What do you think?
Rate this book
The (Big) Year That Flew By: Twelve Months, Six Continents, and the Ultimate Birding Record
An epic tale of one passionate birder's record-breaking adventure through 40 countries over 6 continents, in just one year, to see 6,852 bird species, rare and common, before many go extinct. When Arjan Dwarshuis first heard of the Big Year, the legendary record for birdwatching, he was twenty years old, it was midnight, and he was sitting on the roof of a truck in the Andean Mountains. In that moment he promised himself that, someday, somehow, he would become a world-record-holding birder. Ten years later, he embarked on an incredible, arduous, and perilous journey that took him around the globe; over uninhabited islands, through dense unforgiving rainforests, across snowy mountain peaks and unrelenting deserts, in just a single year. Would he survive? Would he be able to break the Big Year record, navigating through a world filled with shifting climate and geopolitical challenges? The (Big) Year that Flew By is an unforgettable, personal exploration of the limits of human potential when engaging with the natural world. It is a book about birds and birding and Arjan's attempts to raise awareness for critically endangered species, but it is also a book about overcoming mental challenges, extreme physical danger, and human competition and fully realizing your passions through nature, adventure, and conservation.
Audio CD
First published January 1, 2019
46 people are currently reading
363 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 52 reviews
June 17, 2023
For my trip to China and Japan this past month, I took along the new English translation of his book about his 2016 Big Year, during which he recorded over 6,800 species, a statistic he continuously reminds you of through the book. I really wanted to like this book, but I couldn’t. What was supposedly a recount of an amazing journey sounded more like a self-centered boast. He wanted to accomplish a world record for personal gain and promotion, and set his sights on seeing more birds than the previous year’s record holder, Noah Strycher. (In his book, Strycher references Dwarshuis’ apparent trolling. I would encourage people to read that book, “Birding without Borders”, for reference.) This pursuit is evident through the book: He repeats himself that he is trailing Noah, he missed this bird but saw that bird…and so on. To accomplish this quest, he sought sponsors and an affiliation with @birdlife.international to “promote” conservation of the world’s rarest #birds. The one question that come to me in the book was whether he truly wants to bring awareness to birds. Is he going around the world to save and bring awareness to our vanishing avian species, is he doing this for himself? After a while, this story became repetitive, unimaginative, and boring. Instead of saying “Great Job!” at the end, I wanted to say, “Cool story, bro.”
His book, overall, comes across as arrogant and entitled. I remember sections in which he disparages other birders as “Yankee-Doodles” who can afford to fly off to see a rare bird just to cross off a checklist. Ironically, the whole point of his Big Year was not to become the best birder, but to be the best lister of the year with the help of a steady stream of monetary contributions. Humility and self-awareness would have made him more personable and relatable.
He does intersperse snippets of important birding-related episodes from his earlier life to justify his endeavor, but this hopscotching interrupted the flow of the narrative. He tends to repeat himself and use the same set phrases over and over again, such a “hit me like a ton of bricks”. Whether this is an issue with the translation, I can’t say, but, to use a colloquialism, it got old.
At the end of the book, when he addresses criticisms of his trip (ie, a large carbon footprint from all the traveling), he does acknowledge his consumption of fossil fuels, but he does suggest that others not do this, to avoid breaking his record. Nice.
There’s no doubt he loves birds, but I would’ve enjoyed more accounts on bird ecology or biology rather than sightings. Maybe he accomplished this in his blog, but as this is probably in Dutch, I cannot comment on that.
Unfortunately, this reminded me of other stories from birders that became laundry lists of birds rather than engaging stories. What makes a Big Year account engaging is the writer’s engagement with his journey and his peers, as these birders hire the help of local guides to help them find birds. To be the best birder, then, is a vague term. What do we contribute to the study and conservation of birds, if all we birders do is go around and raise our binos in the woods? We should force ourselves to do more. We see birds to connect with nature and the outside world. Birding allows us to travel and meet other birders. We must raise awareness for conservation through meaningful actions. He cannot let ourself to become “listers”. There is a fine line between “birder” and “lister”, and we should remain cognizant of this distinction: One is passionate, the other is obsessive.
In conclusion, while a noble attempt to bring us on his journey, Dwarshuis’s book falls short of being an engaging read. The narrative is choppy and repetitive. Towards the end, I merely wanted to get through the book. If you have a choice of reading about someone’s big year, I would look elsewhere.
His book, overall, comes across as arrogant and entitled. I remember sections in which he disparages other birders as “Yankee-Doodles” who can afford to fly off to see a rare bird just to cross off a checklist. Ironically, the whole point of his Big Year was not to become the best birder, but to be the best lister of the year with the help of a steady stream of monetary contributions. Humility and self-awareness would have made him more personable and relatable.
He does intersperse snippets of important birding-related episodes from his earlier life to justify his endeavor, but this hopscotching interrupted the flow of the narrative. He tends to repeat himself and use the same set phrases over and over again, such a “hit me like a ton of bricks”. Whether this is an issue with the translation, I can’t say, but, to use a colloquialism, it got old.
At the end of the book, when he addresses criticisms of his trip (ie, a large carbon footprint from all the traveling), he does acknowledge his consumption of fossil fuels, but he does suggest that others not do this, to avoid breaking his record. Nice.
There’s no doubt he loves birds, but I would’ve enjoyed more accounts on bird ecology or biology rather than sightings. Maybe he accomplished this in his blog, but as this is probably in Dutch, I cannot comment on that.
