Böses Glück

by Tove Ditlevsen, Ursel Allenstein (Translator)

»Ditlevsen schreibt Sätze, die eigentlich Gemälde sind.« FAS »Von hypnotischer Qualität.« New York Times »Eine monumentale Autorin.« Patti Smith Versammelt erstmals in deutscher Übersetzung ausgewählte Storys von Tove Ditlevsen, Autorin der gefeierten »Kopenhagen-Trilogie«
Eine frisch verheiratete Frau sehnt sich obsessiv nach einem gelben Regenschirm. Ein Ehemann verjagt die geliebte Katze seiner Frau. Eine betrogene Mutter entlässt impulsiv ihre Haushälterin. Unter der Oberfläche dieser unbeirrbar scharf beobachteten Geschichten über Liebe und Beziehungen im Kopenhagen des 20. Jahrhunderts pulsieren Verlangen und Verzweiflung. Während vor allem die Frauen darum kämpfen, den ihnen zugewiesenen Rollen zu entkommen, träumen sie davon, frei und glücklich zu werden – ohne je ganz zu verstehen, was das wahrhaft bedeuten könnte. Luzide kartografiert Ditlevsen Momente des Alltags, die ein Leben in eine andere Richtung wenden. Der Band »Böses Glück« zeigt sie als Meisterin der kurzen Form.

Genres: Short Stories, Fiction, Denmark, Danish, Feminism, German Literature, Audiobook

160 pages, Kindle Edition

First published January 1, 1963

About the author

Tove Ditlevsen var en dansk forfatter, som hentede inspiration i sit eget liv som kvinde. I sin digtning og som yndet brevkasseredaktør i Familie Journalen udfoldede hun en dyb psykologisk indsigt i moderne kvinders splittede liv. Hendes evne til at udtrykke sammensatte følelser i et enkelt og smukt sprog fik betydning for flere generationer af læsere.

Reviews

[Elena · Rating 4 out of 5]

Tove Ditlevsen habe ich, wie viele andere, 2021 durch die Neuübersetzung der Kopenhagen-Trilogie von Ursel Allenstein für mich entdecken dürfen. Seitdem bin ich eine große Bewunderin ihrer Werke. Auch "Böses Glück", ebenso in der Übersetzung von Ursel Allenstein, eine Sammlung von Kurzgeschichten der Autorin, hat mich sehr überzeugen können. Ich liebe den klaren, dezidierten Stil Ditlevsens und mag die Art, wie sie Alltagsbeobachtungen in fesselnde Erzählungen verwandelt. In ihren Storys geht es fast ausschließlich um Frauen, um deren Leben und Beziehungen im Kopenhagen des 20. Jahrhunderts. Sie alle haben Wünsche und Träume, die sich nicht erfüllen lassen, und wenn, dann nur in abgewandelten, zumeist unerfreulichen, katastrophalen Varianten. Es geht zum Beispiel um eine Frau, die alles versucht, um ihren depressiven Partner glücklich zu machen, oder auch um eine betrogene Mutter, die aus Eifersucht das Kindermädchen entlässt.

Tove Ditlevsens Geschichten von Liebe, Verlangen, Verzweiflung und Ausbruch aus Rollenbildern gehen unter die Haut. Sie erweist sich mit "Böses Glück" einmal mehr als Meisterin der kurzen Erzählungen - auch wenn ich manche Storys gerne noch weiter verfolgt hätte. Man erkennt in diesen Geschichtsfragmenten bereits die Kopenhagen-Trilogie und ihren Roman "Gesichter", was mir sehr gefallen hat. Obwohl die Kurzgeschichten teilweise bereits um 1950 erschienen sind, haben sie nichts an Aktualität eingebüßt - für mich immer wieder aufs Neue beeindruckend! Wer einen Einstieg in Ditlevsens Werke sucht, kann in meinen Augen sehr gut mit "Böses Glück" beginnen.

[Sandra · Rating 4 out of 5]

Fast alle diese Kurzgeschichten handeln von Frauen, die das vermeintliche Glück hatten, in den Hafen der Ehe einfahren zu dürfen. Nur ist das, was Frau als höchstes Lebensziel (neben Kinder zur Welt bringen) verkauft wird, tatsächlich so erstrebenswert? Die klare Antwort von Ditlevsen darauf war eindeutig schon vor über 60 Jahren: NEIN.

Die Geschichten sind höchst deprimierend zu lesen, auf die bestmögliche Art und Weise. In wenigen Seiten-die Stories sind alle sehr kurz- erschafft sie eine ganze (Innen-)Welt, mit der die Protagonistinnen sich zurecht finden müssen und an der sie häufig verzweifeln. Immer auf Grund von Männern, die scheinbar nichts über das Seelenleben der Frauen wissen (wollen). 

