What do you think?
Rate this book
ALIOCHA
Fils d'immigrés russes blancs, Aliocha souffre de se sentir différent des autres élèves de son école. C'est tout ce que représentent ses parents qu'il stigmatise : leur gêne financière, leur attachement viscéral à une lointaine Russie. Le pays, la culture ou la langue, Aliocha les a radiés de sa mémoire et rejette l'héritage aux couleurs fanées dont ses parents l'abreuvent. Sa patrie c'est la France, sa langue sera désormais le français qu'il admire par-dessus tout et avec elle son cortège d'écrivains qu'il vénère. À l'école, il fait la connaissance de Thierry, élève brillant et envoûtant mais tenu à l'écart des autres du fait de son infirmité. Entre eux naît une amitié indéfectible, fondée sur une admiration réciproque et faite d'échanges intellectuels passionnés. Modèle et miroir l'un de l'autre, Aliocha et Thierry découvrent ensemble au cours de ces quelques mois les chemins ensoleillés de leurs jeunes années. Ainsi, Aliocha, fort de cette nouvelle amitié, comprendra peu à peu le trésor que recèle sa double identité. Dans la formidable production d'Henri Troyat, Aliocha apparaît comme un hommage plein de nostalgie et de pudeur au jeune garçon qu'il fut. Il est sans conteste le plus attachant de ses romans. --Lenaïc Gravis et Jocelyn Blériot
Paperback
First published January 1, 1991
8 people are currently reading
170 people want to read
About the author
Henri Troyat
507 books271 followersTroyat was a French author, biographer, historian and novelist.
Troyat was born Levon Aslan Torossian in Moscow to parents of Armenian descent. His family fled Russia in anticipation of the revolution. After a long exodus taking them to the Caucasus on to Crimea and later by sea to Constantinople and then Venice, the family finally settled in Paris in 1920, where young Troyat was schooled and later earned a law degree. The stirring and tragic events of this flight across half of Europe are vividly recounted by Troyat in 'Tant que la terre durera'.
Troyat received his first literary award, Le prix du roman populaire, at the age of twenty-four, and by twenty-seven, he was awarded the Prix Goncourt.
Troyat published more than 100 books, novels and biographies, among them those of Anton Chekhov, Catherine the Great, Rasputin, Ivan the Terrible and Leo Tolstoy.
Troyat's best-known work is La neige en deuil, which was adapted as an English-language film in 1956 under the title The Mountain.
He was elected as a member of the Académie française in 1959. At the time of his death, Troyat was the longest serving member of the Academy.
From Wikipedia
Troyat was born Levon Aslan Torossian in Moscow to parents of Armenian descent. His family fled Russia in anticipation of the revolution. After a long exodus taking them to the Caucasus on to Crimea and later by sea to Constantinople and then Venice, the family finally settled in Paris in 1920, where young Troyat was schooled and later earned a law degree. The stirring and tragic events of this flight across half of Europe are vividly recounted by Troyat in 'Tant que la terre durera'.
Troyat received his first literary award, Le prix du roman populaire, at the age of twenty-four, and by twenty-seven, he was awarded the Prix Goncourt.
Troyat published more than 100 books, novels and biographies, among them those of Anton Chekhov, Catherine the Great, Rasputin, Ivan the Terrible and Leo Tolstoy.
Troyat's best-known work is La neige en deuil, which was adapted as an English-language film in 1956 under the title The Mountain.
He was elected as a member of the Académie française in 1959. At the time of his death, Troyat was the longest serving member of the Academy.
From Wikipedia
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 41 reviews
March 6, 2025
آلیوشا ، کتابی ایست از هانری ترویا ، نویسنده معروف فرانسوی – روسی . کتاب او داستان پسر مهاجر روسی را بیان می کند که از روسیه انقلاب زده فرار کرده و پس از تحمل سختی های مهاجرت و آوارگی ، ساکن پاریس زیبا شده . آلیوشا ، قهرمان داستان است و حوادث کتاب ، حول شخصیت او روی می دهند .
