Güldüm eğlendim, tiyatro sanatçılarının anılarını okumayı çok severim zaten. Özellikle Semih Sergen bölümünde ve Zafer abi'nin İtalya seyahatinde gözümden yaş geldi.
Zafer Algöz yeni kitabında her zamanki gibi hem güldürüyor hem hüzünlendiriyor. Kitabın edebi eser niteliği tartışılır tabiki ama ben anlattıklarını hem okurken hem dinlerken çok keyif alıyorum.
Bunun gibi on seri de yapsa hepsini alır keyifle okurum. Bunlar Türk Tiyatrosunun son temsilcileri artık. Unutulmaya yüz tutmuş aktör ve aktrisleri tekrardan bizlere hatırlatıyor. Bir nevi tarih kitabı da diyebiliriz.
Hikayeler yine her zamanki gibi güzel ve akıcı ama metni üç noktalar basmış... Keşke bir editör olaydı da "dayımın oğlu, üç nokta bu kadar sık kullanılırsa anlamını yitirir" diyeydi... Her yere konunca anlamı kalmıyor... En azından bence öyle...
Zafer Algöz, hepimizin belki de Cem Yılmaz filmlerden aşina olduğumuz bir isim, aslında kendisi büyük bir devlet sanatçısı, hem de konservatuvarlı, popüler kültür etkisinden tiyatrocularımızı hak ettikleri düzeyde tanımıyoruz ne yazık ki. Neyse, goygoyu bir kenara bırakacak olursak Zafer Algöz, okurlarına çocukluğundan başlayıp, konservatuvara girişi, yaz tatilleri, rol arkadaşları, yurtdışı tatili ve bedelli askerlik anılarını anlatıyor, bir yerde sohbet ediyor aslında, okurken zaman hızla akıyor, su gibi geçiyor...
İyi hikaye anlatanlara hayranlığım büyük; Zafer Algöz oyunculuğunun yanı sıra iyi hikaye anlatmasıyla da kalbimde taht kurdu. Aslında tanıdığım, ama tanıdığımın farkında olmadığım tiyatro sanatçılarıyla ilgili paylaştıklarını okumak çok keyifliydi. Kitabı okurken Türkiye'nin yakın dönem sosyokültürel panoramasını hatırlamak ayrıca hoşuma gitti. Sesli kahkaha attığım anlar oldu. Arada youtube'dan Zafer Algöz'ü izleyip okurken onun tatlı anlatımını da duyar gibi oldum, tavsiye ederim. Doyumu yüksek bir okumaydı, iyi ki okumuşum. Son kitaptan başlamak güzl oldu, diğer ikisini de okuyacağım mutlaka.
Yaşanan güzel anıları anlatanlar bir de yetenekli sanatçılar,tiyatrocular olunca okuması daha bir güzel oluyor.Kimi zaman gülerek kimi zaman hüzünlenerek okudum.İyi ki varsın Zafer Algöz..