What do you think?
Rate this book
Het is de liefde die we niet begrijpen
Hij wil graag weten waar ik ben en wat ik denk. Op dit moment, bijvoorbeeld, kijkt hij over mijn schouder naar mijn handen, die ik voor me op de tafel heb gelegd. Hij kijkt naar mijn afgekloven nagels van de laatste dagen, naar de losse velletjes en het bloed hier en daar, en legt er zijn handjes overheen. Hij zegt in mijn oor dat ik mezelf niet mag opeten.
95 pages, Hardcover
First published January 1, 1999
13 people are currently reading
592 people want to read
About the author
Bart Moeyaert
107 books1,936 followersDe boeken, het toneel en de gedichten van Bart Moeyaert zijn sinds zijn debuut in 1983 door lezers van alle leeftijden ontdekt, wat hem een aparte plek geeft binnen de Nederlandstalige literatuur. Tot de meest bekende titels behoren ‘Het is de liefde die we niet begrijpen’, ‘Broere’, ‘Tegenwoordig heet iedereen Sorry’, ‘Morris’ en ‘Een ander leven’. Hij publiceerde drie dichtbundels: ‘Verzamel de liefde’, ‘Gedichten voor gelukkige mensen’ en ‘Helium’.
Tot 1995 was Moeyaert eindredacteur van een magazine voor jongeren, daarna werd hij fulltime schrijver. Zijn werk is vaak bekroond, zowel in binnen- als buitenland, o.a. met de Vlaamse Cultuurprijs (de huidige Ultima), de Boekenleeuw, de Zilveren Griffel, de Woutertje Pieterse Prijs, de Gouden Uil, de Deutsche Jugendliteraturpreis, en de Norske Oversetterpremien. In 2019 won hij de internationale Astrid Lindgren Memorial Award (https://alma.se/en/laureates/2019-bar...). In 2002, 2012, 2020 en 2024 eindigde hij op shortlist voor de internationale Hans Christian Andersen Award.
Zijn werk verscheen tot hiertoe in achtentwintig talen. In 2014 werd Moeyaert aangesteld als artistiek intendant van het project Gastland Vlaanderen en Nederland op de Frankfurter Buchmesse 2016. Van 2000 tot 2021 was Bart Moeyaert hoofddocent Schrijven aan de afstudeerrichting Woord in Antwerpen. In 2019 verliet hij Antwerpen, de stad waar hij in 2006 en 2007 Stadsdichter was, en verhuisde naar de bossen en de rust van Heide, Kalmthout.
Tot 1995 was Moeyaert eindredacteur van een magazine voor jongeren, daarna werd hij fulltime schrijver. Zijn werk is vaak bekroond, zowel in binnen- als buitenland, o.a. met de Vlaamse Cultuurprijs (de huidige Ultima), de Boekenleeuw, de Zilveren Griffel, de Woutertje Pieterse Prijs, de Gouden Uil, de Deutsche Jugendliteraturpreis, en de Norske Oversetterpremien. In 2019 won hij de internationale Astrid Lindgren Memorial Award (https://alma.se/en/laureates/2019-bar...). In 2002, 2012, 2020 en 2024 eindigde hij op shortlist voor de internationale Hans Christian Andersen Award.
Zijn werk verscheen tot hiertoe in achtentwintig talen. In 2014 werd Moeyaert aangesteld als artistiek intendant van het project Gastland Vlaanderen en Nederland op de Frankfurter Buchmesse 2016. Van 2000 tot 2021 was Bart Moeyaert hoofddocent Schrijven aan de afstudeerrichting Woord in Antwerpen. In 2019 verliet hij Antwerpen, de stad waar hij in 2006 en 2007 Stadsdichter was, en verhuisde naar de bossen en de rust van Heide, Kalmthout.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 128 reviews
January 26, 2019
Verstilling, tussen de regels, rake beelden, voorzichtig geluk, innerlijke stemmen. Mooi.
