What do you think?
Rate this book
Ik was pas dertien: tien jaar gevangen in een sekte
Lea Saskia Laasner heeft een gelukkige jeugd, tot haar ouders op een dag hun huis verkopen en het geld, bijna een miljoen euro, overmaken op de bankrekening van de sekte van goeroe Benno, die vanaf dat moment hun familie in zijn macht heeft. De goeroe blijkt seks te zien als dé manier om de persoonlijkheid te ontwikkelen. Al snel laat hij zijn oog op de dertienjarige Lea vallen...
Jarenlang leven Lea en haar familie in de sekte, eerst in Oostenrijk en Portugal, later in het Midden-Amerikaanse Belize, waar de sekte een ranch met vee aankoopt. Lea is inmiddels de persoonlijke seksslavin van de goeroe geworden. Protesteren heeft geen zin, want wie dat durft wordt door de hele groep afgestraft.
Op haar 21ste maakt Lea uiteindelijk de moedige keuze om haar familie achter zich te laten en de sprong naar de vrijheid te wagen. Dit is haar relaas.
Jarenlang leven Lea en haar familie in de sekte, eerst in Oostenrijk en Portugal, later in het Midden-Amerikaanse Belize, waar de sekte een ranch met vee aankoopt. Lea is inmiddels de persoonlijke seksslavin van de goeroe geworden. Protesteren heeft geen zin, want wie dat durft wordt door de hele groep afgestraft.
Op haar 21ste maakt Lea uiteindelijk de moedige keuze om haar familie achter zich te laten en de sprong naar de vrijheid te wagen. Dit is haar relaas.
269 pages, Paperback
First published January 1, 2005
11 people are currently reading
230 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 40 reviews
May 7, 2017
De pest met waargebeurde verhalen in boekvorm is dat degene die de gruwelen heeft doorgemaakt, zijn of haar ervaringen niet noodzakelijkerwijs treffend kan navertellen. Bij Ik was pas dertien is dit helaas ook het geval.
Laasner bracht jaren door in een sekte, waarin de geest Ramtha via het manipulatieve stel Benno, de leider van de groep, en Janet, het medium dat Ramtha's spirituele boodschappen verkondigde, genadeloos de scepter zwaaide.
Hoe schep je een omgeving waarin mensen zich zodanig conformeren, dat ze alles, inclusief hun zelfstandigheid, relatie en kinderen, opofferen in ruil voor een zoektocht naar iets ongrijpbaars, iets 'hogers'? En hoe houd je je als pubermeisje staande in zo'n gestoorde gemeenschap, waarin sekteleden die het wagen initiatief te tonen verplicht de billen van de rest van de groep moeten afvegen? En waarin je zelf tot seksslavin van de kalende, vadsige sekteleider wordt 'uitverkoren' (terwijl je jongere broertje in handen valt van Ramtha's in de menopauze verkerende spreekbuis)?
De schrijfstijl in Ik was pas dertien is echter zo formeel en emotieloos, zó pretentieus, dat ik nooit een bevredigend beeld kreeg van wat Laasner nu écht heeft doorgemaakt en wat voor haar de gevolgen waren. Het boek is vooral een eindeloze chronologische opsomming van haar dagen in de sekte. Herhalingen en overbodige zaken nemen zeker 100 pagina's in beslag. Ze formuleert haar zinnen zonder uitzondering als volgt:
"Verheugd stelde ik vast dat hij nog van me hield. (...) Verheugd stelde ik vast dat veel groepsleden mijn vlucht niet langer als verraad beschouwden. (...) Ik moest berusten in de ontberingen die mij ten deel vielen. (...) De ontmoetingen vergden zeer veel van mijn krachten.
Deze ouderwetse, geforceerde zinsconstructies passen in geen enkel boek, laat staan in dat van een jonge meid, die ten tijde van de "doorstane ontberingen" pas dertien, veertien was. Laasner's gevoelens met betrekking tot het misbruik door Benno ontstijgen ook na jaren niet het "Ik werd opnieuw boos op die rotvent, die gewetenloos samenzwoer en alleen aan zijn eigen behoeften dacht"-gevoel.
Daarbij is Laasner bij vlagen ongeloofwaardig. Ze dicht zichzelf een alwetende positie toe in de sekte: regelmatig geeft ze aan iedereen te doorzien en gefrustreerd en boos te zijn om de onwetendheid van de groepsleden. Toch lijkt ze zelf ook een vrij simpel meisje te zijn, wat vooral duidelijk wordt na haar ontsnapping. Haar naïviteit, bijvoorbeeld op het gebied van relaties, kan maar tot op zekere hoogte aan haar vreemde jeugd worden toegedicht.
