What do you think?
Rate this book
Žhář
Román z doby první republiky.
Ve východočeském pohraničním městečku řádí v noci žhář. Vylepuje výhružné plakáty, jimi děsí pokojné obyvatele a vzápětí své hrozby splňuje. Je hledán četnictvem a vystrašenými občany a zatímco se všichni dohadují o jeho podobě a jménu a hlavně o pohnutkách jeho zločinů, uniká, jako by byl neviditelný.
Ve východočeském pohraničním městečku řádí v noci žhář. Vylepuje výhružné plakáty, jimi děsí pokojné obyvatele a vzápětí své hrozby splňuje. Je hledán četnictvem a vystrašenými občany a zatímco se všichni dohadují o jeho podobě a jménu a hlavně o pohnutkách jeho zločinů, uniká, jako by byl neviditelný.
136 pages, Hardcover
First published January 1, 1935
6 people are currently reading
334 people want to read
About the author
Egon Hostovský
32 books27 followersEgon Hostowsky (sometimes spelled "Hostovsky") was a major figure in Czech literature from the 1930s to the '60s. The youngest of eight children, he was born into a Jewish family in 1908 in the Bohemian village of Hronov. (His father was part owner of a small textile plant.) Hostowsky studied in Prague and later in Vienna, and became an editor at the Prague-based publishing company Melantrich in the early '30s. He also wrote his own books, including the novels Lost Shadow (1931) and The Arsonist (1935), for which he later received the Czechoslovak State Prize for Literature. He left Czechoslovakia in 1939, ostensibly to deliver a lecture in Brussels. Instead, he went to Paris and then New York, seeking a home far from the occupying Germans. He lived in the United States for the duration of the war, while virtually his entire family died in the Nazi death camps. He tried to make a life for himself in the early postwar, Soviet-dominated Czechoslovakia, and worked for a time in the Foreign Ministry, serving as legal secretary and then chargé d'affaires in the Czech embassy in Norway. In 1949, however, he resigned his job; the following year, he returned permanently to the U.S. Hostowsky became a teacher of the Czech language and a journalist while continuing to write novels. Unlike many other 1930s novelists, he retained his audience in the postwar period and his novels were widely translated. His 1955 book The Midnight Patient, a serio-comic look at Cold War politics and espionage, was far too sophisticated in its wit to interest American producers, but it drew the attention of director Henri-Georges Clouzot, who adapted it into the 1957 thriller Les Espions (The Spies). Hostowsky continued writing into the '60s, and served as an editor at Radio Free Europe for five years. He died in Montclair, NJ, in 1973. —allmovie guide.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 23 of 23 reviews
June 27, 2025
Zbecnov, un pueblo en la frontera checa. Aldeanos con vidas simples y rutinarias. La paloma de la plata, una taberna y posada regentada por Josef Simon y su extraña familia. Unos adolescentes descubriendo la vida. El incendiario, alterando la "normalidad" del pueblo.
Me ha encantado la mezcla de lo que ocurre dentro de la familia Simón con lo que va ocurriendo en el pueblo, una serie de incendios adjudicados al "incendiario".
Con mucha inteligencia, Hostovský, nos muestra las consecuencias del encuentro entre realidad, casualidad e imaginación. Quedo sorprendida y con ganas de leer más a este escritor.
Me ha encantado la mezcla de lo que ocurre dentro de la familia Simón con lo que va ocurriendo en el pueblo, una serie de incendios adjudicados al "incendiario".
Con mucha inteligencia, Hostovský, nos muestra las consecuencias del encuentro entre realidad, casualidad e imaginación. Quedo sorprendida y con ganas de leer más a este escritor.
November 28, 2024
Hostovsky’s stijl is even wennen, maar al snel ontspint er zich een beklemmend en razend verhaal waarin angst, wantrouw en paranoia hoogtij vieren. Graag gelezen!
December 20, 2022
3,5
Es curioso lo que me ha ocurrido con El Incendiario de Egon Hostovský. Pasada la mitad de la novela aún no sabía si me gustaba lo que estaba leyendo o no, pero necesitaba seguir haciéndolo porque en mi cabeza tenía ya muchas preguntas.
