El caballero errante: Novela gráfica

The Tales of Dunk and Egg: The Graphic Novels #1

by Ben Avery, George R.R. Martin

En el gran continente de Poniente, desde las rojas arenas de Dorne en el sur hasta las heladas montañas y gélidos valles del norte, las estaciones duran años y muchas veces décadas. En las novelas de la saga Canción de hielo y fuego, George R.R. Martin ha dotado de vida a este turbulento y extraño lugar. El caballero errante se sitúa unos cien años antes del principio de Juego de Tronos, durante el mandato del buen rey Daeron, con el reino en paz y la dinastía Targaryen en su mejor momento. Cuenta la historia del primer encuentro entre Dunk, el escudero de un caballero errante, y Egg, un niño que es mucho más de lo que aparenta. Cuando acudan al gran torneo del Prado de Ashford, los pondrá a prueba su pasado, su presente y su futuro.

Genres: Fantasy, Graphic Novels, Comics, Fiction, Graphic Novels Comics, Epic Fantasy, Science Fiction Fantasy

160 pages, Paperback

First published October 1, 1998

About the author

A believer in the need for positive, all-ages entertainment, Ben Avery created and wrote Zondervan’s graphic novel series TimeFlyz and the comic book miniseries ArmorQuest to entertain readers with an exciting story, but also inspire and encourage readers to stand up and make a difference in their world. Avery’s comic book career began when he was selected by George R.R. Martin to work as the script adaptor of the comic book fantasy mini-series The Hedge Knight, based on novellas by the New York Times bestselling author. After that, Avery went on to co-write/co-create the critically acclaimed Lullaby and The Imaginaries for Image Comics, co-create and write the children’s literature inspired fantasy The Oz/Wonderland Chronicles, develop and write the historical epic Kingdoms for Zondervan, and the sequel mini-series The Hedge Knight II, published by Marvel Comics. In addition to writing, he has been an English teacher, a college resident director, and a youth treatment specialist for sexually abused children. Avery lives in Indiana with his wife and four children.

Reviews

[Jeremy · Rating 4 out of 5]

I was surprised by two things. 1, George R. R. Martin can finish a story without killing the protagonist, and 2, George R. R. Martin can finish a story.

[Mohammed Arabey · Rating 5 out of 5]

Jeremy التعليق الأول والأكثر ملائمة هنا علي هذا الكوميكس كتبه

هناك مفاجأتان بهذا الكتاب لكل قرّاء جورج آر آر مارتين
1-أنه يستطيع أنهاء قصة دون قتل الأبطال الرئيسية
2-أنه أصلا يستطيع أنهاء قصة

ولكن إن كنت متابع جيد لعالم "أغنية الجليد والنار" ستعرف ما بتلك الرواية المصورة من قبل قراءتها
الشجاعة .. الفروسية .. الوقوف لنصرة البرئ أيا كان قوة الظالم , بل وأيا كانت صلتنا بذلك الظالم

برسوم كوميكس أكثر من ممتازة ستعيش جزء من عالم أغنية الجليد والنار ,قبل أحداث الجزء الأول "لعبة العروش" بحوالي قرن من الزمان
أبان عهد الـ"تارجريان" , منزل أصحاب التنانين
المفترض أنه تم القضاء عليه تماما منذ حوالي 15 عاما قبل أحداث "لعبة العروش"...أي انك لن تجد بتلك الرواية ألعاب علي السلطة ولا العرش

دنك , هو المساعد لفارس يتوفي بعد حياة طويلة كفارس متجول..يرثه دنك ويحاول الدخول في مبارزة كبري كفارس متجول بين عائلات بيوت عريقة
"من يتابع اجزاء الأغنية سيعرفها جيدا, ومن لم يتابع من قبل فلا بأس..سيعرف طباعهم من خلال تلك القصة"
ويقابل فتي صغير , "أيج" والذي يصر أن يكون مساعد هذا الفارس برأسه العنيدة

شخصية جميلة وتنكشف لك مفاجأة وسط الأحداث
خاصا عندما تتأزم الأمور بدفاع "دنك" عن شابة جميلة تقوم بتحريك عرائس التنين كعرض مسرحي ضد بطش "أيرون تارجريان" الأمير المتغطرس

ليظهر لك أن من الممكن أن يكون بنفس المنزل من يصلح لحاكم عادل صالح, وممكن ان يكون اخيه او ابن عمه حاكم فاسد

لتتابع صراع دنك ,مساعد الفارس سابقا,والفارس المتجول حاليا, هذا الفارس "الصعلوك" مع العائلات الكبري..فقط من أجل الحق ونصرة الضعيف


قصة مصورة طويلة لن تشعر بالملل من أحداثها
وأرجوك لا تظن أن الرواية لن تكون دموية...جورج آر آر مارتين رجلا دمويا, فلا تتفاجأ

لا يوجد سحر هنا , الأحداث فقط تدور من خلال شخص بسيط ولكن عالم "أغنية الجليد والنار" هو عالم سحري وجذاب بما فيه الكفاية

يكفي مشاهدة هذا النوع من المبارزات بشكل حيوي ورسوم جذابة لتشعر بأنك عدت لهذا العالم الرائع

مع شخصيات مثيرة , إيج ذلك الفتي العنيد المثير, دنك الفارس البسيط , بايلور تارجريان والذي يعد من النماذج المضيئة في العائلة الحاكمة وقتها

إن لم تكن قراءتها بعد , فلتبدأ بها أثناء أنتظارك للجزء السادس
وإن لم تبدأ السلسلة خوفا من جرعة الفانتازي بها مثلا...فلتقرأ تلك القصة المتكاملة في 180 صفحة لتعرف ما هي القيم والأهداف بذلك العالم الضخم
عالم أغنية الجليد والنار

محمد العربي
من 22 مايو 2015
إلي 25 مايو 2015

[Melissa ♥ Dog/Wolf Lover ♥ Martin · Rating 5 out of 5]

www.melissa413readsalot.blogspot.com

There are a few things I know for sure from reading this novel.... The graphics are awesome! .... Prince Aerion is an arsehole to the nth! .... I love Duncan and Egg :)

Duncan was a squire for the Hedge Knight Ser Alan, but the old man died. He lived to a ripe old age for a Hedge Knight. Duncan decides he wants to be a Hedge Knight and takes it upon himself to do this regardless of the rules. He also decides he's going to go fight in the tourney at Ashford Meadow.

On the way he meets a boy named Egg that wants to be his squire boy. Duncan tells him no, but the stubborn boy follows him and so there you have it :)

Duncan does everything he has to do to get into the tourney. He also meets a nice woman that does puppet shows, her name is Nymeria, and she told him she would redesign his shield. She does a really good job.

Soooo... Duncan and Egg watch some of the challenges and see the horrible Aerion in action!



He does some horrible thing that I'm not telling you which is just appalling. Duncan takes Egg away to try to cheer him up.

A little later Aerion is hurting Nymeria and in turn, Duncan hurts Aerion, the jerk!! This causes all kinds of problems as you can imagine.

There is to be a battle of seven from each side. Let me just say it all works out for the better.

I really loved this graphic novel! I figured I would.. I mean.. George R.R. Martin.. come on!!!

