Het tweede deel in 'De Hollander'-serie. Een dode duiker wordt gevonden voor de Duitse Waddenkust, het spoor leidt naar Terschelling. Een nieuwe en confronterende zaak voor rechercheur Liewe Cupido.
Als een Nederlandse berger op zoek naar een container in de Duitse Bocht tot zijn verrassing het wrak ontdekt van de Hanne, een kleine vrachtvaarder die in 1950 in een zuidwesterstorm verging, slaat zijn enthousiasme algauw om in sombere gelatenheid. Want de Hanne blijkt niet alleen voor een miljoen euro aan koper te herbergen, maar ook het stoffelijk overschot van een duiker: zijn handen gevouwen en de polsen met handboeien vastgemaakt. Het onderzoek van rechercheur Liewe Cupido leidt naar een duikclub op Terschelling. Hoe dichter Cupido de dader op het spoor komt, hoe meer hij verstrikt raakt in een confronterende zaak waarin vaders en zonen elkaar tot het uiterste proberen te beschermen.
Mathijs Deen (1962) is een Nederlandse schrijver, radiomaker (VPRO-radioprogramma OVT) en voorlezer van audioboeken.
Voor Over Oude Wegen ontving Deen in 2018 de Halewijnprijs. Het Lichtschip (La Nave Faro) is door de havenautoriteiten van Livorno bekroond vanwege zijn verdienste als verspreider van kennis over de zeevaart.
Weer genoten! Ik zit nog te denken in welk hokje ik dit boek vind passen. Het is meer literair dan de meeste literaire thrillers en qua spanning gaat het meer richting een cosy crime maar dan allerminst cosy. Voor mij persoonlijk een hele fijne combi. Literaire crime 😉
De plot van De duiker zit heel goed in elkaar. Zoals het een goede thriller betaamt zijn er dwaalsporen, onderzoeken die doodlopen en toevalstreffers die het onderzoek de goede kant op helpen. Soms, en ook dat zie je bij meer thrillers, grenst dat aan het randje van geloofwaardigheid. De vondst van een wimperhaar, die aan een foto is blijven plakken, van een allergische medeplichtige helpt Cupido op de goede weg.
Deen zet je vakkundig op het verkeerde been. Tijdens het lezen heb je zo je vermoedens wie het zou kunnen hebben gedaan. Het wachten is op het laatste stukje bewijs. Net als je denkt dat het zover is, blijkt het ineens een heel andere kant op te gaan.
Goed gedoseerd en goed passend is de aandacht voor het leven op de Wadden(eilanden), net als voor de problemen die het gevolg zijn van die mishandeling. De personages komen goed uit de verf, nukkige pubers, labiele vaders, berekenende vrouwen, ze zijn allemaal geloofwaardig neergezet.
Dan zijn er ook nog twee verrassingen die de stugge en aan zijn eenzaamheid gehechte Cupido zelf betreffen. Een vrouw, Miriam, treft zijn pad en zij gaan zelfs samen op bezoek bij zijn moeder die op Texel woont. Als hij weer terugkeert van even weg, hoort hij zijn moeder tegen Miriam zeggen, staand bij een sierkers die in november bloeit: “Het is een laatbloeier. Kersen heb je er niet van, maar zijn de bloemen niet prachtig.” Het lijkt te hinten naar een romantisch vervolg tussen die twee.
Dat zal iets zijn voor een volgend deel, want dat zal er vast van komen. Want Cupido is ook nog niet klaar met zijn privé-onderzoek naar de dood van zijn vader. Een zekere “L’homme de l’équipage” moet nog gevonden worden.
Opnieuw een leuke thriller die zich afspeelt in het Waddengebied. Dit is deel twee, waarin het karakter van de hoofdpersoon inspecteur Liewe Cupido verder wordt uitgediept. De kracht van Mathijs Deen zit hem in met een paar pennestreken kunnen neerzetten van de andere karakters en zijn enthousiasme voor de Wadden. Heerlijk om te lezen. Het plot is ingenieus, maar in mijn ogen uiteindelijk wat ongeloofwaardig. Echter: zoals een goed thrillerschrijver betaamd komt pas aan het einde de ontknoping. Daardoor blijf je het liefst doorlezen tot je het boek helemaal uit hebt.
