Ένας επιθεωρητής της Eθνικής Tράπεζας παίρνει μετάθεση για την κοσμοπολίτικη Aλεξάνδρεια του '30. Eίναι η εποχή που η ελληνική παροικία της Aιγύπτου δέχεται τα πρώτα πλήγματα από την παγκόσμια οικονομική κρίση αλλά και από τη διάλυση της βρετανικής αυτοκρατορίας. O επιθεωρητής ερωτεύεται την κόρη ενός γεωπόνου εφευρέτη και έρχεται αντιμέτωπος μ' ένα αίνιγμα: το κουτί με τις σφήγκες. H αναζήτηση της λύσης του αινίγματος θα οδηγήσει τους ήρωες στον γριφώδη και αμείλικτο κόσμο του βαμβακιού, όπου χτυπάει η καρδιά της ελληνικής κοινότητας αλλά και ολόκληρης της αποικιοκρατίας. Oι ήρωες περιπλανιούνται στην Aλεξάνδρεια του μεσοπολέμου, συναντούν τα περιώνυμα πρόσωπα της παροικίας και ανάμεσά τους τον Kαβάφη. Παράλληλα όμως γλιστρούν στα σκοτεινά μονοπάτια ενός μεγάλου έρωτα, που θα τους παρασύρει ίσως στην καταστροφή.
H Kατερίνα Kαριζώνη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου φοίτησε στη Γερμανική Σχολή. Σπούδασε οικονομικά και είναι διδάκτορας των Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ. Εργάστηκε επί δεκαπέντε χρόνια στην Εθνική Τράπεζα. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιητικά βιβλία, ιστορικά λευκώματα και βιβλία για παιδιά. Μυθιστορήματα: "Ο άγγελός μου ήταν έκπτωτος" (1997), "Βαλς στην ομίχλη" (2001), "Τσάι με τον Καβάφη" (2004), "Mεγάλο Aλγέρι" (2006) και "Ο χάρτης των ονείρων" (2011). Διηγήματα: "Ο Μονόφθαλμος και άλλες πειρατικές ιστορίες" (2009). Ποίηση: "Πρωτοβρόχια" (1969), "Διαστάσεις" (1972), "Πινόκιο" (1975), "Αναπάντεχο καλοκαίρι" (1978), "Τσάι και μυθολογία" (1985), "Πανσέληνος στην οδό Φράγκων" (1990), "Τα παγώνια της Μονής Βλατάδων" (1992), "Ο ράφτης Ραντοσλάβ από το 1470" (2001), "Το θηλυκό πρόσωπο της ποίησης στη Θεσσαλονίκη" (ανθολογία, 2006), "Ρεσάλτο" (2009). Ιστορικά λευκώματα (συμμετοχή): "Θεσσαλονίκη και Εθνική Τράπεζα" (1989) και "Πειρατεία στη Μάνη και στη Μεσόγειο" (2010). Βιβλία για παιδιά: "Χίλιες και μία νύχτες των Βαλκανίων" (1989), "Ο Σαίξπηρ σε 7+2 παραμύθια" (1990), "Η δίκη των παραμυθιών" (1992), "Το ταξίδι του αυτοκράτορα με το χαμένο πρόσωπο" (1993), "Παραμύθια από τις όπερες" (1997), "Το ταξίδι των παραμυθιών" (1998), "Μια φορά κι έναν καιρό σ' ένα ξέφωτο του δάσους" (2005), "Ο μαγικός αυλός" (2005). Συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά δημοσιεύοντας κριτικά σημειώματα, δοκίμια και λογοτεχνικά κείμενα. Το 1991 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για το βιβλίο της "Χίλιες και μία νύχτες των Βαλκανίων". Το 2009 απέσπασε το βραβείο του περιοδικού "Αυλαία" για το σύνολο του έργου της. Κείμενα και ποιήματά της μεταφράστηκαν στις βαλκανικές γλώσσες, στα γερμανικά, τα αγγλικά και τα πολωνικά. Ποιήματά της μελοποιήθηκαν από τον Μιχάλη Γρηγορίου και ερμηνεύτηκαν από τη Σαββίνα Γιαννάτου. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.
