What do you think?
Rate this book
The Scar
A little boy responds to his mother’s death in a genuine, deeply moving story leavened by glimmers of humor and captivating illustrations.
When the boy in this story wakes to find that his mother has died, he is overwhelmed with sadness, anger, and fear that he will forget her. He shuts all the windows to keep in his mother’s familiar smell and scratches open the cut on his knee to remember her comforting voice. He doesn’t know how to speak to his dad anymore, and when Grandma visits and throws open the windows, it’s more than the boy can take—until his grandmother shows him another way to feel that his mom’s love is near. With tenderness, touches of humor, and unflinching emotional truth, Charlotte Moundlic captures the loneliness of grief through the eyes of a child, rendered with sympathy and charm in Olivier Tallec’s expressive illustrations.
When the boy in this story wakes to find that his mother has died, he is overwhelmed with sadness, anger, and fear that he will forget her. He shuts all the windows to keep in his mother’s familiar smell and scratches open the cut on his knee to remember her comforting voice. He doesn’t know how to speak to his dad anymore, and when Grandma visits and throws open the windows, it’s more than the boy can take—until his grandmother shows him another way to feel that his mom’s love is near. With tenderness, touches of humor, and unflinching emotional truth, Charlotte Moundlic captures the loneliness of grief through the eyes of a child, rendered with sympathy and charm in Olivier Tallec’s expressive illustrations.
32 pages, Hardcover
First published January 1, 2009
45 people are currently reading
1729 people want to read
About the author
Charlotte Moundlic
41 books21 followersCharlotte Moundlic is the art director at Père Castor and the author of several French books for young readers. She lives in Paris.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 488 reviews
May 2, 2023
Great read! (almost threw up from crying so hard)
I don’t care that this is a children’s book and only 34 pages. I read it and it’s going on my reading challenge.
I don’t care that this is a children’s book and only 34 pages. I read it and it’s going on my reading challenge.
Read
August 1, 2024هذا الكتاب جعلني أبكي. لم أكن مستعدة أبدًا لمحتواه، فما كنت أتوقعه عن الكتاب لم يكن بالتأكيد طفل يحاول أن يفهم ويتقبل ويتعايش مع موت والدته. أسلوب نقي، بريء، صريح، ومباشر، ولذلك هو لاذع وموجع للغاية.
September 24, 2012
This is an excellent bibliotherapy book for young children who’ve lost a parent, I’d say ages 3-8.
Hopefully they’ll have as good adults as the child in this book, but even if they don’t this book might be helpful for dealing with the grief and confusion of losing a parent.
I appreciate how this child feels, and expresses, anger, and a whole range of emotions. I appreciate all the thought processes the child goes through. Nothing feels inauthentic; it seems as though a child could react in just this way.
I love the illustrations. They have a simplicity to them but they’re so expressive. I like the liberal use of red, with some yellow. My imagination would have included quite a bit of blue, but somehow the red & yellow work wonderfully.
While this story shows this child and his father, and his grandmother too, coping with the loss of a mother, wife, daughter, it’s not a happily ever after type story. The loss of the young child’s mother remains a sad thing. And that’s good, and realistic.
One caveat is that this story and its pictures might actually set off some sad and angry feelings in children going through a grieving process. That’s not necessarily a bad thing at all, but it’s good to be prepared for that possibility.
4 ½ stars
Hopefully they’ll have as good adults as the child in this book, but even if they don’t this book might be helpful for dealing with the grief and confusion of losing a parent.
I appreciate how this child feels, and expresses, anger, and a whole range of emotions. I appreciate all the thought processes the child goes through. Nothing feels inauthentic; it seems as though a child could react in just this way.
I love the illustrations. They have a simplicity to them but they’re so expressive. I like the liberal use of red, with some yellow. My imagination would have included quite a bit of blue, but somehow the red & yellow work wonderfully.
