What do you think?
Rate this book
Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή
Τι φταις αλήθεια. Κανείς δε σου 'μαθε το δρόμο για το "εμείς". Και το χειρότερο, κανένας δε σε εκπαίδευσε να επενδύεις στο "εγώ". Σαν επαίτης εκλιπαρείς μπροστά στην πόρτα του "εσείς". Έσπασες αμέτρητες φορές τα μούτρα σου, προσπαθώντας ανάμεσα σε σκοτάδια ν' ανακαλύψεις το "εσύ". Σ' έπιασε πάντα πανικός στη θέα και στη σκέψη του "αυτοί". Και στην απελπισία, στο χαμό σου, φώναζε "Αυτός! Αυτός!" Κι έπιασες ένα πιστόλι, να πολεμάς. Τι φταις!
135 pages, Hardcover
First published January 1, 2004
3 people are currently reading
158 people want to read
About the author
Αλκυόνη Παπαδάκη
25 books296 followersΒιογραφικό γραμμένο απο την ίδια.
Γεννήθηκα στο Νιο Χωριό, πολύ κοντά στα Χανιά. Ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος. Η μάνα μου, ονειροπόλα... Όσο ήμουνα παιδί, η οικογένειά μου περνούσε δύσκολες έως τραγικές καταστάσεις. Έτσι, αναγκάστηκα να ψάχνω από τότε τα μονοπάτια της φυγής. Εκείνη την εποχή μιλούσα με τα δέντρα, τις κάργιες που φώλιαζαν στα κυπαρίσσια του κήπου μας, τους θάμνους και τις πέτρες. Μου άρεσε, ακόμη, να φέρνω στο μυαλό μου διάφορες λέξεις και ν` ανακαλύπτω το χρώμα και τη μυρουδιά τους.
Τελείωσα τη Γαλλική Σχολή κι ύστερα ήρθα στην Αθήνα με τ` όνειρο ν` αλλάξω τον κόσμο. Άρχισα τις επαναστάσεις και τις ανατροπές και το μόνο που κατάφερα ήταν να σπάω συνεχώς τα μούτρα μου. Ευτυχώς που όλα έγιναν έτσι ακριβώς όπως έγιναν. Χαλάλι. Είδα, έμαθα κι ένιωσα τόσα πολλά!
Όταν κατάλαβα πως δεν μπορούσα ν` αλλάξω τον κόσμο, είπα: εντάξει, θ` αλλάξω τον εαυτό μου. Πολύ το διασκέδασα που την πάτησα κι εκεί. Τελικά σκέφτομαι, προς το παρόν δηλαδή γιατί πάντα το ψάχνω, πως επανάσταση είναι να `χεις τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά· να επιμένεις, ν` αγαπάς τη ζωή και να φροντίζεις να μην τη μολύνεις με το πέρασμά σου.
Όσο για το γράψιμο, έγραφα από παιδί. Το πρώτο μου γραφτό ήταν ένα ραβασάκι στο Θεό. Η αλήθεια είναι πως, όταν μεγάλωσα αρκετά, έκανα φιλότιμες προσπάθειες να μην μπλεχτώ στα γρανάζια της λογοτεχνίας. Φοβόμουνα μήπως κάποια μέρα αυτή η ιστορία με καπελώσει. Μάταιος κόπος! Φαίνεται πως μερικοί γεννιούνται με τούτη την περίεργη διαστροφή στο κεφαλάκι τους. Τουλάχιστον με παρηγορεί το γεγονός, πως το καπέλο μου δε μου `κρυψε ποτέ τα μάτια και τ` αφτιά μου.
Γεννήθηκα στο Νιο Χωριό, πολύ κοντά στα Χανιά. Ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος. Η μάνα μου, ονειροπόλα... Όσο ήμουνα παιδί, η οικογένειά μου περνούσε δύσκολες έως τραγικές καταστάσεις. Έτσι, αναγκάστηκα να ψάχνω από τότε τα μονοπάτια της φυγής. Εκείνη την εποχή μιλούσα με τα δέντρα, τις κάργιες που φώλιαζαν στα κυπαρίσσια του κήπου μας, τους θάμνους και τις πέτρες. Μου άρεσε, ακόμη, να φέρνω στο μυαλό μου διάφορες λέξεις και ν` ανακαλύπτω το χρώμα και τη μυρουδιά τους.
Τελείωσα τη Γαλλική Σχολή κι ύστερα ήρθα στην Αθήνα με τ` όνειρο ν` αλλάξω τον κόσμο. Άρχισα τις επαναστάσεις και τις ανατροπές και το μόνο που κατάφερα ήταν να σπάω συνεχώς τα μούτρα μου. Ευτυχώς που όλα έγιναν έτσι ακριβώς όπως έγιναν. Χαλάλι. Είδα, έμαθα κι ένιωσα τόσα πολλά!
