Jonas is niet zoals de andere mieren van het nest. Hij kan niet zo goed zien of ruiken, en hij kan niet zo veel dragen als de anderen. Hij raakt klem in de tunnels van de mierenhoop.
Wanneer zijn lichaam begint te trillen, krijgt hij een BROMMERITIS.
Om niemand te besmetten, trekt hij samen met zijn beste vriendin Bout de wijde wereld in.
Samen beleven ze een grandioos avontuur. Jonas doet dingen waar hij daarvoor alleen van droomde... En hij ontdekt de waarheid over zichzelf.
Over een moedige mestkever met een groot hart die zijn plekje in de wereld zoekt Met knallende, grote illustraties Om zelf te lezen vanaf 9 jaar of om voor te lezen
3.5* - Beetje dubbel gevoel bij dit boek: het verhaal is niet erg origineel, de boodschap is best duidelijk en niet bijster origineel, maar het taalgebruik en de manier van vertellen (origineel vertelperspectief voor een jeugdboek) is dat net wel. Een enorme meerwaarde! Ook helemaal gevallen voor de illustraties van Bea Davies én de prahctige vormgeving.
Grootste punt van kritiek: volgens de achterflap kan het boek vanaf 9 jaar zelf gelezen worden. Daar geloof is bitter weinig van. Zelfs om voor te lezen aan de gemiddelde 9-jarige lijkt mij dit boek minder geschikt. Trek die leeftijdsgrens maar op. Alleen: wordt het onderwerp nog wel gesmaakt door oudere lezers?
Jonas is als baby uit de bek van een merel gevallen, recht voor Mierenhoop Drie. Vanaf dan zijn de mieren zijn familie, maar Jonas lijkt er toch niet helemaal thuis. Hij is veel groter dan de andere mieren en moet dan ook buiten slapen, omdat hij klem raakt in de tunnels van de mierenhoop.
Hij kan ook niet zo goed zien of ruiken, en niet zoveel dragen, waardoor de werkmieren de spot met hem drijven. Als zijn lichaam op een dag dan ook nog eens begint te trillen, krijgt hij een diagnose: Brommeritis, wat volgens de andere mieren heel besmettelijk is.
Gelukkig is er zijn beste vriendin Bout, die hem door dik en dun steunt en verdedigt. Samen trekken Bout en Jonas de wijde wereld in. Jonas leert een heel nieuwe wereld kennen en doet dingen die hij nooit voor mogelijk had gehouden. En hij ontdekt de waarheid over zichzelf…
Als volwassene heb je door het verhaal en de prentjes al snel door dat Jonas eigenlijk geen mier is maar een mestkever. En ook kinderen vanaf 9 jaar die het boek al zelf kunnen lezen, zullen waarschijnlijk al snel tot die conclusie komen. Als je het boek voorleest aan jonge kinderen, moet je soms toch wat verduidelijken, vooral ook omdat het boek niet echt in eenvoudige kindertaal is geschreven en de zaken soms nogal omslachtig worden uitgelegd.
Ze noemen me mier gaat over je plaats zoeken in de wereld, zoeken waar je hart ligt en waar je goed in bent. Jonas voelt zich wel goed bij zijn familie, maar is toch duidelijk op zoek naar zijn eigen identiteit. En ook vriendschap is een heel belangrijk thema, Bout en Jonas zijn beste vrienden en dankzij de niet-aflatende steun van Bout krijgt Jonas de kans om op zoek te gaan naar zichzelf.
Ze noemen me mier is vertaald uit het Duits. Dita Zipfel woont in Berlijn en schrijft daar kinderboeken, theaterstukken en draaiboeken. Ze won verschillende prijzen voor haar eerste jeugdboek.
De illustratrice, Bea Davies, woont ook in Berlijn maar is afkomstig uit Italië. Ze werkt als striptekenares voor tijdschriften en uitgeverijen. Dit is haar eerste kinderboek.