While this story shows this child and his father, and his grandmother too, coping with the loss of a mother, wife, daughter, it’s not a happily ever after type story. The loss of the young child’s mother remains a sad thing. And that’s good, and realistic.
One caveat is that this story and its pictures might actually set off some sad and angry feelings in children going through a grieving process. That’s not necessarily a bad thing at all, but it’s good to be prepared for that possibility.
4 ½ stars
May 1, 2023
just read this on tiktok, it’s 12 am and im bawling my eyes out. great read if you are in for a good cry
May 3, 2025
حالم خوب نبود و خوندمش. به آخرش که رسیدم بهتر بودم. مخصوصا وقتی از زخمی که روش رو کنده بود گفت. زخمه همونجا میمونه و ممکنه ۱۰ سال بعد هم سر باز کنه و تو ممکنه حس کنی بعد از یک دهه برگشتی سر خونهی اول. ولی همیشه مامان توی قلبت هست که بهت بگه از زخمت بزرگتری..
May 2, 2025
یه سری وقت ها حس میکنم نباید راجع به کتابی حرف بزنم چون ممکنه سرریز بشم؛ این از اون وقت هاست.
۲.۱۴۰۴
۲.۱۴۰۴
May 3, 2023
someone posted it on tiktok and I CRIED it's so sad but beautiful
December 16, 2011
This one came out of nowhere and hit hard.
I grabbed this book off the 'New Picture Books' shelf at the local library looking only at the cover thinking it was a story of a boy who fell on the playground and hurt his leg. I was not prepared for the first page of the story.
"Mom died this morning.
It wasn't really this morning.
Dad said she died during the night,
but I was sleeping during the night.
For me, she died this morning."
Whoa. I think there was an audible gasp as I sat unmoving for several seconds looking at the page and rereading the words.
This is a raw, powerful, moving, and honest story. A book with great potential for bibliotherapy, The Scar is not a picture book for very young children without parental or adult support.
I would pair this picture book with the middle grade novel Milo: Sticky Notes and Brain Freeze by Alan Silberberg.
I grabbed this book off the 'New Picture Books' shelf at the local library looking only at the cover thinking it was a story of a boy who fell on the playground and hurt his leg. I was not prepared for the first page of the story.
"Mom died this morning.
It wasn't really this morning.
Dad said she died during the night,
but I was sleeping during the night.
For me, she died this morning."
Whoa. I think there was an audible gasp as I sat unmoving for several seconds looking at the page and rereading the words.
This is a raw, powerful, moving, and honest story. A book with great potential for bibliotherapy, The Scar is not a picture book for very young children without parental or adult support.
I would pair this picture book with the middle grade novel Milo: Sticky Notes and Brain Freeze by Alan Silberberg.
March 21, 2025
『هو النور』
کتاب مصور کوچکی در بابِ سوگواری است.
سوگ را نمیشود درمان کرد. فقط میتوان بر روی آن مرهمی گذاشت.
این کتاب رو از دست ندید.
_ چهارشنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۳
کتاب مصور کوچکی در بابِ سوگواری است.
سوگ را نمیشود درمان کرد. فقط میتوان بر روی آن مرهمی گذاشت.
این کتاب رو از دست ندید.
_ چهارشنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۳
January 2, 2013
I had a strong, tearful reaction to this book. Not typical for me, and certainly not for a children's book. I do work in a hospital, and work with children of gravely ill parents. Many books exist for children to help them face grief, but are often written with a "helper" voice. This book is not like that. The young boy narrates this story, and I was struck by the quality of tone and style. Thet includes the artwork. A great stand-alone book for children and adults, regardless if the reader is facing grief or not.
October 3, 2023
ثمة كلمات يقولها الأطفال بشكلٍ عفوي يتناسب مع عقولهم البريئة تجعلني أُفكر كثيرًا غارقةٌ في المعنى، أُحاول استخلاص الحكمة من فم طفلٍ لم يتعد الثامنة بعد.