Unfortunately, this reminded me of other stories from birders that became laundry lists of birds rather than engaging stories. What makes a Big Year account engaging is the writer’s engagement with his journey and his peers, as these birders hire the help of local guides to help them find birds. To be the best birder, then, is a vague term. What do we contribute to the study and conservation of birds, if all we birders do is go around and raise our binos in the woods? We should force ourselves to do more. We see birds to connect with nature and the outside world. Birding allows us to travel and meet other birders. We must raise awareness for conservation through meaningful actions. He cannot let ourself to become “listers”. There is a fine line between “birder” and “lister”, and we should remain cognizant of this distinction: One is passionate, the other is obsessive.
In conclusion, while a noble attempt to bring us on his journey, Dwarshuis’s book falls short of being an engaging read. The narrative is choppy and repetitive. Towards the end, I merely wanted to get through the book. If you have a choice of reading about someone’s big year, I would look elsewhere.
March 29, 2025
Samenvatting van een jaar lang vogels kijken:
In deze jungle komt de superzeldzame blabla vogel voor. Doordat het regenwoud in hoogtempo gekapt wordt is deze vogel al jaren niet meer gezien. Helaas, het gaat niet lukken, Arjan staat op het punt om op te geven na uren zoeken. Maar dan, de gids hoort iets. Snel, ze rennen met gevaar voor eigen leven verder de jungle in. Daar zit ie, de superzeldzame blabla vogel!
Ik hoopte op meer bespiegelingen. Waarom wil Arjan zoveel vogelsoorten zien? Echt tijd om ze te bekijken heeft hij niet, sterker nog, bij thuiskomst blijkt hij 19 soorten niet eens op zijn lijst te hebben gezet. Braaf benoemt hij in vrijwel ieder hoofdstuk hoe slecht wij mensen met de aarde omgaan en dat hij geld ophaalt voor het goede doel. Als Arjan echt een betere wereld voor vogels wil creëren was hij niet aan deze destructieve reis begonnen. Hij lijkt verslaafd te zijn aan de kick die een nieuwe vogelsoort hem geeft. Een andere drijfveer lijkt prestatiedrang, wat hem niet tot leuk reisgezelschap maakt. Het leidt helaas ook niet tot een prettig te lezen boek.
In deze jungle komt de superzeldzame blabla vogel voor. Doordat het regenwoud in hoogtempo gekapt wordt is deze vogel al jaren niet meer gezien. Helaas, het gaat niet lukken, Arjan staat op het punt om op te geven na uren zoeken. Maar dan, de gids hoort iets. Snel, ze rennen met gevaar voor eigen leven verder de jungle in. Daar zit ie, de superzeldzame blabla vogel!
Ik hoopte op meer bespiegelingen. Waarom wil Arjan zoveel vogelsoorten zien? Echt tijd om ze te bekijken heeft hij niet, sterker nog, bij thuiskomst blijkt hij 19 soorten niet eens op zijn lijst te hebben gezet. Braaf benoemt hij in vrijwel ieder hoofdstuk hoe slecht wij mensen met de aarde omgaan en dat hij geld ophaalt voor het goede doel. Als Arjan echt een betere wereld voor vogels wil creëren was hij niet aan deze destructieve reis begonnen. Hij lijkt verslaafd te zijn aan de kick die een nieuwe vogelsoort hem geeft. Een andere drijfveer lijkt prestatiedrang, wat hem niet tot leuk reisgezelschap maakt. Het leidt helaas ook niet tot een prettig te lezen boek.
June 28, 2019
Leuk om te lezen, maar ook ontluisterend soms hoe we met de natuur omgaan. Het moet een mooie en extreem vermoeiende reis zijn geweest.
Er zou nog wel een redactieslag voor typefouten overheen mogen gaan.
Er zou nog wel een redactieslag voor typefouten overheen mogen gaan.
September 20, 2023
It’s an exciting idea to see (or hear?) more birds in a year than anyone, see the world, & then document it with a show/book. I’m not enough of a bird person or a traveler for this not to feel repetitive by the end. Here’s my Madlibs synopsis of the book, which you can just copy paste a hundred times to get the gist.
We traveled 73.125 hours to Somitionishland. I was so tired. We waited and waited in a dark sky with the only noise the sound of my underpaid guide’s nasally breathing. I felt frustrated and had almost given into despair, despite my generally astounding levels of optimism. How would I beat my bird watching nemesis’ record if I didn’t manage to spot the mustard-colored spike-crested squawking twikaldy? Just then, I heard the distinct sound resembling a cement mixer. Amazing! One bird closer to my goal for world domination.
We traveled 73.125 hours to Somitionishland. I was so tired. We waited and waited in a dark sky with the only noise the sound of my underpaid guide’s nasally breathing. I felt frustrated and had almost given into despair, despite my generally astounding levels of optimism. How would I beat my bird watching nemesis’ record if I didn’t manage to spot the mustard-colored spike-crested squawking twikaldy? Just then, I heard the distinct sound resembling a cement mixer. Amazing! One bird closer to my goal for world domination.
June 9, 2025
De reis en het doel zijn interessanter dan de soms wat clichématige beschrijving van weer een zeldzame ontdekking
August 26, 2024
Als ik me erg ziek voel luister ik vaak naar Vroege Vogels. Heerlijk rustig en de perfecte afleiding van de ellende in mijn lijf. Dit luisterboek begon ik ook op een niet zo lekkere dag en had een beetje het zelfde effect. Even mentaal de natuur in en wat ontspanning en ontsnapping vinden.
Het liefst had ik dit boek in het Nederlands gelezen, maar hij zat alleen in het Engels in mijn audioboeken app. Het bleek gelukkig een prima vertaling en ook in het Engels erg leuk. Al moest ik soms vogelnamen even googelen, want die had ik niet in andere talen dan het Nederlands paraat.