November 21, 2019
Drie subtiele verhalen over een gebroken gezin. Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van een meisje uit het gezin. Vader is uit beeld, moeder haalt steeds weer andere mannen in huis. Het meisje (zonder naam) is ongeveer 14 jaar, er is een oudere broer Axel en een jonger zusje Edie. Er is veel ruzie in het gezin vooral tussen moeder en Axel. Het gaat dan over de minnaars van de moeder. Axel is de belangrijkste persoon in het leven van de vertelster en ze mist hem ontzettend wanneer hij vertrokken is. Dit lees je in het laatste verhaal dat ik daarom het mooist vind.
Het tweede verhaal levert de titel op: de familie is in afwachting van Skip de Bootsman, een ‘erfenis’ van oma. Er moet een kamer voor hem worden vrijgemaakt, de vertelster en Axel zijn aan het opruimen en komen fotoalbums tegen. ‘In de dozen zitten herinneringen aan de mannen van mijn moeder, en hier en daar ok iets van mijn vader….Axel vooral wordt er stil van, zeker als we zien hoe onze vader almaar verder weg op de achtergrond staat, en tenslotte helemaal van de foto’s verdwijnt. Voor we het weten zitten we te praten over de liefde die we niet begrijpen. Het is alsof we ook in ons hoofd plaats moeten inruimen.’>
Wel langzaam en oplettend lezen anders ontgaat je te veel. De gedachten en gevoelens zijn het belangrijkst, er wordt veel niet gezegd. Eenzaamheid is naast familierelaties een belangrijk thema in dit boek.
Het is best een treurige situatie in dit gezin maar toch maakt de ik-persoon er iets van. Ze probeert het leuk te maken in huis, zorgt op haar manier voor haar zusje en voor Bootsman. ‘Heel gelukkig zijn we nog niet geworden, maar het kan erger’. Indrukwekkend.
Het tweede verhaal levert de titel op: de familie is in afwachting van Skip de Bootsman, een ‘erfenis’ van oma. Er moet een kamer voor hem worden vrijgemaakt, de vertelster en Axel zijn aan het opruimen en komen fotoalbums tegen. ‘In de dozen zitten herinneringen aan de mannen van mijn moeder, en hier en daar ok iets van mijn vader….Axel vooral wordt er stil van, zeker als we zien hoe onze vader almaar verder weg op de achtergrond staat, en tenslotte helemaal van de foto’s verdwijnt. Voor we het weten zitten we te praten over de liefde die we niet begrijpen. Het is alsof we ook in ons hoofd plaats moeten inruimen.’>
Wel langzaam en oplettend lezen anders ontgaat je te veel. De gedachten en gevoelens zijn het belangrijkst, er wordt veel niet gezegd. Eenzaamheid is naast familierelaties een belangrijk thema in dit boek.
Het is best een treurige situatie in dit gezin maar toch maakt de ik-persoon er iets van. Ze probeert het leuk te maken in huis, zorgt op haar manier voor haar zusje en voor Bootsman. ‘Heel gelukkig zijn we nog niet geworden, maar het kan erger’. Indrukwekkend.
September 19, 2021
Na koricama ove knjige piše da je Bart Mujart dobitnik jedne prestižne nagrade za životno delo, a nakon malo istraživanja možete doći do informacije da je Bart Mujart jedno od poznatijih belgijskih pisaca, posebno u žanru omladinske književnosti. Što znači da se vrlo lako možete radovati jednoj tinejdžerskoj noveli sa koricama koje je radila @maple.things, ali onda vaša očekivanja neće biti ispunjena; bar moja nikako nisu.
Od ovog romana, tačnije novele jer ima samo 100 strana, nisam očekivao ništa specijalno, ali opet nisam ništa ni dobio. Naime, sam roman ne bih svrstao u omladinsku književnost; istina jeste da je negde između YA i književnosti za odrasle, ali nemojte davati ovo tinejdžerima da čitaju jer mislim da će se baš, baš smoriti. E sad, što se tiče samog romana: Nacrt romana, odnosno ta neka ideja koju je Bart Mujart imao je stvarno fina i mogla bi se razraditi jako dobro. Novelu zapravo čine tri naizgled nepovezane priče o jednoj porodici, kroz koje saznajemo o tome koliko je ona disfunkcionalna. U prvoj priči saznajemo da majka porodice često menja partnere i samim tim očinske figure svojoj deci. Saznajemo kakav odnos imaju braća i sestre u porodici. Druga priča nam donosi neke druge likove koje ćemo pratiti kroz roman. I sve je to okej, svi ti likovi su manje-više okej, ali zajedno su stavljeni u jedno delo koje manjka organizacije, dubine i cilja.