Ein niederländisches Bergungsboot findet an der Küste vor Amrum auf dem Echolot ein Wrack. Als sie eine Kamera ins Wasser lassen, finden sie nicht allerdings nicht nur das seit langem vermisste Schiff „Hanne“ mit wertvollem Kupfer an Bord, sondern auch die Leiche eines Tauchers, mit Handschellen angekettet an das Wrack, dadurch offensichtlich ermordet. Weil das Boot des Tauchers abgedriftet in Dänemark aufgefunden wurde, kommt die Polizei bald auf die Identität des Toten. Jan Matz wohnte auf Föhr, lebte getrennt von seiner Frau und den beiden Kindern in Wilhelmshaven und war begeisterter Wracktaucher.
Liewe Cupido ermittelt als Experte der Bundespolizei See als Verstärkung der Kriminalpolizei. Die Ermittlungen gestalten sich durchaus schwierig, denn neben dem Anhaltspunkt der illegalen Plünderung eines Wracks gibt es noch ein familiäres Drama im Hintergrund. Johnny Matz, dem 17jährige Sohn des Toten, droht eine empfindliche Jugendstrafe, weil er seinen Mitschüler Hauke Mauer angegriffen und schwer verletzt hat, sodass dieser weiterhin schwere körperliche Probleme hat. Jan Matz hat seinem Sohn falsche Alibis gegeben, die teilweise widerlegt wurden, aber die Ermittlungen und Strafverfolgung erheblich verzögerten. Darunter leidet die Familie Mauer und die Wut vergrößerte sich noch, als eines Nachts zwei Jugendliche einen Brandsatz in der Carport der Familie warfen – eine Videoaufzeichnung legt nahe, dass Johnny einer der beiden Täter war.
Wie schon in Band 1 „Der Holländer“ ist auch der Fortsetzungsband „Der Taucher“ sehr regional und maritim geprägt. Diesmal liegt der sehr überwiegende Teil der Schauplätze in Deutschland, Wilhelmshaven, Cuxhaven und Föhr, mit kurzen Abstechern in die Niederlande und nach Dänemark. Auch diesmal ist der Plot nicht spektakulär oder sonderlich actionreich, stattdessen liegt der Augenmerk stark auf den Figuren und den zerrütteten Familienverhältnissen. Die getrennte Familie Matz mit dem unkontrollierten, aufbrausenden Johnny und seinem jüngeren, sehr stillen Bruder, der auf Außenstehende zurückgeblieben wirkt, sowie die Familie Mauer, bei der neben dem Angriff auf den Sohn Hauke auch die Insolvenz des Gastronomiebetriebs des Vaters für einen Riss zwischen den Eheleuten und in der Familie gesorgt hat.
Indem er ihn diese Passage übersetzen ließ, wollte Herr Koek ihm helfen, die Tragödie zu verarbeiten, dachte Liewe, und das denkt er immer noch. Er kann sich nicht mehr genau an den Text erinnern, nur an den einen Satz: Il a été poussé, it est tombe, c’est fini. Er ist gestoßen worden, er ist gefallen, es ist aus. Der Satz ist zu einem Mantra geworden, das er endlos wiederholt, wenn er nicht einschlafen kann. Fast jede Nacht also. Obwohl es schon besser ist, seit Vos am Fußende liegt. (Auszug Seite 97)
Zentraler Anker der Geschichte bleibt aber der Ermittler Liewe Cupido. Auf Texel aufgewachsen, deutsche Mutter, niederländischer Vater, inzwischen in Deutschland lebend und deutscher Polizeibeamter. Cupido ist ein zurückhaltender Einzelgänger, schweigsam, beharrlich, unbequem als Kollege, weil er ungern im Team arbeitet. Auch privat eher einsam, seit Band 1 wird er von der Hündin Vos begleitet, die ihm damals bei einer Observation zugelaufen ist. Aber in diesem Buch tritt auch privat jemand in sein Leben. Horizontales Element in der Reihe bislang ist der bis heute nicht vollständig verarbeitete Verlust seines Vaters. Der Vater war Fischer auf Texel und kam von einem Auslaufen nicht mehr nach Hause, in rauer See von Bord gegangen, ein tragischer Unfall. Doch Cupido trägt dieses Kapitel noch immer mit sich.