دائمًا ما تلفت انتباهي «سجدة»، أُختي الصغيرة، حبّة الكرز في منزلنا، إلى صفاتٍ كان يجب أن أتحلى بها، تُعلمني الصبر، إظهار المشاعر والسعادة حتى وأن كُنت لا أقوى على رسم ابتسامةٍ باهتة لكيلا أزرع الشك في قلب أحدهم، أُظهر الفرحة والاستمتاع بما ترسم وتكتب وتُشاهد حتى لا أترك ندبةً بقلبها،
التسامح ونسيان المُشاحنات العابرة، وفي الوقت ذاته أُعرب عن قلقي بصراحةٍ من إيذاء شخصٍ ما.
ولعل أكثر درسٍ عاطفي تعلمته منها، أنها إن أرادت شيئًا أتت لتُعانقني وتضحك،
حينها أدركت، أن العناق فعل إنساني مصبوغٌ بلونٍ سحري.
لطالما سحرتني فكرة أن الألم ركن أساسي في تجربتنا الحياتية، ولكُلٍ حُزنه ورؤيته الخاصة، وهل يوجد أكثر إيلامًا من أن ترى الموت وفقدان الحبيب.. بعيون طفل؟
تروي القصة المُصورة عن صبي لم يعد جسد والدته قادرًا على تحمل أعباء المرض، مما أجبرها بقسوة على الخُضوع له قبل أن تسمو بطفلها إلى مراحلٍ أعلى في الحياة،
هكذا سار الأمر ببساطة تفطر القلب:
استيقظ في الصباح، لكنه لم يكن كأي صباح، حيث وجد والدته قد صعدت إلى السماء.
لم يفجعه موتها -ربما لأنه كان مُستعدًا- قدر ما أفجعه تسرب والدته من مسام ذكرياته،
فزعته فكرة أن يستيقظ ذات صباح، ليجد أن صوتها، كلماتها، رائحتها، إحساسه بحضنها على جسده الصغير قد دُفنوا في التراب مع جسدها، حينها لم يكن الأمر ليسير بنفس البساطة.
ولأجل ذاك الخاطر الذي آلمه، بذل أقصى جُهده للاحتفاظ بها في قلبه وأُذنه وجسده.
أنهيت الكتاب بصعوبةٍ رغم قِصر صفحاته، لأني ما خشيت قدر الموت، أن أفقد أحد أفراد عائلتي فجأة، ولمس جرحي الغائر: أن أنسى أحبابي، ويسقطوا من ذاكرتي كما يسقط الورق من أشجار الخريف.
يا إلهي!
لقد علمني هذا الصبي أن الذكريات ليست مُجرد لمحاتٍ نتذكرها ونضحك، أو تُذكرنا بألمٍ ونبكي،
إنها صورة حية تحفظ الحياة التى مضت في أذهاننا،
مما جعلني أتحسر على الأيام التي قضيتها في الاكتئاب مُنعزلة عن أحبابي،
وفي نهاية الكتاب، هطلت دموعي، وقلبي يأن آملًا أن لا أختبر الفقد، وأن أرسم الكثير والكثير من الذكريات.
دائمًا ما تلفت انتباهي «سجدة»، أُختي الصغيرة، حبّة الكرز في منزلنا، إلى صفاتٍ كان يجب أن أتحلى بها، تُعلمني الصبر، إظهار المشاعر والسعادة حتى وأن كُنت لا أقوى على رسم ابتسامةٍ باهتة لكيلا أزرع الشك في قلب أحدهم، أُظهر الفرحة والاستمتاع بما ترسم وتكتب وتُشاهد حتى لا أترك ندبةً بقلبها،
التسامح ونسيان المُشاحنات العابرة، وفي الوقت ذاته أُعرب عن قلقي بصراحةٍ من إيذاء شخصٍ ما.