Sehr empfehlenswerte Kurzgeschichtensammlung, die, in den Jahrzehnten seit sie entstanden ist, wenig an Relevanz und Aktualität verloren hat.

[WillemC · Rating 4 out of 5]

Een zeer consistente bundel kortverhalen die focussen op gezinsleden die van elkaar vervreemden. Sobere taal, onderhuidse spanningen en een typisch Scandinavische koelheid. "Kwaad Geluk" bevat naast twee korte stukjes die mij iets te onvatbaar waren echte pareltjes; vooral het titelverhaal is fantastisch. 4.25/5

"Ze moest denken aan hun reis naar Spanje, waar ze tot haar teleurstelling niets had gevoeld toen ze voor het eerst in haar leven echte bergen had gezien. En ze had zich nog wel zo verheugd op die bergen. [...] Enorme teleurstelling en groot verdriet hadden haar overvallen, ze was tevergeefs hierheen gereisd, ze had iets gezocht wat niet voor haar was weggelegd. En vervolgens had ze gekeken naar het verrukte, veranderde gezicht van haar man en gedacht: ik ken hem helemaal niet, hij is een vreemde. [...] En toen ze thuiskwamen van vakantie was haar liefde dood."

[Rudi · Rating 5 out of 5]

Wer einen Einstieg in Tove Ditlevsens Werk sucht, findet ihn in diesem Band mit fünfzehn Storys. Die Kurzgeschichten erzählen von Menschen, die nach dem kleinen, Glück suchen und es nicht oder nur als böse, vergiftete Variante, als böses Glück eben finden. Nichts entgeht Tove Ditlevsens sezierendem Blick, dem wir die Schilderung der vermutlich zumeist selbst erlebten Alltagskatastrophen verdanken.

[Prusseliese · Rating 5 out of 5]

wunderschöne melancholische Geschichten

[Kathrin Passig · Rating 1 out of 5]

Fühlte sich für mich an wie ein Adventskalender mit Engelchen und Glitzer und weinenden Kinderaugen, nach der Hälfte abgebrochen. Schade, die Autobiografie mochte ich sehr.

[Kirsten Gorter · Rating 5 out of 5]

De schrijfstijl van Tove is prachtig! Las eerder al de trilogie: Kindertijd, Jeugd & Afhankelijkheid. Wat een kunstwerkjes! Daarna las ik het boek: de Gezichten. Heftig èn mooi.

Deze korte verhalen zijn stuk voor stuk kleine meesterwerken. Zo universeel, met meerdere lagen en je kunt de verhalen zeker vaker lezen. (En dat deed ik ook bij sommige verhalen)

Zonde dat deze vrouw jong is gestorven (1917-1976) en dat ze pas na haar overlijden wereldwijd succes heeft. Haar oeuvre wordt (her)ontdekt. Ik ben groot fan!

[Melissa · Rating 4 out of 5]

4,5/5 ⭐️ Deze verhalenbundel valt wel onder literair hoogstandje. In dit boek zijn elf korte verhalen die gaan over het leed van het huiselijk leven en ontsnapping uit het gezin. Over huwelijken en scheidingen, ouderschap, armoede en relaties. Ik vond het helemaal geen vrolijk boek, maar dat is ook de kracht van dit boek. Ik vond het héél goed en sterk geschreven en de eenzaamheid, ongelijkwaardigheid, gevoel van opsluiting en onbeduidend verdriet voel je tijdens het lezen.

[Anna · Rating 5 out of 5]

Düstere, zynische Kurzgeschichten über alltägliche Trostlosigkeiten, kleine Gemeinheiten und schleichendes Unglück - großartig erzählt!

[Puck · Rating 4 out of 5]

"Misschien komt er alleen maar ellende van als je zo vreselijk veel belangstelling toont voor wat zich vanbinnen afspeelt bij de persoon die je het meest na staat."

Normaal word ik altijd wat treurig van Tove Ditlevsen's romans (ze zijn niet het vrolijkst), maar na elk verhaal uit deze bundel werd ik steeds blijer: wat zijn ze allemaal sterk! Elke zin is raak; heel knap dat Lammie Post-Oostenbrink de vertaling dezelfde bekoelde kracht heeft meegegeven.

Dankzij 'De Kopenhagen-trilogie' weet ik dat Tove's eigen jeugd en latere liefdesleven vrij onstuimig waren, en het gezinsleven staat ook centraal in deze bundel. Binnen elke familie broeit er iets: een veeleisende vader onderdrukt zijn tedere gevoelens, een dame probeert uit alle macht de neus van echtgenoot te negeren, een brutaal dienstmeisje zet de gezinsverhoudingen op scherp.

