Ito Junji Compilation 2: Tomie Part 2

Museum of Terror #2

by Junji Ito

Si cantik penggoda pria, memikat mereka hingga hanyut dalam kegilaan cinta. Nama “Tomie”.

Tomie si rupawan yang selalu bangkit meski sudah berulang kali dibunuh. Ah, Tomie… Apakah dunia ini ikut tergila-gila padamu?

Genres: Manga, Horror, Comics, Graphic Novels, Fiction, Japan, Thriller

372 pages, Paperback

First published October 1, 1987

About the author

Junji Itō (Japanese: 伊藤潤二, Ito Junji) is a Japanese cartoonist and illustrator, best known for his horror manga.
Ito was born in Gifu Prefecture, Japan in 1963. He was inspired to make art from a young age by his older sister's drawing and Kazuo Umezu's horror comics. Until the early 1990s he worked as a dental technician, while making comics as a side job. By the time he turned into a full time mangaka, Ito was already an acclaimed horror artists.
His comics are celebrated for their finely depicted body horrors, while also retaining some elements of psychological horror and erotism.
Although he mostly produces short stories, Ito is best known for his longer comic series: Tomie (1987-2000), about a beautiful high school girl who inspires her admirers to commit atrocities; Uzumaki (1998-1999), set in a town cursed with spiral patterns; Gyo (2001-2002), featuring a horde of metal-legged undead fishes. Tomie and Uzumaki in particular have been adapted multiple times in live-action and animation.

Reviews

[Anna Boklys · Rating 4 out of 5]

"Томіе" - це концентрований боді-горор найвищого ґатунку. Не дарма Джюнджі Іто називають імператором жахів у манзі. Його історії - химерні, божевільні та дуже детальні. Кожна оповідь має цілісний сюжет, чудовий розвиток персонажів та ідеальний баланс у втіленні малюнку та реплік.

У другому томі неймовірно бридкі оповідання "Волосся" та "Моромі"🤢 Всі інші історії - терпимі по бридкості та здатності налякати, але теж небезпечні для психіки. Тож можна було б сказати, що другий том слабший за перший, але оці два названих оповідання настільки вражають, що це компенсує абсолютно все.

Загалом я б радила читати це або поціновувачам жанру з міцною психікою, або глянути на цю мангу, як на витвір мистецтва (бо ним він і є, хоч може це й буде недоступно геть усім читачам, бо високий рівень специфіки).

[A. Raca · Rating 4 out of 5]

Özellikle Painter isimli hikayeyi çok sevdim.

🌟

[Alec Costa · Rating 5 out of 5]

o crème de la crème 👌🏿

[гейлінка (тгк: книжкова буря) · Rating 5 out of 5]

яка ж крута мальовка та стиль Іто
таке задоволення знову перечитувати в папері та ще й українською
чиста насолода

[Dimitris Papastergiou · Rating 2 out of 5]

It was ok.

Could be much much MUCH better.

Here's my problem, I get it. Junji Ito is the new sensation and everything, he's awesome, his artwork is great (mostly) and his stories from what I've read so far are mostly good, with amazing ideas but the execution is what I have a problem with.

See, there's a main theme in his stories and there are episodes of sorts of each chapter after chapter that something happens to someone you don't care in the slightest and it's pretty much insignificant to the main story most of the time but it happens so you can see some creepy dismemberment or something like that.

There's no character development and that's just what hurts me the most. The characters' reactions and choices are mostly dumb as fuck without reason or logic and that also hurts my intelligence.

Other than that it's fun to read and you for sure want to see what happens next and at the end but it was a chore to read some of the stories and that takes it down a star, sadly.

PS. No. It wasn't as good as Uzumaki.

[Luthfi Ferizqi · Rating 2 out of 5]

I felt even more nauseated after reading this follow-up compilation of Tomie’s stories. I would say she’s like the ultimate “Bitch Final Boss.” With her fake elegance, always demanding caviar or some fancy meal; she plays the victim when weak, but the moment she regains strength, she instantly turns into the most insufferable person in the world.

For me, this is enough. I really shouldn’t have continued with this absurd character compilation. So yeah, I’m not recommending this one.