Ik was pas dertien is dan ook geen interessant document, dat ingaat op de psychologische groepsmechanismen en de gevolgen van een jeugd in een sekte, maar vooral het oppervlakkige dagboek van een bij vlagen erg theatrale puber. De momenten waarop ze "steken in haar hart" ervaart, "van binnen gruwelijk wordt verscheurd" en zichzelf dan "toch maar niet van het leven zal beroven, omdat ik het de anderen niet wil aandoen" zijn niet van de lucht.
Beslist geen must-read materiaal.
Laasner bracht jaren door in een sekte, waarin de geest Ramtha via het manipulatieve stel Benno, de leider van de groep, en Janet, het medium dat Ramtha's spirituele boodschappen verkondigde, genadeloos de scepter zwaaide.
Hoe schep je een omgeving waarin mensen zich zodanig conformeren, dat ze alles, inclusief hun zelfstandigheid, relatie en kinderen, opofferen in ruil voor een zoektocht naar iets ongrijpbaars, iets 'hogers'? En hoe houd je je als pubermeisje staande in zo'n gestoorde gemeenschap, waarin sekteleden die het wagen initiatief te tonen verplicht de billen van de rest van de groep moeten afvegen? En waarin je zelf tot seksslavin van de kalende, vadsige sekteleider wordt 'uitverkoren' (terwijl je jongere broertje in handen valt van Ramtha's in de menopauze verkerende spreekbuis)?
De schrijfstijl in Ik was pas dertien is echter zo formeel en emotieloos, zó pretentieus, dat ik nooit een bevredigend beeld kreeg van wat Laasner nu écht heeft doorgemaakt en wat voor haar de gevolgen waren. Het boek is vooral een eindeloze chronologische opsomming van haar dagen in de sekte. Herhalingen en overbodige zaken nemen zeker 100 pagina's in beslag. Ze formuleert haar zinnen zonder uitzondering als volgt:
"Verheugd stelde ik vast dat hij nog van me hield. (...) Verheugd stelde ik vast dat veel groepsleden mijn vlucht niet langer als verraad beschouwden. (...) Ik moest berusten in de ontberingen die mij ten deel vielen. (...) De ontmoetingen vergden zeer veel van mijn krachten.
Deze ouderwetse, geforceerde zinsconstructies passen in geen enkel boek, laat staan in dat van een jonge meid, die ten tijde van de "doorstane ontberingen" pas dertien, veertien was. Laasner's gevoelens met betrekking tot het misbruik door Benno ontstijgen ook na jaren niet het "Ik werd opnieuw boos op die rotvent, die gewetenloos samenzwoer en alleen aan zijn eigen behoeften dacht"-gevoel.
Daarbij is Laasner bij vlagen ongeloofwaardig. Ze dicht zichzelf een alwetende positie toe in de sekte: regelmatig geeft ze aan iedereen te doorzien en gefrustreerd en boos te zijn om de onwetendheid van de groepsleden. Toch lijkt ze zelf ook een vrij simpel meisje te zijn, wat vooral duidelijk wordt na haar ontsnapping. Haar naïviteit, bijvoorbeeld op het gebied van relaties, kan maar tot op zekere hoogte aan haar vreemde jeugd worden toegedicht.
Ik was pas dertien is dan ook geen interessant document, dat ingaat op de psychologische groepsmechanismen en de gevolgen van een jeugd in een sekte, maar vooral het oppervlakkige dagboek van een bij vlagen erg theatrale puber. De momenten waarop ze "steken in haar hart" ervaart, "van binnen gruwelijk wordt verscheurd" en zichzelf dan "toch maar niet van het leven zal beroven, omdat ik het de anderen niet wil aandoen" zijn niet van de lucht.
Beslist geen must-read materiaal.
November 8, 2022
Tai tikra Lėjos gyveno istorija, Lėja savo vaikystę praleido sektoje kurioje teko daug blogų išbandymų, ten būdama nesijautė žmogumi. Pabėgusi iš sektos nusprendė knygą parašyti ir papasakoti savo istorija, kad ir kiti žmonės nepapultų į sektą užmaskuota gražiais pažadais.