آلیوشا علاقه چندانی به روسیه و فرهنگ غنی آن ندارد ، سخت می کوشد تا خود را همانند یک فرانسوی نشان بدهد . او سه بحران بزرگ مهاجرت به کشوری جدید و تبعیض نژادی ، کاهش رفاه خانواده و زندگی سخت و محقر در کشور جدید و بحران بلوغ را با هم می گذراند . آلیوشا که خود را در جامعه جدید تنها و منزوی می بیند با شاگرد اول کلاس که به دلیل معلولیت ، مانند الیوشا تنها و منزوی ایست دوست می شود .
دوستی غنی و پربار میان این دو دوست ، درکنار حوادث سیاسی مانند به رسمیت شناخته شدن شوروی از جانب انگلستان و فرانسه ، داستان ترویا را پیش می برد و آن را به فرجام خود نزدیک می کند .
می توان گفت که ترویا که خود یک مهاجر روس بوده و در فرانسه ساکن شده ، درس خوانده و نویسنده ای سرشناس شده ، با الهام از تجربیات شخصی خود در دوران مهاجرت ، آلیوشا را خلق کرده و آلیوشا ، بازتابی از دوران نوجوانی و جوانی هانری تروایا بوده . هم آلیوشا و هم تروایا، در سنین نوجوانی و پس از انقلاب روسیه، به همراه خانوادههایشان به فرانسه مهاجرت کردند. هر دو با چالشهای تطبیق با فرهنگ و زبان جدید، و همچنین احساس بیگانگی و تنهایی روبرو شدند.
نویسنده هم چنین با آفریدن شخصیت پدر ، گوشه ای از روحیه روسهای طرفدار سلطنت و مخالف با حکومت کمونیستی را نشان داده . افرادی که هر لحظه منتظر سقوط کمونیست ها بودند ، انتظاری که بیشتر ازهفتاد سال به درازا کشید .
با وجود ترجمه خوب و روان خانم دادور ، آلیوشا مشکلات متعدد ویرایشی دارد . افزون بر کلماتی با حروف پس یا پیش یا املاهای غلط ، تعداد قابل توجهی حرف "پ" هم وجود دارد که به هیچ حرف یا کلمه دیگری هم وصل نیست !
اما با وجود مشکلات فوق ، آلیوشا داستان شیرین و جذابی ایست که ، مملو از مضامین انسانی مانند عشق، خانواده، ایمان و امید است. ترویا با پرداختن به این مضامین، داستانی خلق کرده که برای هر خوانندهای قابل لمس و تاثیرگذار است.
آلیوشا علاقه چندانی به روسیه و فرهنگ غنی آن ندارد ، سخت می کوشد تا خود را همانند یک فرانسوی نشان بدهد . او سه بحران بزرگ مهاجرت به کشوری جدید و تبعیض نژادی ، کاهش رفاه خانواده و زندگی سخت و محقر در کشور جدید و بحران بلوغ را با هم می گذراند . آلیوشا که خود را در جامعه جدید تنها و منزوی می بیند با شاگرد اول کلاس که به دلیل معلولیت ، مانند الیوشا تنها و منزوی ایست دوست می شود .
دوستی غنی و پربار میان این دو دوست ، درکنار حوادث سیاسی مانند به رسمیت شناخته شدن شوروی از جانب انگلستان و فرانسه ، داستان ترویا را پیش می برد و آن را به فرجام خود نزدیک می کند .
می توان گفت که ترویا که خود یک مهاجر روس بوده و در فرانسه ساکن شده ، درس خوانده و نویسنده ای سرشناس شده ، با الهام از تجربیات شخصی خود در دوران مهاجرت ، آلیوشا را خلق کرده و آلیوشا ، بازتابی از دوران نوجوانی و جوانی هانری تروایا بوده . هم آلیوشا و هم تروایا، در سنین نوجوانی و پس از انقلاب روسیه، به همراه خانوادههایشان به فرانسه مهاجرت کردند. هر دو با چالشهای تطبیق با فرهنگ و زبان جدید، و همچنین احساس بیگانگی و تنهایی روبرو شدند.