[Anastasiia Blnk · Rating 3 out of 5]

манга, яка класно заграє із страхами, про які навіть і не здогадуєшся, що вони є, поки не прочитаєш - в цьому Джюнджі Іто справді дуже майстерний та вигадливий.

все-таки мені трохи не вистачило того саспенсу, який був у першому томі, так само як і не вистачило розкриття природи Томіе. Другий том - це скоріше збірка історій про людей, які стикаються з цією злостивою дівчиною, а не цільна оповідь. Хоча все-таки це було непогано - було цікаво спостерігати, які фобії Джюнджі Іто викличе у мене цього разу 😅

[Alla Komarova · Rating 2 out of 5]

Зараз страшну річ скажу я тобі, Надєжда, зови дітей: абсолютне розчарування цей ваш другий том "Томіе" 💔

Банально розрізнений набір страшилок, наче купа дітлахів-підлітків біля вогнища сперечається, хто зможе розповісти одну й ту саму подію моторошніше.

Якщо в першому тому окремі історії випливали одна з одної, наче й справді виростали з частин тіла Томіе і росли хоч і макабрично, але логічно й пов'язано, то другий — це суцільне "слухайте, слухайте, а от якби..."

Сильно розчарована, прям дуже 👻

Щодо малюнку — ну ок, але я це все вже бачила у першому томі, тож без вау-ефекту. І ще й сюжет (його наскрізна відсутність) підкачав. Коротше, такоє.

[Murat Dural · Rating 4 out of 5]

Junji İto hakkında ne dersem diyeyim, övgü dolu hangi sıfatı kullanırsam kullanayım her biri boş. Şüphesiz ki ürettikleri, hayal dünyası ile Ito bu dönemin en büyük tuhaf, tekinsiz, korku unsurlarının en büyük üreticilerinden. Bu ikinci ciltte de Tomie güzelliği ile başkalarının ve kendinin laneti oluyor. Yakınlarınızda okumadığınız bir Junji İto kitabı varsa acele edin, atın sepete...

[laau]

Antes que nada, quiero decir que esta review está totalmente manipulada por mi obsesión enfermiza hacia la obra de Junji Ito y sus personajes. Además, os aviso de que va a ser larguísima.

Comencemos con un resumen. Tomie es la historia de una chica, Kawakami Tomie, la cual muere en un trágico accidente en una excursión escolar. Su tutor, ante esto, y temeroso de ser sospechoso de asesinato, decide descuartizar a la chica y repartir los trozos del cadáver entre sus alumnos, encomendándoles la tarea de desechar los trozos donde crean conveniente. Ahí acabaría la historia si nuestra protagonista no fuera una chica extraordinaria, pero, para sorpresa de sus compañeros de clase, Tomie aparece al día siguiente en la escuela. A partir de aquí, la obra se divide en historias cortas, la mayoría de únicamente un capítulo (aunque algunas duran dos o tres), cuyas tramas siempre comparten la misma estructura: Tomie conoce a una persona (mayormente personajes masculinos), esta persona la mata (en la mayoría de veces descuartizada) y, de el cadáver de esa Tomie, nacen nuevas Tomies. Sí, exacto. Tomie se reproduce.

Hablando de la edición española, Tomie es publicado por ECC Ediciones. Está compuesta por dos tomos, de 9 y 11 capítulos respectivamente. La editorial no ha hecho un mal trabajo con esta obra, pero sí mejorable. Las portadas dejan mucho que desear; aunque he de decir que me gusta que la editorial tenga un diseño común para todas sus publicaciones de Junji Ito (fondo negro, portada a color, pero un poco desvanecido, como si se estuviera borrando; letras en rojo). Además, he de decir que conmigo el acabado mate en las portadas tiene un plus. La impresión es buena, aunque también he visto mejores. La editorial Tomodomo, por ejemplo, utiliza una tinta negrísima que es preciosa para manga, mientras que la tinta de ECC queda más grisácea. Soy muy quejica, no está mal, pero siendo mi mangaka favorito y siendo una frikaza de las ediciones, me gustaría que fuera un poco más original y especial.

