What do you think?
Rate this book
De vrouw met de sleutel
Een vrouw blijft na de plotselinge dood van haar man berooid achter. Ze moet aan het werk en plaatst een advertentie: vrouw, 59 jaar, moederlijk voorkomen, brede heupen, prettige stem, komt u voor het slapen gaan, instoppen en voorlezen. Discr. verzek. Beslist geen seks. bedoel.
Haar werk brengt haar in de slaapkamers van de meest uiteenlopende mensen. Bij een elfjarig meisje, een stewardess, en een veertigjarige werkloze man. Meer en meer raakt ze bij haar klanten betrokken. Dit boek onthult niet alleen wat de weduwe zoal meemaakt op de rand van vreemde bedden, maar ook wat ze haar pyjamaklanten voorleest. Hoe die reageren op Dostojevski, van Schendel, of een Raoul Trip. De vrouw met de sleutel gaat over onze onstilbare honger naar verhalen, en wat een verhaal in een leven teweeg brengt.
Haar werk brengt haar in de slaapkamers van de meest uiteenlopende mensen. Bij een elfjarig meisje, een stewardess, en een veertigjarige werkloze man. Meer en meer raakt ze bij haar klanten betrokken. Dit boek onthult niet alleen wat de weduwe zoal meemaakt op de rand van vreemde bedden, maar ook wat ze haar pyjamaklanten voorleest. Hoe die reageren op Dostojevski, van Schendel, of een Raoul Trip. De vrouw met de sleutel gaat over onze onstilbare honger naar verhalen, en wat een verhaal in een leven teweeg brengt.
221 pages, Paperback
First published February 1, 2011
84 people want to read
About the author
Vonne van der Meer
48 books31 followersVonne van der Meer werd in 1952 in Eindhoven geboren. Ze was het jongste kind in een gezin van drie. Haar moeder was een fanatieke lezer die haar kinderen veel en graag voorlas. De familie verhuisde naar Laren, waar Van der Meer na de lagere school de MMS bezocht. Na haar eindexamen ging ze een jaar naar een high school in de Verenigde Staten, waar haar liefde voor het toneel werd aangewakkerd door de acteerlessen die ze volgde.
Twee jaar later werd ze toegelaten tot de regieafdeling van de Amsterdamse Theaterschool. Tijdens deze opleiding bleef ze eigen werk schrijven: verhalen, toneel, schetsen. Al snel werd ze de belangrijkste tekstleverancier van haar klas: "Als er voor Koninginnedag een straattheaterstuk gemaakt moest worden, bewerkte ik in één nacht een sprookje. Als twee medeleerlingen een stuk zochten om samen aan te werken, maar niks konden vinden dat bij hun leeftijd en mogelijkheden paste, schreef ik het. Daar ontdekte ik ook dat het niet verstandig is je eigen werk te regisseren. De afstand ontbreekt dan. Als een scène niet meteen lukt, ben je geneigd meteen te gaan herschrijven, in plaats van de acteurs een andere opdracht te geven."
In 1976 werd Van der Meers monoloog De behandeling door toneelgroep Centrum op het repertoire genomen. In 1978 sloot ze haar toneelopleiding af en werd regieassistent van Franz Marijnen bij het RO-theater. Al snel regisseerde ze zelf stukken van Goethe, Osborne, Frisch en een bewerking van Plato's Symposium. Daarna regisseerde ze een kleine tien jaar bij uiteenlopende gezelschappen als Baal, Centrum, De Haagse Comedie en het RO-theater. Bij het laatste gezelschap ging in 1996 ook haar toneelstuk Weiger nooit een dans in première.
Van der Meers verzamelde verhalen uit Hollands Maandblad werden in 1987 gebundeld in haar debuut Het limonadegevoel, dat prompt bekroond werd met de Geertjan Lubberhuizenprijs. Daarna publiceerde ze gedurende meer dan dertig jaar en met grote regelmaat romans, verhalenbundels en novellen. De doorbraak naar het grote publiek kwam in 1999 met Eilandgasten, een roman-in-verhalen waarin we de tijdelijke bewoners van huize Duinroos leren kennen en de verhalen achter de berichten in het gastenboek.
Met haar werk heeft Van der Meer zowel in binnen- als buitenland een groot lezerspubliek bereikt. In september 2013 is Het smalle pad van de liefde verschenen, een roman over een onmogelijke liefde die de weg vrijmaakt naar een ander verlangen.
In het najaar van 2014 was zij twee maanden gastschrijver in Brussel, met een lesopdracht (proza schrijven) aan het Rits. In 2015 keerde ze terug naar het Rits om les geven aan de Masterstudenten, en ook in 2016 zal zij daar weer met studenten werken.