Mede dankzij de auteur ben ik een paar jaar terug begonnen met vogelen. De podcast “De Vogelspotcast”, die hij samen met Gisbert van Baalen maakt, was wat mij enthousiast maakte. Arjan heeft zo enorm veel kennis over vogels en is er zo enthousiast over.
In dit boek komt zijn enthousiasme ook overduidelijk naar voren. Arjan gaat het ultieme vogelavontuur aan met zijn poging om het wereldrecord van de meeste gespotte vogelsoorten in een jaar te verbreken. Zes continenten en meer dan 6000 vogels. Arjan verbeterde het record uiteindelijk door 6852 vogels te vinden. Twee derde van het totaal aantal vogelsoorten in de wereld.
Er komen veel meer dieren voorbij naast de vogels. Als je de natuur in gaat kom je nog eens iets tegen. En ook alle ontberingen die bij zo’n wereldreis komen kijken worden niet overgeslagen. Voedselvergiftiging, Malaria, douaniers die je nep geld geven, chauffeurs die je alleen voor $200 een lift willen geven, paniekaanvallen, het missen van je geliefden. Ook de zichtbare impact van de mens op de natuur wordt besproken. Het boek is dus meer dan alleen vogels.
De wereldreis wordt zo nu en dan onderbroken door terugblikken naar Arjan’s jeugd en hoe hij begon met vogelen. Zijn schoolwerk leed eronder en hij werd ermee gepest, maar hij had zijn passie gevonden. Je maakt de verschillende fases met hem mee en begint als lezer wat te snappen van zijn passie.
Als je van vogels houdt is dit zeker een aanrader. Zo niet, dan lekker overslaan, want dan zal dit denk ik aanvoelen als eentonige kost. Ik vond het een prima boek!
Het liefst had ik dit boek in het Nederlands gelezen, maar hij zat alleen in het Engels in mijn audioboeken app. Het bleek gelukkig een prima vertaling en ook in het Engels erg leuk. Al moest ik soms vogelnamen even googelen, want die had ik niet in andere talen dan het Nederlands paraat.
Mede dankzij de auteur ben ik een paar jaar terug begonnen met vogelen. De podcast “De Vogelspotcast”, die hij samen met Gisbert van Baalen maakt, was wat mij enthousiast maakte. Arjan heeft zo enorm veel kennis over vogels en is er zo enthousiast over.
In dit boek komt zijn enthousiasme ook overduidelijk naar voren. Arjan gaat het ultieme vogelavontuur aan met zijn poging om het wereldrecord van de meeste gespotte vogelsoorten in een jaar te verbreken. Zes continenten en meer dan 6000 vogels. Arjan verbeterde het record uiteindelijk door 6852 vogels te vinden. Twee derde van het totaal aantal vogelsoorten in de wereld.
Er komen veel meer dieren voorbij naast de vogels. Als je de natuur in gaat kom je nog eens iets tegen. En ook alle ontberingen die bij zo’n wereldreis komen kijken worden niet overgeslagen. Voedselvergiftiging, Malaria, douaniers die je nep geld geven, chauffeurs die je alleen voor $200 een lift willen geven, paniekaanvallen, het missen van je geliefden. Ook de zichtbare impact van de mens op de natuur wordt besproken. Het boek is dus meer dan alleen vogels.
De wereldreis wordt zo nu en dan onderbroken door terugblikken naar Arjan’s jeugd en hoe hij begon met vogelen. Zijn schoolwerk leed eronder en hij werd ermee gepest, maar hij had zijn passie gevonden. Je maakt de verschillende fases met hem mee en begint als lezer wat te snappen van zijn passie.
Als je van vogels houdt is dit zeker een aanrader. Zo niet, dan lekker overslaan, want dan zal dit denk ik aanvoelen als eentonige kost. Ik vond het een prima boek!
August 31, 2022
Na mijn review van Fwiet nr. 3 https://www.goodreads.com/review/show... lag het niet echt in de verwachtingen dat ik een boek van een echte twitcher zou gaan lezen! Maar nu wil het toeval dat Arjan Dwarshuis heel goed kan schrijven! Dit ontdekte door zijn boek 'Zomergasten, doortrekkers en overwinteraars' (2022). Een bevlogen jaar is het verslag van zijn recordpoging vogels zien in 2016 en leest als een groot avontuur: hij doet 39 landen aan en ziet in totaal 6852 vogelsoorten. Dit is iets dat je één keer in je leven doet, dat beseft hij ook heel goed, want zijn lichaam moet heel wat ontberingen doorstaan in dat ene jaar, vooral door insecten, extreme hoogte en lastige weersomstandigheden. Toch wordt hij niet ziek, terwijl sommige van zijn reisgenoten het wel eens moeten laten afweten. Hij voelt een innerlijke kracht om alles te laten lukken, en het lukt!
Met veel aandacht voor de natuur en de veranderingen hierin beschrijft Dwarshuis elk land en geeft en passant nog rake beschrijvingen van het karakter van de mensen die er wonen. Het boek voelt heel menselijk aan, ook omdat Arjan beseft dat het zonder alle mensen die hem hielpen - moreel, financieel, als gids of als reismaatje - allemaal nooit gelukt was. Van sommige mensen zie je hoe hij ze al eerder in zijn leven heeft leren kennen en het gaf mij een beetje het idee van het netwerk aan mensen dat ik tijdens mijn promotieonderzoek in Italië opbouwde. Want ook dat doe je niet alleen. Alleen bij Arjan zijn het allemaal vogelaars.
