Με Λένε Άννα

by Μαρία Τζιρίτα

Οι άνθρωποι συνήθως, όταν τους βρει μια συμφορά, υψώνουν το βλέμμα τους στον ουρανό και αναρωτιούνται: «Γιατί σ’ εμένα, Θεέ μου;» Προσωπικά δεν αναρωτήθηκα ποτέ. Ήξερα γιατί.
Ήμουν αμαρτωλή.
Ήμουν άπληστη.
Ήμουν άπιστη.
Ήμουν ανήθικη.
Ήμουν δολοφόνος.
Πίστευα πως Εκείνος εκεί ψηλά δεν το ξέχασε ποτέ κι απλά είχε έρθει η ώρα μου να πληρώσω. Γι’ αυτό και έσκυψα το κεφάλι και δέχτηκα την τιμωρία μου. Δέχτηκα να ζήσω κι εξακολουθώ να ζω, ενώ η λύτρωσή μου θα ήταν να πεθάνω.

Με λένε Άννα κι αυτή είναι η ιστορία της ζωής μου. Το χρέος μου προς τον Θεό το ξεπλήρωσα με τα δάκρυά μου. Το χρέος μου προς τους ανθρώπους το ξεπληρώνω μ’ αυτό το βιβλίο. Ανοίγω την καρδιά μου και σας μιλάω με απόλυτη ειλικρίνεια.
Ένα μικρό ψέμα θα σας πω μόνο. Ένα ασήμαντο ή ίσως και πολύ σημαντικό…

328 pages, Paperback

First published February 11, 2023

About the author

Η ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967.

Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία, με αντικείμενο τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ.

Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν με μεγάλη επιτυχία τα μυθιστορήματά της ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, το οποίο είναι εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, κοινωνικό μυθιστόρημα, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΡΙΟ, μυθιστόρημα με προεκτάσεις επιστημονικής φαντασίας, ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ένα βιβλίο που εξυμνεί τη φιλία, Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ, επίσης βασισμένο σε αληθινή ιστορία, ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα και ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ, βασισμένο σε αληθινή βιωματική εμπειρία. Στις 19 Φεβρουαρίου 2015 κυκλοφορεί το νέο της μυθιστόρημα ΙΟΛΗ, κοινωνικού περιεχομένου. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει Best Seller, ξεπερνώντας σε πωλήσεις τα 230.000 αντίτυπα.

Reviews

[Lena Papanikolaou · Rating 5 out of 5]

Το τελείωσα μέσα σε λίγες ώρες.Με την πιο απλή και κατανοητή γλώσσα η Μαρία Τζιρίτα μπορεί να προκαλέσει όλο το φάσμα των συναισθημάτων.
Δεν υπάρχει κάποια ιστορία της που να διάβασα και να μη θυμάμαι.Αυτό νομίζω τα λέει όλα...
Τίποτα λοιπόν δεν είναι τυχαίο, για την διαδρομή της μέχρι και σήμερα!
Δεν έτυχε!
Πέτυχε!

[Φιλιω Ταλατανιδου · Rating 5 out of 5]

"ΜΕ ΛΈΝΕ ΆΝΝΑ"
Συγγραφέας: Μαρία Τζιριτα

Καλησπέρα σας, άλλο ένα ταξιδάκι έφτασε στο τέλος του. Εάν έπρεπε να γράψω λίγα λόγια για το συγκεκριμένο βιβλίο θα έλεγα ότι : είναι μια κατάθεση ψυχής, της ψυχής της ηρωίδας του βιβλίου της Άννας. Ένα βιβλίο που είναι αληθινή ιστορία. Μέσα από τις σελίδες του γνωρίζουμε την Άννα , όσα έζησε και όσα ένιωσε.
Μου άρεσε πολύ, με έκανε να αγαπήσω τους ήρωες τους και ιδιαίτερα την Άννα και να νιώσω έντονα συναισθήματα.
Σας το προτείνω 📚

Από το οπισθόφυλλο ⤵️

Οι άνθρωποι συνήθως, όταν τους βρει μια συμφορά, υψώνουν το βλέμμα τους στον ουρανό και αναρωτιούνται: «Γιατί σ’ εμένα, Θεέ μου;» Προσωπικά δεν αναρωτήθηκα ποτέ. Ήξερα γιατί.Ήμουν αμαρτωλή.Ήμουν άπληστη.Ήμουν άπιστη.Ήμουν ανήθικη.Ήμουν δολοφόνος.
Πίστευα πως Εκείνος εκεί ψηλά δεν το ξέχασε ποτέ κι απλά είχε έρθει η ώρα μου να πληρώσω. Γι’ αυτό και έσκυψα το κεφάλι και δέχτηκα την τιμωρία μου. Δέχτηκα να ζήσω κι εξακολουθώ να ζω, ενώ η λύτρωσή μου θα ήταν να πεθάνω.

