What do you think?
Rate this book
Црно семе
Може ли да се избрише минатото на еден народ? Во секоја една нишка, а не пак народ, зад себе го има вековното паметење и во тоа паметење го има него, се има себеси (единката или народот) - во сеќавањата, изјави Ташко Георгиевски.
До кога, ќе мораме да го докажуваме нашето име, презиме и идентитет?
ДОСТА Е, ДОСТА... Но, и покрај тоа НИЕ ќе истраеме ние сме народ кој до последен здив на своето живо тело ќе се бориме, ние ќе успееме да го докажиме кога тогаш нашиот идентитет, но, сепак никогаш нема да дозволиме ТИЕ да си играат со мојот, твојот, неговиот, нивните, заедничките човечки идентитети.
„Црно семе“, роман во кој е прикажан прикриениот крик на човекот, устата се отвора ама збор не излегува, безгласен. Тој човек е лишен од својата земја, од својата култура, националност, ова е дело на поматен мозок, а како резултат на тоа цела една нација се преобразува во безлично суштество кое не е човечко кое во себе ’рти црно семе, семе на бездомност и безименост, кој не знае за ништо друго освен за свет на страдања и мрак, во туѓина.
Монструмозни и бескурполозни тортури, извршувани од страна на манијачки садисти (офицери, подофицери и војници) кон лицата кои не сакале да потпишат едно признание во кое се согласуваат дека се откажуваат од нациналниот идентитет, ги носат на пуст егејски остров или подобро да речам ПЕКОЛНО МАЧИЛИШТЕ за да ги преобратат во лојални поданици на кралот и Грција.
Кој ќе излезе победник, кој ќе стане предавник? Дали предавникот ќе сфати дека не ја предал само земјата, туку и самиот себе си? Дали предавството е исто како и насилството? Кој ќе оди потоа со крената глава, кој со спуштена, секако доколку живи останат....
„Црно семе“ заслужува дел од Вашето време и пред се од Вашето внимание.
До кога, ќе мораме да го докажуваме нашето име, презиме и идентитет?
ДОСТА Е, ДОСТА... Но, и покрај тоа НИЕ ќе истраеме ние сме народ кој до последен здив на своето живо тело ќе се бориме, ние ќе успееме да го докажиме кога тогаш нашиот идентитет, но, сепак никогаш нема да дозволиме ТИЕ да си играат со мојот, твојот, неговиот, нивните, заедничките човечки идентитети.
„Црно семе“, роман во кој е прикажан прикриениот крик на човекот, устата се отвора ама збор не излегува, безгласен. Тој човек е лишен од својата земја, од својата култура, националност, ова е дело на поматен мозок, а како резултат на тоа цела една нација се преобразува во безлично суштество кое не е човечко кое во себе ’рти црно семе, семе на бездомност и безименост, кој не знае за ништо друго освен за свет на страдања и мрак, во туѓина.
Монструмозни и бескурполозни тортури, извршувани од страна на манијачки садисти (офицери, подофицери и војници) кон лицата кои не сакале да потпишат едно признание во кое се согласуваат дека се откажуваат од нациналниот идентитет, ги носат на пуст егејски остров или подобро да речам ПЕКОЛНО МАЧИЛИШТЕ за да ги преобратат во лојални поданици на кралот и Грција.
Кој ќе излезе победник, кој ќе стане предавник? Дали предавникот ќе сфати дека не ја предал само земјата, туку и самиот себе си? Дали предавството е исто како и насилството? Кој ќе оди потоа со крената глава, кој со спуштена, секако доколку живи останат....
„Црно семе“ заслужува дел од Вашето време и пред се од Вашето внимание.
168 pages, ebook
First published January 1, 1966
3 people are currently reading
135 people want to read
About the author
Ташко Георгиевски
21 books3 followersТашко Георгиевски (15 март 1935 - 13 април 2012) бил македонски раскажувач, романсиер и филмски сценарист, по потекло од Егејска Македонија. Бил член на МАНУ од 1983 година.
