In Girum Imus Nocte Et Consumimur Igni

by Guy Debord

Book by Debord, Guy

Genres: Philosophy, Film

Paperback

First published January 1, 1985

About the author

Guy Ernest Debord was a French theorist, writer, filmmaker, hypergraphist and founding member of the groups Lettrist International and Situationist International. In broad terms, Debord's theories attempted to account for the spiritually debilitating modernization of the private and public spheres of everyday life by economic forces during the post-WWII modernization of Europe. Alienation, Debord postulated, could be accounted for by the invasive forces of the 'spectacle'—"a social relation between people that is mediated by images." Central to this school of thought was the claim that alienation is more than an emotive description or an aspect of individual psychology; rather, it is a consequence of the mercantile form of social organization which has reached its climax in capitalism. Debord committed suicide, shooting himself in the heart at his property on November 30, 1994.

Reviews

[Eliasdgian · Rating 5 out of 5]

"Τη συνταγή της αλλαγής του κόσμου δεν την αναζητήσαμε στα βιβλία, αλλά αλητεύοντας".

[Φώτης Καραμπεσίνης · Rating 5 out of 5]

Τριγυρνάμε μέσα στη νύχτα και αναλωνόμαστε από τη φωτιά...

[gkanorrah · Rating 4 out of 5]

Καταστασιακό ραντ μωρομου.


ΥΓ Ακολουθει παράθεση τοποθετήσεων που θα έβρισκαν θαυμάσια εφαρμογή στις μέρες μας:
O πολιτισμός είναι το ιδανικό εμπόρευμα/ οι επαγγελματίες επαναστάτες είναι πιο επικίνδυνοι από τους αστούς/ η καταπίεση δημιουργεί τη γλωσσά της ανυπακοής/ καμία εικόνα δεν είναι πραγματική/ μια ταξική κοινωνία είναι αδύνατον να επιβιώσει/ οι ιδιοκτήτες της κοινωνίας θα την οδηγούν στο βούρκο/ το θέαμα δεν αποτελεί τέχνη και η απήχηση δε συνιστά κριτήριο/ οι φτωχοί που υιοθετούν πρακτικές αστών είναι οι γελωτοποιοί τους/ όλα επιτρέπονται/ <<έτσι κι αλλιώς χίλιοι θάνατοι κρέμονται συνεχώς πάνω από τα κεφάλια μας>>/ πλήττουμε στη πόλη/ <<δε μπορείς να κάνεις τρία βήματα χωρίς να συναντήσεις φαντάσματα>>/ δεν υπάρχει μεγαλύτερη τρελά από τη παρούσα οργάνωση της ζωής/ περιδιαβαίνουμε σε αυτό το τοπίο, το ρημαγμένο απ' τον πόλεμο που μια κοινωνία διεξάγει εναντία στον εαυτό της/ βρήκαμε τελικά το αντικείμενο της αναζήτησης μας;

ΥΥΓ Σήμερα που οι σύγχρονοι εστέτ υπαγορεύουν το απολιτικ ως θεμέλιο της πετυχημένης τέχνης οι ντεμπόρ του καιρού μας ακραία αναγκαίοι μπορεί να κρύβονται σε κοινή θέα: να αναζητάμε στους/στις καλλιτέχνες/-ιδέες των πεζοδρόμιων, στον ανεξάρτητο κινηματογράφο, στα κουτιά ενίσχυσης, στα φανζιν-μπροσούρες-περιοδικά δρόμου, στους/στις μουσικούς που πειραματίζονται και έξω απτό yt, στις queer σκηνές, στις πειραματικές , στα αυτοργανωμενα δρώμενα, στα λάιβ που διαδίδονται με αφίσες και όχι με event στο fb, στις ερασιτεχνικές ομάδες. στην πολιτικοποιημένη τέχνη, που δεν υπεκφεύγει απ'τή κοινωνία της ούτε παπαγαλίζει, που φαντασιώνεται τη κοινωνία της πάνω και όχι τον εαυτό της πάνω,
στη κάθε λογής δημιουργικότητα που διακινείται χωρίς να στοχεύει σε (οποιαδήποτε) συσσώρευση, στην πάντοτε οριζόντια τέχνη ανοιχτή σε όλους δίχως κανένα ρητό/υπορρητο ταξικό κώδικα που προϋποθέτει λεφτά, ''κουλτούρα'' , μέσα πρόσβασης.
Εξάλλου η τέχνη είναι ο ευκολότερος τρόπος να γνωρίσουμε τον κόσμο και να υπερβούμε τους φράχτες του.




