Traum Im Herbst. und andere Stücke

by Jon Fosse

Een man ontmoet zijn oude geliefde op een kerkhof.

Genres: Plays, Drama

316 pages, Paperback

First published January 1, 1992

About the author

Jon Olav Fosse was born in Haugesund, Norway and currently lives in Bergen. He debuted in 1983 with the novel Raudt, svart (Red, black). His first play, Og aldri skal vi skiljast, was performed and published in 1994. Jon Fosse has written novels, short stories, poetry, children's books, essays and plays. His works have been translated into more than forty languages. He is widely considered as one of the world's greatest contemporary playwrights. Fosse was made a chevalier of the Ordre national du Mérite of France in 2007. Fosse also has been ranked number 83 on the list of the Top 100 living geniuses by The Daily Telegraph.

He was awarded The Nobel Prize in Literature 2023 "for his innovative plays and prose which give voice to the unsayable".

Since 2011, Fosse has been granted the Grotten, an honorary residence owned by the Norwegian state and located on the premises of the Royal Palace in the city centre of Oslo. The Grotten is given as a permanent residence to a person specifically bestowed this honour by the King of Norway for their contributions to Norwegian arts and culture.

Reviews

[João Reis · Rating 3 out of 5]

Ikke fantastisk, men heller ikke dårlig.

[Marte Ekker Kristiansen]

Veldig fint

[Bücherwolf · Rating 5 out of 5]

Bisher die besten Dramen von Jon Fosse, die ich gelesen habe. Vorallem das letzte Drama "Winter" hat mir am besten gefallen. Jon Fosse beschreibt auf so einzigartige Weise so alltägliche Dinge. Er schreibt vom Tod des Mannes, vom Fremdgehen, vom Verlieben und deshalb alles liegen zu lassen und fort zu gehen. Die Dramen sind so einnehmend, dass man sie am liebsten in einem Stück durchlesen möchte, was ich teilweise auch gemacht habe.

[Venus Milo · Rating 5 out of 5]

Eeeelsker eeelsker eeelsker denne boka, måtte bare lese den igjen nå på høsten<3 den er så følelsesfull og nydelig skrevet, og jeg gleder meg som en unge til forestillingen i mars

[Anna Wolfová]

What *___*

[Arian Matland · Rating 3 out of 5]

Fakkar litt med Fosse. Men berre litt

[ellent0ft · Rating 4 out of 5]

VELDIG JON FOSSE

[Jógvan Helge · Rating 4 out of 5]

eit liv er ein himmel med skyer på før mørkret kjem

[Ingunn Aasen · Rating 4 out of 5]

Sømløse overganger. Nydelig skrevet.

[Merete Bratsberg Aae · Rating 5 out of 5]

Omtale av teaterstykket og boka
Draum om hausten, Jon Fosse, Nationaltheatret mars 2025
Sterke kjensler, eksistensiell krise, liv og død.
Eg stilte meg inn på Jon-Fosse-kanalen (ein eigen frekvens) og satt spent i salen på Nationaltheatret 15. mars. Ute dansa grønkledte irrar, St. Patrics feiring. Sola skinte. Eg hadde gått inn ei verd av tåke og regn. Scenen var enkel, men; ja, det regna der inne. Og det var tåke som pakka inn personar etter som dei kom og gjekk i tankane, i samvitet og i ulike tidsplan. Lys var det lite av, men da det kom, blei eg nesten som løfta i stolen. Eit virvlande lys av kjensler som var vonde og såre.

