Chicago, 1973. In de nette buitenwijk waar de negenjarige Shannon ‘Kite’ Vickerson woont is alles ogenschijnlijk perfect, ook bij de Vickersons thuis. Dan zet een verwoestende brand alle spanningen in de buurt op scherp. Jarenlang torst Kite de trauma’s uit haar jeugd met zich mee, totdat ze op haar zeventiende besluit op te graven wat het daglicht niet verdragen kon. In prachtig, beklemmend proza toont Jolanda Clément in Wij waren de Vickersons hoe ontwrichtend sociale controle kan zijn. Wij waren de Vickersons verscheen eerder als Pleasant Valley.
Chicago, 1973. Pleasant Valley, zo noemt de negenjarige Shannon ‘Kite’ Vickerson de nette buitenwijk waar ze woont. Alles is er ogenschijnlijk perfect, ook bij de Vickersons thuis. Als er een probleemgezin met zeven kinderen in de wijk komt wonen, blijkt hoe zwak de fundamenten onder Kites perfecte wereld eigenlijk zijn.
Voor de ogen van de jonge Kite stapelen de drama’s in de buurt zich op en de situatie thuis wordt onhoudbaar. Een verwoestende brand zet alle spanningen in de buurt op scherp.
Jarenlang torst Kite de trauma’s uit haar jeugd met zich mee, totdat ze op haar zeventiende besluit op te graven wat het daglicht niet verdragen kon.
Wat is dit een heerlijk geschreven boek! Je gaat terug naar het jaar 1973 en leert de negenjarige Kite kennen. Ze is helemaal gek op haar vlieger (vandaar de bijnaam), en alles lijkt perfect te gaan. Maar schijn bedriegt, want achter gesloten deuren spelen zich grote geheimen af.
Dan gebeurt er iets dramatisch en het leven van Kite komt helemaal op zijn kop te staan. Ik wil niet teveel verraden, maar het is echt heel erg heftig wat dit negenjarig meisje al die jaren met zich mee moet dragen en je leeft dan ook helemaal met dit hoofdpersonage mee.
De schrijfstijl van Jolanda is zo fijn en ze weet de sfeer van de buitenwijk in Chicago enorm goed te beschrijven! Ik zag deze chique buurt dan ook helemaal voor me. Je wordt al vrij snel het verhaal ingezogen en je voelt zoveel sympathie voor Kite. Echt heel goed gedaan!
Ik had in het begin zelfs niet eens door dat de schrijfster van Nederlandse afkomst was, want dit zou zomaar een internationale bestseller kunnen zijn namelijk.
Pleasant Valley is dus zeker een aanrader! Het is mooi, ontroerend en meeslepend. Pluspunten voor jou, @clejo. Ik heb er enorm van genoten!
Een boek dat mooie thema’s als klassenongelijkheid aanhaalt. Toch was het niet echt een boek voor mij.
Het hoofdpersonage vond ik irrealistisch en een aantal verhaallijnen hadden wat mij betreft echt geschrapt mogen worden. Ik was (heel eerlijk gezegd) blij dat ik ‘m uit had.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Wat een heerlijk meeslepend verhaal was dit zeg. Gedurende het boek leef je mee met Kite en haar verwerking van de trauma’s uit haar jeugd. Wat ik mooi vind aan de schrijfstijl vooral, is dat je voelt dat Kite ouder wordt aan de mannier waarop er geschreven is. Dit boek grijpt je vast en laat je niet meer los tot je het helemaal uitgelezen hebt. #thekiteflies
Ik mocht dit boek vooruitlezen en wat ben ik nu blij dat ik deze kans kreeg. De cover straalt een zekere mysterieuze blik van een huis met een meisje achter het raam.Na het lezen zal het zeker het huis in Pleasant Valley zijn en de personage Kite. Het boek is opgebouwd in twee delen. Het eerste deel speelt zich af in Pleasant Valley. De buurt waar Kite als kind is opgegroeid. Een voor de buitenwereld sjieke buurt, goed georganiseerd met buurtbewoners die alle info via buurtbellen doorgeven. Maar schijnt bedriegt altijd en de komst van een nieuw gezin verstoort dermate die ogenschijnlijke rust. Een felle brand bij de Finches kent verstrekkende gevolgen. Het kleurt ook de opbouw van het verdere verhaal. Kite een negenjarig meisje, groeit op samen met haar vlieger, zus, mama en papa. Dit gezin kent veel fundamentele scheurtjes waarbij ieder gezinslid daar gevolgen van draagt, In het tweede deel woont Kite ondertussen bij haar legendarische opa in Florida. Het contact met de zus die in deel 1 niet evident is komt in dit tweede deel duidelijk naar voor. Het verhaal is geschreven vanuit Kite zelf. Het is beschrijvend en rijk aan emotie. Je maakt ook kennis met tal van andere personages en alles heeft een connectie met Kite. Zowel heden als verleden maken dit verhaal zo intens mooi. Geen enkel moment duikt dit verhaal in een dipje. Het voelt nergens langdradig aan. Je leeft intens mee met de gevoelens van Kite, Maggie, Cain, Sonny,… Volgens mij een dikke 5 sterren omdat ik mij echt in het verhaal kon onderdompelen. Ieder moment was voor mij een moment van verlangen om terug verder te lezen. Dit boek komt morgen 24 augustus uit en ik wou dat ik nogmaals kon beginnen aan dit boek. Ik wil wel nog meegeven dat het in het begin wat raar aanvoelt om in het verhaal te stappen. Je weet niet wat te verwachten maar al gauw zit je in het verhaal en het laat je zeker niet meer los. Topper qua opbouw, inhoud en diepgang. Zeker een aanrader en dit voor een breed publiek van lezers
Wat een bijzonder aangrijpend boek! Normaal lees ik het liefst luchtige RomComs, maar dit was juist een boek met een wat heftiger thema dus een goede stap uit mijn comfort zone.