ولعل أكثر درسٍ عاطفي تعلمته منها، أنها إن أرادت شيئًا أتت لتُعانقني وتضحك،
حينها أدركت، أن العناق فعل إنساني مصبوغٌ بلونٍ سحري.
لطالما سحرتني فكرة أن الألم ركن أساسي في تجربتنا الحياتية، ولكُلٍ حُزنه ورؤيته الخاصة، وهل يوجد أكثر إيلامًا من أن ترى الموت وفقدان الحبيب.. بعيون طفل؟
تروي القصة المُصورة عن صبي لم يعد جسد والدته قادرًا على تحمل أعباء المرض، مما أجبرها بقسوة على الخُضوع له قبل أن تسمو بطفلها إلى مراحلٍ أعلى في الحياة،
هكذا سار الأمر ببساطة تفطر القلب:
استيقظ في الصباح، لكنه لم يكن كأي صباح، حيث وجد والدته قد صعدت إلى السماء.
لم يفجعه موتها -ربما لأنه كان مُستعدًا- قدر ما أفجعه تسرب والدته من مسام ذكرياته،
فزعته فكرة أن يستيقظ ذات صباح، ليجد أن صوتها، كلماتها، رائحتها، إحساسه بحضنها على جسده الصغير قد دُفنوا في التراب مع جسدها، حينها لم يكن الأمر ليسير بنفس البساطة.
ولأجل ذاك الخاطر الذي آلمه، بذل أقصى جُهده للاحتفاظ بها في قلبه وأُذنه وجسده.
أنهيت الكتاب بصعوبةٍ رغم قِصر صفحاته، لأني ما خشيت قدر الموت، أن أفقد أحد أفراد عائلتي فجأة، ولمس جرحي الغائر: أن أنسى أحبابي، ويسقطوا من ذاكرتي كما يسقط الورق من أشجار الخريف.
يا إلهي!
لقد علمني هذا الصبي أن الذكريات ليست مُجرد لمحاتٍ نتذكرها ونضحك، أو تُذكرنا بألمٍ ونبكي،
إنها صورة حية تحفظ الحياة التى مضت في أذهاننا،
مما جعلني أتحسر على الأيام التي قضيتها في الاكتئاب مُنعزلة عن أحبابي،
وفي نهاية الكتاب، هطلت دموعي، وقلبي يأن آملًا أن لا أختبر الفقد، وأن أرسم الكثير والكثير من الذكريات.
May 11, 2023
Phenomenal bibliotherapy for children and adults alike. Need an argument that books are powerful? Use this one.
January 27, 2025
قربون اون غم و خشم و دلسوزیت بشم. وای خدا.
داستان از زبون پسریه که مادرش فوت شده.
تنها ضعفش اینه که چندصفحه، نوشتهٔ سیاه روی صفحهٔ قرمز داره و خوندنش خیلی سخته. غیر این، فوقالعادهست.
ممنون که خوندید.💙
۸ بهمن ۱۴۰۳
هال
داستان از زبون پسریه که مادرش فوت شده.
تنها ضعفش اینه که چندصفحه، نوشتهٔ سیاه روی صفحهٔ قرمز داره و خوندنش خیلی سخته. غیر این، فوقالعادهست.
ممنون که خوندید.💙
۸ بهمن ۱۴۰۳
هال
May 1, 2023
i’m crying
March 5, 2012
The Scar by Charlotte Moundlic tells the story of a young boy trying to grieve, adapt, and accept the death of his mother. Told with such straight forward, simple gestures and emotion from anger to tears, this book will make your heart ache.
“I’m trying not to forget what Mom smells like, but it’s fading, so I close all the windows so that it won’t get out.”
An important, powerful, and emotional book for any family’s book collection to spur discussion and perhaps hope and healing.
3/4/12
“I’m trying not to forget what Mom smells like, but it’s fading, so I close all the windows so that it won’t get out.”
An important, powerful, and emotional book for any family’s book collection to spur discussion and perhaps hope and healing.
