Heerlijke vakantiethriller met spannende setting in herfstig Berlijn, voor fans van Suzanne Vermeer en Linda van Rijn.
IEMAND WEET VAN SUZANNES DUBBELLEVEN IN BERLIJN...
Suzanne begint steeds meer naam te maken als grensverleggend interieurontwerpster. Haar inspiratie haalt ze uit het bruisende Berlijn, waar ze minstens eens per maand komt om indrukken op te doen. ’s Nachts gaat ze er helemaal los in de clubs, waar iedereen haar kent als Zoey.
Jarenlang weet ze haar twee levens gescheiden te houden. Totdat ze aan de bar van de Berghain, haar favoriete club, door een man bij haar echte naam wordt aangesproken. Hij blijkt akelig veel van haar te weten en maakt al snel duidelijk wat hij haar bedrijf overnemen, met haar erbij. Suzanne moet vechten voor haar onafhankelijkheid, want deze tegenstander is meedogenloos...
EEN SNEL, ZONDER VEEL INSPANNING, TE CONSUMEREN AVONTUUR
++ ‘Bijna alle interieurfoto’s zijn gesneuveld. Ze besluiten ter plekke om een heel nieuwe selectie te maken, zodat ze de fotowand opnieuw kan inrichten’ ++
Pseudoniemen zijn niet vreemd bij auteurs, zij het dat dan meestal hun echte naam ook wel bekend is. Bij Evi Dekker is dat niet zo. Om allerlei privéredenen gebruikt ze een pseudoniem maar haar echte naam wordt angstvallig geheimgehouden. Het lijkt een beetje op de auteur Suzanne Vermeer maar dan anders want deze auteursnaam wordt door meerdere schrijvers gebruikt. Zover bekend wordt de naam Evi Dekker door steeds dezelfde persoon gebruikt maar het zou ook zo maar anders kunnen zijn. Na haar debuut, Zomers Madrid, dat nauwelijks het woord ‘thriller’ mag dragen, heeft de auteur recht op een herkansing met haar tweede boek Stormachtig Berlijn. Het tweede deel van een reeks waarin Europese hoofdsteden een belangrijke rol spelen.
De 29-jarige Suzanne Smink heeft haar droom nagejaagd en het resultaat mag er zijn, een eigen bedrijf ‘Indisign’ dat gebruikte materialen een tweede leven geeft. Veel van haar ontwerpen sieren de binnenzijde van horecazaken etc. Ze heeft niet de ambitie het bedrijf te laten groeien; de huidige omzet is voor haar voldoende om het leven te leiden dat ze fijn vindt en waar ze zich goed bij voelt. Maandelijks bezoekt ze Berlijn, overnacht dan bij een pensionhouder die ze nog kent van haar jeugd en gaat in het lokale nachtleven volledig los met haar vriendin Ute. Ze gebruikt tijdens dat verblijf niet haar eigen naam maar gaat daar als Zoey de nachten in. Haar ware identiteit is tijdens haar avonden in de disco’s en bars voor iedereen onbekend. Ze schrikt dan ook mateloos als ze door een Nederlandse man met haar ware naam wordt aangesproken. Hij vertelt dat hij als consultant voor Desintarch werkzaam is en de opdracht heeft gekregen om Indisign in te lijven bij het bedrijf van zijn opdrachtgevers, de broers Theo en Hans Wagenaar. Als Suzanne hem vertelt dat ze er niet over piekert belooft hij haar dat het toch wel gaat gebeuren…
++ ‘We vinden allebei dat de samenwerking zo goed verloopt dat het voor de hand ligt om daarmee verder te gaan. Volgens ons allebei is een fusie van onze bedrijven een perfecte match en kunnen dan gericht verder groeien’ ++
De plot wordt in dit tweede boek van Dekker voornamelijk opgebouwd vanuit het leven van Suzanne en haar bedrijf Indisign. Het onderwerp ‘Berlijn’ speelt wel een rol maar is beter in balans met de belevenissen rondom de overnameplannen van Indisgn. De auteur weet in dit verhaal wel een duidelijke spanningslijn te plaatsen en die volledig door te trekken. Werkend met andere personages dan in Zomers Madrid, ontstaat er wel enige frictie tussen de uitwerking van de belangrijkste van hen. Alleen van Suzanne wordt achtergrondinformatie gegeven maar van haar partner in crime, Niels van der Voort, blijft veel onduidelijk over zijn afkomst. Daar had wel wat meer energie in geïnvesteerd mogen worden, evenals in de antagonist in dit verhaal, Jeffrey Vermeulen. Dat is ook de voornaamste reden dat het verhaal wel ‘leuk-wegleest’ maar diepte en psychologische lading ontbeert.
