De eerlijke vinder

by Lize Spit

Alternative cover edition of ISBN 9789059657328

'Hoe langer hij ermee wachtte, hoe minder moed hij had om een lafaard te zijn.'

Eind jaren negentig, de Vlaamse Kempen. Jimmy, die thuis een moeilijke tijd doormaakt, leeft helemaal op als de zoon van een gezin Kosovaarse vluchtelingen naast hem in de klas komt zitten. Jimmy is de slimste, maar ook eenzaamste van zijn klas. Hij ziet het als zijn missie Tristan Ibrahimi door het schooljaar heen te helpen. Alle tijd die hij niet besteedt aan het verzamelen van flippo's, brengt hij door bij het Kosovaarse gezin. Wanneer de Ibrahimi's na een jaar plotseling uitgewezen worden, verzint Tristan een plan dat veel van Jimmy zal vragen.

Genres: Fiction, Dutch Literature, Roman, Contemporary, Short Stories, Literature, Novella

96 pages, Hardcover

First published March 11, 2023

Reviews

[Henk · Rating 4 out of 5]

One of the best traditions in the Dutch book world is that you get a free book in the National Book Week. This iteration is good, gritty and captures being young expertly
Op deze manier omzeilde hij het lot, kreeg hij iets wat eigenlijk niet voor hem bedoeld was.
Hij wist zeker dat wat in de eerste plaats niet voor hem bestemd was meer geluk bracht.

Lize Spit manages to get me all nostalgic, where are my flippo’s?
Loving the 90s vibes, however gritty the story is, featuring refugees from Kosovo, Belgian franks and Minesweeper. Jimmy Sluis has a missing father, one hell of a flippo collection and is best friends with Tristan Ibrahim, a half-deaf refugee from Kosovo. The obsession we feel as kids with our collections (for me more with Pokemon cards) is very recognisable, as is the full focus on one friend. Children challenge each other to nasty games, involving a snail, is also something I shudder from. From the first page of De eerlijke vinder you know something is coming to the boil, and Lize Spit excellently executes the angst of kids facing a world hostile to them. Childs remain islands in this book and hurt each other inadvertently.

Quotes:
Op deze manier omzeilde hij het lot, kreeg hij iets wat eigenlijk niet voor hem bedoeld was.
Hij wist zeker dat wat in de eerste plaats niet voor hem bestemd was meer geluk bracht.

Nu ze met twee waren, werden hij en Tristan weer gelijk, paste hij weer gewoon in Tristan en Tristan in hem.

[Hanneke · Rating 4 out of 5]

Wat schrijft Lize Spit goed! Mooie krachtige taal, goed verhaal. Ik ga zeker meer boeken van haar lezen.

[Cule.Jule · Rating 5 out of 5]

Tristan Ibrahimi musste einen Krieg erleben und ist daher mit seiner Familie durch ganz Europa geflüchtet. In der Schule von Bovenmeer wird er neben Jimmy gesetzt, der sein Glück kaum fassen kann. Als Einzelgänger findet Jimmy in Tristan und seiner Familie Halt und Geborgenheit, die er von seiner Mutter nicht erfahren durfte. Die beiden werden Freunde. Doch dann kommt der Brief mit dem Ausweisungsbescheid ...

Ich habe den Roman an einem Tag durchgelesen. Der Seitenumfang beträgt knapp 125, doch die Tiefgründigkeit der Geschichte geht an keiner Stelle verloren. Ab der ersten Seite konnte ich mich auf das Geschriebene einlassen und musste unbedingt das Ende erfahren, da ein spannender Sog aufgebaut wird. Die Thematik ist aktuell und ich wurde zum Innehalten sowie Nachdenken animiert. Der Text liest sich angenehm und flüssig dank der Übersetzung aus dem Niederländischen von Helga von Beuningen.

Für mich persönlich ist das schmale Büchlein ein kleines Leseschätzchen. Daher spreche ich für den Roman eine Leseempfehlung aus.

[Evelyn Evertsen-Romp · Rating 4 out of 5]

Oef dit was een goed, maar akelig verhaal om te lezen. De sfeer is gruizig, en je ruikt de mensen in het boek bijna.