3/4/12
May 2, 2023
i cannot stop crying
December 31, 2021
مامان امروز صبح مُرد. بابا میگه نصف شب این اتفاق افتاده، اما من تمام شب رو خواب بودم. پس برای من مامان همین امروز صبح مُرده.
غم و اندوه و خشم و ترس، پسرک کوچک داستان «جای زخم» را فرا میگیرد، وقتی یک صبح معمولی بیدار شده، بالای پلهها ایستاده و متوجه میشود، نه خبری از صدای رادیوست، نه عطر قهوه. پدر از آن پایین، با صدایی لرزان میپرسد: «تویی عزیزم؟» و او با لودگی جواب میدهد: «نه من نیستم!» و با خودش میگوید: «وقتی فقط یک خانواده سهنفره در این خانه زندگی میکند و مامان هم مرده، پس کی میتونه باشه؟»
مادر دیروز در بستر بیماری با صدایی لرزان به پسر خردسالش گفته بود، در تمام زندگی عاشق پسرکش بوده اما دیگر خستهاست و وقتش رسیده که برود. رفتار پسرک همزمان با درک این مصیبت سهمگین چه میتواند باشد؟ برآشفتن، برافروختن و اضطراب: «چرا وقتی هنوز پسر کوچیکت بزرگ نشده و قراره اینقدر زود بری، اصلا اونو به دنیا آوردی؟»
صبح، پدر به او خبر میدهد: «مامان رفت.» و او جواب میدهد: «رفتنی در کار نیست. مامان مرده و قراره بگذارنش توی یک جعبه و بره زیر خاک. دیگه هم برنمیگرده.»
او خشمگین است: «چرا مامان به بابا یاد نداده، چطور روی نان برشته صبحانهام عسل رو زیگزاگی بریزه؟ چرا حالا من باید پدر رو سروسامون بدم؟ چرا باید به تنهایی مراقب باشم که آثار مامان از خونه حذف نشه؟» پنجرهها را میبنند تا رایحه مادر را در خانه حبس کند، چشمها و دهان و گوشهایش را با دست میگیرد تا هر چه خاطره، مزه، عطر یا یادی از مادر دارد در درونش باقی بماند. زخم زانو را خش میاندازد تا خون بیرون بزند و صدای مهربان مادر در گوشش بپیچد که میگوید: «چیزی نیست. زود خوب میشه.»
مادربزرگ، مادر مادرش با چشمهای غمگین، بزرگسال دیگری است که از راه میرسد و پسرک وظیفه خود میداند، مثل بابا، او را هم رتق و فتق کند. مادربزرگ پنجرهها را باز میکند و او اعتراض: «سعی میکنم فراموش نکنم مامان چه بویی داشته. اما بوش در حال محو شدنه.» اما مادربزرگ در آرامش و بدون هیچ وعدهای، به او چیزی میگوید که زندگی کودکانهاش را تغییر میدهد. دستهایش را روی سینه کوچک پسرک میگذارد: «مامان درون توست. اینجا، توی قلبت. مامان اون بیرون نیست که بوش محو بشه. این تو همیشه با توست.»
و راهحل پسرک برای نگهداشتن مادر درون خود چه میتواند باشد؟ دویدن و دویدن تا قلبش آنقدر محکم به سینه بکوبد تا بتواند مادر را درونش حس کند، بدنش گرم شود و تمام وجودش از مادر لبریز. قلبش به شماره بیفتد و چشمهایش را ببندد و مادر را ببیند.
یک نفر جایی زیر کتاب «زخم» نوشته بود، موقع خواندن آن تمام مدت اشک میریخته: «من در بیمارستان کار میکنم. با کودکانی که والدینشان به شدت بیمارند. کتابهای زیادی برای کمک به کودکان برای مواجهه با غم و اندوه و سوگ وجود دارد، اما تقریبا تمام آنها یکجور پیام «ندای یاری و کمککننده» دارند. اما راوی این کتاب، خردسالی است که با لحن شگفتانگیزی قصد دارد یاد مادر از دسترفتهاش را زنده نگهدارد. به نظرم این کتاب یک اثر هنری است و مرهم بزرگی بر درد و رنج فراق هم برای بزرگسالان و هم کودکان.»