Bilo bi mnogo drugačije kada bi se ovi likovi i premisa ovog romana našli u nekom razrađenijem kontekstu. Malo toga nam Mujart daje - niti o porodici saznajemo direktno već bi trebalo da malo čitamo između redova, niti su likovi nešto dopadljivi, niti su po sredi neke upečatljive scene i dijalozi. Sve ovo što je on uradio je okej, ali samo kao početna faza - kao da ga je mrzelo da uzme i završi ovaj roman kako bi trebalo. Upravo zbog toga kažem da mislim da bi omladincima bio prilično dosadan. Meni je nažalost bio.
Od ovog romana, tačnije novele jer ima samo 100 strana, nisam očekivao ništa specijalno, ali opet nisam ništa ni dobio. Naime, sam roman ne bih svrstao u omladinsku književnost; istina jeste da je negde između YA i književnosti za odrasle, ali nemojte davati ovo tinejdžerima da čitaju jer mislim da će se baš, baš smoriti. E sad, što se tiče samog romana: Nacrt romana, odnosno ta neka ideja koju je Bart Mujart imao je stvarno fina i mogla bi se razraditi jako dobro. Novelu zapravo čine tri naizgled nepovezane priče o jednoj porodici, kroz koje saznajemo o tome koliko je ona disfunkcionalna. U prvoj priči saznajemo da majka porodice često menja partnere i samim tim očinske figure svojoj deci. Saznajemo kakav odnos imaju braća i sestre u porodici. Druga priča nam donosi neke druge likove koje ćemo pratiti kroz roman. I sve je to okej, svi ti likovi su manje-više okej, ali zajedno su stavljeni u jedno delo koje manjka organizacije, dubine i cilja.
Bilo bi mnogo drugačije kada bi se ovi likovi i premisa ovog romana našli u nekom razrađenijem kontekstu. Malo toga nam Mujart daje - niti o porodici saznajemo direktno već bi trebalo da malo čitamo između redova, niti su likovi nešto dopadljivi, niti su po sredi neke upečatljive scene i dijalozi. Sve ovo što je on uradio je okej, ali samo kao početna faza - kao da ga je mrzelo da uzme i završi ovaj roman kako bi trebalo. Upravo zbog toga kažem da mislim da bi omladincima bio prilično dosadan. Meni je nažalost bio.
April 15, 2019
Ik heb dit boek van Bart Moeyaert nog eens herlezen en vond het nog steeds even mooi. Wat hij een taal te hanteren die zo onpretentieus klinkt en toch alle wijsheid (die zich soms ook in de gezinnen bevindt waarover hij schrijft) bevat, die zo mooi en strelend en lief is, dat je de ergste verhalen in je opneemt zonder weerstand, die zo treffend de eenvoudigste woorden de meest kernachtige waarheden laat vertellen, dat je twijfelt of het wel degelijk proza is of toch niet poëzie.
In dit boek vertelt hij over het soort gezin dat ik uit mijn werk (in de bijzondere jeugdzorg en in het overlappend gebied tussen gehandicaptenzorg -voor mensen met een lichte of matige verstandelijke beperking- en diezelfde bijzondere jeugdzorg) zo goed heb leren kennen. En hij leert ons meer dan welk handboek ook kan leren, zoals goede kunst altijd méér leert over het leven dan alle handboeken samen.
In dit boek vertelt hij over het soort gezin dat ik uit mijn werk (in de bijzondere jeugdzorg en in het overlappend gebied tussen gehandicaptenzorg -voor mensen met een lichte of matige verstandelijke beperking- en diezelfde bijzondere jeugdzorg) zo goed heb leren kennen. En hij leert ons meer dan welk handboek ook kan leren, zoals goede kunst altijd méér leert over het leven dan alle handboeken samen.