En cuanto a la traducción… Usan algunas palabras y expresiones un poco desacertadas. Digamos que, en mi mente, Tomie no diría “Te he tomado el pelo”, por poner un ejemplo. Tomie diría “Me he reído de ti, y, además, en tu cara”. Digamos que, por la traducción, Tomie parece menos cruel, menos insoportable y, sobre todo, menos sarcástica de lo que se puede deducir en japonés. Habla con mucho más desprecio y mezquindad de lo que ECC refleja con su elección de palabras. Hablando un poco de las traducciones de esta editorial en general (tengo casi todas sus publicaciones sobre Junji Ito), creo que deberían empezar a usar un vocabulario un poco más actual. Creo que decir “límpidos ojos” a día de hoy puede desconcertar un poco, sobre todo cuando el que está hablando es un chico de unos veintipocos años en un manga ambientado en la actualidad.

Tomie dentro de la obra de Junji Ito es un reflejo perfecto de su evolución como mangaka. El dibujo de los primeros capítulos es irrisorio. Te da hasta pena, parece que lo ha dibujado un niño de tres años. Pero la mejora se ve claramente, y no hay que comparar el primer capítulo y el último para darse cuenta, sino que, progresivamente, el autor ha ido mejorando y puliendo su estilo. Me gusta poder apreciar esto de un autor al que admiro tanto, y es uno de los motivos principales por los que me encanta esta obra.

Como historia, Tomie me parece sencilla. Al ser una de las primeras publicaciones de Junji Ito, no es un cúmulo de rayadas extrañas, como podrían ser Uzumaki o Gyo (todavía no se le había ido del todo de las manos el terror bizarro). Sin embargo, su sencillez no decepciona, sobre todo porque sigue teniendo ese toque extraño, que en algunas historias te hace pensar “pero cómo se le ocurren estas cosas a este señor”. Los que lo hayáis leído, espero que tengáis en mente el capítulo del bebé, porque es el que más escandalizada me deja SIEMPRE.

Acerca de los personajes, hay cientos de ellos. En casi cada historia encontramos unos cuantos personajes nuevos. Pero ellos qué importan, la que importa aquí es nuestra protagonista. Tomie es ese personaje que, si la metes dentro de una película americana de instituto, encaja perfectamente como la chica popular de la clase que se ríe de todo el mundo y hace bullying al resto. Es una persona cruel, y lo es sin motivo aparente. Si eres atractivx, te odia por ser parecidx a ella. Si no lo eres, te odia por ser inferior a ella. Si intentas amarla, se reirá de ti. Si la ignoras, te hará la vida imposible para que le hagas caso. Esa es la gracia de este manga. Es una niñata. Es insoportable, es odiosa, es una caprichosa, y los personajes que conforman estas historias lo saben. Pero, a pesar de esto, TODOS se obsesionan con ella. A todos les consume la locura por culpa de Tomie. Y, por esta razón, todos acaban queriendo asesinarla. Esta historia es un perfecto ejemplo de cómo la obsesión te oscurece, te enloquece, te desespera, te hace ser mala persona. Y es que no importa tu edad, no importa lo buena persona que seas, no importa lo claros que tengas tus ideales y tu moral; si Tomie se cruza contigo, vas a obsesionarte, y vas a intentar matarla.

Y bueno, con esto creo que lo he dicho todo. Os recomiendo encarecidamente este manga (y todo lo que haya pasado por la mano de Junji Ito, realmente) (Sobre todo Uzumaki) (Leed Uzumaki por favor).

[Ele0n0ra · Rating 4 out of 5]

OMG! Solo Junji Ito puede plasmar asi el arte reflejo de semejante miseria humana y tanta perversión.