December 31, 2011
Nadat ik een paar hoofdstukken had gelezen, ben ik uiteindelijk op pagina 50 gestopt. Zo slecht geschreven/vertaald en het begon me te irriteren. Ik vond het niet geloofwaardig. Heeft Lea het in het begin nog over haar vader en moeder, later wordt er gesproken over Lisa & Andres - alsof het vrienden zijn. Zoveel zinnen beginnen met "Wij kinderen..." Ze doet uitspraken die helemaal niet passen bij een meisje van 13. Bijv. als haar moeder met een folder thuiskomt waarin ze worden uitgenodigd voor een spiritueel festival in Zurich schrijft ze: "Ik las de folder stuk.... Het stoorde me dat het cursusgeld zo hoog was." Als ik een boek begin en het valt tegen, probeer ik het vaak toch uit te lezen om het goed te kunnen beoordelen... in dit geval is me dat niet gelukt.
July 24, 2023
Weet niet zo goed wat ik er van moet vinden. Had meer diepgang verwacht ofzo. Of wat meer inside informatie. Wel interessant om te lezen hoe Lea zichzelf herpakt heeft.
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 5, 2023
Ik heb dit als luisterboek gelezen. Het is gewoon een vrouw die haar trauma verwerkt middels schrijven.
February 5, 2017
Door omstandigeheden wat langer over gedaan, maar het was wel een goed boek! Het is te merken dat ze geen schrijfster van beroep is, maar dat maakt het juist ook wel echter. Het is onvoorstelbaar hoe zij al die jaren heeft geleefd in die sekte en ik vond het interessant om te lezen hoe dat manupileren dan gaat, het gaat zo geleidelijk dat ze het zelf niet in de gaten hebben. Ik vond dat zij dat, omdat ze geen schrijfster is, puur kon vertellen en je dingen gaat begrijpen. Wat ik niet kan begrijpen is dat die ouders de stap hebben genomen om naar die groep te gaan en er hun leven voor opgaven
February 19, 2022
Goed beschreven relaas over opgroeien in een sekte. Jammer dat het meteen al met het vluchtverhaal begint (voor de spanning). Het blijft enigszins vaag wat nu de ideeën zijn waarin de sekte gelooft, waarom zij en haar broer zijn uitgekozen en er verder niemand uit de sekte in opstand kwam of afscheid nam. ‘Benno’ blijkt uiteindelijk te zijn vermoord, maar dat is allemaal na dit boek gebeurd.
July 6, 2022
Het onderwerp is uiteraard de reden waarom ik, mogelijk ieder die dit boek oppakt, om het te lezen.
Als je een verhaal wilt lezen wat je meesleept, lekker vlot leest, is dit denk ik niet het juiste verhaal. Wil je weten hoe een sterk pubermeisje uiteindelijk een sekte overleeft, dan is dit een prima boek.
Lea is overduidelijk geen schrijfster van boeken. Alles is heel zakelijk en gevoelloos beschreven. Vermoedelijk ook doordat zij in de sekte heeft aangeleerd geen grote emoties te voelen/tonen, laat staan negatieve.
Het verhaal is enorm heftig, veel seksueel misbruik en emotionele manipulatie. Als dit iets is waar je moeilijk tegen kunt, het een negatieve reactie triggert, adviseer ik dit boek over te slaan!
Bijzonder hoe Lea uiteindelijk haar eigen leven heeft kunnen creëren waarin ze gelukkig kan worden en de ruimte kreeg dit boek te schrijven en andere stappen tegen gerechtigheid kon zetten.
Als je een verhaal wilt lezen wat je meesleept, lekker vlot leest, is dit denk ik niet het juiste verhaal. Wil je weten hoe een sterk pubermeisje uiteindelijk een sekte overleeft, dan is dit een prima boek.
Lea is overduidelijk geen schrijfster van boeken. Alles is heel zakelijk en gevoelloos beschreven. Vermoedelijk ook doordat zij in de sekte heeft aangeleerd geen grote emoties te voelen/tonen, laat staan negatieve.
Het verhaal is enorm heftig, veel seksueel misbruik en emotionele manipulatie. Als dit iets is waar je moeilijk tegen kunt, het een negatieve reactie triggert, adviseer ik dit boek over te slaan!
Bijzonder hoe Lea uiteindelijk haar eigen leven heeft kunnen creëren waarin ze gelukkig kan worden en de ruimte kreeg dit boek te schrijven en andere stappen tegen gerechtigheid kon zetten.