May 31, 2018
Erg mooi geschreven boekje met drie verhalen die over hetzelfde gezin gaan. De stem van het vertellende meisje is erg goed getroffen. De beeldspraak treffend en origineel. Vooral het eerste verhaal is briljant: de schrijver houdt wat er gebeurd is goed verborgen en ook aan het eind blijft er genoeg te raden over.
January 26, 2021
Op zich is dit een oké verhaal, maar ik snap niks van wat ik gelezen heb eigenlijk...
October 14, 2024
In mooie, soms poëtische zinnen, schotelt Moeyaert je stukjes uit een ietwat ontwricht gezin voor, bezien door de ogen van een kind. Prachtig, en heel knap gedaan.
March 17, 2023
Inte nog med att det är fredag och klackarna är i taket, jag har hittat en ny författare. En belgisk rackare som bland annat tilldelats ALMA-priset. Jag tycker hans stil påminner om Marguerite Duras med närvaro, känslor och en stämning som bränner skönt. Uppbyggnaden liknar en film. Med små medel skapar han komplexa karaktärer, många suggestioner och ett öppet slut.
Den här festen drar igång pang bom in media res. Vi får ingen bakgrundsinformation, vi vet inte var vi är i tid och rum, en belägenhet som kan höra ihop medfestligheter. Det kommer att börja så tre gånger för det här är en triptyk med tre olika scener. Gemensamt för alla är att berättaren är densamma, det näst yngst barnet i en skara på fyra. Storasystern har flyttat hemifrån men hoppar in när mamma försvinner. I den här familjen är mamman opålitlig och pappan helt ute ur leken.
Kärleken vi inte förstår är en ungdomsbok, enligt piratförlaget passande för fjorton år och uppåt. Jag tror dock att många vuxna skulle anse detta vara utmanande läsning, på ett bra sätt. Händelserna pågår under ytan och det är gott om luckor för läsaren att fylla med sina egna tolkningar. En utmärkt roman att bokcirkla runt. Redan titeln lockar till diskussion.
Men nu ska jag inte förvilla er alldeles som jag dillar om fest. Det här är en starkt berörande skildring men utan effektsökande explicita beskrivningar. Moeyaert har en fantastisk förmåga att förmedla ett realistiskt naivistiskt perspektiv och jag lever mig in fullständigt i saknaden efter storebror och i omsorgen om den tystlåtna lillasystern. Här gör litteraturen något som varken film eller speciellt många författare kan, försätta mig som läsare i två positioner samtidigt. Jag är barnet som ogillar oljuden som kommer från storebroderns rum på natten, och jag är mitt vuxna jag som hör varningsklockorna ljuda under hela läsningen. Plus för hundarna som speglar sina hussars känslor.
Jag vill absolut läsa mer av Bart Moeyaert, det finns åtminstone två böcker till av honom på svenska.
Den här festen drar igång pang bom in media res. Vi får ingen bakgrundsinformation, vi vet inte var vi är i tid och rum, en belägenhet som kan höra ihop medfestligheter. Det kommer att börja så tre gånger för det här är en triptyk med tre olika scener. Gemensamt för alla är att berättaren är densamma, det näst yngst barnet i en skara på fyra. Storasystern har flyttat hemifrån men hoppar in när mamma försvinner. I den här familjen är mamman opålitlig och pappan helt ute ur leken.
Kärleken vi inte förstår är en ungdomsbok, enligt piratförlaget passande för fjorton år och uppåt. Jag tror dock att många vuxna skulle anse detta vara utmanande läsning, på ett bra sätt. Händelserna pågår under ytan och det är gott om luckor för läsaren att fylla med sina egna tolkningar. En utmärkt roman att bokcirkla runt. Redan titeln lockar till diskussion.