[Mirai · Rating 4 out of 5]

ผลงานของอาจารย์จุนจิ อิโต้ นั้นมีมากหลาย แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า หนึ่งในผลงานที่สร้างชื่อและเป็นถูกเอ่ยถึงมากที่สุดของอาจารย์ คงไม่พ้น 'โทมิเอะ' เป็นแน่

สำหรับคลังสยอง เล่ม 1 และเล่ม 2 ล้วนเป็นรวมเรื่องสั้นของสาวปริศนานาม 'โทมิเอะ' เธอสวย เธอเย้ายวน แต่เธอก็ลึกลับ และมีแต่ปริศนา ผู้ชายต่างชื่นชอบและหลงรักเธอ ไม่ว่าจะหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ บางครั้งก็คลั่งรักมากเสียจนอยากจะฆ่าเธอทิ้ง

ในตอนที่หนึ่งของคลังสยองเล่มแรก จะเป็นปฐมบทของโทมิเอะ จุดกำเนิดตำนานสาวสวยสยองปริศนา โทมิเอะเป็นสาวสวยประจำห้องที่ชอบปั่นหัวผู้ชายเล่น บรรดาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างก็หลงเธอหัวปักหัวปำ แต่เพราะสเน่ห์ของเธอเกินต้านทาน บรรดาหนุ่มๆ เลยตีกันเองเพราะความหึงหวงอิรุงตุงนัง จนสุดท้ายกลายเป็นเหตุฆาตกรรมขึ้นมา โทมิเอะถูกฆ่าตาย ศพของเธอถูกทุกคนช่วยกันหั่นแล้วนำไปทิ้งยังที่ต่างๆ เพื่ออำพรางคดี หารู้ไม่ว่าชิ้นส่วนศพเหล่านั้นมันเพิ่มจำนวนและงอกมากลายเป็นโทมิเอะร่างใหม่เรื่อยๆ จนเกิดเรื่องราวหลอนๆ ตามมามากมายให้คนอ่านได้ติดตาม

ดีใจที่ได้อ่านเรื่องของโทมิเอะเสียทีค่ะ 55555555 เชื่อมะ เราติดตามผลงานของอาจารย์มานานหลายปี แต่ไม่เคยอ่านเรื่องโทมิเอะสักตอนเลย เพราะอะไรน่ะหรือ หึหึหึ เพราะหนังสือคลังสยองหาซื้อยากน่ะสิ โดยเฉพาะสองเล่มแรกของโทมิเอะนี่แหละ กว่าเราจะหาซื้อจนครบทั้งเซ็ทได้ กินเวลาหลายปีเลยทีเดียว

แต่พอได้อ่านก็รู้สึกสนุกมากกกกกกก คือเราเคยอ่านผลงานหลายเรื่อง(หลายตอน)ของอาจารย์มามากแล้ว แต่โทมิเอะก็ยังเป็นเรื่องที่อ่านสนุกไม่แพ้กับผลงานเรื่องอื่นๆ มีความหลอนความสยองอันเป็นเอกลักษณ์ อ่านไปก็ได้แต่สงสัยว่าแม่นางโทมิเอะคือตัวอะไรกันแน่เนี่ย ตายแล้วงอกใหม่อยู่นั่นแหละ 😂

[MarinaLawliett · Rating 5 out of 5]

La verdad, súper súper súper triste.
He sufrido el enganche máximo a Tomie como si fuera una de sus víctimas. Me iba a dormir después de leer un capítulo, tenía un hueco de 5 minutos durante el día y leía otro poco. Me iba a dormir la siesta pensando que podría aprovechar el tiempo leyendo Tomie......
El dibujo top as always! Al ser este el segundo tomo no tiene tanta evolución (o al menos yo no la he notado como me pasó en el primer tomo que fue algo exagerado), que las últimas historias estén conectadas me ha parecido genial porque nunca pensé que esto pasase con Tomie. Espero que todas mis ganas que saquen más tomos recopilatorios en España porque sé que nunca voy a cansarme de ella.
No es mi historia/personaje favorito de Junji Ito, pero le echaba taaanto de menos que me ha parecido como si fuera la primera vez que le leía! Un 10, de verdad.


PD. Mil millones de gracias a Alberto por habérmelo dejado 😍💛

[Romane · Rating 5 out of 5]

Tomie: "Do you think you can render my beauty on canvas?"

* * *

I've lost count as to how many times Tomie has been murdered and chopped up by the psycho guys that fell in love with her. Her body parts seem to say: We don't die! We multiply! This is getting more and more sinister...

* * *

Tomie: "This tastes like dog food! Don't you have any caviar or foie gras!?"