February 10, 2023
Dit boek trok mijn interesse omdat het zich grotendeels in Belize afspeelt, en ik kom simpelweg niet zo vaak een boek tegen met die setting.
Echter, het deel van het boek dat zich in Belize afspeelt heb ik bijna niet gehaald omdat ik meerdere keren heb overwogen om er mee te stoppen, er was geen doorkomen aan: ik vond het een matig geschreven, oppervlakkig en chaotisch relaas over een sekte met een onbegrijpelijk missie. Gelukkig werd het wel beter, hoewel de laatste hoofdstukken toch weer matig waren.
Mijn minder positieve beoordeling neemt niet weg dat wat deze schrijfster is overkomen vreselijk is. Het is voor mij niet te bevatten dat haar ouders accepteerden dat hun beide minderjarige kinderen werden misbruikt; dat ze niet ingrepen en het eigenlijk wel prima vonden.
Hoewel de schrijfster voornemens was om aangifte te doen tegen de sekteleiders is er geen nawoord waaruit blijkt hoe dit uiteindelijk is afgelopen.
Echter, het deel van het boek dat zich in Belize afspeelt heb ik bijna niet gehaald omdat ik meerdere keren heb overwogen om er mee te stoppen, er was geen doorkomen aan: ik vond het een matig geschreven, oppervlakkig en chaotisch relaas over een sekte met een onbegrijpelijk missie. Gelukkig werd het wel beter, hoewel de laatste hoofdstukken toch weer matig waren.
Mijn minder positieve beoordeling neemt niet weg dat wat deze schrijfster is overkomen vreselijk is. Het is voor mij niet te bevatten dat haar ouders accepteerden dat hun beide minderjarige kinderen werden misbruikt; dat ze niet ingrepen en het eigenlijk wel prima vonden.
Hoewel de schrijfster voornemens was om aangifte te doen tegen de sekteleiders is er geen nawoord waaruit blijkt hoe dit uiteindelijk is afgelopen.
September 9, 2025
2.5⭐️
Wat een interessant boek leek - de besloten wereld van een sekte en hoe een jong meisje erin geraakte door haar ouders maar zich als jongvolwassene wist los te maken - draaide uit op de eerste 50 pagina's lezen en de rest heel snel diagonaal doorkijken.
De schrijfstijl, woordkeuze en vele herhalingen daarvan maakten het boek helaas erbarmelijk om te lezen.
Ze verwees op bepaalde momenten naar haar ouders als haar moeder of haar vader, maar op andere momenten sprak ze dan over hen als Lisa en Andres, wat heel vreemd overkwam.
Jammer, want de inhoud sprak mij nochtans aan.
De lage rating slaat dan ook enkel op de schrijfstijl, niet op wat het meisje heeft meegemaakt, op dergelijke ervaringen kan je geen rating plakken, het is triestig dat ze in die wereld verzeild geraakt was.
Wat een interessant boek leek - de besloten wereld van een sekte en hoe een jong meisje erin geraakte door haar ouders maar zich als jongvolwassene wist los te maken - draaide uit op de eerste 50 pagina's lezen en de rest heel snel diagonaal doorkijken.
De schrijfstijl, woordkeuze en vele herhalingen daarvan maakten het boek helaas erbarmelijk om te lezen.
Ze verwees op bepaalde momenten naar haar ouders als haar moeder of haar vader, maar op andere momenten sprak ze dan over hen als Lisa en Andres, wat heel vreemd overkwam.
Jammer, want de inhoud sprak mij nochtans aan.
De lage rating slaat dan ook enkel op de schrijfstijl, niet op wat het meisje heeft meegemaakt, op dergelijke ervaringen kan je geen rating plakken, het is triestig dat ze in die wereld verzeild geraakt was.
May 27, 2023
Heel heftig wat ze heeft meegemaakt maar het las niet echt lekker. Begrijp dat ze het geschreven heeft om anderen te waarschuwen, maar het kwam meer over als een trauma verwerkingsproces waarbij heel veel emotieloos was opgeschreven. Ook vond ik het jammer dat er nou niet echt duidelijk werd wat het hogere doel/de verlichting waar de groep naartoe werkt nou echt inhield.