Με λένε Άννα κι αυτή είναι η ιστορία της ζωής μου. Το χρέος μου προς τον Θεό το ξεπλήρωσα με τα δάκρυά μου. Το χρέος μου προς τους ανθρώπους το ξεπληρώνω μ’ αυτό το βιβλίο. Ανοίγω την καρδιά μου και σας μιλάω με απόλυτη ειλικρίνεια.
Ένα μικρό ψέμα θα σας πω μόνο. Ένα ασήμαντο ή ίσως και πολύ σημαντικό…

[Desp_gk · Rating 4 out of 5]

Θα έβαζα 3 αστέρια αλλά τελικά έβαλα 4 γιατί είναι αληθινη ιστορία ,για χάρη της ‘Αννασ’ ας πω.
Παρακολουθούμε την ζωή της Αννας από μικρό παιδάκι τα όσα βίωσε,όσα λάθη έκανε και τα πλήρωσε με πόνο όπως είπε η ιδια.
Έκλαψα σε αρκετά σημεία, θυμωσα με ανθρώπους που πέρασαν απ τη ζωή της,ερωτεύτηκα κ αγάπησα τον Στράτο και κάποιες φορές θυμωσα και μαζί της.
Κάποια σημεία του βιβλίου ενιωσα ότι ήταν περιττά αλλά δικαιολογώ την συγγραφέα γιατί ήθελε να αποτυπώσει ακριβώς την ιστορία όπως της την διηγήθηκε η Άννα.

[Agaph Georgiadou · Rating 4 out of 5]

3,5 αστερακια

[Viki · Rating 3 out of 5]

Πρώτη φορά διαβάζω βιβλίο της συγγραφέως. Στο βιβλίο αυτό έγινε απλή καταγραφή τραγικών γεγονότων που έμενα προσωπικά δεν με άγγιξε...

[Valentini Georgopoulou · Rating 5 out of 5]

Σ’ένα ορεινό χωριό της Ηλείας ζούσαν ο Αργύρης και η Τασία με τα δυο τους παιδιά, την Δέσποινα και την Άννα. Μπορεί να μην είχαν πολλά και να ζούσαν φτωχικά, ήταν όμως ευτυχισμένοι και αγαπημένοι. Όμως, μέσα σε μια στιγμή όλα έρχονται να ανατραπούν και η ζωή τους καταστρέφεται. Το σπίτι τους κάηκε ολοσχερώς από την εκδικητική μανία των Γερμανών, ενώ μέσα βρίσκονταν οι γονείς της Τασίας. Μια σφαίρα θα στερήσει και την ζωή της Τασίας, αφήνοντας πίσω τον Αργύρη με τα δυο κορίτσια σε κατάσταση σοκ. Στάχτη, αποκαΐδια και η μυρωδιά του θανάτου διάχυτη παντού. Ανείπωτος πόνος, μοναξιά, εκκωφαντικές σιωπές.




Καθώς τα χρόνια πέρασαν, αν και πολύ δύσκολα, τα κορίτσια μεγάλωσαν και ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους. Η Δέσποινα παντρεύτηκε και ζούσε πλέον στην Αθήνα, όμως για την Άννα τα πράγματα δεν ήρθαν βολικά. Η ζωή δεν έπαιξε δίκαια μαζί της, την οδήγησε σε λάθος δρόμους, με λάθος ανθρώπους, που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την στιγμάτισαν, την πόνεσαν, την πλήγωσαν ανεπανόρθωτα. Πολλοί άντρες με διαφορετική ιδιότητα πέρασαν από τη ζωή της και ο καθένας από αυτούς ξερίζωσε από ένα κομμάτι της καρδιάς της, αφήνοντας την Άννα να μετράει πληγές. Ψυχή άδεια, κενή, ανύπαρκτη. Το γεμάτο ζωντάνια κορίτσι χάθηκε, το χαμόγελο έσβησε από τα χείλη της. Μόνο πόνος, δάκρυα και απέραντη δυστυχία απέμειναν στη θέση τους. Η καρδιά της, πλέον, στεγνή από αίμα, δεν μπορούσε να δεχτεί άλλες πληγές.



Η Άννα μπορεί να κυλίστηκε στον βούρκο της αμαρτίας, να έζησε μέσα στη βρομιά, όμως κατάφερε να μην λερώσει την ψυχή της, που ήταν αγνή και γεμάτη από αγάπη. Θυσίασε τον εαυτό και το κορμί της, τα νιάτα και την αξιοπρέπειά της, όμως η απόφαση αυτή ήταν συνειδητή. Δική της και μόνο δική της. Μπορεί να ήταν η έσχατη λύση, ήταν όμως και η σωτήρια. Για να βοηθήσει τους ανθρώπους που αγαπούσε, για να περισώσει την περιουσία και το σπίτι της, για να μην ξαναβρεθεί στη δεινή θέση αν την επόμενη μέρα θα είχε φαγητό για να επιβιώσει.