Si algo me atrapó de esta novela fue la familia protagonista, concretamente las dinámicas de la familia, aceptadas y normalizadas hasta que la hija mayor las cuestiona. Desde ese momento se abre una brecha que cada cual lidia como puede: huyendo, buscando aliados, rebelándose...
Junto a la historia familiar se desata, además, otra, que me ha tenido la cabeza hecha un lio. Y es que en ese aparentemente tranquilo pueblo perdido en las montañas de Bohemia, comienzan a sufrir los ataques de un pirómano. Y como en todo pueblo, por supuesto, todos tienen sus sospechosos.
De todo ello nos enteramos por el hijo adolescente de la familia, un chico que, como casi todos a esa edad, no sabe qué rumbo tomar. Cómo saberlo, además, cuando todo en lo que crees parece desmoronarse, cuando todo lo que dabas por hecho parece no haber existido nunca. Creo que el autor acierta no solo al darle voz, sino al hacerlo como lo hace.
La historia resulta así intrigante, sofocante, ¿retorcida? Tiene un poco de todo, ¡hasta sentido del humor! Negro, eso si. Una mezcla que me tenía desconcertada y al mismo tiempo, enganchadísima.
Al final, creo que no hace falta que diga que me ha gustado. Que me han encantado las formas de su autor y que la historia me ha atrapado de una forma nueva para mi. Así que a pesar de la atmósfera cargada de la novela, podría decirse que me ha resultado de alguna forma refrescante.
Es curioso lo que me ha ocurrido con El Incendiario de Egon Hostovský. Pasada la mitad de la novela aún no sabía si me gustaba lo que estaba leyendo o no, pero necesitaba seguir haciéndolo porque en mi cabeza tenía ya muchas preguntas.
Si algo me atrapó de esta novela fue la familia protagonista, concretamente las dinámicas de la familia, aceptadas y normalizadas hasta que la hija mayor las cuestiona. Desde ese momento se abre una brecha que cada cual lidia como puede: huyendo, buscando aliados, rebelándose...
Junto a la historia familiar se desata, además, otra, que me ha tenido la cabeza hecha un lio. Y es que en ese aparentemente tranquilo pueblo perdido en las montañas de Bohemia, comienzan a sufrir los ataques de un pirómano. Y como en todo pueblo, por supuesto, todos tienen sus sospechosos.
De todo ello nos enteramos por el hijo adolescente de la familia, un chico que, como casi todos a esa edad, no sabe qué rumbo tomar. Cómo saberlo, además, cuando todo en lo que crees parece desmoronarse, cuando todo lo que dabas por hecho parece no haber existido nunca. Creo que el autor acierta no solo al darle voz, sino al hacerlo como lo hace.
La historia resulta así intrigante, sofocante, ¿retorcida? Tiene un poco de todo, ¡hasta sentido del humor! Negro, eso si. Una mezcla que me tenía desconcertada y al mismo tiempo, enganchadísima.
Al final, creo que no hace falta que diga que me ha gustado. Que me han encantado las formas de su autor y que la historia me ha atrapado de una forma nueva para mi. Así que a pesar de la atmósfera cargada de la novela, podría decirse que me ha resultado de alguna forma refrescante.
June 30, 2024
Een tijdloos, nagelbijtend en sfeervol geschreven misdaadverhaal
Het gouden ei (1984) van Tim Krabbé en De brandstichter (1935) van Egon Hostovský (Tsjechoslowakije, 1908-1973) zijn twee spannende boeken die ik, na lange tijd uit het genre te zijn geweest, na elkaar heb gelezen. Beide verhalen mogen dan veel korter zijn dan de meeste misdaadromans van tegenwoordig, fascinerend en uitstekend geschreven zijn ze alle twee. Een heerlijke opbouw, wisselende standpunten, de steeds stijlvol geschreven scènes, de psychologie en de uitgewerkte personages hebben ze gemeen. De verhalen zijn wel volledig anders.
Dat eerste boekje had ik al langer staan, en n.a.v. de restauratie van de verfilming ervan, Spoorloos, die net is uitgekomen, heb ik het uiteindelijk vastgenomen en bijna in één ruk uitgelezen. Overigens is Spoorloos één van de weinige films waarover ik zal zeggen dat ik die nog beter vond dan het boek. Nog altijd heb ik spijt uit de filmzaal te zijn gegaan vooraleer toenmalig hoofdrolspeler en geweldig acteur Gène Bervoets aan zijn verhalen kon beginnen na de avant-première die ik meemaakte; deze man wat kennende ging het echter gewoon te laat worden.
Stop!
Nu over Egon Hostovský en De Brandstichter, een boek dat de schrijver de Tsjechoslowaakse Staatsprijs voor de Literatuur opleverde. Het schetst dan ook perfect een dorpje uit Oost-Bohemen, de regio waarvan Hostovský zelf stamt. In Zbecnóv in 1935 runt Josef Simon zijn herberg en café De Zilveren Duif. Josef wordt gerespecteerd door zijn optreden bij het bonte allegaartje van stamgasten, die hem af en toe het leven erg zuur kunnen maken. Hij heeft een vrouw die raadselachtig is en naar haar geboorteplaats terugverlangt en twee opgroeiende kinderen Kamil en Eliška, die ook hun plaats opeisen in het veelstemmige boek.
Als er een paar onverklaarbare branden enkele huizen en neringen in het plattelandsdorpje platleggen, slaat de schrik toe en wordt er heel wat afgeroddeld en beweerd in De Zilveren Duif, waarvan Josef het nogal op zijn heupen krijgt. Vooral drie stamgasten die zich altijd samen zetten om te drinken, worden gevolgd. De argwaan tussen hen zelf én die van de dorpelingen voor dit trio laait hoger en hoger op naarmate de branden driester toeslaan en zelfs op voorhand worden aangekondigd.
Verdachtmakingen zijn legio en het vertrouwen onder de dorpelingen wordt ondermijnd. Iedereen blijft zo veel mogelijk thuis, en ondertussen spelen de emoties en de hormonen van Josef’s kinderen op. Het gezin van Josef wordt niet gespaard, ook enkele familieverhalen komen onderwijl naar boven. Er worden enkele dorpsverhalen knap doorheen geweven en dit alles op de achtergrond van de broeiende intolerantie tussen de Bohemers, Joden en Duitsers en de zich aankondigende Tweede Wereldoorlog.
Hoewel dit boek bijna 90 jaar geleden geschreven is, kan je zo meeleven met de kleurrijke personages en proef je de steeds meer verstikkende sfeer rondom hen. De spanning wordt knap opgebouwd, zo wil je zelf ook mee zoeken naar de slechterik in het verhaal. Maar is er wel één slechterik, en welke motieven zijn er dan voor de branden? Wie is er met wrok of woede blijven zitten vanwege gebeurtenissen uit het verleden? Ook de nodige kritische humor is hier en daar aanwezig om het geheel mee te kruiden.
Hustovský was een Joodse Bohemer, die vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog is gevlucht naar de VS en daar zijn leven probeerde op te bouwen nadat zijn hele familie is uitgemoord in de concentratiekampen. Tot in de jaren 1950 bleef hij boeken schrijven die ook in verschillende talen werden vertaald.
Met dank voor dit recensieboek aan Zirimiri press en uitgeverij Epo.
Het gouden ei (1984) van Tim Krabbé en De brandstichter (1935) van Egon Hostovský (Tsjechoslowakije, 1908-1973) zijn twee spannende boeken die ik, na lange tijd uit het genre te zijn geweest, na elkaar heb gelezen. Beide verhalen mogen dan veel korter zijn dan de meeste misdaadromans van tegenwoordig, fascinerend en uitstekend geschreven zijn ze alle twee. Een heerlijke opbouw, wisselende standpunten, de steeds stijlvol geschreven scènes, de psychologie en de uitgewerkte personages hebben ze gemeen. De verhalen zijn wel volledig anders.