Георгиевски е роден на 15 март 1935 во с. Кронцелево, Воденско. Студирал на Филолошкиот факултет во Скопје. Работел во редакцијата на весникот „Млад борец“ и во списанието „Современост“. Бил уредник во Македонската телевизија и во издавачките куќи „Мисла“ и „Македонска книга“. Ги има добиено наградите: „Кочо Рацин“, „11 Октомври“, „13 Ноември“, „Стале Попов“, „Рациново признание“.
Почина на 13 април 2012 во Скопје, на возраст од 77 години.
Литературно творештво:
„Ние зад насипот“ (раскази, 1957)
„Луѓе и волци“ (роман, 1960)
„Ѕидови“ (роман, 1962)
„Суви ветрови“ (раскази, 1964)
„Црно семе“ (роман, 1966)
„Змиски ветар“ (роман, 1969)
„Црвениот коњ“ (роман, 1975)
„Куќа под калето“ (раскази, 1978)
„Време на молчење“ (роман, 1978)
„Рамна земја“ (роман, 1981)
„Плочата на животот“ (автобиографски записи, 1987)
„Кајмакчалан“ (роман, 1992)
Црно семе / Црвениот коњ / Жолтиот трендафил (филмски сценарија, 1997)
„Исчезнување“ (роман, 1998)
Георгиевски е роден на 15 март 1935 во с. Кронцелево, Воденско. Студирал на Филолошкиот факултет во Скопје. Работел во редакцијата на весникот „Млад борец“ и во списанието „Современост“. Бил уредник во Македонската телевизија и во издавачките куќи „Мисла“ и „Македонска книга“. Ги има добиено наградите: „Кочо Рацин“, „11 Октомври“, „13 Ноември“, „Стале Попов“, „Рациново признание“.
Почина на 13 април 2012 во Скопје, на возраст од 77 години.
Литературно творештво:
„Ние зад насипот“ (раскази, 1957)
„Луѓе и волци“ (роман, 1960)
„Ѕидови“ (роман, 1962)
„Суви ветрови“ (раскази, 1964)
„Црно семе“ (роман, 1966)
„Змиски ветар“ (роман, 1969)
„Црвениот коњ“ (роман, 1975)
„Куќа под калето“ (раскази, 1978)
„Време на молчење“ (роман, 1978)
„Рамна земја“ (роман, 1981)
„Плочата на животот“ (автобиографски записи, 1987)
„Кајмакчалан“ (роман, 1992)
Црно семе / Црвениот коњ / Жолтиот трендафил (филмски сценарија, 1997)
„Исчезнување“ (роман, 1998)
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
January 20, 2021
Не ја оспорувам историската вредност на „Црно семе", ниту пак навлегувам во самата содржина; но од литературна уметничка перспектива, просечно. Не се поврзав со главниот лик Доне, ниту со останатите ликови. Последните две-три сцени едвај го спасија делото од пропаст. Стилистички не беше ништо посебно, ниту пак ми предизвика (на мене лично) некаква емоционална реакција, нешто што ја убива целта на романот. Сѐ во четивото е празно ко пустина. Не е ужас, ама не е ништо впечатливо.
November 30, 2013
Дефинитивно нешто најдобро што го имам сретнато од македонската литература досега, иако изданието содржеше многу граматички грешки и недоволна интерпункција.
September 10, 2020
Паралелно со нашава денешница и реалност... Ќе умрат, но нема да потпишат дека се откажуваат од нешто што не се и да прифатат нешто што нема да бидат...
за разлика од денес...
за разлика од денес...
January 10, 2024
Ај потпиши дека си коњ кога не си коњ!
August 5, 2025
Не ми беше интересна. Тажна за читање. Ја препорачувам ако сакаш да дознаеш за народот и макте кој ги поминувале ама не е нешто што би се читало за разонода
Displaying 1 - 5 of 5 reviews