[Peter · Rating 4 out of 5]

„De eerlijke Vinder“ by Lize Spijt is this year’s Boekenweekgeschenk, which I was able to read thanks to a good and generous GR friend. The story is easy to read and – unfortunately – almost common these days. The Ibrahimi family flies from Kosovo in the times of Serbian atrocities. They march hundreds of kilometres, their boat capsizes during the crossing of the Adriatic Sea and one child dies. In the end they reach Belgium and ask for political asylum. All this we learn from narration, as the family had already settled down in a small town in De Kempen, a region West of Antwerp, when the story kicks in. The administration allocated an old house to them, the population donates clothes and other useful and not useful stuff, the children attend school and learn the Dutch language.

The main protagonists are the roughly ten-year-old Tristan Ibrahimi and Jimmy, his Dutch schoolmate, an only child, who suffers from the divorce of his family and the neglect by his father. Jimmy helps Tristan to learn the language, to integrate in school, in the Flemish neighbourhood and the games and hobbies (collecting “flippos”) of the local boys of his age. He even helps him to overcome his traumata and becomes a regular guest of the Ibrahimi family, a family with father, mother and many kids that he misses at home.

But the Ibrahimis’ application is turned down and deportation is looming. Tristan and his 2 year older sister Jetmira have an idea that not only requires Jimmy’s active involvement, but will bring him in deadly danger. Ik red jou, en jij redt ons. – I save you and you save us. That is the idea.

In the epilogue Lize Spijt tells us that the story is inspired by the fate of a real family, who fled to Belgium in 1998, were listed for deportation, but could stay thanks to the massive support and protest of the local population. The story touched me, because as a teacher I have many students, whose parents fled from the Yugoslav Wars, mainly from Kosovo and Bosnia. Fortunately, Germany was more welcoming then, as otherwise I would not have now these great compatriots – all children have German citizenship, and one of them has recently become a colleague.

[Marjolein · Rating 4 out of 5]

Tweede jaar op rij dat ik echt onder de indruk ben van het boekenweekgeschenk. Zo knap om in slechts 90 pagina's een goed verhaal neer te zetten met personages die je ook echt iets doen.

Het is eigenlijk een akelig verhaal met een grimmige sfeer, maar tegelijkertijd moest ik af en toe echt gniffelen om de logica van de twaalfjarige Jimmy. En heerlijk dat de flippo's zo prominent aanwezig waren, dat bracht me echt even terug naar mijn eigen kindertijd. 'De eerlijke vinder' is erg goed geschreven en het is absoluut een pakkend verhaal. Het enige minpuntje vond ik het abrupte einde, al kan je het als lezer zelf wel verder invullen.

[Jovana De · Rating 4 out of 5]

Lize Spit weet altijd goed een dreigende sfeer in een boek neer te zetten die je naar het einde van het verhaal toesnelt. Ook in dit kleine boekje weet ze dat weer te doen, maar verliest zich er niet te veel in waardoor de sociale en maatschappelijke thema’s ook nog genoeg ruimte krijgen. Door dit te verhaal te vertellen vanuit het oogpunt van jonge kinderen zit er iets puurs en onschuldigs in dit verhaal waardoor de boodschap denk ik nog harder aankomt.

[Heleen Osse · Rating 4 out of 5]

Het zijn maar 90 pagina’s maar wat fijn om weer iets nieuws van Lize Spit te lezen, uitstekend Boekenweekgeschenk dat hopelijk door veel mensen met plezier wordt gelezen!

[Britt · Rating 4 out of 5]

Hetzelfde onheilspellende nare onderbuikgevoel als bij haar eerdere twee romans weet Lize Spit ook gewoon in 90 bladzijdes te vangen

[Paula · Rating 4 out of 5]

Zo schrijf je een boekenweekgeschenk. Jemig, wat goed.

[Nele · Rating 2 out of 5]

Geen beter romanformaat - als je het mij vraagt - om onder de huid van je personages te gaan zitten dan de novelle. Door de beperkte omvang kan je heel intiem en gefocust schilderen. Een geslaagde kleine vertelling kan ongemeen hard raken in de onderbuik en iets vertellen wat zelfs met veel omhaal van woorden eigenlijk onvertelbaar is. Denk maar aan Zweigs Schaaknovelle of aan Adres onbekend van Kathrine Kressmann Taylor.
Laat dit nu zijn - weerom als je het mij vraagt - wat Spit niet doet. De vertelling is vanzelfsprekend meer gefocust dan in de twee vorige romans. En toch kreeg ik naarmate het verhaal vorderde het gevoel dat er te veel verteld werd. Het lukte me steeds minder elk woord daadwerkelijk te lezen. Spit is een scherpe observator en dat komt sterk tot uiting in de manier waarop ze schrijft: vanaf een bevreemdend nabije afstand. Het plaatst mij als lezer in de de onbehaaglijke positie van machteloze voyeur: ik stond erbij en ik keek ernaar. Dat gevoel veroorzaken bij je lezer is óók een kunst. Ik kan me voorstellen dat veel mensen zich comfortabel voelen bij de vertellerige stijl van Spit. Ikzelf ben daar helaas niet bij ...