Dat eerste boekje had ik al langer staan, en n.a.v. de restauratie van de verfilming ervan, Spoorloos, die net is uitgekomen, heb ik het uiteindelijk vastgenomen en bijna in één ruk uitgelezen. Overigens is Spoorloos één van de weinige films waarover ik zal zeggen dat ik die nog beter vond dan het boek. Nog altijd heb ik spijt uit de filmzaal te zijn gegaan vooraleer toenmalig hoofdrolspeler en geweldig acteur Gène Bervoets aan zijn verhalen kon beginnen na de avant-première die ik meemaakte; deze man wat kennende ging het echter gewoon te laat worden.
Stop!
Nu over Egon Hostovský en De Brandstichter, een boek dat de schrijver de Tsjechoslowaakse Staatsprijs voor de Literatuur opleverde. Het schetst dan ook perfect een dorpje uit Oost-Bohemen, de regio waarvan Hostovský zelf stamt. In Zbecnóv in 1935 runt Josef Simon zijn herberg en café De Zilveren Duif. Josef wordt gerespecteerd door zijn optreden bij het bonte allegaartje van stamgasten, die hem af en toe het leven erg zuur kunnen maken. Hij heeft een vrouw die raadselachtig is en naar haar geboorteplaats terugverlangt en twee opgroeiende kinderen Kamil en Eliška, die ook hun plaats opeisen in het veelstemmige boek.
Als er een paar onverklaarbare branden enkele huizen en neringen in het plattelandsdorpje platleggen, slaat de schrik toe en wordt er heel wat afgeroddeld en beweerd in De Zilveren Duif, waarvan Josef het nogal op zijn heupen krijgt. Vooral drie stamgasten die zich altijd samen zetten om te drinken, worden gevolgd. De argwaan tussen hen zelf én die van de dorpelingen voor dit trio laait hoger en hoger op naarmate de branden driester toeslaan en zelfs op voorhand worden aangekondigd.
Verdachtmakingen zijn legio en het vertrouwen onder de dorpelingen wordt ondermijnd. Iedereen blijft zo veel mogelijk thuis, en ondertussen spelen de emoties en de hormonen van Josef’s kinderen op. Het gezin van Josef wordt niet gespaard, ook enkele familieverhalen komen onderwijl naar boven. Er worden enkele dorpsverhalen knap doorheen geweven en dit alles op de achtergrond van de broeiende intolerantie tussen de Bohemers, Joden en Duitsers en de zich aankondigende Tweede Wereldoorlog.
Hoewel dit boek bijna 90 jaar geleden geschreven is, kan je zo meeleven met de kleurrijke personages en proef je de steeds meer verstikkende sfeer rondom hen. De spanning wordt knap opgebouwd, zo wil je zelf ook mee zoeken naar de slechterik in het verhaal. Maar is er wel één slechterik, en welke motieven zijn er dan voor de branden? Wie is er met wrok of woede blijven zitten vanwege gebeurtenissen uit het verleden? Ook de nodige kritische humor is hier en daar aanwezig om het geheel mee te kruiden.
Hustovský was een Joodse Bohemer, die vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog is gevlucht naar de VS en daar zijn leven probeerde op te bouwen nadat zijn hele familie is uitgemoord in de concentratiekampen. Tot in de jaren 1950 bleef hij boeken schrijven die ook in verschillende talen werden vertaald.
Met dank voor dit recensieboek aan Zirimiri press en uitgeverij Epo.
March 13, 2017
La historia de un pueblo, desde una familia con integrantes bastante interesantes, el asunto del miedo, a si mismo, a la soledad, y claro, al incendiario misterioso, todo con un ritmo bastante agradable, humor negro y diálogos con el lector, se disfruta mucho y se encuentra un estilo nuevo.
March 26, 2016
Cómo se crea un mito, cómo vive, desde lo opaco, en el imaginario de un pueblito. Me encantó.
July 21, 2024
Beklijvend. Dat ene woord weet dit hele boek te omvatten. Spanning wordt op een zeer bevreemdende manier opgebouwd en neemt de lezer mee tot het laatste woord.