نویسنده هم چنین با آفریدن شخصیت پدر ، گوشه ای از روحیه روسهای طرفدار سلطنت و مخالف با حکومت کمونیستی را نشان داده . افرادی که هر لحظه منتظر سقوط کمونیست ها بودند ، انتظاری که بیشتر ازهفتاد سال به درازا کشید .
با وجود ترجمه خوب و روان خانم دادور ، آلیوشا مشکلات متعدد ویرایشی دارد . افزون بر کلماتی با حروف پس یا پیش یا املاهای غلط ، تعداد قابل توجهی حرف "پ" هم وجود دارد که به هیچ حرف یا کلمه دیگری هم وصل نیست !
اما با وجود مشکلات فوق ، آلیوشا داستان شیرین و جذابی ایست که ، مملو از مضامین انسانی مانند عشق، خانواده، ایمان و امید است. ترویا با پرداختن به این مضامین، داستانی خلق کرده که برای هر خوانندهای قابل لمس و تاثیرگذار است.
October 18, 2024
3,5*
A sua mãe pareceu-lhe, repentinamente, um pouco ridícula no seu apego a tudo o que provinha da Rússia: as palavras, a música, os costumes, a cozinha, as lembranças... (…) O que é que lhe interessava um Pouchkine, um Lermontov, um Tolstoi, quando tinha à sua disposição toda a literatura da França? Não abandonaria o esplendor francês pelas trevas russas.
Depois de um nonagenário em “O Bater Solitário do Coração”, Henri Troyat traz um adolescente em “Aliocha”. O que os une, bem como ao próprio autor, é o facto de serem refugiados russos a viver em França após a Revolução de Outubro. Este romance parcialmente autobiográfico começa no dia em que Lenine morreu, em 1924, o que traz esperança à família Krapivine em relação ao seu sucessor e a um eventual regresso à Rússia de antigamente, autodenominada URSS desde 1922, mas ainda não reconhecida por todos os estados, como por exemplo, o francês.
- Tu, bolchevique, vais-me fechar já essa boca se não queres que te esmague como a um percevejo!
- Não sou um bolchevique! – gritou Alexis indignado. – Sou um Russo branco!
- Todos os Russos são uns traidores! – retorquiu Neyrat. – Bem que nos traíram, todos eles, em 17!
- Os vermelhos é que vos traíram, não os brancos! Os brancos, pelo contrário, queriam continuar a guerra ao vosso lado!
- Vermelhos, brancos, para mim é tudo igual! Vocês não são mais do que uns porcos duns estrangeiros, é tudo! Vá, desaparece-me da vista, ranhoso! Volta para as tuas estepes!
Aliocha vive o drama do filho de imigrantes, dividido entre o apego à pátria e ao passado dos pais e a nova realidade que é o país onde agora vivem, onde ele tenta encaixar e ser em tudo igual aos seus colegas franceses, ainda que viva na pobreza por terem deixado todos os bens aquando da fuga. Desdenha da nostalgia dos pais e das reuniões com outros expatriados, recusa falar a língua e ler literatura russa, tudo o que o distinga dos outros jovens franceses.
O filho observava-o e achava-lhe um ar de tal maneira infeliz que tinha vontade de o consolar. Mas de quê? De ser um Russo emigrado, de não ter dinheiro, de ser velho de mais para poder sonhar com um futuro melhor? Diante deste homem ferido, Alexis tinha a vaga consciência que os seus pais pertenciam a uma geração sacrificada, enquanto ele tinha todas as oportunidades no país onde eles tinham encalhado juntos, para procurar uma nova razão de viver.
Entretanto, trava amizade com o melhor aluno da turma, Thierry, rico e inteligente mas com uma deficiência física que o torna também diferente dos colegas.
- Nós somos dois seres à parte. Não temos nada em comum com os outros. Tu por causa das tuas origens, eu por causa da minha enfermidade. A vida nunca nos separará.
