What do you think?
Rate this book
Selanik'te Sonbahar
Bir ulusun doğmasını engelleyen suikast, o suikaste uğramasa lider olacak bir asker, gerçekleşmesi Ölüm’e bağlı bir aşk...
“Fikriye’nin bedenine girmiş ölümün yanına uzandım, ona sarılıp gün boyu bekledim. Sigara içtim bekledim. Tuvalete gidip geldim bekledim. Yeterince beklersem ölüm bedeninden çıkar, Fikriye uyanır diye bekledim. Beklemek beni onun babası yaptı, oğlu yaptı, ölüm benim bekleyişimden dev bir heykel yaptı, ben o heykelin tepesine konan kuş oldum yine bekledim. Asırlar beklemekle geçti, derken bekleyiş de geçti, cümleler büsbütün anlamsızlaşıp anlam kendisini bir kız için vurdu ve ben anladım: Bekleye bekleye onu geri getiremeyecektim.”
“Fikriye’nin bedenine girmiş ölümün yanına uzandım, ona sarılıp gün boyu bekledim. Sigara içtim bekledim. Tuvalete gidip geldim bekledim. Yeterince beklersem ölüm bedeninden çıkar, Fikriye uyanır diye bekledim. Beklemek beni onun babası yaptı, oğlu yaptı, ölüm benim bekleyişimden dev bir heykel yaptı, ben o heykelin tepesine konan kuş oldum yine bekledim. Asırlar beklemekle geçti, derken bekleyiş de geçti, cümleler büsbütün anlamsızlaşıp anlam kendisini bir kız için vurdu ve ben anladım: Bekleye bekleye onu geri getiremeyecektim.”
288 pages, Paperback
First published May 1, 2011
1 person is currently reading
38 people want to read
About the author
Tuna Kiremitçi
30 books93 followersTuna Kiremitçi (b. February 1973, Eskişehir) is a contemporary Turkish author.
His first poems were published in the magazine Varlık during his Galatasaray High School years. His book entitled "Ayabakanlar" (Moon Watchers) that won him the "Yaşar Nabi Nayır" Award for Poetry met his readers in 1994. In 1997 he shared the "Erguvan Balkan Poetry Award with the Bosnian poet Izzet Saraylic. This was followed by his second book of poems "Akademi" (Academy) in 1998.
Tuna Kiremitçi's first novel "Git Kendini Çok Sevdirmeden" (Leave Before I Fall in) that came out in 2002 excited great interest and was acknowledged as one of the most important literary events of that year. His second novel "Bu İşte Bir Yalnızlık Var" (Way of Loneliness) and "Bazı Şiirler Bazı Şarkılar" (Some Poems Some Songs) a collection of his poems were published in 2003. His books "Yolda Üç Kişi" (Three On The Road) and "A.Ş.K. Neyin Kısaltması?" (What is L.O.V.E.?) published in 2005 have met with a wide audience.
His books that on the whole treat the tragedies of ordinary people, the impasse of relationships between men and women in today's Turkish society and the melancholy of getting old with an expression that is mournful but that evokes a smile here and there, have been appraised by Professor Gürsel Aytaç as being examples in Turkish literature of "romantic irony" (Hürriyet Gösteri: July-August 2005).
Tuna Kiremitçi who studied cinema at the Mimar Sinan University of Fine Arts, and who has received awards for short films at various festivals is engaged on work as a columnist and in writing scenarios. Besides this in the 1990s he did work on Ethnic Rock with the group Kumdan Kaleler (Sand Castles) and put his name to the album ("Denize Doğru"; 1996 Facing The Sea) as composer and soloist. He is married and the father of a son.
His first poems were published in the magazine Varlık during his Galatasaray High School years. His book entitled "Ayabakanlar" (Moon Watchers) that won him the "Yaşar Nabi Nayır" Award for Poetry met his readers in 1994. In 1997 he shared the "Erguvan Balkan Poetry Award with the Bosnian poet Izzet Saraylic. This was followed by his second book of poems "Akademi" (Academy) in 1998.
Tuna Kiremitçi's first novel "Git Kendini Çok Sevdirmeden" (Leave Before I Fall in) that came out in 2002 excited great interest and was acknowledged as one of the most important literary events of that year. His second novel "Bu İşte Bir Yalnızlık Var" (Way of Loneliness) and "Bazı Şiirler Bazı Şarkılar" (Some Poems Some Songs) a collection of his poems were published in 2003. His books "Yolda Üç Kişi" (Three On The Road) and "A.Ş.K. Neyin Kısaltması?" (What is L.O.V.E.?) published in 2005 have met with a wide audience.
His books that on the whole treat the tragedies of ordinary people, the impasse of relationships between men and women in today's Turkish society and the melancholy of getting old with an expression that is mournful but that evokes a smile here and there, have been appraised by Professor Gürsel Aytaç as being examples in Turkish literature of "romantic irony" (Hürriyet Gösteri: July-August 2005).