[Wim Oosterlinck]

Ik heb De eerlijke vinder gelezen, het boekenweekgeschenk van Lize Spit. Het verhaal gaat over Jimmy. Hij fietst de buurt rond om vergeten geld in automaten te zoeken; hij koopt zakjes chips voor zijn flippoverzameling. Zijn vader is kort geleden vertrokken, het gaat moeilijk thuis. Jimmy is uitgenodigd bij Tristan, zijn klasgenoot en vriend uit een Kosovaars vluchtelingengezin dat in het dorp is neergestreken en de liefdadigheid van de buurt moet ondergaan. Jimmy blijft overnachten want Tristan heeft een plan beraamd.

In De eerlijke vinder slaagt Lize Spit erin om een actueel thema (de vluchtelingenproblematiek) heel dicht bij de lezer te brengen, en tegelijk een enorme spanning op te roepen. Haar personages (vluchtelingen én niet-vluchtelingen) proberen te leven met eenzaamheid en trauma.

De eerlijke vinder is gevoelig, meeslepend en relevant, een verrassende combinatie waarin Lize Spit opnieuw haar meesterschap laat zien. Danku boekhandel én Lize Spit voor deze literaire verwennerij.

Volledig leesverslag: https://wimoosterlinck.wpcomstaging.c...

[Els Lens · Rating 1 out of 5]

Ondanks het erg kinderachtige begin heb ik het toch helemaal uit gelezen.
De laatste bladzijden maken nog iets goed, maar het hele verhaal deed me te veel denken aan een middelmatig jeugdboek of aan een Vlaams Filmpje.

[Dolf Patijn · Rating 5 out of 5]

Het gebeurt vrij vaak dat ik een boekenweekgeschenk niet geweldig vind en niet hoger uitkom dan drie sterren. Lize Spit weet echter in deze novelle over de vriendschap tussen een Vlaamse jongen en een Albanese vluchteling van zijn leeftijd tot de laatste bladzijde te boeien. Een aanrader.

[José Van Rosmalen · Rating 5 out of 5]

Lize Spit schreef een uitstekend boekenweekgeschenk. Jimmy, een jongen van een jaar of tien krijgt een nieuw vriendje in de persoon van Tristan die met zijn gezin voor de Kosovo oorlog naar België is gevlucht. Jimmy, een goede leerling helpt Tristan bij het leren van de Nederlandse taal en hij wil hem ook verder ondersteunen met een verzameling van flippo’s , kleine schijfjes die in de jaren negentig heel populair waren en nu al weer vergeten zijn. Lize kruipt goed in de huid van een jongen die deels nog in een kinderwereld leeft, maar ook al dingen meekrijgt van de meer boze buitenwereld. Het gezin dreigt het land uit te worden gezet en Tristan en zijn zussen verzinnen een list om aan dat lot te ontkomen. Jimmy moet zich daarbij opofferen, wat hij met veel tegenzin doet. Dit leidt tot een spannende climax van het boek. Het gegeven van de dreigende uitzetting van een groot gezin is historisch, de uitwerking in een fictieverhaal is van grote klasse. Lize Spit kan zich meten met Vlaamse prozaïsten zoals Boon, Claus en Lanoye.

https://www.jouwweb.nl/v2/website/194...

[Marco · Rating 3 out of 5]

Een vrolijk verhaal met doffe ondertoon, “alsof iemand een triangel aansloeg met een wortel”. Lize Spit heeft een waardig en spannend Boekenweek geschenk geschreven met leuke memorabele quotes.

[Denise · Rating 4 out of 5]

Erg goed! Hoewel ik niet erg fan was van Het Smelt, heeft De eerlijke vinder mij erg verrast. Toch wel een van de betere Boekenweekgeschenken van afgelopen jaren!