De personages durven het probleem wel te benoemen, maar eraan ontsnappen? Dat is voor hen soms nog enger dan het probleem zelf. Van sommige verhalen kreeg ik de rillingen ('Angst', 'Goede zaken'), en van andere moest ik - ondanks de ernstige situatie - hard lachen ('De dolk', 'twee vrouwen').

Ik ben heel blij dat steeds meer werk van Tove nu verschijnt in Nederland, want ik blijf graag meer van en over haar lezen. 4 sterren.

"Terugkijkend vond ze dat het die ene avond al duidelijk was geweest, dat het een soort afscheid was. Het was alsof hij uit alle macht, zij het tevergeefs, probeerde de oude hartstocht op te roepen en naderhand had hij haar met een zwijgende, verwijtende blik lang aangekeken."

[Martijn van Bruggen · Rating 3 out of 5]

Een wisselvallige bundel. De eerste verhalen, daar kon ik eigenlijk heel weinig mee. Ditlevsen deelt zo veel mee over haar personages, dat het soms meer leek op informatieoverdracht dan een vertelling. Van de amper gemarkeerde perspectiefwisselingen raakte ik ook in de war en ik snapte niet precies waarom ze, zeker in een kort verhaal, nodig waren.

Pas toen ik bij het erg korte verhaal 'De grootste grap' aankwam, dacht ik: hé, deze is leuk. Bij 'Twee vrouwen' dacht ik: wow, wat goed! (Ondanks de wederom vreemde perspectiefwisseling aan het einde.) En het laatste verhaal 'Kwaad geluk' ontroerde me zo dat ik moest vechten tegen de tranen (want ik zat in de trein). Vooral omdat bepaalde familie- en armoede-aspecten heel herkenbaar waren, maar als ik me niet vergis is dit titelverhaal ook het enige uit de bundel vanuit het ik-perspectief. Misschien vind ik Ditlevsen vanuit dat perspectief beter, want Kindertijd, wat ik wel een heel mooi boek van haar vond, wordt ook vanuit een ik-figuur verteld.

Ik keek hem niet aan toen ik afscheid nam. Ik vroeg niet met wie hij zich had verloofd. Ik wist dat hij haar nooit mee naar huis zou nemen. We waren een gezin waaraan je geen nieuwe leden toevoegde. ('Kwaad geluk', p. 138)

[Iamthesword · Rating 4 out of 5]

15 short storys about the conflicts and deceptions of everyday life and human relations in 1950s Denmark are not necessarily a fun read, but definitively worthwhile. Most of the relationships Ditlefsen describes are marked by important conflict: different goals in life, lack of love or fullfillment (especially for female characters), person slowly drifting away from each other. But the conflicts don't break out. Relationships seldomly break up, they just grow stale. Only if you look closely, you see all the fine crack-ups and scars in the relationships and in its characters. Ditlefsen varies this topic in most of the storys, changing situations, milieus, actors to talk more about class in one, gender in the other. But the focus point is the individual's life and the struggle to be happy while in society. It's something hard to get, Ditlefsen tells us, because even if leaving is possible, we leave a lot behind. We cannot go without human relationships, but it's also hard to be happy in them - they are "Böses Glück" (evil happiness).

[Siska van der Plas · Rating 5 out of 5]

Beklemmend, analytisch en tegelijkertijd zo machtig poëtisch geschreven. In deze korte verhalen staat klein (soms groot) huiselijk leed en vervreemding binnen gezinnen centraal, elk verhaal met een eigen invalshoek.

Is het niet eentonig, al die ellende die de personages meemaken? Eigenlijk niet; sommige verhalen zijn komisch, andere dragen weer diepe onderhuidse spanningen. En Ditlevsen weet het verhaal op het juiste moment af te kappen, zodat je met vragen achterblijft of zelf het einde kan inkleuren.

Nu al het vertaalde werk gelezen is, dan maar Deens leren om de rest van Tove Ditlevsens’ werk te lezen? Moeite vast wel waard!

[Zeehondkoe]

prachtig, dat je die gevoelens kan vatten in verhalen, situaties die ik om me heen zie, waar ik bang voor ben, en soms al ervaar.
ik ga gauw aan de trilogie beginnen!

[Eliane · Rating 4 out of 5]

‘’De man stierf inderdaad en bij de begrafenis huilde mijn tante tranen met tuiten. Ik huilde ook, al mocht Joost weten waarom, want ik had hem nog nooit gezien.’’