[Choko · Rating 4 out of 5]

*** 4.25 ***

I really enjoyed this one! Duncan and Egg were so adorable as a duo and we got to get some background on characters we have heard so much about with some very pleasant graphics. The book covers an episode couple of generations back from the main story and shows us the Targaryon brothers in their true light, however different all of them are from each-other. Sir Duncan the Tall is a character you can really get behind and root for, so I truly enjoyed it:) Egg, the little brother Maester Aemon reminisced about from time to time, is the same one who becomes the great King Aegon the Fifth, so it was good to see how and why he turned out the way he did. With a mentor like Duncan, it is easy to see why he became so different from the rest of his rotten relatives:) I would recommend this graphic novel to all who love the series and to those who just enjoy a Knight's tale to pass the time!

[Isa Cantos (Crónicas de una Merodeadora) · Rating 5 out of 5]

¿Recuerdan el libro El Caballero de los Siete Reinos, la precuela de Canción de Hielo y Fuego que sucedía muchísimo antes del primer libro? Pues bien, ese libro nos contaba tres relatos en los que Dunk, un caballero errante y bastante mediocre en el arte de la caballería, y Dunk, su escudero que esconde un gran secreto, eran los protagonistas.

Ya saben cómo adoro todo el universo de Canción de Hielo y Fuego, así que leer una historia, esta vez en forma de cómic, que se sitúa en un momento en el que los Targaryen todavía se paseaban por todos los Siete Reinos, es increíble. Las ilustraciones de todo este cómic son tremendamente complejas, llenas de detalles y de matices, así que creo que nadie se decepcionará de ellas.

Y, en cuanto a la historia, puedo decir que la condensan perfectamente para este cómic, pues, habiendo leído el relato original en el libro, sé que no le han cortado nada vital.

Este es, en definitiva, un objeto de colección para quienes adoramos este mundo que ha creado George R. R. Martin.

[Stephen · Rating 4 out of 5]

4.5 stars. Excellent novella set in the world of Song of Ice and Fire. George R.R. Martin has created one of the best, most well thought out worlds in fantasy history and any chance to revisit it is very, very welcome. Recommended!!!

[mel · Rating 5 out of 5]

This is the graphic adaptation of The Hedge Knight by George R.R. Martin - one of the three novellas about Dunk and his squire Egg, set about 100 years before the stories from Game of Thrones in Westeros. Novella was first published in 1998. Later, all three novellas were collected in one volume: A Knight from Seven Kingdoms.

Hedge Knight is the first story in the series. About how Dunk becomes a knight and meets his squire Egg. Dunk hopes to earn some money from the tournaments. But to participate in one is not as easy as he thought.

The graphic is amazing. It really helped me to get into the story. I was right there on the field with Duncan the Tall.

I recommend it to readers who like Game of Thrones and fantasy stories that include violence.

[Ayman Gomaa · Rating 4 out of 5]

The Graphic Novel from The hedge knight was special because :
First : The drawing was perfect and amazing with its color and everything .
Second : not skipping anything from the original novella , 100% like the novel
Third : u don't have to read the novella and can go forward to this graphic novel directly , enjoying the drawings + George novella .

الرسومات رائعة و لم يتم اختذال اى شئ من القصة الاصلية و من الممكن الاكتفاء بهذة القصة و رسوماتها لتعيش احداث ويستروس قبل قرن من صراع العروش و مغامرات دنك و إيج .

My Original Review :
https://www.goodreads.com/review/show...

To the tale No.2 here we go

[Shivam Chaturvedi · Rating 4 out of 5]

Thoughts from today, in August2024
While every single thought below still holds, what really struck me so much this time was the character of Prince Baelor Targaryen. The Hammer, The Breakspear, the Kind Prince. What a man. It takes true courage and strength of character to put your life on the line for someone you dont know, and that too against your family, only because you believe their cause to be just. The way he appears atop his destrier out of the mist, all black and topped with a red dragon, claiming "I will fight for Ser Duncan's cause", has to be one of my favorite moments from the entire series. And Prince Baelor might have become one of my favorite characters, and maybe , just maybe, the favorite Targaryen. (no the competition isnt against Daenerys, I have others in mind!)

----------
Thoughts from back in 2015
That old man Ser Arlan, everyday at evenfall he used to say, "I wonder what the morrow will bring"



The Hedge Knight is probably the most wonderful story to have come out of the decadent land of Westeros, ever. I read it straight after finishing A Storm of Swords and it came through as a much needed respite from the gut-wrenching horrors of that book. Through this story, set approximately a century before the events in A Song of Ice and Fire books, we are transported back into a time when honour and chivalry still mattered to some people and the world was not as full of hopelessness and despair.

The most wonderful part about reading it, though, was the fact that having The World of Ice and Fire prior to this, many pieces of the giant jigsaw puzzle that is George RR Martin's universe fe;; into place. Many of the characters who are only mentioned in passing in the main books come alive in these pages. And some important ones too.. guess who? Aemon Targaryen, yes Maester Aemon of the Night's watch, is a young man in this story and still wears the dragon of House Targaryen proudly.

And so while the story itself was good, it were these back story elements that really captured my imagination. It felt like it used to when reading and getting all excited about Harry Potter all those years ago! Highly recommended for all ASOIAF readers.


Ser Duncan The Tall

[Mike · Rating 4 out of 5]

An entertaining story that takes place before the events of A Game of Thrones, during a time when Westeros was still ruled by the Targaryon Dynasty. It tells the story of a hedge knight that got in over his head while trying to do the right thing. The events in this graphic novel are actually mentioned in The World of Ice and Fire history book and they have a major impact on subsequent events. As far as the art goes, it was nothing ground breaking but did a good job conveying the action in the scenes. I think I probably would have enjoyed the novella (also called The Hedge Knight) a bit better since the comic format didn't allow for the expansive and descriptive prose Martin is known for. Still, all things considered, this was an enjoyable read.

[John · Rating 5 out of 5]

To begin with, I have enjoyed the Song of Fire and Ice from the beginning, and I have been itching for the new book for some time. When I heard there was a graphic novel, I was both interested and disappointed. The first because it was another tale in a very interesting setting. The second because A Feast of Crows had been running late and would rather have had the book instead of the graphic novel. Upon reading the graphic novel, I found all of my fears allayed and that the book does more than just add to the setting of the Song of Fire and Ice.

I was pleased to find that the novel used figures that had been mentioned in previous book. It allowed me not just to hear about them through other character's accounts and histories, but I was able to 'see' them for myself. The book added further depth to the already expansive world.

I also discovered that the novel was based on a short story previously published in an anthology in LEGENDS, edited by Robert Silverburg. The story had been adapted to the comic book format later. Knowledge that the novel was based on a previously published story allayed any frustration I was feeling about Feast.

Most importantly though, beyond my obsession with the Song of Fire and Ice, the story was an excellent display of chivalry and character. How the virtues of knighthood of protecting the innocent and poor combat with the corruption that grows among the nobility who make up this same order. The character is taught as a Hedge Knight he is the truest form of a knight, with no other allegiance than to his vows.

I highly recommend this book not just for fantasy enthusiasts, but it is also a good moral tale, which is not necessarily straight forward.

[Dawn · Rating 4 out of 5]

My first graphic novel. It was fun! And it was cute. Well, it was cute when it wasn't gross at least. It was something different for sure. Not a format I want to read too regularly.. But it is something I will pick up in the future, to change it up every once in a while. I will no longer fear graphic novels; I'm no longer a GN virgin.

The story was interesting, the artwork was well done. Not much else to say. Four stars.

