Czary i czarty polskie oraz Wypisy czarnoksięskie i Czarna msza

by Julian Tuwim

Czary i czarty polskie oraz Wypisy czarnoksięskie i Czarna msza są dziełem bibliofila, zamiłowanego w poznawaniu dziejów kultury, a jej kuriozów i osobliwości specjalnie. Nie ostry umysł naukowca, lecz żyłka zbieracza, kolekcjonera, amatora białych kruków, magazynów starożytności, gabinetów figur woskowych, antykwarni, wszystkiego, co rzadkie, dziwne, tajemnicze, a przez to niepokojące i kuszące - ta żyłka była bodźcem ku wydaniu tej niesamowitej książki.

Z dość obszernej literatury dzieł dotyczących czarów powypisywał autor miejsca najciekawsze - i napisał przedmowę, ilustrującą dzieje czarownic i zabobonu w Polsce, same zaś Wypisy czarnoksięskie są próbą antologii polskiej literatury magicznej i zawierają przedruki z dzieł arcyrzadkich, stanowiących najczęściej białe kruki, a przez to szerszemu ogółowi bądź wcale, bądź bliżej nie znanych. Książka ta, której cechą zasadniczą jest brak tzw. metody naukowej w opracowaniu, jest zbiorem faktów i obrazów z historii czarnoksięstwa w Polsce.

(ze wstępu autora)

Genres: Polish Literature, Folklore, Nonfiction, History

380 pages, Hardcover

First published January 1, 1960

About the author

Julian Tuwim (September 13, 1894 – December 27, 1953), known also under the pseudonym "Oldlen" when writing song lyrics, was a Polish poet of Jewish descent, born in Łódź, Congress Poland (then, part of the Russian Empire). He was educated in Łódź and in Warsaw where he studied law and philosophy at the Warsaw University. In 1919 Tuwim co-founded the Skamander group of experimental poets with Antoni Słonimski and Jarosław Iwaszkiewicz. He was a major figure in Polish literature, known especially for his contribution to children's literature. He was the recipient of a prestigious Golden Laurel of the Polish Academy of Literature in 1935.

Reviews

[Kot bard]

Dziesięć tysięcy lat mi zajęło czytanie tej książki. Muszę przyznać, jest ciężka i żmudna. Polecam tylko osobą, które (tak jak ja) są tematem zainteresowane i chciałyby wgląd w XVI czy XVII wieczne księgi o czarach. Choć pojawia się dużo fragmentów z "Młota na czarownice", pierwsze skrzypce grają tutaj polskie dzieła. Zdecydowanie najbardziej podobała mi się część o czarnej mszy i ta o polskich zabobonach. Same fragmenty czytało się, cóż, ciężko.

[Bożek · Rating 3 out of 5]

książka #666 (nie na moje nerwy)

[Gabby · Rating 3 out of 5]

Ciężko się to czyta ale ciekawe

[Borys · Rating 2 out of 5]

Ciężko się to czyta, jeszcze czarna msza była ciekawa i przyjemna ale reszta szła bardzo opornie.
Ciężka sprawa moi drodzy

[Page 815 · Rating 5 out of 5]

Fascynująca lektura poprowadzi czytelnika przez kilka wieków czarów, satanizmu i zabobonu w Polszcze; przez liczne teksty filozoficzne, religijne i prawne z omawianych epok i dostarczy wiele informacji o ówczesnym światopoglądzie. Książka ciekawa, ale miejscami trudna, albo ze względu na dawny język, albo tematykę średniowiecznych tortur, lub różnych zabobonów dotyczących wykorzystania ludzkiego kału i moczu w czarach.

[Zosia Kubaszewska · Rating 3 out of 5]

Czarna msza najbardziej intrygująca. Wszystkie pozostałe części to same cytaty z Młotu na czarownice. Za to ikony naprawdę piękne.
Teraz mam plan się rzucić na słowiańska mitologie, w tym zbiorze zdecydowanie za dużo odniesień do chrześcijaństwa jak na mój gust.

[Liv · Rating 5 out of 5]

Nie było to tym czego oczekiwałam, co nie oznacza że się zawiodłam. Tuwim już na wstępie wyprowadził mnie z błędu. Jest to zbiór jakiego potrzebowaliśmy na rynku i raduje mnie że to akurat Tuwim wykonał za mnie tą żmudną prace jaka jest przekopywanie się przez setki książek.

[Zofia · Rating 4 out of 5]

źródła? książki z xvi wieku napisane przez dwóch incelów którzy bardzo, ale to bardzo nienawidzili kobiet. i bardzo bali się że im odpadną penisy.
dodatkowy plus za to, że jakimś cudem sprawiła, że nienawidzę bogatych ludzi ciutkę bardziej niż wcześniej

[redroses33 · Rating 1 out of 5]

Trudno było mi przebrnąć przez jakiekolwiek tematy oraz je zrozumieć, aczkolwiek sama tematyka książki jest ciekawa. Może łatwiej by było czytać gdyby nie było aż tak wiele przypisów, a więcej definicji lub tłumaczeń na dany temat.

[Ǥoblinωizαrd · Rating 3 out of 5]

3,5

[Jacek · Rating 4 out of 5]

W prosty sposób Tuwim, autor którego kojarzy tak wielu z nas z klasycznych wierszy dla dzieci, przedstawia czytelnikowi świat diabłów, satanistów i czarownic oraz sposoby, których chrześcijańska kultura się podejmowała by z nimi walczyć. Należy jednak dodać, że stworzony w ten sposób obraz demonologii nie wolny jest od wskazań co do tego jak wiele niewinnych osób zostało posądzonych o praktyki czarnoksięskie. Tuwim nie ukrywa także jak cienka jest granica pomiędzy faktyczną okultystyczną magią (o ile takowa istnieje), a zwykłym zabobonem i jak ciężkie zadanie stawiane było przed członkami Świętego Oficjum. Druga część książki, a jednocześnie najobszerniejsza - "Wypisy czarnoksięskie" - to prezentacja urywków dawnych dzieł traktujących o demonologii. Zawarte w niej fragmenty mogą bawić współczesnych ludzi, ale jednocześnie dział ten nie stroni od obrazów mrożących krew w żyłach.

[Irka · Rating 5 out of 5]

Ciekawe uzupełnienie do Młotu na czarownice, mamy bogatą demonologię.