Mit „Der Taucher“ hat der niederländischen Autor und Rundfunkproduzent Mathijs Deen einen wirklich gelungenen Fortsetzungsband geschrieben. Regional und maritim verwurzelt, mit einer melancholischen, entschleunigten Grundstimmung, stimmigen Figuren und deren Verhältnissen zueinander sowie einer interessanten Wendung und Auflösung, die an dieser Stelle nicht gespoilert werden sollte. Für Freunde des gepflegten literarischen Ermittlerkrimis ist diese Reihe unbedingt zu empfehlen, der dritte Teil erscheint dieser Tage.
In deze Waddenthriller creëert Mathijs Deen een ondoorgrondelijk plot, vol met valse gangen en doodlopende sporen. Een puzzel die pas aan het einde van het verhaal wordt ontrafeld.
In De Duiker wordt Liewe Cupido geconfronteerd met een mysterieus zaak waarbij een decennia eerder vergaan vrachtscheepje en een recentelijk vermiste duiker met handboeien betrokken zijn, Het spoor leidt vervolgens naar een gezin op Terschelling en illegale wrakduikers. Het verhaal speelt zich af tegen een maritieme achtergrond van het Waddengebied, waarbij zowel Denen, Duitsers en Nederlanders met elkaar verweven zijn.
Ik ken Mathijs Deen met name van zijn non-fictie werken zoals Over oude wegen en De grenzeloze rivier. Dit is de eerste keer dat ik een fictie werk van hem las. In deze Waddenthriller creert Mathijs Deen een (in eerste instantie) ondoorgrondelijk plot, vol met valse gangen en doodlopende sporen. Een puzzel die pas aan het einde van het verhaal wordt ontrafeld.
De beschrijving van het maritieme leven op en rond het Waddengebied komt goed over. Het sociale aspect, de isolatie op zee en het bonkige Waddenleven worden levendig geschreven. Ook weet de Mathijs Deen de innerlijke woelingen van de hoofdpersoon tot leven te brengen. Verdere thema’s als familieverbanden en onderhoudse (wraak)gevoelens komen aan bod.
Al met al geen onaardige thriller, al had het plot wat mij betreft wat simpeler gekund. Normaal gesproken ben ik niet zo’n fan van thrillers, maar om dat het hier om Mathijs Deen ging won mijn nieuwsgierigheid, Ik heb er geen spijt van, maar was nou ook niet overdonderd.
Een betere Nederlandse detective, een boek met weinig pretenties en dat het vooral moet hebben van een onderkoelde stijl. Wat mij betreft heel goed geslaagd, dwars door het onderhoudende detectiveverhaal sluimert het levensverhaal van de hoofdpersoon. De auteur geeft daar maar heel summier stukjes van weer, onvoldoende voor een goed beeld, maar meer dan voldoende om er heel nieuwsgierig van te worden. Knap. Het boek is goed geschreven, mooie karakters, een kalm tempo en een boeiende verhaallijn. Vooral de wat teruggetrokken, eigenzinnige hoofdpersoon Lieuwe Cupido is zo goed neergezet dat het een karakter is waar je vele boeken in een serie mee vol kunt schrijven (en dat is gelukkig precies wat de auteur van plan lijkt).
Dit is het tweede deel van die serie, ik heb deze per ongeluk gekozen voordat ik het eerste las. Maar dat belemmert op geen enkel moment. Dit boek staat op zich en is uitstekend zelfstandig leesbaar. Ik ga nu wel het eerste deel ook lezen, want ben benieuwd geworden.