Het boek heeft meerdere heftige momenten, maar doordat het wordt vertelt vanuit een kind komt het wat lichter over. Aan die schrijfstijl moest ik in het begin wel eventjes wennen. Ik kon aan het begin ook lastig inschatten hoe oud Kite nou precies was door de verschillende situaties en woorden die ze gebruikte. Ik vond ‘buikwurmen’ wel erg mooi verwoord!
Doordat het boek aan het begin een beetje mysterieus is en je niet exact weet wat er allemaal gebeurd of waarom, blijft het verhaal interessant. Ik vond het allemaal heel erg wat er gebeurde, maar daardoor bleef ik benieuwd naar hoe het verhaal verder verliep. Dat kwam denk ik ook omdat ik erg meeleefde met Kite!
Dit boek is van Jolanda Clément en ze slaagt erin om een ontroerend verhaal neer te zetten. Voordat ik aan dit boek begon had ik niet verwacht dat ik het boek zo mooi zou vinden. Het is prachtig geschreven verhaal, je krijgt zoveel liefde voor de hoofdpersonage, die in de jaren dat wij haar volgen veel op haar bordje krijgt.
Er wordt door Jolanda een duidelijk omgeving geschetst van een typische Amerikaanse straat in de jaren ’70, waardoor je het idee krijgt dat je er zelf bij bent. Als ik niet had opgezocht dat Jolanda een Nederlandse auteur is, dan had ik gezegd dat ze uit de omgeving komt.
Het boek volgt het leven van de negenjarige Shannon, die vrij verlegen is en in het begin van het verhaal vaak met een vlieger over straat gaat, dit is de reden waardoor ze liever Kite wordt genoemd. Kite woont in een rustige wijk samen met haar ouders en zus. Het lijkt een doorsnee buurt tot er nieuwe bewoners in de straat komen te wonen. Hierdoor volgt er een reeks aan gebeurtenissen dat alles veranderd in de dynamiek van de buurt en het gezin van Kite.
Clément's schrijfstijl is meeslepend. Ze weet de emoties en omgeving op een manier te beschrijven dat je echt raakt. "Wij waren de Vickersons" behandelt thema's zoals familiebanden, liefde, trauma en verdriet. Het boek zet je aan het denken over wat echt belangrijk is in het leven.
Kortom, het is een boek dat je op een emotionele achtbaan meeneemt en waar je hier en daar een traantje laat. Het is een echte aanrader voor liefhebbers van emotionele verhalen en familiedrama's.
Wat een boek! Van Nederlandse bodem, maar het leest als een vertaling. Ik snap dat dit onder een nieuwe naam is uitgebracht: dit boek verdient veel meer aandacht dan het in eerste instantie gekregen heeft. We gaan zeker een paar exemplaren op school aanschaffen, want dit verdient een plek op menig literatuurlijst. AANRADER! (Ja, met hoofdletters)
Pleasant Valley' van Jolanda Ivonne Clément mocht ik vooruitlezen voor Love to Read. Kite, 9 jaar en zeer verlegen, woont samen met haar ouders en oudere zus Margret in een groene buitenwijk van Chicago, waar alles ogenschijnlijk perfect is. Als het 7 koppige gezin Finche in de wijk komt wonen, wil men ze zo vlug mogelijk kwijt. Eén van de pogingen om hen zo snel mogelijk weg te werken, loopt verschrikkelijk uit de hand...
De 9-jarige Shannon, ook Kite genoemd, vertelt het verhaal...eerst als kind, later als jongvolwassenen. Het taalgebruik zorgt voor een mooi verhaal, vlotgeschreven. Je leest hoe de wijk samenhangt, waardoor de groepsdruk hoog is. Kite gaat de confrontaties met zichzelf en de anderen aan om voor gerechtigheid te zorgen. Kite moet haar angsten overwinnen, het schuldgevoel omzetten in positieve dingen, de boosheid en de angst in nieuw geluk. Prachtig om te lezen hoe zij dit doet, haar karakter wordt heel goed uitgediept met alle emoties zoals, boosheid, ongeloof, pijn, vreugde en alles wat een mens maar kan ervaren. De manier van vertellen is zo levensecht en beeldend dat je als lezer je onderdeel waant in het verhaal. Het is triest maar met een dosis positiviteit om toch in het goede van de mens te blijven geloven. Kite is de held van het verhaal.
Dit boek kreeg ik toegestuurd na een winactie met de boodschap dat het iets is voor liefhebbers van De rivierkreeften, en ik hield mijn hart al vast, want dat vond ik echt helemaal niks. Er zijn zeker gelijkenissen: de eenzaamheid, het opgroeien in een ontwricht gezin, ontluikende liefde, een rechtszaak en persoonlijke groei. Maar gelukkig houden de gelijkenissen daar op, want dit boek is zoveel beter geschreven. Ik werd echt het verhaal in getrokken, leefde zo mee met Kite en de dramatische gebeurtenissen die zich in haar jonge leven afspeelden.
Het boek gaat over trauma, verwaarlozing, proberen te geloven in jezelf, ondanks alles. Het lijkt heel vaak te veel van het goede, maar toch past het allemaal en is het geloofwaardig. De schrijfstijl is echt meeslepend, een boek om in één ruk uit te lezen.