Het aantal vliegtuigen dat hij nam zou hij nu nooit meer met goed fatsoen kunnen nemen, gezien alle aandacht voor het klimaat, en ook in 2017 staat hij hierbij al stil aan het einde van het boek. Hij verantwoordt zijn keuze deels door alle beschermingsprogramma's die hij dankzij het boek bredere aandacht kon geven en daar zit ook wel wat in, lijkt me. En alleen al het mensen enthousiasmeren voor het vogelen is een reden waarom dit boek de moeite waard is.
Zelf vind ik het niet zo'n sport om me door lokale gidsen op allerlei afgelegen plekken vogels te laten aanwijzen (wat Arjan doet in zijn Big Year) en om die vogelaars dan ook nog eens regelmatig de zang van bepaalde vogels te laten afspelen, zodat de bewuste vogels denken dat er een soortgenoot is, en aan komen vliegen. Ik vind dit zielig voor de vogels, omdat ze dan geen soortgenoot vinden, maar ik heb waarschijnlijk gewoon teveel gevoel! En gelukkig heeft Arjan zelf ook zeer veel verstand van wat hij ziet, zodat het steeds een samenwerking is tussen hem en de gidsen. Door de prachtige beschrijvingen raak je heel nieuwsgierig naar de beelden. De harpij-arend zal ik nooit meer vergeten, ook al zag ik hem zelf niet! Wat een mythisch beest!
Met veel aandacht voor de natuur en de veranderingen hierin beschrijft Dwarshuis elk land en geeft en passant nog rake beschrijvingen van het karakter van de mensen die er wonen. Het boek voelt heel menselijk aan, ook omdat Arjan beseft dat het zonder alle mensen die hem hielpen - moreel, financieel, als gids of als reismaatje - allemaal nooit gelukt was. Van sommige mensen zie je hoe hij ze al eerder in zijn leven heeft leren kennen en het gaf mij een beetje het idee van het netwerk aan mensen dat ik tijdens mijn promotieonderzoek in Italië opbouwde. Want ook dat doe je niet alleen. Alleen bij Arjan zijn het allemaal vogelaars.
Het aantal vliegtuigen dat hij nam zou hij nu nooit meer met goed fatsoen kunnen nemen, gezien alle aandacht voor het klimaat, en ook in 2017 staat hij hierbij al stil aan het einde van het boek. Hij verantwoordt zijn keuze deels door alle beschermingsprogramma's die hij dankzij het boek bredere aandacht kon geven en daar zit ook wel wat in, lijkt me. En alleen al het mensen enthousiasmeren voor het vogelen is een reden waarom dit boek de moeite waard is.
Zelf vind ik het niet zo'n sport om me door lokale gidsen op allerlei afgelegen plekken vogels te laten aanwijzen (wat Arjan doet in zijn Big Year) en om die vogelaars dan ook nog eens regelmatig de zang van bepaalde vogels te laten afspelen, zodat de bewuste vogels denken dat er een soortgenoot is, en aan komen vliegen. Ik vind dit zielig voor de vogels, omdat ze dan geen soortgenoot vinden, maar ik heb waarschijnlijk gewoon teveel gevoel! En gelukkig heeft Arjan zelf ook zeer veel verstand van wat hij ziet, zodat het steeds een samenwerking is tussen hem en de gidsen. Door de prachtige beschrijvingen raak je heel nieuwsgierig naar de beelden. De harpij-arend zal ik nooit meer vergeten, ook al zag ik hem zelf niet! Wat een mythisch beest!
September 5, 2023
Ще одна книжка в жанрі "як я намагався побачити якомога більше видів птахів за рік". Я вже писала про те, що мені видається проблематичним в цій ідеї. На відміну від інших знайомих мені текстів у цьому жанрі, які всі про США і Канаду, автор цієї книжки - нідерландець, який вирішив побити рекорд з кількості видів птахів, які можна побачити в усьому світі. Спойлер: так, це йому вдалося, від побачив щось понад 6800 видів, тобто 2/3 від усіх видів, які відомі науці. Для цього йому треба було бачити принаймні по 17 нових видів на день.
Книжка складається з серії віньєток, присвячених пошукові чергового дуже особливого птаха в якихось непролазних джунглях то в Новій Ґвінеї, то в Ґані, то в Ґватемалі. І ще з віньєток про те, як він дійшов до такого життя, і як в дитинстві ніхто його хобі не розумів. (Це теж, здається, обов'язковий елемент жанру).
Що тут краще за історії про рекорди в Північній Америці:
- оскільки він не обмежений дурними випадковими кордонами, тут немає проблем з тим, що птах має залетіти на правильний берег Ріо Ґранде, інакше не рахується: автор справді міг зосереджуватися на тому, де певні види найприродніше побачити;
- в північноамериканських змаганнях рекорди давно на тому рівні, що обов'язково треба побачити абсолютно всіх, які постійно живуть/регулярно залітають, а далі добирати рідкісними зайдами, заради яких треба бути готовим терміново все кинути і полетіти на інший кінець континенту - тут йому не треба було вибирати всіх, тому випадкових перельотів на інший кінець світу за однією пташечкою немає;
- тут фокус справді на всяких джунглях, а не на міських звалищах.
Мені страшно бракувало ілюстрацій. Читала, паралельно шукаючи в телефоні, як же виглядають герої чергової віньєтки.