De ondertitel van het boek is: 'Waddenthriller'; en dat is precies wat het is. De eilandencultuur van de Wadden (zowel de Nederlandse als de Duitse Wadden) is een heerlijk eigenzinnige, met een eigen logica en een eigen geschiedenis. Dat maakt het een prachtige setting voor een detective. Kortom: aanrader!
3,5 sterren, zonder aarzeling naar boven afgerond.
Ik vond dit tweede deel mooier dan deel 1 (De Hollander), omdat het ingenieuzer in elkaar zat en omdat je nu rechercheur Liewe Cupido al een beetje kende, wat voor meer nabijheid zorgt.
Minder boeiend dan de eerste uit deze serie. Mn ook omdat er in deel 1 relationeel meer gebeurde. Maar ook de andere personages kwamen minder tot leven, vlak
Na blij verrast te zijn door de kwaliteit van De Hollander, dook ik met hoge verwachtingen in boek 2. Het was een prima boek, maar niet zo goed als zijn voorganger. In het eerste boek leek de sfeer van de omgeving wat meer naar voren te komen en was de taal wat vaker poëtisch. Dit boek voelde wat meer als een recht toe recht aan detective en ik heb er een stuk minder van genoten. Ik vond de personages ook veelal saai en irritant. Alleen Liewe bleef interessant, al komt hij in dit boek wat meer neerslachtig over, waardoor het verhaal wat traag gaat aanvoelen.
Desalniettemin benieuwd naar boek 3 dat dit jaar uit komt!
Hoekige politieman Liewe Cupido wekt bij Duitse politie. Zijn Duitse moeder woont nog op Texel, waar zijn vader als visser een keer niet thuiskwam van zee.
Plot gaat over wrakzoeker die vermoord is omdat hij is vastgeketend aan een gezonken schip onder water.
De Hollander, de eerste Waddenthriller van Mathijs Deen werd in 2022, het jaar van verschijnen, meteen genomineerd voor de Gouden Strop. Deze prijs won hij wel voor De duiker (2023), het tweede deel van de serie en waarvan hij pas besloot het te gaan schrijven toen zijn uitgever hem om een opvolger van zijn thrillerdebuut vroeg. Hierna ging hij op reis om een aantal locaties die hij in het boek wilde laten voorkomen te bezoeken. Hieronder de Duitse havenplaats Wilhelmshaven, dat geen al te beste reputatie geniet.
Sil van Hee, de schipper van een Nederlandse berger, ziet op de sonar een signaal dat er eigenlijk niet hoort te zijn. Het blijkt om wrak te gaan dat tientallen jaren eerder gezonken is. Dit is echter niet het enige dat hij opmerkt, want tijdens het bekijken van de beelden bespeurt hij ook het lichaam van een duiker, wiens handen en voeten geboeid zijn. Omdat de man overduidelijk vermoord is, wordt rechercheur Liewe Cupido bij het onderzoek betrokken. Dit leidt hem naar een duikclub op Terschelling en wordt hij tevens geconfronteerd met vaders en zonen die elkaar ten koste van alles willen beschermen.
Het verschil kan bijna niet groter zijn, want waar het eerste deel van de Waddenserie er een nogal ongebruikelijke, behoorlijk statische schrijfstijl op nahield en waarbij het ook nog eens op een script van een film of televisieserie leek, is het deze keer allemaal een heel stuk anders. Het verhaal is namelijk een stuk levendiger, de dialogen zijn veel realistischer en zinnen zijn vloeiender. De auteur heeft overduidelijk progressie gemaakt en de talrijke gebeurtenissen verlopen daarom aanmerkelijk vlotter en zijn eveneens een stuk beter te volgen.