[Odette Brethouwer · Rating 4 out of 5]

Wat een geweldig goed Boekenweekgeschenk. Lize Spit heeft een heel eigen schrijfstijl, dit boek is volgens mij een goede kennismaking met haar werk. Wat een mooie thematiek in dit verhaal met de flippo's en de vluchtelingenproblematiek. En wat een ontknoping..

[Jan Douwe · Rating 4 out of 5]

Geweldig, wat een verhaal! Eindelijk eens een boekenweekgeschenk dat daadwerkelijk een cadeautje is.

[Elise de Haan · Rating 5 out of 5]

Knap vertelt in maar 90 pagina’s. De clash tussen het eenzame, verwaarloosde Belgische jongetje dat graag een vriendje wil. En het gezin dat in een veilig land nog leeft in de oorlog.

[Leesdame · Rating 5 out of 5]

Lize Spit weet dit goed en pijnlijk te omschrijven. Als lezer wil je het liefst ingrijpen in het verhaal. De sfeer wordt erg ongemakkelijk en steeds dreigender. Hierdoor is het verhaal ook erg spannend.

Lees verder op mijn blog

[Kirsten Gorter · Rating 4 out of 5]

Prachtig boekje. Je wilt snel doorlezen, ook al zegt je onderbuikgevoel al iets wat je eigenlijk niet wilt weten..

[Eline · Rating 4 out of 5]

4⭐

[Carla · Rating 4 out of 5]

Hoe krijgt Lize Spit zo'n verhaal in zo'n kort boekje? Mooi opgebouwd, leuk die herinnering aan Flippo's, de vriendschap van de twee jongens. Daarnaast het maatschappelijk thema verweven, knap gedaan.

[Aleshanee · Rating 3 out of 5]

Nachdem mich "Und es schmilzt" sowie "Ich bin nicht da" von der Thematik und dem Aufbau sehr beeindruckt haben, war klar, dass ich ihr neues Buch auch lesen muss. Auch wenn ich mit Novellen oft nicht so viel anfangen kann und das Thema auch an meinen Lesevorlieben etwas vorbei geht, war ich neugierig auf die Umsetzung.

Der Schreibstil wirkt etwas abseits von dem, was ich von ihr gewohnt bin. Das mag an der Kürze des Buches liegen und auch an der Sicht des Protagonisten. Jimmy geht in die dritte Klasse und fühlt sich sehr als Außenseiter. Auch zuhause bekommt er nicht wirklich die Zuwendung, die er bräuchte und er leidet unter dem Verschwinden seines Vaters sowie unter der Nichtbeachtung seiner Mutter.
Dafür stürzt er sich in seine Sammelleidenschaft. Neben der Beschäftigung, sämtliche Automaten nach Kleingeld abzuklappern, sind "Flippos" seine Passion. Kleine Sammelbilder die in Chipstüten stecken und die er akribisch datiert und in Alben klebt.

Das ganze ändert sich, als die Familie Ibrahimi in die Kleinstadt kommt. Aus dem Krieg im Kosovo geflohen haben sie ein Martyrium der Flucht hinter sich und leben jetzt mit einer Vielzahl an Kindern in einem alten Haus, wo sie versuchen, Fuß zu fassen.
Der 12 jährige Tristan ist einer ihrer Söhne und kommt in Jimmys Klasse, wo dieser direkt die Aufgabe übernimmt, sich um den Neuankömmling zu kümmern. Für Jimmy eine große Sache, in der er total aufgeht. Er wird gebraucht, findet in Tristan einen Freund und wird wertgeschätzt. Er bringt ihm die niederländische Sprache näher, hilft ihm bei den Schulaufgaben und sich hier zu integrieren.
Jimmy erlebt das Gefühl, einer Familiengemeinschaft anzugehören, zusammen zu halten und füreinander da zu sein, was ihm zuhause so sehr fehlt.

Die Sammelleidenschaft, die wohl auch mit dem Titel zusammenhängt, nehmen dem Finden von Besonderheiten, wird anfangs sehr ausführlich beschrieben. So wirklich konnte ich aber nicht in Verbindung bringen, was mir die Autorin hier sagen will oder welcher Zusammenhang mit den folgenden Ereignissen besteht.