July 1, 2025
The Arsonist is the story of a small village in Czech-speaking lands near the border with Germany, between the two wars. The author creates an atmosphere of impending terror and uncertainty by introducing an arsonist into a community in which nothing ever happens and few new individuals arrive in the village--as a way of showing Czechoslovakia in that same situation at that time. The characters are interesting, but the author's expressionism and mysticism make some of the developments difficult to discern.
July 26, 2018
---povinná četba---
Příběh chápu, rozuzlení dobré, ale prostě mi to nic nedalo.
A asi nikdy nepropadnu autorovu stylu psaní, mě na vzletné archaické výrazy moc neužije.
2,5/5*, takže průměr
// http://marky-books.blogspot.com/2018/...
Příběh chápu, rozuzlení dobré, ale prostě mi to nic nedalo.
A asi nikdy nepropadnu autorovu stylu psaní, mě na vzletné archaické výrazy moc neužije.
2,5/5*, takže průměr
// http://marky-books.blogspot.com/2018/...
July 24, 2011
Hostovsky's novel confronts the fear of change, of difference, of outsiders, in a small Bohemian village in the 1920s through the ordinariness of people's lives. Delightful.
August 21, 2019
Moc se mi líbilo, jak vyšinuté byly vztahy mezi postavami v rodině, udržovalo mě to v neustálém napětí číst dál a dál, abych přišla na motivaci chování jednotlivých postav a konec opravdu nezklamal.
September 26, 2024
We zijn nergens zo bang voor als voor een onbekende in een vergelijking en voor onze latente deelname eraan.
1935, Zbecnov, een grensstadje in de bergen van Oost-Bohemen, een vergeten gehucht van 1500 zielen. Aan het roer van herberg De zilveren duif staat Josef Simon, de ideale cafebaas: een man zonder wereldbeschouwing, die zich afzijdig houdt van de wereld. Maar om hem heen stormt het: bedrijven gaan failliet, de economie stuikt in elkaar, en er is de dreiging van een oorlog met Duitsland. Ook in eigen huishouden roert er heel wat: zijn ongelukkige echtgenote houdt alle kamers op slot, en dochter Eliska wil er vandoor gaan met een knappe, antisemitische dichter. En dan is er nog zoon Kamil, 15, in wiens tere puberbrein we mogen meekijken: Kamil leeft in fantasieën, wil een held zijn in de mysterieuze wereld die hem 's nachts wakker houdt.
In deze wereld verschijnt een brandstichter, die het dorp twee maanden lang in zijn greep houdt. Er verschijnen mysterieuze aankondigingen in kaarsvet, iedereen kijkt argwanend naar elkaar. Hostovsky schetst een sfeer van achterdocht, waarin eigenbelang primeert en waarin iedereen op zijn eigen manier eenzaam is. Het is een wereld van geheimen waaruit steeds weer nieuwe geheimen voortkomen. De brandstichter is een metafoor voor de instorting van de oude orde, en bij momenten een onrustwekkende afspiegeling van onze eigen tijd. Een pluim voor de prachtige, evocatieve beschrijvingen van het dorp, waarbij de personificaties op elke pagina dansen.
1935, Zbecnov, een grensstadje in de bergen van Oost-Bohemen, een vergeten gehucht van 1500 zielen. Aan het roer van herberg De zilveren duif staat Josef Simon, de ideale cafebaas: een man zonder wereldbeschouwing, die zich afzijdig houdt van de wereld. Maar om hem heen stormt het: bedrijven gaan failliet, de economie stuikt in elkaar, en er is de dreiging van een oorlog met Duitsland. Ook in eigen huishouden roert er heel wat: zijn ongelukkige echtgenote houdt alle kamers op slot, en dochter Eliska wil er vandoor gaan met een knappe, antisemitische dichter. En dan is er nog zoon Kamil, 15, in wiens tere puberbrein we mogen meekijken: Kamil leeft in fantasieën, wil een held zijn in de mysterieuze wereld die hem 's nachts wakker houdt.