A balbúrdia do recreio ensurdecia-os. Como habitualmente, isolaram-se da desordem imbecil dos seus camaradas, refugiando-se num canto do pátio para falar de literatura. Thierry evocou a amizade intelectual entre Montaigne e La Boétie. “Tipos do nosso género!”, anunciou com um grande riso.
Partilhando leituras e o sonho de se tornarem escritores, é o jovem francês de gema que incentiva Alexis a conciliar e a admirar as duas culturas através da literatura. Apesar de decorrer há 100 anos, pareceu-me um livro com questões intemporais, como a necessidade de pertença e a dificuldade de se ser filho de imigrantes, num periclitante equilíbrio entre dois mundos, sujeito também às ofensas e ao infame "volta para a tua terra!"
Os seus pais eram, não apenas doutro país, mas também doutro tempo. Já não tinham raízes nem futuro. O seu filho – o que era muito normal – recusava ser como eles, um náufrago. Voltando costas à miragem russa, marcharia para a frente, na firme terra francesa.
A sua mãe pareceu-lhe, repentinamente, um pouco ridícula no seu apego a tudo o que provinha da Rússia: as palavras, a música, os costumes, a cozinha, as lembranças... (…) O que é que lhe interessava um Pouchkine, um Lermontov, um Tolstoi, quando tinha à sua disposição toda a literatura da França? Não abandonaria o esplendor francês pelas trevas russas.
Depois de um nonagenário em “O Bater Solitário do Coração”, Henri Troyat traz um adolescente em “Aliocha”. O que os une, bem como ao próprio autor, é o facto de serem refugiados russos a viver em França após a Revolução de Outubro. Este romance parcialmente autobiográfico começa no dia em que Lenine morreu, em 1924, o que traz esperança à família Krapivine em relação ao seu sucessor e a um eventual regresso à Rússia de antigamente, autodenominada URSS desde 1922, mas ainda não reconhecida por todos os estados, como por exemplo, o francês.
- Tu, bolchevique, vais-me fechar já essa boca se não queres que te esmague como a um percevejo!
- Não sou um bolchevique! – gritou Alexis indignado. – Sou um Russo branco!
- Todos os Russos são uns traidores! – retorquiu Neyrat. – Bem que nos traíram, todos eles, em 17!
- Os vermelhos é que vos traíram, não os brancos! Os brancos, pelo contrário, queriam continuar a guerra ao vosso lado!
- Vermelhos, brancos, para mim é tudo igual! Vocês não são mais do que uns porcos duns estrangeiros, é tudo! Vá, desaparece-me da vista, ranhoso! Volta para as tuas estepes!
Aliocha vive o drama do filho de imigrantes, dividido entre o apego à pátria e ao passado dos pais e a nova realidade que é o país onde agora vivem, onde ele tenta encaixar e ser em tudo igual aos seus colegas franceses, ainda que viva na pobreza por terem deixado todos os bens aquando da fuga. Desdenha da nostalgia dos pais e das reuniões com outros expatriados, recusa falar a língua e ler literatura russa, tudo o que o distinga dos outros jovens franceses.
O filho observava-o e achava-lhe um ar de tal maneira infeliz que tinha vontade de o consolar. Mas de quê? De ser um Russo emigrado, de não ter dinheiro, de ser velho de mais para poder sonhar com um futuro melhor? Diante deste homem ferido, Alexis tinha a vaga consciência que os seus pais pertenciam a uma geração sacrificada, enquanto ele tinha todas as oportunidades no país onde eles tinham encalhado juntos, para procurar uma nova razão de viver.
Entretanto, trava amizade com o melhor aluno da turma, Thierry, rico e inteligente mas com uma deficiência física que o torna também diferente dos colegas.
- Nós somos dois seres à parte. Não temos nada em comum com os outros. Tu por causa das tuas origens, eu por causa da minha enfermidade. A vida nunca nos separará.
