นอกจากข้าแล้วท่านจะรักใคร 2

除了我你还能爱谁 #2

by 四叶铃兰, ซื่อเยี่ยหลิงหลัน, จันทร์กลางน้ำ (Translator)

ผิดหรือหากนางปรารถนาเพียงชายที่รักมั่น ไม่ขอยอมอ่อนข้อแบ่งปันความรักกับสตรีใด!
...

สิ่งใดเกิดขึ้นแล้วย่อมมิอาจเปลี่ยนแปลงแก้ไข เฉกเช่นเวลาและสายน้ำที่ไม่สามารถไหลย้อนกลับคืน ดังนั้นแม้ ‘เถียนซีญื่อ’ จำต้องจากบ้านมาไกลถึงซูโจว โฉมสะคราญอันดับหนึ่งแห่งเมืองหลวงก็ไม่เคยหวนนึกเสียใจ

ยิ่งได้มาเจอศัตรูตัวฉกาจอย่างคุณชายแห่งบ้านสกุลหลงด้วยแล้ว จะให้นางมัวแต่หดหัวเหมือนเต่าน้อยในกระดองก็กระไรอยู่ ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ต่อให้ต้องใช้กลยุทธ์สกปรกร้อยแปดอันใดก็ช่าง ขอเพียงได้กุมชัยชนะเหนือคุณชายจอมโอหังบังอาจคนนั้น ไม่ว่าเรื่องอันใดนางพร้อมยอมกระทำ!

Genres: China

456 pages, Paperback

First published February 1, 2010

Reviews

[Hammu · Rating 2 out of 5]

เนื้อเรื่องอ่านแล้วถือว่าค่อนข้างผิดหวัง ยืดเรื่องมากจนมันดูไม่มีอะไร
ถ้าตัดความยืดเยื้อตรงนี้ไปได้ภายใน 1 เล่มสามารถจบลงได้ทันทีโดยที่ไม่จำเป็นต้องมีเล่มสอง
กับอีกเรื่องที่ดูจะขัดใจจะเป็นในเรื่องของความโลเลของเถียนซีญื่อที่ทำเหมือนจะเคืองโกรธสั่วเก๋อ แต่ก็ยังติดใจที่โดนปฏิเสธแต่งงาน ไหนจะเรื่องของหมิงลู่ที่ได้รับพระราชทา่นสมรสด้วย ทั้งๆที่ตั้งใจปลอมตัวจะไปขัดขวางให้ล้มเลิกการแต่ง แต่กลับตัดใจไม่ได้ ไหนจะเรื่องของหลงหมิงที่พัวพันด้วยอีก สรุปแล้วเหมือนเป็นคนที่ไม่อยากเลือกใครซักคนให้เป็นที่หนึ่ง แต่อยากครอบครองทั้งสามยังไงก็ไม่รู้

ตอนจบของเนื้อเรื่องเหมือนโดยรวบรัดตัดจบ อนุมานได้ว่าพื้นที่หน้ากระดาษหมดแล้วจะต้องตัดจบเหลือเพียงเนื้อเรื่องแค่นี้ ทั้งๆที่จริงๆแล้วเนื้อเรื่องในส่วนของการแข่งลูกหวาย การมาเยือนของเจ้าเมืองจวิ้น สามารถถูกตัดทิ้งได้ไม่ต้องมีในเนื้อเรื่องเลยก็ยังได้ แต่เหมือนผู้เขียนต้องการดึงเชงให้หนังสือดูหนา ดูยาว ราวกับว่าโดนกำหนดมาแต่แรกว่าจะต้องมีกี่ร้อยหน้า

แต่สิ่งที่ประทับใจในตัวเล่มนี้คือตอนที่หลงหมิงพาเถียนซีญื่อไปชมเมืองน้ำแข็ง แล้วภายในเมืองน้ำแข็งมีรูปสลักเรื่องราวตั้งแต่แรกพบระหว่างทั้งสอง ซึ่งเป็นภาพสลักน้ำแข็งฝีมือของหลงหมิงนั้น ทำให้ดูได้เห็นชัดเจนว่าหลงหมิงรักเถียนซีญื่อขนาดไหน แต่นางก็ไม่เคยที่จะตอบรับความรู้สึกแบบตรงๆ โดยเฉพาะเรื่องของการที่ยอมเป็นคู่หมั้นคู่หมายของหลงหมิงก็เป็นเพียงเพราะเกมที่ตนจัดทำขึ้นอีก

[Monaliz Juang · Rating 4 out of 5]

เข้าใจว่ามันเลือกยากคนที่มีบุญคุณด้วยชีวิตกับคนที่รัก
แต่เธอเล่นหนีไปแบบนั้นเลยเหรอ พอเลือกใครไม่ได้?

