در این کتاب خوانندگان از نسل متقدم و متوسط و متأخر فیلمبرداران ایرانی تصویر کمابیش کامل و روشنی به دست خواهند آورد؛ تصویری که مقام و جایگاه فیلمبرداران ما را در طول بیش از شش دهه فیلمسازی در ایران از حیث جنبههای نظری و عملی نشان خواهد داد. کتاب حاضر اقدامی است در جهت تبویب و تکمیل مواد و اسناد مربوط به تاریخ سینمای ایران، و درحقیقت کوششی است بهمنظور فراهم آوردن کتاب بزرگی که نگارنده تحت عنوان «تاریخ اجتماعی سینمای ایران» سالهاست مشغول تألیف آن است. عنوان کتاب حاضر که بهجهت وجه «اتوبیوگرافیک» و فعالیت پُرماجرا و مخاطرهآمیز فعالترین و نامآورترین فیلمبرداران سینمای ایران انتخاب شده است، به مقدار فراوان نشان میدهد که صنعت سینمای ایران برپایهی قابلیت و آزمایشگری و ذوقورزی فیلمبرداران ایرانی شکل گرفته است؛ فیلمبردارانی که خودجوشی و تهور و گذشتن از کوران ِ آزمون و خطا و رفتن به استقبال خطر برای کسب تجربه از مشخصات بارز آنهاست.
عباس بهارلو متولد ۱۳۳۷ در آبادان است. او از سال ۱۳۶۲ به طور مستمر به تحقیق و مطالعه در حوزهی سینما پرداخته است. بررسی تاریخی نقدنویسی در سینمای ایران، زاویه دید در سینمای ایران، تراژدی سینمای کمدی ایران، سینمای ایران: برداشت ناتمام، سینماگران ایرانی: عباس کیارستمی، فروغ فرخزاد و سینما، ساموئل خاچیکیان: یک گفتوگو، معرفی و نقد آثار ناصر تقوایی، معرفی و نقد فیلمهای امیر نادری، ۴۰ فیلم، ۴۰ نقد، ۴۰ فیلمساز، فیلمشناخت ایران (در دو مجلد)، دانشنامه سینمای ایران و صد چهره سینمای ایران و... تعدادی از آثار منتشر شدهی بهارلو به شمار میآیند.