Via love to read mocht ik pleasant valley vooruit lezen. Dit verhaal kwam gisteren uit. Dank je wel dat ik dit verhaal al mocht lezen en zo kon kennismaken met Kite. In dit aangrijpende verhaal, dat zich afspeelt in Amerika in de jaren 70, volgen we Shannon en haar familie. Shannon (Kite) is een verlegen meisje van negen dat in een goeie buurt in een modaal gezin opgroeit. Haar vader werkt erg hard en haar moeder probeert de ideale huismoeder te zijn. In deze buurt (pleasant valley) komt een 'probleemgezin' met heel wat kinderen wonen. Net zoals in vele buurten is er hier ook sociale controle. Iedereen weet alles van elkaar. In dit verhaal worden we geconfronteerd met de negatieve gevolgen die deze controle kan veroorzaken. Hoe erg kan het worden? Het verhaal wordt uit het oogpunt van Kite verteld in een tijdsspanne van 10 jaar. We lezen hoe ze verschillende trauma's oploopt en hoe ze hiermee omgaat en zo een volwassen vrouw wordt. Het verhaal wordt in twee delen verteld, waarbij het eerste deel het hefstigste van de twee is. Dit deel gaat vooral over de eerst jaren van Kite haar leven. Eens je hier voorbij bent, kan je als lezer weer op een gewone manier ademen. De gevolgen van de gebeurtenissen komen hier aan bod, maar spelen zich niet op de voorgrond af. De sterkte van dit verhaal is de geloofwaardigheid van de gebeurtenissen en de manier waarop Kite omgaat met deze heftige ervaringen. De trauma's die Kite te verwerken krijgt, voel je als lezer goed aankomen. Als lezer voel je ook onmacht en wil je steeds verder lezen om te weten hoe het verder gaat met Kite. De sfeer van de jaren 70 wordt op een correcte manier weergegeven. Dit verhaal lees je, ondanks het thema heel snel uit. Ik geef dit verhaal 4 sterren, omdat een zwaar thema op een vlotte manier weergegeven wordt en het je ook doet nadenken.
Een van de betere boeken die ik de afgelopen jaren heb gelezen. Het leest als een goede Amerikaanse film, terwijl het gewoon van Nederlandse bodem. Genoten van het lezen en wat mij betreft een enorme aanrader.
Ook al is het niet gebeurd, komen er toch tranen bij je op als je beseft dat onze maatschappij ook zo is geworden. Haat tegen anders denkenden en niet ingrijpen als het nodig is. Confronterend
In prachtig proza toont Jolanda Ivonne Clément in Pleasant Valley hoe ontwrichtend sociale controle kan zijn. Pleasant Valley is een zinderende roman over collectieve schuld en schaamte.
Auteur:
Jolanda Ivonne Clément studeerde marketing, communicatie en (bedrijfs)journalistiek. Ze schreef voor diverse vakbladen en publiceerde bijdragen in FD, HP/De Tijd en literair tijdschrift Extaze. Ze bewees haar talent in de goed ontvangen roman Oostwaarts (augustus 2021), die direct na verschijnen werd opgenomen in de Canon van Nederland onder ‘Verhalen over de Tweede Wereldoorlog’.
Wijze van lezen:
E-book gewonnen bij Love To Read in ruil voor mijn recensie
Uitgeverij: Ambo Anthos
Genre: roman
Cover en flaptekst:
Ik zie een bewolkte lucht en een aantal grijs blauwe huizen naast elkaar. Met iemand die met de rug naar ne toe staat. Ik neem aan dat dit Pleasent Valley is. Ik ben benieuwd hoe het daar woont. De oranje kleur van de titel matcht met de kleuren van de lucht fn de huizen.
Een krachtige, informatieve en nieuwsgierig makende flaptekst. Ik wil gelijk beginnen te lezen.
Het verhaal:
1973. Shannon ‘Kite’ Vickerson is een verlegen meisje van negen dat met haar ouders en zus Margret in een groene buitenwijk van Chicago woont. Bij de Vickersons is alles ogenschijnlijk perfect. Toch durft Kite alleen maar over straat met haar vlieger, waarachter ze zich kan verschuilen. Dan komt er een probleemgezin met zeven kinderen in de wijk wonen: de Finches. Ze zijn luid, maken rotzooi en de kinderen lopen in pyjama over straat. De buren steken de koppen bij elkaar om het gezin zo snel mogelijk weg te werken. Pogingen daartoe lopen verschrikkelijk uit de hand en dan blijkt hoe zwak de fundamenten onder Kites perfecte wereld zijn. Zus Margret zoekt haar toevlucht bij de buren. Kite wordt aan haar lot overgelaten en stevent af op een tragedie. Jarenlang torst ze alles met zich mee, totdat ze als zeventienjarige besluit op te graven wat het licht niet verdragen kon.
Mijn leesbeleving:
Wat voelde ik me bevoorrecht dat ik opnieuw een E-book vooruit mocht lezen van Love to Read. Deze keer Pleasant Valley van auteur Jolanda Ivonne Clèment.
Ik voelde me gelijk verbonden met Shannon “kite” Vickerson. Doordat zij het verhaal vertelt kwam het nog intenser bij mij binnen.
Gelijk voelde ik een band met Shannon. Ik voelde haar eenzaamheid, haar verlegenheid, haar hart wat maar geen liefde kreeg. Ijskoude rillingen kreeg ik ervan. Het werd zo beeldend verteld dat het leek alsof ik door de ogen van Shannon het hele verhaal beleefde.
Dit verhaal is enerzijds gruwelijk, hartverscheurend en ijskoud. Maar anderzijds ook vol vriendschap banden die dieper gaan dan je voor mogelijk houdt, doorzettingsvermogen en de wil om te leven maar ook diepgewortelde passie voor creativiteit en een voelbare magische aantrekkingskracht tot mooie auto’s.