ขอหักคะแนนหนึ่งดาวที่ตอนจบมันควรมีบทหวาน
พระเอกนางเอกสิ ไหงมันหวานแค่นั้น???

ส่วนคนที่แย่งซีนตลอด ยังคงเป็นพี่สี่ สร้างเสียงหัวเราะ
ทำให้ขำได้ตลอดเลย ฮาาา ขำจริงๆเรื่องนี้
ช่วงดราม่าก็มีช่วยทำให้เรื่องเบาสมองเกินไปนัก

[Ning · Rating 4 out of 5]

หักคะแนน ความยืดของเนื้อเรื่อง ..
บวกกับความใจโลเล ของนางเอก

แต่ยังคงขำอยู่

[Ahgase · Rating 3 out of 5]

อ่านไม่จบค่ะ เพราะอ่านสปอยมาเลยพลิกไปหน้าหลังเลย
55555555555

[Wanyiwa · Rating 3 out of 5]

รีวิวรวม 2 เล่มนะคะ

เมื่อเถียนซีญื่อถูกสั่วเก๋อสีจวิ้นอ๋องปฏิเสธที่จะเป็นคู่สมรส ทำให้นอกจากเธอจะหัวใจแตกสลายแล้ว เธอยังอับอายผู้คนจนต้องหลบหน้าออกจากเมืองหลวงไปอยู่ที่เมืองซูโจวแทน แต่ที่นี่ นางกลับต้องพบกับคุณชายแห่งบ้านสกุลหลง ผู้ที่หลงตัวเองและเจ้าเล่ห์เป็นที่สุด ทำให้ทั้งคู่ต้องกลายเป็นคู่ปรับกัน แต่ในที่สุด นางก็ต้องกลับเมืองหลวงเพราะมีพระราชโองการให้นางเป็นคู่สมรสของหมิงลู่จวิ้นอ๋อง

ชีวิตของนางเอกมีความน่าสนใจดีค่ะ คือไม่ได้เป็นคนเก่งที่โดดเด่น แต่มีความคิดที่แปลกและชวนให้เราอยากติดตามดี เธอเป็นคนตรงไปตรงมากับตัวเองดีด้วย แม้จะดูเหมือนเป็นคนโลเลไปหน่อยเรื่องความรัก แต่ในมุมมองของนางเอก ก็เลือกยากจริงๆนะ เราชอบการเล่าเรื่อง ชอบการออกแบบคาแร็คเตอร์โดยเฉพาะตัวนางเอกและพระเอก แต่ไม่ค่อยชอบความเป็นฮาเร็มเท่าไหร่ คือรู้สึกว่านางเอกมีคนมาหลงรักมากไป ทำให้ดูพยายามทำให้นางเอกมีความโดดเด่นมากเกินไป

[Noo · Rating 4 out of 5]

รักมาตลอดเล่มครึ่ง จบดี จบสมบูรณ์แหละ ก็มันไม่ได้มีปมไรต้องแก้นี่นา แค่รอแม่นางเลือกคู่แค่นั้นแหละ 555 แต่ๆๆๆ ตัดจบฉับๆ รู้เลยว่าหน้ากระดาษหมด ปวดใจคนอ่านเลยนะเนี่ย ให้คะแนน 3.5 ดาว สำหรับเล่มนี้