Ну і хоча це краще, ніж про спроби поставити рекорд з тими ідіотськими обмеженнями (див. вище), напевно, це одне з останніх, що я читаю в цьому жанрі, бо ідея гонитви за кількістю мене все одно дико дратує. (Рік - це теж випадковий проміжок часу, агов!) І ще жанр стає надто передбачуваним, як в цілісній своїй наративній арці, так і в кожній віньєтці.
Книжка складається з серії віньєток, присвячених пошукові чергового дуже особливого птаха в якихось непролазних джунглях то в Новій Ґвінеї, то в Ґані, то в Ґватемалі. І ще з віньєток про те, як він дійшов до такого життя, і як в дитинстві ніхто його хобі не розумів. (Це теж, здається, обов'язковий елемент жанру).
Що тут краще за історії про рекорди в Північній Америці:
- оскільки він не обмежений дурними випадковими кордонами, тут немає проблем з тим, що птах має залетіти на правильний берег Ріо Ґранде, інакше не рахується: автор справді міг зосереджуватися на тому, де певні види найприродніше побачити;
- в північноамериканських змаганнях рекорди давно на тому рівні, що обов'язково треба побачити абсолютно всіх, які постійно живуть/регулярно залітають, а далі добирати рідкісними зайдами, заради яких треба бути готовим терміново все кинути і полетіти на інший кінець континенту - тут йому не треба було вибирати всіх, тому випадкових перельотів на інший кінець світу за однією пташечкою немає;
- тут фокус справді на всяких джунглях, а не на міських звалищах.
Мені страшно бракувало ілюстрацій. Читала, паралельно шукаючи в телефоні, як же виглядають герої чергової віньєтки.
Ну і хоча це краще, ніж про спроби поставити рекорд з тими ідіотськими обмеженнями (див. вище), напевно, це одне з останніх, що я читаю в цьому жанрі, бо ідея гонитви за кількістю мене все одно дико дратує. (Рік - це теж випадковий проміжок часу, агов!) І ще жанр стає надто передбачуваним, як в цілісній своїй наративній арці, так і в кожній віньєтці.
July 13, 2019
Vlot geschreven verslag over het realiseren van een ambitie. Het volgen van Arjen Dwarshuis tijdens zijn Big Year in 2016 is een lijvig verhaal geworden van 379 bladzijden. Het beschrijven van een intensief reisprogramma, waarin in één jaar de hele wereld over wordt gevlogen en 6852 verschillende vogelsoorten bekeken worden, zou gedurende het lezen ‘meer van hetzelfde’ kunnen worden. Niets is echter minder waar. Door het verslag zo nu en dan te onderbreken met een terugblik naar zijn ontwikkeling als vogelaar, het delen van achtergrond informatie over vogelbescherming projecten en andere relevante informatie blijft het tot de laatste bladzijde een lezenswaardig boek over een buitengewoon indrukwekkende prestatie.
July 14, 2022
Entertaining en inspirerend. Wil nu ook weer graag grote reizen maken en meer over de natuur/vogels leren.
October 10, 2023
I found this book to be a bit pretentious and his sole aim was to one up Noah’s record the year before and not really enjoy the birds he saw. He did see a large number of birds but I felt it was more tick the box and move on, yet be berates what did he call them Yankee Doodles for flying in and seeing a bird then ticking the box. That is what he did all year! So his ego was a bit much and apparently he is the only one who can do that.
Anyway, there were some interesting parts in the book but not the best book I have read.
Anyway, there were some interesting parts in the book but not the best book I have read.
September 29, 2022
Heerlijk boek om te lezen! Als vogelaar is het genieten van alle vogels die Arjan ziet en beschrijft gedurende zijn Big Year. (Stonden van alle vogels maar foto's in het boek, ik heb vaak gelezen met mijn telefoon bij de hand om de vogels zelf op te zoeken!) Ik denk overigens dat iedereen van het boek zal genieten, het enthousiasme van Arjan werkt aanstekelijk. Misschien ga je door dit boek wel zelf wel beter luisteren naar de natuur om je heen en kijk je met een andere blik naar de merel of koolmees in je tuin.
Arjan heeft ook oog voor de misstanden en natuurvernietiging die hij tegenkomt gedurende deze reis. Het drukt je met de neus op de feiten en kwam bij mij vaak hard binnen. Gelukkig zitten er ook veel verhalen in het boek die hoop geven. Deze gaan bijvoorbeeld over natuurherstel en geslaagde beschermingsprogramma's.
Kortom dit boek is een dikke aanrader!
Arjan heeft ook oog voor de misstanden en natuurvernietiging die hij tegenkomt gedurende deze reis. Het drukt je met de neus op de feiten en kwam bij mij vaak hard binnen. Gelukkig zitten er ook veel verhalen in het boek die hoop geven. Deze gaan bijvoorbeeld over natuurherstel en geslaagde beschermingsprogramma's.
Kortom dit boek is een dikke aanrader!
June 30, 2022
Lekker boek over vogels en Arjans wereldreis om een record ‘Big Year’ (meeste vogelsoorten in een jaar) neer te zetten. Vlot geschreven en biedt een leuk/interessant inkijkje in het vogelen als hobby, de druk op de natuur en diverse vogelsoorten, maar ook over bijzondere initiatieven om een aantal vogels te redden. Jammer dat het boek niet wat meer ingaat op hoe Arjan zijn wereldrecordpoging heeft voorbereid en niet wat uitgebreider bij een aantal landen stilstaat. Een leuke toevoeging was een vogeltelling na elk land geweest en/of een annex met alle waargenomen vogels.
June 26, 2025
Cool adventure, boring book. It's just too much listing and whirlwind travel with no space for the reader to feel like they are along for the ride.