In oktober 2015 is Winter in Gloster Huis verschenen.
Twee jaar later werd ze toegelaten tot de regieafdeling van de Amsterdamse Theaterschool. Tijdens deze opleiding bleef ze eigen werk schrijven: verhalen, toneel, schetsen. Al snel werd ze de belangrijkste tekstleverancier van haar klas: "Als er voor Koninginnedag een straattheaterstuk gemaakt moest worden, bewerkte ik in één nacht een sprookje. Als twee medeleerlingen een stuk zochten om samen aan te werken, maar niks konden vinden dat bij hun leeftijd en mogelijkheden paste, schreef ik het. Daar ontdekte ik ook dat het niet verstandig is je eigen werk te regisseren. De afstand ontbreekt dan. Als een scène niet meteen lukt, ben je geneigd meteen te gaan herschrijven, in plaats van de acteurs een andere opdracht te geven."
In 1976 werd Van der Meers monoloog De behandeling door toneelgroep Centrum op het repertoire genomen. In 1978 sloot ze haar toneelopleiding af en werd regieassistent van Franz Marijnen bij het RO-theater. Al snel regisseerde ze zelf stukken van Goethe, Osborne, Frisch en een bewerking van Plato's Symposium. Daarna regisseerde ze een kleine tien jaar bij uiteenlopende gezelschappen als Baal, Centrum, De Haagse Comedie en het RO-theater. Bij het laatste gezelschap ging in 1996 ook haar toneelstuk Weiger nooit een dans in première.
Van der Meers verzamelde verhalen uit Hollands Maandblad werden in 1987 gebundeld in haar debuut Het limonadegevoel, dat prompt bekroond werd met de Geertjan Lubberhuizenprijs. Daarna publiceerde ze gedurende meer dan dertig jaar en met grote regelmaat romans, verhalenbundels en novellen. De doorbraak naar het grote publiek kwam in 1999 met Eilandgasten, een roman-in-verhalen waarin we de tijdelijke bewoners van huize Duinroos leren kennen en de verhalen achter de berichten in het gastenboek.
Met haar werk heeft Van der Meer zowel in binnen- als buitenland een groot lezerspubliek bereikt. In september 2013 is Het smalle pad van de liefde verschenen, een roman over een onmogelijke liefde die de weg vrijmaakt naar een ander verlangen.
In het najaar van 2014 was zij twee maanden gastschrijver in Brussel, met een lesopdracht (proza schrijven) aan het Rits. In 2015 keerde ze terug naar het Rits om les geven aan de Masterstudenten, en ook in 2016 zal zij daar weer met studenten werken.
In oktober 2015 is Winter in Gloster Huis verschenen.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 47 reviews
July 24, 2024
?Ik was benieuwd naar dit boek omdat ik de maand erna zou gaan voorlezen voor kinderen # voorleesexpress
🤔Ik vond vooral de onderdelen over de communicatie met de voorgelezen interessant. De hoofdstukken uit het boek die vooral het voorgelezen verhaal aangeven heb ik wellicht te snel gelezen. Misschien nog eens herlezen dus..
=> Eilandgastenheb ik volgens mij als jeugdfilm met plezier gezien, Vindeling lijkt me interessant om als volgende boek te lezen.
MW 28/8/20
🤔Ik vond vooral de onderdelen over de communicatie met de voorgelezen interessant. De hoofdstukken uit het boek die vooral het voorgelezen verhaal aangeven heb ik wellicht te snel gelezen. Misschien nog eens herlezen dus..
=> Eilandgastenheb ik volgens mij als jeugdfilm met plezier gezien, Vindeling lijkt me interessant om als volgende boek te lezen.
MW 28/8/20
January 30, 2023
3,5 sterren
Wat een lief en menselijk verhaal! Het is lang geleden dat ik iets van Vonne van der Meer las, bij toeval zag ik dit boek in de bibliotheek, maar ik herkende haar stijl meteen. Ze kan mensen zo mooi beschrijven, met hun goede en minder goede kanten.
Wat een lief en menselijk verhaal! Het is lang geleden dat ik iets van Vonne van der Meer las, bij toeval zag ik dit boek in de bibliotheek, maar ik herkende haar stijl meteen. Ze kan mensen zo mooi beschrijven, met hun goede en minder goede kanten.
February 28, 2023
3,5*
Leuke manier om de hoofdpersoon zo aan verschillende mensen te koppelen en verschillende onderwerpen aan te snijden en verhalen te vertellen. Kan me zomaar voorstellen dat het ook echt fijn kan zijn, zo'n voorlezer 's avonds. Bestaat dit echt?