(คือเนื้อเรื่องช่วงเจ้าชายต่างแดนอะไรนั่นคืองง มาทำไม เพื่ออะไร มากินเลี้ยงทุกวัน มาสร้างเรื่องให้ผู้หญิงไปเตะบอลแค่นี้เหรอ คือไม่มีอะไรสำคัญเลย ไม่มีปมไรเลย ทำให้เนื้อเรื่องยาวออกไปเฉยๆ แล้วตอนจบกระดาษหมดซะงั้น คือมองว่าพระเอกเป็นคนที่คิดแต่แรกนั่นแหละ แต่มีโมเม้นท์สวีทกับพระรองมากมาย เพื่อให้เดาไม่ถูกก็เข้าใจได้นะ แต่คือพอลงเอยแล้วน่าจะมีเวลาปกติกะพระเอกบ้างดีมั้ย ให้นางอยู่แต่บนหลังคา แล้วก็ต่อด้วยตอนพิเศษของคู่รองๆ บ้างก็ได้ ฟินมาเกือบทั้งเรื่อง ตายตอนจบค่ะ เสียใจ TT)

[Lunae Enciel · Rating 5 out of 5]

เรื่องนี้ตอนจบตลกโปกฮาหาสาระอันใดมิได้ ที่สนุกคือการดำเนินเรื่อง รู้ทั้งรู้ว่าเป็นแค่พระรอง แต่คนเขียนก็ยังสร้างสถานการณ์ให้รู้สึกว่าควรเป็นพระเอกอะไรแบบนี้ พระรองเรื่องนี้ก็เยอะอยู่นะ และที่นางเอกลงเอยกับพระเอกก็เพราะพระรองขัดแข้งขัดขากันเองนี่แหละ ถ้าอยากอ่านอะไรเบา ๆ แก้เครียด เรื่องนี้ตอบโจทย์ ถึงจะยาวไปหน่อยก็เหอะ

[Opal · Rating 3 out of 5]

เรื่องนี้ขึ้นเรื่องได้น่าสนใจ มีตัวละครน่าสนใจ เสียดายวาง plot เรื่องไม่ดี ปิดเรื่องแบบรีบๆไม่สามารถทำให้คนอ่านซาบซึ้งถึงความสัมพันธุ์ของตัวละครต่างๆได้

[Nessy Bunny · Rating 3 out of 5]

ขาดความมีเหตุผล ขัดใจความโลเลงี่เง่าของนางเอก เก่งมาทั้งเรื่อง ไหนว่าทั้งสวยทั้งฉลาด ทำไมคิดอะไรได้ตื้นเขินงี้เล่า หนีเนี่ยนะ ถามจริง?!

[Anida · Rating 4 out of 5]

ความสนุกดรอปไปนะในเล่มสอง ยิ่งตอนจบงี้ อิหยังวะมาก แต่เดาพระเอกถูกคน 😝

[สุมิตตา เอี้ยงจัน]

Ok

[janeny ไก่บิน · Rating 4 out of 5]

ใดๆคือลงเรือผิดลำ คนที่เป็นพระเอกบทจะเด่นก็เลยไม่เด่น อีกคนได้ซีนหมดฉันเลยขึ้นเรือผิดลำแง เป็นตาเศร้านะ แนวฮาเบาสมอง ไปไม่สุด แต่ก็สนุกอ่านข้าววันข้ามคืนอยู่

[Elle · Rating 4 out of 5]

ชอบมาก ชอบทุกอย่าง ชอบทุกคน อยากให้ยาวกว่านี้ด้วยซ้ำ
ขำๆสนุกๆ แต่กัดกินหัวใจลึกๆ ไม่รู้จะเลือกใคร หลงหมิง หรือหมิงลู่
แถมไปหักจบแบบนั้น ... บ่นแบบสปอยได้มั้ยเนี่ย


คิดว่าคนเขียนก็คงไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน อาจจะหาที่ลงไม่ได้
แต่หมิงลู่มีฮูหยินถึงเจ็ดคนก่อนแล้ว (เราให้เขาเสียคะแนนตรงนี้ แม้จะให้หย่าทุกคนเพื่อเถียนซีญื่อก็ตาม)
หมิงลู่ดูเป็นคนมั่นคงในรักนะ เมื่อรักเถียนซีญื่อก็ไม่น่า ไม่น่า...ไม่น่ามีอะไรกับฮูหยินจนทำให้มีบุตรชายในตอนท้าย ไหนว่ารักนักรักหนาไง จนทำให้ไม่อาจแย่งชิงเถียนซีญื่อกับหลงหมิงได้อีก เพราะตัวเขาไม่ดีพอเสียแล้ว
เราคิดว่า ไม่ได้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ได้อะ เหมือนคนเขียนทำให้หมิงลู่เจอเหตุการณ์นี้
เพื่อที่จะได้หาทางลงให้เรื่องจบได้ หมิงลู่ไม่น่าเป็นคนแบบนี้