June 7, 2024
I’m not a birder but I love reading books about birders. I’ve read some really excellent memoirs about people’s big years, including Noah Strycker’s which was very well written and engaging. This book is the opposite. It’s boring, repetitive, and becomes just a “list trip” rather than the birding trip of a lifetime. I honestly think the only reason Dwarshuis attempted a big year was to one up Strycker. He sure does mention it often enough that that is the impression anyway. He is also very quick to shame people about consumerism and how we need to be better stewards of the planet while hoping all over the world in an airplane. Hypocrite much?
While it comes across as questionable how much this guy really likes birds, he does seem passionate about eco tourism and conservation and I believe he should have written a book about that with birds as examples instead of this lackluster waste of time.
And as with all translations something of the spirit of the original can be lost by a translator who isn’t necessarily a great writer so I tend to keep that in mind when rating foreign books. However I do not believe a mediocre translation is to blame for the author coming off as an entitled twat. I want to give it one star just because I really hated him and toward the end was counting down the minutes till it was over. But I won’t. Three very generous stars. There are so many better books about birding out there. Find one of them unless you just have to read about the world record holder.
Side note:
My audiobook had random chapters from a totally different book about pink footed geese in it. After some Googling of the few facts I could discern, I believe it is The Meaning of Geese by Nick Acheson. It sounds like a much better book so I’m going to check that out soon. Here’s hoping my next birding book is better.
While it comes across as questionable how much this guy really likes birds, he does seem passionate about eco tourism and conservation and I believe he should have written a book about that with birds as examples instead of this lackluster waste of time.
And as with all translations something of the spirit of the original can be lost by a translator who isn’t necessarily a great writer so I tend to keep that in mind when rating foreign books. However I do not believe a mediocre translation is to blame for the author coming off as an entitled twat. I want to give it one star just because I really hated him and toward the end was counting down the minutes till it was over. But I won’t. Three very generous stars. There are so many better books about birding out there. Find one of them unless you just have to read about the world record holder.
Side note:
My audiobook had random chapters from a totally different book about pink footed geese in it. After some Googling of the few facts I could discern, I believe it is The Meaning of Geese by Nick Acheson. It sounds like a much better book so I’m going to check that out soon. Here’s hoping my next birding book is better.
October 10, 2023
I encountered the quite likeable author during an animated zoom presentation for Tucson Audubon this summer and waited expectantly for the English version to be issued soon thereafter. I so wanted to like this book. But it turns out that a book about lists really can become, well, a bit of list. Highly repetitive (perhaps the fault of the translation?), only occasionally relieved by the insertion of vignettes of the author's personal history as a bird enthusiast. I also found I was unable to handle the many descriptions of humanity's destruction of the planet - it IS the author's express intention to raise awareness - but it was hard for me to endure much at one sitting without feeling for our earth home. And how naive I am! I have been taught that the use of bird recording playback was bad etiquette. I was surprised at how often it was used in pursuit of a worldwide Big Year record. I would still recommend the book to hard core birders, but I think the more casual bird watcher is better served with other authors.
June 2, 2025
The (Big) Year That Flew By is a high-octane birding memoir that chronicles Arjan Dwarshuis' quest to break the world record for most bird species seen in a single year. With nearly 7,000 species logged, this is no casual hobby. The scale alone is impressive: six continents, dozens of ecosystems, hundreds of guides, and precisely zero rest days. Dwarshuis takes us along for every exhausting, ecstatic, and occasionally explosive step — both in terms of species spotted and digestive mishaps.
The book succeeds in conveying sheer obsession and boundless enthusiasm. Dwarshuis’ passion is palpable, and his vivid sketches of birds and landscapes are often transportive. Some anecdotes — like the perilous pursuit of the Horned Guan — are riveting and richly told. There's humor, heart, and a sincere message about conservation threading it all together.
Yet for a journey so grand, the book occasionally feels small. Structurally, it veers into sameness: airport to lodge to forest to checklist, rinse and repeat. Moments of genuine reflection are there, but often fleeting. The deeper emotional, ecological, or philosophical implications of such a massive endeavor remain mostly surface-level. There's a mention of carbon offsetting and the ethics of long-haul travel, but it's wrapped up too neatly, as if the acknowledgment alone is enough.
And while the author's personal tone is often endearing, the pacing can feel breathless — at times more like a report than a story. Characters and cultures blur, and entire regions are passed through in a few paragraphs. It left me admiring the record but feeling strangely distant from the experience.
Ultimately, this is a book that will appeal most to birding devotees or those already enchanted by the idea of a Big Year. For readers looking for narrative depth, structural elegance, or a more critically engaged exploration of the journey’s implications, it may feel like a missed opportunity.
Not a bad book by any means — but not quite the transformative journey it could have been.
The book succeeds in conveying sheer obsession and boundless enthusiasm. Dwarshuis’ passion is palpable, and his vivid sketches of birds and landscapes are often transportive. Some anecdotes — like the perilous pursuit of the Horned Guan — are riveting and richly told. There's humor, heart, and a sincere message about conservation threading it all together.
Yet for a journey so grand, the book occasionally feels small. Structurally, it veers into sameness: airport to lodge to forest to checklist, rinse and repeat. Moments of genuine reflection are there, but often fleeting. The deeper emotional, ecological, or philosophical implications of such a massive endeavor remain mostly surface-level. There's a mention of carbon offsetting and the ethics of long-haul travel, but it's wrapped up too neatly, as if the acknowledgment alone is enough.
And while the author's personal tone is often endearing, the pacing can feel breathless — at times more like a report than a story. Characters and cultures blur, and entire regions are passed through in a few paragraphs. It left me admiring the record but feeling strangely distant from the experience.