A balbúrdia do recreio ensurdecia-os. Como habitualmente, isolaram-se da desordem imbecil dos seus camaradas, refugiando-se num canto do pátio para falar de literatura. Thierry evocou a amizade intelectual entre Montaigne e La Boétie. “Tipos do nosso género!”, anunciou com um grande riso.
Partilhando leituras e o sonho de se tornarem escritores, é o jovem francês de gema que incentiva Alexis a conciliar e a admirar as duas culturas através da literatura. Apesar de decorrer há 100 anos, pareceu-me um livro com questões intemporais, como a necessidade de pertença e a dificuldade de se ser filho de imigrantes, num periclitante equilíbrio entre dois mundos, sujeito também às ofensas e ao infame "volta para a tua terra!"
Os seus pais eram, não apenas doutro país, mas também doutro tempo. Já não tinham raízes nem futuro. O seu filho – o que era muito normal – recusava ser como eles, um náufrago. Voltando costas à miragem russa, marcharia para a frente, na firme terra francesa.
June 24, 2019
کتاب رو پریروز - روز دفاعم - از دوست عزیزی هدیه گرفتم و بلافاصله خوندنش رو شروع کردم. موقع خوندن بی نهایت لذت بردم، به چند دلیل: 1. کتاب هدیه ی دوستی قدیمی و عزیز بود. 2. مترجمش استاد راهنمای پایان نامه م بود. 3. داستانش با ادبیات روسیه پیوند داشت.
August 24, 2023
L'amicizia tra due adolescenti, entrambi con un "peso"che affligge le loro vite, descritta con tocco lieve ed emozionante. Nello svolgersi della trama l'amore per i libri rinsalda il legame tra i due, anche attraverso le dure prove della vita. Grazie a questo breve romanzo mi è tornata la curiosità su Anatole France.
January 3, 2025
Hat mich berührt. Eine sehr schön und einfach erzählte Geschichte über einen Identitätskonflikt vor dem Hintergrund der Emigration der weißen Russen nach der Oktoberrevolution. Während seine Eltern noch auf ein Scheitern der Bolschewiki und eine baldige Rückkehr nach Russland hoffen, distanziert sich der 14-jährige Alexis (Aliocha) im Paris der 20er Jahre über die Bildung von seinen russischen Wurzeln.
September 6, 2019
I need to read more Troyat! This was easily my favourite French book I've read so far and I found it much easier to understand the story. It made me cry.
November 7, 2025
can troyat write a single book without someone kicking the bucket? i see a pattern forming.
May 28, 2020
I read this book with my French class, a couple of chapters at a time. Since we of course read it in French even with much help from our French teacher, there's a possibility that something was lost in translation. Therefore, it is difficult for me to know how many stars to give it. I'd probably give it 3.5.
This coming of age YA novel is the story of Aliocha Krapivine, a teenager whose family has escaped Russia soon after the Revolution and settled in Paris. His family is white Russian i.e. They were wealthy and against the Bolsheviks taking any of their class privileges away from them. While his parents struggle in Paris always longing to return to the Russia of their terms, Aliocha embraces the French culture. He resists his parents' efforts to have him retain his knowledge of Russian and his love of the Russian culture.
In school, Aliocha (Alexis in French) develops a friendship with Thierry, a boy with a great intellectual curiosity a physical infirmity. Their friendship enables Alexis to adapt to life in Paris and to begin to understand his parents.
This book was an interesting read and very enjoyable.
This coming of age YA novel is the story of Aliocha Krapivine, a teenager whose family has escaped Russia soon after the Revolution and settled in Paris. His family is white Russian i.e. They were wealthy and against the Bolsheviks taking any of their class privileges away from them. While his parents struggle in Paris always longing to return to the Russia of their terms, Aliocha embraces the French culture. He resists his parents' efforts to have him retain his knowledge of Russian and his love of the Russian culture.
In school, Aliocha (Alexis in French) develops a friendship with Thierry, a boy with a great intellectual curiosity a physical infirmity. Their friendship enables Alexis to adapt to life in Paris and to begin to understand his parents.