June 4, 2025
Het genre schreeuwt mijn naam maar jeetje wat een teleurstelling. Het boek is zo slecht geschreven, heel onpersoonlijk, bijna zakelijk, zonder gevoel. Het verhaal an sich is heel vreselijk maar ik voelde door deze schrijfwijze geen enkele empathie met Lea. Zonde. Wel uitgelezen omdat ik benieuwd was naar het einde.
July 28, 2021
Man apskritai sunku vertinti tikras istorijas. Bandau isivaizduoti kaip sunku autoriui atsiverti,vel prisiminti sunkius isgyvenimus,todel tokios istorijos, mano galva, neturi buti vertinamos.
Atmetus fakta,kad tai tikra istorija,ir vertinti tik kaip istorija,man kazko pritruko.
Atmetus fakta,kad tai tikra istorija,ir vertinti tik kaip istorija,man kazko pritruko.
April 16, 2024
Het begin kon ik wat moeilijk in komen. Uiteindelijk lukte het en begon het mij te boeien. Jammer genoeg vind ik het einde niet veel zeggend en mis ik, wat er op de achterkant van het boek wel staat vermeld, de aanklacht en waar dat nog toe heeft geleid...
August 11, 2018
Interessant und absolut schockierend!
May 27, 2020
Goed boek met een goede opbouw! Verhaal is heel bijzonder en aangrijpend.
August 6, 2022
Bijzondere kijk in een voor mij onbekende wereld. Respect voor de schrijfster
October 22, 2022
Tikra istorija apie mergaitės gyvenimą Ramta sektoje.Istorija sukrečianti, tačiau knygos stilius nesužavėjo
July 28, 2023
Interessant en heftig verhaal over een meisje die opgroeide in een sekte. Ze had al die tijd wel het gevoel dat er iets niet helemaal klopte en vond uiteindelijk de moed om te ontsnappen.
September 3, 2023
Wirklich sehr herzerwärmend
January 30, 2024
I lisenend to this book on Storytel. This book was disturbing. Page turner
November 25, 2024
Heel erg indrukwekkend!
January 31, 2024
Dit boek vond ik ontzettend interessant, het is een waargebeurd verhaal over een meisje die in een sekte is opgegroeid, dat vind ik altijd erg interessant om over te lezen en zodra ik hier een boek over vind lees ik het zodra ik kan.
Ik heb het boek 3 sterren gegeven omdat ik hem graag nog een keer zou lezen, maar ik heb het idee dat het iets proffesioneler geschreven kan worden
Ik heb het boek 3 sterren gegeven omdat ik hem graag nog een keer zou lezen, maar ik heb het idee dat het iets proffesioneler geschreven kan worden
March 16, 2013
Ik had net “het begon toen ik veertien was” uitgelezen en vond het wel eens interessant om nog een boek over het leven in een sekte te lezen, maar ditmaal dan wel een andere sekte.
De mensen die in zo’n sekte leven, beschouwen zichzelf natuurlijk niet als sekte maar als “gemeenschap of familie”.
Je zou denken dat vooral mensen die in (al of dan niet emotionele) problemen zitten en wat fragieler zijn zich makkelijk laten inpakken door deze manieren van “geloof”. Niets is minder waar.... In dit boek lees je hoe een zeer gelukkige en welgestelde familie terechtkomt in een sekte. De vader van het gezin was er niet meteen voor te vinden, maar uit liefde voor zijn vrouw was hij toch gevolgd. Op zich allemaal mooi maar ik kan niet begrijpen dat je als ouder in een sekte kan zitten (geloof of niet) en je kinderen laat misbruiken alsof het de normaalste zaak ter wereld is.
In het boek zie je ook dat Lea nooit voor de volle 100% overtuigd is van het leven in de gemeenschap. Ze stelt zich dan ook vaak de vragen bij wat het medium (van Ramtha) en Benno verkondigen, nl dat ze zullen opstijgen in de vorm van licht. Elke keer wordt deze opstijging verplaatst naar een tijdstip in de toekomst en elke keer is er een excuus voor.
Vaak verwijst Benno dan ook dat de leden van de familie zich moeten losmaken van het materiële, zolang dat niet lukt zullen ze niet opstijgen. Ironisch als je ziet hoe materialistisch de leider zelf is.
Het was dus wel interessant om over te lezen.Het laatste stukje van Hugo Stamm hoefde er voor mij niet bij te zitten, persoonlijk had dit voor mij geen toegevoegde waarde.
Ik kon bij het lezen echt niet begrijpen dat Lea zo vaak weg wou, maar nooit de stap zette.