Losstaand pluspunt: Vonne van der Meer heeft een fijne stem voor het luisterboek.
Leuke manier om de hoofdpersoon zo aan verschillende mensen te koppelen en verschillende onderwerpen aan te snijden en verhalen te vertellen. Kan me zomaar voorstellen dat het ook echt fijn kan zijn, zo'n voorlezer 's avonds. Bestaat dit echt?
Losstaand pluspunt: Vonne van der Meer heeft een fijne stem voor het luisterboek.
December 15, 2012
Een boek over boeken. Wat meer kan een boekenfan wensen?
July 7, 2015
3,5 sterren (waarom kom ik altijd op halve sterren uit). Diverse verhalen gevouwen in een basisverhaal. Met plezier gelezen.
June 17, 2025
Lief en knus boek, met toch best heftige thema's. Mooie verbinding tussen Nettie en haar toehoorders en mooie verhalen die voorgelezen worden. Ook de losse korte verhalen lijken door Vonne geschreven, wat erg leuk is en het zijn goede verhalen.
Als de band tussen Nettie en haar klanten steeds hechter wordt, loopt dat soms positief en soms negatief af..
Als de band tussen Nettie en haar klanten steeds hechter wordt, loopt dat soms positief en soms negatief af..
November 9, 2015
Mijn eerste boek van Vonne van der Meer, maar zeker niet de laatste. Het verhaal gaat over een vrouw die 's avonds gaat voorlezen bij andere mensen. Zo ontmoet ze heel verschillende mensen. Als lezer krijg je op die manier ook een inkijkje in hun leven. Sommige verhalen die voorgelezen worden, staan ook in het boek. Dat is wel leuk. Van mij had het boek nog wel een stuk dikker mogen zijn, want een aantal vragen blijft onbeantwoord. Daarnaast heeft het boek een prettige sfeer, dat maakt dat je gewoon wil weten hoe het verder gaat met iedereen. Jammer dat het uit is, maar wel erg van genoten en zeker een aanrader.
July 29, 2015
15/20
C’est une belle surprise que ce roman. Je m’attendais à l’aimer par la place qu’il accorde aux livres mais c’est finalement pour de toutes autres raisons que j’ai été touchée par cette histoire. Malgré un début un peu long, La femme à la clé est une belle histoire qui raconte aussi bien la solitude que l’écoute et l’entraide.
Ma chronique : https://myprettybooks.wordpress.com/2...
C’est une belle surprise que ce roman. Je m’attendais à l’aimer par la place qu’il accorde aux livres mais c’est finalement pour de toutes autres raisons que j’ai été touchée par cette histoire. Malgré un début un peu long, La femme à la clé est une belle histoire qui raconte aussi bien la solitude que l’écoute et l’entraide.
Ma chronique : https://myprettybooks.wordpress.com/2...
October 19, 2015
Nice story, crisp and well-penciled characters. My renewed love for Dutch writers.
June 25, 2022
Wat een fijn boek. Een ontspannend verhaal met sympathieke, kwetsbare personages. Er komen zware onderwerpen voorbij, maar Vonne van der Meer weet het boek luchtig te houden, zonder dat het vlak of clichématig wordt. Ik vond de bespiegelingen over verhalen, schrijven, en wat een verhaal goed maakt, of juist niet, een mooie toevoeging.
Het luisterboek is een aanrader; de auteur leest het zelf voor, precies zoals ze het bedoeld heeft.
Het luisterboek is een aanrader; de auteur leest het zelf voor, precies zoals ze het bedoeld heeft.
March 15, 2021
Vriendelijk en wijs boek. Met plezier gelezen, deze verhalen in verhalen in verhalen.
May 22, 2021
Fantastisch boek, prachtig geschreven!
August 21, 2011
http://www.tzum.info/2011/03/recensie...
De vrouw met de sleutel past naadloos in oeuvre Vonne van der Meer
In de nieuwste roman van Vonne van der Meer, De vrouw met de sleutel, moet een vrouw van middelbare leeftijd uit financiële nood een nieuwe baan zoeken. Ze kan, naar eigen zeggen, vrijwel niets, maar iedereen vond altijd dat ze zo’n mooie stem had en zo ontstaat het idee om als voorlezer aan het werk te gaan. De hoofdpersoon zet vervolgens zonder haar dierbaren iets te vertellen een advertentie in een dagblad en al snel kan ze aan het werk.
Er wordt onder meer voorgelezen bij een wat norsige stewardess, een jong meisje dat niet meer uit haar kamer komt en een eeuwige vrijgezel. Personages die in een paar zinnen raak worden neergezet. Deze vertelstructuur is een slimme zet van Van der Meer die, zo blijkt nu toch wel na vijfentwintig jaar schrijverschap, ervan houdt om een roman te schrijven die eigenlijk uit meerdere korte verhalen bestaat.