This book was an interesting read and very enjoyable.
March 6, 2022
Троая е пич и пише много хубави биографични книги на известни руски личности и затова е доста странно, че е написал тази. Това е разказ за ранния живот на едно момче, син на руски аристократи, забягнали във Франция заради комунистическата революция в страната им. Няма особен смисъл.
May 25, 2014
تبدأ أحداث الرواية حين يتلقى الفتى ألوشا ( ألكسي ) ذو ال 14 ربيعا من والده الفرح خبر موت لينين الزعيم الروسي عام 1924. .
أسرة روسية تدخل باب المنفى بعد استيلاء زعماء الثورة البلشفية على الحكم و قيام اﻹتحاد السوفيتي ،يتبعها الحنين المر و أحلام و دموع.
أب أطاح بجعبة أحلامه و انكسر بعد أن أرهقه النفخ على ذاريات الرماد.
و أم تلملم ما تبقى من جميل الذكريات زوادة تعينها على اجتياز مفازات الغربة الموحشة.
و فتى تصدع بين ماض يعيش فيه والداه و حاضر و مستقبل يرفضانه ﻷنه غريب.
هذه الرواية دراما دامية تتهادى بنا عبر مسالك صداقة إنسانية تعيدنا إلى لحظات صفاء طفولي بألقها و صدقها و عمقها.
* كل تفرد يستحق العناية ،كغرسة نادرة.
* يقال أن على وجه اﻷرض البيض و السود و الصفر ،و لكن هناك عرق آخر أيضا ،المنفيون. مثلما يستحيل على أي كائن تغيير عرقه ،كذلك يستحيل على أي منفي الهروب من واقعه.
أسرة روسية تدخل باب المنفى بعد استيلاء زعماء الثورة البلشفية على الحكم و قيام اﻹتحاد السوفيتي ،يتبعها الحنين المر و أحلام و دموع.
أب أطاح بجعبة أحلامه و انكسر بعد أن أرهقه النفخ على ذاريات الرماد.
و أم تلملم ما تبقى من جميل الذكريات زوادة تعينها على اجتياز مفازات الغربة الموحشة.
و فتى تصدع بين ماض يعيش فيه والداه و حاضر و مستقبل يرفضانه ﻷنه غريب.
هذه الرواية دراما دامية تتهادى بنا عبر مسالك صداقة إنسانية تعيدنا إلى لحظات صفاء طفولي بألقها و صدقها و عمقها.
* كل تفرد يستحق العناية ،كغرسة نادرة.
* يقال أن على وجه اﻷرض البيض و السود و الصفر ،و لكن هناك عرق آخر أيضا ،المنفيون. مثلما يستحيل على أي كائن تغيير عرقه ،كذلك يستحيل على أي منفي الهروب من واقعه.
December 19, 2014
Mалка книжка за всичко. За любовта, приятелството, порастването, търпението, откриването на таланта...
Цялата история е толкова трогателна и дори леко наивна, но точно заради това - изключително истинска, болезнена и животоутвърждаваща.
Цялата история е толкова трогателна и дори леко наивна, но точно заради това - изключително истинска, болезнена и животоутвърждаваща.
August 24, 2024
Un très beau roman ! Sur la difficulté d'être porteur de deux cultures et sur l'amitié.
January 6, 2025
Très bien écrit, léger mais plein de beaux messages et d'apprentissages
March 30, 2025
Un livre agréable à lire sans prise de tête.
November 4, 2018
وقتي الكسي به دوستان همكلاسي خود فكر ميكرد با خود ميگفت كه كودكي آنان بسيار آرامتر از كودكي او بوده است. آنها مجبور نشده بودند كه از دو وطن يكي را انتخاب كنند. آنها بيريشه نشده بودند. او شناور بود و نه پدر،نه مادرش هيچ كدام نمي توانستند او را درك كنند. آلكسي به ياد سرايدار قبليشان افتاد كه همين دو سال پيش او را «بچه خارجي كثافت» صدا زده بود. چرا؟ چون كه او و دوستانش جلوي در خانه سرايدار صحبت كرده بودند. اين ناسزا همچون نوك پيكاني در وجود او مانده بود. چه انزجاري در چهره درهم فشرده سرايدار ديده ميشد!