[Mariana · Rating 4 out of 5]

Εκατό χρόνια πριν ξεκινήσει στο Γουέστερος το ''παιχνίδι του θρόνου'' όταν στο παλάτι του Κινγκς Λάντινγκ κυμάτιζε η σημαία με τον κόκκινο δράκο και στον θρόνο κάθονταν ο Αίρον Ταργκάρυεν σε μια γωνιά του βασιλείου ένας ακόλουθος ιππότη θάβει τον κύριο του με όλες τις τιμές που μπορεί να του αποδώσει. Πρόκειται για τον Νταγκ της Ψυλλογειτονιάς. Ο αφέντης του ήταν ο σερ Άρλαν του Πέννυτρη ένας περιπλανώμενος ιππότης που αρρώστησε ξαφνικά και πέθανε. Τον Νταγκ τον μάζεψε όσο ήταν μικρός από τη φτωχογειτονιά που γεννήθηκε. Έμεινε νωρίς ορφανός, δεν θυμάται του γονείς του, ούτε ξέρει την κανονική του ηλικία. Πιστεύει πως είναι 17, 18 χρονών ενώ το βασικό του χαρακτηριστικό είναι το ύψος του. Μοιάζει με γίγαντα κάτι που δεν περνά απαρατήρητο και δεν μένει ασχολίαστο από τους γύρω του. Ο Ντάνκ μετά το θάνατο του αφέντη του δεν είναι σίγουρος για το τί πρέπει να κάνει. Να ψάξει να βρει κάποιον άλλον περιπλανώμενο ιππότη ώστε να μπει στην υπηρεσία του;; Να πάει σε κάποια κοντινή πόλη και να προσπαθήσει να βρει μια δουλειά;; Ή να γίνει ο ίδιος περιπλανώμενος ιππότης από τη στιγμή που σερ Άρλαν τον έχρισε λίγο καιρό πριν;; Μετά από κάποια λεπτά δισταγμού αποφασίζει να ακολουθήσει την τελευταία επιλογή. Παίρνει τα άλογα, το σπαθί, την πανοπλία και τα λίγα λεφτά του νεκρού αφέντη του και ξεκινά για το λιβάδι του Άσφορντ όπου γίνεται ένα φεστιβάλ για τα δέκατα τρίτα γενέθλια της κόρης του άρχοντα ώστε να λάβει μέρος στην κονταρομαχία ιπποτών πάνω σε άλογα. Το μόνο που χρειάζεται για να αποδείξει την αξία του, να γίνει σεβαστός στους άλλους ιππότες και να μπορέσει να μπει στην υπηρεσία κάποιου πλούσιου είναι μία νίκη ενάντια σε κάποιον γνωστό ιππότη. Δεν έχει εμπειρία από μάχες αλλά ο σερ Άρλαν τον είχε εκπαιδεύσει στο σπαθί και είναι αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρει. Στο δρόμο σταματά σε ένα πανδοχείο για να ξεκουραστεί και να φάει ζητώντας από το αγόρι του στάβλου να φροντίσει τα άλογα του. Το αγόρι-ένα παιδί οχτώ εννέα χρονών με ξυρισμένο κεφάλι που έχει το σχήμα αυγού-του απαντά με τρόπο αυθάδη άλλα στο τέλος υποχωρεί και κάνει ότι του λέει. Στο πανδοχείο ενώ τρώει δέχεται την επίθεση ενός μεθυσμένου άντρα με ξανθά μαλλιά και βιολετί μάτια που του λέει ότι τον έχει δει στο όνειρο του να τον σκοτώνει. Του φωνάζει να κρατηθεί μακριά του και φεύγει. Ο νεαρός ιππότης σοκάρεται από τη σκηνή αλλά μετά από λίγο την ξεχνά ενώ ετοιμάζεται για αναχώρηση. Το μικρό αγόρι του ζητά να τον πάρει μαζί του ως βοηθό αλλά εκείνος αρνείται. Την επομένη φτάνει στον προορισμό του και εκεί αρχίζει μια σειρά νέων περιπετειών αφού πρέπει να γραφτεί στο φεστιβάλ αλλά κανείς δεν θυμάται τον νεκρό αφέντη του και δεν τον αναγνωρίζουν ως περιπλανώμενο ιππότη! Και ενώ ο Ντάνκαν ο ψηλός όπως είναι το ιπποτικό όνομα που έχει επιλέξει ψάχνει τρόπο να λύσει το πρόβλημα οι νεαροί άρχοντες του Γουέστερος φτάνουν στο φεστιβάλ. Οι Ταργκάρυεν έχουν έρθει να παρακολουθήσουν τα τεκταινόμενα και κάποιοι από αυτούς θα πάρουν μέρος στις μονομαχίες! Ανάμεσα τους είναι το δεξί χέρι του βασιλιά ο Μπαίλορ με τον γιο του Βάλαρ και ο αδελφός του Μαίκαρ με τον ένα του γιο τον Αίριον. Οι άλλοι δύο γιοι ακόμα δεν έχουν φτάσει. Η τύχη ή η μοίρα τα φέρνει έτσι ώστε ο Μπαίλορ να λάβει γνώση του προβλήματος του Ντάνκαν και να τον βοηθήσει στη λύση του. Εν τω μεταξύ το μικρό καραφλό αγόρι φτάνει στο λιβάδι και συναντά τον Ντανκ. Εκείνος αποφασίζει να τον κάνει ακόλουθό του αλλά μόνο για το φεστιβάλ. Ο μικρός είναι ιδιαίτερα χαρούμενος αν και ώρες ώρες συνεχίζει να είναι αυθάδης προς τον αφέντη του. Αλλά αυτό ενοχλεί όλο και λιγότερο τον Ντάνκαν αφού έχει αρχίσει να τον συμπαθεί και να εκτίμα την παρέα του. Ο μικρός που ονομάζετε Εγκ είναι γνώστης όλων των ιπποτών και των οίκων του Γουέστερος και δείχνει να ξέρει πολλά πράγματα από μονομαχίες. Έχει στα μάτια του μια περίεργη λάμψη ενώ δεν θέλει να πλησιάσει στο κάστρο όπου ζουν οι διοργανωτές και φιλοξενούνται οι Ταργκάρυεν. Προτιμά το χώρο των επισκεπτών. Οι αγώνες λοιπόν αρχίζουν και όλα κυλούν ομαλά. Μέχρι τη στιγμή που ο Ντάνκαν βρίσκεται κατά λάθος μπλεγμένος σε μια δίκη που μπορεί να του στερήσει την ίδια του τη ζωή. Στην προσπάθεια του να υπερασπιστεί μια αθώα γυναικά χτυπά τον Αίριον Ταργκάρυεν κάτι που τον εξοργίζει και ζητά δικαίωση. Και έτσι τον καλεί στην μονομαχία των εφτά πιστεύοντας ακράδαντα πως ένας περιπλανημένος ιππότης δεν μπορεί να νικήσει τον δράκο! Τί γίνεται όμως όταν ο δράκος στρέφεται εναντίον του ίδιου του αδερφού;; Τί γίνεται όταν οι δράκοι δεν συμφωνούν μεταξύ τους και κάποιοι από αυτούς επιλέγουν την πλευρά του περιπλανωμένου ιππότη;; Τί γίνεται όταν αποκαλύπτεται ότι ένας νεαρός δράκος θαυμάζει τον Ντάνκαν της Ψυλλογειτονιάς;; Τί θα συμβεί τώρα που το πεπρωμένο έφερε κοντά έναν περιπλανώμενο ιππότη που κάνει τα πρώτα του βήματα και πιστεύει σε αξίες όπως η ιπποσύνη, η δικαιοσύνη, η ειλικρίνεια, η γενναιότητα και η αξιοπρέπεια και έναν νεαρό πρίγκιπα που νιώθει περηφάνια που μέσα του κυλά το αίμα του δράκου αλλά αηδία για πράξεις των συγγενών του;;; Η ιστορία του Ντάνκαν και του Εγκ ξεκινά και οι μοίρες δένουν τις ζωές τους σφιχτά με έναν κόμπο που δεν μπορεί να σπάσει ούτε ο θάνατος….