Tuna Kiremitçi who studied cinema at the Mimar Sinan University of Fine Arts, and who has received awards for short films at various festivals is engaged on work as a columnist and in writing scenarios. Besides this in the 1990s he did work on Ethnic Rock with the group Kumdan Kaleler (Sand Castles) and put his name to the album ("Denize Doğru"; 1996 Facing The Sea) as composer and soloist. He is married and the father of a son.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 6 of 6 reviews
June 22, 2016
Kemik kurgu olarak mükemmel gözükse de, yaratıcılığı çok iyi kullanamamış. Büyük umutlarla okumuştum, keşke sadece aşk romanı olarak yazsaydı, kurgu basit bir komplo teorisinden ileriye gidememiş. Aşk romanı olarak sevdim mi? Evet, ama osmanlı olarak devam etmeseymiş keşke.
May 19, 2020
Adott egy nő, aki borzasztó tragédia árnyékából érkezik a regénybe, és előszeretettel cseverészik elhunyt apja szellemével (Hamlet-utalás!). Aztán adott egy férfi, az egykori világhíres török popsztár, aki egyszer csak eltűnt, és szintúgy valami súlyos sebet hordoz. Ő is hallucinál magának beszélgetőpartnert, de nem aprózza el: magával a Halállal cseverész, csak épp ez a Halál (nyilván hogy elkerülje a feltűnést) különböző híres zenészek képében jelenik meg neki. (Nyilván sokkal diszkrétebb ügy Jimmy Hendrix testében grasszálni, mint egy kaszával. Például egy kaszával a buszra sem engednek fel, de Jimmy Hendrixként simán békávézhatsz.) Aztán van egy sziget, ahol valami kísérlet folyik, és ezért egy csomó köztörvényes meg politikai* bűnöst zártak össze, hogy megnézzék, mihez kezdenek egymással. Ezen a szigeten találkozik a nő meg a férfi, és mindkettőnél van valami, amivel segíthet a másikon. Úgyhogy minden adott egy tanulságos történet elmeséléséhez, amiben a traumatikus múltból egymásba kapaszkodva kikászálódik két jó lélek, hogy szebb jövőt eszkábáljon magának. Nos, eszkábáljanak csak, én sok sikert kívánok hozzá, de engem kihagyhattak volna ebből.
Nem tetszett. Kiremitçi érzésem szerint nem tudta eldönteni, hogy egy történetet akar-e elmondani, vagy egy történet költői allegóriáját. Aminek köszönhetően úgy lett hiteltelen, hogy közben nem igazán mélyenszántó. Szereplői olyan dialógusokat folytatnak, mintha Coelho hónaljszőréből klónozták volna őket – mellesleg egy olyan Coelhóéból, aki megjárta Sztálingrád ostromát. A retrospektív, társadalmi, történelmi és magánéleti fejtegetések pedig úgy tudnak nyakatekertek lenni, hogy közben meglehetősen kiszámíthatóak, ami valahol elég komoly írói bravúr. Összességében kicsit olyan ez a könyv, mintha egy gimnazista írta volna: megvan a lelkesedés, a lendület, a jó szándék benne, csak épp… csak épp annyi hiányzik, hogy jó legyen.
* Lévén ez a könyv nem kis részben politikai vádirat az oszmán hatalomtechnika ellen, a politikai foglyok rendesen ártatlanok, a köztörvényesek meg alkalmasint vadállatok.
Nem tetszett. Kiremitçi érzésem szerint nem tudta eldönteni, hogy egy történetet akar-e elmondani, vagy egy történet költői allegóriáját. Aminek köszönhetően úgy lett hiteltelen, hogy közben nem igazán mélyenszántó. Szereplői olyan dialógusokat folytatnak, mintha Coelho hónaljszőréből klónozták volna őket – mellesleg egy olyan Coelhóéból, aki megjárta Sztálingrád ostromát. A retrospektív, társadalmi, történelmi és magánéleti fejtegetések pedig úgy tudnak nyakatekertek lenni, hogy közben meglehetősen kiszámíthatóak, ami valahol elég komoly írói bravúr. Összességében kicsit olyan ez a könyv, mintha egy gimnazista írta volna: megvan a lelkesedés, a lendület, a jó szándék benne, csak épp… csak épp annyi hiányzik, hogy jó legyen.
* Lévén ez a könyv nem kis részben politikai vádirat az oszmán hatalomtechnika ellen, a politikai foglyok rendesen ártatlanok, a köztörvényesek meg alkalmasint vadállatok.
October 25, 2011
Bence bu kitap ile Tuna Kiremitçi kendini aşmıştır..Çok da akıcı bir kitap beklemeyin..Kitap özellikle ikinci yarısından itibaren daha da ilginçleşiyor. Türkiyede yaşadığımız son dönemde beklenen bir eserdi..
August 6, 2013
keyifli bir kitapdı.Hikaye etkileyici merak uyandırıyor insanda.
September 15, 2014
Atatürk Samsun'a çıkmadan evvel suikaste uğrasaydı Türkiye'nin içinde bulunacağı durumu şöyle bir üzerinden anlatarak bir aşk romanı yazmış. Keşke daha kaliteli olasydı.
October 23, 2011
Ben edebiyatçı değilim ama kurgusu gerçekten ilginç geldi, sonuna kadar fazla sıkılmadan okudum.
Displaying 1 - 6 of 6 reviews