June 26, 2020
idk why this book is so underrated bc it crushed my heart and it is typically the type of books i love. there isn't so much action, it is just the story of two boys, becoming best friends and talking about literature and poetry.
(it makes me think about aristotle and dante in a 20's french version)
(it makes me think about aristotle and dante in a 20's french version)
November 28, 2022
J’ai entrepris de lire ce petit livre en vue de l’offrir à mon neveu ( Noël approche !) et je l’ai beaucoup apprécié. Une écriture simple mais pas simpliste et efficace. Des accents sincères et des moments drôles d’autres douloureux.
Je recommande même jeune
Je recommande même jeune
February 22, 2024
4.5 🌟
October 13, 2024
Deuxième nouvelle de Troyat que je lis, et encore une très bonne expérience.
June 25, 2025
Court récits, un peu trop close to home. On a tellement perdu de la culture Russe à cause de ce sentiment de honte que les jeunes réfugiés connaissent pendant la période de l’assimilation. Tiraillé entre leur famille/racine et le monde dans lequel il leur est demandé d’évoluer/le seul qu’ils connaissent.
Très intéressant à lire surtout aujourd’hui.
Très intéressant à lire surtout aujourd’hui.
June 12, 2013
بسمه تعالى نبدأ في قراءه هذه الروايه الثانيه للكاتب هنري ترويا ( الوشا ) ...
من بعد ان كنت مأخوذا بالروايه الاولى التي قراءتها منذ مده وهي سيدات سيبيريا
بعض من المقاطع والمقتطفات والصور ...
راح يفكر بحظه ، وبين الفينه والاخرى كان ينظر من زاويه عينه الى ساعه البرج ،،،
كل الساعات تجرح ، والاخيره تقتل .
روايةالوشا . هنري ترويا
http://i.imgur.com/Z4CSblA.png
اما هو فلم يكن ليجروء ابدا ، بالنسبه اليه ، تنتمي الفتيات الى عالم صعب المنال ، عالم من الوشوشات والمكر والضعف والاسرار والرقه ، رواية الوشا ، هنري ترويا
http://i.imgur.com/4My55oB.png
من بعد ان كنت مأخوذا بالروايه الاولى التي قراءتها منذ مده وهي سيدات سيبيريا
بعض من المقاطع والمقتطفات والصور ...
راح يفكر بحظه ، وبين الفينه والاخرى كان ينظر من زاويه عينه الى ساعه البرج ،،،
كل الساعات تجرح ، والاخيره تقتل .
روايةالوشا . هنري ترويا
http://i.imgur.com/Z4CSblA.png
اما هو فلم يكن ليجروء ابدا ، بالنسبه اليه ، تنتمي الفتيات الى عالم صعب المنال ، عالم من الوشوشات والمكر والضعف والاسرار والرقه ، رواية الوشا ، هنري ترويا
http://i.imgur.com/4My55oB.png
July 20, 2023
آلیوشا دومین کتابی بود که از هانری تروایا روس شناس فرانسوی میخوندم، کتاب توسط نشر خاموش به ترجمه خانم المیرا دادور ترجمه شده بود. متن کتاب غلط نگارشی و املایی زیاد داشت.
داستان در مورد یک نوجوان مهاجر روس هست که همراه خانواده در پاریس زندگی میکنند، بعد از انقلاب بلشویک ها آلیوشا همراه والیدنش که از طرفداران تزار بودهاند، ثروت و زندگی خود در روسیه رها کرده و به پاریس آمده اند. آلیوشا حالا دوست دارد یک فرانسوی نامیده شود تا یک روس، اما در این بین با یک پسر فرانسوی در مدرسه دوست میشود که سرآغاز اتفاقات بعدی هست…
داستان به زیبایی درگیری های ذهنی، گیر کردن بین دو فرهنگ در یک نوجوان مهاجر را به تصویر میکشد، ترس و خجالت از تاریخ گذشته، علاقه شدید و میل به همگن شدن در جامعه جدید.