Samengevat is Stormachtig Berlijn een makkelijk weglezend boek dat zonder diep nadenken en personages onthouden, uitermate als ontspannend tijdverdrijf kan dienen. Wars van stimulerende meedenkscenes en misleidende trucjes die de lezer op het verkeerde been pogen te zetten. Een sterke verbetering ten opzichte van haar debuut is dat hier Berlijn een dienende rol vervult aan de verhaallijn en niet andersom. Nu nog wat schaafwerk aan de personages…
Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.
‘Stormachtig Berlijn’ was voor mij de eerste kennismaking met Evi Dekker. Bryan was al enthousiast over deze auteur dus nu was het mijn beurt om een boek van haar hand te lezen. En ik kan je zeggen, ook ik ben enthousiast.
Suzanne is interieurontwerpster en haar bedrijf Indisign loopt erg goed. Ze gaat minimaal één keer per maand naar Berlijn, niet alleen om inspiratie op te doen, maar ook om te genieten van het nachtleven van Berlijn. In Berlijn gaat ze door het leven als Zoey, dus als er op een nacht iemand haar aanspreekt met Suzanne gaan haar haren meteen recht overeind staan. Dit is het begin van een kat en muisspel tussen Suzanne en haar belagers. Ze, het bedrijf Desintarch, willen hoe dan ook haar bedrijf in handen krijgen en schuwen hier geen enkele methode voor.
Wat hierbij naar mijn gevoel wel ietwat ongeloofwaardig overkwam, is dat de bedrijven waar Suzanne mee samen werkten midden in hun contract opeens niet meer komen opdagen bij de klus die ze voor Suzannes bedrijf aan het uitvoeren waren of gingen uitvoeren. Dit lijkt me ongeloofwaardig, en hierbij had ik ook het gevoel dat er snel een weg gezocht moest worden zodat er een draai aan het verhaal gegeven kon worden. Dit had wat mij betreft wel wat beter uitgewerkt mogen worden.
Echter ondanks dat dit wat ongeloofwaardig was, las het boek heel erg fijn. Evi heeft een hele fijne schrijfstijl. Ze schrijft eenvoudig en hierdoor leest het verhaal ook makkelijk. Door de filmische schrijfstijl had ik het gevoel alsof ik zelf aanwezig was op de plekken waar Suzanne was. Ik kon deze plekken echt zo voor me zien.
De hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt. Ondanks dat het bedrijf Desintarch meteen onsympathiek overkomt, vond ik Suzanne in eerste instantie ook niet zo heel aardig. Vooral niet tegenover haar collega Niels. Ik had in eerste instantie nog niet meteen het gevoel dat ik voor team Suzanne was, ondanks dat het boek wel op deze manier geschreven is. Maar nadat er echt enkele rotte streken uitgehaald waren, en Suzanne toch opeens vriendelijk blijkt te zijn dan ik in eerste instantie dacht, kwam ik toch nog redelijk snel in team Suzanne terecht en leefde ik echt met haar mee.
Ik had wel de ontknoping niet aan zien komen en deze vond ik echt geniaal bedacht. Dit zorgde ervoor dat ik dit boek met een gigantische grijns kon dichtslaan.
Wel moet je geen thriller verwachten waarbij je continue op het puntje van je stoel zit, het is naar mijn gevoel meer een vakantiethriller in de stijl van Suzanne Vermeer en Linda van Rijn, waarbij je een heerlijke zondagmiddag relaxt onderuit gezakt van een verhaal kunt genieten. Ik kijk in ieder geval weer uit naar een vervolg van de hand van Evi Dekker.
In 'Stormachtig Berlijn' maken we kennis met Suzanne. Ze is interieurontwerpster en met haar bedrijf begint ze steeds meer naam te maken. Haar inspiratie haalt ze uit het bruisende Berlijn, waar ze elke maand naartoe reist. 's Nachts gaat ze er helemaal los in clubs en iedereen kent haar daar onder de naam Zoey.
Jarenlang weet ze deze twee levens goed van elkaar te scheiden, maar dan wordt ze in de club aangesproken door een onbekende man. Hij weet haar naam en de naam van haar bedrijf. Het wordt al gauw duidelijk: hij wil haar bedrijf overnemen, inclusief haarzelf. Suzanne moet vechten voor haar onafhankelijkheid, want deze vreemde man doet er echt alles aan om de overname voor elkaar te krijgen.