Όταν κατάλαβα πως δεν μπορούσα ν` αλλάξω τον κόσμο, είπα: εντάξει, θ` αλλάξω τον εαυτό μου. Πολύ το διασκέδασα που την πάτησα κι εκεί. Τελικά σκέφτομαι, προς το παρόν δηλαδή γιατί πάντα το ψάχνω, πως επανάσταση είναι να `χεις τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά· να επιμένεις, ν` αγαπάς τη ζωή και να φροντίζεις να μην τη μολύνεις με το πέρασμά σου.
Όσο για το γράψιμο, έγραφα από παιδί. Το πρώτο μου γραφτό ήταν ένα ραβασάκι στο Θεό. Η αλήθεια είναι πως, όταν μεγάλωσα αρκετά, έκανα φιλότιμες προσπάθειες να μην μπλεχτώ στα γρανάζια της λογοτεχνίας. Φοβόμουνα μήπως κάποια μέρα αυτή η ιστορία με καπελώσει. Μάταιος κόπος! Φαίνεται πως μερικοί γεννιούνται με τούτη την περίεργη διαστροφή στο κεφαλάκι τους. Τουλάχιστον με παρηγορεί το γεγονός, πως το καπέλο μου δε μου `κρυψε ποτέ τα μάτια και τ` αφτιά μου.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 2 of 2 reviews
October 2, 2011
Δύσκολο να περιγράψω αυτό το βιβλιαράκι. Είναι μία συλλογή από σύντομα κειμενάκια, ίσως θα τα έλεγε κανείς ποιήματα ή καλύτερα σκέψεις και συμβουλές της συγγραφέως για τη ζωή. Τα θέματα περιλαμβάνουν τη μοναξιά, την απομόνωση, τον συμβιβασμό μας με την καθημερινότητα, τη νοσταλγία για τα παιδικά χρόνια, τα όνειρα... Μερικές φρασούλες που κράτησα ίσως δώσουν ένα καλύτερο στίγμα:
- Τα πέντε πράγματα που κρύβεις μέσα σου, υπεράσπισέ τα.
- Η ζωή ποτέ δεν περιφρόνησε τους εραστές της.
- Δεν είναι πάντα απαραίτητο να φτάνεις μέχρι τον κρατήρα του ηφαιστείου μόνο και μόνο για ν'ανάψεις το τσιγάρο σου.
- Πώς χωράει, αλήθεια, τόσος Θεός σ'ενα μικρό, κόκκινο ρόδι.
- Μ'αυτή την τόση βιάση μου να ξεκινώ από το τέλος, έχανα πάντα, η ηλίθια, τη μαγεία της αρχής.
- Δεν σου'μαθε κανείς, φιλαράκι, πως η αγάπη δεν είναι λάβαρο; Δεν σου'μαθε κανείς πως η αγάπη, όταν γίνεται κραυγή, τρομάζει;
Η γλώσσα με ξένισε λιγάκι, γιατί μπλέκει εικόνες ρομαντικές και νατουραλιστικές (το κύμα, ο πελαργός, η γλαδιόλα, κτλ) με πιο σύγχρονες εικόνες και φράσεις π.χ. "το pin της αθωότητάς μου" ή "χοντρομαλάκας με λοφίο". Νομίζω το "it was ok" το περιγράφει πολύ καλά. Δεν ενθουσιάστηκα, αλλά ίσως αξίζει να το ξεφυλλίσει κανείς αν πέσει στα χέρια του.
- Τα πέντε πράγματα που κρύβεις μέσα σου, υπεράσπισέ τα.
- Η ζωή ποτέ δεν περιφρόνησε τους εραστές της.
- Δεν είναι πάντα απαραίτητο να φτάνεις μέχρι τον κρατήρα του ηφαιστείου μόνο και μόνο για ν'ανάψεις το τσιγάρο σου.
- Πώς χωράει, αλήθεια, τόσος Θεός σ'ενα μικρό, κόκκινο ρόδι.
- Μ'αυτή την τόση βιάση μου να ξεκινώ από το τέλος, έχανα πάντα, η ηλίθια, τη μαγεία της αρχής.
- Δεν σου'μαθε κανείς, φιλαράκι, πως η αγάπη δεν είναι λάβαρο; Δεν σου'μαθε κανείς πως η αγάπη, όταν γίνεται κραυγή, τρομάζει;
Η γλώσσα με ξένισε λιγάκι, γιατί μπλέκει εικόνες ρομαντικές και νατουραλιστικές (το κύμα, ο πελαργός, η γλαδιόλα, κτλ) με πιο σύγχρονες εικόνες και φράσεις π.χ. "το pin της αθωότητάς μου" ή "χοντρομαλάκας με λοφίο". Νομίζω το "it was ok" το περιγράφει πολύ καλά. Δεν ενθουσιάστηκα, αλλά ίσως αξίζει να το ξεφυλλίσει κανείς αν πέσει στα χέρια του.
April 20, 2019
Πολύ όμορφος λόγος,στιχάκια για πράγματα που έχουν χαθεί,για όσα πιστέψαμε και αποδείχτηκαν κίβδηλα,για όσα προσδοκούμε,για το ταξίδι της ζωής..Πολύ όμορφες και οι εικόνες που ''ντύνουν''την κάθε σελίδα.!
Displaying 1 - 2 of 2 reviews