Όταν οι εκδόσεις Μεταίχμιο ανακοίνωσαν ότι πήραν τα δικαιώματα έργων του Μάρτιν μόνο που δεν βγήκα στην γειτονιά να φωνάξω και να χοροπηδήσω. Τον συγγραφέα τον γνώρισα χάρη στον αδερφό μου που τον λατρεύει κυριολεκτικά και στην επιθυμία μου να δω τη σειρά Game of thrones που στηρίζεται στα βιβλία του.. Αλλά πριν την ξεκινήσω ήθελα να έχω διαβάσει και τα πέντε βιβλία που στην Ελλάδα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Anubis. Τα ολοκλήρωσα σε δύο μήνες περίπου και ένιωσα μαγεμένη από την ιστορία και τον κόσμου που μου είχε παρουσιάσει ο συγγραφέας, από το πως συνέδεε τα γεγονότα και τους χαρακτήρες και από το όμορφο γράψιμο του. Δεν τα βρήκα όλα τέλεια αλλά ο άνθρωπος είναι κορυφαίος στο είδος αυτό και έφερε με τον τρόπο του μια μικρή επανάσταση στον χώρο του φανταστικού. Αν δεν έχετε διαβάσει την ιστορία των οίκων του Γουέστερος και τη μάχη που γίνεται εκεί για τον θρόνο να το κάνετε και άμεσα μάλιστα. Μην φοβηθείτε τις πολλές σελίδες από τη στιγμή που θα καταλάβετε ποιος ανήκει που και θα μπείτε στο κλίμα της ιστορίας θα τις γυρίζετε πολύ γρήγορα.. Έτσι λοιπόν η μέρα που το Μεταίχμιο έκανε την παραπάνω ανακοίνωση ήταν μέρα χαράς και πανηγυρισμών. Κάτι που συνεχίστηκε λίγο καιρό αργότερα όταν οι εκδόσεις Anubis ανακοίνωσαν ότι θα κυκλοφορήσουν την πρώτη ιστορία από εκείνη των Νταγκ και Εγκ σε graphic novel. Ο Μάρτιν έχει γράψει μια σειρά μικρών νουβέλων που διαδραματίζονται στο Γουέστερος αλλά 100 χρόνια πριν τα γεγονότα του GOT. Πρόκειται για τρεις μικρές ιστορίες την εποχή που οι Ταργκάρυεν ήταν στο θρόνο και το Γουέστερος ήταν σε περίοδο ειρήνης. Τότε που λέξεις όπως δικαιοσύνη, ισότητα, αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια είχαν ακόμα σημασία και αρκετοί τις σέβονταν. Οι τρεις ιστορίες έχουν ως βασικούς πρωταγωνιστές τον Ντάνκαν τον Ψηλό και τον Εγκ γνωστούς στους αναγνώστες της πενταλογίας ως: Ντάνκαν ο ψηλός άρχοντας διοικητής της βασιλικής φρουράς και Αίγκον Ταργκάρυεν βασιλιάς του Γουέστερος και αδερφός του μέιστερ Αίμον που στο GOT τον συναντάμε στο τείχος και δεν είναι λίγες οι φορές που θυμάται τον Αίγκον. Εκείνος εξάλλου του παραχώρησε τη θέση του στο θρόνο. Στις τρεις αυτές ιστορίες με τις ονομασίες Περιπλανώμενος Ιππότης, Το ορκισμένο σπαθί και Ο μυστηριώδης ιππότης ο συγγραφέας μιλά για την αρχή της γνωριμίας τους, τον δυνατό δεσμό και τη φιλία που αναπτύχθηκε ανάμεσα τους μια φιλία που δεν κατάφερε ούτε ο θάνατος να σπάσει. Ως φανατική αναγνώστρια της ιστορίας ήξερα για τα ένδοξα χρόνια των δύο αυτών χαρακτήρων και για την τραγική τους κατάληξη αλλά δεν γνώριζα τίποτα για το ξεκίνημα τους. Δεν γνώριζα ότι ο Ντάνκαν γεννήθηκε στην Ψυλλογειτονιά ή ότι ήταν περιπλανώμενος ιππότης ή ότι ο Αίγκον στην ηλικία των οχτώ υπηρέτησε ως ακόλουθος κάποιου που γεννήθηκε στην Ψυλλογειτονιά και ήταν άγνωστος στους σπουδαίους και διάσημους άρχοντες της ηπείρου!! Ο τρεις αυτές ιστορίες στην χώρα εκδόθηκαν από το Μεταίχμιο και αν και δεν με ενθουσίασαν όσο ήλπιζα χάρηκα που γνώρισα τα πρώτα βήματα αυτών των δύο και μπόρεσα να συμπαθήσω έστω και λίγο τους Ταργκάρυεν. Γιατί το GOT δεν μπορώ να πω ότι με έκανε να τους βλέπω με καλό μάτι. Οι εκδόσεις Anubis λοιπόν αποφάσισαν να εκδώσουν την πρώτη ιστορία των Νταγκ και Εγκ αυτή με τον τίτλο Περιπλανώμενος ιππότης σε graphic novel, σε σχέδιο του Ben Avery. Ενθουσιάστηκα λοιπόν και γιατί θα εκδίδονταν ένα ακόμα έργο του Μάρτιν αλλά και γιατί αφορούσε είδος που δεν έχω εξερευνήσει και εδώ και καιρό αυτό ήθελα να αλλάξει. Ομολογώ πως πολλά πράγματα επιχειρώ φέτος να αλλάξω στο διάβασμα μου και μέσα σε αυτά είναι και η γνωριμία μου με το παραπάνω είδος. Ξέρω αρκετούς που επιλέγουν τα graphic novels από τα κανονικά βιβλία είτε γιατί είναι πιο μικρά και ευκολοδιάβαστα, είτε γιατί προτιμούν να διαβάζουν ιστορίες που συνοδεύονται από σχέδιο στο χαρτί αφού τους είναι πιο εύκολό έτσι να ενεργοποιήσουν τη φαντασία τους, είτε γιατί πολύ απλά τους αρέσουν περισσότερο από τα βιβλία. Εγώ να πω την αλήθεια αισθανόμουν φόβο να πλησιάσω το είδος αυτό γιατί δεν ήξερα αν θα μου άρεσε. Μικρή δεν διάβαζα κόμικς ούτε εικονογραφημένες ιστορίες. Η αγάπη μου όμως στο έργο του Μάρτιν με έκανε να αλλάξω γνώμη και έτσι όταν κυκλοφόρησε πήγα και το αγόρασα. Άργησα λίγο να το διαβάσω γιατί ήθελα πρώτα να ολοκληρώσω τις τρεις ιστορίες του Μεταίχμιο τώρα όμως που το έχω διαβάσει μπορώ να πω ότι δεν θα είναι αυτό το πρώτο και μοναδικό μου graphic novel και πως ο φόβος μου για το είδος έχει ξεπεραστεί. Και να πω επίσης ότι προτιμώ την ιστορία του Περιπλανώμενου ιππότη ως graphic novel παρά ως μια απλή ιστορία χωρίς εικονογράφηση. Αν απόλαυσα μία φορά την ιστορία έτσι όπως μπορεί να τη βρει κάνεις στο Μεταίχμιο την εικονογραφημένη εκδοχή της την απόλαυσα δέκα φορές περισσότερο.. Για αυτό εξάλλου και τα τέσσερα αστεράκια. Θα της έβαζα πέντε αλλά άργησα λίγο να συνηθίσω το είδος και δεν με κέρδισε αμέσως αυτό που έβλεπα. Λίγο στην αρχή ένιωσα να ζαλίζομαι από την εναλλαγή των εικόνων και ναι θα το παραδεχτώ πως στις πρώτες σελίδες έκανα λάθος όσον αφορά το κείμενο ποιας εικόνας έπρεπε να διαβάσω πρώτα για να ακολουθήσω σωστά την εξέλιξη της ιστορίας. Με το που ξεπεράστηκαν τα προβλήματα αυτά και κατάφερε το κείμενο και η εικονογράφηση να μου τραβήξουν την προσοχή βυθίστηκα στις σελίδες η φαντασία μου ενεργοποιήθηκε και έφτασε σε νέα επίπεδα..