کتاب «جای زخم»، نوشته «شارلوت موندلیک» و تصویرسازی «اولیویه تالک» (برای کودکان ۵ تا ۹ سال)، ممکن است برای همه کودکان مناسب نباشد، اما گفته شده اگر کودک اندوهگینی با مفهوم فقدان و مرگ یکی از والدین دستوپنجه نرم میکند، میتواند کمک خوبی برای او باشد.
غم و اندوه و خشم و ترس، پسرک کوچک داستان «جای زخم» را فرا میگیرد، وقتی یک صبح معمولی بیدار شده، بالای پلهها ایستاده و متوجه میشود، نه خبری از صدای رادیوست، نه عطر قهوه. پدر از آن پایین، با صدایی لرزان میپرسد: «تویی عزیزم؟» و او با لودگی جواب میدهد: «نه من نیستم!» و با خودش میگوید: «وقتی فقط یک خانواده سهنفره در این خانه زندگی میکند و مامان هم مرده، پس کی میتونه باشه؟»
مادر دیروز در بستر بیماری با صدایی لرزان به پسر خردسالش گفته بود، در تمام زندگی عاشق پسرکش بوده اما دیگر خستهاست و وقتش رسیده که برود. رفتار پسرک همزمان با درک این مصیبت سهمگین چه میتواند باشد؟ برآشفتن، برافروختن و اضطراب: «چرا وقتی هنوز پسر کوچیکت بزرگ نشده و قراره اینقدر زود بری، اصلا اونو به دنیا آوردی؟»
صبح، پدر به او خبر میدهد: «مامان رفت.» و او جواب میدهد: «رفتنی در کار نیست. مامان مرده و قراره بگذارنش توی یک جعبه و بره زیر خاک. دیگه هم برنمیگرده.»
او خشمگین است: «چرا مامان به بابا یاد نداده، چطور روی نان برشته صبحانهام عسل رو زیگزاگی بریزه؟ چرا حالا من باید پدر رو سروسامون بدم؟ چرا باید به تنهایی مراقب باشم که آثار مامان از خونه حذف نشه؟» پنجرهها را میبنند تا رایحه مادر را در خانه حبس کند، چشمها و دهان و گوشهایش را با دست میگیرد تا هر چه خاطره، مزه، عطر یا یادی از مادر دارد در درونش باقی بماند. زخم زانو را خش میاندازد تا خون بیرون بزند و صدای مهربان مادر در گوشش بپیچد که میگوید: «چیزی نیست. زود خوب میشه.»
مادربزرگ، مادر مادرش با چشمهای غمگین، بزرگسال دیگری است که از راه میرسد و پسرک وظیفه خود میداند، مثل بابا، او را هم رتق و فتق کند. مادربزرگ پنجرهها را باز میکند و او اعتراض: «سعی میکنم فراموش نکنم مامان چه بویی داشته. اما بوش در حال محو شدنه.» اما مادربزرگ در آرامش و بدون هیچ وعدهای، به او چیزی میگوید که زندگی کودکانهاش را تغییر میدهد. دستهایش را روی سینه کوچک پسرک میگذارد: «مامان درون توست. اینجا، توی قلبت. مامان اون بیرون نیست که بوش محو بشه. این تو همیشه با توست.»
و راهحل پسرک برای نگهداشتن مادر درون خود چه میتواند باشد؟ دویدن و دویدن تا قلبش آنقدر محکم به سینه بکوبد تا بتواند مادر را درونش حس کند، بدنش گرم شود و تمام وجودش از مادر لبریز. قلبش به شماره بیفتد و چشمهایش را ببندد و مادر را ببیند.
