε φόνους που δέ χωράει ανθρώπου νους και δεν θεωρώ υγιές ούτε να γράφονται και να αναπαράγονται, ούτε να διαβάζονται..
Οσο για την πλοκή, είναι δαιδαλώδης και χάνεται ο ειρμός. Οι αντιδράσεις των ηρώων αψυχολόγητες και δεν σε καποιο βαθμό δεν πείθουν.
Εάν θέλετε να γνωρισετε τη Θράκη μέσα από ένα όμορφο μυθιστόρημα, θα σας προτεινα να αναζητήσετε καποιο άλλο..
August 29, 2021
Το πιο συναρπαστικό κομμάτι ήταν η ιστορία της Θράκης και οι δραματικές στιγμές που έζησαν οι άνθρωποι της Ξάνθης, οι βιαιότητες των κομιτατζήδων είναι μια μικρή εικόνα που περιγράφεται. Ιστορίες της Ξάνθης είχα γνωρίσει όταν είχα επισκεφθεί το μουσείο της Ξάνθης και μας είχε γίνει μια εκπληκτική αναφοράς για την ιστορία και τα πάθη της κάτι βέβαια που επιβεβαιώνεται μέσα στο βιβλίο. Η ιστορία της ράφτρας ήταν αρκετά μελό και σουρεαλιστική για τα δεδομένα εκείνης της εποχής και η αλήθεια ήταν πως κούρασε. Επίσης η ιδιαίτερη γραφή της όπου ο διάλογος εναλλάσσεται με τον προφορικό λόγο δεν ήταν κάτι βοηθητικό ως προς την εξέλιξη της ανάγνωσης μου. Ωστόσο δεν μπορεί να μη θεωρυ μια αξιόλογη προσπάθεια και έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την συγγραφέα.
March 13, 2022
Σαν παραμύθι εξελίσσονται οι ζωές των πρωταγωνιστών στην Θράκη των Ελλήνων,των Οθωμανών και των Βουλγάρων. Η γραφή της συγγραφέως τρέχει σαν νερό στις σελίδες του βιβλίου. Ενα μυθιστόρημα στολισμένο με γλωσσικά ιδιώματα, ήθη της εποχής, μυθολογικά στοιχεία και ιστορικα γεγονότα. Στο κέντρο του βιβλίου βρίσκεται η Κεραστω μια γυναίκα που σπάει τα κατεστημένα της εποχής. Πεισμωμενη να μη ξεχάσει την ταυτότητα της μαθαίνει να ράβει, να επιβιώνει, να επιλέγει να ζήσει με τα δικά της θέλω και όχι με τα πρέπει των άλλων. Το βιβλίο ξεπέρασε τις προσδοκίες μου και λάτρεψα τη ροή της γραφής της κ. Μαργαρίτη.
April 14, 2021
Πολύ ιδιαίτερη γραφή από την αγαπημένη συγγραφέα. Μια ιστορία όμορφα διατυπωμένη, η οποία ξετυλίγεται σαν παραμύθι στον αναγνώστη που δεν θέλει να τελειώσει. Η Θράκη μαγεύει μέσα από τις περιγραφές στο όνομά της. Ενώ όμως διατηρρούμε την αγωνία μας και το ενδιαφέρον στο ζενίθ για την εξέλιξη της ζωής των κύριων προσώπων καθόλη τη διάρκεια της ανάγνωσης, στο τέλος δίνονται λύσεις πολύ γρήγορα και δεν βλέπουμε αυτό που θέλουμε για το πρωταγωνιστικό μας ζευγάρι. Το τέλος λίγο μου τα χάλασε αλλά και πάλι αυτό το βιβλίο της μικρής μας ράφτρας είναι θησαυρός!
March 7, 2021
Η Ράφτρα της Αργυρώ Μαργαρίτη...Ένα ιδιαίτερο βιβλίο που ταξιδεύει τον αναγνώστη στην όμορφη Θράκη,εμένα προσωπικά με κούρασε πολύ,πολλά τα ονόματα που γύριζα σελίδες για να θυμηθώ ποιος είναι.. Ενώ άκουσα τόσες όμορφες κριτικές προσωπικά δεν μου άρεσε...Φυσικά θα δώσω κι"άλλη ευκαιρία στη συγγραφέα...
September 2, 2022
Αξίζει τον κόπο για όσους θέλουν να συνδυάσουν την ανάγνωση ενός μυθιστορήματος με αναφορές σε ιστορικά γεγονότα.
Μέσα από την ιστορία της ζωής της ηρωίδας ξεδιπλώνονται τα γεγονότα που σημάδεψαν την σύγχρονη ιστορία της Ροδόπης και μεταφέρονται μπροστά μας με τρόπο μοναδικό.
Μέσα από την ιστορία της ζωής της ηρωίδας ξεδιπλώνονται τα γεγονότα που σημάδεψαν την σύγχρονη ιστορία της Ροδόπης και μεταφέρονται μπροστά μας με τρόπο μοναδικό.
November 26, 2021
Ωραία γραφή !
February 5, 2022
Κακογραμμένο. Κρίμα γιατί το θέμα είχε πολλά να δώσει...
May 27, 2022
Αρκετά καλή γραφή σε μια απλή στη βάση της ιστορία, δοσμένη όμως με όμορφο και ενδιαφέρον τρόπο.
August 5, 2022
Ενα ομορφο και πολυ καλογραμμενο βιβλιο😊
Displaying 1 - 24 of 24 reviews