Wat heel aardig is aan De vrouw met de sleutel is dat de verhalen die de hoofdpersoon voorleest ook afgedrukt staan in het boek. Verhalen die inderdaad meer dan geschikt zijn om te voor te lezen, die de schrijnende kanten van het ouder worden overduidelijk schetsen en die ook bij de gewone lezer langer dan gemiddeld door het hoofd blijven spoken. Bovendien slaagt Van der Meer er goed in om ieder verhaal een andere toon mee te geven.
Het boek zit stampvol met verwijzingen naar andere literaire werken en daarin maakt Van der Meer op bladzijde 110 opeens een heel bijzondere keuze. ‘Ik liep door, ik ken mezelf, in deze stemming zou ik tegen mensen opbotsen en geen sorry zeggen omdat ik meende dat zij tegen mij opbotsten. Ik zou een verkoper aanschieten en een verkeerde toon aanslaan. Die boekverkoper zou vanavond zijn vrouw afbekken, of ruzie zoeken met een collega, die op zijn beurt weer enzovoort. Het chagrijn zou escaleren en eindigen in een gruwelijke moord, net als in dat boek waarvan ik de titel vergeten ben.’ Dit citaat is namelijk overduidelijk een verwijzing naar Van der Meers in 2004 verschenen roman Ik verbind u door. Een inside joke voor de Van der Meer-kenners?
Natuurlijk doet De vrouw met de sleutel qua onderwerp wel denken aan dat wereldberoemde boek dat ook over voorlezen gaat: De Voorlezer van Bernhard Schlink. Van der Meer is zich daarvan bewust en verwijst in De vrouw met de sleutel daarom expliciet naar Schlink. Ook qua structuur komt er de nodige intertekstualiteit om de hoek kijken, want de vergelijking met beroemdste vertelster ooit, Scheherazade, ligt er wel duimendik bovenop. De schrijfster kopt waarschijnlijk daarom ook deze vergelijking zelf in.
Aan het slot van De vrouw met de sleutel blijkt uiteindelijk dat de roman nog meer een boek over schrijven is dan over voorlezen: hoe maak een je een verhaal, hoe verzin je een plot, het komt allemaal aan de orde. Als een verbreding van het oeuvre van Van der Meer is De vrouw met de steutel al met al niet te beschouwen, maar de originele korte verhalen en vlotte manier waarop personages neergezet worden, maken het toch tot een lezenswaardig boek.
Cilla Geurtsen
Vonne van der Meer – De vrouw met de sleutel. Contact, Amsterdam
De vrouw met de sleutel past naadloos in oeuvre Vonne van der Meer
In de nieuwste roman van Vonne van der Meer, De vrouw met de sleutel, moet een vrouw van middelbare leeftijd uit financiële nood een nieuwe baan zoeken. Ze kan, naar eigen zeggen, vrijwel niets, maar iedereen vond altijd dat ze zo’n mooie stem had en zo ontstaat het idee om als voorlezer aan het werk te gaan. De hoofdpersoon zet vervolgens zonder haar dierbaren iets te vertellen een advertentie in een dagblad en al snel kan ze aan het werk.
Er wordt onder meer voorgelezen bij een wat norsige stewardess, een jong meisje dat niet meer uit haar kamer komt en een eeuwige vrijgezel. Personages die in een paar zinnen raak worden neergezet. Deze vertelstructuur is een slimme zet van Van der Meer die, zo blijkt nu toch wel na vijfentwintig jaar schrijverschap, ervan houdt om een roman te schrijven die eigenlijk uit meerdere korte verhalen bestaat.
Wat heel aardig is aan De vrouw met de sleutel is dat de verhalen die de hoofdpersoon voorleest ook afgedrukt staan in het boek. Verhalen die inderdaad meer dan geschikt zijn om te voor te lezen, die de schrijnende kanten van het ouder worden overduidelijk schetsen en die ook bij de gewone lezer langer dan gemiddeld door het hoofd blijven spoken. Bovendien slaagt Van der Meer er goed in om ieder verhaal een andere toon mee te geven.