(จริงๆเชียร์หลงหมิง เพราะมาก่อน =_= แต่ก็ชอบหมิงลู่ พี่สี่ก็ฮาได้อีก)

[M · Rating 3 out of 5]

เซ็ง... 400 กว่าหน้า
สรุปทั้งเรื่องคือการที่นางเอกโลเล ไม่รู้จะเลือกใคร
แถมตอนจบทำให้เรารู้สึกว่า ทำไมไม่หันเนื้อเรื่องโฟกัสที่พระ-นาง ความสัมพันธ์ทั้งสองคนให้มากกว่านี้

คือทั้งเรื่องนี่โฟกัสที่หมิงลู่ จนเรายอมรับกลายๆ เลยว่าสงสัยอีตานี่เป็นพระเอกแน่ๆ ในช่วงที่นางเอกให้โอกาส โฟกัสที่หมิงลู่เลย หมิงหลงนี่แทบไม่มีบทอ่ะ น้อยมาก แล้วตอนจบออกมาคือสรุปหมิงหลงเหรอ เดี๋ยว แล้วหมิงหลงที่ผ่านมาทำอะไร คือก็รู้นะ แต่รายละเอียดหลายอย่างหายไปเลย ช่วงที่หมิงหลงหายนี่อยู่ไหน ฯลฯ
เหมือนเค้ามีหลายอย่างที่โฟกัสได้แต่ไม่เลือกจุดใดจุดหนึ่ง สะเปะสะปะไปทั่ว ทำให้รายละเอียดไม่ลงลึก ไอ้ที่ลงลึกดันไม่ใช่ส่วนสำคัญ

อีกอันที่เสียดายคือเรื่องของนางเอกกับสั่วเก๋อ ส่วนตัวเราอยากให้คนๆ นี้เป็นพระเอก รู้สึกว่าถ้าเป็นพระเอกความสัมพันธ์น่าจะมีมิติมากกว่านี้ เพราะสั่วเก๋อเป็นคนที่มีคาแรกเตอร์ค่อนข้างขัดแย้งในตัวเองพอสมควรนะ เราว่า แล้วเคมีหลายๆ อย่าง เราว่ามันดึงดูดกับนางเอก

แล้วยังมีเรื่องพี่สี่กับท่านหญิง... งงเลย รวบรัด จู่ๆ ก็เรียบร้อย
แล้วยังความหมายของสายตาพี่รองที่เจือความเจ็บปวด คือรู้ว่านางเอกจับปลาสองมือ โลเล หรือจริงๆ แอบชอบนางเอก หรือจริงๆ แอบชอบพระเอก แล้วทำไมพี่รองจับได้แต่แรกว่านางเอกเป็นผู้หญิง ฯลฯ
โว้ยยย คือหลายอย่างแม่งไม่มีอธิบาย

คาแรกเตอร์หลายตัวรายละเอียดไม่ค่อยชัดเจน เลยแบบไม่อิน
หลายจุดการสร้างอารมณ์ไม่ถึง เราไม่ผูกพันกะตัวละครตัวไหนเลย

แล้วตอนจบคือง่ายๆ แบบนั้นเลยเหรอคะ... คือเลือกง่ายๆ เลย ทำไปเลยแต่แรกมั้ย ถ้าจะแบบนี้ก็โยนพวงมาลัยแม่งเลย
โว้ยยยยยย *ลุกคว่ำโต๊ะ*

ที่ให้ 3 ดาว เพราะมันก็ยังมีความตลก ความฮาเจือปนอยู่บ้าง โดยเฉพาะกับสั่วเก๋อ...
หลายอย่างเหมือนจุดประเด็นให้สนใจ แต่...นะ ก็อย่างที่้บอก จุดให้สนแล้วทิ้งไป ให้จบง่ายๆ อารมณ์ไม่สุดมากกกก