Hovudpersonen er ein vaksen mann, spelt av Nils Jørgen Kaalstad. Han er på ein kyrkjegard. Der møter han ei kvinne han har hatt eit forhold til mange år tidlegare, spelt av Mariann Hoel. Så kjem foreldrane hans og ekskona med sonen deira. Bestemora til den vaksne mannen skal gravleggast. Dei ber på ein krans. Elles er det ingen rekvisittar. Øystein Røger spelar faren, Ågot Sendstad spelar mora.
Stykket har innslag av ein mannsstemme (Øystein Stensheim), som syng ein slags klagesang. Lyden understrekar fortvilinga, særleg til hovudpersonen.
Han deler tankane sine. Han ser utover byen, som står der sjølv om menneska som ein gong fylte dei er borte. Husa blir ståande. Vi er her ei kort tid berre. Han lagar historier om dei som ligg gravlagt.
Dei snakkar seg nærmare kvarandre, og innhaldet i dialogane er på grensa til pinlege, for det dei eigentleg vil seie ligg i pausene. Dei har tenkt på kvarandre. Er det tilfeldig at dei treffast? Dialogen forflyttar seg frå det usikre til ei visse om at dei faktisk håpa på å treffe kvarandre. At dei har tenkt og kjent det som om den andre var til stades.
Dei blir eit par. Men han er ikkje så godt til å halde på ting. Du og dei gamle husa dine, seier ho til han. Han er ikkje så god til å halde husa i i stand. Hus til å bo i og forhold til å leve i.
Stykket handlar mykje om tid og det å ikkje strekke til. Å vere tidleg ute. Alt for tidleg. Tida er ikkje i takt med livet. Eller livet er i utakt med tida.
Det handlar om å elske, sakne. Forholdet mellom ektepar, mellom foreldre og barn, mellom svigerforeldre og den tidlegare svigerdottera Gry og sonen. Å vere nær, men likevel langt unna kvarandre. Sonen har brote kontakten med foreldra. Han seier mora alltid anklagar han. Dei klarer ikkje å snakke saman.
Regissør: Sigrid Strøm Reibo
Eg såg stykket, så las eg dramaet i papirutgåve. Såg for meg heile stykket på nytt. Det er vondt, men det er også godt.
Replikkar som heng igjen i meg er: - Du må ikkje forsvinne. Dette seier mora igjen og igjen. – Eg er redd! Seier ho. Seinare er det kvinna som seier det. Alt går i sirklar.
Eg skjønte ikkje alt, men så var det som ein draum og i mørket i hausten er ikkje alt synleg. Men det var ei stor oppleving og eg synest du óg skal ta turen for å sjå det.

[Javier Egea · Rating 5 out of 5]

qué obra más angustiante y a la vez más lírica . de fosse he leído solo trilogía, pero ya con ese libro me pasó lo mismo : siento que su forma de escribir te balancea como un péndulo sobre un blanco que se extiende por todos lados . me gusta un montón la manera en la que refleja los personajes en estados límite, la repetición en los diálogos, lo lírico de su estilo de escritura, el tratamiento del tiempo y del espacio . el cementerio, como el mundo, son solo salas de espera, y las horas y los días y las semanas y los meses pasan tan, tan rápido que uno no puede irse a otro lado : solo queda aguardar en un banquito . una obra demoledora pero delicada al mismo tiempo, con la misma crudeza y la misma belleza con la que intuyo que cae el blanco de la nieve, poco a poco y aun así con la capacidad de borrar todas nuestras huellas

[Terje · Rating 4 out of 5]

En av vinterens fineste litterære opplevelser har vært å oppdage Jon Fosse. Det er noe besettende og suggererende over hans historier og en sterk kraft i hans prosa. Tilløpet til galskap hos menneskene i "Draum om hausten" gjør dette til fascinerende lesning.

[Thea Solheim · Rating 2 out of 5]

*pensum*
2.5*
synes det er grenser på hvor mange ganger noe kan repeteres før det blir jævlig irriterende. var allikevel mye jeg kan like ved stykket. interessant satt opp og likte utstpillingen av historien.

[Andrea · Rating 3 out of 5]

Sehr abstrakt, nicht jugendfrei. Für mich persönlich schwer zugänglich. Das zweite der drei Dramen fand ich eindrücklicher.

[Stine Pernille · Rating 3 out of 5]

Tja. Livet, relasjoner, døden. Tiden som kommer og tiden som har gått. Vet ikke helt om jeg skjønte teksten...

[Marius Moldsvor · Rating 4 out of 5]

Bra skrive, enda betre på scenen, tilrår denne!

[Amélie · Rating 1 out of 5]

Erst wirklich toll, letztes Drama hinterlässt ekligen latent frauenfeindlichen Geschmack im Mund.

[Thor Jacob Akselsen · Rating 3 out of 5]

Dersom du liker ubehag og gjentakelser...

[Trombone · Rating 3 out of 5]

Ikke det beste av Fosse, men absolutt ikke dårlig.