Het boek zit stampvol met verwijzingen naar andere literaire werken en daarin maakt Van der Meer op bladzijde 110 opeens een heel bijzondere keuze. ‘Ik liep door, ik ken mezelf, in deze stemming zou ik tegen mensen opbotsen en geen sorry zeggen omdat ik meende dat zij tegen mij opbotsten. Ik zou een verkoper aanschieten en een verkeerde toon aanslaan. Die boekverkoper zou vanavond zijn vrouw afbekken, of ruzie zoeken met een collega, die op zijn beurt weer enzovoort. Het chagrijn zou escaleren en eindigen in een gruwelijke moord, net als in dat boek waarvan ik de titel vergeten ben.’ Dit citaat is namelijk overduidelijk een verwijzing naar Van der Meers in 2004 verschenen roman Ik verbind u door. Een inside joke voor de Van der Meer-kenners?
Natuurlijk doet De vrouw met de sleutel qua onderwerp wel denken aan dat wereldberoemde boek dat ook over voorlezen gaat: De Voorlezer van Bernhard Schlink. Van der Meer is zich daarvan bewust en verwijst in De vrouw met de sleutel daarom expliciet naar Schlink. Ook qua structuur komt er de nodige intertekstualiteit om de hoek kijken, want de vergelijking met beroemdste vertelster ooit, Scheherazade, ligt er wel duimendik bovenop. De schrijfster kopt waarschijnlijk daarom ook deze vergelijking zelf in.
Aan het slot van De vrouw met de sleutel blijkt uiteindelijk dat de roman nog meer een boek over schrijven is dan over voorlezen: hoe maak een je een verhaal, hoe verzin je een plot, het komt allemaal aan de orde. Als een verbreding van het oeuvre van Van der Meer is De vrouw met de steutel al met al niet te beschouwen, maar de originele korte verhalen en vlotte manier waarop personages neergezet worden, maken het toch tot een lezenswaardig boek.
Cilla Geurtsen
Vonne van der Meer – De vrouw met de sleutel. Contact, Amsterdam
October 7, 2018
La narratrice est une femme de 59 ans, Nettie. Son mari est mort, ses enfants sont loin. Elle doit retrouver une activité professionnelle car ses économies s’amenuisent. Que faire ? Ce qu’elle aime, ce sont les livres. Ce qu’elle sait faire, c’est la lecture à voix haute. Alors, elle publie cette annonce :
Femme, 59 ans, d’apparence maternelle, hanches larges, voix agréable, vient vous border et vous faire la lecture avant que vous vous endormiez. Discr. Assurée. Intentions sexuelles totalement exclues.
Au bout de quelque temps, les réponses à l’annonce commencent à arriver et Nettie se construit une clientèle.
En choisissant cette activité de lectrice du soir, Nettie n'imagine pas l'impact de ces nouveaux rendez-vous sur sa propre vie, l'importance des relations qu'elle va nouer avec ses clients. En s'intéressant à leur personnalité, en choisissant avec soin ce qu'elle va leur lire, en pénétrant dans leur intimité, elle se retrouve mêlée à leurs problèmes au-delà de ce qu'elle souhaitait au départ, au risque de s'impliquer personnellement un peu trop.
C’est le genre de livres qui fait du bien, même s’il ne s’y passe pas des choses exceptionnelles. Ce sont des rencontres, des séquences de vie, des éclaircies dans des existences pas faciles, des occasions de faire surgir des choses cachées, de parler à quelqu’un qui ne juge pas, quelqu’un qui est bienveillant, quelqu’un qui a besoin de donner un sens à sa vie.
Une histoire lumineuse, où les livres ont leur place, et un personnage de femme qui reprend goût à la vie, en aidant les autres, sans mièvrerie, sans artifice. Ce livre m’a fait passer un joli moment.
Femme, 59 ans, d’apparence maternelle, hanches larges, voix agréable, vient vous border et vous faire la lecture avant que vous vous endormiez. Discr. Assurée. Intentions sexuelles totalement exclues.
Au bout de quelque temps, les réponses à l’annonce commencent à arriver et Nettie se construit une clientèle.
En choisissant cette activité de lectrice du soir, Nettie n'imagine pas l'impact de ces nouveaux rendez-vous sur sa propre vie, l'importance des relations qu'elle va nouer avec ses clients. En s'intéressant à leur personnalité, en choisissant avec soin ce qu'elle va leur lire, en pénétrant dans leur intimité, elle se retrouve mêlée à leurs problèmes au-delà de ce qu'elle souhaitait au départ, au risque de s'impliquer personnellement un peu trop.
C’est le genre de livres qui fait du bien, même s’il ne s’y passe pas des choses exceptionnelles. Ce sont des rencontres, des séquences de vie, des éclaircies dans des existences pas faciles, des occasions de faire surgir des choses cachées, de parler à quelqu’un qui ne juge pas, quelqu’un qui est bienveillant, quelqu’un qui a besoin de donner un sens à sa vie.
