เมื่อฝนหยุดตก ผมจะหุบร่มที่กางมาตลอด

by Jang Eun-Jin, ชังอึนจิน, มินตรา อินทรารัตน์ (Translator)

แฮจู หญิงสาวที่ทำงานในโรงงานถุงมือ เธอชอบไปยืนมองวิวจากหน้าต่างของอพาร์ตเมนต์บ่อยๆ ทุกครั้งที่เธอรู้สึกไม่สบายใจ ที่นั่นเธอมักจะได้พบกับ "คุณร่ม" วันนั้นคุณร่มมายืนใกล้ๆ ขณะเธอกำลังแหงนมองท้องฟ้า เขามักจะกางร่มตลอดเวลาไม่ว่าจะแดดออก หรือไม่มีแดด และจะพกร่มอีกหนึ่งคันมาด้วยราวกับว่าเขากำลังรอรับใครบางคน แฮจูคิดว่าเขาอาจกำลังลงโทษตัวเองด้วยการขังตัวเองไว้ใต้ร่ม และยืนรออะไรบางอย่างที่ไม่มีวันปรากฏ แฮจูเองก็มีปมในใจ มีความสงสัยในเรื่องความฝัน ว่าจริงๆ ระหว่างการมีความฝันกับไม่มี แบบไหนดีกว่ากัน แต่เมื่อถึงวันหนึ่งปมในใจคลาย ได้คำตอบ และถึงวันที่ฝนหยุดตก คุณร่มก็หุบร่มได้ แฮจูเองก็หุบร่มในใจได้ ระยะห่างระหว่างทั้งสองก็แคบลง

212 pages, Paperback

Published February 1, 2023

About the author

Jang Eun-Jin (born 1976) is a female South Korean writer.

Jang attended Cheonam National University in Gwangju from which she graduated with a degree in Geography. She has published four novels and a collection of short stories and has won three literary prizes in total The Chonnam Ilbo New Short Story Award in 2002, the Joongang Ilbo New Writers Contest in 2004, and the 14th annual Munhakdongne Award in 2009.

Jang has had one book translated into English, No One Writes Back (Translated by Jung Yewon), which The Guardian reviewed as, “An extraordinarily rich and moving novel about a young man's journey through South Korea with his dog” Her subject is communication, or its absence, and the book is written as a picaresque. It is the story of a young man, MP3 player and blind dog, and their three-year goal-less journey, and who they meet on that journey. The fellow travelers are anonymous, earning numbers in replacement for names, but the narrator nonetheless writes them letters, in the hope that someday a letter will come back.

Reviews

[Mook Woramon · Rating 2 out of 5]

จิตใจอันหยาบกระด้างของฉัน ไม่สามารถเข้าถึงอารมณ์ซับซ้อนละเอียดอ่อนของนิยายได้ 😅😅

จริตเรามันไม่ได้ อ่านเรื่องเนิบแล้วมันจะหลับ อ่านการบรรยายความรู้สึกเยิ่นเย้อแล้วมันจะเบื่อ

ใคร ๆ ก็มีช่วงเวลาที่ฝนตกในใจกันทั้งนั้นแหละ ☔️☔️

การมีคนอื่นคอยกางร่มให้มันก็อาจจะรู้สึกดีกว่า

แต่ทำไมต้องรอคนอื่นมากางร่มให้ มีมือก็กางเองสิ ร่มหัก ๆ ก็ดีกว่าตัวเปียกไม่ใช่เหรอ
หรือถ้าอยากตัวเปียกก็ควรเป็นเธอที่เลือกเอง ไม่ใช่โทษนั่นนี่ที่มาทำให้เปียก

สรุปทั้งเรื่องชอบ ‘ยุนจองชิม’ มากที่สุด ไม่เด่นไม่ดังจะไม่หันหลังกลับไป ให้ชั้นเย็บโพ้งริมอยู่ได้ หนีออกจากบ้านซะเลย 💃💃

[BAiTEUYbAiTY · Rating 3 out of 5]