Για την κοινωνία ήταν ένα μίασμα, ένα πλάσμα που δεν έπρεπε ούτε καν να σηκώσεις το βλέμμα σου επάνω της, γιατί θα μολυνόσουν. Η Άννα ένιωσε πολύ καλά την ταπείνωση, τον εξευτελισμό, την περιφρόνηση, την κοινωνική κατακραυγή.




Στα 50 της χρόνια, όταν έκανε τον απολογισμό της μέχρι τότε ζωής της, σε συνδυασμό με την απώλεια ενός αγαπημένου της προσώπου, έπεσε πραγματικά σε κατάθλιψη. Έβαλε τον εαυτό της μπροστά στον αληθινό καθρέφτη και όχι στον παραμορφωτικό, μέσα από τον οποίο κοιταζόταν τόσα χρόνια και οι αλήθειες που αντίκρισε, έσκασαν σαν δυνατά χαστούκια.




Τίποτα δεν έκανε σωστά. Όλα έγιναν σε λάθος χρόνο, με λάθος τρόπους για λάθος λόγους. Πέταξε τη ζωή της στα σκουπίδια. Αναλώθηκε σε άσκοπες σχέσεις, παρασύρθηκε από το εύκολο χρήμα και όσα της προσέφερε. Δεν έβλεπε όμως πως με αυτή την επιλογή της πλήρωσε και ένα βαρύ τίμημα. Έχασε την οικογένειά της και όσους ανθρώπους την αγαπούσαν, θυσίασε ανθρώπους και συναισθήματα και προτίμησε να συνεχίσει τον έκλυτο βίο της για να περισώσει ένα σπίτι, πέντε άψυχα ντουβάρια. Έγινε άπληστη. Πίστεψε πως όσα περισσότερα χρήματα έβγαζε, θα μπορούσε να αγοράσει τα πάντα, γεμίζοντας έτσι το κενό της ψυχής της με υλικά αγαθά. Αγοράζεται η ευτυχία;



Αναγνωρίζοντας τα σφάλματά της ένα προς ένα, έσκυψε το κεφάλι και δέχτηκε αγόγγυστα όλες τις κυρώσεις, ποινές και τιμωρίες. Είχε έρθει η ώρα να ξεπληρώσει το χρέος της προς τον Θεό. Το μόνο πλέον που ζητούσε ήταν μια δεύτερη ευκαιρία για να διορθώσει τα λάθη της, να εξιλεωθεί, να ξαλαφρώσει την ψυχή της. Θα έρθει άραγε για την Άννα η πολυπόθητη λύτρωση;




«Με λένε Άννα» είναι ένα καλογραμμένο κοινωνικό μυθιστόρημα, μια αληθινή ιστορία με πλούσια πλοκή που θα σας καθηλώσει. Μαζί με την Άννα θα διανύσετε πολλούς δρόμους και θα ζήσετε πολλές καταστάσεις. Η ζωή της πολυτάραχη, θα την νιώσετε, θα την καταλάβετε, θα την συμπονέσετε, θα την δικαιολογήσετε, θα την συγχωρήσετε. Όμως, θα έρθουν και στιγμές που πραγματικά θα εκνευριστείτε μαζί της, θα θυμώσετε, θα την κατακρίνετε, θα την μισήσετε.




Αγάπησα την Όλγα, λάτρεψα τον Στράτο! Υπάρχουν στ’αλήθεια τέτοιοι άντρες; Τέτοιοι άνθρωποι με άλφα κεφαλαίο, με τόση αγάπη μέσα τους, υπομονή, κατανόηση, ανιδιοτέλεια, αλτρουισμό και αυταπάρνηση;




Τέλος, η κ.Τζιρίτα με απόλυτο σεβασμό θίγει τα παρακάτω κοινωνικά θέματα: οικογενειακοί δεσμοί, βιασμός, πορνεία, ομοφυλοφιλία, αληθινή φιλία, αδελφικές σχέσεις. Το μήνυμα που θέλει να περάσει το βιβλίο αυτό είναι πως όσο δύσκολη και αν είναι η ζωή, όσες αναποδιές ή αντιξοότητες και αν προκύψουν, πρέπει ο καθένας να ενεργεί πάντα με γνώμονα την αξιοπρέπεια, να μην προβεί σε πράξεις που θα τον στιγματίσουν, να μην καταφύγει σε εύκολες λύσεις, που συνήθως είναι επαίσχυντες, για να έχει ήσυχη και καθαρή τη συνείδησή του. Γιατί ο χρόνος κυλάει απίστευτα γρήγορα και όταν έρθει η ώρα που θα πρέπει να κάνουμε τον απολογισμό της ζωής μας, να είμαστε περήφανοι για τον εαυτό μας και να μπορούμε με ψηλά το κεφάλι και καθαρό βλέμμα να αντικρίσουμε το είδωλό μας στον καθρέφτη και τους ανθρώπους γύρω μας χωρίς ντροπή ή ενοχή. 9 / 10