Une histoire lumineuse, où les livres ont leur place, et un personnage de femme qui reprend goût à la vie, en aidant les autres, sans mièvrerie, sans artifice. Ce livre m’a fait passer un joli moment.
October 6, 2016
Een leuk, origineel en toegankelijk boek over een heerlijk onderwerp: lezen. Zelf ben ik verslaafd aan lezen en lees ik een vast gezin wekelijks voor om zo de taalontwikkeling van de kinderen te bevorderen. Dit boek sprak mij daarom zeer aan. De korte verhalen zijn zo boeiend en goed geschreven dat ik het haast zonde vond om weer terug te keren naar het 'gewone' verhaal. De tips over het schrijven van een verhaal vond ik overbodig en voelde ietwat krampachtig aan, alsof het er perse in moest.
Read
November 8, 2015Van Vonne van der Meer las ik met veel plezier 'Eilandgasten'. 'De vrouw met de sleutel' heb ik vanaf de eerste pagina een vreemd boek gevonden. De hoofdpersoon leest zo'n bizar verhaal voor al aan het begin van het boek. Daarop knapte ik eigenlijk al af. Wel mooi beschreven hoe de voorlezer het meisje Renee uit haar isolement haalt.
May 23, 2016
Leuk boek, makkelijk te lezen, met tips en verwijzingen naar andere boeken. Goed idee om op deze manier meerdere verhalen te vertellen. Mooi ook hoe dingen tot stand kunnen komen. Je wordt goed betrokken bij de problematiek van de personages en nodigt uit om snel verder te lezen hoe het afloopt.
May 8, 2012
Een heerlijk boek,zoals alle boeken van Vonne. Een goed verhaal waaruit blijkt dat als de nood hoog is je een origineel beroep kan vinden,creeren. Mensen zijn goed neergezet en heel herkenbaar.
February 13, 2016
Aparte ervaring. Maar zeker niet verkeerd.
December 14, 2018
Ik heb destijds genoten van Eilandgasten, mede door de uitgekiende structuur. Het viel me daardoor ook meteen op dat De vrouw met de sleutel eigenlijk dezelfde opbouw heeft. Voor wie het nog niet las: Eilandgasten gaat over het vakantiehuisje Duinroos. We volgen de verschillende gasten die er na elkaar een weekje verblijven. De werkster houdt het huisje schoon en houdt de boel een beetje in de gaten. In het huisje ligt een gastenboek, waarin de gasten iets schrijven en lezen wat de anderen erin schreven. Voor iedereen blijkt het verblijf in de Duinroos uiteindelijk een belangrijke wending in hun bestaan te zijn.
We kunnen in beide gevallen spreken van een raamvertelling: binnen het overkoepelende verhaal worden andere verhalen verteld. Het enige verschil is dat de centrale figuur in Eilandgasten (de werkster) niet alle verhalen zelf vertelt. Die worden grotendeels vanuit het perspectief van de gasten verteld. In De vrouw met de sleutel blijft Nettie degene door wiens ogen we de anderen en hun verhalen beleven. Het dagboek en het gastenboek spelen een vergelijkbare rol. Maar anders dan in Eilandgasten weten de klanten van Nettie niets van elkaar.
Ook anders is dat de werkster in Eilandgasten slechts indirect een rol speelt bij de catharsis van de romanfiguren en Nettie daar een heel directe rol in heeft. Mooi is ook het spiegeleffect hierbij: een verhaal voorlezen aan de 20 jaar jongere Mike over een oudere man die probeert indruk te maken op een 20 jaar jongere vrouw. En de gevoelens die dat bij haarzelf oproept. Of de manier waarop ze het jonge meisje Renée, dat met veel fantasie verhalen schrijft, begeleidt in het beter maken van haar teksten.
Wat dat laatste betreft had ik af en toe het gevoel dat we spelenderwijs ook een lesje korte verhalen schrijven kregen te lezen. Ook bij de discussies met klanten over de afloop van verhalen en over hoe verschillend lezers een verhaal beleven. En dat ruim voor de verschijning van Hoe lees ik korte verhalen van Lidewijde Paris!
Hele recensie lezen?https://mijnboekenkast.blogspot.com/2...
We kunnen in beide gevallen spreken van een raamvertelling: binnen het overkoepelende verhaal worden andere verhalen verteld. Het enige verschil is dat de centrale figuur in Eilandgasten (de werkster) niet alle verhalen zelf vertelt. Die worden grotendeels vanuit het perspectief van de gasten verteld. In De vrouw met de sleutel blijft Nettie degene door wiens ogen we de anderen en hun verhalen beleven. Het dagboek en het gastenboek spelen een vergelijkbare rol. Maar anders dan in Eilandgasten weten de klanten van Nettie niets van elkaar.