Και ενώ στον Ιππότη των επτά βασιλείων όλη μου η προσοχή ήταν στραμμένη στους δύο βασικούς πρωταγωνιστές και στις περιπέτειες τους αφού η χημεία τους ήταν μοναδική εδώ το μάτι μου και η προσοχή μου έπεσαν σε κάποιον άλλο χαρακτήρα που χαρακτηρίζεται δευτερεύων. Οι βασικοί είναι ο Ντάνκαν και ο Εγκ οι οποίοι έχουν και εδώ χημεία και δυναμική αλλά αυτός που κερδίζει όλες τις εντυπώσεις είναι ο θείος του Εγκ το δεξί χέρι του βασιλιά, ο Μπαίλορ Ταργκάρυεν. Και το ωραίο είναι πως ο ρόλος του δεν καλύπτει μεγάλος μέρος των σελίδων. Εμφανίζεται σε λίγες από αυτές όμως είναι τόσο έκδηλη η παρουσία του που ο θεατής γοητεύεται αμέσως και από το παρουσιαστικό του και από το χαρακτήρα του και μετά την πρώτη εμφάνιση τον αναζητά συνέχεια. Μη με παρεξηγήσετε και στο βιβλίο του Μεταίχμιο ο Μπαίλορ μου είχε τραβήξει την προσοχή. Όχι όμως τόσο ώστε να σκέπτομαι μόνο αυτόν. Εδώ όμως πέρασε τους δύο βασικούς και κέρδισε την πρώτη θέση στην καρδιά μου. Αν στη νουβέλα τον είχα συμπαθήσει εδώ τον αγάπησα και τον λάτρεψα κυριολεκτικά. Αφού τελείωσα το graphic novel αναρωτιόμουν γιατί συνέβη αυτό, τί ήταν αυτό που με επηρέασε και η μόνη απάντηση που βρήκα είναι πως η εικόνα τελικά έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο. Το ότι η ιστορία ήταν εικονογραφημένη, το ότι δεν ήμουν εγώ που φανταζόμουν τους χαρακτήρες αλλά μου τους παρουσίαζε η ίδια η ιστορία μπροστά μου και μάλιστα με τέτοιο ωραίο τρόπο που έμοιαζαν να ζωντανεύουν δίπλα μου ήταν το στοιχείο εκείνο που έκανε τη διαφορά και ο Μπαίλορ έγινε ο αγαπημένος μου. Ο Ντάνκαν και ο Εγκ δεν είναι άσχημα παρουσιασμένοι αλλά η εμφάνιση του Μπαίλορ τραβά τα βλέμματα. Εκτός αυτού τα λόγια του και οι πράξεις του δεν μπορούν παρά να σε γοητεύσουν. Είναι ένας άντρας που φορά παντελόνια και τα τιμά. Είναι ένας άντρας άξιος να γίνει βασιλιάς και ο αναγνώστης στο τέλος κλείνει το βιβλίο με μια μεγάλη δόση μελαγχολίας αφού μπορεί ο Ντάνκαν να βγήκε ζωντανός από το λάκκο με τα φίδια και ο Εγκ να είναι πλέον μαζί του και επίσημα ως ακόλουθος αλλά το βασίλειο του Γουέστερος έχασε έναν άξιο μελλοντικό ηγέτη, κάποιον που αν τελικά ζούσε και είχε ανέβει στο θρόνο μπορεί να είχε οδηγήσει τους Ταργκάρυεν σε ακόμα πιο ένδοξα χρόνια και να είχε θέσει τέτοιες βάσεις ώστε τα μελλοντικά γεγονότα του GOT να μην συνέβαιναν ποτέ. Το πιστεύω αυτό. Ο Μπαίλορ ήταν έξυπνος, δίκαιος, σοφός και γενναίος. Ήταν ένας Ταργκάρυεν που τιμούσε το όνομα του αλλά δεν το έβαζε πάνω από το δίκαιο των κατώτερων του και δεν έκανε τα στραβά μάτια στις αδικίες. Έναν τέτοιον ηγέτη χρειάζονται τα κράτη. Και δυστυχώς το Γουέστερος τον έχασε. Έδωσε τη ζωή του για εκείνη του Ντάνκαν της Ψυλλογειτονιάς, ενός ασήμαντου προσώπου εκείνη τουλάχιστον τη χρονική στιγμή. Μόνο που για τον Μπαίλορ δεν ήταν ασήμαντος. Ο γιος του ο Βάλαρ αναρωτιέται γιατί η μοίρα επέλεξε να πάρει τον πατέρα του αυτόν τον τόσο γενναίο και γνωστό άντρα αντί για έναν ασήμαντο περιπλανώμενο ιππότη. Και εδώ βλέπει κανείς τη διαφορά στον τρόπο σκέψης πατέρα- γιου και το ότι ο πρώτος ήταν αληθινός ηγέτης. Ο πατέρας δέχτηκε να πολεμήσει στο πλευρό ενός αδικημένου ανθρώπου, κάποιου που το μόνο που έκανε ήταν να υπερασπιστεί και να σώσει μια ζωή. Δεν προκάλεσε κανένα κακό. Κι όμως τιμωρήθηκε για αυτό. Ο Μπαίλορ γνωρίζει την αδικία, βλέπει το παράλογο του πράγματος και αποφασίζει να παρέμβει με τον τρόπο του. Τάσσεται στο πλευρό του Ντάνκαν με σκοπό να τον βοηθήσει να νικήσει. Γιατί αυτό είναι το δίκαιο και το σωστό. Δεν είχε σκοπό να πεθάνει αλλά αυτομάτως με το που μπήκε στη μονομαχία έβαλε τη ζωή του σε κίνδυνο. Και τελικά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καλά. Μιλάμε για τον Μάρτιν βέβαια πότε τα πράγματα έχουν την κατάληξη του παραμυθιού στις ιστορίες του;; Πάντα τα φινάλε του είναι γλυκόπικρα, πάντα στο τέλος υπάρχει το θετικό αλλά υπάρχει και το αρνητικό. Εδώ το θετικό είναι η διάσωση του Ντάνκαν και η αρχή του δεσμού του με τον Εγκ και το αρνητικό ο θάνατος ενός μελλοντικού ηγέτη που μόνο καλό θα έκανε στο Γουέστερος. Και ενώ στις νουβέλες ήταν ο Εγκ εκείνος που με έκανε να κοιτάξω με πιο ήπιο τρόπο τους Ταργκάρυεν εδώ ήταν ο Μπαίλορ που το κατάφερε αυτό. Η Νταινέρυς είχε χαρισματικούς προγόνους. Βέβαια είχε και κάποιους που ήταν εντελώς τρελοί και παράλογοι. Αναρωτιέμαι σε ποια κατηγορία θα πέσει εκείνη: στους γενναίους και δίκαιους ηγέτες ή στους παθιασμένους και τρελούς που έβαζαν τον δράκο πάνω από όλα;; Δεν έχω καταλήξει ακόμα σε κάποια απάντηση με τα βιβλία που μέχρι τώρα έχουν βγει…