یک نفر جایی زیر کتاب «زخم» نوشته بود، موقع خواندن آن تمام مدت اشک میریخته: «من در بیمارستان کار میکنم. با کودکانی که والدینشان به شدت بیمارند. کتابهای زیادی برای کمک به کودکان برای مواجهه با غم و اندوه و سوگ وجود دارد، اما تقریبا تمام آنها یکجور پیام «ندای یاری و کمککننده» دارند. اما راوی این کتاب، خردسالی است که با لحن شگفتانگیزی قصد دارد یاد مادر از دسترفتهاش را زنده نگهدارد. به نظرم این کتاب یک اثر هنری است و مرهم بزرگی بر درد و رنج فراق هم برای بزرگسالان و هم کودکان.»
کتاب «جای زخم»، نوشته «شارلوت موندلیک» و تصویرسازی «اولیویه تالک» (برای کودکان ۵ تا ۹ سال)، ممکن است برای همه کودکان مناسب نباشد، اما گفته شده اگر کودک اندوهگینی با مفهوم فقدان و مرگ یکی از والدین دستوپنجه نرم میکند، میتواند کمک خوبی برای او باشد.
May 3, 2023
[IN UNISON] CHILDRENS MEDIA IS THE SADDEST MEDIA
December 20, 2011
The first sentence of this book is "Mom died this morning." This book is so warm, so touching, so real without giving dippy rationalizations like "Mom's in heaven" or things about life cycles. It has depth as it explores not only the boy's feelings, but his dad's and his grandmother's. It explores a range of emotions and acting out and irrational fears (don't open the windows--mom's gonna disappear for good). I think this is a great little book.
The only problem with it is the title and the cover. I thought this was going to be a story about a boy who cuts his knee. It was a startling shocker to read the first page. Pity the poor kid or parent who checks this out at the library and doesn't really look at it until they sit down to read it. They'll get a great book, but might have to deal with emotions and a story for which the timing isn't right.
The only problem with it is the title and the cover. I thought this was going to be a story about a boy who cuts his knee. It was a startling shocker to read the first page. Pity the poor kid or parent who checks this out at the library and doesn't really look at it until they sit down to read it. They'll get a great book, but might have to deal with emotions and a story for which the timing isn't right.
May 1, 2023
when a children’s book from a tiktok makes you want to bawl your eyes out
October 27, 2015
Extremely well written. Concepts are pretty advanced for picture-book aged kids but I think they would relate to the feelings. I think this is a good book for adults to understand how kids feel upon the death of a parent.
January 22, 2020
A young boy grapples with the loss of his mother in this poignant picture-book exploration of the grieving process, originally published in France as La croûte. Reacting first with anger, when he learns that she has died in the night, and thereby abandoned him, and then with concern for his father, who has likewise been abandoned, the boy moves on to a desperate campaign to retain what he can of his mother. Closing all the windows, despite the stifling summer heat, in an effort to trap his mother's scent; picking a scab, in order to feel the pain, and recall his mother's comforting voice whenever he would hurt himself, the boy does everything he can to hold onto his memories. It takes a visit from his Grandma, and her wise words about where his mother is still alive - in his own heart - to begin the healing process.
This moving story about the loss of a mother reminded me of Roddy Doyle's recent picture-book exploration of the same theme, Her Mother's Face . Both books address a child's fear of forgetting a lost mother, although the Doyle story occurs some time after the death, while Charlotte Moundlic's story deals with the immediate aftermath. The text here is direct, sugar-coating nothing - I knew that she wasn't gone - she was dead and I would never see her again. They were going to put her in a box and then in the ground, where she would turn into dust - but it also contains quite a bit of sly humor, as when the boy wonders about taking care of sad grownups. The artwork, done by the talented Olivier Tallec, whose projects range from the minimalist cartoon-like illustrations in the Rita and Whatsit series, to the more lush and colorful (not to mention surreal) paintings in the Big Wolf & Little Wolf books, is simple and powerful. Using mostly black, white and red, he captures the stark reality of the boy's loss, and the pathos of his grief. Highly recommended, particularly to children who have recently lost a loved one, or two adults looking for children's stories with the theme of grief.