Συμπαθητικό, όχι άσχημη γραφή, αλλά πολύ απλοικό. Όταν όμως διάβασα στη σελίδα 35 τη φράση "το Κιτάμπ αλ Κανούν των Αράβων, ένα εγχειρίδιο βοτανικής από την Αβισέννα (sic)", είπα να αυτοπυρποληθώ! Ο μέγας Αβικέννας έγινε εταιρεία καλλυντικών Αβισέννα! Να τα προσέχουμε αυτά!
Όμορφο και ενδιαφέρον βιβλίο. Ιδιαίτερα για όσους έζησαν στην Αλεξάνδρεια. Θα αναγνωρίσουν μέσα στις γραμμές γνωστά αλεξανδρινα ονόματα, αγαπημένα μέρη και ιστορικά γεγονότα. Η συγγραφέας κατάφερε να αποδόσει αρκετά καλά την ατμόσφαιρα της ζωής στην Αίγυπτο αν και θα μπορούσε να γράψει πολύ περισσότερα.
Παρ όλα αυτά το βιβλίο κράτα το ενδιαφέρον του ανάγνωση αμείωτο από την αρχή ως το τέλος και διαβάζεται ευχάριστα.
(+) Ενδιαφέρουσα πλοκή, ίσως ο επίλογος να αποτελούσε μια όμορφη εισαγωγή, οι περιγραφές δίνουν άρωμα της πόλης και των ανθρώπων της. (-) Απλοϊκό γράψιμο, επανάληψη λέξεων και εκφράσεων και Φράσεις που και 15χρονών χρησιμοποιούν (πολύβουο μελλήσι, κ.λπ.).
Ευτυχώς κατάφερα να το τελειώσω .... Ατελείωτες περιγραφές, που σε μεταφέρουν στο κλίμα της Αλεξάνδρειας κ της Αιγύπτου, με τον αφόρητο ήλιο, την αποπνικτική υγρασία κ τις βαριές μυρωδιές ... Η βασική ιστορία θα μπορούσε σίγουρα να ειπωθεί πιο σύντομα.
Αρκετά καλό. Ένας έρωτας με πισωγυρίσματα, το θέλω κόντρα στο πρέπει και πίσω από όλα αυτά ένα συμφέρον οικονομικό κι ένας αθέμιτος ανταγωνισμός. Ο πατέρας της ηρωίδας δολοφονείται γιατί ανακάλυψε ένα νέο είδος βαμβακιού που μπορεί να φυτευτεί σε άγονες περιοχές. Επανάσταση!!! Η κοπέλα, αρραβωνιασμένη, γνωρίζει έναν αντιπρόσωπο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος στην Αλεξάνδρεια που αντί να κλείσει τους λογαριασμούς της Τράπεζας με την διαλυόμενη παροικία των Ελλήνων (δεκαετία του 1930, αναταραχές με την αγγλοκρατία της Αιγύπτου κλπ.) κάνει νέα ανοίγματα, που θα του κοστίσουν τη θέση και θα μετατεθεί πίσω στην Αθήνα. Ο καμβάς είναι αληθινός (όντως υπήρξε τέτοιος υπάλληλος τράπεζας και τέτοιος βαμβακοπαραγωγός) αλλά τα γεγονότα είναι μυθιστορηματικά. Πού είναι κρυμμένοι οι σπόροι της νέας παραγωγής; Πού είναι η φόρμουλα; Ποιος κανόνισε τη δολοφονία του παραγωγού; Και γιατι η κοπέλα διάλεξε τον Άγγλο κι όχι τον Έλληνα; Χωρίς να είναι καθαρά αστυνομικό και χωρίς να κουράζουν οι λογοτεχνικές περιγραφές της μάγισσας Αλεξάνδρειας, παρακολουθούμε την ιστορία ενός έρωτα με προδιαγεγραμμένο τέλος. Το κουραστικό ήταν οι άγνωστες για μένα λέξεις που χρησιμοποιούν οι Έλληνες της Αιγύπτου κι αναγκαζόμουν να τρέχω στις τελευταίες σελίδες συνέχεια. Τέσπα. Κι ο Καβάφης, στα τελευταία του, να ανοίγει και να κλείνει με την παρουσία του το βιβλίο, χωρίς να προσφέρει κάτι ιδιαίτερο στην πλοκή.