Jezioro Bodeńskie (Dzieła / Stanisław Dygat)

by Stanisław Dygat

"Jezioro Bodeńskie" jest pierwszą, lecz bodaj najważniejszą powieścią w twórczości Stanisława Dygata. Jej treścią są tragiczne i groteskowe zarazem przeżycia młodego Polaka w niemieckim obozie dla Francuzów i Anglików w Konstancy nad Jeziorem Bodeńskim. Jego marzenia wywodzące się z wzorców literackich i ich zderzenie z życiem obnażają polską mitologię narodową. Lecz poza tą warstwą znaczeniową powieści kryje się dążenie autora do demaskacji wszelkich postaw schematycznych, do obrony autentyczności i wolności jednostki.

Genres: Polish Literature, Fiction, Poland

293 pages, Unknown Binding

First published January 1, 1946

Reviews

[Monika · Rating 3 out of 5]

Wróciłam do Jeziora Bodeńskiego po latach z niejasnym wspomnieniem dobrej książki. Czytałam ją teraz, czytałam i nie wiem czemu mi się kiedyś tak podobała. Nie potrafię też powiedzieć czemu podoba mi się teraz. Nie porywa, nie kładzie na łopatki, nie otwiera oczu, nie zmienia światopoglądu, nie śmieszy do łez, nie wzrusza, ale czytało mi się dobrze. Z przyjemnością. Dobry język, ładne kompozycje słowne.

[Weronika · Rating 2 out of 5]

2,5

[e · Rating 2 out of 5]

to była droga przez mękę

[Marcelina Szulc · Rating 3 out of 5]

Takie mocne trzy gwiazdki. Momentami mnie nudziło, ale ogólnie w porównaniu do innych lektur, czytało się nawet przyjemnie.
Nie rozumiem niektórych wyborów bohatera i zdecydowanie przeszkadzały mi jego dziwne, dzikie stany myślowe.
Ale podsumowując, tragedii nie było.

[Emilia · Rating 3 out of 5]

3,5 gwiazdki
Zaczęło się naprawdę wspaniale. Sposób narracji, budowanie zdań i sam umysł głównego bohatera był niezwykle przyciągający. Jednak później fabuła znacząco spowolniła. Wszelkie wysokie myśli i rozważania stały się bardzo częste i dążące donikąd. Zawiodłam się, ostatnie 100 stron mnie naprawdę wymęczyło. Jednak była to ciekawa lektura.

[Shadou · Rating 4 out of 5]

Bardzo dobry portret polskości. Tego specyficznego poczucia wyższości połączonego z ogromnymi kompleksami. Doceniam też sylwetkę głównego bohatera, inteligenta, który w obliczu wojny doświadcza bezsensu. Mimo pewnych różnic obyczajowych, jest to powieść ponadczasowa.

Muszę jednak wytknąć, że autor zapędzał się momentami w niepotrzebny bełkot. Fabularnie jest to specyficzne połączenie chaosu i absolutnie niczego, nie zawsze w dobrym kontekście.

[Emocjonalna Ekshibicja · Rating 4 out of 5]

Słuchałam tej książki i miałam wrażenie, jakbym spotkała się ze swoim kolegą-snobem-egotystą, który w sumie wkurwia, ale ma całkiem ciekawe spostrzeżenia (nie oznacza słuczne) i doświadczenia.
Chcę więcej Dygata

[Wojtek Konieczny · Rating 3 out of 5]

6.5/10
Mój siódmy Dygat i... niestety najsłabszy! Ciekawy koncept i znakomita klamra, ale reszta grubo poniżej oczekiwań :(

[Olga Lipińska · Rating 4 out of 5]

Podobały mi się momenty
podobała mi się końcówka

[Justyna Mastalerz · Rating 3 out of 5]

☠️☠️☠️

[Kamil · Rating 1 out of 5]

Jedno wielkie rozczarowanie 😔

[laura · Rating 4 out of 5]

4.25 stasiu dygat they could never make me hate you

[Lottie · Rating 4 out of 5]

Lektura "Jeziora bodeńskiego" Dygata była dla mnie ciekawym przeżyciem. Z dwóch powodów.

Po pierwsze ta króciutka powieść łączy w sobie w sumie trzy epoki. Przedwojenną, drugowojenną, jak i okres powojenny. Z czego z oczywistych względów fabularnych ten okres powojenny jest najmniej dostrzegalny.

Drugim powodem jest lekkie moralizatorstwo autora wobec europejskich narodów, które z jednej strony wiele łączy, co powoduje wzajemną melancholię oraz sentymentalizm, a z drugiej wiele dzieli, co skutkuje nieustającymi wojnami oraz rywalizacją. Mogą, więc w sumie służyć za zobrazowanie toksycznej miłości.

Poza tym "Jezioro bodeńskie" to nawet ciekawe studium osobowości człowieka, który wewnętrznie czuje, że nie dorósł, jako taki, ani nie dał rady dotychczas wypełnić żadnej przypisanej mu roli, czy to jako mężczyzny, czy to jako żołnierza i patrioty. Sprawia to, że nasz główny bezimienny bohater całe dnie, w obozie dla internowanych spędza przeważnie na snuciu czy to wspomnieć sprzed wojny, czy to rozważając swój stan.

Jest to tym ciekawsze, że jednocześnie usilnie pragnąc wpisania się w sukcesywnie, w jakąś odgórnie mu przypisaną rolę, wszystkie swoje okazje, jakie przytrafiają mu się w obozie do tego. Świadomie i panicznie odrzuca, i przed nimi ucieka. Czyni to z "Jeziora bodeńskiego" opowieść o palącej potrzebie dorośnięcia, przy jednoczesnym patologicznym strachem przed nim.

Ale jest to także opowieść o Polsce, o Polakach i zagranicy, tym mitycznym zachodem. O tym jak nas postrzegają, i jak my sami się postrzegamy i co z tego wynika.

Ogólnie rzecz mówiąc "Jezioro bodeńskie" to ciekawa książką, jednak mnie nie zachwyciła. Ma niepowtarzalnie smaczne fragmenty i urywki oraz ciekawe przesłanie, i kontekst, jednak czegoś tu zabrakło.

Nadto mogę dodać, że pierwszym co rzuciło mi się przy czytaniu to idealna przedwojenna polszczyzna Dygata, który dla pewnych grup ludzi mogłaby by posłużyć za wzór, jak po polsku należy mówić.

[esi | אסי]

ależ to smaczna lektura. pięknie napisana, jestem przekonana, że drugiego dygata już w polsce nie będzie — unikatowy twórca, w każdym calu. czy za dużo w tym filozofii i moralizatorstwa? nie, nie.

główny bohater chwilami doprowadzał mnie do szewskiej pasji, tak jest histeryczny, zakochany w sobie, a równocześnie rozczulający wśród swojej niedojrzałości. bardzo żywa postać.