How feisty of you, Tomie.

[dilara · Rating 5 out of 5]

I find this a tad more captivating than the first volume. However, this one was as great as the first!

[Fernando Medeiros santos · Rating 3 out of 5]

Horror corporal do jeito que só os japoneses conseguem fazer.

Finalmente terminei Tomie e foi uma jornada com muita tensão ao virar de cada página, já que nunca dava pra saber quando alguma coisa extremamente gráfica e bizarra ia saltar na sua cara.

Esse volume segue a mesma estrutura do primeiro: uma série de histórias diferentes envolvendo a Tomie que já conhecemos e seu poder de despertar o amor e a vontade assassina nos homens. Antes a história se focou muito em entender a origem dessa entidade e quais as consequências da sua manifestação. Já aqui na segunda parte, senti que o Junji Ito resolveu expandir um pouco a influência da Tomie não só para homens que a desejam, mas também para crianças, pessoas idosas, outras mulheres, e isso foi um ponto super positivo pra mim. Do contrário a estrutura dos contos ia começar a ficar beeeem monótona.

O ponto alto definitivamente vai para as três últimas histórias ("Maníaco", "Top Model" e "Decrepitude") que estão conectadas e possuem personagens que buscam por uma "solução" para lidar com Tomie. Ainda fica bem atrás de Uzumaki? Sim, mas vale muito à pena principalmente pela arte e pela criatividade em bizarrices do Junji Ito.

Leia se você curtir:
- Terror japonês
- Corpos se modificando de formas bizarras
- Garotas mimadas invencíveis e capazes de se multiplicarem.

[André Prado · Rating 5 out of 5]

Excelente. Ainda que um pouco repetitivo, especialmente no primeiro volume, o segundo volume nos traz uma série de histórias potentes e um arco final tão marcante quanto o arco que inicia esta obra nos apresentando Tomie: uma versão subvertida de femme fatale. Vítima de um crime brutal, Tomie retorna à vida e passa a dominar os homens com sua incrível beleza e, em alguns casos, mostrando-se como o sonho 'masculino' de submissão. Eles, sem conseguir lidar com a paixão avassaladora despertada por ela, são levados a uma vontade inexplicável de mutilá-la. Recorrente em outras mídias, esse turbilhão emocional despertado por mulheres em homens costuma trazer fins trágicos, onde o homem se expressará pela violência levando um dos envolvidos à morte. No caso do Japão, me parece que a noção de desonra e decadência se dá de forma muito mais brutal quando um homem comete uma atrocidade, como mutilar uma mulher, do que quando tira a própria vida (episódio comum em obras de ficção japonesas). Assim, Tomie se vinga a cada episódio, em eterna ressurreição, levando homens de todas as idades, mulheres e famílias à decadência nesta obra que explora de forma intrigante e assombrosa diversos aspectos íntimos do masculino e feminino sob a ótica em que eles se tornam mais evidentes – o sexo.

[Leila ✨ · Rating 2 out of 5]

Yo no puedo creer que esto sea la secuela de la joyita que fue Tomie, tomo 1. Este libro fue alto embole, man. Creo que la única historia que me interesó medianamente fue sólo la del modelo. ¿El resto? Una más aburrida que la otra.

2- de 5 estrellas.

[Jesus Flores · Rating 4 out of 5]

Continuan las historias de Tomie

De impacto:
- La del cabello, más con lo del parasito filiforme
- La de los hermanos
- La de los viejitos, que tambien SPOILER lo de la sirvienta, Tomie fue heroina y villana
- Al final la de las 3 niñas enviándose asesinos

4 stars

[lyle · Rating 4 out of 5]

tomie always lands on top?

[Taurus Reader (bigpileofbooks) · Rating 4 out of 5]

I enjoyed it more than the 1st one!

[Razor · Rating 2 out of 5]

2.5 stars

[Helga Victim · Rating 3 out of 5]

Друга частина не додала нічого нового чи цікавого до серії, на 2.5 з округленням до 3. Так само продовжується боді-горор і те, як Томіе всіх чоловіків чарує, а тоді її нищать, а вона перероджується.