Maar als buitenstaander lijkt het veel makkelijker natuurlijk. Achter deze situatie schuilt natuurlijk enorm veel emotionele chantage , aanpraten van schulgevoelens, angst om de familie achter te laten, .......
De mensen die in zo’n sekte leven, beschouwen zichzelf natuurlijk niet als sekte maar als “gemeenschap of familie”.
Je zou denken dat vooral mensen die in (al of dan niet emotionele) problemen zitten en wat fragieler zijn zich makkelijk laten inpakken door deze manieren van “geloof”. Niets is minder waar.... In dit boek lees je hoe een zeer gelukkige en welgestelde familie terechtkomt in een sekte. De vader van het gezin was er niet meteen voor te vinden, maar uit liefde voor zijn vrouw was hij toch gevolgd. Op zich allemaal mooi maar ik kan niet begrijpen dat je als ouder in een sekte kan zitten (geloof of niet) en je kinderen laat misbruiken alsof het de normaalste zaak ter wereld is.
In het boek zie je ook dat Lea nooit voor de volle 100% overtuigd is van het leven in de gemeenschap. Ze stelt zich dan ook vaak de vragen bij wat het medium (van Ramtha) en Benno verkondigen, nl dat ze zullen opstijgen in de vorm van licht. Elke keer wordt deze opstijging verplaatst naar een tijdstip in de toekomst en elke keer is er een excuus voor.
Vaak verwijst Benno dan ook dat de leden van de familie zich moeten losmaken van het materiële, zolang dat niet lukt zullen ze niet opstijgen. Ironisch als je ziet hoe materialistisch de leider zelf is.
Het was dus wel interessant om over te lezen.Het laatste stukje van Hugo Stamm hoefde er voor mij niet bij te zitten, persoonlijk had dit voor mij geen toegevoegde waarde.
Ik kon bij het lezen echt niet begrijpen dat Lea zo vaak weg wou, maar nooit de stap zette.
Maar als buitenstaander lijkt het veel makkelijker natuurlijk. Achter deze situatie schuilt natuurlijk enorm veel emotionele chantage , aanpraten van schulgevoelens, angst om de familie achter te laten, .......
August 11, 2018
Jeetje wat een heftig verhaal! Maar goed dat ik er pas achteraf achter kwam dat het een waargebeurd verhaal is. Ik kan er gewoon niet bij dat zulke dingen echt gebeuren.
De beschrijving van de psychologische component vind ik sterk.
Je merkt aan de schrijfstijl wel dat ze geen schrijver is. Complimenten dat ze deze heftige periode uit haar leven heeft durven delen.
De beschrijving van de psychologische component vind ik sterk.
Je merkt aan de schrijfstijl wel dat ze geen schrijver is. Complimenten dat ze deze heftige periode uit haar leven heeft durven delen.
July 5, 2011
Dit boek neemt je mee vanaf het begin tot het eind. Het is erg emotioneel en sommige dingen in het boek zijn echt te raar voor woorden. Ongelooflijk dat mensen in deze ‘spirituele’ dingen trappen. Dat mensen kinderen tot dingen aanzetten en daar niet eens voor gestraft worden, echt onwerkelijk. Ik heb dit boek vol ongeloof gelezen maar ik ben wel blij dat ik het gelezen heb. Zo worden mensen namelijk wel bewust van de dingen die er gebeuren in de wereld. Ondanks dat geef ik het boek toch een laag cijfer omdat er soms dingen besproken worden over het spirituele waar ik als buitenstaander niks van snap. Dit is best jammer omdat je dan uit het verhaal bent.
May 1, 2016
Een heel dramtisch maar goed geschreven boek. Het verhaal is eiegenlijk heel erg schrijnend een jong meisje overgeleverd aan een sekte door haar ouders. En wordt gebruikt en vernederd door de sekteleider en het medium onder de ogen van de ouders.
Wonderbaarlijk en door haar eigen sterkte weet ze te ontsnappen en komt uiteindelijk in haar geboorteland Zwitserland terecht.
Het is niet te snappen dat dit soort dingen nog kunnen en bestaan....
Wonderbaarlijk en door haar eigen sterkte weet ze te ontsnappen en komt uiteindelijk in haar geboorteland Zwitserland terecht.
Het is niet te snappen dat dit soort dingen nog kunnen en bestaan....
Displaying 1 - 30 of 40 reviews