Een niet te benoemen maar zo voelbare ijzingwekkende kilte voelde ik tot in mijn tenen als ik aanwezig was in het huis waar Shannon opgroeide en ook Margaret. Geen liefde, geen aandacht, enkel dreiging van verbaal en fysiek geweld. Verschrikkelijk. Een ouder die dat nooit had mogen zijn. Je kroost zo beschadigen wat mankeert je dan?
Ook ik heb als ouder door zeer zware psychische aandoeningen en later foor NAH vele duistere perioden gekend. Maar ALTIJD heb ik mijn kinderen gekoesterd. Als ik dat niet kon vroeg ik professionele hulp.
Maar misschien konden Shannons ouders geen hulp zoeken. Waren ze daarvoor niet bij machte, was de schaamte te groot. Dat maakt het intens verdrietig. Maar ook mooi hoe de auteur beide kanten belicht. Maar als ik deze passages las voelde ik zoveel herkenning. Ik voelde intense misselijkheid en een beklemmend adembenemend verstikkend gevoel in mijn keel.
En dan naast de wurggreep van het gezinsleven de verwrongen, verstikkende, continu oplettende buurtgemeenschap. Een gemeenschap met een strak regime van ons kent ons. Als er dan mensen van buiten komen wonen dan heb je eerst een “flodder” achtig beeld in je hoofd. Om er vervolgens achter te komen dat deze buurt vele malen meedogenlozer, verrotter en dodelijker is als dat “flodder” film beeld.
Geen gelach, geen humor maar bittere ernst. Vreemden zijn niet gewenst en worden niet geduld in de meest ruime betekenis. Ieder mens heeft recht op woonruimte. Op een vriendelijke buurtgemeenschap. Maar Pleasant Valley is the neighboorhood from hell.
Maar ook hier weer ingenieus, beeldend en tot in de perfectie alle oogpunten beschreven. En objectief blijven. Het verhaal staat stevig op alle fronten. Het ontroerde me zeer diep.
In de plot komt alles bij elkaar en of er genoegdoening plaats vindt dat moet de lezer zelf beoordelen. Ik vind het mooi dat liefde overwint.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
De opbouw is logisch en geloofwaardig. De personages zijn gedetailleerd en levensecht uitgewerkt. Je bouwt een band met ze op. De emoties van de personages gaan dwars door je heen. Dit verhaal kruipt onder je huid en kaar je niet meer los. De toewerking naar de plot is overzichtelijk en prima gedaan. Alles komt bij elkaar. Alle vragen worden beantwoord.
Hoofdpersonage Shannon maakt een ontwikkeling door. Van onderdrukt, zeer angstig en beschadigd meisje groeit ze uit tot een creatieve, empatische, sterke en lieve jonge dame.
Ook is ze meer dan goed voor alle mensen om haar heen. Uit welke laag van de bevolking ze ook komen. Zij ziet iets goeds in ieder mens. Zij steekt haar nek uit. Daarom viel het me zwaar om afscheid van haar te nemen. Terwijl ze slechts tot leven komt als ik lees.
Bedankt Love to Read. In de toekomst wil ik graag nog meer boekenparels voor jullie lezen en recenseren.
Jolanda Ivonne Clément bedankt voor dit uitzonderlijk kwalitatief goede verhaal. Ik ben nu ook zeer benieuwd naar jouw eerste boek. Ik zou het heel graag lezen en recenseren.
Jolanda Ivonne Clément studeerde marketing, communicatie en (bedrijfs)journalistiek. Ze schreef voor verschillende vakbladen in de gezondheidszorg en ze werkt hoofdzakelijk voor maatschappelijk betrokken organisaties. Als kind las ze alles van Roald Dahl, die heeft haar liefde voor lezen en schrijven aangewakkerd. In 2015 verscheen haar novelle Bloedpaarden, die de bestsellerlijst spanning/mysterie haalde. Haar debuutroman Oostwaarts verscheen in 2021. Pleasant Valley is haar tweede roman.
Het is 1973 als er nieuwe buren, de Finches, in Pleasant Valley komen wonen, een keurige, groene wijk net buiten Chicago genaamd Addison. Het leven is er perfect en iedereen heeft zijn rol in de wijk, niemand springt uit de bocht. Het is een wijk met een telefoonboom die gebruikt wordt voor alle belangrijke gebeurtenissen. Shannon van 9 jaar, is een meisje die zich het liefst een beetje verschuilt achter haar vlieger. Deze vlieger is heel belangrijk voor haar en is letterlijk haar houvast. Zonder de vlieger durft Shannon niet naar buiten te gaan, daardoor wordt zij Kite genoemd, een naam die zij altijd bij zich zal houden. Zij woont samen met haar ouders en oudere zus in de wijk en het leven is er nagenoeg perfect, althans, zo lijkt het. Ze vindt de nieuwe buren best vreemd op zijn zachtst uitgedrukt. Het nieuwe gezin is een doorn in het oog van de hele wijk. Ze hebben te veel kinderen, gedragen zich anders, zijn luid, schelden en maken er een grote rommel van. Hoe zeer de bewoners van ‘Pleasant Valley’ een hekel hebben aan de Finches blijkt als er een desastreuze brand uitbreekt. Na de brand is het leven niet meer hetzelfde. Het leven van de bewoners wordt op zijn kop gezet en met name voor Kite, na een vreselijk incident neemt haar leven neemt een drastische wending. Jaren later, als zij 17 is, ontkomt zij niet meer aan de demonen uit haar verleden en besluit zij dat het tijd is deze onder ogen te komen en er de strijd mee aan te gaan.