[Javier Muñoz · Rating 3 out of 5]

Más relatos de terror con Tomie como protagonista, estos relatos siguen la misma fórmula que los del primer tomo, Tomie desespera a los hombres y les lleva a cometer locuras de todo tipo, historias extrañas y perturbadoras, me ha parecido que este tomo quizás tenga historias mejores que las del primero, pero al tener todas una estructura y una temática muy parecida quizás pierdan algo de fuerza... lo que no pierde fuerza es el dibujo de Ito, que raya a un nivel muy alto y destaca por imaginativo y por el estilo inimitable del autor

[Carlos J. Eguren · Rating 5 out of 5]

Tras un breve descanso, he vuelto a caer en las garras de Junji Ito y su “Tomie”, una serie de historias de terror cuyo hilo conductor es la chica que no puede morir que le da título. Dantesca, macabra, espeluznante y sardónica, Ito va creciendo en su exploración del miedo, el tabú y la locura. Y a un servidor le encantan estas cosas. Hasta voy a echarla de menos (escribo mientras cruzo los dedos para jamás toparme con Tomie).

[Krissy · Rating 4 out of 5]

Creepy.

[Artur Coelho · Rating 5 out of 5]

É um marco, para os leitores portugueses, a edição completa de Tomie traduzida para português pela Devir. A série do inigualável Junji Ito é um dos grandes clássicos do manga de horror, e sem dúvida bem conhecida pelos fãs quer da BD japonesa, quer do j-horror. Faltava esta tradução, garantindo uma maior acessibilidade de uma obra clássica e incontornável.

Recordo Tomie como um dos meus primeiros recontros com o manga de terror, e deixou-me seduzido às primeiras páginas. Como resistir a esta sedutora adolescente, que incorpora a iconografia de discreta Lolita, e que é na verdade um espírito malévolo que se compraz em levar à loucura os homens e mulheres com que se cruza? Se o lado perturbador da óbvia atração sexualizante sobre adolescentes sentida por homens vos escapou, diria que é mesmo o cerne do horror de Tomie. Começa mesmo por aí, e mostra a capacidade perversa de Ito no brincar com iconografias, tabus e emoções.

Tomie é muito mais do que isto, e depressa decai para extremos de loucura, com grafismos intensos e viscerais. A cada nova história, somos surpreendidos com uma diferente obessão, com inesperadas escatologias e um terror implacável. Tomie existe para enlouquecer, jogar com sentimentos, obcecar, transformar pacatas pessoas em assassinos que a desmembram. Imperturbável, sedutora, implacável, Tomie está a agora mais acessível aos leitores portugueses.

[Pavlo Chehovets · Rating 4 out of 5]

Насправді вона мені сподобалась більш-менш лиш під фінал, де є пару історії зі таким-сяким загальним сюжетом. Якраз з розділу "Тооріма". Все одно більше зайшов перший том, воно і наганяло саспенс і було таким "creepy", що гуд там все ок. Тут воно якось і наче страшне і водночас ні.

Найкращі історії на мою думку в томі: "Прийомна донька" - просто мега кріп, там старпери думають всосати молодості у томіє, і починають смоктати її тіло; "Мізинець", "Хлопчик", "Моромі", "Стадо", "Тооріма", "Супермодель"

[victória · Rating 3 out of 5]

Gostei mais do primeiro volume, mas esse foi bom também. Não teve um final, então me questiono por quanto tempo essa história da Tomie tem se repetido. Ela é uma chata, mas continuo sentindo um pouco de empatia por ela. Em várias das histórias ela não fez nada, e sempre tem um final trágico. Vejo tudo isso como autopreservação.

[Marichka Blindiuk · Rating 5 out of 5]

Бррр, який же він кріповий. Мужики тягнуться за образом школярок? А давайте виведемо цей потяг до максимуму – аж до бажання розчленувати, знищити цю молодість, а цю красу доведемо аж до надлюдських можливостей? А давайте. За цією красою втрачатимуть глузд, робитимуть жахливе, аж поки не нищитимуть одне одних.

Тут прям помітно, як автор зростав із кожною історією, дедалі більше упорюючися з детальністю зображень і кривавістю сюжету. Дуже круто!