Próchno

by Wacław Berent

This is a reproduction of a book published before 1923. This book may have occasional imperfections such as missing or blurred pages, poor pictures, errant marks, etc. that were either part of the original artifact, or were introduced by the scanning process. We believe this work is culturally important, and despite the imperfections, have elected to bring it back into print as part of our continuing commitment to the preservation of printed works worldwide. We appreciate your understanding of the imperfections in the preservation process, and hope you enjoy this valuable book.

Genres: Classics, Polish Literature, Fiction

388 pages, Hardcover

First published January 1, 1903

Reviews

[m. · Rating 4 out of 5]

„Książka jest dziś jak prostytutka: każdy, co ją kupi, rekomenduje ją przyjaciołom, gdy wszystkim jego wymaganiom dogodzi. W przeciwnym razie plwa na nią najbezkarniej na świecie. A więc książka jest jak świętość...?"

Do tej kokoty będę wracać!

A już mniej żenująco: usłyszawszy, że jest to książka wymagająca, podszedłem do niej z uprzedzeniami, które rozwiały się tak szybko, jak tylko zdążyłem przeczytać pierwsze kilka stron. Zresztą właśnie pierwsza część (bagatela – dwieście stron) wywarła na mnie największe wrażenie. Prawdopodobnie nie jestem w stanie objąć wszystkiego, co mnie zachwyca, dostatecznie dobrze, by móc to teraz wszystkim wyłożyć, w każdym razie najbardziej spodobały mi się trzy aspekty tejże książki.

Po pierwsze – sposób prowadzenia narracji. Zapewne najlepiej będzie, aby każdy przekonał się o tym na własnej... strunie (analogia powinna nabrać sensu po przeczytaniu książki), lecz gdybym miał ją jakoś zamknąć w słowach, rzekłbym: wysoce zindywidualizowana, rozczłonkowana (rozczłonkowana narracja! tak jest!). Stanisław Brzozowski opisał ją jako „kolisko monologów", jednakże ja nie jestem zdolny do wytworzenia porównań tej rangi.

Po drugie – atmosfera. Nastrój dekadencki, nie powiem, udzielił mi się wyraźnie. Książka kojarzy mi się nieco z Pożegnaniem jesieni (notabene jedną z moich ulubionych poświeci) i nie wiem na ile moje skojarzenie jest słuszne, lecz bynajmniej nie potrafię się go wyzbyć. I jakkolwiek nastrój Próchna oczarowuje mnie już od pierwszych stron, to jednak wydaje mi się, że nie porwie on wszystkich, na przykład takich antygombrowiczów, antywitkiewiczów, tudzież antyschulzów.

Po trzecie – Berenta głębokie oczytanie. Imponuje mi lekkość, z jaką autor cytuje wyimki ze Słowackiego, Baudelaire'a bądź Nietzschego (a tego ostatniego to nawet we własnym tłumaczeniu, podczas gdy ja wciąż nie jestem pewien czy poprawnie literuję jego nazwisko!!!). Pojawia się parę zwrotów z francuszczyzny, angielszczyzny, języka rosyjskiego, a zwłaszcza – niemieckiego, wszystko to zaś robi na mnie, nędznym okruchu, piorunujące wrażenie. Parafrazując jedno z porównań z książki, które zdążyło już wyryć się w mojej pamięci: Berenta głębokie oczytanie jest mi nie latarnią, a błyskawicą.

Słowem: mnie się podobało, z wypiekami na twarzy planuję wypożyczenie kolejnych powieści Berenta, a nawet – Synów ziemi Przybyszewskiego. (!)

[karalina813 · Rating 3 out of 5]

Połowy nie zrozumiałam.
✨porównanie książki do prostytutki ✨

Reread
Rozumiem już trochę więcej.

[wbobek · Rating 3 out of 5]

mocne
Mati widać po mnie?

[Paulina · Rating 1 out of 5]

Jeśli Pałuba. Sny Marii Dunin była mdła, to Próchno jest duszne i gorączkowe.
0,75⭐ za pieska (biedna chartko, biedna Vento, jedyna była bezproblemową postacią w tym całym burdelingu) + 0,25⭐ za szczyptę wątku homoerotycznego.