Ook anders is dat de werkster in Eilandgasten slechts indirect een rol speelt bij de catharsis van de romanfiguren en Nettie daar een heel directe rol in heeft. Mooi is ook het spiegeleffect hierbij: een verhaal voorlezen aan de 20 jaar jongere Mike over een oudere man die probeert indruk te maken op een 20 jaar jongere vrouw. En de gevoelens die dat bij haarzelf oproept. Of de manier waarop ze het jonge meisje Renée, dat met veel fantasie verhalen schrijft, begeleidt in het beter maken van haar teksten.
Wat dat laatste betreft had ik af en toe het gevoel dat we spelenderwijs ook een lesje korte verhalen schrijven kregen te lezen. Ook bij de discussies met klanten over de afloop van verhalen en over hoe verschillend lezers een verhaal beleven. En dat ruim voor de verschijning van Hoe lees ik korte verhalen van Lidewijde Paris!
Hele recensie lezen?https://mijnboekenkast.blogspot.com/2...
February 3, 2023
Citaat :
Ik concentreerde me volledig op de klant: Jaap Zwaardvis, Misdaad en straf. Het was van het grootste belang de voorleeswens en de biografie van de klanten niet door elkaar te halen.
Review : De roman De vrouw met de sleutel is zowel een ode aan het schrijven als aan het voorlezen van verhalen. Hoewel bedoeld als roman laat De vrouw met de sleutel zich makkelijk lezen als een verhalenbundel. Het is het relaas van een vrouw wier echtgenoot kort geleden is gestorven. Haar leven is door dit overlijden totaal overhoop gehaald, zowel emotioneel als financieel.
Om financieel wat meer armslag te krijgen en gelijkertijd ook wat aan de contactarmoede te verbeteren plaatst ze een advertentie: 'Vrouw, 59, moederlijk voorkomen, brede heupen, prettige stem, komt u voor het slapen instoppen en voorlezen. Discr. verzek. Beslist geen seks.bedoel.' Haar werk brengt haar in de slaapkamers van de meest uiteenlopende mensen. Bij een elfjarig meisje, een stewardess, een veertigjarige werkloze man. Meer en meer raakt ze bij haar klanten betrokken. Dit boek onthult niet alleen wat de weduwe zoal meemaakt op de rand van vreemde bedden, maar ook wat ze haar pyjamaklanten voorleest. Hoe die reageren op Dostojevski, van Schendel, of een Raoul Trip.
De vrouw met de sleutel gaat over onze onstilbare honger naar verhalen, en wat een verhaal in een leven teweeg brengt. Netties rol van voorlezer verandert langzaam maar zeker in die van schrijfbegeleider. De schrijfadviezen van Van der Meer, gedaan in de rol van Nettie, zijn volslagen praktisch en passen uitstekend bij het karakter van haar personage. Meer nog dan het idee dat iedere schrijver als lezer begint, toont Van der Meer hoe belangrijk ook het voorlezen is.
De vrouw met de sleutel is een boeiende roman met de kenmerken van een verhalenbundel en een dagboek. De sfeer en de humorvolle beschrijving van de eenzaamheid van haar personages bezorgen de lezer een aangename leeservaring. Echt een boek om voor te lezen aan een geliefd persoon. Het boek kwam op de longlist van de Libris Literatuurprijs, maar werd helaas niet genomineerd.
Review : De roman De vrouw met de sleutel is zowel een ode aan het schrijven als aan het voorlezen van verhalen. Hoewel bedoeld als roman laat De vrouw met de sleutel zich makkelijk lezen als een verhalenbundel. Het is het relaas van een vrouw wier echtgenoot kort geleden is gestorven. Haar leven is door dit overlijden totaal overhoop gehaald, zowel emotioneel als financieel.
Om financieel wat meer armslag te krijgen en gelijkertijd ook wat aan de contactarmoede te verbeteren plaatst ze een advertentie: 'Vrouw, 59, moederlijk voorkomen, brede heupen, prettige stem, komt u voor het slapen instoppen en voorlezen. Discr. verzek. Beslist geen seks.bedoel.' Haar werk brengt haar in de slaapkamers van de meest uiteenlopende mensen. Bij een elfjarig meisje, een stewardess, een veertigjarige werkloze man. Meer en meer raakt ze bij haar klanten betrokken. Dit boek onthult niet alleen wat de weduwe zoal meemaakt op de rand van vreemde bedden, maar ook wat ze haar pyjamaklanten voorleest. Hoe die reageren op Dostojevski, van Schendel, of een Raoul Trip.