Als dann schließlich eine schlimme Nachricht eintrifft, spürt man plötzlich sehr deutlich den Krater, der zwischen den beiden liegt. Tristan selbst bleibt ja recht blass im Hintergrund, weil Jimmy hier aus seiner Sicht alles schildert und er vieles gar nicht verstehen konnte oder wahrgenommen hat. Denn die Schrecken des Krieges und der Flucht, die Ängste und Hoffnungslosigkeit, haben den noch jungen Tristan erwachsen gemacht. Viele der kindlich scheinenden Sorgen und Freuden von Jimmy verblassen auf einmal und man spürt sehr deutlich, dass es in Tristans Leben nicht um Sammelbilder und Schulnoten geht, sondern ums nackte Überleben.
Diese spürbare Veränderung bringt Jimmys Gefühle durcheinander, weil er damit nicht umgehen kann. Auch wenn er sich an seine Freundschaft klammert merkt er deutlich die Wandlung und die Distanz, die sich plötzlich zwischen ihnen ausbreitet.

Lize Spit hat keine Scheu, Tragik und Leid deutlich in Worte zu fassen - aber hier verbleibt sie in Andeutungen, was vor allem das Ende betrifft, das für viele nicht so klar definiert scheint. Und ich auch nicht sicher bin, ob ich es so verstanden habe, wie sie gemeint hat. Vielleicht sollte es auch offen sein - jedenfalls ist die Botschaft eine sehr traurige, berührende und erschreckende, die das Schicksal von so vielen deutlich macht.

Trotz den vielen guten Ansätzen bin ich dem Thema der Handlung nicht so nah gekommen, wie es sein sollte. Woran es genau lag kann ich leider nicht festmachen, aber insgesamt konnte ich mich auf die Geschichte einfach nicht so einlassen...

Zum Cover muss ich sagen dass es perfekt passt, wenn man die Geschichte kennt. Zuerst war ich ja nicht so begeistert vom Aussehen und der Gestaltung, aber durch die Verbindung hat es definitiv eine starke Aussage.

Weltenwanderer

[Sofie (sofiesreadingworld) · Rating 4 out of 5]

Een teletijdmachine naar de jaren '90 en een verborgen vraagstuk over privilege, identiteit, nationaliteit en oorlogstrauma.
Helemaal Lize Spit, vlot leesbaar, intrigerend en volledig in het hoofd van het hoofdpersonage.
Helemaal mijn ding.

[Jan · Rating 3 out of 5]

Een gezin dat is gevlucht uit Kosovo, komt in België terecht. Jimmy krijgt de Kosovaarse Tristan naast zich in de klas. Jimmy gaat er helemaal in op om Tristan met de taal en andere dingen te helpen. Terwijl de leden van het Kosovaarse gezin moeite doen om in de nieuwe omgeving thuis te raken, heerst de dreiging dat zij worden uitgewezen en het land moet verlaten. Tristan bedenkt een plan om dat te voorkomen; daarin speelt Jimmy een belangrijke rol.
Met deze novelle begeeft Lize Spit zich op het vluchtelingenpad als onderwerp van het boekenweek-geschenk 2023. Zij maakt duidelijk voelbaar hoe de ervaringen van de vluchtelingen nawerken in hun dagelijkse leven in het nieuwe land. Van knallen schrikken zij zich rot, zij verstijven van angst bij het zien van een postbode (in uniform). Na het besluit van de overheid om het gezin uit te wijzen verschansen zij zich tijdens de nachtelijke uren, er mocht eens iemand komen om hen mee te nemen. Wat de schrijfstijl betreft, daarvan ben ik niet onder de indruk. JM

[Lars Dekker · Rating 3 out of 5]

Okay. I’m not recovered from the ending. AGH. It’s a short but powerful story. I thought the friendship was really cute but later on it kinda felt weird? It’s a short and easy read. I finished this in one afternoon.
Yeah, if you have the book, sure I recommend reading it!!
- Lars

[Lalagè · Rating 4 out of 5]

Wat een goed boekenweekgeschenk! Lize Spit heeft zich knap ingeleefd in een jongen van tien en het voelt niet als een ingekorte roman.

[Ruben · Rating 4 out of 5]

Great little Flemish novella, about young Jimmy (9) helping his Kosovar friend Tristan obtain Belgian residency by staging an 'accident' in which Tristan can be a hero.

Captures the mid-1990s very well and gradually increases the tension all the way until the last sentence.