In eerste instantie lijkt het alsof Pleasant Valley gaat over een bijzonder en beschadigd meisje, maar het is veel meer dan dat. het is een levensles om nooit te vergeten. Pleasant Valley is geschreven vanuit het perspectief van Kite. De lezer leert haar kennen als 9 jarig meisje en kruipt in haar gedachtes, belevenissen en emoties. Het is enorm knap hoe de auteur de manier van denken heeft aangepast aan de leeftijd. Hierdoor is het in het begin even wennen, maar daarna leest het in een sneltreinvaart. Het boek is zeer filmisch geschreven en het is heel makkelijk voor je te zien wat wordt bedoeld. De belangrijkste personages zijn prima uitgewerkt en evolueren naarmate de tijd verstrijkt. Ook is het fijn dat alle personages meerdere lagen hebben. Een goede toevoeging aan het verhaal is de connectie met de tijd van toen door middel van muziek, iconen, etcetera. Jolanda Ivonne Clément laat zien dat hoe perfect een buitenlaag ook lijkt, iets intens verrot van binnen kan zijn, dat perfectie niet bestaat. Er komen vele thema’s aan bod: moed, hoop, innerlijke kracht, discriminatie, maar bovenal is het een verhaal over keuzes. Dingen overkomen je, maar jij kiest hoe jij hier mee om gaat. Het boek raakt de lezer in het hart
Via Love to Read was ik een van de gelukkigen om dit boek vooruit te mogen lezen.
Het verhaal speelt zich grotendeels af in Chicago, in een van de suburbs, genaamd Addison. Hier woont Shannon, samen met haar ouders en haar oudere zus, Margret. Iedereen noemt Shannon Kite, omdat zij enkel verscholen achter haar vlieger de straat op durft. Zij is angstig en is dan ook het liefste binnen. Regelmatig heeft zij last van “buikwurmen,” een nerveus gevoel in haar onderbuik. Kite noemt de suburb Pleasant Valley in plaats van Addison; het lijkt er het paradijs op aarde. Het is er netjes, de buren vormen met elkaar een hechte gemeenschap en Jim Reeves, een van de bewoners van hun straat, Hickory Lane, organiseert regelmatig gemeenschappelijke BBQ’s, Ze hebben zelfs een telefoonboom, zodat de buurtgenoten elkaar van al het wel en wee in de buurt op de hoogte weten te houden.
Maar op een dag komt er een nieuw gezin in de straat wonen, de Finches. Zij zijn alles wat de buurtbewoners van Hickory Lane niet (willen) zijn: luidruchtig, rommelig, slordig, onaangepast. De buurt beslist dat de Finches niet thuis horen in hun keurige straat en doen er alles aan ze weg te jagen. Het gedrag van de buurtbewoners gaat van kwaad tot erger met catastrofale gevolgen.
Dan blijkt dat de gevolgen niet alleen catastrofaal zijn voor de Finches. De hele gemeenschap komt op losse schroeven te staan; diverse bewoners doen er alles aan om hun straatje schoon te vegen en proberen anderen daar in mee te nemen. Margret kan het thuis niet meer aan en gaat bij de buren wonen. Kite ontdekt dan dat haar zus altijd veel van haar heeft weggehouden; nu moet zij zelf een manier zien te vinden om te kunnen omgaan met het gedrag van haar moeder, die na het overlijden van haar vader, volledig de weg kwijt is geraakt. Kite trekt dit niet en belt uiteindelijk haar opa in Florida, die haar bij hem in huis neemt.
Het verhaal wordt verteld vanuit Kite: eerst als 9-jarige en uiteindelijk als 17-jarige. Jolanda Ivonne Clément weet de juiste toon te treffen in de manier waarop het verhaal van Kite verteld wordt. In het begin is het ook echt het taalgebruik wat je bij een 9-jarige zou verwachten; later zie je dat dit verandert naarmate Kite ouder wordt.
Als lezer heb je te doen met Kite. Haar jeugd is verre van gemakkelijk en Clément weet dit treffend en invoelend te verwoorden. De polarisatie in de straat is duidelijk; de toenemende haat jegens de Finches is op een beklemmende manier voelbaar. Het gevaar van groepsdruk komt goed uit de verf.
Clément is niet bang om maatschappelijke thema’s aan te snijden in haar boek, waarvan een dus is het niet accepteren van mensen die anders zijn dan jij. Zij weet dit op een realistische wijze te verwerken in het verhaal. De schrijfstijl is toegankelijk zonder onnodig moeilijke taal. Het verhaal leest vlot, is beeldend beschreven en zet je aan het denken.
Een prachtig verhaal, verdrietig en krachtig tegelijk!
Dank aan @amboanthos voor het recensie-exemplaar en natuurlijk ook dank aan Love to Read.