In deze wereld verschijnt een brandstichter, die het dorp twee maanden lang in zijn greep houdt. Er verschijnen mysterieuze aankondigingen in kaarsvet, iedereen kijkt argwanend naar elkaar. Hostovsky schetst een sfeer van achterdocht, waarin eigenbelang primeert en waarin iedereen op zijn eigen manier eenzaam is. Het is een wereld van geheimen waaruit steeds weer nieuwe geheimen voortkomen. De brandstichter is een metafoor voor de instorting van de oude orde, en bij momenten een onrustwekkende afspiegeling van onze eigen tijd. Een pluim voor de prachtige, evocatieve beschrijvingen van het dorp, waarbij de personificaties op elke pagina dansen.
June 23, 2025
The Czech remain unmatched in their playfulness within their art. Czech new wave films are usually supremely fun, even when swathed in black comedy a la The Cremator, and even Czech literature predating it such as this apparently follow the trend. Written in the 1930s, the unnamed narrator of this one just delighted me with how partially omniscent, partially clueless they are, how opinionated, and moments like where they apologize for not having sooner gone into detail and introducing a character. Felt very contemporary in that way—hard to imagine a modernist in the 1930s like Woolf or Hemingway doing that.
It’s a quick read at less than 200 pages, and the awesome writing (or translation, at least) make it a slam dunk for a 9/10. What a great birthday present this one was.
It’s a quick read at less than 200 pages, and the awesome writing (or translation, at least) make it a slam dunk for a 9/10. What a great birthday present this one was.
April 19, 2019
Que boa ideia dar-lhe uma segunda oportunidade! Desfrutei a leitura desde o início.
As escuridade das relações familiares (especialmente, entre filhos e mãe), a voz narrativa que te atrapa, a eloquência dos silêncios...
Densa, apesar de breve.
4.5/5.0
As escuridade das relações familiares (especialmente, entre filhos e mãe), a voz narrativa que te atrapa, a eloquência dos silêncios...
Densa, apesar de breve.
4.5/5.0
August 18, 2022
Entretenido, pero no he conseguido acabármelo, no me ha enganchado lo suficiente
April 10, 2024
zející chlad bezejmenné matky, nejnepříjemnější rodinné obědy v dějinách literatury, a k tomu všemu žhář, postupně nahlodávající zdraví znuděných zbečnovských myslí
moc, moc dobré
moc, moc dobré
May 5, 2025
Ik miste iets, maar nog altijd met plezier gelezen.
Ging wat moeizamer, soms mezelf moeten verplichten om te lezen
:-)
Ging wat moeizamer, soms mezelf moeten verplichten om te lezen
:-)
April 19, 2015
Zatím asi to nejlepší, co jsem z české povinné literatury za tento semestr četla. Musím pochválit jednak stránkovou úspornost - taková jednohubka, kterou přečtete za jedno odpoledne, druhak napínavý děj, který vás přinutí načnout ještě jednu kapitolu. Líbil se mi také Hostovského myšlenkový styl psaní, který lehce připomíná Apollinairovské pásmo, ale už teď vím, že přesně tohle spoustu čtenářů odradí. A navíc ten závěr! Tak to přesně má vypadat. :D
September 23, 2014
When I borrowed this book from our library, I have long forgoten why I put it into my to-be-read pile. As I didn't have any expectations whatsoever, I was nicely surprised by it.
Když jsem si knížku půjčila v knihovně, tak jsem už dávno zapomněla, proč jsem si ji napsala do seznamu na přečtení. Na to, že jsem od ní vlastně vůbec nic nečekala, mě mile překvapila.
Když jsem si knížku půjčila v knihovně, tak jsem už dávno zapomněla, proč jsem si ji napsala do seznamu na přečtení. Na to, že jsem od ní vlastně vůbec nic nečekala, mě mile překvapila.
March 7, 2010
Not sure if I truly understood the book. Certainly struck a chord that would bring me to read it again.
Read
November 3, 2011i love that book
January 7, 2014
Aby u toho člověk seděl do rána než to přečte...
May 30, 2015
Rýchlý spád, zápletka, rozuzlení. Mělo to všechno.
Displaying 1 - 23 of 23 reviews