[vitani]

🚬😀

[Nataniel ★彡 · Rating 2 out of 5]

błagam niech ci faceci znajdą sobie inne hobby niż picie alkoholu i nienawiść do kobiet 😀🚬


(ta książka osobiście wywołała we mnie zastój czytelnicy, boże święty)

[kompan · Rating 1 out of 5]

szkoda szczempic ryja

[Kinga Gadomska · Rating 3 out of 5]

3,5

[carol. · Rating 4 out of 5]

męczyłam się wybitnie, ale nie ze względu na kunszt i doskonałe oddanie nastrojów epoki. wybitnie niedogodnym jawi się ciężar brawurowego na swoje czasy portretu cierpienia wikłającego w relacje z tym, co destrukcyjnie mami zmysły, daje komfort poprzez lubowanie cierpienia: używki, dekadentyzm, szukanie tragedii w życiu i dramatyzmu tam, gdzie można go uniknąć. ważna lektura, ale zdecydowanie nie ważka

[marusia ;^) · Rating 5 out of 5]

coś prawdziwie genialnego...

[Adrianna · Rating 4 out of 5]

Świetny obraz epoki i dekadentyzmu. Bardzo klimatyczna, a więc ponura pozycja.
Nie jestem największą fanką Młodej Polski, ale powieść Berenta jest doskonałym zebraniem tego wszystkiego, czym ta epoka była, a to zawsze coś ciekawego. Również pod względem technicznym, czysto językowym i kompozycyjnym jest nad czym się tutaj pochylić. Każde zdanie, użyte sformułowanie, ma swoją wartość i cel.
Chyba cała siła tego utworu polega na tym, że autor jest tutaj zdystansowany; nie odnosi się do swoich bohaterów, ale jednocześnie prezentowany obraz tego dekadenckiego świata mówi jasno za siebie.
Ostatecznie Próchno jest dla mnie wielkim zaskoczeniem, bo spodziewałam się czegoś ciężkiego, nudnego, a dostałam coś, co potrafiło mnie zafascynować od pierwszej strony.

[dominika · Rating 4 out of 5]

Każdy marudził, ale mi się podobało, bo jestem edgy nastolatką

[alicjałke · Rating 3 out of 5]

Doceniam, ale były to dla mnie katusze piekielne
3,5 ⭐️

[Hadrian · Rating 1 out of 5]

4/10

[Piotrek Perdun · Rating 4 out of 5]

jest w niej coś bardzo pociągającego, mimo to trudna momentami (albo chwilami) (albo rozdziałami)

[Joanna · Rating 1 out of 5]

PIERWSZY DNF TEGO ROKU, co za okropieństwo

[Kacper Havemeister · Rating 3 out of 5]

Dekadencki obraz artystów z przełomu XIX i XX wieku oraz intrygujące pytania o wartość tworzenia sztuki.

[Paula · Rating 2 out of 5]

2,5/5
"A że myśli były bardzo przykre, węzeł stawał się beznadziejnie zawiły, więc - uczuł nagłą potrzebę napicia się czarnej kawy"
Oh, man, wypiłam sporo kawy w trakcie lektury...

[olga · Rating 1 out of 5]

może jakbym mialx 16 lat, to by mi się podobało

[Weronika]

Cierpiałam jak to czytałam

[W · Rating 1 out of 5]

Średnio zrozumiałam.

[Weronika W. · Rating 2 out of 5]

Wszystkie manieryzmy młodopolskie w jednym miejscu; Freud był uchachany

[Emilia · Rating 3 out of 5]

Rozumiem, dlaczego wypadałoby tą książkę przeczytać minimum dwa razy, dla jej pojmowania.
.
Nie oznacza to, że w przeciągu tego semestru akademickiego, rzeczywiście to zrobię.

[kashunia · Rating 3 out of 5]

misz-masz a nie wiesz czym srasz, ale jak już się wypróżniasz to ogień praży na potęgę

[Kasia · Rating 3 out of 5]

Po tym jak wiele osób (łącznie z prowadzącą zajęcia) nagadało, że jest to ciężka lektura do czytania, nieźle się jej obawiałam. Ale szczerze mówiąc, nie jest tak źle. Choć nie zrozumiałam wszystkiego z niej xD

[aleksandra]

aczytalne

[Wilcza Dama · Rating 1 out of 5]

1.5
✨średnio zrozumiałam✨
status po zajęciach: wciąż tego nie kupuję.

[Maja · Rating 4 out of 5]

Mam ogromne skojarzenie ze Scenami z Życia Cyganerii połączonymi z jakąś dziwną odmianą dekadentyzmu rosyjskiego, ale to chyba esencja Młodej Polski... ⭐️⭐️⭐️⭐️

[Lilyprongs · Rating 2 out of 5]

Ci artyści to mieli takie problemy, że szkoda gadać....wszyscy winni ich niedołęstwu, tylko nie oni XDDD.

[martynahotlos · Rating 5 out of 5]

arcy