Men nu ska jag inte förvilla er alldeles som jag dillar om fest. Det här är en starkt berörande skildring men utan effektsökande explicita beskrivningar. Moeyaert har en fantastisk förmåga att förmedla ett realistiskt naivistiskt perspektiv och jag lever mig in fullständigt i saknaden efter storebror och i omsorgen om den tystlåtna lillasystern. Här gör litteraturen något som varken film eller speciellt många författare kan, försätta mig som läsare i två positioner samtidigt. Jag är barnet som ogillar oljuden som kommer från storebroderns rum på natten, och jag är mitt vuxna jag som hör varningsklockorna ljuda under hela läsningen. Plus för hundarna som speglar sina hussars känslor.
Jag vill absolut läsa mer av Bart Moeyaert, det finns åtminstone två böcker till av honom på svenska.
July 20, 2024
Raamat keerulistest suhetest - ema vahetab sageli elukaaslasi, aga lastel on raske sellega harjuda. Peres on neli last, kellest kaks on küll juba täiskasvanud. Lapsed on üksteisesse kiindunud ja hoiavad üksteist väga, kuid see ei tee nende elu kuidagi kergemaks.
Mulle tundus lugedes, et palju jäi välja ütlemata, ja see tegi lugemise raskeks, sest kogu lugu saatis rõhuv kurbus.
Mulle tundus lugedes, et palju jäi välja ütlemata, ja see tegi lugemise raskeks, sest kogu lugu saatis rõhuv kurbus.
August 26, 2019
3.5 / 5
Uno de los libros más cortos que he leído y a la vez uno de los más complejos. Sé que no fui capaz de captar todo lo que ofrece pero lo poco que sí, valió la pena.
Uno de los libros más cortos que he leído y a la vez uno de los más complejos. Sé que no fui capaz de captar todo lo que ofrece pero lo poco que sí, valió la pena.
Read
July 7, 2021Očekivala sam više. Mnogo više.
December 14, 2025
nedovoljno razrađeno ali nije strašno
May 7, 2022
Nisam do sada čitala knjigu koja je ovako koncipirana. Ona je podeljen u tri priče o životu jedne porodice. Informacije koje čitanjem o njima dobijamo su minimalne, fragmentarno i ostaje dosta prostora za razmišljanje o tome šta se zapravo desilo.
Oni što je jasno jeste da je u pitanju jedna disfunkcionalna porodica - troje dece bez oca, majka koja često menja partnere i neretko se dešava da ne primećuje kako oni utiču na njenu decu ili, ako primeti, da stavlja partnera na prvo mesto.
Oni nemaju dovoljno roditeljske ljubavi i smatraju da ne razumeju kako ljubav funkcioniše, ali je među sobom i te kako imaju dovoljno.
Iako se u knjizi naizgled ne dešava ništa posebno, tip je literature koja vuče na čitanje. Pitaka je, a pritom kratka. Pročitajte je za svega nekoliko sati i zapitati se kad je pre došao kraj.
Oni što je jasno jeste da je u pitanju jedna disfunkcionalna porodica - troje dece bez oca, majka koja često menja partnere i neretko se dešava da ne primećuje kako oni utiču na njenu decu ili, ako primeti, da stavlja partnera na prvo mesto.
Oni nemaju dovoljno roditeljske ljubavi i smatraju da ne razumeju kako ljubav funkcioniše, ali je među sobom i te kako imaju dovoljno.
Iako se u knjizi naizgled ne dešava ništa posebno, tip je literature koja vuče na čitanje. Pitaka je, a pritom kratka. Pročitajte je za svega nekoliko sati i zapitati se kad je pre došao kraj.
November 10, 2021
Nej men jag älskade varje sekund av den här.
August 24, 2021
Nou ik begrijp zowel de liefde als dit boek niet. Ik denk dat ik het eens zal moeten herlezen :/
March 20, 2021
Novelle in drie episodes verteld vanuit het perspectief van een jonge tiener (intrigerende ik-verteller). Aangrijpend in wat er wordt verzwegen. Gelezen op aanraden van collega Vanessa Joosen. Misschien iets voor mijn nieuwe cursus Literatuur en diversiteit?