''έγινε αδύνατον να κυβερνηθεί αυτή η <<κατεστραμμένη γη>>, όπου οι καινούργιες οδύνες μεταμφιέζονται, παίρνοντας τα ονόματα παλιότερων ηδονών κι όπου οι άνθρωποι φοβούνται τόσο πολύ. Κάνουν κύκλους μέσα στη νύχτα και η φωτιά τους καταβροχθίζει. Ξυπνάνε αλαφιασμένοι και ψάχνουν, ψηλαφώντας, τη ζωή. Κυκλοφορεί η φήμη ότι αυτοί που την απαλλοτρίωναν, τελικά την έχασαν.

είναι ωραία εκείνη η στιγμή που εξαπολύεται μια επίθεση εναντίον της τάξης τους κόσμου. ''

[Solar Anus · Rating 4 out of 5]

"Μετά απ' όλες τις άκαιρες απαντήσεις και τη νιότη που γερνά, η νύχτα ξαναπέφτει από πολύ ψηλά».
"Ζούμε σαν χαμένα παιδιά τις ανολοκλήρωτες περιπέτειές μας".

[...]

"Οι θεωρίες, όμως, δεν φτιάχνονται παρά για να πεθαίνουν μέσα στον πόλεμο του χρόνου: είναι μονάδες, λίγο-πολύ ισχυρές, που πρέπει να ρίξεις στη μάχη την κατάλληλη στιγμή και όποιες κι αν είναι οι αρετές ή οι ανεπάρκειές τους, δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις στα σίγουρα παρά μόνον εκείνες που είναι διαθέσιμες. Όπως ακριβώς οι θεωρίες πρέπει να αντικαθίστανται, επειδή οι αποφασιστικές τους νίκες προκαλούν την φθορά τους ακόμα περισσότερο απ' ότι οι επιμέρους ήττες τους, έτσι και καμιά ζωντανή εποχή δεν είχε ως αφετηρία μια θεωρία: στην αρχή ήταν παιχνίδι, σύγκρουση, ταξίδι".

[...]

"Είναι ωραία εκείνη η στιγμή, όπου εξαπολύεται μια επίθεση εναντίον της τάξης τους κόσμου".

[Tomás García · Rating 4 out of 5]

Guión de la última película de Debord. Repasa sus espectaculares tesis y justifica algunas de sus decisiones vitales.

“Nada traducía mejor este presente sin salida ni reposo que la frase que vuelve íntegramente sobre sí misma, construida letra a letra como un laberinto del cual nadie escapa, de manera que armoniza a la perfección la forma y el contenido de la perdición: In girum imus nocte et consumimur igni. Damos vueltas
en la noche y somos devorados por el fuego”.

O sea como cantan la Polla Records “Toda la puta vida igual”.

[Lore · Rating 4 out of 5]

we live in a society parte 2

[earthworm (nadia) · Rating 4 out of 5]

It’s really sick that most of the reviews of this are in Greek

[Antonis Louizidis · Rating 4 out of 5]

Εξαιρετικό δοκίμιο ενός διανοούμενου επανάσταση που έχει ως κύριο μέλημά του να προβληματίσει τον αναγνώστη και να καυτηριάσει την θεαματική και εμπορική κοινωνία.

[Irene · Rating 5 out of 5]

«Όπως αποδεικνύουν επίσης αυτές οι τελευταίες σκέψεις πάνω στη βία,

δεν θα υπάρξει για μένα ούτε οπισθοχώρηση ούτε συμφιλίωση.

Η σύνεση δεν θα έρθει ποτέ.»

[Pedro Areal · Rating 5 out of 5]

O argumento do filme com o mesmo nome. Excelente análise dos absurdos da sociedade capitalista.

[Nicolas Rojas · Rating 4 out of 5]

While you read this you will feel like a cicadoidea inside a light bulb while the world is on fire.