Σχέδιο: Έχετε ήδη καταλάβει την απειρία μου στον τομέα αυτό και σε εκείνον του graphic novel γενικότερα. Δεν είμαι καλή στη ζωγραφική και στο σχέδιο. Δεν μπορώ μια ίσια γραμμή να τραβήξω, ακόμα και με τον χάρακα κάπου θα τη χαλάσω. Θαυμάζω όμως πολύ όλους εκείνους που μπορούν και σχεδιάζουν και πολλές φορές έχω παρακολουθήσει βίντεο σχεδίασης στο YouTube. Κατά την ταπεινή μου και άπειρη γνώμη λοιπόν το σχέδιο ήταν καλό. Μου άρεσε �� τρόπος παρουσίασης των χαρακτήρων ήταν όπως τους περιέγραφε στο κείμενο -ο Μπαίλορ ήταν ακόμα καλύτερος- και τα χρώματα ήταν έντονα, ζωντανά και φωτεινά. Γενικά ένιωθα σαν οι εικόνες να μην μένουν μόνο στο χαρτί αλλά να ζωντανεύουν μπροστά μου και αυτό από ένα σημείο και μετά με ενθουσίασε. Η ζωντάνια των εικόνων και το πόσο κοντά πλησίαζαν στην περιγραφή του κειμένου ήταν αυτό που περισσότερο μου έμεινε και θα θυμάμαι από το πρώτο μου graphic novel.

Ο Περιπλανώμενος ιππότης δεν θα είναι σίγουρα το τελευταίο graphic novel που διαβάζω. Δεν σημαίνει αυτό ��τι από εδώ και πέρα θα πέσω με τα μούτρα στο είδος αυτό αφήνοντας τα κανονικά βιβλία. Όχι, μου άρεσε τόσο ώστε να συνεχίσω να πειραματίζομαι και να το ερευνώ αλλά δεν κόλλησα σε σημείο εξάρτησης. Κάποιος με ρώτησε τώρα που έχω διαβάσει την εικονογραφημένη ιστορία και αυτή που είναι μόνο κείμενο ποια θα επέλεγα και ποια από τις δύο θα τον συμβούλευα να διαβάσει αφού πρόκειται ουσιαστικά για την ίδια ιστορία. Η γενική μου γνώμη είναι πως πάντα το κείμενο είναι καλύτερο από την εικονογράφηση αφού η δεύτερη δεν έχει τις λεπτομερείς περιγραφές του πρώτου και δεν ακούς τη σκέψη των βασικών χαρακτήρων σε έντονο τουλάχιστον βαθμό. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πω πως αν κάποιος είναι σε δίλημμα και πρέπει αναγκαστικά να επιλέξει αφού δεν είναι σε θέση να δώσει λεφτά και για τα δύο ή δεν έχει τόσο ελεύθερο χρόνο να αφιερώσει τότε πρέπει να επιλέξει το graphic novel. Η ιστορία κυλά πολύ πιο γρήγορα από τη νουβέλα, είναι πιο ξεκούραστη, η αναπαράσταση της είναι ζωντανή, το σχέδιο σε γοητεύει και δεν θεωρώ ότι δεν θα καταλάβει την ψυχολογία των χαρακτήρων άμα διαβάσει μόνο το graphic novel. Ο Μάρτιν έχει το κακό κάποιες φορές να υπερβάλει στις περιγραφές και να σου περιγράφει με λεπτομέρειες ακόμα και το φαγητό που τρώνε και ο αναγνώστης με το graphic novel κάτι τέτοιες ανούσιες λεπτομέρειες και περιγραφές θα τις γλιτώσει. Αν είναι λοιπόν να επιλέξετε τότε να επιλέξετε την έκδοση αυτή. Τέσσερα αστεράκια από εμένα, το προτείνω ανεπιφύλακτα και στους λάτρεις του Μάρτιν αλλά και σε αυτούς που δεν έχουν μυηθεί στα έργα του και ψάχνουν τρόπο μύησης. Κάποιος θα το ολοκληρώσει σε μία μόνο μέρα, σε μιάμιση ώρα το πολύ αν παρατηρεί με λεπτομέρεια το σχέδιο και μετά θα θέλει και άλλο.. Είπα να κλείσω την κριτική με κάποιες εικόνες του graphic novel για να πάρετε μια καλύτερη ιδέα του σχεδίου, των χρωμάτων και του σχεδιασμού γενικότερα της ελληνικής έκδοσης...

[Carmen · Rating 5 out of 5]

I'm glad I read this and by doing so entered the world of the Hedge Knight. Knights who fought where needed or where they felt they had to. They sometimes thrived, sometimes starved, but seemed to always be a minor part of the universe. Duncan is one of them trying to make it in the world and he finds himself trapped in a family feud . I truly enjoyed seeing the beginnings of Ser Duncan (Dunk) the Tall and the future King Aegon (Egg) V. I think somehow I went back to the times when I was a tiny cog watching old movies about knights on lazy Sunday afternoons going totally nuts about justing. For some weird reason it also reminded me of Heath Ledger in "A Knight's Tale" I'm ready for the second volume.

[Eddie B. · Rating 3 out of 5]

100 before the events of "Game of Thrones", A squire learns what it means to be a knight.
تدور أحداث الرواية المصورة قبل قرن كامل من أحداث "لعبة العروش"، عن "دَنك" الشاب حامل سلاح الفارس "أرلان". "أرلان" الذي تبدأ الرواية بوفاته، ليس بالطرق الشنيعة الملتوية التي يحبها المؤلف "جورج مارتن"، ولكنه موت طبيعي هادئ. يفكر "دنك" فيما عليه أن يفعله بعد موت معلمه، ويقرر أن يحمل سلاحه وشارته ويدّعي أن "أرلان" قد نصّبه فارساً قبل وفاته. ثم سرعان ما يقابل الصبي "إج" الذي يرجوه أن يكون حامل أسلحته، وأن يصحبه إلى مسابقة المبارزة الكبيرة التي سيتنافس فيها أشهر فرسان الممالك السبعة.
تأخذنا الرواية لعالم "لعبة العروش" المعقد بممالكه السبع وعائلاته الشهيرة وتاريخه المليء بالتفاصيل، نقابل الفرسان من عائلات باراثيون ولانستر وتيريل وطبعا عائلة تارجريان الملكية التي تحمل دماء التنانين. لكن في هذه الرواية لا ننظر إلى ذلك العالم من وجهة نظر الذين يلعبون لعبة العروش المميتة، بل من وجهة نظر أحد العامة البسطاء، الذي يشق طريقه بالتدريج وسط هؤلاء الرجال الخطرين بعائلاتهم الأكثر خطورة.
هذه الرواية يمكن قراءتها بشكل منفصل كقصة لطيفة عن فارس يتعلم ماذا تعني الفروسية، دون معرفة تفاصيل عالم "لعبة العروش"، لكن محبي مسلسل وكتب "لعبة العروش" سيجدون فيها الكثير من التفاصيل التي تضيف إلى معلوماتهم عن عالمهم المفضل وتاريخه، وهي عندي لذة أكبر من لذة الأحداث نفسها، تماماً مثل سيد الخواتم.