Vandaag verschijnt ‘Pleasant Valley’ de tweede roman van Jolanda Ivonne Clément. Ik had het geluk dit boek vooruit te mogen lezen voor ‘love to read’. Jolanda haar grote passie is schrijven van non-fictie waar je haar interesse voor geschiedenis, filosofie en natuur in terug vindt. Geschiedenis en filosofie komen duidelijk terug in dit boek, natuur voor mijn gevoel toch wat minder. Jolanda zegt zelf over het schrijfproces dat haar boek als een film in haar hoofd en de kunst is het dan om die film zo helder mogelijk te vertalen naar zinnen en scenes. Wat mij betreft is ze daar meer dan in geslaagd. Je ziet voor je hoe het gaat. Dit boek neemt je mee naar een Amerikaanse buitenwijk (Chigago) in de jaren zeventig. Van die typische Amerikaanse huizen met een groot grasveld voor het huis. Alles keurig op orde, iedereen kent iedereen. Er is een belcirkel ingesteld (tegenwoordig zou het een Whatsappgroep zijn) om elkaar in te lichten over calamiteiten of verdachte personen in geval van een inbraak. Shannon woont daar met haar ouders en zus Margret. Ogenschijnlijk lijkt alles binnen dat gezin perfect maar is dat ook echt zo? Shannon heeft de bijnaam kite omdat ze zonder haar kite, waar ze zich achter kan verstoppen, niet over straat durft. Dan komt er een nieuw gezin wonen in die keurige wijk wonen, een soort familie flodder. Mensen die zijn zoals ze zijn zonder opsmuk, zonder franje met een rauwrandje. Dat past niet in die keurige wijk. Ze zorgen voor herrie, hun gazon wordt niet zo netjes onderhouden en valt uit de toom. De gebeurtenissen die volgen leggen de waarheid langzamerhand bloot en dan blijkt dat de schijn maar een dun laagje vernis is. Het is aan jou om dit te lezen en dat kan ik je aanraden. Het boek is filmisch geschreven, ik zie zo de beelden voor me zoals je ook zo veel in Amerikaanse films ziet maar er zit ook een diepere filosofische laag in dat je aan het denken zet. Waar baseer ik mijn oordelen op? Hoe kan het toch dat we toch vaak niet dieper doorvragen en het maar klakkeloos aannemen? De schrijfstijl is goed te volgen, geen hoogdravende taal. De opbouw van het boek is chronologisch met op het eind een terugblik op de gebeurtenissen en dat zal je verrassen. Kortom het is een geweldig boek dat je naar mijn mening gelezen moet hebben. Ik zal het boek ook zeker nog een keer gaan lezen! Jolanda je hebt er een fan bij. Mijn score is een 9 (dan is er nog ruimte om hoger te scoren) of 5 sterren. Bedankt ‘Love to read’ voor het vooruitleesexemplaar en graag tot een volgende keer.
1973. Shannon, negen jaar, woont in een ogenschijnlijk perfecte wijk in een voorstad van Chicago. Ze is stil en verlegen. Ze durft enkel met haar vlieger, die ze van haar opa heeft gekregen, op straat. Achter de vlieger kan ze zich verschuilen, voelt ze zich veilig. En daarom noemt iedereen haar Kite. Maar dan komen de Finches, lawaaierige en brutale buren. “Tuig dat rotzooi meebracht uit de achterbuurten.” Als Cain Finche opzettelijk haar vlieger stuk maakt, wil Kite niet meer buiten spelen, haar veilig gevoel is nu letterlijk en figuurlijk verdwenen. En die veiligheid heeft ze juist zo hard nodig als het gezin, dat schijnbaar niet zo perfect is, door een fatale gebeurtenis uiteenvalt. Alles wordt nog erger als er brand ontstaat bij de Finches, waarbij Kite ongewild een belangrijke rol speelt. Haar moeder, haar zus, de buren,… de puinhoop is nu compleet. Gelukkig vindt Kite een warm onderkomen bij haar opa in Florida. En op haar zestiende keert ze terug naar Pleasant Valley.
Deze literaire roman leest zeer aangenaam. Het verhaal is chronologisch geschreven en wordt nooit moeilijk of ingewikkeld. Jolanda Ivonne Clément geeft het tijdsbeeld, de omgeving en de personages knap weer. Alle details kloppen, zoals bijvoorbeeld de auto’s die regelmatig worden vermeld. Het eerste deel is best spannend. Er heerst een ongemakkelijk gevoel door de sociale controle in de wijk en door de triestige thuissituatie. Het tweede deel, waarin Kite de confrontatie met haar verleden en met zichzelf aangaat, is luchtiger maar toch nog steeds intens.
Het verhaal heeft me zeker geraakt. Als lezer neem je de gevoelens van Kite met je mee. Door de druk van haar omgeving maakt ze fouten en Kite beseft zelf ook dat dit niet ok is. Maar je voelt nadien ook de opluchting en de moed die ze heeft om toch een positieve wending aan haar leven te geven. De klemtoon ligt op Kite, maar ook de andere personages zijn net genoeg uitgediept om een goed beeld van hen te krijgen. De veiligheid die opa haar biedt, eerst met de vlieger en later door de opvang, zo mooi! Het boek sluit af met een fijne playlist.
Na Oostwaarts, het debuut van Jolanda Ivonne Clément, was ik heel benieuwd naar meer. Met Pleasant Valley heeft de auteur bewezen dat ze haar plaats in de auteurswereld absoluut verdient. Top!
Dat de vergelijking met ‘Kleine brandjes overal’ gemaakt wordt snap ik zeker. Ik las dat boek ook, keek recent ook de serie die naar aanleiding van het boek is gemaakt en heb van beide erg genoten. Maar waar ‘Kleine brandjes overal’ begint met een brand en dan een jaar terug gaat om te eindigen bij die brand gaat dat in dit boek toch iets anders. Wat wel gelijk is zijn de sfeer van vroeger die het boek uitstraalt, het verhaal van Kite speelt zich af in 1973, en natuurlijk het wonen in de gegoede buitenwijk waar voor het oog alles perfect is.
Het boek wordt verteld vanuit Kite, die dan nog net geen negen jaar is, de gedachten en zinnen zijn daarom in het eerste deel ook erg kinderlijk, precies zoals een negenjarige zou denken en praten. Kite haar oudere zus Margret van twaalf, die liever Maggie genoemd wil worden, heeft haar toevlucht genomen bij buren. Haar vriendin is enigst kind en er is dus ruimte voor Maggie in dat gezin.
Eigenlijk is er niemand die zich wat van Kite aantrekt, na de brand bij de Finches en het drama wat zich thuis afspeelt belt ze haar opa in Florida. Opa heeft haar gezegd dat ze hem altijd mag bellen. Ze gaat bij opa in Florida wonen en in deel twee van het boek volg je dan ook de groei van de kleine Kite naar de jongvolwassen zeventienjarige Kite.