Ultimately, this is a book that will appeal most to birding devotees or those already enchanted by the idea of a Big Year. For readers looking for narrative depth, structural elegance, or a more critically engaged exploration of the journey’s implications, it may feel like a missed opportunity.
Not a bad book by any means — but not quite the transformative journey it could have been.
November 5, 2024
The (Big) Year That Flew By:
This novel is an interesting read that allows those passionate about birding to take a backseat ride along the world record setting attempt to record the most birds in a single year. As a relatively unexperienced birder it was thankfully presented in a way that allowed me to follow along with the author as he describes the various steps he took in setting his record. As someone fascinated with the great outdoors and the beauty of the natural world it was inspiring to hear abut some of the amazing places and animals that Arjan encountered…to an extent. After I was about halfway into the novel the stops along the journey began to blend together for me, with each one seeming to follow the same pattern: wake up, bemoan the harsh weather conditions, not find a bird immediately, get discouraged, then find the bird at the last second and move on with a random story from his past thrown in breaking up the narrative flow. It began to feel like I as a reader, I was simply checking off the bird boxes along with Arjan, not to enjoy the great outdoors but to grow closer to the world record and stay one step ahead of Noah Strycker, who the author repeatedly reminds the reader he must one up. All that said, it is clear that Arjan loves birding, and I value his attempts through this process to raise awareness for the natural world and the various conservation efforts being employed to protect this animal that he cherishes so much. All in all, this is an interesting story albeit repetitive in nature which I think is worth the read for those who are deeply invested in the natural world and birding but by no means an essential one. An interesting topic to hear the story of but not necessarily conveyed in the most engaging way.
This novel is an interesting read that allows those passionate about birding to take a backseat ride along the world record setting attempt to record the most birds in a single year. As a relatively unexperienced birder it was thankfully presented in a way that allowed me to follow along with the author as he describes the various steps he took in setting his record. As someone fascinated with the great outdoors and the beauty of the natural world it was inspiring to hear abut some of the amazing places and animals that Arjan encountered…to an extent. After I was about halfway into the novel the stops along the journey began to blend together for me, with each one seeming to follow the same pattern: wake up, bemoan the harsh weather conditions, not find a bird immediately, get discouraged, then find the bird at the last second and move on with a random story from his past thrown in breaking up the narrative flow. It began to feel like I as a reader, I was simply checking off the bird boxes along with Arjan, not to enjoy the great outdoors but to grow closer to the world record and stay one step ahead of Noah Strycker, who the author repeatedly reminds the reader he must one up. All that said, it is clear that Arjan loves birding, and I value his attempts through this process to raise awareness for the natural world and the various conservation efforts being employed to protect this animal that he cherishes so much. All in all, this is an interesting story albeit repetitive in nature which I think is worth the read for those who are deeply invested in the natural world and birding but by no means an essential one. An interesting topic to hear the story of but not necessarily conveyed in the most engaging way.
March 8, 2025
This has been one of my least favorite birding books I've read. I thought at first it was because it was translated, and I gave it some grace. But as time went on it was apparent that I just didn't care for the author. He seems very spoiled and entitled.
He gets annoyed at people for having lots of children, for people eating meat, and for people wearing gold rings. He is so for conservation I think he would rather the people there would die out. When he left his friend sick with the deadliest form of malaria I was perturbed. Again when he mocked his dad for making a field guide of birds for Ghana, stating that it was "not strictly necessary" and that some of the birds were wrong because he used Google photos, though he did say it touched him.
He states alot about his lack of patience and frustration, and wants to give up multiple times (which I can understand but to act so whiney about it). On page 180 he actually kicks a rock in a tantrum because Noah Stryker (the winner of the last Big Year) saw a bird and he hadn't seen it yet. He is usually condescending towards his guides, picking on their outfits, smoking and soda habits, and acts surprised that they find him the birds. The birds themselves are briefly touched on, just a lot of traveling and searching, though he does seem to care for them and occasionally will give the history of how the species was found, which I did find interesting. Overall though I would not recommend this book.
He gets annoyed at people for having lots of children, for people eating meat, and for people wearing gold rings. He is so for conservation I think he would rather the people there would die out. When he left his friend sick with the deadliest form of malaria I was perturbed. Again when he mocked his dad for making a field guide of birds for Ghana, stating that it was "not strictly necessary" and that some of the birds were wrong because he used Google photos, though he did say it touched him.
He states alot about his lack of patience and frustration, and wants to give up multiple times (which I can understand but to act so whiney about it). On page 180 he actually kicks a rock in a tantrum because Noah Stryker (the winner of the last Big Year) saw a bird and he hadn't seen it yet. He is usually condescending towards his guides, picking on their outfits, smoking and soda habits, and acts surprised that they find him the birds. The birds themselves are briefly touched on, just a lot of traveling and searching, though he does seem to care for them and occasionally will give the history of how the species was found, which I did find interesting. Overall though I would not recommend this book.
April 9, 2025
One could see it as a long and dull bird enumeration. I saw it as an adventure, an immersion into the birder spirit and logistics. It can be repetitive, but there are some characters who spice up most of his rambles and we get to learn a lot about conservation efforts and challenges facing many species.
The author recognizes that he emitted an awful lot of carbon visiting 40 countries in a year. He tries to unconvincingly make amends by mentioning how much such feats raise awareness, encourage people to act more eco-responsibly and that these ecolodges and reserves need tourism to operate. Not sure… All these birders could network and do a collective big year in their own country maybe… but who am I to judge.
I was rather disappointed that the book (the ebook version I got) does not contain even one picture.