چالشهایی مثل انتظار والدین و دوستان از نوجوان برای آشنایی با فرهنگ کشور سابقش، خجالتهای آلیوشا از قضاوت دوستان و مردم فرانسه و…
کتاب بسیار خوش خوان و راحت هست و برای کسانی که مهاجرت کرده اند و فرزندی دارند بسیار توصیه میشود.
April 3, 2024
C'est le récit d'un adolescent dont le cœur oscille entre deux mondes: la France et la Russie.
Il est le fils d'émigrés russes blancs, il rejette leur gêne financière, leur nostalgie, leur culture, leurs traditions, il trouve ses origines handicapantes, il est déchiré entre l'amour de ses parents et le rejet de leurs espoirs. Il voudrait se fondre dans la classe et être un petit français comme les autres.
C'est aussi le récit d'une amitié qui vient guérir Aliocha et qui va lui permettre d'apprivoiser sa culture russe afin de lui donner sa juste place, juste dans son coeur et dans son âme.
Il est le fils d'émigrés russes blancs, il rejette leur gêne financière, leur nostalgie, leur culture, leurs traditions, il trouve ses origines handicapantes, il est déchiré entre l'amour de ses parents et le rejet de leurs espoirs. Il voudrait se fondre dans la classe et être un petit français comme les autres.
C'est aussi le récit d'une amitié qui vient guérir Aliocha et qui va lui permettre d'apprivoiser sa culture russe afin de lui donner sa juste place, juste dans son coeur et dans son âme.
June 14, 2020
Ce livre n'était pas la lecture de l'année. Clairement pas. Si Henri Troyat raconte son enfance en temps qu'immigré russe, l'histoire n'est ni palpitante ni profondément intéressante. Nous suivons juste l'enfance d'un ado amoureux de littérature et incompris. Si Troyat trouvait que son enfance devait être racontée pour son côté immigré russe, le reste est presque normal. Juste un ado et ses problèmes sans drama.
September 2, 2024
Aliocha et Thierry, c’est le récit de la fervente amitié qui lie ces deux jeunes garçons que beaucoup d’éléments éloignent a priori dans la France des années 1920.
Pourtant, épris tout deux de passion pour la littérature, la poésie et le théâtre français, ils s’élancent dans la découverte du patrimoine littéraire français.
Le capital social, économique et culturel ne peut cependant parfois rien contre les lignes d’un destin que la vie a prit le soin d’écrire avec fatalité.
Pourtant, épris tout deux de passion pour la littérature, la poésie et le théâtre français, ils s’élancent dans la découverte du patrimoine littéraire français.
Le capital social, économique et culturel ne peut cependant parfois rien contre les lignes d’un destin que la vie a prit le soin d’écrire avec fatalité.
May 10, 2025
هانری ترویا در کتاب آلیوشا به درگیری های ذهنی یک نوجوان مهاجر از کشور روسیه پرداخته که این نوجوان علاقه شدید به همگن شدن در جامعه جدید دارد.نویسنده از مشکلات هویتی، فرهنگی و اجتماعی که ممکن است گریبانگیر یک مهاجر باشد نوشته است.
April 22, 2018
Aliocha n'etait pas aussi interessant que l'autre de Troyat au meme sujet, le fils du satrape. L'amitie entre Alexis et Thierry est bien emouvante, mais, a mon avis, l'intrigue se traine.
January 18, 2023
Je déteste la façon dont il décrit la femme. Heureusement que c’était un livre de vous sinon je l’aurais jamais lu.
March 19, 2023
Un recit court,simple,touchant. Rip thierry
January 15, 2025
Simple à lire, mignon et fin un peu triste quand même
Displaying 1 - 30 of 41 reviews