No.22/2023 ~ เมื่อฝนหยุดตก ผมจะหุบร่มที่กางมาตลอด

**************************************************
ไม่ว่าใครก็ล้วนต้องมีวันพบเจอกับ “ทะเลทราย” ในหัวใจเข้าสักวันหนึ่ง
.
แต่สำหรับแฮจู ทะเลทรายของเธอดำเนินมานานถึงสิบสามปี และไม่รู้จะไปสิ้นสุดที่ตรงไหน แฮจูคือหญิงสาวที่สละชีวิตวัยสาวเกือบทั้งหมดให้กับการทำงานของกิจการครอบครัว ซึ่งแม่หนีหายไปอย่างกะทันหัน
.
แม้จะเป็นคำพูดสวยหรูว่า “กิจการของครอบครัว” แต่ความสวยหรูนั้นไม่ได้มีอยู่จริง โรงงานเย็บถุงมือของครอบครัวแฮจูเปิดเครื่องจักรแทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมง เครื่องจักรที่คายถุงมือคู่แล้วคู่เล่าออกมาพร้อมฝุ่นและความร้อน ทำให้บ้านซ่อมซ่อที่จะพังแหล่มิพังแหล่ซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณพื้นที่กำลังพัฒนากลายเป็นสิ่งน่ารังเกียจของชุมชน
.
แต่กระนั้นแฮจูและครอบครัวก็มิอาจย้ายออกไปได้ทันที
ทำได้เพียงทนรับเสียงก่นด่าของเพื่อนบ้าน และอดทนให้ผ่านพ้นวันอันแสนร้อนระอุของทะเลทราย ส่วนพ่อที่ควรจะเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงก็กลับทุ่มความมุ่งมั่นทั้งหมดให้กับการตามเบาะแสของแม่แฮจู หรือกระทั่งน้องสาวของแฮจูก็ใช้ชีวิตเหมือนวัยชราและบั้นปลายมาเยือนก่อนกำหนด
.
และแล้ววันหนึ่ง “คุณร่ม” ก็ปรากฏตัวที่ลานกว้างหน้าบ้านของแฮจู ชายปริศนาที่ทำตัวเป็นปริศนายิ่งกว่าด้วยการกางร่มตลอดเวลา แต่ใครล่ะจะคิดว่าชายคนนี้กลับทำให้ดอกไม้ผลิบานขึ้นในหัวใจแฮจู
**************************************************
อ่านแล้วก็รู้สึกตึงๆหน่วงๆกับชีวิตของแฮจู แต่ก็ยังรู้สึกได้สายลมปลอบประโลมของคุณร่มที่ทำให้ใจฟูขึ้นมาได้นิดนึง
เล่มนี้ทำให้รู้สึกว่า บางครั้งการรอคอยก็ดูจะไม่มีที่สิ้นสุด ต่อให้เราจะอดทนกับมันสักแค่ไหน บางทีจุดสิ้นสุดอาจหมดไปกับลมหายใจเราเลยก็ได้ บางครั้งการรอคอยก็นานแสนนาน แต่อย่างน้อยเมื่อจุดสิ้นสุดมาถึง ความรู้สึกเราก็คงเหมือนกับยกภูเขาออกจากอกหล่ะมั๊ง


FB~ bAi Look Book
IG~ bAiLookBook

#bAiLookBook #bAiTYReviewsABook #ReviewBook #BookAholic #BookStagram #BookStagramThailand #BookStagramTH #ThaiReader #BookAddict #BookLover #Reading #ReadingTime #รีวิวหนังสือ #หนังสือน่าอ่าน #แนะนำหนังสือ

[thep.gmr · Rating 4 out of 5]

โทนเรื่องหม่นๆ กับเรื่องราวของแฮจูที่ชีวิตของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกเศร้า โดดเดี่ยว ทุกข์ทน กับชีวิตที่ต้องแบกรับเรื่องราวมากมาย เธอทำงานในโรงงานถุงมือ ซึ่งเป็นธุรกิจครอบครัว เป็นงานที่เธอจำเป็นต้องทำ เครื่องจักรทำงานแทบจะตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง เธอทำมันต่อไปแบบนั้นไปเรื่อยๆทุกวันราวกับหุ่นยนต์ เธอไม่มีแม้แต่ความฝันของตัวเอง ชีวิตของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวังราวกับทุกเวลาที่ผ่านไปคือความทุกข์ระทม แต่การปรากฎตัวของคุณร่ม ก็เหมือนคนที่มาปลอบประโลมแฮจู คอยกางร่มให้แม้ในตอนยามแดดแรงหรือในยามฝนโปรย

"แม้จะไม่ฝัน หรือแม้จะฝันแล้วทำตามฝันไม่สำเร็จ และแม้จะไม่ได้ใช้ชีวิตตามที่ต้องการ แต่นั่นก็ไม่ใช่ชีวิตที่แย่เสมอไป"

[Muffin Breeze · Rating 5 out of 5]

ดีมากอะ ชอบที่มี element เป็นการเปรียบเทียบเยอะ พวกความหวัง การรอ ความทรมานที่ต้องทนอยู่ในที่ที่ไม่ชอบ ความรู้สึกแปลกแยกจากสังคมรอบข้าง มันถูกสื่อสารออกมาจากการเปรียบเทียบสิ่งนั้นเป็นคน สิ่งของ สถานที่ สถานการณ์ที่ไม่ได้มีอยู่จริง เป็นการเขียนที่สามารถทำให้เราเจ็บปวดไปพร้อมกับตัวละครได้ แล้วก็ชอบความลึกลับของคุณร่มมาก
แกนเรื่องถูกซ่อนไว้ผ่านสัญลักษณ์ต่างๆ ไม่ใช่ผ่านคำพูด เป็นหนึ่งในนิยายที่ดีที่สุดที่เคยอ่าน ร้องไห้เลยอะตอนอ่าน

[nanws · Rating 1 out of 5]

เข้าไม่ถึง ไม่ว้าวพอหลังทนอ่านจนจบ

[wonder_ful · Rating 5 out of 5]

อ่านจบภายในสองวันเพราะเรื่องราวที่น่าติดตาม อยากรู้ว่าตัวละครจะกำจัดฝนในใจได้ยังไง บวกกับคาแรคเตอร์ตัวละครที่น่ารัก เป็นหนังสือที่เหมาะจะอ่านในวันฝนตก อ่านแล้วอยากมีคุณร่มเป็นของตัวเอง คุณร่มที่จะคอยเป็นเกราะกำบังในทะเลทรายที่ร้อนระอุ

[Book Beforebed_ · Rating 2 out of 5]

เป็นหนังสือที่ดราม่าและหดหู่สุด ๆ ไปเลยยยย อ่านจนถึงตอนจบแล้วก็ยังไม่รู้สึกดีขึ้น แม้จะพยายามสื่อให้เห็นถึงความหวังในชีวิต แต่ความคิดของตัวละคร รวมถึงเนื้อหาก็พาดำดิ่งตลอดเวลา ไม่รู้จะฟิลกู้ดตอนไหนเลย 555 แต่ก็เรียลดี เป็นความเป็นจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าในโลกของความจริง มีใครบางคนต้องพบเจอกับความโชคร้ายแบบนี้จริง ๆ แหละ