De liberale Sophie der Nederlanden (1824-1897) is het jongste kind van koning Willem II en koningin Anna Pavlovna. Op haar achttiende vertrekt ze naar Weimar. Ze wordt daar uitgehuwelijkt aan haar volle neef Carl Alexander, erfgroothertog von Sachsen Weimar Eisenach.
In Weimar zetten Sophie en Carl Alexander zich tijdens hun bewind volledig in om de beeldende kunsten, muziek, theater en literatuur aan hun hof tot bloei te brengen. Franz Liszt, Richard Wagner, Hans Christian Andersen en vele schilders uit binnen- en buitenland worden als vrienden ontvangen. En Goethe laat zijn hele literaire erfenis aan Sophie na, die ze zorgvuldig bewaakt. Ze verliest daarbij geen moment de zorg voor de dynastie in haar vaderland uit het oog, die onder het bewind van haar oudste broer Willem III de ondergang tegemoet lijkt te gaan.
Thera Coppens (1947) is auteur van vele historische boeken waaronder Marie Cornélie. Dagboek van haar reisnaar het hof van St. Petersburg’,Dageraad van Oranje Nassau en Hortense. De vergeten koningin vanHolland. Ze schreef artikelen in onder meer NRC Handelsblad, Vitrine/hetMuseumtijdschrift en Nouveau.
Opnieuw bewijst Coppens de geschiedenis van Nederland een dienst door de in Nederland vrij onbekende prinses Sophie de eer en kleur te geven die ze verdient.
De lezer krijgt door de talrijke details en karakterschetsen van personen in het leven van Sophie een uitstekend beeld van de omgeving waarin de prinses leefde. Het mooie aan deze biografie is dat alle details betekenis hebben en daardoor verbanden blootleggen tussen Sophie en haar omgeving; de betrokkenheid van Frans Liszt bij het hof van Weimar zegt bijvoorbeeld veel over wat de prinses van binnen dreef.
Er zit duidelijk veel tijd in het onderzoek naar de correspondentie van personen die verbonden waren aan Sophie en Carl Alexander. Elk hoofdstuk kent zijn eigen waarnemers uit de tijd en dat zorgt voor een gebalanceerd beeld van het paar. Door elke bron een eigen karakterschets te geven zorgt het boek voor een uniek perspectief dat vooral voor volledigheid wil gaan.
Het tempo van het boek is echter ook meedogenloos. De Franse en Duitse zinnen dansen over de pagina's heen en maken het niet altijd gemakkelijk om de boodschap van de schrijfster te doorgronden. Opvallend is ook het enthousiasme van de schrijfster waardoor ze zichzelf soms in details verliest; het komt bijvoorbeeld regelmatig voor dat een handvol namen op een pagina door elkaar gegooid worden zonder verdere uitleg. Dit maakt het verhaal enigszins verwarrend qua chronologie, al blijft Sophie's leven wel de rode draad en blijft deze draad altijd zichtbaar.
Concluderend, is dit een zeer kundig geschreven werk over prinses Sophie van de wieg tot het graf. Het boek is echter vrij ontoegankelijk voor iemand zonder voorkennis en dat is te betreuren. Voor iemand met enige voorkennis is dit een serieuze aanrader om een fascinerende Oranjeprinses beter te leren kennen.
Sophie heeft mij ongeveer een jaar gezelschap gehouden. Ik heb genoten van dit boek, wat eerder een geschiedenis van het Nederlandse en Weimarse koningshuis van 1800-1900 is, dan een biografie over Sophie. Mij hinderde deze veelvloedigheid niet, maar als je een wandeling over een recht pad, zonder uitstapjes over kronkelende laantjes, is dit geen boek voor je. Toch zou ik het je aanraden over deze fascinerende vrouw en tijd te leren. Prettig geschreven, leerzaam en zeer vermakelijk!
Dat waren heel veel pagina’s. En niet altijd even interssant. De schrijfstijl van Coppens blijft houterig, met veel clichématige bijvoeglijk naamwoorden. Mijn hersens sloegen ze steeds meer over, zodat ik er nu niet een meer kan herinneren. Mooi, zo’n natuurlijke bescherming. Sophie was een vrouw met een ijzeren wil. Anno nu met gemak een powervrouw. Enorm wat ze heeft gedaan aan sociaal werk en voor de kunst. Haar man had vanaf zijn vroege jeugd banden met Goethe en diens nazaten, waardoor ook Sophie een band kreeg met ‘het genie’. De vergeestelijkte kant van Goethe, zijn schrijverschap wordt benadrukt. Sophie heeft het er moeilijk mee als ze ontdekt dat Goethe daarnaast hartstochtelijk heeft bemind (zij niet, namelijk, haar man gaf daar weinig kans toe met zijn belangstelling voor andere mannen) en lol had in scabreuze versjes maken. Sophie erfde alles van Goethe en stichtte het Goethe-Schiller Archiv. http://www.klassik-stiftung.de/einric... Als prinses van Oranje neemt ook het Nederlandse koningshuis een grote plaats in het boek. Wat hebben we veel lawaaivorsten gehad. Ook voor dit boek geldt, vooral lezen als je te veel tijd hebt.
This entire review has been hidden because of spoilers.
652 pagina's geschiedenis over de negentiende eeuw. Te beginnen bij tsaar Paul Romanov en zo langs zijn dochters de eeuw door. er wordt meer over de Europese geschiedenis verteld dan over Sofie zelf.