[Re · Rating 5 out of 5]

Eine der besten Erzählstimmen, so viel steckt in diesen kleinen Geschichten❤️

[Julia Stappers · Rating 5 out of 5]

Oh Tove toch, ik wou dat ik je kon knuffelen. <3

Gruwelijk beklemmend. Als een hand om je keel die zachtjes, liefdevol en goedbedoelend je strot dichtknijpt.

[Mareike · Rating 4 out of 5]

this made me buy a bike!

[Marjan · Rating 2 out of 5]

2,5* Meermaals gedacht het boek opzij te leggen omdat de verhalen nergens naartoe gingen of saai waren. Enkel de laatste verhalen konden me wat bekoren.
Thematiek is typisch Ditlevsen, maar ik ben veel meer fan van haar romans.

[Clarissa · Rating 4 out of 5]

Seit ich mich erinnern kann, habe ich mich mit Literatur in Form von Kurzgeschichten und Essays schwer getan, vermutlich weil ich immer eine Weile brauche, um in eine Geschichte hineinzufinden, und dann gern noch länger darin verweilen würde. Bei Tove Ditlevsen ist es nun leider so, dass es keinen Nachschub mehr an Literatur von ihr geben wird und nachdem ich sowohl die Kopenhagen-Trilogie als auch „Gesichter“ geliebt habe, war ich dankbar, diesen Kurzgeschichten-Band zu entdecken.
Gefallen haben mir alle Geschichten, manche sind mir in ihrem Sinn etwas entwischt und wieder andere haben mich komplett umgehauen und verfolgen mich seit dem lesen, vor allem „Meine Frau tanzt nicht“ und „Ein guter Junge“.
Es ist einmalig, wie Tove Ditlevsen es schaffte, Charaktere auf so wenig Seiten zu zeichnen und ihre Beziehungen und Lebensumstände darzulegen, sodass man gefühlt mit im zugigen Wohnzimmer in Kopenhagen steht und fröstelt und den Kopf einzieht wie ein Kind, wenn die Eltern mal wieder streiten.

[Nadie · Rating 4 out of 5]

In deze verhalenbundel weet Ditlevsen op overtuigende wijze het klein (of groter) leed van het huiselijk leven te vatten.
Ze schrijft in haar kenmerkende eenvoudige stijl over de thema’s die we van haar gewend zijn: het huwelijk, ouderschap, armoede, relaties en vrouwelijkheid.
Je blijft achter met een gevoel van onbeduidend verdriet, niet overweldigend maar wel indringend genoeg om je een tijdje bij te blijven.

[Tiemen Hageman · Rating 3 out of 5]

Greep me minder dan het andere vertaalde werk, maar is op veel manieren ook echt een voorbereiding op de Kopenhagen-trilogie en vooral op De gezichten. Het is bijzonder om kleinere, onaffere zinnen, verhaallijntjes en personages te lezen die in die romans in uitgewerkte vorm terugkomen. Verder vooral bij de middelste verhalen wel wat verveeld.

[Fleur van Duren · Rating 4 out of 5]

Wat kan ze schrijven he die meid

[Franziska · Rating 5 out of 5]

wonderful stories.

[Franziska Nyffenegger · Rating 4 out of 5]

Ich mag kurze Geschichten und ich mag den Stil von Tove Ditlevsen: klar und unerbittlich schaut sie auf den Alltag gewöhnlicher Menschen und insbesondere auf den der Frauen. Die Spielräume sind eng, die Hoffnungen klein, das Glück böse (oder eher: bitter). Lässt sich so etwas "gerne" lesen? Eher nein und doch war ich froh um diese Lektüre zum Jahresbeginn. – Vier und nicht fünf Sterne, weil bei einem Sammelband halt nicht alles gleich gut ist.

[mauso · Rating 4 out of 5]

4.5 stars

[Gust P · Rating 3 out of 5]

3,5*

[Ekatarina · Rating 5 out of 5]

15 Erzählige wo usschnit vo normale Lebenssituatione zeiget. Sehr melancholisch gschriebe. S zeigt vo Ehe, Konflikt, Trennige, Arbet, Familie, Sehnsucht und Verlust.

Has mega spannend gfunde, finde d Autorin sowieso e tolli.

Wenn mich öpper wür fröge, was min Alptraum wär, denn würdi glaubs all die Gschichte zeige.

[Isabel]

'Het huis leek wel uit boter gesneden, een geel, zacht vierkant dat kon smelten of in elkaar kon storten en misschien zou het er morgen niet meer staan.'

[Jacoline Maes · Rating 3 out of 5]

Most of this stories are about the smothering of women who are trying to live their lives while caught in household work and raising kids with the men around them feeling superior. Some of the stories were really strong and made me feel suffocated, but in general Tove Ditlevsen's stories just don't seem to get through to me emotionally.