De vrouw met de sleutel gaat over onze onstilbare honger naar verhalen, en wat een verhaal in een leven teweeg brengt. Netties rol van voorlezer verandert langzaam maar zeker in die van schrijfbegeleider. De schrijfadviezen van Van der Meer, gedaan in de rol van Nettie, zijn volslagen praktisch en passen uitstekend bij het karakter van haar personage. Meer nog dan het idee dat iedere schrijver als lezer begint, toont Van der Meer hoe belangrijk ook het voorlezen is.
De vrouw met de sleutel is een boeiende roman met de kenmerken van een verhalenbundel en een dagboek. De sfeer en de humorvolle beschrijving van de eenzaamheid van haar personages bezorgen de lezer een aangename leeservaring. Echt een boek om voor te lezen aan een geliefd persoon. Het boek kwam op de longlist van de Libris Literatuurprijs, maar werd helaas niet genomineerd.
December 15, 2022
De vorm waarin het boek geschreven is (een raamvertelling) maakt het bijzonder om te lezen. Het geeft de schrijfster ook volop gelegenheid om af te wisselen in stijl en onderwerp: van dagboekfragmenten naar ingevoegde korte verhalen en daarnaast ook nog het 'lopende verhaal'. Het gaat over een vrouw die 'op de bezemsteel' moet na de dood van haar man, maar die behalve voorlezen volgens haarzelf niet veel kan. En dus maakt ze van dat voorlezen haar beroep. Ze zet een advertentie waarin ze zichzelf aanbiedt als 'voorleester', en krijgt er nog reactie op ook. Haar klandizie bestaat onder andere uit een meisje van 11 dat haar kamer niet meer uit wil, een man van rond de 40 die behalve verhalen ook advies over vrouwen wil horen en een dame die het psychisch erg zwaar blijkt te hebben, hoewel de hoofdpersoon zich daar pas later van bewust wordt. Al met al genoeg om een boeiend boek te schrijven, dat heel toegankelijk is en dat je ook zo uit hebt. Lekker boek 'voor tussendoor'!
October 21, 2021
Ik heb dit boek geluisterd, door Vonne van der Meer zelf voorgelezen. Ik heb er erg van genoten: een verhaal dat zich in verschillende verhalen laat opdelen en laat beluisteren. En zó'n goed idee! Het lijkt me, behalve het rondreizen in de avonduren en in de winter, een geweldig beroep. Ik zou het zo willen doen, kan ik me zo voorstellen. Wat een mooie constructie om allerlei lagen in het verhaal en in de personen naar voren te laten komen.
October 17, 2022
Ode à la lecture, hommage au lectorat !
Lecture rapide et simple (mais pas de manière péjorative). De jolies rencontres à travers ce roman, d'agréables tranches de vie ... coup de coeur pour le personnage de Renée. Peut-être à lire avec des mouchoirs pas loin, pour les plus sensibles.
Grâce à la "femme à la clé", c'est comme si l'ont observait des vies à travers le trou de la serrure.
Lecture rapide et simple (mais pas de manière péjorative). De jolies rencontres à travers ce roman, d'agréables tranches de vie ... coup de coeur pour le personnage de Renée. Peut-être à lire avec des mouchoirs pas loin, pour les plus sensibles.
Grâce à la "femme à la clé", c'est comme si l'ont observait des vies à travers le trou de la serrure.
March 15, 2023
J'ai beaucoup apprécié ce livre, notamment le fait que la narratrice soit très observatrice et sensible à ce qui l'entoure. Je la trouve très humaine, contrairement à certains livres où les personnages ont des caractères avec lesquels on ne peut pas s'identifier, ici c'est tout le contraire. On a l'impression d'être dans sa tête, entre les passions, les souvenirs et les peurs qui la constitue.
October 19, 2021
Een vrouw gaat om financiëel te overleven mensen 's avonds voorlezen. Het verhaal beschrijft de relaties met de mensen die ze de nacht in helpt, gelardeerd met (delen) van de verhalen die ze voorleest. Leest prettig weg.
September 5, 2020
Vonne schrijft heerlijke boeken en dit was weer een mooi voorbeeld daarvan.
January 13, 2022
Ik moest dit lezen voor school, dus het was sowieso niet een boek dat ik op zou pakken. Het leest heel vlot en er zijn wel grappige stukjes, maar over het algemeen was het nogal saai.
June 29, 2022
Erg mooi en veelzijdig. Goede schrijfster zeg!
July 19, 2022
Het is grappig geschreven, vanuit de ik-persoon, maar niet heel boeiend. Al maakt de dame best mooie dingen mee.
Displaying 1 - 30 of 47 reviews