Kite heeft het goed bij opa, de buikwurmen die ze als negenjarige in Pleasant Valley veel had verdwijnen langzaam en Kite komt weer lekker in haar vel te zitten. Toch kan ze de gebeurtenissen niet naast zich neerleggen en wil ze erachter komen wat er in die fatale nacht is gebeurd.
In het boek voel je de onderhuidse spanning die er in de wijk leeft, hoe mensen achter elkaars rug dingen deden en soms ook openlijk, niet prettig en Kite is daar duidelijk erg gevoelig voor.
Door een telefoontje van haar zus moet Kite de veilige omgeving waar ze in Florida woont achter zich laten en naar Pleasant Valley gaan, dan trekt ze de beerput open en merkt ze dat het in werkelijkheid anders zat dan in haar geheugen, maar hoe, daar kom je dan als lezer samen met Kite achter.
Shannon ‘Kite’ Vickerson is een verlegen meisje van negen dat met haar ouders en zus Margret in een groene buitenwijk van Chicago woont. Bij de Vickersons is alles ogenschijnlijk perfect. Toch durft Kite alleen maar over straat met haar vlieger, waarachter ze zich kan verschuilen. Dan komt er een probleemgezin met zeven kinderen in de wijk wonen: de Finches. Ze zijn luid, maken rotzooi en de kinderen lopen in pyjama over straat. De buren steken de koppen bij elkaar om het gezin zo snel mogelijk weg te werken. Pogingen daartoe lopen verschrikkelijk uit de hand en dan blijkt hoe zwak de fundamenten onder Kites perfecte wereld zijn. Zus Margret zoekt haar toevlucht bij de buren. Kite wordt aan haar lot overgelaten en stevent af op een tragedie. Jarenlang torst ze alles met zich mee, totdat ze als zeventienjarige besluit op te graven wat het licht niet verdragen kon.
Het boek leest heerlijk vlot door de prettige en beeldende schrijfstijl van de auteur.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Kite, een verlegen meisje van negen jaar in een onstabiele thuissituatie, dat het moeilijk vindt om contact te maken, maar gaandeweg het boek opgroeit tot een zelfstandige, dappere jonge vrouw.
De personages worden goed uitgewerkt en de gebeurtenissen en de sfeer zo beeldend beschreven, dat je iedereen voor je ziet, met hen meeleeft, sommige zelfs in je hart sluit en helemaal opgaat in het verhaal!
Pleasant Valley is een mooi en aangrijpend verhaal dat ik met veel plezier gelezen heb!
Dit verhaal wordt geschreven vanuit Shannon, een jong en verlegen meisje van 9 jaar met regelmatig “buikwurmen” in haar buik van de spanning. Zij woont samen met haar ouders en haar oudere zus in een keurige wijk, die zij Pleasant Valley noemt. Dan komt het probleem gezin de Finches bij haar in de straat wonen. De buurtbewoners vinden dit maar niets en proberen hen op alle mogelijke manieren te negeren. Dan overlijdt de vader van Shannon en breekt er niet veel later brand uit bij de Finches, waarbij er gezinsleden om het leven komen. Volgens de buurtbewoners heeft zoon Cain Finch voor de brand gezorgd. Maar Shannon weet wel beter.
Omdat haar moeder haar na de dood van vader verwaarloosde, haar zus naar de buren is verhuisd en er steeds meer onrust komt in de wijk waar Shannan woont, gaat zij naar haar opa in Florida.
Een aantal jaar later gaat ze terug naar Pleasant Valley om haar zus, die erg ongelukkig is, op te halen. Dan wordt het ook tijd om af te rekenen met de gebeurtenissen uit het verleden.
De hoofdpersonages in dit boek worden prachtig en intens beschreven. Je groeit ook mee met hoofdpersoon Shannon. In het begin van het boek is zij negen jaar en heeft kinderlijke gedachten die ook zo beschreven worden. Als zij ouder wordt, is ook de schrijfgedachte daarop aangepast. Dat vond ik heel goed gedaan.
Bijzonder hoe de schrijfster de worsteling omschrijft van Shannon met haar verleden en haar angsten. Het is soms zo beklemmend en verdrietig dat je er niet los van kunt komen. Ik heb dit boek dan ook in één ruk uitgelezen.
Chicago, Addison, 1973 De negenjarige Kite woont samen met haar vader, moeder en oudere zus Margret in een nette buitenwijk, Pleasant Valley. Alles in de wijk is ogenschijnlijk perfect, maar wanneer de Finches, een probleemgezin met zeven kinderen hun intrek nemen in Pleasant Valley wordt deze perfectie ruw verstoord. Ook Kite ondervindt last van de nieuwe buren en wordt zelfs bang om zich buitenshuis te vertonen. Wanneer er op een nachts brand ontstaat in het huis van de Finches en alle buren gezamenlijk besluiten om geen hulp te bieden, breekt er wat bij Kite. Wat volgt is een jeugd vol trauma. Maar op haar zeventiende beslist Kite om komaf te maken met haar verstoorde jeugd in Pleasant Valley en gaat de confrontatie aan met haar geesten uit het verleden.
Toen ik het boek voor het eerst in handen kreeg, deed het mij heel erg denken aan een thriller. Maar wanneer je dan ook daadwerkelijk het verhaal leest, lijkt het allemaal te kloppen. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de negenjarige Kite. Kite is een prachtig personage, een dapper maar eenzaam meisje die wordt blootgesteld aan teveel traumatische ervaringen. Het verhaal groeit mee met Kite en neemt je zo mee doorheen Kites ganse jeugdjaren. Pleasant Valley zit ook erg goed in elkaar, een realistisch verhaal dat vlot leest, en in een beeldende stijl geschreven is waardoor je helemaal in het verhaal gezogen wordt. Aangenaam verrast, door deze Pleasant Valley!