Na 'Zomers Madrid' was ik erg nieuwsgierig geworden naar het tweede boek van deze auteur en ook door de cover werd ik weer enthousiast. Helaas viel dit boek mij persoonlijk toch een beetje tegen. De schrijfstijl is weer heel erg prettig en ook zijn de hoofdstukken niet heel erg lang, maar het verhaal zelf sprak mij niet zo aan.
Je leest vanuit het perspectief van Suzanne en je ervaart haar twee verschillende levens: die in Nederland en die in Berlijn. Sommige stukken waren (voor mijn gevoel) wat kinderlijk geschreven en ook ontbrak de spanning voor een heel groot deel. Dus mijn eindconclusie is dan helaas toch dat dit een kleine tegenvaller was.
Desondanks kijk ik uit naar het derde boek van deze auteur! :)
Het begint aardig, maar het is allemaal een beetje zoet en braaf. Slechteriken zijn wel heel slecht en hoofdpersonen te popi. Ga eerste boek van haar nog wel lezen, kijken of dat aantrekkelijker is. Positief zijn de korte hoofdstukken, dat leest fijn 😌
Leuk boek! Richting het einde zat ik er ook beter in :) Wel vond ik de schrijfstijl soms wat matig / makkelijk. Kortere zinnen, veel informatie. Soms had er van mij wel iets minder gezegd mogen worden, dan was het al duidelijk of werd het te langdradig.
Samenvatting: Suzanne is interieurontwerper. Ze heeft hiervoor een eigen bedrijfje, die steeds beter loopt. Ze krijgt echt naamsbekendheid. Eens in de maand veranderd ze haar naam naar Zoë. Als Zoë gaat ze helemaal los in Berlijn. Niemand in Berlijn kent haar leven in Nederland en andersom weet niemand wat ze in Berlijn doet. Naast dat ze helemaal los gaat in Berlijn, haalt ze hier ook veel inspiratie vandaan.
Wanneer ze dan weer eens een weekend naar Berlijn gaat, wordt ze in de club ineens met haar echte naam aangesproken. Vreemd, hoe weet deze meneer wie zij is? Deze meneer lijkt akelig veel van haar te weten en, zo blijkt later, heeft er geen goede bedoelingen bij. Deze meneer blijkt een tussenpersoon te zijn van een groot bedrijf die haar interieurbedrijf over wil kopen. Suzanne zit hier niet op te wachten en wijst het aanbod af, niet wetende welke strijd eraan zit te komen.
Evi Dekker komt uit een vooraanstaande zakenfamilie in het westen van het land. Omdat ze op de Nederlandse ambassade werkt, ergens in de Europese Unie, gebruikt ze "Evi Dekker" als pseudoniem. Eerder kwam er onder deze pseudoniem al "Zomers Madrid" uit.
--
Niet zo stormachtig Deze thriller is een prettige thriller 'voor tussendoor'. Het boek is namelijk niet zo dik en de schrijfstijl van Evi Dekker is erg prettig. Deze is namelijk vrij simpel, maar leest als een trein. Dit boek had ik dan ook binnen een dag uit.
Het verhaal zelf is echter niet zo spannend als ik had gehoopt. Heel kort gezegd is het een flinke zakenruzie tussen twee bedrijven, waarbij er vanuit één partij vieze spelletjes worden gespeeld. De ruzie is interessant en het is zeker mooi om te zien hoe Suzanne hiermee omgaat en dit probeert op te lossen, maar er zat geen spanning in. Hoe het verhaal afloopt is dan ook vrij voorspelbaar.
Hoe de tegenpartij neergezet wordt is goed gedaan. Door hun gedragingen krijg je eigenlijk direct een hekel aan ze en zit je helemaal in team Suzanne. Hoe Suzanne het uiteindelijk oplost is dan ook heerlijk bevredigend en een prettig einde aan dit verhaal.
Suzanne als karakter is erg leuk. Ze maakt fouten en geeft deze toe, om er vervolgens van te leren. Verder zet ze zich echt in voor haarzelf en haar bedrijf en komt ze over als een sterke/ zelfverzekerde vrouw. Het lezen van haar ontwikkeling was dan ook erg interessant.
De andere karakters in het verhaal hebben niet erg veel diepgang, maar dat is ook niet gek met een vrij dun boek. De relaties komen daardoor wat oppervlakkig en soms wat onrealistisch over.