The author recognizes that he emitted an awful lot of carbon visiting 40 countries in a year. He tries to unconvincingly make amends by mentioning how much such feats raise awareness, encourage people to act more eco-responsibly and that these ecolodges and reserves need tourism to operate. Not sure… All these birders could network and do a collective big year in their own country maybe… but who am I to judge.
I was rather disappointed that the book (the ebook version I got) does not contain even one picture.
August 8, 2025
There are definitely some cringe-worthy moments where a privileged white man tries to mansplain Asia (which I feel he hugely undersells) and Africa, but the story does get better. Overall, it’s an impressive journal of his big-year birding adventure. Also appreciate that he brings attention to the conservation issues faced by birds.
That said, the part where he disparages other birders for seeing rare birds simply because they have the money to do so is rather ironic — that’s exactly what he did, travelling the world and hiring guides wherever he went. In reality, that’s what most time-pressed birders do anyway. There’s really no need to be snobbish about it. I feel birding is a hobby that people can enjoy at all budget and birding skill levels, and no style of bird watching is inherently more virtuous than another.
That said, the part where he disparages other birders for seeing rare birds simply because they have the money to do so is rather ironic — that’s exactly what he did, travelling the world and hiring guides wherever he went. In reality, that’s what most time-pressed birders do anyway. There’s really no need to be snobbish about it. I feel birding is a hobby that people can enjoy at all budget and birding skill levels, and no style of bird watching is inherently more virtuous than another.
October 5, 2023
This book is an activist book portraying itself as an adventure book. I just wanted the adventure of discovery, travel, hardship, triumphs, etc, but instead I got a lecture on the environment. If someone is reading your book about a Global Big Year they care about birds and conservation already so include things in the back forcing people to read about someone who flew around the world for a year lecture the reader about global warming was dumb. I was so excited for this book and it was not what I hoped. I don’t recommend at all.
September 23, 2025
Seems I’m in the minority in absolutely LOVING this book. Not the first time. I listened to the audio from Libby, checked out in a moment of desperation, when none of my many holds were coming in. I’m so, so glad I did. It’s (minimally) about a little kid, teased and laughed at for his fascination with birds. It’s more about an adult who goes, with the support of his family and friends, on the trip of a lifetime to set the record of bird sightings in one year. He sees much, much more than birds, of course. Highly, highly recommend.
September 10, 2023
I thoroughly enjoyed this audiobook. I think I’ve done most of the Big Year books. I’ve been to many of the countries covered and have seen just over 1000 species myself. But mostly by myself with a smattering of guides. Can appreciate the conservation issues.
A little confused by the sections on British geese in the middle. Not sure how they relate to any of this big year. But it was interesting. Maybe my Kobo audiobook had a glitch and added some incorrect segments.
A little confused by the sections on British geese in the middle. Not sure how they relate to any of this big year. But it was interesting. Maybe my Kobo audiobook had a glitch and added some incorrect segments.
November 3, 2023
Book 44 of 2023 (audio)
Probably a 3.5/5 is a better rating. It's interesting if you're into this kind of thing (and why would you pick it up if not). So a lot of the book is about his journey, which is personal, which can be tough to make interesting. To his credit, Arjan incorporates a lot of history and information about bird species and locations. So it's more than just his journey...you can actually learn some stuff.
Probably a 3.5/5 is a better rating. It's interesting if you're into this kind of thing (and why would you pick it up if not). So a lot of the book is about his journey, which is personal, which can be tough to make interesting. To his credit, Arjan incorporates a lot of history and information about bird species and locations. So it's more than just his journey...you can actually learn some stuff.
July 20, 2024
Een bijzonder boek over een wereld waar ik niks van weet. Voor mij ontbrak wel een stukje zelfreflectie rondom de milieu impact van zijn big year. Het gaat veel over het milieu en de leefomgevingen van de vogels en hoe de mens deze verpest, maar amper inzicht in de effecten van een jaar lang de wereld rondreizen in een razend tempo. Dit gevoel bleef het hele boek wat sluimeren op de achtergrond bij mij, daardoor een ster minder
November 11, 2020
Hoewel ik niet zo'n fan ben van record-jagers, en al zeker niet als je daarvoor de hele wereld moet rondvliegen, heb ik dit boek toch met plezier gelezen.
Het is niet zomaar een opsomming van waarnemingen maar ook een inkijk in de toestand van de globale natuur. De vernieling van grote leefgebieden voor alle leven in het wild.
Maar ook een sprankel hoop dmv allerlei beschermingsprojecten.
Het is niet zomaar een opsomming van waarnemingen maar ook een inkijk in de toestand van de globale natuur. De vernieling van grote leefgebieden voor alle leven in het wild.
Maar ook een sprankel hoop dmv allerlei beschermingsprojecten.
February 2, 2021
It's an interesting book, he talks about the year he spent watching birds all around the world. I read a little every day instead of reading it for hours at a time as it gets a bit repetitive at some points, but it's still a nice read. The places and birds he describes are interesting to read about, and it also really brings home the need for global conservation efforts.
June 24, 2023
A fun travel adventure as Dwarshuis takes us along on his big year. The author's love of birds and nature, as well as his adventures (including the stress and excitement of travel) while setting a record big year are evident throughout the text. A wonderful tale of the passion the author has for birds and nature.
October 20, 2024
This is an interesting book even for those who are not avid birders (like me). It covers a multitude of locations around the world that I had never heard of, and goes deep on the need for environmental protection. It also shows just how far a birder will go to grab a world record, so there is that, too.
Displaying 1 - 30 of 52 reviews