This moving story about the loss of a mother reminded me of Roddy Doyle's recent picture-book exploration of the same theme, Her Mother's Face . Both books address a child's fear of forgetting a lost mother, although the Doyle story occurs some time after the death, while Charlotte Moundlic's story deals with the immediate aftermath. The text here is direct, sugar-coating nothing - I knew that she wasn't gone - she was dead and I would never see her again. They were going to put her in a box and then in the ground, where she would turn into dust - but it also contains quite a bit of sly humor, as when the boy wonders about taking care of sad grownups. The artwork, done by the talented Olivier Tallec, whose projects range from the minimalist cartoon-like illustrations in the Rita and Whatsit series, to the more lush and colorful (not to mention surreal) paintings in the Big Wolf & Little Wolf books, is simple and powerful. Using mostly black, white and red, he captures the stark reality of the boy's loss, and the pathos of his grief. Highly recommended, particularly to children who have recently lost a loved one, or two adults looking for children's stories with the theme of grief.
May 7, 2023
So beautiful and such a good depiction of experiencing grief as a child <3
May 2, 2023
what the f*ck man :(
May 12, 2023
Sobbed profusely (call me delulu for thinking this is a children’s book)
May 1, 2023
hey somebody on tiktok posted this whole book and it made me so weepy. so beautiful i love it.
May 1, 2023
I think picture books count — do they not
May 9, 2023
my friend and i found this children's book online. the book is an honest depiction of a young child grieving a parent. it is so realist and i saw a lot of these same things in my younger brother when our dad passed away three years ago. it is also very healing watching the young boy start to understand that he is going to be okay and he will keep his mother with him always.
sobbing.. thank you.
sobbing.. thank you.
April 23, 2012
This may be the best picture book I have ever seen that deals with the subject of death, as viewed through the eyes of a child. Usually when the topic is tackled in a picture book it's a grandparent or a pet that's died. Our young narrator has just lost his mother, and he knows death is permanent: I knew that she wasn't gone--she was dead and I would never see her again. They were going to put her in a box and then in the ground, where she would turn into dust. I know very well that dying means that you're never going to come back.
He also feels the burden of caring for his father: And I cried a little because I didn't really know how to take care of a dad who's been abandoned like this. I could tell that he'd been crying, too--he looked like a washcloth, all crumpled and wet.
Upon learning she has died in the night, the boy yells out, Good riddance! because she promised she would always be with him and now she's left them. He tries desperately to not forget what his mother looks like, sounds like, smells like. He remembers his mother's comforting words whenever he would get hurt, so he scratches open a scab on his knee and imagines he can hear her soothing him again.
This is beautifully, heart-breakingly written, and anyone who has lost a parent--at any age--will identify with our little man. Elementary school counselors will absolutely want a copy of this on their office shelves.
He also feels the burden of caring for his father: And I cried a little because I didn't really know how to take care of a dad who's been abandoned like this. I could tell that he'd been crying, too--he looked like a washcloth, all crumpled and wet.
Upon learning she has died in the night, the boy yells out, Good riddance! because she promised she would always be with him and now she's left them. He tries desperately to not forget what his mother looks like, sounds like, smells like. He remembers his mother's comforting words whenever he would get hurt, so he scratches open a scab on his knee and imagines he can hear her soothing him again.
This is beautifully, heart-breakingly written, and anyone who has lost a parent--at any age--will identify with our little man. Elementary school counselors will absolutely want a copy of this on their office shelves.
May 1, 2023
how is this a book for children, i’m 19 and i’ve been sobbing for the past 15 minutes like I genuinely cannot stop crying
Displaying 1 - 30 of 488 reviews