Op het oog zijn er twee verhaallijnen: dat van een nogal baldadige jongen die diverse keren met de politie in aanraking is gekomen én de vondst van het lichaam van de eenzame duiker. Beide hebben echter wel degelijk met elkaar te maken en de manier waarop ze uiteindelijk samenvloeien, is zowel subtiel als ingenieus. Omdat Deen heel geleidelijk naar dit punt toewerkt, blijft de lezer voortdurend nieuwsgierig, hoewel hij op een bepaald moment wel een vermoeden heeft hoe de vork precies in de steel zit. Toch is de plot absoluut niet voorspelbaar en gebeurt er meer dan voldoende om je te laten twijfelen. Je wordt namelijk regelmatig een zijpad ingestuurd waardoor je je afvraagt of je eigen theorie nog wel klopt. Door deze opzet blijft de lezer hoe dan ook bij het verhaal en wat zich zoal voordoet betrokken.
Hoewel dit boek een vervolgdeel van een serie is, is dit nergens te merken, dus is het prima afzonderlijk te lezen. Protagonist Liewe Cupido mag dan het terugkerende personage zijn, maar zo heel veel is er in De Hollander niet over hem bekendgemaakt. Dat wordt deze keer iets meer gedaan, maar desondanks blijft er nog genoeg mysterieus rond zijn persoontje zweven. Hij maakt echter een zichtbare ontwikkeling door en dat maakt hem, ondanks dat hij natuurlijk wel een markante persoonlijkheid blijft, sympathieker. Intrigerend aan hem is vooral zijn verleden, want het lijkt erop dat dit hem gevormd heeft. Met name de oorzaak rond de dood van zijn vader heeft sporen nagelaten en hierover wil Cupido het een en ander weten. Hij is dus ook nog eens met een eigen onderzoekje bezig.
De lezer moet opnieuw geen zinderende spanning of lugubere taferelen te verwachten, maar dit houdt niet in dat er helemaal niets te beleven is. Een van de sterkste aspecten in de thriller is de sfeer die er heerst. Een klein voorbeeld hiervan is het unheimische gevoel dat de havenplaats Wilhelmshaven geeft, de auteur slaat hiermee in feite de spijker op z’n kop. Daarnaast zijn de personages geloofwaardig neergezet en lijken zo uit het echte leven te zijn geplukt. Dit alles zorgt ervoor dat De duiker een meer dan waardig vervolgdeel van de Waddenserie is en de lezer tegelijkertijd belangstellend doet uitzien naar nieuwe belevenissen van Cupido.
Weer een fijne rustige detective met mooie taal en zinnen, afspelend op... de Wadden (en gedeeltelijk ook op Terschelling, maar :) hij kwam net te laat binnen. Net geen #boeklocatiematch dus).
Ik vind de serie groeien en dit deel beter dan deel 1. In deel 1 vond ik de karakters soms nog uit balans reageren, hier lijkt Mathijs Deen zijn karakters en met name hoofdpersoon Liewe Cupido helemaal te hebben gevonden. Vijf sterren zijn veel te weinig om een boek te 'raten', want.. ze krijgen alle twee drie sterren, maar:
Deel 1 was een: drie sterren met wat vraagtekens, vermakelijk, leuke serie op een originele locatie met potentie. Deel 2 is: stevige drie sterren, zonder vraagtekens, soms al bewegend richting 4 en ik ga de hele serie uitlezen & volgen.
Dit boek speelde zich af op veel verschillende locaties, soms vond ik dat wat verwarrend. Het einde ging wat vlug (zonder de groots uitgelegde conclusie die je in veel detectives ziet), maar.. dat vond ik ook wel weer iets verfrissends hebben en passen bij het karakter van Liewe Cupido.
Op naar het volgende deel in Ameland (hopelijk lezend op Ameland).
Mathijs Deen die zijn eigen Waddenthriller voorleest:dan is elke luisterminuut welbesteed! En Deen kan gewoon heel goed schrijven, Deens thrillers zijn zelfs meer literatuur dan thriller.