أحمد الديب
يوليو 2015

[Stepheny · Rating 4 out of 5]

This was just awesome. I am thrown back into Westeros. Sure, it's a hundred years before the events of the Song of Ice and Fire series, but still...it's Westeros.

The artwork in this was incredible and I really enjoyed the story. It was by far the wordiest comic I have ever read....Leave it to GRRM to turn a comic into a novel. Ha! But, there was a lot of story to be told. And once again, there are just soooooo many characters I found myself tripping over them and trying to figure out who were brothers, uncles, sons, nephews, foes or friends.

I look forward to reading more of this series though and obviously the novellas that the graphic novels are based on. I definitely recommend this to all GRRM fans!

[Chompa · Rating 4 out of 5]

This is a graphic novel presentation of Martin's prequel novella for his Song of Fire and Ice. In other words, a comic book that takes place before Game of Thrones.

I enjoyed the story and the themes. It was very interesting to see the houses represented in an earlier time with at least one character who is mentioned in the regular series.

[Abdollah zarei · Rating 3 out of 5]

3.75

[G · Rating 5 out of 5]

Muito bom! Mas eu preferiria estar lendo Winds of Winter.

[soph · Rating 5 out of 5]

aerionpilled aerionbrained aerioncentered

[Becky · Rating 3 out of 5]

3.5 Stars -

I am still a relative noob to Martin's Song of Ice & Fire series. I've read the first three books in the series, and loved them. I can't wait to read the 4th and 5th! So when I saw that my podunk library actually had this graphic novel, I snatched it up. Yoink!

I love Martin's world, and I want more of it. More more more! But, I can only say that I just liked this. Well, maybe a little more than "just liked" but I felt like it was missing something. There were a lot of characters, a lot of knights and sigils and relationships. I was already familiar with many of the houses shown in this, although the individual knights and men weren't familiar, but I still felt like the connection wasn't really there for me between them and who they were. Like they were just names and a litany of stuff and deeds and whatnot, but I didn't know them, so it meant little... A is B's son, who is C's brother, who was supposed to squire for D until D died when they fought E at the battle of FGH against the IJKs.

That sort of thing works in prose, especially novels so intricate and detailed and awesome as Martin's Ice & Fire books, because one can take the time to give that history and detail and show the reader what they need to know. But here, the format limits the way that the story can be told, so rather than seeing the connections for ourselves by the careful wording and subtle guidance of the story, we're told of them outright through Dunk, and the artwork presumably fills the gaps. But without the connections (or a cheat-sheet), I kept forgetting the Targaryen Who's Who... All their names are incredibly similar, and without the history and the story, there was nothing for me to really latch onto to connect the name to the person and the deed. Aegon, Aerion, Daeron, Baelor, Maekar, Daemon... O_o

This is not the best graphic novel I've read, but this kind of intricate story doesn't strike me as the best candidate to be adapted to this format. Simply because graphic novels do require a different telling than prose. I do plan on reading the short story at some point in the future, and I imagine that it will work better for me.

That being said... I DID like this for what it is. I enjoyed meeting Dunk and Egg, and I rooted for Dunk to succeed, and for Egg to be able to squire for him. I enjoyed the little bit showing why there are two different Fossaway sigils. I liked seeing familiar names and only wish that there was more about the "side" characters in this whose descendents become the "main" characters in the novels. I liked that feeling of 'the more things change, the more they stay the same'.

I did like the artwork that accompanied the story. I thought that it was very well done, and fit the story well. I didn't much care for AMOK's artwork depicting the characters at the back though. Those pieces were OK, but seemed to be awkward and to me lacked finish and life. Just my opinion.

Anyway, overall, this was enjoyable... I prefer the books, but given the choice of either reading this or not, I'm glad I did.

[Christina · Rating 4 out of 5]

This was a quick read and I was able to finish in less than a day. If I were to try to describe this book to someone, I think it would end up sounding very boring! It really says something that the author can bring all the elements together to make the book so good! This was an intensely character driven book so it's good that I was invested in Dunk from the start. He's young, has a good heart, and is very much the underdog. I don't know why the author decided to make the book so short. I think a lot more could have been done with it. I really liked Dunk and Egg and would have liked to read more of their adventures. I highly recommend for fans of GRRM!

[S. · Rating 4 out of 5]

"Someone was screaming, high and terrible... like a cloud passing before the sun... against the bleak grey sky swayed a tall tall prince in black armor with only half a skull."


Yes, I admit, the first time I saw the book in the bookstore I screamed in my head 'stop writing these stories and please finish The Winds of Winter!' However, my pain for the original books aside, this is a really good story, I really enjoyed it! And to be fair, this appeared as a novella c.2005, so it's not really a new story.

Set about a hundred years before the original series, the story follows Dunk, a hedge knight (a knight without a Lord), and Egg, also known as Aegon - one of the Tagaryen Princes who later ascends the Iron Throne. He's also the Egg that Maester Aemon used to talk about! And I've just realized that he is also Jon's great-great grandfather! At least in the books, in the TV Show I think they skipped a generation and he's just Jon's great grandfather.

The plot itself is strong enough, but that's not really why I loved the story so much. I loved the story because of the lore and history that it gives us about the Seven Kingdoms and in particular on the Tagaryen family. They're my favourite house, some my favourite characters are Tagaryens, and they have such an interesting history and relationships with one another.

I also enjoyed that the characters were all thought out and established. It also made me realized that, although he has his shortcomings, GRRM is a good writer. This particularly stood out to me as I am watching the TV Show at the moment, and the more they move away from the source material, the more clear it becomes that for the most part the writing is lacking, and that the greatness was in GRRM's story and words.

Egg stole the story for me, but I expected that from what I heard and knew of the character and his life. We meet him as a child, for whom the Iron Throne is even further than a far away dream because he is the fourth son of the ruling king's fourth son. Can't get further on the line of succession, and yet it's great to read his story and realize that this hot-headed young prince eventually become King Aegon V! And Dunk is pretty great too; he clearly has a set standard of morals that he refuses to break, and he's a really good knight that protects those in need. And again, so interesting to see how this hedge knight would eventually become Lord Commander of the Knigsguard when Aegon takes the throne.

So while I may complain that the original series is not yet finished, I do enjoy learning more about Westerosi history and the complicated relationships of its people. I didn't read the novella format of the story but the graphic novel was good, no complains here. The art I enjoyed and it had no weird panel transitions as it sometimes happens with fantasy books adapted into graphic novels.