*Ik kreeg dit boek van Ambo Anthos uitgevers in ruil voor een eerlijke review van dit boek*
Wij waren de Vickersons of eerder Pleasant Valley is het verhaal over het verlegen meisje Kite (Shannon). Zij woont in een buitenwijk van Chicago, waar alles perfect lijkt, zo ook alle inwoners. Als er een nieuwe familie in de buurt komt wonen, worden alle verhouding onderling op scherp gesteld en wanneer er vervolgens een grote brand ontstaat, lijkt alles verre van perfect. Kite verhuist en jaren later gaat zij op zoek naar de waarheid; wat heeft er zich die nacht met die verschrikkelijke brand afgespeeld?
Het verhaal sprak mij van te voren erg aan. Ik was heel benieuwd naar het onderliggende mysterie en de maatschappelijke relaties en problemen. Aan het begin van het boek moest ik er erg inkomen en lag het taal en woord gebruik mij soms niet helemaal. Dit komt wellicht omdat het eerste deel van het boek zich afspeelt vanuit het oogpunt van een negen jarig meisje. Toen ik eenmaal goed in het verhaal zat, was het op momenten spannend en confronterend. Aan het eind van het verhaal was ik super benieuwd naar de ontknoping en had echt gehoopt op een spannende plot twist! Helaas was dit niet het geval en dat was voor mij best een beetje een domper. Al met al een goed boek en leuk verhaal, maar van mij had er nog wat meer spanning en sensatie in gemogen.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Je waant je in een typische Amerikaanse straat in de jaren ‘70. De huizen, de auto’s, de diners. De setting schetst een goed tijdsbeeld en we volgen Kite Vickerson gedurende 10 jaar.
Ze heeft als kind te maken gehad met meerdere traumatische ervaringen. Het zijn vreselijke gebeurtenissen, toch voelt het niet als een hartverscheurend verhaal. Het is luchtig geschreven en houdt de aandacht goed vast.
De personages zijn gedetailleerd en de schrijfstijl wordt volwassener naarmate Kite ouder wordt. Kite draagt haar trauma’s continue bij zich. Als ze zich afsluit van de situatie en dan weer eens antwoord met ‘okay hoor’. Ik vond het bijzonder om een verhaal te lezen over wat een trauma en dissociatie met een kind kan doen. Hoewel het verhaal volwassener werd, werden er toch grote problemen ontweken naar mijn idee. Er waren bepaalde stukken die langer hadden mogen zijn.
Ik vloog door het boek heen en heb ervan genoten. Telkens was er spanning voelbaar. Ik vond het verhaal licht voorspelbaar maar zeer intrigerend en boeiend geschreven. 3,75 ⭐️
Oké, ik wacht meestal even met het plaatsen van een review zodat ik mijn gedachten op een rijtje heb MAAR deze was gewoon te goed?! De uitgeverij Ambo/Anthos stuurde me een tweetal weken geleden een bericht met de vraag of ik Wij waren de Vickersons wilde reviewen. Ik kende het boek nog niet maar de synopsis klonk interessant dus ik zei ja. En wauw, wat een aangename verrassing!
Ondanks het toch wel aanzienlijk aantal pagina's (420+), las ik hem in 2 dagen uit. Het verhaal van Kite was gewoon zo emotioneel, zo aangrijpend dat ik meer wilde weten. Het boek doet me erg denken aan Little Fires Everywhere van Celeste Ng (NL: Kleine brandjes overal) dus als je die goed vond, ga je Wij waren de Vickersons zeker leuk vinden. Het boek verscheen eerder onder de naam Pleasant Valley met een andere cover maar ik vind de nieuwe titel en de nieuwe cover een stuk beter bij het verhaal passen. En hij is nu te koop voor maar 10 euro, echt een deal!
Erg mooi boek! Ik vond de personages erg sterk, alleen wat verzucht bij de eindeloze romantische intriges, dat voelde een beetje als een 'moetje'. Het plot over de brand, het opgroeien en de rechtzaak vond ik ijzersterk. De hoofdpersoon een beetje een oen en tegelijkertijd wel érg succesvol in het omgaan met trauma. hmm.
PS: Mark Lewis klinkt zo bekend.. kan het online alleen niet terugvinden. Ik zou bij veel personages graag een verfilming of ander een schets zien! Er wordt veel over uiterlijk gepraat, maar uit eindelijk te weinig voor echt een goed beeld.
PS 2: ik vond er wel best wat hinderlijke details in zitten die niet tijd-congurent waren of waar het totaal niet duidelijk was wanneer iets zich afspeelde. Al moest ik wel hard lachen om de vele magnetron en tosti-maaltijden en hoe normaal dat was, het was helemaal voor te stellen.
Vanaf het begin van het boek is het al lastig weg te leggen. Er gebeuren een hoop onverwachtse dingen wat het lezen ook leuk maakt. Hierdoor wil je ook verder lezen om er achter te komen hoe het afloopt.
Toen ik begon met het lezen van dit boek, had kite meteen mijn hart gestolen. Kite heet officieel niet zo, maar dit is haar bijnaam omdat ze veel met haar vlieger speelt.
Het boek is gevuld met onverwachtse wendingen en dan vind ik ook zo sterk aan dit boek. Ik hou er namelijk van als een boek me blijft verassen en ik niks kan voorspellen!
Je ziet Kite echt opgroeien en het is mooi om te zien hoe op het einde verschillende dingen mooi samenkomen! Een prachtig boek voor iedereen die is op zoek is naar een onverwachts boek!