Kupfer für eine Millionen Euro, das klingt doch verlockend. Zwei niederländische Bergetaucher wollen den Schatz, der auf einem lange versunkenen Frachtschiff lagern soll, heben. Sie finden allerdings eine Leiche, die an dem Wrack festgekettet ist. Der BKA-Mitarbeiter Liewe Cupido, wird zu dem Fundort geschickt, um sich die Situation anzuschauen. Cupido, dessen Vater selbst Fischer war, hat Erfahrungen mit dem Tauchen und er stellt schnell fest, dass es sich bei dem Toten nicht um ein Unfallopfer handelt. Jan Matz, geschieden, zwei Söhne, war ein passionierter Taucher, der immer wieder Fundstücke von versunkenen Schiffen geborgen hat. Doch wem ist er nun zu nahe getreten?
Beim zweiten Auftritt von Liewe Cupido stellt man mit Freude fest, dass die Hündin Vos noch an seiner Seite ist. Das Ermitteln wird ihm dadurch nicht leichter, denn zum Beispiel bei einem Tauchgang kann sie wirklich nur bis aufs Schiff mitkommen. Der verstorbene Taucher stellt Cupido und seine Kollegen und Kolleginnen erstmal vor ein Rätsel. Seine geschiedene Frau will eigentlich nichts mehr von ihm wissen, sein älterer Sohn scheint auf die schiefe Bahn geraten zu sein und der Jüngere ist noch zu jung. Eine Familie, die nicht gut funktioniert, aber ein Mordmotiv erschließt sich nicht.
Wie schon im ersten Teil dieser Reihe, von der man gerne noch mehr lesen möchte, versteht es der Autor die Stimmung auf See perfekt wiederzugeben. Man spürt die schwanken Schiffsbohlen, die silbrig trübe Weite, die feuchte Kälte, die verschwiegenen Menschen, die mit wenigen Worten eine Menge ausdrücken können. Das Leid in Familien, die jemanden verloren haben. Auch Liewe gehört zu ihnen. Nein, er ist kein Vater, aber er ist ein Sohn, der einen Vater vermisst. Und wieder trifft Cupido auf fähige Kolleginnen und Kollegen, die die Ermittlungen voranbringen. Die Hündin Vos sorgt für etwas Leichtigkeit und viel Sympathie für Liewe, der sich des Tieres angenommen hat. Obwohl, eigentlich hat Vos ihn adoptiert. Der Fall entwickelt Fallstricke, mit denen nicht zu rechnen war. Dieser stimmungsvolle Kriminalroman fesselt bis zum Schluss und erscheint zu Recht auf der Krimi-Bestenliste April 2023.
Ich habe zu diesem Buch gegriffen, weil mir der Vorgängerband "Der Holländer" sehr gut gefallen hat.
Liewe Cuido, der deutsch-holländische Ermittler der Bundespolizei Cuxhaven, hat es dieses Mal mit einem Mord zu tun, bei dem ein Taucher an Wrack gefesselt aufgefunden wird. Bei den Ermittlungen kommen Familiengeschichten zutage, denn der Sohn hat gerade erst einen Klassenkameraden krankenhausreif geschlagen, wobei unklar ist, was genau dazu geführt hat.
Die Ermittlungen spielen auf Föhr und in der Gegend von Wilhelmshaven, die Story verstörmt viel maritimes Flair. Manche Fachbegriffe habe ich nachgeschlagen, es ergibt sich aber auch aus dem Zusammenhang, wenn man weiterliest. Es wird eine ganz besondere Stimmung erzeugt, die mich ein bißchen an Schwedenkrimis erinnert, düster, melancholisch, spannend. Dazu das typisch norddeutsche, kurz angebundene Verhalten, da wird nicht geschwafelt.
Der Fall ist verwickelt, denn wer ist so kaltblütig, einen Taucher an ein Wrack zu fesseln, bis er wegen Sauerstoffmangel stirbt? Wer will Rache nehmen? Das Wrack mit seiner wertvollen Fracht von Kupferplatten liegt schließlich schon lange am Meeresboden, bis es zufällig entdeckt wurde, Oder hat es etwas mit den Vorfällen um seinen Sohn Johnny zu tun?
Liewe begibt sich auf Spurensuche, begleitet von seinem Hund Vos und unterstützt die Ermittlungen des lokalen Teams um Kommisarin Judith Schulze, die Johnny bereits von den vorherigen Straftaten kennt.
Een “who done it” uit de Liewe Cupido serie. Een Nederlandse berger ontdekt in de Duitse Bocht tot zijn verrassing het wrak van de Hanne, een kleine vrachtvaarder die in 1950 in een zuidwesterstorm verging. De Hanne blijkt niet alleen voor een miljoen euro aan koper te bevatten, maar ook het stoffelijk overschot van een duiker: zijn handen gevouwen en de polsen met handboeien vastgemaakt. Het onderzoek van rechercheur Liewe Cupido leidt hem naar allerlei plaatsen in en om het Nederlandse en Duitse Waddengebied. Ik heb het met plezier gelezen, mede omdat ik een groot liefhebber van de Waddeneilanden ben en met name op alle Nederlandse eilanden vaak ben geweest. Dat voegt iets extra’s toe aan het boek.
Na De Hollander ook genoten van De duiker. Eilandse verwikkelingen met mensen die het moeilijk hebben met praten. En het gaat vooral over die moeizame communicatie. Daarnaast wil je uiteraard ook weten wie het heeft gedaan en hoe het verder gaat met de zwijgzame maar sympathieke rechercheur Liewe Cupido. Zeker na die laatste bladzijden...
Het tweede deel in de reeks ‘De Hollander’ van Matthijs Deen. ‘De Hollander’ is een Duitse politie-inspecteur met een Nederlandse achtergrond. De verhalen spelen zich af langs de kusten van de Nederlandse en Duitse wadden. Echte krimi’s. Bij dit deel kostte het wat meer moeite om er in te komen; maar eenmaal erin - dan leg je het niet meer weg.
Ik had het eerste boek over deze zelfde hoofdpersoon niet gelezen. Dat was gelukkig niet erg: het boek is zelfstandig te lezen. Het is een aardig, vlot geschreven boek. Spannend, met een onverwacht en misschien beetje ver gezochte plot. Ook hier een zonderlinge rechercheur als hoofdpersoon. Blijkbaar bestaan er geen andere type rechercheurs in thrillers. Geen boek om nóg eens te lezen, maar geen spijt van dat ik het heb gedaan.
Auch der zweite Kriminalroman mit Liewe Cupido überzeugt mit atmosphärischer Dichte, einem komplexen, auch menschlich anrührenden Plot und einem Ermittler, von dessen Vorgeschichte man mehr erfahren will.
Het duurde even voor ik meegenomen werd door de manier van vertellen van de auteur. Heb even op het punt gestaan om het boek te laten voor wat het was. Gelukkig toch doorgelezen en uiteindelijk toch geen spijt van gehad. Bij tijd en wijle langdradig en veel regio gebonden termen.
Wow! Wat een goed boek. Zo mooi en lekker om naar te luisteren. Karakters goed uitgewerkt, het verhaal zit goed in elkaar. Niet hatseflats ineens een openbaring en de dader te pakken maar mooi geleidelijk het net laten sluiten. Prachtig en Matthijs leest het heerlijk voor, wellicht dat dit ook wat scheelt.
Oei een open eindje, op zich is alles opgelost behalve iets privé bij de inspecteur. Ik denk dat dat later in de serie nog wel terugkomt. Het lastige van series vind ik dat die boeken zo op elkaar lijken, was nu ook zo. Daarom vond ik het verhaal iets minder sterk en origineel maar als je het boek op zichzelf leest is het wel heel goed.
Heel fijn als luisterboek, door de prettige voorleesstem van de schrijver zelf. Het verhaal vond ik in het begin wat verwarrend, maar naar het einde toe steeds boeiender worden. Vooral ook omdat je meer te weten komt over de hoofdpersoon.
Wat een fijne schrijver van eigen bodem. Kan zich met gemak meten met de Scandinavische crimi’s. Mooi een hoofdpersoon met een moeizaam verleden die alles van de wadden, duiken en wadlopen weet. Heel benieuwd naar deel 3!