Meisje aan de ketting

by Lydia Rood

Edam, 1629. Trijntje en Aagt waren vroeger de beste vriendinnen. Als Trijntje werd uitgejouwd door vreemde varensgasten, smeet Aagt modderkluiten naar hun koppen. Maar toen Trijntje harder en harder begon te groeien, klonken de klompjes van Aagt steeds minder vaak op het paadje achterom. Daarom heeft Trijn nu niemand aan wie ze kan vertellen hoe bang ze is voor de Berenman, die vijftig gulden voor haar heeft geboden. Wil hij haar ook aan een ketting leggen, net als zijn mottige beer?
In de zomer reist Trijn met haar ouders de kermissen af, waar drommen mensen naar haar komen kijken. Ze droomt van de koning die ooit haar hand heeft gekust. Maar haar nachtmerries gaan over de Berenman. En op een dag staat ze weer oog in oog met hem...

201 pages, Hardcover

First published September 1, 2007

About the author

Lydia Rood studeerde Spaanse taal en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Na haar afstuderen werkte ze van 1985 tot en met 1991 als eindredacteur "Binnenland" bij de Volkskrant. Sedertdien geeft ze voorrang aan haar schrijverscarrière. Ze schrijft zowel voor kinderen en jongeren als voor volwassenen. Zijn schreef ook een aantal thrillers samen met haar broer Niels Rood.

Reviews

[Aimée Van · Rating 4 out of 5]

het is een plottwist dat trijn wordt ontvoert maar dat maakt het boek wel leuk

[Zazou · Rating 2 out of 5]

Dit boek gaat over een meisje dat echt heeft bestaan in het begin van de 17e eeuw: Trijn Keever, die ruim tweeëneenhalve meter lang was, en daarmee natuurlijk op kermissen werd tentoongesteld om nog wat geld in het laatje te brengen. Altijd leuk om historische boeken te lezen, maar mijn hart ging er niet echt sneller van kloppen. Ik kreeg een beetje het gevoel alsof Lydia Rood te duidelijk wilde laten merken dat ze zich verdiept had in het leven van rond 1630. Piet Hein werd even zijdelings genoemd, de opstand tegen Spanje, het droogmaken van de Beemster en de Purmer, maar echt met het verhaal hadden al deze gebeurtenissen niets te maken.

Ook werd er vaak beschreven door welke straten en steegjes er gelopen werd: "Ze liepen over de Kleine Bult, staken de Doelenstraat over en liepen over de Schepenmakersdijk verder." Nou en? Ik denk dat deze straat de meeste lezers helemaal niets zegt, maar dat het wel aangeeft dat Lydia Rood haar huiswerk goed gedaan heeft.

Het boek was een aardig tussendoortje en vond ik tweeëneenhalve ster waard. Helaas! Dan maar afgerond naar beneden.