Brzezina i inne opowiadania Wyd. V

by Jarosław Iwaszkiewicz

Brzezina i inne opowiadania Wyd. V

516 pages, Hardcover

Published January 1, 2020

About the author

Iwaszkiewicz was born in Kalnik (now in Vinnytsia Oblast, Ukraine). After the death of his father (an accountant), he and his mother lived in Warsaw between 1902–1904, and then moved back to Ukraine in 1904–1912. He graduated from a secondary school in Kiev in 1912 and enrolled at the Law Faculty of Kiev University. After World War I, in October 1918 he returned to Warsaw. There, he joined a group of local artists who had started Pro Arte et Studio arts magazine. Iwaszkiewicz with Julian Tuwim and Antoni Słonimski co-founded the Skamander group of experimental poets in 1919.

In 1922 he married Anna Lilpop, a daughter of a wealthy entrepreneur, and the couple settled in Podkowa Leśna in the suburb of Warsaw. In 1928 they moved to a newly built house that Iwaszkiewicz named Stawisko. Maciej Rataj, the Speaker of the Lower Chamber of the Polish Parliament (Sejm) appointed him to be his secretary. Iwaszkiewicz worked for a magazine called "Wiadomości Literackie" and also published his works in numerous periodicals like "Gazeta Polska" (1934–1938) and "Ateneum" (1938–1939). Later he was a secretary to the Society for the Encouragement of Fine Arts (Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych), and a member of the Polish PEN Club. The Foreign Ministry first appointed him the head of the art promotion section and later sent him as a secretary to Copenhagen (1932-1925) and Brussels (1935–1936). He was a member of Związek Zawodowy Literatów Polskich (ZZLP, The Trade Union of Polish Writers) and in 1939 voted its vice-president.

As a novelist he wrote Sława i Chwała (Glory and Vainglory) - a saga depicting a panorama of the life of Polish intelligentsia in years 1914-1947 and a few other novels but is most highly regarded for his short stories. He was awarded the Lenin Peace Prize.

Reviews

[Msr2d2 · Rating 4 out of 5]

Zbiór ponadczasowych już chyba opowiadań, które w przepiękny sposób demotywują do życia i pogłębiają depresję. Kiedy w życiu robi się zbyt pięknie, warto sięgnąć po teksty Iwaszkiewicza i przypomnieć sobie o bólu dnia każdego i przeciekającym przez palce życiu.

[Michał Przestrzelski · Rating 4 out of 5]

Bardzo dobry wybór opowiadań. U Iwaszkiewicza podoba mi się stawianie na prowincje, psychologizowanie i poruszanie tematów śmierci – niekiedy czyniąc z nich główny temat, jak w Brzezinie, innym razem wręcz trywializując, jak w Róży. W zasadzie to śmierć jest motywem łączącym wszystkie opowiadania. Dobrze wychodzi we Wzlocie, gdzie pokazano, jak straumatyzowała narratora. W Kościele we Skaryszewie śmierć jest przedstawiona jako ofiara, nieco bardzo podobnie jak w Matce Joannie. Niewątpliwe tan antologia pokazuje dojrzałość pisarza.

[Paula · Rating 5 out of 5]

Bardzo smutna, ale i jednocześnie piękna nowela Iwaszkiewicza. Czytało mi się ją niezwykle przyjemnie i szybko.

[Puźniaczek · Rating 3 out of 5]

W "Brzezinie" na każdą wzmiankę o sosnach, pijesz