[C.T. Phipps · Rating 5 out of 5]

THE HEDGE KNIGHT is one of those books which I actually thinks works better as a comic book. Mostly because it's a series of short-stories that are fairly easy to translate to graphic novels. Also, much of the story benefits from visual depiction of Westeros during its heyday under the Targaryens. George R.R. Martin's prose is not lost in comic book form and I think everyone should pick this up and its sequel to enjoy the adventures of Dunk & Egg.

The story takes place roughly a hundred years before A SONG OF ICE AND FIRE with the Targaryens in decline (no dragons, a few rotten eggs--no pun intended) but not ruined yet. Indeed, the kingdom is peaceful with no enemies in sight and only arrogant blowhards threatening Smallfolk to make things worse. Dunk (Ser Duncan) is the titular hedge knight, basically a commoner mercenary knighted by a legitimate knight, that has just lost his master. Honestly, he was never actually knighted and is a fraud but he's a good hearted soul who just wants to make his way in the world.

Dunk heads to a tournament where he picks up a peculiar shaven-headed boy named Egg who is far more intelligent than him. Also, Egg is a good deal better mannered than his cover story of being an innkeeper's assistant. While enjoying puppet show at a tournament, Dunk ends up pounding a (wildly hated by his own family) prince that triggers a mass brawl. This triggers his road to greatness as he's eventually listed as one of the Kingsguard (despite being something of an idiot).

I liked this story a great deal and the art is beautiful. I think the Targaryens get a bit too much credit with Westeros being so much nicer under their rule than their successors but that was Martin's goal from the beginning. He's always been Team Dragon. It also makes numerous digs at more traditional fantasy that works well.

4.5/5

[Gabriell Anderson · Rating 4 out of 5]

Příjemná fantasy pohádka.
Jasně, pořád je to pohádka v "Martinově" podání (pokud se nepletu, tak to zpracoval Ben Avery podle Martinovy povídky, ale když tak mě někdo opravte, dík), takže se dočkáte i pár umrtí a nějakých těch drsnějších scén, ale oproti GoT to je slabý odvar. Když už jsme u GoT, tak je potřeba zmínit, že Potulný rytíř se odehrává ve stejném světě jenom o nějaké to století dříve. Máme tu tak v příběhu známá jména, ale zároveň má autor poněkud volnější ruce.
Příběhově tu máme ničím úplně moc nevybočující fantasy pohádku, ale nutno říct, že pořád příjemně napsanou a dobře odsýpající. Po smrti svého pána se hlavní hrdina rozhodne převzít jeho místo a stát se potulným rytířem, k čemuž se nejlépe hodí chystaný turnaj, ale všechno bude složitější než si původně myslel. Po cestě si sice přibere mladé páže, ale jak už to světě GoTu bývá každý tu má nějaké to svoje tajemství a sleduje vlastní zájmy.
Kresba je tu z ranku - do příběhu sedí a nedělá mu ostudu, ale za týden si nevzpomenu, kdo to kreslil. Ale tohle přece jenom není nějaké Áčkové dílo, spíš taková příjemná jednohubka pro lidi, kterým vyhládlo po dočtení GoTu a jsou ochotni ten hlad zahnat trochu drsnější pohádkou ze známého světa.

Mohlo by se vám líbit, pokud:
- pokud vás na GoTu víc bavil svět než drsnost příběhů
- máte náladu na takovou pohádkovější fantasy

Spíš vás zklame, pokud:
- čekáte druhý GoT, protože tohle je vážně spíš takový odvárek
- máte z hypu okolo GoTu vyrážku a nechcete číst nic, ale doslova nic z toho světa

[Martin · Rating 4 out of 5]

Very enjoyable graphic novel with excellent art that worked perfectly for the story. I would have liked it more if I wasn't expecting something awful to happen to someone every page, but it managed to avoid the predictable gloom of Game of Thrones. GRRM writes heroic characters very well and it's enjoyable to finish a story where there seems to be a point to the effort.

[Brandon Le · Rating 4 out of 5]

George R. R. Martin has a reputation for being excellent at deconstructing the fantasy genre with Game of Thrones. Here, he proves he can also nail a traditional fantasy story.

[Bara · Rating 5 out of 5]

Původně jsem počítala s tím, že od Martina přečtu jako první něco docela jiného, ale čert to vem. Holt místo Hry o trůny jsem nejdříve dorazila tuto prequel povídku předělanou do podoby komiksu.

Sto let před první notou Písně ledu a ohně se panoš Dunk rozhodne po smrti svého pána, sera Arlana, stát se rytířem. V hostinci na cestě se dozví o turnaji pořádaném nedaleko a tu samou noc se potká s chlapcem Eggem, který se chce stát Dunkovým panošem.

Jde o skutečně epický příběh. Krátký ale epický. Jak co se zápletky, tak zpracování týče. Nejvydařenější jsou obálky. Ta hlavní i obálky jednotlivých kapitol. V jednu chvíli myšlenkové bubliny (tady svitky) "mluví" na nevzdělaného Dunka moc sofistikovaně, ale možná, že jde o nečekaný vstup vševědoucího vypravěče. Drobnou muškou v grafické stránce je to, že postavy občas vypadají jako když mají krví podlité oči. Ale fakt hodně. Je to vždy, když jsou brány zdálky nebo chtěl kreslíř ukázat, že mají oči přivřené ale v konečném důsledku rytíři často vidí rudě. (smích)

Dále by mě zajímalo, jak moc se liší/shodují některé středověké reálie s těmi z našeho světa. Například jsem měla za to, že panoše může na rytíře pasovat pouze král nebo někdo z královského rodu. Nicméně i přes možné odchylky to neberu jako chybu. Jde o jiný svět, proto má možná společnost i svá odlišná pravidla.

V závěru povídky zazní vpravdě Tolkienovská myšlenka o tom, že i nedůležití lidé mohou zasáhnout do dějin a obrátit je naruby.

Tohle není jen pro fanoušky Westerosu, vážně ne. Tento komiks je pro všechny, kteří si rádi aspoň občas počtou o rytířích, mají rádi komiksy a příběhy z fantasy světů.

[Silvana · Rating 5 out of 5]

Ok, I have loved the Dunk and Egg stories for long (and The Hedge Knight is my favorite) but reading it in graphic novel form just took me to the next level.

I have the two first volume of A Game of Thrones graphic novel and I must say it was just blah. Maybe because I was not really into the artwork in AGOT. The one for THK is more superior. I am not well-versed in this stuff but I feel like the drawings really bring the characters into life. So many scenes were very well translated - I laughed a lot on Dunk's thickness and Egg's antics. I felt like leaping with joy when Baelor first appeared. I wanted to cry at ... certain scenes. And so on.

One mistake I noticed was that Sunfyre was supposed to be golden, not red.

Anyway, if you want to read Dunk & Egg for the first time or if you have read it but want a copy as part of your collection, go get this graphic novel. It's worth every dragons, silvers and coppers.

[Ritam · Rating 5 out of 5]

Questa è stata la prima storia di Martin che ho letto, molti anni fa, quando in Italia il bravo autore dell'ormai celeberrimo trono di spade era un esimio sconosciuto.

La cosa che mi ha colpito di più, a parte il segno molto evocativo del disegnatore, è stata l'incredibile abilità dell'autore di condensare così tante nozioni su questo mondo, sulla sua araldica complessissima e sugli imponenti intrighi politici in un unico evento, una giostra medievale. Una serie di intricatissimi eventi che si vanno a decidere solo con l'esito di questo torneo.
L'ho trovato affascinate per come è gestito.