October 31, 2021
Het verhaal is mooi verteld. Je komt ook wel vrij snel door het boek heen, waar ik vaak moeite heb met Nederlands talige boeken. Zou deze wel aanraden! Ben zelf in de bieb gaan zitten en heb hem daar uitgelezen. Was wel even prettig.
March 10, 2024
Erg gaar boek, ik snapte de verhaallijn soort van maar ik heb nou niet het idee dat het echt ergens heen ging. MAAR IK HEB MIJN NEDERLANDS BOEKEN UIT DUS PARTY!! 🎉🎉 Geniet allemaal van het leren voor de laatste toetsweek voor de examens baby Amigos :)
Read
July 10, 2017Breekbare woorden. Mooi hoe ik Bart Moeyaert telkens weer ontdek.
June 3, 2023
2 keer gelezen en ik snap het einde nog steeds niet
Read
November 19, 2025"'Als hij zegt dat er niks is,' zegt ze.
Haar zin is af, vind ze.
Ik duw mijn lippen op elkaar. Ach moeder, denk ik. Als iemand zegt dat er niks is, betekent het niet dat er ook echt niks aan scheelt."
Haar zin is af, vind ze.
Ik duw mijn lippen op elkaar. Ach moeder, denk ik. Als iemand zegt dat er niks is, betekent het niet dat er ook echt niks aan scheelt."
May 3, 2015
Moeyaert (:
Alsof ie enkel schrijft wat bij anderen tussen de regels valt.
Alsof ie enkel schrijft wat bij anderen tussen de regels valt.
April 19, 2019
Snapte er niks van
June 1, 2023
ja kupila, jer sam videla da je autor dobio nagradu alma za životno delo. ovo se čita u jednom sedenju i ja bih volela da to nije slučaj. delovalo je kao da bi bilo divno ukoliko bi postojala još neka (a ne samo njih 3) priča o disfunkcionalnoj porodici (kao da neka druga uopšte postoji). ali sviđa mi se kako gradi atmosferu, bukvalno nelagode dok čitate koliko je tužno. naravno meni je nekako univerzum uvalio ovu knjigu u ruke kad je trebalo, a sa njim i to da se jedna od junakinja zove boni. mora da mi nedostaje taj pas
December 1, 2022
"Als mijn broer mij wil zien hoeft hij alleen maar zijn ogen dicht te doen. Hij doet heel dikwijls zijn ogen dicht. Hij wil graag weten waar ik ben en wat ik denk. Op dit moment, bijvoorbeeld, kijkt hij over mijn schouder naar mijn handen, die ik voor me op de tafel heb gelegd. Hij kijkt naar mijn afgekloven nagels van de laatste dagen, naar de losse velletjes en het bloed hier en daar, en legt er zijn handen overheen. Hij zegt in mijn oor dat ik mezelf niet mag opeten." (p.73)
November 22, 2024
Prachtig klein verhaal in drie delen. Je leest het door de ogen van een kind en daardoor is de taal eenvoudig, maar zó mooi! De schrijver laat heel veel weg. Dat wat hij niet vertelt, moet je als lezer zelf invullen en juist dat komt extra hard binnen. Heel knap gedaan.
Ik zag dat Bart Moeyaert ook gedichten schrijft en daar ben ik heel benieuwd naar. De zinnen in dit boekje waren soms al poëzie!
Ik zag dat Bart Moeyaert ook gedichten schrijft en daar ben ik heel benieuwd naar. De zinnen in dit boekje waren soms al poëzie!
November 2, 2025
ik vond het niet speciaal ofzo. het heeft geen indruk gemaakt en ik denk dat ik het binnen een jaar tijd ook niet meer zal herinneren. niet dat een boek per se een doel moet hebben, maar dit zei me gwn niks. het is een boek, maar het leken 3 kortverhalen over hetzelfde gezin en er waren tijdsprongen ertussen en dat vond ik wel interessant. maar de inhoud zelf… niet zo.
March 3, 2021
Prachtig! Al denk ik niet dat ik het helemaal begrepen heb :)
August 5, 2020
Mooie verhalen over een gezin, geen standaard gezin, waarin liefde niet vanzelfsprekend is, of juist wel?
Displaying 1 - 30 of 128 reviews