[Agaph Georgiadou · Rating 4 out of 5]

3,5 αστερακια

[Δημήτρης Κώτσος · Rating 5 out of 5]

H Άννα γεννήθηκε σ’ ένα μικρό χωριό της Ηλείας με την αδερφή της και τους γονείς της που ήταν άνθρωποι της βιοπάλης. Υπήρξε καλοπροαίρετη με τους ανθρώπους κάτι που στην πορεία την οδήγησε να χάσει γρήγορα την αθωότητά της. Ήθελε να έχει την οικονομική ανεξαρτησία για να ανταπεξέρχεται στις δικές της ανάγκες και των γύρων της.

Ο δρόμος που επέλεξε να ακολουθήσει ήταν γεμάτος αγκάθια, πόνο, πίκρες και στιγματισμό. Στήριγμα της στα δύσκολα υπήρξε άλλη μία τυραννισμένη μα συνάμα γλυκιά ψυχή ο Λουκάς. Κάθε εμπόδιο που της παρουσιάστηκε το αντιμετώπισε και δεν δείλιασε σε τίποτα.

Ένα ανάγνωσμα που σου προκαλεί ποικίλα συναισθήματα όπως είναι η λύπη και η απέχθεια για τους ανθρώπους που επιλέγουν να εκμεταλλευτούν τον συνάνθρωπό τους και με την κακοποιητική τους συμπεριφορά επιβάλλονται για να υπερισχύσουν.

Η Μαρία Τζιρίτα με την απλή και άμεση γραφή της μας παρουσίασε μία καθηλωτική ιστορία που ήταν η πορεία μίας γυναίκας προς την αναζήτηση της αλήθειας και της λύτρωσής της.

Αναζητήστε το και καλή ανάγνωση.

[Ele · Rating 4 out of 5]

Εξαιρετικά απλός και λιτός ο τρόπος γραφής της συγγραφέως, η ανάγνωση κυλάει σαν νερό, δίχως να κουράζει καθόλου. Όταν τελείωσα το βιβλίο, ευχήθηκα να μην ήταν αληθινή αυτή η ιστορία, να ήταν απλώς τραγικά γεγονότα που γέννησε η φαντασία της συγγραφέως και να μην έχουν συμβεί πραγματικά. Είτε είναι όλα αληθινά είτε όχι, ελπίζω και εύχομαι η Άννα να έχει βρει επιτέλους τη γαλήνη και την ηρεμία που τοσο απεγνωσμένα αναζητούσε η ψυχή της. 4.5/5

[Chitoula Papazoglou · Rating 3 out of 5]

Με την γνώριμη γραφή της, η συγγραφέας παρουσιάζει μια συναισθηματική ιστορία που στο μεγαλύτερο μέρος της έχει θλίψη. Το βιβλίο όπως όλα τα βιβλία της Τζιρίτα είναι καλογραμμένο, ευκολοδιάβαστο και θίγονται θέματα ταμπού. Ωστόσο υπάρχουν υπερβολές σε σημείο που κουράζει την ανάγνωση. Από τα μέτρια βιβλία της συγγραφέας.

Οι απώλειες είναι κι αυτές μέρος της ζωής μας και πρέπει να μας κάνουν πιο δυνατούς, όχι να μας διαλύουν.

[Ioanna Steliou · Rating 3 out of 5]

Since it's a real story, it makes you think about the difficulties one may encounter in life.

Made me appreciate of all the people I have in my life.

Nice story, a bit too simply written at times.

Recommended.

[Petroula Triantafyllidou · Rating 5 out of 5]

Κάθε φορά με εκπλήσσει ευχάριστα η κυρία Τζιρίτα.Εξαιρετικό και αυτό το βιβλίο της.

[Giota Oikonomou · Rating 1 out of 5]

Βαρετό και χωρίς βάθος. Λες και γίνεται απλή καταγραφή των γεγονότων.

[vagia · Rating 2 out of 5]

Καλά ξεκίνησε, αλλά με κούρασε μετά. Γυρνούσα γρήγορα τις σελίδες, λεπτομέρειες για καθημερινά γεγονότα και αδιάφοροι διάλογοι. Μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο.